#محتواي_دعا دعای #بیست_چهارم دعا براي پدر و مادر خود عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام لابويه عليهماالسلام از دعاهاي امام (ع) براي پدر و مادر خود (ع) است. امام چهارم (ع) پس از درود فرستادن بر پيامبر (ص) و اهل‏بيت ايشان (ع) به پدر و مادر بزرگوار خويش دعا کرده مي‏فرمايند: و اخصص، اللهم، والدي بالکرامه لديک، و الصلوه منک، يا ارحم الراحمين، خدايا پدر و مادر مرا به گرامي داشتن نزد خود و احسان و نيکي از جانب خويش برتري بخش. اي بخشنده‏ترين بخشندگان. آنگاه به طور غيرمستقيم به مقام پدر و مادر و حقوق آنها بر فرزندان اشاره کرده و از خداوند در جهت اداي حقوق و وظائف انسان نسبت به والدين استمداد مي‏طلبد و مي‏فرمايد: و الهمني علم ما يجب لهما علي الهاما، و دانستن آنچه درباره‏ي ايشان بر من واجب است (حقوق آنها) را به من الهام نما و در دلم انداز. البته گرچه مي‏دانيم امام سجاد (ع) و پدر گراميشان امام حسين (ع) هر دو معصوم هستند. اما در اين دعا امام (ع) به ما رعايت حقوق پدر و مادر را گوشزد مي‏کند. و علاوه بر اينکه جايگاه آنها را در مکتب اسلام نشان مي‏دهد ما را با وظايفمان نسبت به آنها آشنا مي‏کند. سپس در فراز ديگري از دعا درباره رعايت حقوق پدر و مادر از خداوند طلب کمک کرده مي‏فرمايد: اللهم خفض لهما صوتي، و اطب لهما کلامي، و الن لهما عريکتي، و اعطف عليهما قلبي، و صيرني بهما رفيقا، و عليهما شفيقا. خدايا صدايم را در برابر ايشان آهسته، سخنم را خوشايند، خويم را نرم و دلم را بر آنان مهربان کن، و مرا با ايشان سازگار و بر آنان رحيم گردان. به آرامي سخن گفتن، کلام نيکو به کار بردن، نرم‏خو بودن و با عاطفه و محبت بودن و در نتيجه رفيق و شفيق پدر و مادر بودن از وظايفي است که امام (ع) در اين فراز از دعا به آنها اشاره فرموده‏اند. سپس با اشاره‏ي غيرمستقيم به نقش تربيتي پدر و مادر مي‏فرمايد: اللهم اشکر لهما تربيتي، و اثبهما علي تکرمتي، خدايا آنان را به پرورش من جزا ده و در گرامي داشتنم پاداش ده، و در مورد زمان دعا کردن بر پدر و مادر مي‏فرمايد: اللهم لا تنسني ذکرهما في ادبار صلواتي، و في انا من آناء ليلي، و في کل ساعه من ساعات نهاري، خداوندا ياد ايشان را به دنبال نمازها و در وقتي از اوقات شب و در هر ساعتي از ساعات روزم از يادم مبر. #محتواي_دعا_بیست_چهارم ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#موانع_استجابت_دعا ۹ ✳️ مکتبِ دعا، مکتبِ شهود است! شهودِ کسی که با او حرف می‌زنید! یا شهودِ کسی که کلامش را می‌خوانید! کسی که مکانیسم نفس خود، رب خود، و الگوهای معنوی را نمی‌شناسد؛ از شهود و ادراک مخاطب خود، در مکتب دعا عاجز خواهد ماند! 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ گریه ی مرحوم شیخ #عباس_قمي‏ ◀️حجة الاسلام و المسلمين حاج شيخ علي محدث زاده نقل کرده يک روز صبح پدرم برخاست و شروع به گريه کرد از وي پرسيدم چرا گريه مي‏کنيد؟ فرمود: براي اين که ديشب #نماز_شب را نخواندم، عرض کردم: پدر جان نماز شب که واجب نيست مستحب است، شما که ترک واجب نکرده‏ايد چرا اين طور گريه مي‏کنيد؟ فرمود: فرزندم نگراني من از اين است چه کرده ‏ام که بايد توفيق نماز شب از من گرفته شود. ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#نماز_شب گریه ی مرحوم شیخ #عباس_قمي‏ ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔈 دعای #پانزدهم صحیفه ی سجادیه ◀️و کان من دعائه عليه‏السلام اذا مرض او نزل به کرب او بليه، از دعاهاي امام (علیه السلام) هنگامي که #بيمار مي‏شد يا اندوه و گرفتاري به آن حضرت رو مي‏آورد. 👤حاج میثم #مطیعی *️⃣کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_476 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #سه_شنبه 👉🏻 1da.ir/oh2u 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل مطیع نفس و شیطانی چه حاصل بود قدر تو افزون از ملایک تو قدر خود نمیدانی چه حاصل #باباطاهر ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ یکی از غم های معنوی و مقدّس غم فراق از #امام_زمان علیه السلام است که در بسیاری از دعاها مثل #دعا_ندبه ، #فرج ، آل یس و #عهد آمده است و جزو وظایف منتظران حضرت در زمان #غیبت است، چنین غمی می تواند در انسان تحول ایجاد کند؛ زیرا کسی که در فراق حضرت محزون است، همواره به یاد اوست و خود را برای ظهورش آماده می سازد و فکرش در مسیر آن عزیز است، چنین شخصی نمی تواند در مسیر فساد گام بردارد در یکی از فرازهای «#دعا_عهد » چنین آمده است: اللّهُمَّ اکشِفْ هذِهِ الْغَمَّةِ عَنْ هذِهِ اْلُامَّةِ بِحُضُورِه وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ خداوندا! برطرف ساز این غم و گرفتگی را با حضور حضرت و تعجیل فرما از برای ما ظهور آن حضرت را. 🔴 سَمن بویان غبار غم چو بنشینند ، بنشانند پَری رویان قرار از دل چو بستیزند ، بستانند به فتراک جفا دلها چو بَربندند ، بربندند ززلف عَنبرین جانها چو بگشایند ، بفشانند به عمری یک نفس با ما چو بنشینند ، برخیزند نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند سرشکِ گوشه گیران را چو دَریابند، دُر یابند رُخ مِهر از #سحرخیزان نگردانند، اگر دانند ز چشمم لعل رُمّانی ، چو می خندند ، می بارند ز رویم راز پنهانی چو می بینند ، می خوانند دَوای دردِ عاشق را کسی کو سَهل پندارد ز فکر آنان که در تدبیر درمانند ، دَر مانند چو منصور از مراد آنان که بَر دارند ، بَر دارند بدین درگاه #حافظ را چو می خوانند ، می رانند درین حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ، ناز آرند که با این درد اگر در فکر درمانند ، در مانند 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_194 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️غم های پسندیده 🔴حزنی که انسان را متوجه خدا، آخرت و مسئولیت های شرعی و اجتماعی کند، پسندیده است. حزن از این که چرا در انجام تکالیف کوتاهی کرده ایم چرا گناه کرده و.. . انسان عاقلی که مرتکب گناهی شده، اگر متوجّه شود این عمل موجب شده که سعادت آخرت را از دست بدهد. در حالی که می توانست با انجام دادن کار دیگری سعادت دنیا و آخرت را کسب کند، محزون می شود. این گونه حزن ها اگر به حّد افراط نرسد مطلوب است. امّا اگر این حزن ها به حدّی برسد که انسان را از کار و زندگی باز دارد و باعث شود که فرد تکالیف شرعی خود را انجام ندهد، هیچ فایده ای ندارد. غم و غصه ای که موجب شود انسان در زندگی نتواند درس بخواند، عبادت کند، به اجتماع خدمت کند و سایر فعالیت های مطلوب را انجام دهد، چه فایده ای دارد. بنابراین حزن هم تا اندازه ای می تواند مطلوب باشد و آن زمانی است که انسان را وادار به جبران گذشته نماید و تکالیف و کارهای خیری که باعث سعادت آخرت او می شوند انجام دهد. در اینجا به برخی از آنها شاره می شود: 1- غم بی توشه بودن 2- احساس عدم ترقی 3- غم از دست دادن استعدادها و سرمایه ها 4- غم دوری از امام زمان علیه السلام 5- حزن در خواندن قرآن 6- غم آخرت 7- شرکت در نماز میت 8- یاد مرگ 9- یاد مصایب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 10- غم فقر و گرفتاری دیگران 11- غم مسلمین 12- غم مظلومان 13- غم هایی که بخاطر هم سنخ بودن به انسان می رسد 14- محزون بودن در حزن ائمه علیه السلام 📜https://hawzah.net/fa/Article/View/96337/%D8%BA%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B3%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87- ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#هزار_قانون_زندگی از #مثنوی_معنوی قانون 7 عاشقی گر زین سر و گر زان سر است عاقـبـت مـا را بـدان سـر رهبـر اسـت عاشقی در دو حالت ظاهر می شود. عشق ها یا حقیقی اند و متوجه ذات پاک خداوند هستند و انسان ها عاشق جمال و جلال حق می شوند و در جاذبه کمال قرار می گیرند و یا مجازی اند و آدمیان به مظاهر صفات خداوندی عاشق می شوند و از این طریق در مدار جاذبه قرار می گیرند. مولوی می گوید: عشق و عاشقی چه حقیقی باشد و چه مجازی، بالاخره ما را به سوی عالم حقیقت رهنمون می شوند. البته به قول بزرگان آن عشق مجازی می تواند به حقیقت رهنمون گردد که از آلودگی های شهوانی و نفسانی دور باشد .... عشق به همسر ، فرزند و خانواده از این مقوله اند ... پس انانکه به خانواده خالصانه و به دور از گناه ( برای خدا ) عشق می ورزند ، انشاالله عاقبت به عشق حقیقی که همان الله است ، رهنمون شوند #مولوی #مثنوی_معنوی_6 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👈 برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_41 ◀️ رابطه عقل و گفتار وَ قَالَ (علیه السلام) : قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ. قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد. (اين از سخنان ارزشمند و شگفتى آور است، كه عاقل زبانش را بدون مشورت و فكر و سنجش رها نمى سازد، امّا احمق هر چه بر زبانش آيد مى گويد بدون فكر و دقّت، پس زبان عاقل از قلب او و قلب احمق از زبان او فرمان مى گيرد). 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ باز هم فرق عاقل و احمق 📋 مرحوم سیّد رضى در آغاز این سخن حکیمانه مى گوید: «همان جمله پرمایه قبل از امام(علیه السلام) به تعبیر دیگرى بدین صورت نقل شده است: «قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش قرار دارد»; (وَقَدْ رُوِىَ عَنْهُ(علیه السلام) هذا الْمَعْنى بِلَْفظ آخَر، وَهُوَ قَوْلِهِ: قَلْبُ الاَْحْمَقِ فِی فِیهِ، وَلِسَانُ الْعَاقِلِ فِی قَلْبِهِ). سپس مى افزاید: «و هر دو یک معنا را بازگو مى کنند»; (وَمَعْناهُما واحِدٌ.). تفاوت این دو تعبیر آن است که در تعبیر اول مى فرماید: زبان عاقل پشت قلب (عقل) اوست. در اینجا مى فرماید: در درون قلب اوست و در آنجا مى فرمود: قلب احمق پشت زبان اوست و در اینجا مى فرماید: در دهان اوست. به یقین هر دو بیان تعبیرى کنایى زیبا و صحیحى است و هر دو اشاره به یک حقیقت دارد و آن این که افراد عاقل بى مطالعه، فکر و دقت سخن نمى گویند; حسن و قبح، سود و زیان، مناسبت و عدم مناسبتِ گفتار خود را به دقت بررسیده و سپس آن را بر زبان جارى مى کنند در حالى که افراد نادان به عکس آن هستند; سخنى را بى مطالعه مى گویند و بعد که به آثار زیانبارش برخورد کردند در فکر فرو مى روند که آیا صلاح بود ما چنین سخنى را بگوییم؟ در کتاب محجة البیضاء همین مضمون کلام امام(علیه السلام) با شرح بیشترى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که مى فرماید: «إنَّ لِسانُ الْمُؤمِنِ وَراءَ قَلْبِهِ فَإذا أرادَ أنْ یَتَکَلَّمَ بِشَىْء تَدَبِّرُهُ بِقَلْبِهِ ثُمَّ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَ إنَّ لِسانُ الْمُنافِقِ أمامَ قَلْبِهِ فَإذا هَمَّ بِشَىْء أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَلَمْ یَتَدَبَّرَه بِقَلْبِهِ ; زبان مؤمن در پشت قلب (عقل) اوست و هنگامى که اراده کند سخنى بگوید نخست با عقل خود آن را بررسى مى کند سپس بر زبانش جارى مى سازد ولى زبان منافق جلو قلب (عقل) اوست هنگامى که تصمیم به چیزى بگیرد بدون مطالعه بر زبانش جارى مى سازد». در حدیث دیگرى از امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) مى خوانیم: «یَسْتَدَلُّ عَلى عَقْلِ کُلِّ امْرِء بِما یَجْرى عَلى لِسانِهِ; سخنانى که بر زبان هر انسانى جارى مى شود دلیل بر میزان عقل اوست». نیز در همان کتاب در عبارت کوتاه ترى آمده است: «کَلامُ الرَّجُلِ میزانُ عَقْلِهِ; سخن انسان معیار عقل اوست». در ادامه همین کلمات قصار در جمله 392 خواهد آمد: «تَکَلَّمُوا تُعْرَفُوا فَإِنَّ الْمَرْءَ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ; سخن بگویید تا شناخته شوید; زیرا شخصیت انسان زیر زبان او پنهان شده است». هرگاه در مورد عبادات و طاعات و گناهان و سیئات دقت کنیم مى بینیم قسمت عمده طاعات با زبان و قسمت مهم گناهان نیز با زبان است، بنابراین زبانى که در اختیار صاحبش نباشد بلاى بزرگى است و به عکس، زبانى که در اختیار عقل انسان باشد منبع برکات و طاعات فراوانى است. 🔸 #نهج_البلاغه_حكمت_41 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ حکایت متهم کردن غلامان #لقمان را 🔴 بود لقمان پیش خواجهٔ خویشتن در میان بندگانش خوارتن می‌فرستاد او غلامان را به باغ تا که میوه آیدش بهر فراغ بود لقمان در غلامان چون طفیل پر معانی تیره‌صورت همچو لیل آن غلامان میوه‌های جمع را خوش بخوردند از نهیب طمع را خواجه را گفتند لقمان خورد آن خواجه بر لقمان ترش گشت و گران چون تفحص کرد لقمان از سبب در عتاب خواجه‌اش بگشاد لب گفت لقمان سیدا پیش خدا بندهٔ خاین نباشد مرتضی امتحان کن جمله‌مان را ای کریم سیرمان در ده تو از آب حمیم بعد از آن ما را به صحرایی کلان تو سواره ما پیاده می‌دوان آنگهان بنگر تو بدکردار را صنعهای کاشف الاسرار را گشت ساقی خواجه از آب حمیم مر غلامان را و خوردند آن ز بیم بعد از آن می‌راندشان در دشتها می‌دویدند آن نفر تحت و علا قی در افتادند ایشان از عنا آب می‌آورد زیشان میوه‌ها چون که لقمان را در آمد قی ز ناف می بر آمد از درونش آب صاف حکمت لقمان چو داند این نمود پس چه باشد حکمت رب الوجود یوم تبلی والسرائر کلها بان منکم کامن لا یشتهی چون سقوا ماء حمیما قطعت جملة الاستار مما افضعت نار زان آمد عذاب کافران که حجر را نار باشد امتحان آن دل چون سنگ را ما چند چند نرم گفتیم و نمی‌پذرفت پند ریش بد را داروی بد یافت رگ مر سر خر را سر دندان سگ الخبیثات الخبیثین حکمتست زشت را هم زشت جفت و بابتست پس تو هر جفتی که می‌خواهی برو محو و هم‌شکل و صفات او بشو نور خواهی مستعد نور شو دور خواهی خویش‌بین و دور شو ور رهی خواهی ازین سجن خرب سر مکش از دوست و اسجد واقترب #مثنوی_معنوی_159 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی - #دفتر_اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2