📙 #کتاب نفس المهموم ✍ شیخ #عباس_قمی (ره) ◀️️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ تجلّی اعظم 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ کرامت معنوی 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ آرزوی شهادت 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ قیام به حق 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ نفَسُ الْمَهْمُوم 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ نماد دو اصل 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

▪️ عبرت یا عبْرَة ؟ 👤آیت الله #جوادی_آملی #محرم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

⚫ حاج قاسم از #گریه ‌کنان عالی بر سیدالشهدا بود 🔺خاطره استاد حسین #انصاریان از حاج #قاسم_سلیمانی #اشک 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_191 دعای #سی_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در #نماز_شب " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_دو_28 دعای سیدالساجدین (ع ) پس از #نمازشب برای خود و اعتراف به گناه: 🔹و أَسْأَلُكَ فِى أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِى سَبِيلا، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَامِ، وَ إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ وَ الْإِنْعَامِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِى، وَ أَنْ تُقَنِّعَنِى بِتَقْدِيرِكَ لِى، وَ أَنْ تُرْضِيَنِى بِحِصَّتِى فِيمَا قَسَمْتَ لِى، وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا ذَهَبَ مِنْ جِسْمِى وَ عُمُرِى فِى سَبِيلِ طَاعَتِكَ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ🔹 🔸و راه روزى را بر من سهل گردانى، تو را سپاس كه به من نعمت هاى بزرگ بخشيدى و شكر احسان خود را به من الهام فرمودى، پس درود بر محمد و آل او فرست و روزى را بر من آسان گردان و مرا به قسمت خود قانع كن و به نصيب خودم در آن چه روزى كرده اى خرسند ساز و هر چه از تن و عمر من گذشته است در راه طاعت خود صرف كن كه تو بهترين روزى دهندگانى🔸 #سی_دو ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_دو_28 ✳️ #روزى آسان با #قناعت‏ قسمت اول 🔴 جيره‏خواران سفره هستى حضرت رزّاق، دو دسته‏اند: 1️⃣الف- عدّه‏اى در زندگى خويش به سادگى و آرامش به مركز رزق و روزى‏ مى‏رسند و خط زندگيشان مانند قطارى بر روى ريل بسيار ساده و روان حركت مى‏كند و به خوبى سامان مى‏يابد. در دنياى اينان قناعت و رضايت نفس، كارى آسان و لذّت‏بخش است. اگر بلا يا فقرى در مسير راه آنان قرار بگيرد به راحتى مى‏پذيرند و با نيايش و سپاسگزارى به درگاه خداوند به رضاى الهى تن در مى‏دهند؛ از اين دسته، انبياء و ائمه اطهار و اولياى الهى و صالحان و فقيران و انسان‏هاى نيكوكارى هستند كه در بين مردم به صورت گمنام و بى‏نشانه در خدمت خلقند. 2️⃣ب- عدّه‏اى ديگر در زندگى داراى مال و مكنت بسيارند ولى از مال خود بهره‏اى ندارند و در تمام مدّت عمر يك روز خوش، غذاى دل‏چسب، خواب آرام، سفر تفريحى مناسب براى آنان فراهم نمى‏شود، به ظاهر دانا و راضى به نظر مى‏آيند ولى بيمارى‏ها و دلهره‏هاى مادّى و هوس‏هاى زودگذر، مانع آرامش و آسايش آنان است. پيوسته در تب و تاب و پيچ و خم زندگى در ديگر آرزوها و خيالات هستند. نشاط و محبّت حقيقى در چهره و زندگيشان ديده نمى‏شود و اندوه‏ها و درد دل‏هاى فراوانى دارند. مال اندوزان و حاكمان ستمگر و منافقان خيانت‏كار و كافران نگون‏بخت از اين دسته هستند. و اينها نمونه‏هايى از دستاوردهاى دنياست كه خداوند به انسان مى‏آموزد: دست‏اندركار همه امور، غير از آن چيزى است كه شما مى‏دانيد؛ بايد به حق ايمان آوريد. خداوند در اين زمينه در دو آيه جداگانه به آن دو دسته اشاره مى‏فرمايد: وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى‏ ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكتٍ مّنَ السَّمَآءِ وَالأْرْضِ وَلكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ» و اگر اهل شهرها و آبادى‏ها ايمان مى‏آوردند و پرهيزكارى پيشه مى‏كردند، يقيناً [درهاىِ‏] بركاتى از آسمان و زمين را بر آنان مى‏گشوديم، ولى [آيات الهى و پيامبران را] تكذيب كردند، ما هم آنان را به كيفر اعمالى كه همواره مرتكب مى‏شدند [به عذابى سخت‏] گرفتيم. فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكّرُواْ بِهِ‏فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَ بَ كُلّ شَىْ‏ءٍ حَتَّى‏ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُواْ أَخَذْنهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ» پس چون حقايقى را كه [براى عبرت گرفتنشان‏] به آن يادآورى شده بودند، فراموش كردند، درهاى همه نعمت ها را به روى آنان گشوديم، تا هنگامى كه به آنچه داده شدند، مغرورانه خوشحال گشتند، به ناگاه آنان را [به عذاب‏] گرفتيم، پس يكباره [از نجات خود] درمانده و نوميد شدند. 👈 ادامه دارد ... دعای #سی_دو کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_دو_28 ✳️ #روزى آسان با #قناعت‏ قسمت دوم 🔴 بركات، در برگيرنده بركت‏هاى مادى و معنوى است مانند بركات در مال و فرزند و علم و خدمت و ... انسان به طور غريزى به دريافت بركات و خيرات علاقمند است و انبيا عليهم السلام از همين تمايلات طبيعى براى رسالت خود استفاده مى‏كردند. براى دريافت الطاف و بركات اجتماعى خداوند كريم، ايمان و تقواى فردى كافى نيست بلكه بايد بيشتر مردم جامعه اهل ايمان و پرهيزگار باشند. بر اين اساس پرسش‏هايى براى بعضى از مردم مؤمن مطرح است كه اگر ايمان و تقوا سبب نزول بركات است، پس چرا كشورهاى كافر وضع بهترى دارند و كشورهاى اسلامى با مشكلات فراوانى رو به رو هستند. اهل فن جواب داده‏اند كه: 1- ملّت‏هايى كه از نظر دانش و صنعت پيشرفته هستند، از نظر روحى و روانى آرامش ندارند پس از اين جهت از مشكلات بسيارى رنج مى‏برند. 2- رفاه مادى نشان رحمت و عزّت نيست، بلكه نوعى قهر الهى است. كسانى كه تذكّر و دستورهاى خداوند را فراموش كردند، درهاى همه چيز به رويشان گشوده شده تا سرمست گرديده و به آنچه دارند دلخوش باشند، ناگهان حالشان گرفته مى‏شود و با اندوه فراوان نااميد و سرخورده مى‏شوند؛ زيرا چون مجرمان در دادگاه، هنگام نيافتن پاسخ مأيوس مى‏شوند. چه بسا چيزهايى را دوست دارند در حالى كه شرّ و گرفتارى است. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: يَا بْنَ آدَمَ! إذا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحانَهُ يُتابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ. اى پسر آدم! هرگاه ببينى خداوند نعمت‏هايش را پى در پى به سوى تو مى‏فرستد در حالى كه او را نافرمانى مى‏كنى، از وى برحذر باش. يعنى اين لطف‏هاى پيوسته الهى، عاقبت خوشى براى تو ندارد. و نيز مى‏فرمايد: خُذْ مِنَ الدُّنْيا ما اتاكَ وَ تَوَلَّ عَمَّا تَوَلَّى‏ عَنْكَ فَإِنْ انْتَ لَمْ تَفْعَلْ فَأَجْمِلْ فِى الطَّلَبِ. آنچه از دنيا پيش تو آيد برگير، و آنچه از تو روى بگرداند روى بگردان، اگر چنين نكردى در طلب روزى، زياده روى مكن. و نيز فرمود: كُلُّ مُقْتَصَرٍ عَلَيْهِ كافٍ. به اندازه‏اى كه بتوان قناعت نمود، بس است. و نيز فرمود: الْقِناعَةُ مَالٌ لايَنْفَدْ. قناعت، گنجى است كه تمام نمى‏شود. 3- بيشتر كشورهاى اسلامى، تنها نام اسلام را با خود دارند ولى قوانين و رهنمودهاى دين اسلام در آنجا حاكم نمى‏باشد. بنابراين قرآن كريم دو نوع گشايش را براى دو گروه در نظر مى‏گيرد: الف- رفاه و آسايش براى خوبان كه همراه با بركات است. ب- رفاه و گشايش براى كافران كه خالى از بركات است. نعمت‏هاى ناپايدار سبب غفلت و غرور و گردنكشى مى‏شود. خداوند اين رفاه مادى و زياده‏طلبى را، وسيله پرشدن مهلت پيمانه آنان قرار داده است و درِ لطف را به روى آنان بسته است؛ زيرا زياده خواه و آزمند؛ نيازمند حقيقى است هر چند مالك همه دنيا باشد؛ و قناعت پيشه بى‏نياز حقيقى است هر چند محتاج ديگران گردد. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: حُرِمَ الْحَرِيصُ خَصْلَتَيْنِ وَ لَزِمَتْهُ خَصْلَتانِ: حُرِمَ الْقَناعَةَ فَافْتَقَدَ الرَّاحَةَ، وَ حُرِمَ الرِّضا فَافْتَقَدَ الْيَقينَ. آزمند از دو ويژگى بى‏بهره است و دو صفت همراه او شده است. از قناعت محروم گشته پس آسايش را از دست داده است، از رضايت بى‏نصيب گشته در نتيجه يقين را از كف داده است. دعای #سی_دو کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🎥 #رزق و #روزی ‌ای که خداوند فقط به بندگان باتقوای خود عنایت می‌کند و انتظارش را ندارند 👤 استاد شهید مرتضی #مطهری 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_77 ◀️ بی‌اعتنایی امیرالمؤمنین به #دنیا 🔴 و مِنْ خَبَرِ ضِرَارِ بْنِ [ضَمْرَةَ الضَّابِيِ] حَمْزَةَ الضَّبَائِيِّ عِنْدَ دُخُولِهِ عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ مَسْأَلَتِهِ لَهُ عَنْ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام)، وَ قَالَ فَأَشْهَدُ لَقَدْ رَأَيْتُهُ فِي بَعْضِ مَوَاقِفِهِ وَ قَدْ أَرْخَى اللَّيْلُ سُدُولَهُ وَ هُوَ قَائِمٌ فِي مِحْرَابِهِ، قَابِضٌ عَلَى لِحْيَتِهِ، يَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِيمِ وَ يَبْكِي بُكَاءَ الْحَزِينِ وَ [هُوَ] يَقُولُ: يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا، إِلَيْكِ عَنِّي؛ أَ بِي تَعَرَّضْتِ؟ أَمْ إِلَيَّ [تَشَوَّفْتِ] تَشَوَّقْتِ؟ لَا حَانَ حِينُكِ؛ هَيْهَاتَ، غُرِّي غَيْرِي؛ لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ؛ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا؛ فَعَيْشُكِ قَصِيرٌ وَ خَطَرُكِ يَسِيرٌ وَ أَمَلُكِ حَقِيرٌ. آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ. 🔴 ( ضرار بن ضمره ضبايى از ياران امام به شام رفت بر معاويه وارد شد. معاويه از او خواست از حالات امام بگويد، گفت على عليه السّلام را در حالى ديدم كه شب، پرده هاى خود را افكنده بود، و او در محراب ايستاده، محاسن را به دست گرفته، چون مار گزيده به خود مى پيچيد، و محزون مى گريست و مى گفت): اى دنيا اى دنياى حرام از من دور شو، آيا براى من خودنمايى مى كنى يا شيفته من شده اى تا روزى در دل من جاى گيرى؟ هرگز مبادا، غير مرا بفريب، كه مرا در تو هيچ نيازى نيست، تو را سه طلاقه كرده ام، تا باز گشتى نباشد، دوران زندگانى تو كوتاه، ارزش تو اندك، و آرزوى تو پست است. آه از توشه اندك، و درازى راه، و دورى منزل، و عظمت روز قيامت. #نماز_شب 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ برو اين دام بر مرغ دگر نه! قسمت اول 📋 اصل ماجراى «ضِرار بن ضَمُره» به گونه اى که مسعودى در مروج الذهب نقل مى کند چنین است که او وارد بر معاویه شد. معاویه به او گفت: اوصاف على را براى من بازگو کن ضرار گفت: مرا از این کار معاف کن (زیرا تصور مى کرد بر خلاف میل معاویه است و ناراحت مى شود و ممکن است خطرى از ناحیه او وى را تهدید کند) ولى معاویه اصرار کرد و گفت: چاره اى نیست جز این که براى من شرح دهى. ضِرار گفت: اکنون که چنین است بدان به خدا سوگند او مقامى بسیار والا داشت، (از نظر روحى و جسمى) بسیار قدرتمند و قوى بود. سخن حق مى گفت و حکم به عدالت مى کرد و چشمه اى علم و دانش از اطراف او مى جوشید و سخنان حکمت آمیز از جوانب او صادر مى شد. غذاى او ساده و ناگوار و لباس او کوتاه (در آن زمان، کوتاهى لباس نشانى تواضع، و بلندى دامان لباس نشانه تکبر بود) بود. به خدا سوگند هر وقت او را مى خواندیم به ما پاسخ مى گفت و اگر تقاضایى از او داشتیم به ما مرحمت مى کرد و ما به خدا سوگند با این که خود را به ما نزدیک مى کرد و ما هم به او نزدیک بودیم بر اثر هیبت و جلالِ او قدرت تکلم در مجلسش نداشتیم و به دلیل عظمتِ او در فکرِ ما هرگز در مجلس او آغاز سخن نمى کردیم. تبسم او دندان هایى را همچون دانه هاى مروارید منظم نشان مى داد. دینداران را بزرگ مى داشت و مستمندان را مورد ترحم قرار مى داد و هنگام قحطى یتیمان نزدیک و مستمندان خاک نشین را اطعام مى کرد و برهنگان را لباس مى پوشید و مظلومان را یارى مى کرد و از دنیا و زرق و برق آن وحشت داشت. به تاریکى شب انس داشت. گواهى مى دهم شبى او را دیدم در حالى که پرده هاى تاریک شب فرو افتاده بود و او در محراب عبادتش ایستاده بود. محاسن مبارکش را با دست گرفته و همچون مار گزیده به خود مى پیچید و به صورت سوزناک گریه مى کرد و مى گفت:...». سپس عبارت بالا را با مختصر عبارتى آورده است. مرحوم سیّد رضى آنچه را در بالا آمد به این صورت تلخیص کرده است: «در خبرى از ضِرار بن حَمزه ضِبائى به هنگام ورودش بر معاویه و سؤال معاویه از او درباره حالات امیرمؤمنان(علیه السلام) چنین آمده است که ضِرار (در پاسخ معاویه) گفت: گواهى مى دهم که من او را در بعضى از مواقف دیدم در حالى که شب پرده تاریک خود را فرو افکنده بود و او در محرابش به عبادت ایستاده بود، محاسن مبارک را به دست گرفته و همچون مار گزیده به خود مى پیچید و از سوز دل گریه مى کرد و مى گفت:»; (وَمِنْ خَبَرِ ضِرَارِ بْنِ حَمْزَةَ الضَّبَائِیِّ عِنْدَ دُخُولِهِ عَلَى مُعَاوِیَةَ وَمَسْأَلَتِهِ لَهُ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ(علیه السلام)، وَقَالَ: فَأَشْهَدُ لَقَدْ رَأَیْتُهُ فِی بَعْضِ مَوَاقِفِهِ وَقَدْ أَرْخَى اللَّیْلُ سُدُولَهُ وَهُوَ قَائِمٌ فِی مِحْرَابِهِ قَابِضٌ عَلَى لِحْیَتِهِ یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِیمِ، وَیَبْکِى بُکَاءَ الْحَزِینِ، وَیَقُولُ:) از آنجا که محبت دنیا بر طبق حدیث معروف نبوى که گفته مى شود: انبیا و اولیا بر آن متفق بوده اند: «حُبُّ الدُّنْیا رَأسُ کُلُّ خِطیئَة» سرچشمه همه گناهان است، بى اعتنایى به زرق و برق و مقامات و ثروت هاى دنیوى دلیل بر زهد در دنیا و بیمه کننده در برابر معاصى است، لذا امام در این سخنان پربار خود دنیا را مخاطب قرار داده مى فرماید: «اى دنیا! اى دنیا! از من دور شو»; (یَا دُنْیَا یَا دُنْیَا، إِلَیْکِ عَنِّی). ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_77 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ برو اين دام بر مرغ دگر نه! قسمت دوم 📋 سپس مى افزاید: «تو خود را به من عرضه مى کنى یا اشتیاقت را به من نشان مى دهى؟ (تا من را به شوق آورى؟) هرگز چنین زمانى براى تو فرا نرسد (که در دل من جاى گیرى)»; (أَبِی تَعَرَّضْتِ؟ أَمْ إِلَیَّ تَشَوَّقْتِ؟ لاَ حَانَ حِینُکِ). در ادامه براى تأکید بیشتر مى فرماید: «هیهات (اشتباه کردى و مرا نشناختى) دیگرى را فریب ده، من نیازى به تو ندارم. تو را سه طلاقه کردم; طلاقى که رجوعى در آن نیست»; (هَیْهَاتَ غُرِّی غَیْرِی، لاَ حَاجَةَ لِی فِیکِ، قَدْ طَلَّقْتُکِ ثَلاَثاً لاَ رَجْعَةَ فِیهَا!). جمله «لاَ حَانَ حِینُکِ» در واقع جمله انشائیه و نفرین است نه جمله خبریه. امام در واقع از خدا مى خواهد که زمانى فرا نرسد که زرق و برق دنیا در دلش نفوذ کند. جمله «غُرِّی غَیْرِی» مفهومش این نیست که مرا رها کن و به سراغ دیگران برو و آنها را بفریب، بلکه منظور این است که هرگز به سراغ من نیا و شبیه چیزى است که در شعر معروف فارسى آمده است: برو این دام بر مرغ دگر نه *** که عنقا را بلند است آشیانه تعبیر به سه طلاقه کردن دنیا ناظر بر این است که انسان به حسب طبع و آفرینش پیوندى با دنیا دارد که در حکم ازدواج است و امام مى فرماید: من این پیوند را قطع کرده و عطایت را به لقایت بخشیده ام. در ادامه این سخن، حضرت دلیل این نفرت بر زر و زیور دنیا و مقامات و ثروت ها را بیان کرده مى فرماید: «زندگى تو کوتاه و مقام تو کم و آرزوى تو داشتن ناچیز است»; (فَعَیْشُکِ قَصِیرٌ، وَخَطَرُکِ یَسِیرٌ، وَأَمَلُکِ حَقِیرٌ). به راستى عمر دنیا کوتاه است و مقامات آن کم ارزش و گاه بى ارزش. جمله «أَمَلُکِ حَقِیرٌ» اشاره به این است که کسانى که تو را آرزو دارند، آرزوى حقیر و پستى براى خود پیدا کرده اند. در پایانِ این سخن، امام(علیه السلام) از کمبود زاد و توشه سفر طولانى آخرت شکایت کرده مى فرماید: «آه از کمى زاد و توشه (آخرت) و طولانى بودن راه و دورى سفر و عظمت (مشکلات مقصد)»; (آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ، وَطُولِ الطَّرِیقِ، وَبُعْدِ السَّفَرِ، وَعَظِیمِ الْمَوْرِدِ). با این که مى دانیم امام(علیه السلام) بیشترین ذخیره را براى عالم آخرت فراهم ساخته تا آنجا که به مقتضاى حدیث نبوى معروف: «لِضَرْبَة عَلىٍّ یَوْمَ الْخَنْدَقِ أفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَیْنِ» ضربه کارى آن حضرت (بر پیکر عمرو بن عبد ودّ در آن لحظه بسیار حساس تاریخ اسلام) برتر از عبادت جن و انس است و نیز مى دانیم آن حضرت در تمام غزوات اسلامى فداکارى فراوان کرد و عبادت هاى شبانه او گاه به هزار رکعت نماز در یک شب مى رسید و یک هزار برده را از دست رنج خود خرید و آزاد کرد و عبادات و اطاعات فراوان دیگر، جایى که امام با این همه زاد و توشه از کمى زاد و توشه سفر آخرت اظهار ناراحتى و نگرانى کند ما چه بگوییم و چه کارى انجام دهیم؟ بدیهى است هرگاه انسان زاد و توشه خود را براى این سفر طولانى کم ببیند، براى افزایش آن کوشش مى کند; ولى اگر گرفتار غرور گردد و اعمال ناچیز خود را بزرگ ببیند هرگز به فکر افزایش نمى افتد. تعبیر به «مورد» اشاره به روز قیامت است که انسان در آن وارد مى شود و تعبیر به «عظیم» اشاره به مشکلات حساب و کتاب و عبور از صراط و هول و وحشت آن است. ادامه دارد ... #نهج_البلاغه_حكمت_77 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ برو اين دام بر مرغ دگر نه! قسمت سوم 📋 نکته ها: 1. دنیاى مذموم و ممدوح آنچه درباره مذمت دنیا در این روایت و روایات دیگر و بعضى از آیات قرآن وارد شده دنیایى است مملو از زرق و برق و مرکب از حلال و حرام و اسراف و تبذیر و دلبستگى ها و وابستگى ها، و گرنه اگر طلب دنیا از حلال و در حد اعتدال و دور از وابستگى ها باشد نه تنها مذموم نیست، بلکه وسیله اى است براى رسیدن به خیر و سعادت. دنیایى که آمیخته با حرص و فزون طلبى باشد چنان انسان را به خود مشغول مى دارد که او را از یاد خدا غافل مى سازد و حتى آرامش و استراحت را از او مى گیرد و به این مى ماند که انسان براى مسافرت یک روزه که مثلا با پاى پیاده مى خواهد به نقطه خوش آب و هوایى برود به جاى غذاى یک روز معادل پنجاه روز با خود حمل کند که تنها رنج و درد او افزون مى یابد و جز غذاى یک روز براى او قابل جذب نیست. البته اولیاء الله براى این که خود را همگون به قشرهاى ضعیف جامعه کنند زندگى خود را در حد کمتر از متوسطِ افراد قرار مى دهند و زهد و پارسایى را در پیش مى گیرند که نمونه کامل آن شخص امام امیرالمؤمنین على(علیه السلام) است. 2. نکته شگفت انگیز! در بعضى از روایات در ذیل این حدیث نکته عجیبى آمده است و آن این که چون معاویه این اوصاف و این سخنان را از امام(علیه السلام) شنید گریه کرد به گونه اى که قطرات اشک بر صورت او جارى گشت و گفت: «رَحِمَ اللَّهُ أَبَا الْحَسَنِ کَانَ وَاللَّهِ کَذَلِکَ; خدا رحمت کند ابوالحسن على را، به خدا سوگند این گونه بود». معاویه از ضِرار پرسید: اندوه تو بر مرگ على چگونه بود؟ ضرار در پاسخ گفت: مانند اندوه کسى که فرزندش را در دامنش سر ببرند. در نقل دیگرى در بحار آمده است که حاضران نیز گریه کردند! نیز آمده است که معاویه به حاضران در مجلس رو کرد و گفت: اگر من از دنیا بروم هیچ یک از شما حاضر نیست چنین مدح و ثنایى درباره من داشته باشد. یکى از حاضران، با شجاعت به او پاسخ داد و گفت: «الصّاحِبُ عَلى قَدْرِ صاحِبِهِ; دوست هر کس هم طراز خود اوست #نهج_البلاغه_حكمت_77 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

مجموعه #طوبای_محبت در محضر حاج اسماعیل دولابی 11 ✳️ غصه ی #رزق فردایت را نخور !!!! حاج اسماعیل #دولابی 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#داستان_دنباله_دار ⚫️ #داستان_رسول_ترک 1 ماجرای #توبه_رسول_ترک ( قسمت 3 ) 🔴 ... در آن شب نیز مثل همه شب های خدا به پایان رسید و خورشید کم کم در حال بیرون آمدن بود. در همان ابتدای صبح که هنوز اغلبِ مردم از خانه هایشان بیرون نیامده بودند و شهر همچنان در سکوت و خلوت به سر می برد، دری باز شد و مردی از خانه اش بیرون آمد. از حالتش پیدا بود که به سوی انجام امری عادّی و روزمرّه نمی رود. آن مرد به سویی می رفت که خانه رسول ترک نیز در آن جا قرار داشت. او به جلوی خانه رسول رسید و شروع به در زدن نمود. رسول با شنیدنِ صدای در به فکر فرو رفته بود. در این اولین دقیقه های روز چه کسی می توانست با او کاری داشته باشد؟! موقعی که رسول در را باز کرد، کسی را در پشت در دید که به طور ناخودآگاه نمی توانست از او راضی و خشنود باشد. مردی که در پشتِ در ایستاده بود همان مسئول هیئت بود، همان کسی که دیشب به رسول پیغام داده بود که دیگر نباید در هیئت و جلسه آنها شرکت کند. همان کسی که دیشب رسول را از جلسه امام حسین علیه السلام بیرون کرده بود. امّا هم اکنون همه چیز وارونه و برعکس شده بود. رسول به محض باز کردنِ در، با یک احوالپرسی و مصافحه بسیار گرمی روبه رو شد. مسئول هیئت در حالی که بر روی پنجه های پایش ایستاده بود و هیکل و جثه قوی و بلند رسول را در آغوش گرفته بود رسول را تند تند می بوسید و از او معذرت خواهی و طلب بخشش می کرد و رسول فقط مات و مبهوت، مسئول هیئت را تماشا می کرد. او از این برخوردهای دوگانه دیشب و امروز به حیرت و تعجّب آمده بود. مسئول هیئت بعد از معذرت خواهی ها و دلجویی های فراوان، از رسول خواست تا او حتماً در شب های آینده در جلسه آنها شرکت کند و تمام اتفاقات و حرف های شب گذشته را فراموش کند. مسئول هیئت نمی خواست بیش از این توضیحی بدهد و دلیل و علّت این تغییر نظر و رفتارش را بیان بنماید. زمانی که مسئول هیئت می خواست خداحافظی کند و برود رسول مانع از رفتنش شد. رسول می دانست که مسئول هیئت بدون علّت و بیخودی عقیده اش تغییر پیدا نکرده است. او پافشاری و اصرار داشت تا علّت این تغییر را بداند. مشاهده یک خواب و رؤیایی عجیب باعث شده بود تا مسئول هیئت از اینکه در شب گذشته رسول را از جلسه امام حسین علیه السلام بیرون کرده است به شدّت پشیمان و نادم بشود. امّا او گمان می کرد نباید همه خوابش را برای رسول تعریف کند. مسئول هیئت در شب گذشته در بخشی از خوابش یک چیزی دیده بود که بنا بر نظر و عقیده او بسیار خوب و نیکو بود ولی فکر می کرد که اگر آن را برای آدمی همچون رسول تعریف کند آن را درک نخواهد کرد و ناراحت و عصبانی خواهد شد. ولی تقدیر و اراده خداوند بر این تعلّق گرفته بود تا مسئول هیئت در آن اولین دقیقه های صبح و در همان جلوی خانه رسول همه رؤیا و خوابش را برای رسول بازگو کند. در آن لحظه، مسئول هیئت به هیچ وجه تصوّر نمی کرد و نمی دانست که او هم اکنون و در آن لحظات واسطه و رساننده یک پیام و دعوتی رمزدار از جانب امام حسین علیه السلام برای رسول ترک است. او عاقبت شروع به تعریف کردنِ رؤیای دیشبش کرد و رسول ترک نیز با دقت و کنجکاوی به صحبت های او گوش می داد. ادامه دارد ... 🙏لطفا با ما خواننده ی این سلسله نوشته ها باشید 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

⚫ #رزق هایی که در #محرم توزیع می شود 🔹و أَسْأَلُكَ فِى أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِى سَبِيلا خدایا ما را از رزق هایی که در محرم توزیع میکنی محروم مفرما و آن ها را راحت و آسان به ما برسان... #دعا_سی_دو_28 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2