eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
یا عجل ، باز شد و دل من هوای تو را دارد ، و مرا به سوی تو میخواند ، مرا بپذیر آقا ! ✳️ در خرابات مغان گر گذر افتد بازم حاصل خرقه و سجاده روان دربازم حلقه توبه گر امروز چو زهاد زنم خازن میکده فردا نکند در بازم ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی جز بدان عارض شمعی نبود پروازم صحبت حور نخواهم که بود عین قصور با خیال تو اگر با دگری پردازم سر سودای تو در سینه بماندی پنهان چشم تردامن اگر فاش نکردی رازم مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم به هوایی که مگر صید کند شهبازم همچو چنگ ار به کناری ندهی کام دلم از لب خویش چو نی یک نفسی بنوازم ماجرای دل خون گشته نگویم با کس زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم گر به هر موی سری بر تن باشد همچو زلفت همه را در قدمت اندازم 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🔹و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي مَنَّ عَلَيْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ - . 👌بخشی از دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 6 🔸 آثار سوء بازيچه گرفتن دين‏ وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِباً وَلَهْواً وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِىٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَايُؤْخَذْ مِنْهَا أُولئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِن حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ و كسانى كه دينشان را بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت و اگذار؛ و [مردم را] با قرآن اندرز ده؛ كه مبادا كسى [در روز قيامت‏] به [كيفر] آنچه [از گناهان‏] مرتكب شده [از رحمت و ثواب‏] محروم ماند [و به هلاكت سپرده شود]؛ و او را جز خدا سرپرست و ياور و شفيعى نباشد؛ و اگر [براى رهايى‏اش از عذاب‏] هر گونه عوض و فديه‏اى بدهد از او پذيرفته نشود. آنانند كه به سبب آنچه [از اعمال زشت‏] مرتكب شده‏اند [از رحمت و ثواب‏] محروم مانده [و به هلاكت سپرده شده‏] اند. و به خاطر آن كه همواره [به آيات الهى‏] كفر مى‏ورزيدند براى آنان نوشابه‏اى از آب جوشان و عذابى دردناك است. 🔸نفخ صور وَهُوَ الَّذِى خَلَقَ السَّماوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ‏ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِى الصُّورِ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ و اوست كه آسمان‏ها و زمين را به درستى و راستى آفريد؛ و روزى كه [اراده‏اش به آفريدن چيزى تعلق گيرد] مى‏گويد: باش، پس بى‏درنگ مى‏باشد؛ گفتارش حق است؛ و روزى كه در صور دميده شود فرمانروايى و حاكميّت مطلق ويژه اوست، داناى نهان و آشكار است و او حكيم و آگاه است. 🔸انذار با قرآن‏ وَهذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِى بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى‏ وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى‏ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ و اين [قرآن‏] كتابى است پرفايده، كه ما آن را نازل كرديم، تصديق كننده كتابهاى آسمانى پيش از خود است و [نزولش‏] براى اين است كه مردم مكه و كسانى را كه پيرامون آنند بيم دهى؛ و آنان كه به آخرت ايمان دارند به آن ايمان مى‏آورند و آنان همواره بر نمازشان محافظت مى‏كنند. 🔸 خالق يكتا ذلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لَاإِلهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَىْ‏ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ وَكِيلٌ* لَاتُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ* قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِىَ فَعَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ اين است خدا پروردگار شما، جز او معبودى نيست، آفريننده همه چيز است؛ پس تنها او را بپرستيد و او كارساز هر چيز است.* چشم‏ها او را در نمى‏يابند، ولى او چشم‏ها را درمى‏يابد و او لطيف و آگاه است.* بى‏ترديد براى شما از سوى پروردگارتان دلايلى روشن آمده، پس هر كه [به وسيله آن دلايل بينا شود و حقايق را با چشم دل‏] ببيند به سود خود اوست و هر كه [با پشت كردن به دلايل‏] كوردل شود [و از ديدن حقايق محروم گردد] به زيان خود اوست، [وظيفه من ابلاغ پيام خداست‏] و بر شما حافظ و نگهبان نيستم. 🔸تبعيّت از وحى‏ اتَّبِعْ مَا أُوْحِىَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ از آنچه از سوى پروردگارت به تو وحى شده پيروى كن، هيچ معبودى جز او نيست و از مشركان روى بگردان. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 7 🔸 قبح دشنام‏ وَلَاتَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّوا اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى‏ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ و معبودانى را كه كافران به جاى خدا مى‏پرستند، دشنام ندهيد، كه آنان هم از روى دشمنى و نادانى خدا را دشنام خواهند داد. اين گونه براى هر امتى عملشان را آراستيم [تا به كيفر لجاجت و عنادشان گمان كنندكه آنچه انجام‏ مى‏دهند نيكوست،] سپس بازگشت همه آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، پس آنان را به اعمالى كه همواره انجام مى‏دادند، آگاه مى‏كند. 🔸داورى خدا أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَماً وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِن رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ آيا جز خدا حاكم و داورى بطلبم؟! در حالى كه اوست كه اين كتاب آسمانى را كه [همه معارف و احكام در آن‏] به تفصيل بيان شده به سوى شما نازل كرد؛ و اهل كتاب [به ويژه دانشمندان آنان‏] مى‏دانند كه اين كتاب [قرآن‏] از سوى پروردگارت به درستى و راستى نازل شده؛ پس [در اين كه معجزه خواهى منكران و مخالفت‏هاى اهل كتاب از روى حقيقت‏جويى نيست‏] از ترديدكنندگان مباش. 🔸عمل صالح‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلَى‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجا* قَيِّماً لِّيُنذِرَ بَأْساً شَدِيداً مِن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً* مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً همه ستايش‏ها ويژه خداست كه اين كتاب را بر بنده‏اش نازل كرد و براى آن هيچ گونه انحراف و كژى قرار نداد.* [كتابى‏] است درست و استوار [و برپادارنده مصالح حيات انسان‏] تا از سوى خود [ستمكاران را] به عذابى سخت بيم دهد و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته انجام مى‏دهند، مژده دهد كه براى آنان پاداشى نيكوست.* كه در آن پاداش نيكو، جاودانه ماندگارند. 🔸سخن حق‏ وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَبِّكُمْ فَمَن شَاءَ فَلْيُوْمِنْ وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَاراً أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقاً* إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا و بگو: [سخن‏] حق [كه قرآن است‏] فقط از سوى پروردگار شماست؛ پس هر كه خواست ايمان بياورد و هر كه خواست كافر شود، به يقين ما براى ستمكاران آتشى آماده كرده‏ايم كه سراپرده‏هايش بر آنان احاطه دارد و اگر [از شدت تشنگى‏] استغاثه كنند با آبى چون مس گداخته كه چهره‏ها را بريان مى‏كند [به استغاثه آنان‏] جواب گويند، بد آشاميدنى و بد جايگاهى است.* مسلماً كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند [پاداششان داده خواهد شد]؛ زيرا ما پاداش كسانى را كه كار نيكو كرده‏اند، تباه نمى‏كنيم. 🔸زينت دنيا الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَواباً وَخَيْرٌ أَمَلًا مال و فرزندان، آرايش و زيور زندگى دنيا هستند، ولى اعمال شايسته پايدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ اميد داشتن به آنها نيكوتر است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
✳️ در قرآن‏ قسمت 8 🔸زيانكارترين عمل‏ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا* الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً* أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً* ذلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُواً* إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا* خَالِدِينَ فِيهَا لايَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا بگو: آيا شما را از زيانكارترين مردم از جهت عمل آگاه كنم؟* [آنان‏] كسانى هستند كه كوششان در زندگى دنيا به هدر رفته [و گم شده است‏] در حالى كه خود مى‏پندارند، خوب عمل مى‏كنند.* آنان كسانى هستند كه آيات پروردگارشان و ديدار [قيامت و محاسبه اعمال‏] را به وسيله او منكر شدند، در نتيجه اعمالشان تباه و بى‏اثر شده است، پس روز قيامت ميزانى براى [محاسبه اعمال‏] آنان برپا نمى‏كنيم.* اين است [وضع و حال زيانكاران‏] به سبب آن كه كفر ورزيدند و آيات من و پيامبرانم را به مسخره گرفتند.* مسلماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، بهشت‏هاى فردوس جاى پذيرايى آنان است.* در آن جاودانه‏اند و از آن درخواست انتقال به جاى ديگر نمى‏كنند. 🔸نماز و زكات‏ وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيّاً* وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيّاً و در اين كتاب، [سرگذشتِ‏] اسماعيل را ياد كن، كه او وفا كننده به عهد و فرستاده‏اى پيامبر بود.* و همواره خانواده‏اش را به نماز و زكات فرمان مى‏داد و نزد پروردگارش پسنديده بود. 🔸تعقّل در قرآن‏ لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ بى‏ترديد كتابى به سوى شما نازل كرديم كه مايه [شرف، بزرگوارى، رشد و سعادت‏] شما در آن است؛ آيا نمى‏انديشيد. وحدانيّت‏ وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَ نَّهُ لَا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ و پيش از تو هيچ پيامبرى نفرستاديم مگر آن كه به او وحى كرديم كه معبودى جز من نيست، پس تنها مرا بپرستيد. 🔸مرگ‏ و كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ هر كسى چشنده مرگ است و ما شما را [چنانكه سزاوار است‏] به نوعى خير و شر [كه تهيدستى، ثروت، سلامت، بيمارى، امنيت و بلاست‏] آزمايش مى‏كنيم و به سوى ما بازگردانده مى‏شويد. اگر بخواهيم آياتى كه پيامبر بر حق، بر مردم تلاوت كرده در اين جزوه آورده شود بايد همه قرآن مجيد را بنويسم ولى: آب دريا را اگر نتوان كشيد هم بقدر تشنگى بايد چشيد سطور گذشته نمونه‏هايى از كتاب حق بود كه در تمام زمينه‏ها اعمّ از مادى و معنوى، فردى و اجتماعى، سياسى و اقتصادى، قلبى و اخلاقى، رسول خدا بر مردم تلاوت كرد تا آنان را با حقايق ملكوتى و واقعيّت‏هاى الهى آشنا سازد. عارف بزرگوار عماد فقيه كرمانى در نعت رسول خدا مى‏گويد: مقصود از آب و گل چو وجود محمّد است از طينتش مبانىِ هستى مشيّد است‏ بر خاتم نبوّت او مهر لايزال بر صفحه رسالت او نقش سرمد است‏ عرش مجيد پايه معراج مصطفى بدر منير آلت اعجاز احمد است‏ هر دل كه پشت گرميى از مهر اونيافت در زمهرير دوزخ هفتم مخلَّد است‏ دينش به نصرت صمديّت كمال گير شرعش به قوّت احديّت مؤيَّد است‏ شد بنده كمينه درگاه تو عماد آزاد بنده‏اى كه غلام محمّد است‏ (عماد فقيه كرمانى) ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏2، ص: 253 دعای 🆔 @sahife2
🤞بند 21 دعای بیستم صحیفه سجادیه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
دعای 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " هنگام " ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) " هنگام " : 🔹 و بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً ، وَ لَا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً . 🔹 🔸 و در آن روز كه هنگام حسرت و پشيمانى ظالمان و ستمكاران است و روزى است كه چهره‏ ى آنان سياه مى‏گردد، صورت ما را گردان. و در قلب مومنين نسبت به ما محبت و دوستى قرار ده و زندگى را بر ما سخت و ناگوار مساز.🔸 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قسمت اول 🔴 این فرازی مربوط به قیامت است . تقاضا می‌کنیم که خدا ما را جزء رویان قیامت قرار دهد. این تعبیر و درخواست، تلمیح و بلکه تصریح به مضمون آیاتی از سوره‌ی مبارکه‌ی آل عمران است. آنجا وقتی خدای متعال می‌خواهد قیامت را تشریح کند، می‌فرماید: «يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ؛ روزی که چهره‌هایی سپید، و چهره‌هایی سیاه گردد». آن روز چهره‌هایی روشن و نورانی و جذاب و پربهجت خواهد بود. این آیه حکایت از شکفتگی و نورانیت و زیبایی و جمال است. در نقطه‌ی مقابل، آن روز چهره‌هایی سیاه، و به تعبیری کریه و زشت و عبوس و در خود خواهد بود. یکی از معانی‌ای که در فارسی بر سپیدرویی تطبیق دارد، آبروداری است. کسانی که آنجا بدبخت و بی‌آبرو و سیاه‌رو هستند، مورد عتاب و خطاب و سؤال و توبیخ قرار می‌گیرند و به آنها گفته می‌شود: «أ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إيمانِکُمْ؛ آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید؟». شما ایمان و نور فطری و عهد الهی داشتید؛ ولی برگشتید. حال که از نور ایمان برگشتید و به ظلمات کفر رفتید، این ظلمت در چهره‌ی شما آشکار شد. شما دارید چوب کفر خود را می‌خورید. آن کفر، اینجا به سوادالوجه تبدیل شده است و این‌طور خود را نشان می‌دهد. آیه بعد می‌فرماید: «وَ أَمَّا الَّذينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفي‏ رَحْمَتِ اللَّهِ هُمْ فيها خالِدُونَ؛ و اما سپیدرویان همواره در رحمت خداوند جاویدانند». اما کسانی که چهره‌هایشان روشن و پرنور است، در رحمت الهی جاویدان هستند. همه‌ی تأکید‌ها در این آیه کنار هم چیده شده و از این جهت خیلی بشارت‌آمیز است. این نور و روشنایی چهره، انعکاس حقیقت ایمانی آنها است. این وضعیت کسانی است که نور از چهره‌ی آنان تلألؤ می‌کند و تمام محیط را روشن می‌سازد. اینها در دنیا در پرتوی نور ایمان و فطرت خود سیر می‌کردند و این نور در قیامت منعکس می‌شود. آنجا نوری نیست، مگر از درون و باطن مؤمن. آیات زیبایی در قرآن کریم در مورد این مسئله آمده است. این نور از چهره‌ی آنان می‌تابد و پیش رو و یمین ایشان را روشن می‌سازد و آنها در نور خود راه پیدا می‌کنند و سیر می‌کنند و به آنها بشارت بهشت داده می‌شود. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 2 🔴 حال حضرت (علیه السلام) می‌فرماید: «وَ بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ»؛ به برکت قرآن، چهره و سیمای ما را و روشن کن در روزی که چهره‌ی ستمکاران تاریک و سیاه است. آن روز، روزِ حسرت و ندامت است. برای ظلمه و سیاه‌رویان، قیامت روز حسرت است. حسرت، یکی از سوزنده‌ترین مراتب جهنم است. آنجا وضع خوب بهشتیان را می‌بینند. البته همه‌ی زیبایی‌ها به ایشان نشان داده نمی‌شود، اما آن مقدار که به آتش کشیده شوند، به آنها نشان داده می‌شود و این جزء عذاب ایشان است. صدای آنان بلند می‌شود که: «أ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ؛ آيا ما با شما نبوديم؟». خودشان می‌بینند که اینها همسایه و همکار و همکلاسی او بوده‌اند و حال در جمال و خوشی و خوبی هستند. این رویت، آنها را به آتش می‌کشاند. گاهی دو نفر که در یک وضعیت خانوادگی و درسی و ... بوده‌اند، بعد از مدتی به هم می‌رسند و یکی غرق در ثروت و امکانات و نعمت است و دیگری در حضیض ذلت و بدبختی و فقر و بیماری. حال در چنین وضعی اگر این به او نگاه کند، چه حال حسرت‌آمیز و سوزنده‌ای است؟! این حسرت معمولاً در مقایسه شکل می‌گیرد، اما ندامت در مقیاس درونی شکل می‌گیرد و از درون او شعله می‌گیرد. گاهی انسان رفتاری را مرتکب می‌شود و عوارض آن که سراغ او می‌آید، پشیمان می‌شود. این ندامت هم جزء عذاب‌ها است. این دو نوع عذاب در قیامت وجود دارد. به همین دلیل قرآن آن را یک‌جا «یوم الحسره» و در جای دیگر «یوم الندامه» نامیده است. حسرت در مقایسه با دیگری و ندامت در مقایسه‌ی خود با خود است. درباره‌ی «ظَلَمه» هم قبلاً توضیح دادیم که این ظلم در امتدادی است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه تشریح کردند و گاهی ظلم به نفس، گاهی ظلم به غیر و گاهی ظلم به حق است. اگرچه ظلم به خود و ظلم به غیر، ذیل ظلم به حق می‌آید و اگرچه ظلم به حق و ظلم به غیر نیز ذیل ظلم به نفس می‌آید و تحریر می‌شود، اما از لحاظ موضوعی در سه محور تشریح شد. اینها است که آنجا حسرت و ندامت می‌آورد و تاریکی چهره و سیاه‌رویی به‌جا می‌گذارد. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 3 🔴 دو درخواست دیگر اینجا مطرح شده و این رفت و برگشت خیلی شیرین است: «وَاجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً وَ لَا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً»؛ خدایا! برای ما در دل‌های مؤمنان محبت قرار ده تا محبوب دل‌های مؤمنان شویم. در این فراز سرمایه‌ی بزرگی می‌خواهیم. حضرت دست شما را گرفت و به قیامت برد و رفتار شما با قرآن کریم را در عرصه‌ی قیامت به شما نشان داد که اگر با قرآن باشید، آنجا در چه وضعیتی هستید و چنانچه از قرآن جدا باشید، آنجا در چه وضعی هستید. سپس حضرت شما را به دنیا برمی‌گردانند و بیان می‌کند که همین‌جا باید از رهگذر زیست قرآنی جایی برای خود در دل مؤمنان باز کنید. از کجا بفهمیم که خدای متعال ما را دوست دارد؟ چنانچه مؤمنان ما را دوست داشته باشند، می‌توانیم به این نتیجه برسیم. این یک معیار است. البته مؤمن در مراتب خاص خودش معنا می‌شود و وقتی شما می‌گویید: «فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ»، معنای اصلی آن مربوط به مؤمنی است که تمام ایمان معنی خود را از آن می‌گیرد. این تعبیر مؤمن در قرآن کریم در مورد حضرت علی و ائمه‌ی اطهار (علیهم السلام) است که در قله‌ی ایمان هستند و همه‌ی ایمان پایین‌تر از شخصیت ایشان قرار می‌گیرد و تعریف می‌شود. این ایمان از آنجا در دل سایر مؤمنان در مراتب پایین‌تر صادر می‌شود و انعکاس پیدا می‌کند. صاحب القلوب و مقلب القلوب، خودِ خدای متعال است که دل‌ها همه به دست او است. اینکه دل‌ها به چه کسی اقبال کند و از چه کسی ادبار، در هندسه‌ی ولایت الهی تعریف می‌شود. اگر شما در چرخه‌ی ولایت الهی توانستید راهی به دل اولیا بیابید، توانسته‌اید ذیل نام مقدس ولی خودتان را تعریف کنید. قرآن کریم می‌گوید: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا؛ خداوند دوست و سرپرست مؤمنان است». این چه زمانی ممکن خواهد بود؟ وقتی که زیست و فکر و رفتار و اخلاق جنابعالی نزد خدای متعال محبوبیت پیدا کند. اگر خدای متعال کسی را پسندید، به فرشتگان خودش که تحت ولایت تامه‌ی او هستند، می‌گوید این انسان را دوست داشته باشید. در این باره روایتی بسیار شیرین از پیامبر عزیزمان نقل شده است که فرمودند: «إِذَا أَحَبَّ اللهُ الْعَبْدَ، قَالَ لِجِبْرِیلَ: قَدْ أَحْبَبْتُ فُلَانًا فَأحِبَّهُ، فَیُحِبُّهُ جِبْرِیلُ، ثُمَّ یُنَادِی فِی أَهْلِ السَّمَاءِ: إِنَّ اللهَ قَدْ أَحَبَّ فُلَانًا فَأَحِبُّوهُ، فَیُحِبُّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ، ثُمَّ یُوضَعُ لَهُ الْقَبُولُ فِی الْأَرْضِ»؛ وقتی خدای متعال بنده‌ای را دوست دارد، به جبرئیل می‌گوید: من فلانی را دوست دارم، پس او را دوست بدار. جبرئیل نیز او را دوست می‌دارد و در بین اهل آسمان ندا می‌دهد که خدا فلانی را دوست دارد، پس او را دوست بدارید. فرشتگان نیز او را دوست می‌دارند و محبت و قبول او در بین اهل زمین قرار داده می‌شود. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 🔴 این مطلب از وجود مقدس صاحب صحیفه‌ی مبارکه در زیارت رفیعی که به مشهور است و یکی از برترین مناجات‌ها و جامع‌ترین دعا‌ها در کسوت زیارت است، در آن فهرست سیزده‌گانه از درخواست‌ها در قالب «مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ» بیان شده است. حال برای شما سؤال مطرح می‌شود که چگونه ممکن است بنده‌ای محبوب حضرت حق شود که پیوست آن محبوبیت در بین فرشتگان و اولیای الهی و محبوبیت در زمین و بین مؤمنان است؟ البته وقتی از «أَرْضِكَ» و در بین ناس سخن می‌گوییم، منظور در بین مؤمنان است. اما از مردم که بگذریم، زمین اهالی دیگری هم دارد و این شخص محبوب اهل الارض می‌شود و دریا و صحرا او را دوست دارد. این انسان وقتی روی زمین راه می‌رود، زمین لذت می‌برد و هر قطعه‌ای از زمین که قدم می‌گذارد، به قطعه‌های دیگر پز می‌دهد و می‌گوید امروز فلان مؤمن از اینجا عبور کرد. اگر این بنده سوار هواپیما شود، از هر بخش آسمان که عبور کند، آن قسمت لذت می‌برد. رازِ این قضیه چیست؟ راز مطلب آن است که همه‌ی اینها مسبّح و مقدّس و مکبّر و مهلّل هستند و مشغول تسبیح و ذکر. مؤمن هم معدن ذکر است؛ لذا بین اینها سنخیت وجود دارد. محبوبیت در بین اهل الارض طبق این قاعده است. بین انسان مؤمن و مخلوقات، ارتباط خاص و عجیبی برقرار است که بر مدار همین سنخیت است. یک گل در دست مؤمن چه می‌کند یا مؤمن وقتی از کنار درخت عبور می‌کند، درخت چه استفاده‌ای می‌کند و مؤمن چه بهره‌ای می‌برد. لذت لحظه‌لحظه‌ی زندگی مؤمن در این عالم قابل توصیف نیست؛ زیرا در محیطی زندگی می‌کند که با او هماهنگ است و نه‌تنها تنافری ندارد، بلکه از او استقبال می‌کنند. قرآن کریم، هندسه‌ی محبوبیت نزد خدای متعال را برای من و شما تبیین کرده است. چه کنیم تا نزد خدای متعال و اولیا و فرشتگان و اهل ایمان محبوب شویم؟ رازش را قرآن کریم در سوره‌ی مبارکه‌ی مریم (سلام الله علیها) بیان کرده است و امام در این جمله از صحیفه سراغ همان آیه می‌رود. صحیفه‌ ترجمان عرشی قرآن کریم است. «و اجعل لنا فی صدور المومنین ودّاً» در قرآن به این صورت آمده است: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدَّا؛ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به‌زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دل‌ها] قرار مى‌دهد». عبارت «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدَّا» خیلی شیرین است. جالب آنکه از ظرف محبت اسمی برده نمی‌شود. وُد به معنای محبت داغ شده است و نمی‌دانم در فارسی چطور‌ ترجمه می‌شود. شاید در فارسی اسمش را عشق بگذاریم. خودِ خدای متعال دست به کار می‌شود و برای کسی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده است ـ اجتماع حُسن فعلی و فاعلی دارد ـ وُد قرار می‌دهد. در آیات قرآنی شرح داده شده است که چگونه می‌توان به مقام ایمان و عمل صالح دست یافت. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 5 🔴 پس «وَ اجْعَلْ» در صحیفه یعنی به وسیله‌ی قرآن، ما را محبوب دل‌های مؤمنان قرار ده. اینجا به ظرف محبت اشاره نشده است. مظروف که وُد است، کجا قرار می‌گیرد؟ خودش ظرفِ خودش را معرفی می‌کند. امام سجاد (علیه السلام) اینجا به ظرف اشاره می‌کند و از صدور المؤمنین می‌گوید. در دل جن و انس و سایر آفریده‌های خدای متعال این محبت قرار داده می‌شود. از معجزات آیات است که مطلب را باز گذاشته است. سین در «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ ودّاً» به معنای تأکید و حتمیت است و به معنای مستقبل نیست؛ بلکه نقدِ نقد است. البته می‌شود آن مستقبل را هم معنی کرد؛ اما سلیقه‌ی ما به سینِ تأکید می‌رود. این محبت اثر وضعی ایمان و عمل صالح است و صبر نمی‌خواهد. هر رتبه‌ای از ایمان که به دست آورید و هر زیوری از اخلاق الهی را جان شما بگیرد و هر جلوه‌ای از عمل صالح که به لطف خدای متعال از شما ساطع شود، یکی از پاداشش‌هایش محبوبیت است. لذا سین اینجا به معنای تأکید و تحقق است. در قالب مضارع ریخته شده است؛ یعنی هرچه تو بیایی، من با تو هستم و هرچه جلو آمدی، دریافت کن. امام سجاد (علیه السلام) در صحیفه‌ی سجادیه ذیل این تجلیات قرآنی، عالی‌ترین مرتبه‌ی وُد را تقاضا کرده است. عالی‌ترین جایی که این وُد در آن قرار می‌گیرد، صدور مؤمنان است. دل‌های مؤمنان به قلب ولی الله الاعظم متصل است و اگر دقیق‌تر معنا کنیم، این صدر، دل‌های ولی الله است و از آنجا در دل‌های سایر مؤمنان نازل می‌شود. اگر قلب ولی الله الاعظم که قلب عالم امکان است، متوجه کسی شود و به چشم محبت به او نگاه کند، این محبت در تمام مراتب هستی جاری می‌شود که گشایش و حظّ و بهجت و البته رنج جسمی و مجاهدت و تلاش و تلخی‌های دنیوی در مقام صبر و چالش و درگیری درونی و بیرونی نیز دارد. اما همه‌ی اینها در دایره‌ی خاصی تعریف می‌شود که حلاوت دارد و شیرین است. خدای متعال این حلاوت را در پوسته‌هایی از تلخی‌ها قرار داده است. اساساً دستیابی به این محبت الهی در پوسته‌ای از مکاره و تلخی‌ها و سختی‌ها و نامرادی‌ها است؛ اما اینها برای مؤمن شیرین است و حلاوت دارد. اگر این جام تلخ هم باشد، چون از دست او گرفته می‌شود، شیرین است. در چنین صورتی حتی اگر شمشیر روی گلو باشد، می‌گوید: «إلهِى رِضًى بِقَضائِکَ؛ اى خداى من، راضى به قضای تو هستم». سخت‌تر از این، ماجرای حضرت علی‌اصغر (علیه السلام) است. جالب است که زینب (سلام الله علیها) شاهد مباشر اول است و در برابر آن تاریکی محض می‌گوید: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا جز قشنگی ندیدم». مرحوم عمان سامانی در قصیده‌ای این قسمت‌ها را آورده است و وقتی به حضرت علی‌اصغر می‌رسد، قاطی می‌کند! معلوم است که این قصیده اشراقی است. عمان در آن شعر می‌گوید خداوند ندا داد که اگر چیزی هست، بده. ناگهان صدای علی‌اصغر به گوش می‌رسد که می‌گوید: من هستم. در جای دیگر هم گویا حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) توقفی کرده‌اند و در حیرت هستند که چه کنند. آنجا هم باز پیک می‌آید و می‌گوید طفلت نزد ما است. البته من این مطلب را جای دیگری ندیده‌ام. غرض آنکه تقاضای وُد ابعادی دارد و نقطه‌ی مقابل آن عیش تاریک کثیف پلید در ظلمات متعفن و محیط کفر و ظلم و گناه است. «وَ لَا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً» به همین اشاره دارد. مؤمن چنانچه در رنج و قبض و بسط باشد، به لحاظ باطنی در گشایش و فتح است. اما کافر در هر شرایطی، نَکَد و شومی دارد و اگر می‌خورد یا لذت می‌برد، حالش بد است و از خودش متنفر است و نمی‌داند دیگر چه خاکی بر سر خود کند. اگر جلوی او هم چیزی بریزند، مانند یک حیوان است و سرش در آخور است. 👤 استاد ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
( خداوندا در آن روز كه چهره‏ ى ظالمان سياه مى‏گردد- در روز حسرت و پشيمانى - صورتهاى ما را و نورانى گردان) (و بيض وجوهنا يوم تسود وجوه الظلمه فى يوم الحسره و الندامه). (براى ما در دلهاى مومنان مودت و محبتى قرار ده) (و اجعل لنا فى صدور المومنين ودا). (و زندگى را بر ما دشوار و سخت مگردان) (و لا تجعل الحياه علينا نكدا). ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ چه کنیم در قیامت رو و نورانی محشور شویم ؟ قسمت اول 1. طاعت خدا در تاریکی شب طاعت و بندگی خدا، عبادت و پرستش الهی و تهجّد خصوصاً در نیمه های شب، عامل نورانیّت قلب انسان و داشتن یک صورت نورانی می شود و این نور در قیامت انعکاس و ظهور می یابد. خصوصاً اگر این طاعت و عبادت در قالب تهجّد و نماز شب باشد، نورانیتی بسیار در پی دارد تا آنجا که در همین دنیا نیز بر چهره ظاهر می شود. اگر این طاعات، عبادات و تهجّدها در مساجد باشد، نورانیّت آن دو چندان می شود. راز اینکه نورانیّت انسان بر اثر عبادت در مساجد دو چندان می شود این است که مساجد به عنوان محل عبادت و خانه خدا، خود نورانی و درخشنده اند. 2. وضو وضو گرفتن و با وضو خوابیدن موجب داشتن یک صورت نورانی میشود . چرا که وضو خود نور است. تا آنجا که پیامبر (ص) فرمودند:خداوند امّت مرا روز قیامت در بین امّتها بخاطر آثار وضو نورانی محشور می کند.» به این جهت است که در دعای وضو لحظه صورت شستن مستحب است گفته شود: خدایاصورتم را سفید گردان در روزی که چهره ها در آن روز سیاه می شوند.» راز نورانیّت وضو و نوربخشیدن به کسی که وضو می گیرد این است که در واقع وضو مجموعه ای از اعمال است که هر کدام نور آفرین و دور کننده تاریکی و ظلمت آفرین؛ یعنی شیطان است. شخصی یهودی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله درباره راز و فلسفه وضو پرسید و این که چرا شما مسلمانها وضو می گیرید. حضرت فرمود:«[وضو حکمتهای فراوانی دارد؛ چرا که] هنگامی انسان مؤمن برای وضو دست خود را در آب قرار می دهد، شیطان از او دور می شود و وقتی دهان خود را می شوید، خدا قلب و زبان او را با حکمت، نورانی می گرداند و وقتی بینی خود را می شوید، خدا او را از آتش ایمن می گرداند و استشمام بوی بهشت را به او روزی می کند و وقتی صورت خود را می شوید، خدا صورت او را در روزی که برخی صورتها سفید و برخی سیاه می گردد، سفید و نورانی می گرداند و وقتی دستهای خود را تا آرنج می شوید، خدا بر او غل و زنجیر آتش را حرام می گرداند و وقتی سر خود را مسح می کند، خدا گناهان او را مسح و پاک می کند و وقتی که پاهای خود را مسح می نماید، خدا او را در صراط که پای عده ای می لغزد، ثابت قدم قرار می دهد.» 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ چه کنیم در قیامت رو و نورانی محشور شویم ؟ قسمت 2 3. نماز نماز، چه واجب و چه مستحب، خود نور است و نمازگزار را نورانی می کند؛ چنان که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: نماز نور مؤمن است و نماز نوری است از جانب خدا.» مخصوصاً نمازهایی چون عشا، صبح، نافله ی شب که در تاریکی اقامه می شوند، در قیامت و مراحل مختلف آن و حتی در همین دنیا ایجاد نورانیّت می کند. درباره ی نوردهی نماز شب، حضرت صادق علیه السلام چنین فرمود:من نور صورت را جستجو کردم، پس آن را در نماز شب یافتم.» ولی اگر کسی اهل نماز نباشد و یا نماز را درست اقامه نکند، در این دنیا نورانیّت از او گرفته می شود و در عالم برزخ قبرش تاریک خواهد بود. 4. روزه روزه گرفتن عامل دیگری برای داشتن صورت نورانی در قیامت است؛ چنان که در همین دنیا چهره شیطان را سیاه می کند:روزه برای خدا چهره ی شیطان را سیاه می کند.» روزه در روز قیامت چهره ی روزه دار را همچون ماه نورانی می کند، مخصوصاً روزه گرفتن در ماه مبارک رجب. کسی که پنج روز از ماه رجب را روزه بگیرد، بر خدای عزیز و جلیل حق است که او را روز قیامت خشنود گرداند و در روز قیامت مبعوث شود در حالی که صورتش همچون ماه شب چهارده [می درخشد]، تا آنجا که فرمود:و کسی که شش روز از ماه رجب را روزه بگیرد، از قبرش خارج می شود در حالی که صورتش نوری دارد که می درخشد و سفیدیش برتر از نور خورشید است و غیر از این، نوری به او عطا می شود که مردم بوسیله او طلب نور می کنند و در گروه امنیّت یافتگان مبعوث می شود تا آنجا که بدون حساب از پل صراط مرور می کند.» گروهی از قبرهایشان خارج می شوند [و به محشر می آیند]، در حالی که صورتهای آنها از ماه سفیدتر است، لباسهایی بر تن دارند که از شیر سفیدتر است. و کفشهایی از نور پوشیده اند که بند آن از طلا است. پس برای آنها مرکبهایی از نور آورده می شود و بر آن مرکبها، پارچه هایی از نور گسترده اند. افسار مرکبها، زنجیری از طلا است و رکاب آن مرکب، از زبرجَد ... سپس امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کرد:ای رسول خدا! اینها چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود:اینها شیعیان تو هستند و تو امام آنها هستی. 5. خواندن قرآن قرآن از طرف خدایی نازل شده است که «نُورُ السَّمَوَاتِ وَ الْاَرْضِ» است؛ لذا نورانی و نورزاست. خواندن قرآن موجب نورانیت صورت میشود 6. تعلیم قرآن قرآن خود نور است و از طرف خدایی که نور هستی است، نازل شده؛ لذا هر جا قرائت شود و به هر کس تعلیم داده شود، نورانیّت ایجاد می کند، خصوصاً اگر این تعلیم متوجه فرزندان خود شخص باشد، هم خانه و هم فرزندان و هم پدر و مادر را نورانی می کند. 👈 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ چه کنیم در قیامت رو و نورانی محشور شویم ؟ قسمت 3 7. شیعه حضرت علی علیه السلام بودن کسی که واقعاً شیعه باشد، در واقع به همة دستورات نورانی اسلام و قرآن عمل کرده است، لذا تمام وجود او و صورتش نورانی می شود. روایات بسیاری این مسئله را متذکر شده اند. طاعت و بندگی خدا، عبادت و پرستش الهی و تهجّد خصوصاً در نیمه های شب، عامل نورانیّت قلب انسان می شود و این نور در قیامت انعکاس و ظهور می یابد 8. دوستی برای خدا اگر دوستی انسانها بر اساس حب الهی و ارزشهای دینی باشد؛ نه بر اساس منافع دنیوی و بهره وری مادّی، این گونه دوستی چون رنگ خدایی دارد، تولید نور می کند و حقیقت آن در روز قیامت آشکار می شود. 9. صلوات قرآن دستور می دهد که: «به درستی که خدا و ملائکه اش بر پیامبر دورد می فرستند، ای مؤمنان! بر او درود بفرستید و سلام گویید، و کاملاً تسلیم [فرمان او] باشید.» این صلوات و سلامها آثار گرانسنگی دارد، از جمله:نورانی شدن افراد صَلَوات فرستنده در قیامت. پیامبر نور و نورانی فرمود: بر من بسیار درود بفرستید؛ زیرا صلوات و درود بر من [تبدیل به] نوری در قبر و نوری بر [پل] صراط و نوری در بهشت می شود.» 10. مهلت دادن به بدهکاران آسان گیری و مهلت دادن به بدهکاران، عمل نیک دیگری است که عامل نورانیت انسان در روز سخت قیامت می شود. 11. سخنان خوب بیش از 35 گناه، از گناهان زبانی شمرده شده است. در قبال آن بسیاری از خوبیهاست که با همین زبان و گفتار انجام می گیرد؛ سخن برای هدایت مردم، نجات آنان، تعلیم و تدریس و ... این گونه سخنان باعث داشتن یک صورت نورانی میشود. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️آموزش قرآن به فرزند باعث رو ی پدر و مادر در قیامت است. 🔴پیامبر اکرم(ص): هرکس به فرزندش قرآن بیاموزد، آن فرزند [در روز قیامت] همراه پدر و مادرش فرا خوانده مى شود تا دو جامه بر تن آن دو بپوشند به گونه اى که چهره هاى بهشتیان از فروغشان بدرخشد. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2