◀️ آنجا كه علم فرار مى كند! قسمت 2 ⏺ نكته ديگر اين كه عمل به علم گاه سبب توسعه علم مى شود مثلاً كسى كه مى داند تواضع خوب است به خصوص در برابر استاد و تواضع پيشه كند اى بسا علوم بيشترى را از استاد خود فرامى گيرد. همچنين كسى كه مى داند عبادات واجب الهى لازم العمل است و به آن عمل مى كند نورانيت علم در قلب او فزون تر مى شود. ازاين رو در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «مَنْ عَمِلَ بِمَا يعْلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلْمَ مَا لَمْ يعْلَمْ; كسى كه عمل كند به چيزى كه مى داند خداوند دانشى را كه نمى داند به او تعليم مى كند». راغب اصفهانى در مقدمه تفسير خود حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) به اين صورت نقل مى كند: «قالتِ الحكمةُ: مَن أرادَنى فَلْيَعملْ بأحسَنِ ما عَلِمَ، ثمّ تَلا (الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ); دانش مى گويد هركس طالب من است به بهترين چيزهايى كه مى داند عمل كند. سپس امام(عليه السلام) اين آيه را تلاوت فرمود: بندگان حقيقى من همان كسانى هستند كه سخنان را مى شنوند و از نيكوترين آن ها پيروى مى كنند». اين سخن را با حديثى از حضرت مسيح(عليه السلام) پايان مى دهيم; فرمود: «لَيْسَ بِنافِعِكَ أن تَعْلَمَ ما لَمْ تَعْمَلْ إنَّ كثرةَ العِلمِ لا يَزيدُكَ إلاّ جَهلاً إذا لَمْ تعمَلْ بِه; علمى كه با آن عمل نباشد براى تو سودمند نيست و كثرت علم در صورتى كه خالى از عمل باشد چيزى جز بر جهل تو نمى افزايد» #نهج_البلاغه_حكمت_366 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_254 يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَنْفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِىَ يَوْمٌ لَابَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَعَةٌ وَالْكَفِرُونَ هُمُ الْظَّلِمُونَ‏ اى كسانى كه ایمان آورده‌اید! از آنچه به شما روزى داده‌ایم انفاق كنید، پیش از آنكه روزى فرا رسد كه نه خرید و فروشى در آن است و نه دوستى و نه شفاعتى، و (بدانید كه) كافران همان ستمگران هستند. (كه هم به خود ستم مى‌كنند وهم به دیگران.) در این آیه خداوند اهرم‌هایى را براى تشویق مردم به انفاق بكار برده است، 1- قبل از دستور، مردم را با احترام صدا زنیم. «یا ایهاالذین امنوا» 2- استفاده از فرصت‌ها در كارهاى خیر، ارزش است. «من قبل ان یأتى یوم» 3- محروم كردن امروز، محروم شدن فرداست. اگر امروز انفاق وبخششى صورت نگیرد، در آن روز هم محبّت و دوستى و وساطتى در بین نخواهد بود. «انفقوا... یوم لابیع فیه...» 4- یاد معاد، عاملى براى تشویق به انفاق است. «انفقوا... یأتى یوم...» 5 - یكى از راههاى ایجاد روحیّه‌ى سخاوت، توجّه به دستِ خالى بودن انسان در قیامت است. «لا بیع ولا خلة ولا شفاعة» 6- بخل، نشانه‌ى كفران نعمت وكفر به وعده‌هاى الهى است. «انفقوا... والكافرون» 7- كفر، نمونه‌ى بارز ظلم است. «الكافرون هم الظالمون» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #بقره #بقره_254 #شرح_صوتی_قرائتی 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 دعای #ششم دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب: «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا وَ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا 1. لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ 2. وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ 3. وَ شُكْرِ النِّعَمِ 4. وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ 5. وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ 6. وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ 7. وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ 8. وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ 9. وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ 10. وَ إِذْلَالِهِ وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ 11. وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ 12. وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ 13. وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در اين روز و شبمان، و در تمام اياممان براى اين امور موفّق بدار: 1. به كارگيرى خير، 2. و دورى از شر، 3. و شكر نعمت‏ها 4. و پيروى از روش‏هاى نيك، 5. و دورى از بدعت‏ها، 6. و امر به معروف، 7. و نهى از منكر، 8. و پاسدارى از اسلام 9. و كم كردن و خوار ساختن‏باطل، 10. و يارى و گرامى داشت حق، 11. و راهنمايى گمراه، 12. و كمك كردن به ناتوان، 13. و پناه دادن به درمانده و گرفتار. 👈 براى هر كدام از سيزده موردى كه امام سجّاد عليه السلام در ضمن دعا بيان كرده‏اند توضيحى مختصر بيان مى‏شود. #دعا_ششم_18 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_18 قسمت 4 4- پيروى از سنت‏ وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ قسمت 1 🔴 مقصود از سنت، هر روش نيك و پسنديده‏اى كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و ائمه اطهار عليهم السلام به آن عمل كرده‏اند و مسلمانان هم از آن الگو مى‏گيرند كه سيره عملى آنان مى‏شود. در حقيقت پيروى از شيوه عملى پيامبر صلى الله عليه و آله در شرعيّات و مستحبات است كه هر مسلمانى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را در آن امور نمونه عملى خود قرار مى‏دهد. خداوند در سوره احزاب اين نمونه را با ويژگى‏هايش به ما معرفى مى‏فرمايد: لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لّمَن كَانَ يَرْجُواْ اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا يقيناً براى شما در [روش و رفتار] پيامبر خدا الگوى نيكويى است براى كسى كه همواره به خدا و روز قيامت اميد دارد؛ و خدا را بسيار ياد مى‏كند. بهترين الگو براى شما نه تنها در ميدان جنگ كه در تمام زندگى، وجود پيامبر صلى الله عليه و آله است روحيات عالى معنوى و اخلاقى و عمل به دستورهاى خداوند در رسالت، از او مردى مقتدر و جذّاب ساخته بود. اسوه، به معنى حالتى است كه انسان به هنگام پيروى از ديگران به خود مى‏گيرد. و به ديگرى اقتدا و همراهى مى‏كند. و ياران و مسلمانان هم دوره ايشان در همه مراحل زندگى حتى در جنگ‏ها همگام با حضرت وظايف دينى را مى‏آموختند تا جائى كه مولاى متقيان اميرمؤمنان على عليه السلام در نهج البلاغه مى‏فرمايد: وقتى تنور معركه سرخ مى‏شد، خود را به رسول اللّه صلى الله عليه و آله حفظ مى‏كرديم، پس هيچكدام از ما به دشمن نزديك‏تر از پيامبر صلى الله عليه و آله نبود. «1» معناى آن اين است كه وقتى ترس از دشمن زياد مى‏شد و جنگ به نهايت سختى مى‏رسيد، مسلمانان به جانبى كه شخص رسول اللّه صلى الله عليه و آله در جنگ بود پناهنده مى‏شدند و خداوند به بركت آن حضرت پيروزى را بر آنان نازل مى‏كرد و به خاطر او از آنچه بيم داشتند ايمنى مى‏يافتند. و اين پيروى برگرفته از سنت الهى و سنت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله است كه همه ما را به آن دعوت كرده‏اند. امام على عليه السلام برترين وسيله‏اى كه متوسّلان مى‏توانند با آن به سوى خداوند تقرب جويند ايمان به خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله مى‏داند و مى‏فرمايد: وَ اقْتَدُوا بِهَدْىِ نَبِيِّكُمْ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ الْهَدْىِ وَ اسْتَنُّوا بِسُنَّتِهِ فَانَّها أَهْدَى السُّنَنِ. به روش پيامبرتان اقتدا كنيد كه آن برترين روش و به سنت او رفتار كه آن رهنماترين سنت‏هاست. و رسول اللّه صلى الله عليه و آله هم به نيكى راهنمايى فرموده است كه: لا قَوْلَ إِلَّا بِعَمَلٍ، وَ لا قَوْلَ وَ لا عَمَلَ إِلَّا بِنِيَّةٍ، وَ لا قَوْلَ وَ لا عَمَلَ وَ لَانِيَّةَ إِلَّا بِإِصابَةِ السُّنَّةِ. هيچ گفتارى جز با كردار ارزش ندارد و هيچ گفتار و كردارى جز با نيّت و هيچ گفتار و كردار و نيتى ارزشمند نيست مگر با سنت منطبق باشد. به هر حال معيار قرار دادن سنت در اعمال، ملاك قبولى و ارزشمندى آنها مى‏شود. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_18 قسمت 4 4- پيروى از سنت‏ قسمت 2 🔴 حضرت سجّاد عليه السلام به اين نكته اشاره فرمود: إِنَّ أَفْضَلَ الأعْمالِ عِنْدَ اللَّهِ ما عُمِلَ بِالسُّنَّةِ وَ انْ قَلَّ. برترين كارها نزد خداوند، آن است كه بر طبق سنت عمل شود گرچه اندك باشد. امّا گاهى عدّه‏اى دانشمند نماى حسود با ساختن روش‏هاى نو يا وارد كردن امور غيرشرعى در دين كه در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نبوده است به صورت علنى با پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مخالفت كرده‏اند؛ زيرا هر آنچه با كتاب خدا و سنت و اجماع بزرگان مخالف باشد بدعت و گمراهى است. و بدعت‏گذار در جايگاه بدى قرار مى‏گيرد. رسول اللّه صلى الله عليه و آله به چنين افرادى هشدار داده و مى‏فرمايد: «هان! هر عبادتى را جوش و خروشى است كه سرانجام فروكش مى‏كند. پس، هر كسى خروش عبادتش به سنت آرام گيرد هدايت شده است. و هر كه با سنت من مخالفت كند گمراه شده است و عملش بر باد رفته است.» «1» امام صادق عليه السلام در نامه‏اى به يارانش اين انحراف در دين را با بيانى شيوا تذكّر مى‏فرمايد: بر شما باد آثار پيغمبر خداو سنت و روش آن حضرت و آثار ائمه هدايت عليهم السلام از خاندان پيغمبر، پس از او و سنت آنان؛ چون هر كه به چنين روشى ملتزم بود به راه هدايت رفته و هر كه اين را رها ساخت و از آن روى گرداند گمراه شد؛ زيرا آنان تنها كسانى هستند كه خداوند به پيروى از آنها امر فرموده است. به يقين پدرمان پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مداومت بر عمل در راه آثار و سنّت‏ها، گرچه اندك باشد، مورد رضاى پروردگار است و نزد خداوند سودمندتر است از كوشش در اعمال بى‏پايه كه ساخته و پرداخته هواست. آگاه باشيد كه پيروى از هواهاى نفسانى و بدعت‏ها بدون اين كه از سوى خدا در آن هدايتى رسيده باشد؛ گمراهى است. و هر گمراهى بدعت و هر بدعت سرانجامش دوزخ خواهد بود 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👌🎥 ترجمه فارسی دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👌 دعای #ششم ( #میثم_کاظم ) ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌹 یک #مناجات زیبا از مرحوم فیض کاشانی در #روز_ششم_محرم #ماه_محرم از زبان امام حسین علیه السلام : 👈🎥 انا الحسین بن علی ( #نزار_قطری ) .... 👌بندهٔ او من و او خدای منست من برای وی و او برای منست مقصد اصلی ندای کنم سایر خلق چون صدای منست هادی این رهم صلا بزنید هر کرا پیرو هدای منست میروم بر براق عشق سوار قبهٔ آسمان درای منست پیشوا و امام قافله ام همهٔ خلق در قفای منست آفتاب سپهر امر منم خلق را نور از ضیای منست فلک از های و هوی من در رقص در ملک نیز های های منست هر چه در عالم کبیر بود جمله در جبّه و ردای منست آفرینش اگر کلان ور خرد همه در سایه لوای منست زیر این قبه نیست خانهٔ من عرصهٔ لامکان سرای من است غربت افکنده است بر خاکم صدر ایوان عرش جای من است سرو پرواز لامکان دارم کره چرخ بند پای من است چون شدم گرم این سخنها گفت با من آنکس که رهنمای من است #فیض بس زین بلند پروازی این صفتهای اولیای من است #فیض_خوانی #فیض_کاشانی #فیض_کاشانی_غزل_86 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_367 پرهیز از دنیا طلبی #هفت_عيب_بزرگ_دنیا وَ قَالَ (علیه السلام) : يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِئٌ، فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ، قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا؛ حُكِمَ عَلَى مُكْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَةِ، وَ أُعِينَ مَنْ غَنِيَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ؛ مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَيْهِ كَمَهاً، وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِيرَهُ أَشْجَاناً، لَهُنَّ رَقْصٌ عَلَى سُوَيْدَاءِ قَلْبِهِ هَمٌّ يَشْغَلُهُ وَ غَمٌّ يَحْزُنُهُ، كَذَلِكَ حَتَّى يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ، فَيُلْقَى بِالْفَضَاءِ مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ، هَيِّناً عَلَى اللَّهِ فَنَاؤُهُ وَ عَلَى الْإِخْوَانِ إِلْقَاؤُهُ؛ وَ إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ وَ يَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الِاضْطِرَارِ وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الْإِبْغَاضِ؛ إِنْ قِيلَ أَثْرَى، قِيلَ أَكْدَى، وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ، حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ؛ هَذَا وَ لَمْ يَأْتِهِمْ يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ. حضرت علی که درود خدا بر او باد در روش برخورد با دنيا فرمودند : اى مردم، كالاى دنياى حرام چون برگ هاى خشكيده وبا خيز است، پس از چراگاه آن دورى كنيد، كه دل كندن از آن لذّت بخش تر از اطمينان داشتن به آن است، و به قدر ضرورت از دنيا برداشتن بهتر از جمع آورى سرمايه فراوان است. آن كس كه از دنيا زياد برداشت به فقر محكوم است، و آن كس كه خود را از آن بى نياز انگاشت در آسايش است، و آن كس كه زيور دنيا ديدگانش را خيره سازد دچار كور دلى گردد، و آن كس كه به دنياى حرام عشق ورزيد، درونش پر از اندوه شد، و غم و اندوه ها در خانه دلش رقصان گشت، كه از سويى سرگرمش سازند، و از سويى ديگر رهايش نمايند، تا آنجا كه گلويش را گرفته در گوشه اى بميرد، رگ هاى حيات او قطع شده، و نابود ساختن او بر خدا آسان، و به گور انداختن او به دست دوستان است. امّا مؤمن با چشم عبرت به دنيا مى نگرد، و از دنيا به اندازه ضرورت برمى دارد، و سخن دنيا را از روى دشمنى مى شنود، چرا كه تا گويند سرمايه دار شد، گويند تهيدست گرديد، و تا در زندگى شاد مى شوند، با فرا رسيدن مرگ غمگين مى گردند، و اين اندوه چيزى نيست كه روز پريشانى و نوميدى هنوز نيامده است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ سرنوشت دنياپرستان ( #هفت_عيب_بزرگ_دنیا ): قسمت 1 ⏺ امام(عليه السلام) در اين كلام نورانى در دو بخش كه هركدام ديگرى را تكميل مى كند سخن مى گويد. در بخش نخست، بى ارزش بودن دنيا را با تعبيرات قاطع و كوبنده بيان كرده و داد سخن را در اين قسمت داده و براى دنيا به هفت عيب بزرگ اشاره مى كند. نخست مى فرمايد: «اى مردم! متاع دنيا همچون گياهان خشكيده وباخيز است بنابراين از چنين چراگاهى دورى كنيد»; (يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ مُوبِىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ!). چه تعبير جالب و گويايى! زيرا «حطام» در اصل از ماده «حطم» (بر وزن ختم) به معناى شكستن و خرد كردن چيزى گرفته شده است و غالباً به شكستن اشياء خشك مانند ساقه هاى خشك گياهان اطلاق مى شود و به همين دليل گاهى به كاه، «حطام» اطلاق مى گردد. امام(عليه السلام) متاع دنيا را در اين جا تشبيه به همان گياهان خشكيده و خردشده اى كه آذوقه حيوانات است نموده اما گياهى كه با ميكروب وبا آغشته شده و حتى سبب مرگ حيوان مى شود، و به دنبال آن هشدار مى دهد كه از اين چراگاه بى ارزش خطرناك دورى كنيد. اين سخن در واقع برگرفته از تعبيرات قرآن مجيد است آن جا كه درباره زندگى دنيا مى فرمايد: «(اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَينَكُمْ وَتَكاثُرٌ فِى الاَْمْوالِ وَالاَْوْلادِ كَمَثَلِ غَيث أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يكُونُ حُطاماً); بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى فرو مى برد، سپس خشك مى شود به گونه اى كه آن را زردرنگ مى بينى; سپس تبديل به كاه مى شود!». ولى امام(عليه السلام) تصريح مى فرمايد كه اين گياه خشكيده خرد شده كم ارزش، آلوده به وبا نيز مى باشد كه آن را مبدل به شىء خطرناكى مى كند. #تجمل_گرایی 👈 ادامه دارد ..... #نهج_البلاغه_حكمت_367 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ سرنوشت دنياپرستان ( #هفت_عيب_بزرگ_دنیا ): قسمت 2 ⏺ سپس در ادامه اين سخن به دو عيب ديگر از عيوب دنيا اشاره كرده، مى فرمايد: «دل كندن از آن لذت بخش تر است از دل بستن و اعتماد به آن و استفاده از آن به مقدار نياز بهتر است از جمع كردن و انباشتن ثروت آن»; (قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِينَتِهَا، وَ بُلْغَتُهَا أَزْكَى مِنْ ثَرْوَتِهَا). امام(عليه السلام) در اين دو ويژگى، راه استفاده از مواهب دنيا را نشان مى دهد. نخست اين كه انسان دل به آن نبندد و به آن اعتماد نكند و ديگر اين كه به مقدار نياز و حاجت از آن بهره گيرد و درپى ثروت اندوزى و جمع كردن مال از طريق حرام و حلال نباشد. بديهى است كسى كه دل به دنيا نبندد اكثر نگرانى هاى او برطرف مى شود زيرا دلبستگى به دنيا توأم با نگرانى هاى فراوانى به دليل حفظ يا از دست رفتن آن و حسد حسودان و كينه توزى دشمنان است. به گفته حافظ: حافظا ترك جهان گفتن طريق خوش دلى است تا نپندارى كه احوال جهان داران خوش است «قُلعَة» به معناى كوچ كردن و دل كندن است و از مادّه «قَلع» (بر وزن نفع) گرفته شده است. «بُلغَة» به معناى زاد و توشه اى است كه انسان با آن به مقصد مى رسد و به تعبير ديگر به معناى مقدار نياز و حاجت است. 👈 ادامه دارد ..... #نهج_البلاغه_حكمت_367 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #بقره #بقره_255 اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِى الْسَّمَوَتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِى يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَى‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَآءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ الْسَّمَوَتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَؤُدُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ‏ اللّه، كه جز او معبودى نیست، زنده و برپادارنده است. نه خوابى سبك او را فرا گیرد و نه خوابى سنگین. آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. كیست آنكه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت كند. گذشته و آینده آنان را مى‌داند. و به چیزى از علم او احاطه پیدا نمى‌كنند مگر به مقدارى كه او بخواهد. كرسى (علم و قدرت) او آسمان‌ها و زمین را در برگرفته و نگهدارى آن دو بر او سنگین نیست و او والا و بزرگ است. #آیه_الكرسى 1 1- هیچ موجودى جز او، ارزش معبود شدن ندارد. «لااله الاّ هو» 2- حیات واقعى و ابدى وهمه‌ى حیات‌هاى دیگر از آن اوست. «الحىّ» 3- همه چیز دائماً به او بستگى دارد ولحظه‌اى از تدبیر اوخارج نیست. «القیوم» 4- همه چیز از اوست.«له ما فى السموات...»...» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

سوره #بقره #بقره_255 #آیه_الكرسى 1 #شرح_صوتی_قرائتی 👤استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 دعای #ششم دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب: «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا وَ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا 1. لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ 2. وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ 3. وَ شُكْرِ النِّعَمِ 4. وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ 5. وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ 6. وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ 7. وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ 8. وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ 9. وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ 10. وَ إِذْلَالِهِ وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ 11. وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ 12. وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ 13. وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در اين روز و شبمان، و در تمام اياممان براى اين امور موفّق بدار: 1. به كارگيرى خير، 2. و دورى از شر، 3. و شكر نعمت‏ها 4. و پيروى از روش‏هاى نيك، 5. و دورى از بدعت‏ها، 6. و امر به معروف، 7. و نهى از منكر، 8. و پاسدارى از اسلام 9. و كم كردن و خوار ساختن‏باطل، 10. و يارى و گرامى داشت حق، 11. و راهنمايى گمراه، 12. و كمك كردن به ناتوان، 13. و پناه دادن به درمانده و گرفتار. 👈 براى هر كدام از سيزده موردى كه امام سجّاد عليه السلام در ضمن دعا بيان كرده‏اند توضيحى مختصر بيان مى‏شود. #دعا_ششم_18 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6 #دعا_ششم_18 قسمت 5 🔴 5- دورى از #بدعت‏ وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ بدعت به برنامه‏اى گفته مى‏شود كه انسان از جانب خود به شرع مطهّر نسبت دهد و آن را به عنوان برنامه دينى بر مردم حاكم نمايد. بدعت جنايتى بس بزرگ و گناهى بس عظيم است كه انسان اگر به جبرانش برنخيزد معلوم نيست به رحمت حضرت حق برسد. امام صادق عليه السلام بدعت را از گناهان كبيره به حساب آورده و از قول رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل فرموده است: مَنْ تَبَسَّمَ فِى وَجْهِ مُبْتَدَعٍ فَقَدْ أَعانَ عَلى‏ هَدْمِ دِيْنِهِ. هر كس در برابر بدعت‏گذارى تبسّم كند، به نابودى دينش كمك كرده است. امام على عليه السلام فرمود: مَنْ مَشى‏ إلى صاحِبِ بِدْعَةٍ فَوَقَّرَهُ فَقَدْ مَشى فى هَدْم الإْسْلامِ. هر كس براى احترام به صاحب بدعت قدم بردارد، براى نابودى اسلام قدم برداشته است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام حسین (ع) و قیام در برابر #بدعت ها کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام حسین (ع) و قیام در برابر #بدعت ها 1 👌 پرسش : چه بدعتی در دین ایجاد شده بودکه امام حسین (علیه السلام) برای مبارزه با آن قیام کرد؟ 👈 پاسخ : بنى امیّه در طول مدّتى که خلافت را غصب کردند، و بناحق بر مسند قدرت تکیه زدند، بدعت هاى فراوانى در دین ایجاد کرده و سنّت پیامبر (صلى الله علیه وآله) را میراندند؛ چرا که ادامه حیاتشان در گرو احیاى بدعت ها و محو سنّت هاى پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) بود. به نمونه هایى از این بدعت ها توجّه فرمایید: 1 ـ د ر عصر جاهلیّت شخصیّت افراد بر محور ثروت و فرزندان دور مى زد. هر کس پول بیشتر و فرزندان فزون ترى داشت، شخصیّتش در نگاه مردم مهم تر بود. خداوند متعال در آیه شریفه 37 سوره سبأ ضمن بى اعتبارى این ملاک، معیار جدیدى را جایگزین آن کرد. مى فرماید: «وَمَا أَمْوَالُکُمْ وَلاَ أَوْلاَدُکُمْ بِالَّتِى تُقَرِّبُکُمْ عِنْدَنَا زُلْفَى إِلاَّ مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَأُوْلَئِکَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِى الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ»؛ (اموال و فرزندانتان هرگز شما را نزد ما مقرّب نمى سازد، جز کسانى که ایمان بیاورند و عمل صالحى انجام دهند، که براى آنان در برابر کارهایى که انجام داده اند پاداش مضاعف است; و آنها در غرفه هاى (بهشتى) در (نهایت) امنیت خواهد بود).و نیز در آیه شریفه 13 سوره حجرات «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ»؛ (گرامى ترین شما در نزد خداوند، با تقواترین شماست.) این مطلب را واضح تر بیان فرموده است.بدین ترتیب، اسلام معیار شخصیّت را از ثروت و فرزند، به ایمان و تقوا و عمل صالح تغییر داد. یعنى هر کس تقواى بیشتر داشته باشد به خداوند نزدیک تر است، هر چند اصلا فرزندى نداشته و فقیرترین فرد جامعه باشد. و کسى که تقواى کمترى داشته باشد از خداوند دورتر است هر چند داراى فرزندان فراوان و ثروت زیادى باشد. در پى این تغییر ملاک، ابوسفیان ها و ابولهب ها و ابوجهل ها جاى خود را به سلمان ها و ابوذرها و مقدادها دادند، و در پى آن، مردم در برابر ثروتمندان به خاطر پول و ثروتشان تواضع نمى کردند. امّا با رحلت پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) دوباره معیارها دستخوش تغییر و تحوّل شد، و در عصر خلیفه سوم به حال سابق برگشت و ثروتمندان و صاحبان فرزندان و نیروى انسانى بیشتر هر چند بویى از تقوا نبرده بودند، جاى انسان هاى متقى را گرفته، و به عنوان شخصیّت هاى اسلامى معرفى شدند. در عصر معاویه پیشقراولان و کسانى که زودتر از همه اسلام را پذیرفته بودند کنار گذاشته شده، و آزادشدگان دست پیامبر (صلى الله علیه وآله) و فرزندانشان (طلقاء و ابنا طلقاء) که اسلام را به اجبار و فشار محیط و نه از روى میل و علاقه و اشتیاق، پذیرفته بودند سر کار آمدند. در جنگ صفین تعداد فراوانى از صحابه پیامبر (صلى الله علیه وآله) در سپاه امام على (علیه السلام) و تنها افراد بسیار معدودى از صحابه خود فروخته در اردوگاه معاویه بودند. دستگاه بنى امیّه که براساس تقوا و ایمان بنا نشده بود، بلکه شالوده آن بر اساس مطامع دنیوى ریخته شده بود کسانى که شیطنت بیشتر، قساوت قلب شدیدتر، دین فروشى زیادترى داشتند را به خود جذب مى کرد. امام حسین (علیه السلام) براى از بین بردن این بدعتها و احیاى آن سنّت ها قیام کرد. ادامه دارد .... ⏺ ✍️ آیت الله #مکارم_شیرازی ، کتاب: اهداف قيام حسينى ص 48. کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام حسین (ع) و قیام در برابر #بدعت ها 2 👈 2 ـ در عصر جاهلیّت امتیازات قومى غوغا مى کرد. آنان اوّلا: عرب را (هر چند داراى انحطاط اخلاقى بود) بر عجم (غیر عرب) برترى مى دادند. ثانیاً: در میان عرب ها، هر قبیله اى خود را برتر از دیگر قبیله ها مى دانست و براى این منظور به شمارش تعداد افراد قبیله خود مى پرداختند و اگر دو قبیله از این جهت مساوى بودند، به سراغ گورستان ها رفته و سرشمارى مردگان هر قبیله را آغاز مى کردند تا قبیله برتر مشخّص شود! اسلام این ملاک و معیار نادرست را برچید، و معیار بشریّت و انسانیّت را جایگزین آن کرد و براى همه انسانها، فارغ از قبیله، نژاد، زبان و رنگ، ارزش قائل شد. در آیه شریفه 70 سوره اسراء مى خوانیم: «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِى آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى کَثِیر مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلا»؛ (ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنها را در صحرا و دریا (بر مرکب هاى راهوار) سوار کردیم; و از نعمت هاى پاکیزه به آنان روزى دادیم; و آنها را بر بسیارى از موجوداتى که خلق کرده ایم، برترى بخشیدیم).آرى با آمدن اسلام، انسان محورى، جاى قبیله محورى را گرفت و لذا طرفداران پیامبر (صلى الله علیه وآله) و جذب شدگان به اسلام از قبیله و نژاد و زبان و رنگ خاصّى نبودند; بلکه عرب و عجم، سیاه و سفید، قریشى و غیر قریشى، فوج فوج به اسلام رو آورده و تسلیم امر خدا شدند. با رحلت پیامبر (صلى الله علیه وآله)، این سنّت حضرت نیز دستخوش تغییر شد و کم کم همان قومیّت گرایى رخ نمایى کرد، تا در دوران خلیفه سوم به اوج رسید واین مطلب مخصوصاً در مناطق تحت نفوذ معاویه به وضوح دیده مى شد. تعصّبات قومى جاى انسان محورى را گرفت و همین امر باعث اختلافات و درگیرى میان قبایل شد. اتّحاد و یکپارچگى و وحدت ناشى از انسان محورى به تدریج از میان مسلمانان رخت بربست و دیگر خبرى از آن جامعه متّحد و یکپارچه نبود. امام حسین (علیه السلام) قیام کرد تا دوباره همه مسلمانان را متّحد نموده، و یادگار جدّش، یعنی انسان محورى را حاکم کند. ادامه دارد .... ⏺ ✍️ آیت الله #مکارم_شیرازی ، کتاب: اهداف قيام حسينى ص 48. کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام حسین (ع) و قیام در برابر #بدعت ها 3 👈 3ـ عصر جاهلیّت عصر تبعیض هاى نابجا و ظالمانه بود و نمونه بارز آن تبعیض بین زن و مرد بود، تا آنجا که نه تنها زنان از بسیارى از حقوق فردى و اجتماعى نظیر ارث محروم بودند بلکه گاه حقّ حیات نداشته، و در بعضى از قبایل ملک مرد محسوب مى شدند! با بعثت پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) تبعیض ها رو به افول نهاد. امّا پس از رحلت آن حضرت دوباره تبعیض ها شروع شد و در دوران خلیفه سوم به اوج خود رسید. تبعیض ها در این دوران مخصوصاً در تقسیم بیت المال و واگذارى پست ها غوغا کرد. علاّمه امینى (رحمه الله)آمار تکان دهنده اى از حیف و میل هاى انجام شده در دوران عثمان بیان کرده است. پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) عدالت محورى را شعار خویش قرار داده بود و مى فرمود: «أُمِرْتُ لاَِعْدِلَ بَیْنَکُمُ»؛ (مأمورم در میان شما عدالت را اجرا کنم) و جانشین برحق و بلافصل آن حضرت نیز حاضر نشد. بیش از دیگران، حتّى به مقدار کم، به برادر نیازمندش عقیل از بیت المال کمک کند. امّا در عصر عثمان و معاویه ریخت و پاش هاى شگفت آورى به چشم مى خورد. معاویه چهارصد هزار درهم از بیت المال مسلمین را به سمرة بن جندب مى دهد تا یک حدیث در مذمّت حضرت على (علیه السلام)بسازد و او حدیثى مى سازد که آیه شریفه «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللهِ وَاللهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ») در مورد على (علیه السلام) نیست، بلکه در شأن ابن ملجم نازل شده، و آیه شریفه َ«ومِنَ النَّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِى الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللهَ عَلَى مَا فِى قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ * وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِى الاَْرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا ..». ). در مورد على (علیه السلام)نازل شده است. در حالى که این آیه مطابق سخن مفسّران درباره «اخنس بن شریق» نازل شده، او منافق بود و در عصر رسول خد (صلى الله علیه وآله)دست به جنایاتى زد. امام حسین (علیه السلام) بر علیه یزید قیام کرد تا تبعیض ها را برچیده و عدالت را جایگزین آن کند. ادامه دارد .... ⏺ ✍️ آیت الله #مکارم_شیرازی ، کتاب: اهداف قيام حسينى ص 48. کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام حسین (ع) و قیام در برابر #بدعت ها 4 👈 4 ـ در عصر جاهلیّت قبل از اسلام و جاهلیّت مدرن امروز، مقام را براى مقام مى خواهند، و براى آن ارزش ذاتى قائلند و لذا براى به دست آوردن آن به هر وسیله مشروع و نامشروعى چنگ مى زنند. امّا پیام پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) به جهان بشریّت آن روز و امروز و تا قیام قیامت این است که پست و مقام هدف نیست و ارزش ذاتى ندارد، بلکه وسیله اى براى پیاده کردن اهداف عالى انسانى است، به همین خاطر دلیل بر شخصیّت نیست، بلکه تکلیف آور است. آرى، مقام تکلیف است نه افتخار، وسیله است نه هدف.حضرت على (علیه السلام) در نامه پنجم نهج البلاغه خطاب به اشعث بن قیس، حاکم آن زمان آذربایجان، مى فرماید: «وَإِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَة وَلکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ»؛ (فرماندارى (وپست و مقام) براى تو وسیله آب و نان نیست بلکه امانتى است در گردنت).در عصر بنى امیّه دوباره مقام ارزش ذاتى پیدا کرد تا آنجا که وقتى معاویه پس از شهادت حضرت على (علیه السلام)وارد کوفه شد، این سخن معروف را گفت: «من نیامدم که شما را به نماز و روزه دعوت کنم، بلکه هدف من حکومت بر شماست». امام حسین (علیه السلام) قیام کرد تا این نوع بدعت ها را ریشه کن کرده و مردم را با سنّت پیامبر (صلى الله علیه وآله) آشنا کند. امروز این هدف بزرگ براى همه ما پیام روشنى دارد، که باید در کنار عزادارى ها براى از بین بردن بدعتها تلاش کنید، و اجازه ندهید گروهى نادان یا سودجو براى تأمین منافع شخصى خود به سراغ بدعت ها رفته، یا آن را گسترش دهند. هرگاه به بدعت گزاران با سکوت خود چراغ سبز نشان دهیم، کارهایى به نام دین انجام مى شود که همه از آن شرم خواهیم داشت و چهره اسلام را در نظر جهانیان دگرگون خواهد ساخت، به خصوص اینکه یکى از راه هاى نفوذ دشمن در صفوف متّحد ما، حمایت و برنامه ریزى براى همین بدعت هاست. پایان ⏺ ✍️ آیت الله #مکارم_شیرازی ، کتاب: اهداف قيام حسينى ص 48. کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👌🎥 ترجمه فارسی دعای #ششم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2