يكى از عواملى كه می‏تواند موجب تنگى معاش گردد، #زياده_‏رو ى در صرف مال در موقع تمكن و مالدار ى است. در روايات تاكيد شده است كه مسلمانان همواره #ميانه_روى و #اقتصاد را مورد توجه قرار دهند و عملا آن را رعايت كنند، خواه مالدار و غنى باشند، خواه كم‏ بضاعت و فقير. *على (علیه السلام) فرموده: من اقتصد فى الغنى و الفقر فقد استعد لنوائب الدهر كسى كه در غنى و فقر ميانه‏ رو و مقتصد است با اين عمل، خويشتن را برا ى مصائب و سختيها ى روزگار مهيا می‏نمايد. *نبى اكرم (ص) فرمود: ثلاث منجيات: خشيه الله فى السر و العلانيه، و القصد فى الغنى و الفقر، و العدل فى الرضا و الغضب. سه چيز نجات‏ بخش است: اول، #خوف از خداوند در پنهان و آشكار، دوم ميانه‏ رو ى در ايام ثروتمندى و فقر، سوم، رعايت عدل و حق در حال رضا و خشم. *امام موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: ضمنت لمن اقتصد ان لايفتقر ضمانت می‏كنم برا ى كسى كه در صرف مال مقتصد و ميانه‏ رو باشد، گرفتار فقر و تهيدستى نشود.

یک عامل كه می‏تواند موجب تنگدستى و سختى معاش گردد، گناه است. گناهان مانند بيماريها پى ‏آمد و عوارضى دارند. على (علیه السلام) در اول «#دعا_كميل»، عوارض بعضى از گناهان را ذكر نموده، از آن جمله به پيشگاه الهى عرض می‏كند: اللهم اغفر لى الذنوب. التى تغير النعم. بار الها! ببخش آن گناهان ى را كه موجب دگرگون ى نعمتها می‏شوند.

امام باقر (علیه السلام) فرمود: ان العبد ليذنب الذنب فيزو ى عنه الرزق. بنده مرتكب گناه می‏شود و بر اثر آن دچار تنگى رزق می‏گردد.

راه برطرف نمودن گناه و رفع مضيقه‏ ى معاش، #استغفار و طلب عفو از حضرت بار ى تعالى است. على (علیه السلام) فرمود: يا كميل! اذا ابطات الارزاق عليك فاستغفر الله يوسع عليك فيها. اى كميل! موقعى كه رزقت به تعويق می‏افتد و در مضيقه واقع می‏شوى، استغفار كن، خداوند روزيت را توسعه می‏دهد.

یک عامل كه می‏تواند دگرگونى تلخ و نامطلوب در زندگى به وجود آورد و سبب مضيقه‏ ى مالى و سختى معاش گردد، اخلاق مذموم و سوء معاشرت با مردم است. على (علیه السلام) فرمود: من ساء خلقه ضاق رزقه. كس ى كه اخلاقش بد است، در مضيقه‏ ى روزى قرار می‏گيرد.

كسانى كه دارا ى حسن خلق ‏اند و با مردم به خوبى و درستى معاشرت می‏كنند، از اين مزيت اخلاقى بهره‏مند می‏شوند و روزى آنان افزايش می‏يابد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: حسن الخلق يزيد فى الرزق. حسن خلق، روزى را زياد می‏كند و آدمی را از نعمت بيشترى برخوردار می‏سازد.

مضيقه و تنگى معاش با دعای صرف برطرف نمی‏شود . آنان كه در مضيقه واقع شده ‏اند، بايد خود را اصلاح كنند، عوامل مضيقه را كه خودشان به وجود آورده‏ اند از ميان ببرند و خويشتن را با قوانين خلقت و نظام آفرينش تطبيق دهند تا از گشايش رزق و گذران سهل و آسان برخوردار گردند.

امام صادق (علیه السلام) در حديثى از 2 گروه نام برده كه دعا ى آنان مستجاب نمی‏شود. مردى كه در خانه نشسته و از پى كار نمی‏رود، می‏گويد: اللهم ارزقنى بار الها! به من رزق بده. به و ى گفته می‏شود: مگر تو را به طلب رزق امر ننمودم. مردى كه دارا ى مال بوده و با زياده ‏رو ى آنها را از ميان برده است، می‏گويد: اللهم ارزقن ى. بار الها! به من رزق بده. به و ى گفته می‏شود: مگر به تو امر به ميانه ‏رو ى و اقتصاد ننمودم؟ دعاى حضرت زين ‏العابدين (علیه السلام) ناظر به اين قبيل سختيها كه در معاش افراد پديد می‏آيد نيست، بلكه مقصود امام (علیه السلام) مضيقه‏ هايى است كه جز با تفضل الهى برطرف نمی‏گردد

امام صادق (علیه السلام) در حديثى از 2 گروه نام برده كه دعا ى آنان مستجاب نمی‏شود. مردى كه در خانه نشسته و از پى كار نمی‏رود، می‏گويد: اللهم ارزقنى بار الها! به من رزق بده. به و ى گفته می‏شود: مگر تو را به طلب رزق امر ننمودم. مردى كه دارا ى مال بوده و با زياده ‏رو ى آنها را از ميان برده است، می‏گويد: اللهم ارزقنى. بار الها! به من رزق بده. به و ى گفته می‏شود: مگر به تو امر به ميانه ‏رو ى و اقتصاد ننمودم؟ دعاى حضرت زين ‏العابدين (علیه السلام) ناظر به اين قبيل سختيها كه در معاش افراد پديد می‏آيد نيست، بلكه مقصود امام (علیه السلام) مضيقه‏ هايى است كه جز با تفضل الهى برطرف نمی‏گردد

زندگى بشر اجتماعى است و همه به يكديگر نياز دارند، بايد مردم برا ى اداره‏ ى امور جامعه دست به دست هم بدهند و با كمك هم زندگى را اداره كنند. در روايت آمده است: كسى در مقام دعا نگويد: اللهم لاتحوجنى الى احد من خلقك فانه ليس من احد الا و هو محتاج الى الناس بل يقول : اللهم لا تحوجنى الى شرار خلقك. بار الها! مرا به هيچ فردى از مخلوقت محتاج منما، زيرا احدى نيست مگر آنكه محتاج به مردم است، بلكه دعا كند و بگويد: بار الها! مرا به شرار خلقت محتاج منما.

مردم به ضرورت زندگى و ادامه‏ ى حيات ناچارند برا ى هم كار كنند، منشى برا ى تاجر، بنا برا ى صاحبخانه، كارگر برا ى كارفرما، و كشاورز برا ى مالك، و با دريافت مزد ، امرار معاش نمايند و آبرومندانه زندگى كنند. انجام دادن هر كار مشروع و مورد نياز مردم و به دست آوردن مال، در طلب روز ى حلال رفتن و با عز و احترام زندگى كردن است. در تمام اين قبيل موارد، رازق خداوند است و پرداخت كنندگان مزد مجارى ايصال فيض حضرت بار ى تعالى هستند. امام على (علیه السلام) درباره‏ ى امر روزى به فرزند بزرگوارش حضرت حسن (علیه السلام) توصيه‏ ى جالبى فرموده است: و ان استطعت الا يكون بينك و بين الله ذو نعمه فافعل فانك مدرك قسمك و آخذ سهمك و ان اليسير من الله سبحانه اعظم و اكرم من الكثير من خلقه و ان كان كل منه. اگر می‏توانى كار ى كنى كه بين تو و خداوند، صاحب نعمتى واسطه نباشد، آن كار را انجام ده، چه آنكه تو در هر صورت قسمت خود را می‏گير ى و سهم خويش را دريافت می‏نمايى، اما رزق كم از طرف خداوند، عظيمتر است و كرامت زيادترى دارد از رزق زياد ى كه به وسيله‏ ى خلق دريافت نمايى، گر چه تمام رزقها بى‏ واسطه يا با واسطه از خداوند رازق است.

كشاورز ى و باغدار ى دو نمونه از روز ى رساندن خداوند است، بدون آنكه صاحب نعمتى واسطه باشد. كسى كه قطعه زمينى دارد، اگر بتواند در آن زراعت كند يا اشجار ميوه غرس نمايد، نان خود را از محصول زراعت تهيه كند يا از فروش ميوه‏ ى باغ ارتزاق نمايد، او رزق خود را بدون واسطه‏ ى صاحب نعمت، از خداوند دريافت نموده است. اگر خود او قادر نباشد تمام كارهاى زراعت يا باغدارى را انجام دهد و بايد از وجود كارگر استفاده كند و اجرت بدهد، در آن صورت وى صاحب نعمتى است كه واسطه‏ ى روز ى كارگران شده است، ولى رزق خود را بدون واسطه از خداوند رازق گرفته است.

دستور على (علیه السلام) به فرزندش حضرت مجتبى (علیه السلام) ( https://eitaa.com/sahife2/56432 )حاو ى چند نكته‏ ى آموزنده است:

*اول، رزقى كه از خداوند، بدون واسطه، به انسان می‏رسد، منزه از هر منت و ذلت است، اما رزقى كه از دست بشر صاحب نعمت می‏رسد، بدين معنى است كه انسانى برا ى انسان ديگر ى كار كرده و رزق خود را از و ى دريافت نموده است. اين عمل هر قدر محترمانه انجام شود، قطعا با رزق ‏رسان ى خداوند تفاوت دارد، جالب آنكه اين دستور را على (علیه السلام) در نامه‏ ى خود به فرزند خويش نوشته و در سه سطر قبل از اين عبارت، در همان نامه، تذكر داده است: اكرم نفسك عن كل دنيه و ان ساقتك ال ى الرغائب. فرزند عزيز: همواره كرامت و بزرگوار ى نفس خويش را حفظ كن و از تن دادن به هر پست اجتناب نما، هر چند با تحمل آن پست به تمنياتت دست می‏ياب .

*دوم، كشاورز ى و درختكار ى در شرع مقدس، از تمام شغلها بيشتر مورد توجه است امام صادق (علیه السلام) فرمود: ازرعوا و اغرسوا و الله ما عمل الناس عملا اجل و اطيب منه. زراعت كنيد و درخت بكاريد، قسم به خداوند هيچ عملى را مردم انجام نمی‏دهند كه بزرگتر و پاكيزه ‏تر از آن باشد. رزقى كه از اين راه به دست می‏آيد، اولا پاك و منزه از هر شبهه است، ثانيا زارع و درختكار، روز ى خود را بدون واسطه از خداوند رزاق دريافت می‏نمايند. ثالثا رسول اكرم (ص) و ائمه‏ ى معصومين عليهم‏السلام به درختكار ى و زراعت علاقه‏ ى بسيار داشتند و در فرصتهايى كه به دست می‏آمد، خود شخصا درخت می‏كاشتند يا زمين را برا ى افشاندن بذر مهيا می‏نمودند . على (علیه السلام) باغچه ‏ا ى را كه پيمبر اكرم (ص) برا ى آن حضرت درختكار ى نموده بود و على (علیه السلام) خود آن را به دست خويش آب می‏داد، به دوازده هزار درهم فروخت. على (علیه السلام) به دست خود اراضى موات را احيا نمود، نخلستانهايى را به وجود آورد، به درختها آب می‏داد، و مقدار قابل ملاحظه‏ا ى از آن نخلستانها را وقف نموده است.

امام سجاد (علیه السلام) در جمله‏ ى اول اين قطعه از دعا، چنين درخواستى را از پيشگاه الهى دارد: و صن وجه ى باليسار. بار الها! #آبرو ى مرا در جامعه با گذران سهل و آسان محافظت فرما. اگر بر اثر نيامدن باران، زراعت و درختها بخشكند، يا سيلى بنيان كن به جريان افتد، آنها را بشويد و با خود ببرد، يا طوفانى شديد و ممتد وزيدن گيرد و نابودشان نمايد، در اين صورت مضيقه و تنگى معاش آغاز می‏گردد و اولين اثر آن كاهش #جاه و محبوبيت و سبك شدن قدر و منزلت اجتماعى است، و اين همان است كه حضرت زين ‏العابدين (علیه السلام) در جمله‏ ى دوم اين قطعه از دعا، به پيشگاه الهى عرض می‏كند: و لا تبتذل جاهى بالاقتار. بار الها! مورد حمايتم قرار ده و موجباتى را فراهم آور كه وزن و ارزشم در افكار عمومی كاهش نيابد و در معرض خوارى قرار نگيرم.

اين قبيل بلايا و آفات كه مصائب سنگين به بار می‏آورد و زندگى خانواده‏ ها را مختل می‏نمايد، جز ذات اقدس الهى احد ى قادر نيست آنها را دفع كند و از بروزشان جلوگيرى نمايد. اگر خداوند عنايت فرمود و دعا را مستجاب كرد، آن حوادث و رويدادهاى تلخ پيش نمی ‏آيد و هزينه‏ ى معاش بخوبى تامين می‏گردد و در نتيجه آبرو و عز اجتماعى محفوظ خواهد ماند و زندگى بسهولت می‏گذرد. اما اگر دعا در پيشگاه خداوند مقبول نيفتد و يكى از آن بلايا نازل گردد، مزرعه يا باغ از ميان برود، عوارض و پى‏ آمدهايى خواهد داشت كه امام (علیه السلام) در جملات مورد بحث امروز، توضيح داده است. اول: فاسترزق اهل رزقك. بار الها! پس ناچار بايد از كسانى روزى بخواهم كه خود روزى‏ خوار تو هستند.

با آمدن بلا و از بين رفتن زراعت و باغ، روز ى رساندن خداوند بدون وساطت صاحبان نعمت پايان می‏يابد و از اين پس بايد كسانى عهده ‏دار روز ى ما شوند كه خودشان روز ى ‏خوار تو هستند. ادامه‏ ى حيات و ضرورت غذا ايجاب می‏كند كه در چنين موقعى صاحبان نعمت به وظيفه‏ ى اسلامی و انسانى خويش عمل كنند، به آسيب‏ديدگان غذا بدهند، آنان را سير كنند، و از خطر مرگشان برهانند و خويشتن را مشمول رحمت واسعه‏ ى الهى نمايند. به موجب روايات، ارزش اين عمل در پيشگاه الهى بسيار گرانقدر و عظيم است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: كسى كه مومنى را طعام بدهد تا سير شود، هيچ يك از خلق خداوند نمی‏داند براى سيركننده در آخرت چه اجر ى است، نه ملك مقرب آگاه است و نه نبى مرسل، فقط خداوند است كه پاداش چنين انسانى را می‏داند. آنگاه فرمود: از عوامل مغفرت الهى، طعام دادن به مسلمان قحطى زده است، سپس آياتى را از قرآن شريف تلاوت فرمود: او اطعام فى يوم ذى مسغبه. يتيما ذا مقربه او مسكينا ذا متربه. طعام دادن در روز قحط به يتيمی كه داراى قرابت است، يا فقيرى كه بر خاك نشسته است و هيچ ندارد.

🔸 خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و آبرويم را، به غنى و ثروت، حفظ فرما، و ارزش و منزلتم را، به تنگدستى، پست مساز، وگرنه، ناچار، از روزى ‏خوارانت، روزى طلبم، و دست نياز، پيش آفريدگان پست و شريرت دراز و درخواست عطا كنم، و در نتيجه، به ستايش كسى كه چيزى به من ببخشد، وادار شوم، و به مذمت و نكوهش آن كه نبخشد، مبتلا گردم، در صورتى كه متصدى حقيقى بخشيدن و نبخشيدن، توئى نه ايشان. 🔸 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_27 #دعای_بیست_هفتم_صحیفه_سجادیه دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " برای #مرزداران و رزمندگان " https://eitaa.com/sahife2/56389 #بیست_هفتم صحیفه سجادیه ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_27 #دعای_بیست_هفتم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_هفتم_4 #بهشت_مرزداران 2 نعمت‏هاى بهشت در قرآن‏ ✳️ امام سجّاد عليه السلام آنچه را از نعمت‏هاى بهشت در فرازهاى ملكوتى دعايش اسم برده، از قرآن مجيد گرفته است: وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنينَ وَ المُؤمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاْنْهارُ خالِدينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَ نٌ مّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَ لِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» «توبه 72» خدا به مردان و زنان با ايمان بهشت‏هايى را وعده داده كه از زيرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است؟ در آن جاودانه‏اند، و نيز سراهاى پاكيزه‏اى را در بهشت‏هاى ابدى [وعده فرموده‏] و هم‏چنين خشنودى و رضايتى از سوى خدا [كه از همه آن نعمت ها] بزرگ‏تر است؛ اين همان كاميابى بزرگ است. يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنّاتٍ تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاْنْهارُ وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فَى جَنّاتِ عَدْنٍ ذَ لِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» «صف 12» تا گناهتان را بيامرزد، و شما را در بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است و خانه‏هاى پاكيزه در بهشت‏هاى جاويدان، درآورد؛ اين است كاميابى بزرگ. كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عينٍ» «دخان 543» [آرى، سرانجام كار پرهيزكاران‏] چنين است، و حور العين را به همسرى آنان درآوريم. مُتَّكِئينَ عَلى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عينٍ» «طور 20» [اين‏] در حالى [است‏] كه بر تخت هايى رديف و به هم پيوسته تكيه مى‏زنند و حورالعين را به همسرى آنان در مى‏آوريم. حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِى الْخِيامِ» «الرحمن 72» حوريانى كه در سراپرده‏ها مستورند. وَ حُورٌ عينٌ* كَامْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ» «واقعه 22» و حوريانى چشم درشت،* هم چون مرواريد پنهان شده در صدف. مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتى وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيها انْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ انْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ انْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشّارِبينَ وَ انْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفّى‏» «محمد 15» صفت بهشتى كه به پرهيزكاران وعده داده شده [چنين است:] در آن نهرهايى است از آبى كه مزه و رنگش برنگشته و نهرهايى از شير كه طعمش دگرگون نشده و نهرهايى از شراب كه براى نوشندگان مايه لذّت است و نهرهايى از عسل خالص است. آرى، وقتى خداوند مهربان توفيق تجسّم اين نعمت‏ها را در برابر ديدگان قلب سنگرنشينان و مرزداران عنايت فرمايد، هرگز به فكر عقب‏نشينى از جبهه و به خيال فرار از مقابل دشمن نخواهند افتاد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏10، ص: 24 #بیست_هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔈 «دعای #بیست_هفتم صحیفه سجادیه ، دعای امام سجاد (علیه‌السلام) برای #مرزداران » 👤حاج میثم #مطیعی 🏷 #طوفان_الأقصى #فلسطین #اسرائیل #غزه 🆔 @sahife2

🔈#ترجمه_دعا_27 🏷 #بیست_هفتم #مرزداران #طوفان_الأقصى #فلسطین #اسرائیل 🆔 @sahife2

قائم مقام فاطمه آمد ادب کنید از او سعادت دو جهان را طلب کنید ولادت حضرت #زینب کبری علیها سلام و روز #پرستار مبارک باد 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2