eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️أشعار مرحوم كمپانى درباره آن حضرت‏ سلام الله علیها https://eitaa.com/sahife2/62355
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✳️مرحوم علامه در کتاب هزار و یک نکته – نکته 305 : *️⃣امام صادق (عليه السلام) فرمود: حضرت سلام الله علیها ليلة القدر است. (ادامه بیانات استاد در ذیل)👇 https://eitaa.com/sahife2/63931
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ اِتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَنَهُمْ أَرْبَاباً مِّن دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَآ أُمِرُواْ إِلَّا لِيَعْبُدُواْ إِلَهاً وَ حِداً لَّآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَنَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ‏ (اهل كتاب،) دانشمندان و راهبانِ خود و مسیح فرزند مریم را به جاى خداوند به خدائى گرفتند، در حالى كه دستور نداشتند جز خداى یكتا را كه معبودى جز او نیست بپرستند. خداوند از هر چه براى او شریك مى پندارند، منزّه است. ✍️ «اَحبار»، جمع «حِبر»، به معناى دانشمند و «رُهبان»، جمع «راهب»، به معناى تاركِ دنیا و دِیرنشین است. آنان با همه ى قداستشان بنده ى خدایند، نه معبود. اطاعت بى قید و شرط از احبار و راهبان، نوعى پرستش آنان است و امام صادق علیه السلام فرمود: «مَن اطاعَ رجلاً فى معصیة اللَّهِ فقد عَبَدَه» هر كس در راه معصیت خدا، از دیگرى پیروى كند، او را پرستش نموده است. [ ] امام صادق علیه السلام فرمود: اهل كتاب براى علماى خود، نماز و روزه انجام نمى دادند، بلكه علماى آنان حرام هایى را حلال و حلال هایى را حرام كرده بودند و مردم از آنان پیروى مى كردند. [ ] در قیامت، مشركان از اینكه خدا را با شركاى دیگر برابر پنداشته اند، حسرت مى خورند و مى گویند: «تاللَّه اِن كنّا لفى ضلالٍ مبینٍ اذ نُسوّیكم بربّ العالمین» 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
برنامه ی *️⃣ و من كتاب له (علیه السلام) إلى أهل مصرَ مع مالك الأشتر [رحمه الله] لمّا وَلّاهُ إمارتَها: از نامه هاى امام(عليه السلام) است که همراه براى اهل فرستاد در آن زمان که استاندارى آنجا را به او واگذار کرد. 👈 این نامه در 2 بخش می آید : ✳️ بخش اول: اولویت حفظ دین بر خلافت: أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه وآله) نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ مُهَيْمِناً عَلَى الْمُرْسَلِينَ؛ فَلَمَّا مَضَى، تَنَازَعَ الْمُسْلِمُونَ الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ. فَوَاللَّهِ مَا كَانَ يُلْقَى فِي رُوعِي وَ لَا يَخْطُرُ بِبَالِي أَنَّ الْعَرَبَ تُزْعِجُ هَذَا الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ (صلی الله علیه وآله) عَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَ لَا أَنَّهُمْ مُنَحُّوهُ عَنِّي مِنْ بَعْدِهِ؛ فَمَا رَاعَنِي إِلَّا انْثِيَالُ النَّاسِ عَلَى فُلَانٍ يُبَايِعُونَهُ؛ فَأَمْسَكْتُ [بِيَدِي] يَدِي حَتَّى رَأَيْتُ رَاجِعَةَ النَّاسِ قَدْ رَجَعَتْ عَنِ الْإِسْلَامِ يَدْعُونَ إِلَى مَحْقِ دَيْنِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله)؛ فَخَشِيتُ إِنْ لَمْ أَنْصُرِ الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ أَنْ أَرَى فِيهِ ثَلْماً أَوْ هَدْماً تَكُونُ الْمُصِيبَةُ بِهِ عَلَيَّ أَعْظَمَ مِنْ فَوْتِ وِلَايَتِكُمُ الَّتِي إِنَّمَا هِيَ مَتَاعُ أَيَّامٍ قَلَائِلَ يَزُولُ مِنْهَا مَا كَانَ كَمَا يَزُولُ السَّرَابُ [وَ] أَوْ كَمَا يَتَقَشَّعُ السَّحَابُ؛ فَنَهَضْتُ فِي تِلْكَ الْأَحْدَاثِ حَتَّى زَاحَ الْبَاطِلُ وَ زَهَقَ وَ اطْمَأَنَّ الدِّينُ وَ تَنَهْنَهَ. ✳️ 1. امام در خلافت : پس از ياد خدا و درود خداوند سبحان محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را فرستاد تا بيم دهنده جهانيان، و گواه پيامبران پيش از خود باشد. آنگاه كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به سوى خدا رفت، مسلمانان پس از وى در كار حكومت با يكديگر درگير شدند. سوگند به خدا نه در فكرم مى گذشت، و نه در خاطرم مى آمد(بدون استفاده از علم غيب) كه عرب خلافت را پس از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از اهل بيت او بگرداند، يا مرا پس از وى از عهده دار شدن حكومت باز دارند، تنها چيزى كه نگرانم كرد شتافتن مردم به سوى فلان شخص بود كه با او بيعت كردند. من دست باز كشيدم، تا آنجا كه ديدم گروهى از اسلام باز گشته، مى خواهند دين محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را نابود سازند، پس ترسيدم كه اگر اسلام و طرفدارانش را يارى نكنم، رخنه اى در آن بينم يا شاهد نابودى آن باشم، كه مصيبت آن بر من سخت تر از رها كردن حكومت بر شماست، كه كالاى چند روزه دنياست و به زودى ايّام آن مى گذرد چنانكه سراب ناپديد شود، يا چونان پاره هاى ابر كه زود پراكنده مى گردد. پس در ميان آن آشوب و غوغا بپا خاستم تا آن كه باطل از ميان رفت، و دين استقرار يافته، آرام شد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * نامه در یک نگاه * توصیه امام به مردم : بايد خويش را کنار بگذارند تا بتوانند به جهانى بودن اسلام عملاً جامه عمل بپوشانند. * از همه لايق تر براى جانشينى پيغمبر، اهل بيت او به طور عام بودند که به اهداف و نيّات و نظرات وى از همه آشناتر بودند و در ميان اهل بيت(عليهم السلام) به طور خاص کسى از او علیه السلام لايق تر براى اين مقام نبود. * هنگامى که ديدم مردم در مسأله خلافت راه خلافى را بر اثر تبليغات اين و آن انتخاب کرده اند چاره اى جز و کناره گيرى نديدم; اما ناگهان ديدم اوضاع دگرگون شد و دشمنان اسلام به پا خاستند و اگر سکوت کنم و به يارى مسلمانان وفادار برنخيزم خطر جدى است * قيام «اصحاب ردّه» * تعبير امام از مسأله حکومت و ولايت به «سراب» و يا «ابرهايى که به سرعت متلاشى مى شوند». 🆔 @sahife2
6 ✳️ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مِنْ سَعادَةِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ: الزَّوْجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الْمَسْكَنُ الْواسِعُ، و الْمَرْكَبُ الْهَنى‏ءُ، وَ الْوَلَدُ الصّالِحُ، وَ مِنْ يُمْنِ المَرْأَةِ انْ يَكُونَ بِكْرُها جارِيَةً يَعْنى اوَّلَ وَلَدِها. از خوشبختى مرد مسلمان: همسر شايسته، خانه وسيع، مركب خوب، و فرزند صالح است. و از بركت و ميمنت زن اين است كه اول فرزندش دختر باشد. امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: ما سَأَلْتُ رَبّى اوْلاداً نَضِرَ الْوَجْهِ، وَ لاسَأَلْتُهُ وَلَداً حَسَنَ الْقامَةِ، وَلكِنْ سَأَلْتُ رَبّى اوْلاداً مُطيعينَ لِلّهِ، وَجِلينَ مِنْهُ حَتّى اذا نَظَرْتُ الَيْهِ وَ هُوَ مُطيعٌ لِلّهِ قَرَّتْ عَيْنِى. از حضرت حق نخواستم فرزند خوشگل و زيبا اندام به من عنايت كند، از او خواستم به من اولادى بدهد كه مطيع خدا باشند، و خدا ترسى در آنان ديده شود، تا هر وقت به آنان نظر كنم و وجودشان را در دايره اطاعت از حق ببينم، چشمم روشن شود. امام على عليه السلام فرمود: مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ كانَ لَهُ حَسَنَةٌ، وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ مَنْ عَلَّمَهُ الْقُرآنَ دُعِىَ الْابَوانِ فَكُسِيا حُلَّتَيْنِ يُضى‏ءُ مِنْ نُورِهِما وُجُوهُ اهْلِ الْجَنَّةِ. آن كه فرزندش را ببوسد براى او حسنه‏اى است، هر كس فرزندش را خوشحال كند خداوند در قيامت او را خوشحال مى‏نمايد، و هر كس قرآن به فرزندش بياموزد اين پدر و مادر در بهشت فراخوانده شوند، و دو حلّه بر اندامشان بپوشانند كه تمام اهل بهشت از نور آنها روشن شوند. رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره حق فرزندان بر پدر مى‏فرمايد: مِنْ حَقِّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ ثَلاثَةٌ: يُحَسِّنُ اسْمَهُ، وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتابَةَ، وَ يُزَوِّجُهُ اذا بَلَغَ. فرزند را بر پدر سه حق است: اسم او را نيكو بگذارد، نوشتن يادش دهد، و چون به بلوغ رسيد او را زن بدهد. امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: رسول خدا صلى الله عليه و آله سفارش مى‏فرمود: اذا وَعَدَ احَدُكُمْ صَبِيَّهُ فَلْيُنْجِزْ. هرگاه يكى از شما به فرزند خود وعده‏اى داد، بايد به آن وفا كند و از عهد خود تخلّف ننمايد. اين روايت مى‏گويد: مسئله وفاى به عهد را كه از آداب الهى و صفات برجسته انسانى است عملًا تعليم فرزندان خود نماييد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: رَحِمَ اللّهُ عَبْداً اعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ بِالْاحْسانِ الَيْهِ وَ التَّألُّفِ لَهُ وَ تَعْليمِهِ وَ تَأْديبِهِ. رحمت الهى بر پدرى كه در راه نيكى به فرزندش كمك كند و احسان به او كند و چون كودكى رفيق دوران كودكى او باشد، و وى را دانشمند و با ادب بار بياورد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 297 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2