🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 #سوره_مائده ــ #آیه ۸۲ ۞ لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوٓا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ یقیناً سرسخت‌ترین مردم را در كینه و دشمنی نسبت به مؤمنان، یهودیان و مشركان خواهی یافت. و البتّه نزدیك‌ترینشان را در دوستی با مؤمنان، كسانی مییابی كه گفتند: ما نصرانی هستیم. این واقعیّت برای آن است كه گروهی از آنان كشیشان دانشمند و عابدان خدا ترس‌اند، و آنان [در پیروی از حقّ‌] تكبّر نمی‌كنند. 🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 #تفسیر_قرآن #سوره_مائده_آیه_هشتاد_دو 🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 ♦️(آيه ٨٢) : #شأن_نزول: ♦️نخستين مهاجران اسلام! ♦️در شأن نزول سلسله آيات ٨٢ تا ٨٦ سورهء مائده، نقل كرده‌اند كه اين آيات دربارۀ نجّاشى زمامدار #حبشه در عصر پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و ياران او نازل شده است. آنچه دربارۀ اين موضوع نقل شده، چنين است: ♦️ در سالهاى نخستين بعثت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در اقليّت شديدى قرار داشتند، قريش به قبائل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند و به اين ترتيب هر يك از مسلمانان از طرف قوم و قبيلۀ خود سخت تحت فشار قرار داشت. ♦️ آن روز تعداد مسلمانان براى دست زدن به يك «جهاد آزادي بخش» كافى نبود، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» براى حفظ اين دستۀ كوچك، و تهيّۀ پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. ♦️ چيزى نگذشت كه «جعفر بن أبو طالب» و جمعى ديگر از مسلمانان به حبشه رفتند و هستۀ اصلى يك جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّۀ قابل ملاحظه‌اى زن و كودك تشكيل مى‌شد بوجود آوردند. طرح اين مهاجرت براى بت‌پرستان سخت دردناك بود، و براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر از جوانان باهوش و حيله‌گر و پشت هم‌انداز يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را انتخاب كردند و با هداياى فراوانى به حبشه فرستادند، اين دو نفر با مقدّماتى به حضور نجّاشى بار يافتند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه‌ايم، تعدادى از جوانان سَبُك مغز در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و به بدگويى از خدايان ما پرداخته و آشوب و فتنه به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. اين را گفتند و هدايايى را كه با خود آورده بودند تقديم داشتند. ادامه........👇👇👇 🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_مائده_آیه_هشتاد_دو ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 ♦️نجّاشى گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان به كشورم تماس نگيرم نمى‌توانم در اين زمينه سخن بگويم! ♦️ روز ديگرى در يك جلسۀ مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از دانشمندان مسيحى و «جعفر بن أبي طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از استماع سخنان نمايندگان قريش رو به جعفر كرد و از او خواست كه نظر خود را در اين زمينه بيان كند. «جعفر پس از اداى احترام چنين گفت: ♦️نخست از اينها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها دِينى بر ذمّۀ ما دارند كه آن را از ما مى‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ايم؟ كه آن را از ما مى‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت‌پرستى مى‌كرديم، گوشت مردار مى‌خورديم، انواع كارهاى زشت و ننگين انجام مى‌داديم، قطع رحم مى‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى‌خوردند! ♦️ ولى خداوند پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شريك را از خدا دور سازيم و فحشاء و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترك گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمك نماييم. ♦️ نجاشى گفت: عيساى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر پيامبر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سورۀ «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهندۀ اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمتهاى ناروا پاك مى‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره‌هاى اشك شوق، از ديدگان دانشمندان مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! ♦️ هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد و تقاضاى سپردن مسلمانان را به دست وى كند، نجّاشى دست بلند كرد، و محكم بر صورت عمرو كوبيد و گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! ♦️سالها گذشت، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامۀ « #حُديبيه» امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه‌اند كه به آغوش وطن باز مى‌گردند! ♦️ پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهدۀ «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحالتر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يك راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سورۀ يس» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد آيات ٨٢ تا ٨٦ سورهء مائده نازل شد و از اين مؤمنان تجليل كرد. 🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_مائده_آیه_هشتاد_دو ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 ♦️تفسير: كينه توزى يهود و نرمش نصارى! ♦️ در سلسله آيات ٨٢ تا ٨٦ سورهء مائده، مقايسه‌اى ميان يهوديان و مسيحيانى كه معاصر پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» بوده‌اند شده است، نخست آيه يهود و مشركان را در يك صفّ و مسيحيان را در صف ديگر قرار داده، مى‌گويد: «بطور مسلّم سرسخت‌ترين دشمنان مؤمنان را يهود و مشركان خواهى يافت، و با محبّت‌ترين آنها نسبت به مؤمنان مدّعيان مسيحيّتند» (لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قالُوا إِنّا نَصارى) . ♦️ تاريخ اسلام به خوبى گواه اين حقيقت است، زيرا در بسيارى از صحنه‌هاى نبرد ضدّ اسلامى، يهود بطور مستقيم يا غير مستقيم دخالت داشتند. در حالى كه در غزوات اسلامى، كمتر مسلمانان را مواجه با مسيحيان مى‌بينيم . ♦️سپس قرآن دليل اين تفاوت روحيّه و خط مشى اجتماعى را طىّ چند جمله بيان كرده، مى‌گويد: مسيحيّان معاصر پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» امتيازاتى داشتند كه در يهود نبود. ✔️ نخست اين كه: «در ميان آنها جمعى دانشمند بودند كه به اندازۀ دانشمندان دنياپرست يهود در كتمان حقيقت كوشش نداشتند» (ذلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ) . و نيز در ميان آنها جمعى «تارك دنيا بودند» كه درست در نقطۀ مقابل حريصان يهود گام برمى‌داشتند (وَ رُهْباناً) . «و بسيارى از آنها در برابر پذيرش حقّ خاضع بودند، و تكبّرى از خودشان نمى‌دادند» (وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ) . ♦️ در حالى كه اكثريّت يهود به خاطر اين كه خود را نژاد برتر مى‌دانستند، از قبول آيين اسلام كه از نژاد يهود برنخاسته بود سرباز مى‌زدند. 🌼🌴🌼🌴🌼🌴🌼🌴 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_مائده_آیه_هشتاد_دو ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

#جرعه_ای_از_نهج_البلاغه #حکمت_های_نهج_البلاغه حکمت241 يَوْمُ آلْمَظْلُومِ عَلَى الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظَّالِمِ عَلَى آلْمَظْلُومِ. امام علیه السلام فرمود : روز انتقام مظلوم از ظالم، شديدتر از روز ستم كردن ظالم بر مظلوم است. شرح و تفسير روز انتقام ظالمان امام علیه السلام در اين كلام حكيمانه به ظالمان هشدار مى‌دهد كه در انتظار انتقام باشند، مى‌فرمايد: «روز انتقام مظلوم از ظالم، شديدتر از روز ستم كردن ظالم بر مظلوم است»؛ (يَوْمُ آلْمَظْلُومِ عَلَى الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظَّالِمِ عَلَى آلْمَظْلُومِ). همان‌گونه كه در ذكر سند اين حكمت آمد، شبيه آن با تفاوتى در حكمت 341 آمده است آن‌جا كه مى‌فرمايد: «يَوْمُ الْعَدْلِ عَلَى الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ يَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُومِ؛ روز اجراى عدالت بر ستمگر، سخت‌تر است از روز ظلم ستمگر بر مظلوم». جمعى از شارحان نهج‌البلاغه اين سخن را اشاره به انتقام الهى در روز قيامت دانسته‌اند.در اين صورت شديدتر بودن روز انتقام مظلوم آشكار است، زيرا مظلوم مثلاً يك بار به دست ظالم كشته يا مجروح مى‌شود ولى كيفر ظالم در روز قيامت مكرر خواهد بود و به آسانى پايان نمى‌يابد. در حالى كه بعضى ديگر آن را اشاره به انتقام‌هاى الهى در دنيا و آخرت، هر دو دانسته‌اند، زيرا تجربه نشان مى‌دهد كه گروه زيادى از ظالمان، پيش از گرفتار شدن به مجازات الهى در آخرت، در همين دنيا كيفر شديدى مى‌بينند. اگر تاريخ را مطالعه كنيم مصداق‌هاى زيادى براى اين مطلب ديده مى‌شود. در طول عمر خود نيز بسيارى از ظالمان را ديده‌ايم كه به چه روز سياهى نشستند و گرفتار چه عقوبت‌هاى دردناكى شدند؛ افزون بر رسوايى‌هاى فراوان و اهانت‌هاى شديد كه دامان آن‌ها را گرفت. در قرآن مجيد نيز بارها به اين حقيقت اشاره شده كه بسيارى از ظالمان در همين دنيا نيز گرفتار كيفرهاى شديدى مى‌شوند؛ از جمله در آيه 102 سوره «هود» مى‌خوانيم: «(وَكَذَلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِىَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ)؛ و اين چنين است مجازات پروردگار تو، هنگامى كه شهرها و آبادى‌هاى ظالم را مجازات مى‌كند! (آرى،) مجازات او، دردناك و شديد است!». در آيه 45 سوره «حج» نيز آمده است: «(فَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِىَ ظَالِمَةٌ فَهِىَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِيدٍ)؛ چه بسيار شهرها و آبادى‌هايى كه آن‌ها را نابود و هلاك كرديم در حالى كه (مردمش) ستمگر بودند، به‌گونه‌اى كه بر سقف‌هاى خود فروريخت! (نخست سقف‌ها ويران گشت؛ و بعد ديوارها بر روى سقف‌ها!) و چه بسيار چاه پرآب كه بى‌صاحب ماند؛ و چه بسيار قصرهاى محكم و مرتفع!». در روايات اسلامى و نيز در نهج‌البلاغه كراراً به اين مطلب اشاره شده است. امام اميرمؤمنان على علیه السلام در عهدنامه مشهور خود به مالك اشتر مى‌فرمايد : «وَلَيْسَ شَيْءٌ أَدْعَى إِلَى تَغْيِيرِ نِعْمَةِ اللَّهِ وَتَعْجِيلِ نِقْمَتِهِ مِنْ إِقَامَةٍ عَلَى ظُلْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ دَعْوَةَ الْمُضْطَهَدِينَ وَهُوَ لِلظَّالِمِينَ بِالْمِرْصَادِ؛ (بدان) هيچ چيز در تغيير نعمت‌هاى خداوند و تعجيل انتقام و كيفر او از اصرار بر ظلم و ستم سريع‌تر نيست، زيرا خداوند دعاى مظلومان را مى‌شنود و در كمين ستم‌كاران است». ادامه دارد... ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🎥 #ببینید | #خط_دیدار 🔺بسته تصویری مرور بیانات صبح دیروز رهبر انقلاب پس از بازدید از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه پاسداران. ۱۴۰۲/۸/۲۸ 🗓 ➕ لحظاتی از بازدید امروز فرمانده کل قوا از نمایشگاه ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

اولین سلام صبحگاهی، تقدیم به ساحت قدسے قطب عالم امکان حضرت صاحب الزمان(عج) ... ❤السَّلامُ علیکَ یا بقیَّةَ اللهِ یا اباصالحَ المهدی یا خلیفةَالرَّحمن و یا شریکَ القران ایُّها الاِمامَ الاِنسُ و الجّانّ سیِّدی و مَولای ْ الاَمان الاَمان أللَّهُمَ عَجلْ لِوَلِیکْ ألْفَرَج بحق زینب کبری(س) به قصد زيارت ارباب بی کفن : ❤السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك عليك مني سلام الله أبدا ما بقيت و بقي الليل و النهار و لا جعله الله آخر العهد مني لزيارتكم السَّلامُ عَلي الحُسٓين و عٓلي عٓلي اِبن الحُسَين و عَلي اولاد الحُسَين وَ علَي اصحابِ الحُسَين. أللهم ارزقنا زیارت الحسین (ع) اللهم ارزقنا شفاعة الحسین (ع) ❤السلامُ عَلَیک یا امام الرئوف یا ﻋَﻠِﻲِّ ﺑْﻦِ ﻣُﻮﺳَﻰ ﺍﻟﺮِّﺿَﺎ المُرتضی ✨ﺍﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺻَﻞِّ ﻋَﻠَﻰ ﻋَﻠِﻲِّ ﺑْﻦِ ﻣُﻮﺳَﻰ ﺍﻟﺮِّﺿَﺎ ﺍﻟْﻤُﺮْﺗَﻀَﻰ ﺍﻟْﺈِﻣَﺎﻡِ ﺍﻟﺘَّﻘِﻲِّ ﺍﻟﻨَّﻘِﻲِّ ﻭَ ﺣُﺠَّﺘِﻚَ ﻋَﻠَﻰ ﻣَﻦْ ﻓَﻮْﻕَ ﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻭَ ﻣَﻦْ ﺗَﺤْﺖَ ﺍﻟﺜَّﺮَﻯ ﺍﻟﺼِّﺪِّﻳﻖِ ﺍﻟﺸَّﻬِﻴﺪِ ﺻَﻠَﺎﺓً ﻛَﺜِﻴﺮَﺓً ﺗَﺎﻣَّﺔً ﺯَﺍﻛِﻴَﺔً ﻣُﺘَﻮَﺍﺻِﻠَﺔً ﻣُﺘَﻮَﺍﺗِﺮَﺓً ﻣُﺘَﺮَﺍﺩِﻓَﺔً ﻛَﺄَﻓْﻀَﻞِ ﻣَﺎ ﺻَﻠَّﻴْﺖَ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﺣَﺪٍ ﻣِﻦْ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺎﺋِﻚَ✨ أللَّهُمَ عَجِّلْ لِوَلیِکَ ألْفَرج وَ العافیةَ وَ النَصر بِحَقِّ حضرت زینب(س)... ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

❤بياد مولا، به رسم ادب، اولین حاجت امروزمان را از خداوند رحمان، فرج منجی عالم میخواهیم به حرمت دعای فرج آن حضرت : بسم الله الرحمن الرحيم اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم، فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ ؛ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ ؛ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ... ❤و برای سلامتی محبوب: اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا . ❤الهی... یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد، یا عالیُ بِحَقِّ علی، یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه، یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن، یا قَدیمَ الاِ حسان بِحَقِّ الحُسَیْن، عجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ وَ العافیةَ وَ النَصر بِحَقِّ حَضرَتِ زِینَب(س) 🌺 سلامتی و تعجیل در فرج آقا #صلوات ... 🌺 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114🌺 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🇮🇷 🎥 روزمان را با #قرآن آغاز کنیم | تلاوت ترتیل صفحه ۸۶ قرآن کریم شامل آیات ۴۵ تا ۵۱ سوره مبارکه نساء 🍃🌹🍃 🌺 پیامبر (ص) می‌فرمایند: «لا یُعَذِّبُ اللهُ قَلبًا وَعَی القُرآنَ» خداوند قلبی را که قرآن را در خود جای داده باشد، عذاب نمی‌کند. (امالی طوسی ۱/۶) 🎙 استاد: منشاوی ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند : لا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصال: 1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. 2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ. 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ. انسان مؤمن، در صورتی مومن است كه سه خصلت در او باشد: 1.سنّتى از پروردگارش 2.سنّتى از پيامبرش 3.سنّتى از امامش. امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود از دیگران است. امّا سنّت پيغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است. امّا سنّت امامش، صبر كردن در زمان تنگدستى و پريشان حالى است. منبع : کافی، ج 2، ص 241 #حدیث ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

حضرت امام محمد تقی علیه السلام فرمودند : الْمُؤمِنُ يَحْتاجُ إلى ثَلاثِ خصالٍ : تَوْفيقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ. مؤمن در همه حال نيازمند به سه خصلت است: توفيق از طرف خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول نصيحت، از كسى كه او را نصيحت نمايد. منبع : تحف العقول، ص 457 #حدیث ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃 #سوره_مائده ــ #آیه ۸۳ وَإِذَا سَمِعُوا مَآ أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰٓ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَآ آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ و چون آنچه را كه بر پیامبر اسلام نازل شده بشنوند، دیدگانشان را می‌بینی به سبب آنچه از حق شناخته‌اند، لبریز از اشك می‌شود، می‌گویند: ای پروردگار ما! ایمان آوردیم، پس ما را در زمره گواهان [به حقّانیّت پیامبر و قرآن‌] بنویس. ☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃 #تفسیر_قرآن #سوره_مائده_آیه_هشتاد_سه ☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃 #تفسیر:(آيه ٨٣) : 💢به علاوه «جمعى از آنان (همانند همراهان جعفر و جمعى از مسيحيان حبشه» هنگامى كه آيات قرآن را مى‌شنيدند، اشك شوق از ديدگانشان به خاطر دست يافتن به حقّ سرازيرى مى‌شد» (وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ) . «و با صراحت و شهامت و بى‌نظرى صدا مى‌زدند: پروردگارا! ما ايمان آورديم، ما را از گواهان حقّ و همراهان محمد «صلّى اللّه عليه و آله» و ياران او قرار ده» (يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشّاهِدِينَ). ☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_مائده_آیه_هشتاد_سه ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

#جرعه_ای_از_نهج_البلاغه #حکمت_های_نهج_البلاغه حکمت241 در حديث ديگرى كه در غررالحكم از آن حضرت نقل شده است : «الظُّلْمُ فِى الدُّنيا بَوارٌ وَفِي الاْخِرَةِ دَمارٌ؛ ظلم در دنيا مايه نابودى و در آخرت موجب هلاكت است». در حديث ديگرى در همان كتاب آمده است: «الظُّلْمُ يَزِلُّ الْقَدَمَ وَيَسْلُبُ النِّعَمَ وَيُهْلِکُ الاُْمَمَ؛ ظلم موجب لغزش و سلب نعمت و سبب هلاكت امت‌هاست». در كتاب «كافى» از امام صادق علیه السلام آمده است كه دو نفر درباره دعوايى كه در ميان آن‌ها بود خدمت حضرت رسيدند. هنگامى كه امام علیه السلام سخن آن‌ها را شنيد فرمود: «أَمَا إِنَّهُ مَا ظَفِرَ أَحَدٌ بِخَيْرٍ مِنْ ظَفَرٍ بِالظُّلْمِ؛ بدانيد كسى كه با ظلم پيروز شود هرگز به خيرى دست نيافته است». سپس افزود: «أَمَا إِنَّ الْمَظْلُومَ يَأْخُذُ مِنْ دِينِ الظَّالِمِ أَكْثَرَ مِمَّا يَأْخُذُ الظَّالِمُ مِنْ مَالِ الْمَظْلُومِ؛ بدانيد مظلوم از دين ظالم بيش از آنچه ظالم از مال مظلوم مى‌گيرد خواهد گرفت». و در ذيل حديث آمده است كه آن دو بعد از شنيدن سخنان امام علیه السلام پيش از آن‌كه از جاى برخيزند با يكديگر صلح كردند». اين سخن را با حديثى از رسول خدا صلی الله علیه وآله پايان مى‌دهيم آن‌جا كه فرمود: «بَيْنَ الْعَبْدِ وَالْجَنَّةِ سَبْعُ عِقابٍ أهْوَنُهَا الْمَوْتُ. قالَ أنَس: قُلْتُ: يا رَسُولُ اللهِ! ما أصْعَبُها؟ قالَ: الْوُقُوفُ بَيْنَ يَدَىِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ إذا تَعَلَّقَ الْمَظْلُومُونَ بِالظّالِمِينَ؛ در ميان بهشت و انسان هفت گردنه مخوف است كه ساده‌ترين آن‌ها مرگ است. انس (از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وآله) مى‌گويد: عرض كردم اى رسول خدا! سخت‌ترين آن‌ها كدام است؟ فرمود: حضور در پيشگاه خداوند متعال در زمانى كه مظلومان دامن ظالمان را مى‌گيرند». مرحوم علامه شوشترى در شرح نهج‌البلاغه خود داستان عبرت‌انگيزى نقل مى‌كند و مى‌گويد: «معروف است شخصى به نام «بكبوش»، وزير «جلال الدوله آل بويه» بود و كارهاى او را به تدريج قبضه كرد. روزى «بكبوش» مردى از اشراف بصره را آزار بسيار داد و او را همچون مرده رها كرد. مدتى بعد با گروهى عظيم سواره عبور مى‌كرد. همان مرد مظلوم او را ديد، گفت: خداوند داور ميان من و تو باشد. من تو را با تيرهاى شبانه هدف قرار مى‌دهم. «بكبوش» دستور داد او را آن‌قدر زدند كه همچون مرده به روى زمين افتاد و به او گفت: اين تيرهاى روز است كه به تو اصابت كرد. سه روز بيشتر نگذشت كه «جلال الدوله» دستور داد «بكبوش» را بگيرند و او را در اتاقى روى حصيرى نشاندند و كسى را مأمور كرد كه مرتبآ به او اهانت كند. فراش‌ها براى نظافت وارد اتاق شدند وحصير را از زير پاى او كشيدند، نامه‌اى زير آن يافتند و آن را به «ابن الهدهد» كه رئيس فراشان بود، دادند. او گفت: چه كسى اين نامه را در آن‌جا انداخته است؟ گفتند : نه احدى در آن حجره وارد و نه از آن خارج شده است. نامه را خواندند ديدند اين دو شعر در آن است : سِهامُ اللَّيْلِ لا تُخْطِىءُ وَلكِنْ لَها أمَدٌ وَلِلاَْمَدِ انْقِضاءٌ أَتَهْزَأُ بِالدُّعاءِ وَتَزْدَريهِ تَأَمَّلْ فيکَ ما صَنَعَ الدُّعاءُ تيرهاى شبانه هرگز خطا نمى‌كند ولى ـ زمانى دارد و آن زمان به هر حال مى‌گذرد. آيا دعاى شبانه را مسخره مى‌كنى و بر آن عيب مى‌نهى؟ ـ حال ببين دعا با تو چه خواهد كرد. اين خبر به گوش «جلال الدوله» به‌طور مشروح رسيد. دستور داد فراشان آن‌قدر بر دهانش كوبيدند كه دندان‌هايش فرو ريخت و سپس انواع شكنجه‌ها را به او دادند تا هلاك شد. ادامه دارد... ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

خداوند در آيه فوق با چند واژه‌«لاتقنطوا»،«يغفر»،«جميعا»،«غَفُور»،«رَحِيم‌» بر لطف و اميدوارى به خود تأكيد فرموده است. حرف‌«ال» بر«ذنوب‌» هم هر گناهى را كه درباره شكستن حدود و تجاوز به حريم حق باشد را شامل مى‌شود. و كلمه‌«جميعاً» اين توسعه را مى‌فهماند كه محدوديّت در بخشش نيست و درياى رحمت پروردگار موّاج است. البته بر اساس روايات ما مسأله حق النّاس در اينجا مطرح نيست؛ زيرا خداوند در دنيا و آخرت آثار و واجباتى بر حقوق مردم قرار داده است كه در محاكمه قيامت حسابرسى مى‌كند و همچنين پذيرش لطف و آمرزش خداوند، به شرط توبه و عمل صالح است كه در سوره فرقان مى‌فرمايد: ﴿إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا﴾«18» مگر آنان كه توبه كنند و ايمان آورند و كار شايسته انجام دهند، كه خدا بدى‌هايشان را به خوبى‌ها تبديل مى‌كند؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. اگر توبه و كار نيك كنند خداوند هم گناهان آنان را به نيكى‌ها تبديل مى‌كند وگرنه در قيامت هيچ توبه‌اى اثر ندارد و انسان به صورت آدميزاد محشور نمى‌شود. پس مراد آيه كه مى‌فرمايد: خداوند همه گناهان را مى‌بخشد آن نيست كه انسان گناه كند و بگويد خدا مى‌آمرزد، بلكه مقصود اين است كه: گناهان هر قدر بزرگ باشد سزاوار آمرزيدن است، پس نبايد از رحمت خدا نااميد بود. شاهد بر اين مطلب دو اسم از اسماى حسناى الهى با نام‌«غفور» و«رحيم‌» در كنار نام‌«اللّه‌‌» است كه تأكيد بر اين مى‌باشد كه من بخشنده و مهربانم و خود بندگانم را مى‌بخشم. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_پنجاه_فراز_چهارم_پنجم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

اسباب مغفرت و آمرزش‌ نكته مهمى كه در آيه‌﴿يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا﴾ نهفته است اين كه آمرزش و مغفرت همه گناهان از سوى خداوند سبب و دليل مى‌خواهد؛سبب آن چيست؟ دانشمندان و مفسران قرآن گفته‌اند: سبب مغفرت دو چيز است: 1- شفاعت 2- توبه‌ شفاعت شامل شرك نمى‌شود؛زيرا به دليل آيه شريفه: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَادُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾«19» مسلماً خدا اين را كه به او شرك آورده شود نمى‌آمرزد،و فروتر از آن را براى هر كه بخواهد مى‌آمرزد.و هركه به خدا شرك ورزد،يقيناً به گمراهى بسيار دورى دچار شده است. ناظر به شفاعت انسان است و مسأله شرك را نمى‌گيرد؛زيرا شرك ورزيدن سبب انكار صفات ذاتى و فعلى ذات پروردگار مى‌شود و حقوق خداوند بر بندگان را نابود مى‌سازد.البته پس از قرائنى و اختلافى كه مفسران پيرامون آيه فوق دارند اين مطلب به دست مى‌آيد. بعضى گفته‌اند: عموم مغفرت، مقيد به غير شرك و گناهانى است كه خداوند وعده عذاب و آتش داده است. ولى توبه قيدى ندارد كه بايد به طور كلى از هر نوع گناه توبه نمود.«20» ارزش حقيقى توبه تنها در حيات دنياست و در هنگام مرگ و قيامت فايده و سودى ندارد؛ زيرا كسى كه آثار گناه و كيفر و آتش را مى‌بيند،به ناچار به طلب آمرزش و توبه روى مى‌آورد تا از دام عذاب خلاصى پيدا كند. از آيات و روايات استفاده مى‌شود،توبه پيش از فرارسيدن مرگ پذيرفته مى‌شود ولى به هنگام ديدن نشانه‌هاى مرگ توبه قبول نمى‌شود. خداوند سبحان درباره چنين توبه‌اى مى‌فرمايد: ﴿وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴾«21» وبراى كسانى كه پيوسته كارهاى زشت مرتكب مى‌شوند،تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد[و در آن لحظه كه تمام فرصت‌ها از دست رفته‌]گويد:اكنون توبه كردم.و نيز براى آنان كه در حال كفر از دنيا مى‌روند، توبه نيست. اينانند كه عذابى دردناك براى آنان آماده كرده‌ايم. ولى در آيه قبل از اين مى‌فرمايد: ﴿إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴾«22» بى‌ترديد توبه نزد خدا فقط براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب كار زشت مى‌شوند، سپس به زودى توبه مى‌كنند؛اينانند كه خدا توبه آنان را مى‌پذيرد،و خدا همواره دانا و حكيم است. روشن است كه مقصود خداوند از﴿يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ‌﴾اين است كه:خطاكار در دار دنيا به زودى بازگردد نه همه را به آخر و آخرت بگذارد، تا در لحظه‌هاى واپسين تسليم حق شود؛ اين دو رويى و فريب است. در داستان غرق شدن فرعون در دريا آمده است: لحظه‌اى كه امواج دريا فرعون را به كام مرگ كشيد گفت: به خدايى كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده‌اند ايمان آوردم و من از تسليم شدگان هستم،سپس خطابى قهرآميز از سوى حق شنيد كه فرمود:آيا اكنون توبه مى‌كنى درحالىكه از پيش عصيان مى‌كردى و از مفسدان بودى؟!»«23» پيامبرگرامى اسلام(ص)در اين زمينه مى‌فرمايد: هركس پيش از آن كه مرگ را مشاهده كند توبه نمايد؛توبه‌اش پذيرفته مى‌شود.«24» دليل پذيرفته شدن توبه تا پيش از مرگ اين است كه: توبه در حال مرگ نوعى پشيمانى ناخواسته است.زمانى كه گنهكاران به خاطر ترس از كيفر الهى به آن روى مى‌آورند،حالتى است كه از بيرون بر آنان تحميل شده است و هيچ ارتباطى به انقلاب درونى و طهارت نفس و پاكى روح آنان ندارد.بنابراين رد توبه از جانب خداوند غفار درلحظه مرگ از روى بخل نيست، بلكه به خاطر راست نبودن توبه انسان در آن وضعيت ويژه است. و اما توبه در قيامت تأثيرى ندارد؛زيرا در عرصه قيامت انقلاب درونى و تكليف و شريعت برداشته شده است وهمه درون‌ها و قصدها آشكار گشته است و مفهومى براى توبه نمى‌ماند. پس بازگشت به دنيا و پشيمانى وجبران هم وجود ندارد تا توبه معنا پيدا كند. عمل و توبه در كلام شهيد مطهرى‌ شهيد مطهرى در اين زمينه مى‌گويد: «انسان پس از آن كه از دنيا رفت،نظام زندگى‌اش به كلى تغيير مى‌كند و عوض مى‌شود و امكان ندارد، كوچكترين استفاده‌اى از نظاماتى كه در اين دنيا هست بكند.عمل و توبه، پيشروى و پسروى،بالا رفتن و پايين رفتن وتغيير مسير و جهت دادن،همه مال اين دنياست. اين كلام امام على(ع)است: إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَلاحِسابٌ وَ غَدَاً حِسابٌ وَ لاعَمَلٌ.«25» به درستى كه امروز زمان عمل است و بازخواستى نيست وفردا روز بازخواست است و عملى در آن ميسر نمى‌باشد. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_پنجاه_فراز_چهارم_پنجم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

و توبه آن وقت است كه يك انقلاب درونى در وجود انسان پيدا مى‌شود چون در آن دنيا هم انسان همه چيز را معاينه كرده و مى‌بيند. در آنجا كه ادّعاى توبه مى‌كند و بگويد: خدايا! پشيمانم. آن اظهار پشيمانى انقلاب مقدّس درونى نيست، انقلاب آزاد نيست، پس علت اين كه در لحظات آخر، در حال معاينه آن دنيا، توبه انسان مقبول نيست، اين است كه توبه نيست نه اين كه توبه هست و مقبول نيست، اصلًا توبه نيست«26» نكته مهمى كه از نوشته شهيد مطهّرى برداشت مى‌شود اين است كه: تا انسان تكليف دارد، توبه‌اش صحيح است. هر گاه تكليف از مكلّف برداشته شد، توبه صحيح نمى‌باشد. پس از مرگ چه در برزخ و چه در آخرت، نظام تكليف و تكوين و هستى در هم‌ ريخته است. گناهكارى كه پس از مرگ از كار خود پشيمان مى‌گردد مانند مجرمى است كه وقتى چشمان او به چوبه دار مى‌افتد و طناب دار را بر گلوى خود احساس مى‌كند ناگهان از كرده خويش پشيمان مى‌شود. اين پشيمانى، فضيلت و افتخار و رشد و تكامل براى انسان ندارد. پس چنين توبه‌اى از ريشه بى‌ارزش و فايده است. بنابراين خداوند متعال در پاسخ مجرمان كه در جهنّم مى‌گويند: خدايا! بدبختى بر ما چيره گشت ما را به دنيا بازگردان، مى‌فرمايد: ﴿قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ﴾«27» [خدا] مى‌گويد: [اى سگان!] در دوزخ گم شويد و با من سخن مگوييد! به زبان عاميانه يعنى اى مسخره كنندگان! برويد خفه شويد حالا بيدار شديد و درخواست عفو و گذشت مى‌كنيد، اينجا جاى حساب و كتاب است. امور دنيا و سرگرمى‌ها و آرزوها، انسان را به آن افسون‌ها و ندامت‌ها مى‌كشاند. در حديثى پرمغز و تكان دهنده از امام صادق (عليه السلام) نقل گرديده است كه آيه: ﴿وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ﴾«28» و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‌آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‌اند، پا فشارى نمى‌كنند. هنگامى كه آيه توبه نازل شد ابليس بالاى كوه ثور در مكّه رفت و با صداى بلند فرياد كشيد و سران لشگرش را فراخواند. آنان گفتند: اى سرور ما! چه شده است كه ما را فراخوانده‌اى؟! ابليس گفت: آيه‌اى نازل شده (كه پشت مرا مى‌لرزاند و مايه نجات بشر است) چه كسى مى‌تواند با آن مقابله كند؟ يكى از شياطين گفت: من مى‌توانم با نقشه‌ام چنين و چنان كنم. ابليس طرح او را نپذيرفت! ديگرى برخاست و نقشه خود را ارايه كرد باز هم نپذيرفت. سپس شيطانى به نام خنّاس ايستاد و گفت: من از عهده آن برمى‌آيم. ابليس گفت: از چه راهى؟ خنّاس گفت: آنان را با وعده‌ها و آرزوها سرگرم مى‌كنم تا آلوده به گناه شوند و هنگامى كه مرتكب گناه شدند، توبه و استغفار را از يادشان مى‌برم. ابليس گفت:تو مى‌توانى از عهده اين كار برآيى. اين مأموريت را تا قيامت به تو سپردم.«29» از اين رو خداوند رحيم در سوره ناس سه مرتبه با ذكر ربوبيّت و مالكيّت و الوهيّت، خود را واسطه نجات و پناهندگى از شرّ شيطان خنّاس قرار مى‌دهد تا مردم از وسوسه‌هاى او در امان بمانند. پی نوشت ها: ۱.مصباح المتهجّد:845؛إقبال الأعمال:707، دعاى كميل. ۲.آل عمران(3):5. ۳.ابراهيم(14):38. ۴.غافر(40):16. ۵.انبياء(21):47. ۶.لقمان(31):16. ۷.نهج البلاغه:خطبه1. ۸.تحريم(66):8. ۹.به نقل ازسخنرانى آيت اللّه حاج شيخ احمد مجتهدى تهرانى. ۱۰.بحارالأنوار:91/ 142،باب23؛المناجات الخمس عشرة،مناجاة التائبين ليوم الجمعة. ۱۱.مطفّفين(83):14-16. ۱۲.بحارالأنوار: 95/ 82، باب 6،حديث 2؛ إقبال الأعمال: 68. ۱۳.زمر (39): 53. ۱۴.مجمع البيان فى تفسير القرآن: 8/ 407، تفسير نور الثقلين: 4/ 491، حديث 73؛ كنز العمال: 2/ 492، حديث 4581. ۱۵.مفردات ألفاظ القرآن، راغب اصفهانى: 230، ماده سرف. ۱۶.مجمع البيان فى تفسير القرآن: 8/ 408، ذيل آيه 53 سوره زمر؛ سعد السعود: 211. ۱۷.روض الجنان و روح الجنان، ابوالفتوح رازى: 16/ 338؛ التفسير الكبير، فخر رازى: 27/ 4؛ بحار الأنوار: 6/ 23، باب 20، حديث 26؛ الأمالى، شيخ صدوق: 42، حديث 3. ۱۸.فرقان (25): 70. ۱۹. نساء (4): 116. ۲۰.تفسير نمونه: 19/ 498- 508؛ تفسير الميزان: 17/ 278- 280، ذيل آيه 53 سوره زمر. ۲۱.نساء (4): 18. ۲۲.نساء (4): 17. ۲۳.اشاره است به سوره يونس(10): 90- 91. ۲۴.الكافى: 2/ 440، حديث 2؛ بحار الأنوار: 6/ 19، باب 20، حديث 4- 5. ۲۵.نهج البلاغة: خطبه 42؛ غرر الحكم: 148، حديث 2695. ۲۶.گفتار معنوى، مرتضى مطهرى: 140- 141؛ آزادى معنوى: 64- 67. ۲۷.مؤمنون (23): 108. #صحیفه_سجادیه #شرح_دعای_پنجاه_فراز_چهارم_پنجم ➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ @saleheinmaryam313114 ➰➰➰➰🌺🌱🌼➰➰➰ اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرج

🇮🇷🇵🇸 🎥 سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا: عملیات توقیف کشتی اسرائیلی به خوبی برنامه‌ریزی شده بود، اثر انگشت ایران در همه جای این عملیات دیده می‌شود و من برای آموزشی که مجریان این عملیات دیده‌اند ارزش بالایی قائلم.. 🍃🌹🍃 #طوفان_الاقصی | #فلسطین