. 🔸همچنین، نقدی دیگر بر آن متن (سوال ۵٧)، از جانب یکی از دوستان طلبه فاضل (دکترای شیعه شناسی) که در نقد علمی مطالب اشتباه آقای میلانی و... فعالند👇 🌐 https://t.me/tabeshe_agahi/1427 🔸 متن آن نقد علمی در ادامه👇👇

🖍تعلیقه ای بر یک تحلیل حدیثی 📚 مولف متن فوق، گمان دارد حدیث حضرت جواد(ع) را شرح و تفسیر کرده است. ما بدون قصد ورود به شرح حدیث، صرفاً نکاتی را درباره این تفسیر و توضیح شاگرد حسن میلانی عرض میکنیم. 1- این متن با نص اصلی روایت اختلاف دارد و در منابع، «أو متوهم بالقلة و الکثرة» نیست. هر چند از فرمایش حضرت چنین بر می آید که ماسوی الله میتواند متوهم بالقلة و الکثرة باشد ولی در نص حدیث، چنین چیزی پس از عبارت اول حدیث وجود ندارد(الكافي: ج1 ص116 ح7، توحيد صدوق: ص193 ح7، الاحتجاج: ج2 ص442) 2- مولف در شماره یک مدعی است بینونت خالق و مخلوق، بینونت وصفی است و بلافاصله در شماره دو می گوید هیچ سنخیتی میان خالق و مخلوق نیست و این یعنی خالق و مخلوق، بینونت ذاتی و عَزلی هم دارند و مولف، به فاصله یک خط، مدعای خودش را باطل کرده است. زیرا اگر میان خالق و مخلوق هیچ سنخیتی (مطلقاً) وجود نداشته باشد پس تباین ذاتی و عزلی دارند و دو حقیقت کاملاً جدا و منحاز و بی ارتباط با یکدیگرند و این را هم عقل نفی میکند هم نص روایات معصومین. 3- در شماره 3 مدعی است فقط خدا فاقد جزء و بعض است. اگر مراد، جزء مادی باشد نه مدعایی مبرهن است و نه در فرمایش حضرت جواد چنین چیزی است که همه ماسوی را متجزی مادی بداند. در عبارت حضرت[طبق عبارتی که مولف نقل کرده و درصدد توضیح آنست] ، دو وصف برای ماسوی ذکر شده است: اول تجزی و دوم متوهم بالقلة و الکثرة و میدانیم که «تفصیل، قاطع شرکت است» لذا برخی مخلوقات متجزی نیستند و الا تقسیم حضرت، لغو می بود. این تفکیک در کلام حضرت، روشن و واضح است. 4- در شماره 4 نوشته انفصال واحد و متجزی حقیقی است. مقصود از انفصال، چیست؟ یعنی تباین مفهومی؟ یا تباین وجودی؟ اگر تباین مفهومی باشد کسی منکر نیست و اگر مقصود، تباین وجودی باشد که بازگشت به بینونت عزلی است که در روایات انکار شده و مولف هم آنرا نپذیرفته و فقط بینونت وصفی را قبول دارد. 5- در شماره 5 نوشته است:«کثرت در ماسوا حقیقی و وحدت اعتباری است» یعنی الان مولف این متن، اعتباراً یک نفر است و حقیقتاً چند نفر است؟! 6- در شماره 6 نوشته است :«کثرت، فرع بر تجزی است» این هم صحیح نیست زیرا مثلاً نقطه بسیط است و قابل تجزی نیست ولی میتوان نقطه های متعدد و کثیری را فرض کرد. لذا کثرت و تجزی، دو مقوله منحازند که ملازمه ای با یکدیگر ندارند. 7- در شماره 7 نوشته است: «واحد چون زیاده و نقصان پذیر نیست، قهرا ازلی و قدیم خواهد بود» برهان این ملازمه کجاست؟ چه ملازمه منطقی میان عدم زیاده و نقصان با ازلیت و قدم وجود دارد؟ مولف به صرف ادعا بسنده کرده است و مدعایش را اثبات نکرده است. 8- در شماره 9 نوشته:«واحد حقیقی منزه از قوه و استعداد و جسمانیت و حرکت و دیگر اوصافی است که همگی مناط امکان است» اگر مولف، معنای مناط را میداند و تفاوتش را با علامت و نشانه، توجه دارد باید توضیح بدهد چطور و به چه برهانی قوه و استعداد و جسمانیت و حرکت، مناط امکان است؟ لازمه این ادعا آنست که موجودی که فاقد قوه و حرکت و جسمانیت باشد نمیتواند ممکن الوجود باشد. این ادعا مستند به چه برهان و دلیل عقلی است؟ 9- باز در ادامه شماره 9 می نویسد:«هر حرکتی فرع بر قوه و هر موجود بالقوه‌ای، بالضروره وجودش امتدادی خواهد بود» اولاً چرا نویسنده ای که درصدد شرح فرمایش معصوم است از اصطلاحات فلسفی و مبانی فکری فیلسوفان (همچون حرکت و قوه) استفاده کرده است؟ یعنی حضرت جواد هم این مبانی فلسفی را قبول دارد یا بر اساس این مبانی فلسفی، خداشناسی دینی را ارائه داده اند؟ ثانیاً ادعا شده است «هر موجود بالقوه ای وجودش امتدادی است» در حالیکه موجود بالقوه، حقیقتاً وجود ندارد و وجود بالفعل نیست تا متصف به اوصاف وجودی شود و الا نامش دیگر موجود بالقوه نبود. حال چطور است که چنین موجود بالقوه‌ای (که بالفعل معدوم است) وجودش امتدادی است باید از مولف این متن که دکترای فلسفه دارد پرسیده شود. 10- در شماره 10 نوشته است:«تمام اوصاف حق در وحدت محقق‌اند در مقابل، تمامی اوصاف ماسوا در کثرت و تجزی» یعنی الان وصف وحدت و تشخصِ مخلوقات هم در کثرتشان محقق است؟ چطور می شود وصف تشخص، در کثرت محقق باشد؟ یعنی تشخص موجودات هم متکثر است؟ یعنی یک سیب، واقعاً چند سیب است و یک پیامبر، واقعاً چند پیامبر است؟ یعنی حضرت مهدی واقعاً چند حضرت مهدی است؟ انسان عاقل به چنین سخنی تفوه میکند؟ در ادامه نوشته است:«در حق متعال هیچ نحوه تغایر و امتیاز نیست» تغایر با چه چیزی؟ اگر با مخلوقات مراد است پس آن انفصال حقیقی که در شماره 4 مدعی بودید تغایر و امتیاز نیست؟ آیا مقابل تغایر، عینیت نیست؟ اگر تغایر را نفی میکنید رابطه خالق و مخلوق عینیت است؟ می شود دو شیء، نه مغایر هم باشند نه عین یکدیگر؟ مولف که تغایر و عینیت و سنخیت میان خالق و مخلوق را نفی میکند پس چه رابطه ای میان خدا و مخلوقاتش قائل است؟ 👇👇

11- در شماره 12 نوشته:«مناط مخلوقیت، تجزی و زیاده و نقصان پذیری است» در حالیکه این تفسیر خلاف فرمایش حضرت جواد و تحریف سخن ایشان است زیرا ایشان فرمودند یا تجزی یا زیاده و نقصان [بصورت منفصله مانعة الخلو] و نه «تجزی و زیاده و نقصان»‌ [بصورت اجتماع] 12- در شماره 14 نوشتند:«تشکیک در وجود باطل است، چون هر وجودی به نحو لا یقفی قابل ازدیاد است» اولاً چه ارتباطی میان مقدمه و تعلیل مذکور است؟ اینکه هر وجودی قابل ازدیاد است چگونه دلالت بر بطلان تشکیک دارد؟ برهانی بر این ملازمه بیان نشده است. ثانیاً اگر مولف ملتفت قضیه کلیه‌ای باشد که نوشته است لازمه‌اش این است که وجود خدا هم مشمول این قاعده باشد و وجود خداوند هم قابل ازدیاد باشد و طبق اصلی که امام فرموده و مولف هم قبول کرده چیزی که قابل قلت و کثرت باشد مخلوق است. نتیجه اینکه خدای مولف هم مخلوقی بیش نیست چون قابل ازدیاد است. 13- در انتها به بینونت وجودی خالق و مخلوق اشاره کرده است ولی توضیح نداده مقصود از بینونت وجودی چیست و چه ارتباطی با بینونت عزلی(که در روایات نفی شده است) دارد. اگر وجود خالق و مخلوق متباین به تمام ذات هستند چگونه از دو حقیقت متباین به تمام ذات، یک مفهوم واحد مشترک انتزاع شده است؟ مولف هیچیک از این مطالب را توضیح نداده است. 🖊نتیجه این توضیحات مختصر (که مجال تطویل نبود) این است که مطالب مولف بسیار مبهم، گنگ، فاقد برهان، فاقد تبیین عقلی است که به صرف طرح ادعا بسنده کرده و نه ملازمه میان مقدمه و تالی اثبات شده است و نه مبادی تصوری بحث را تنقیح و ایضاح کرده است و با اینهمه اجمال و ابهام و بی دلیلی، مدعی است این روایت، تمام مبانی فلسفی (!) را هم باطل کرده است و روشن ترین(!) مبانی توحیدی را هم بیان کرده است... برای ایشان آرزوی توفیق داریم 🔸 ✅ کانال «تابش آگاهی؛ تأملات عقلانی پیرامون دین» 🌐 https://t.me/tabeshe_agahi/1427

🔸 بحارالانوار ج٩١ ص٣۶٠. 👆این متن خاص، بخشی از حرز مشهور امام جواد (علیه السلام) است. 🔻همانطور که ملاحظه می‌کنید بخشی از حرز بصورت حروف و اعداد خاص دست‌نویس در کتاب بحار الانوار ذکر شده : - بعد از عبارت «أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ کُلِّهَا وَ صِفَاتِهَا وَ صُورَتِهَا وَ هِیَ» ... -و قبل از عبارت «... سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی خَلَقَ الْعَرْشَ وَ الْکُرْسِیَّ» 🔻جالبه که این خطوط احراز فقط در نسخه pdf اسکن شده کتاب قابل مشاهده هست، و همانطور که می‌بینید در نسخه دیجیتالی اصلا نیست. (در نسخ دیجیتالی ویندوزی و اندرویدی از نرم‌افزارهای نور - جامع الأحادیث و نورلیب و...- و نرم‌افزار بازار کتاب قائمیه نبود.) ⚠️ و این یک نقص عجیب و مهم در حفظ و ذخیره و نقل متون حدیثی هست که باید توسط محققین مورد توجه قرار گیرد! 🔸 @Salehi786

در جواب اعضایی که پرسیدند: 🔸 بنده خودم حرز امام جواد (علیه السلام) را بصورت اینترنتی از گالری حافظ مشهد خریدم و الحمدلله کارشان هم تمیز و خوبه، با انجام آداب و رعایت شرایط. 🌐 https://javaherhafez.com/herzemamjavad/herzherzemam 🔸 🔸 برخی از کاربران هم گفته‌اند که از کانال معتبر زیر👇تهیه کرده‌اند و راضی‌اند👇 🌐 Eitaa.com/HerzeEmamJavad ایتا 🌐 t.me/HerzeEmamJavad تلگرام

🛑 نکته مهم بارها مشتریان درخواست می‌کنند سفارشات مبتنی به حرز امام جواد علیه السلام را با سرعت بیشتری آماده و ارسال کنیم اما همانطور که در تصویر می‌بینید کتابت حرز امام جواد و دیگر حرز های رسیده از اهل بیت آداب و شرایط خاصی دارند که تماما باید با دقت انجام شود 🛑 لذا ترجیح میدهیم با صرف زمان طولانی تر و با تامل سفارشات شما عزیزان را تقدیم کنیم اما به هر قیمتی و با وعده ارسال فوری و ... خود را مدیون شما و این حرز عظیم نکنیم و به اعتقادات هموطنان عزیزی که با هزاران امید و چشم انتظاری سفارش میدهند آسیب نزنیم 🌹❤️ خادمین شما در گالری حافظ❤️ @javaherhafez

نکات حائز اهمیت ✅ کتابت حِرز باید دقیق باشد و درصورت عدم رعایت آداب کتابت خواص آن کمتر خواهد شد (کیفیت کتابت گالری حافظ را حتما مقایسه فرمایید 🌺🙏) ✅ پوست آهو استفاده شده با سند و مو آن بالای حرز بوده و نژاد آهو از خانواده گوسفندسانان (اورال، میش، کِل) میباشد که بصورت قانونی شکار میشود ✅ در شرایط فعلی که این حیوانات در معرض انقراض هستند خواهش ما این است که بجای پوست آهو پوست بز را انتخاب کنید تا بقول عزیزی: اجازه دهیم در شهر ضامن آهو، آهو ها امنیت داشته باشند 🙏 حتما خاصیت معنوی آن با عنایت حضرت علی ابن موسی الرضا با این نگاه بیشتر هم خواهد بود

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/107289 شناسه حدیث : ۱۰۷۲۸۹ نشانی : الکافي ج ۲، ص ۵۶۱ https://hadith.inoor.ir/hadith/336806 شناسه حدیث : ۳۳۶۸۰۶ نشانی : عدة الداعي و نجاح الساعي، ابن فهد حلی، ج ۱، ص ۲۷۴ إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْرَائِيلَ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: خَرَجَ بِجَارِيَةٍ لَنَا خَنَازِيرُ فِي عُنُقِهَا فَأَتَانِي آتٍ فَقَالَ لِي يَا عَلِيُّ قُلْ لَهَا فَلْتَقُلْ: يَا رَئوفُ يَا رَحِيمُ يَا رَبِّ يَا سَيِّدِي، تُكَرِّرُهُ، قَالَ فَقَالَتْهُ فَأَذْهَبَ اَللَّهُ عَنْهَا. 🔸 - ابراهيم بن اسرائيل، از حضرت رضا -عليه السّلام- نقل كرده است كه حضرت فرمود: «در گردن دخترکی از كنيزان ما غدّه‌هايى پديدار شد، ندايى غيبى به سوى من آمد و گفت: اى على! به آن دخترک بگو كه به تکرار بگويد: يَا رَئوفُ! يَا رَحِيمُ! يَا رَبِّ! يَا سَيِّدِي! كنيز اين را گفت و خداوند سبحان نيز آن مرض را از او دفع كرد.». #حدیث 🔸 @Salehi786 @Salehy

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/281753 شناسه حدیث : ۲۸۱۷۵۳ نشانی : بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۹۲، ص ۲۸۳ مهج، [مهج الدعوات] ، مِنْ كِتَابِ تَعْبِيرِ اَلرُّؤْيَا لِمُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ اَلْكُلَيْنِيِّ وَ هَذَا لَفْظُهُ أَحْمَدُ عَنِ اَلْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: رَأَيْتُ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي اَلْمَنَامِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ إِذَا كُنْتَ فِي شِدَّةٍ فَأَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ: «يَا رَئوفُ يَا رَحِيمُ». وَ اَلَّذِي نَرَاهُ فِي اَلنَّوْمِ كَمَا نَرَاهُ فِي اَلْيَقَظَةِ . 🔸 حضرت رضا (علیه السلام) فرمودند: «رَأَیْتُ أَبِی (ع) فِی الْمَنَامِ» من در خواب پدر بزرگوارم یعنی موسی‏بن‏جعفر (ع) را دیدم؛ «فَقَالَ: یَا بُنَیَّ» پدرم فرمود: ای پسرم، «إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ» آنگاه که در شدّت و سختی قرار گرفتی، «فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ» زیاد این ذکر را بگو (و خدا را بخوان) که: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ». بعد حضرت رضا ع می‏فرماید: «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ» آنچه را که ما در خواب می‏بینیم مثل آن چیزی است که در بیداری می‏بینیم. #حدیث 🔸 @Salehi786 @Salehy

جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/281607 شناسه حدیث : ۲۸۱۶۰۷ نشانی : بحار الأنوار، ج ۹۲، ص ۱۶۲ دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِیِّ، ... وَ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اِغْتَمَمْتُ فِي بَعْضِ اَلْأُمُورِ فَأَتَانِي أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَا بُنَيَّ اُدْعُ اَللَّهَ وَ أَكْثِرْ مِنْ : «يَا رَئُوفُ يَا رَحِيمُ» . 🔸 به نقل از دعوات راوندی، امام رضا (علیه السلام) فرمودند: به سبب بعضی از امور غمناک و اندوهناک بودم، پس [روح] امام باقر (علیه السلام) نزد من آمدند و فرمودند: ای فرزندم، خدا را بخوان و بسیار بگو: «يَا رَئُوفُ يَا رَحِيمُ». #حدیث 🔸 @Salehi786 @Salehy