eitaa logo
صالحین خراسان رضوی
1.5هزار دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
241 فایل
شجره طیبه صالحين خراسان رضوی امام خميني(ره): #تربيت انسان از #حكومت و #انقلاب هم مهمتر است.
مشاهده در ایتا
دانلود
ارسال شده از سروش+: ⭕ ☀️امام عصر(عج) درحدیثی تکان دهنده در کتاب احتجاج شیخ طبرسی، فرمودند: اگر به اندازه پیدا کردن لنگه کفشتان برای من وقت می گذاشتید، من می آمدم.... ⚠️بر منتظر امام زمان (عج) لازم است تا در خلوت های خود به این جمله حضرت خوب فکر کند و خودش را شلاق معرفت بزند که چرا و چرا و چرا،؟؟؟ در مقابل امام عصر خویش کم کار و راحت طلب است و برای تعجیل در ظهورش، بیشتر و بیشتر کار نمی کند.... 🎤 ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕چگونه تنبلی را از بگیریم ؟ ✅برای حل مشکل تنبلی و اصلاح این رفتار در ، میتوان راه حل های زیر را بکار برد : 1⃣ درکمال احترام انجام کاری را از خود بخواهید، درخواست مؤدبانه را همه قبول می‌کنند و در مقابل، برخورد تند باعث لجبازی می‌شود. 2⃣ برکارهای کنید. کاری را که از متربیان خواسته‌اید، به قدری دنبال کنید تا آن را انجام دهد. عدم نظارت باعث تنبلی و کوتاهی در انجام وظایفش می‌گردد. همچنین باید آن را تا آخر پیگیری کنید تا انجام دهد و گرنه اگر وسط کار او را به حال خود رها کنید و او دستور شما را انجام ندهد، را خواهد آموخت. 3⃣ خود را تنظیم کنید. انتظار شما باید براساس توانمندی و سن متربی باشد نه بیشتر. اگر تکلیفی بیشتر از توان او انتظار داشته باشید، به احتمال زیاد نخواهد توانست آن را انجام دهد؛ در نتیجه به دنبال راهی برای فرار می‌گردد و یکی از دم‌دستی‌ترین راه‌ها،❌ ❌گفتن است. طوری شرایط را تنظیم کنید تا متربی از کارش لذت ببرد. کاری که باعث رنج و عذاب باشد، کسی علاقه به انجام آن ندارد و کودکان هم از این قانون با شدت بیشتری پیروی می‌کنند. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حرم سید و سالار نیامد تاسوعای حسینی تسلیت باد ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: 💠 💠 شهید منصــور ستاری😍 یک بار با عصبانیت ایستادم بالای سر منصور و که تمام شد، گفتم «منصور جان، مگه جا قحطیه که می‌آی می‌ایستی وسط نماز؟ خُب برو یه اتاق دیگه که منم مجبور نشم کارم رو ول کنم و بیام دنبال مهر تو بگردم.» تسبیح را برداشت و همان طور که می‌چرخاندش، گفت «این کار فلسفه داره. من جلوی این‌ها می‌ایستم که از همین بچگی با نماز خوندن آشنا بشن. مهر رو دست بگیرن و لمس کنن. من اگه برم اتاق دیگه و این‌ها نماز خوندن من رو نبینن، چه طور بعداً به‌شان بگم بیایین نماز بخونین!؟» هم که می‌خواست بخواند، همین طور بود. ماه رمضان­ها بعد از سحر  کنار بچه‌ها می­نشست و با صدای بلند و لحن خوش قرآن می‌خواند. همه دورش جمع می‌شدیم. من هم دستم می­گرفتم و خط به خط با او می­خواندم. اصلاً اهل نصیحت کردن نبود. می‌گفت به جای این که چیزی را با زدن به بچه یاد بدهیم، باید با خودمان نشانش بدهیم. 📚منبع: ابر و باد (خاطرات شهدا) ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕آیت الله حائری شیرازی 🔸 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود. روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» 🔸 شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیّب‌ها باشد، و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد. 🔸 شب غربال می‌کند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕ریا در تربیت ✅تأثیر باور دینی در تربیت پیش شرط تأثیر امر و نهی این است که خود آن‌ها به مسائل و احکام دینی باشد و پیش شرط عامل بودن مربی، باور قلبی آنها به آموزه‌های الهی است.  در تعالیم دینی آمده است که در یک مورد اجازه‌ی ریا داریم، آن هم هنگام آموزش اخلاق به فرزندانمان است؛ یعنی انجام اعمال دینی در معرض دید متربی باشد تا او نیز به آن سمت و سو تشویق شود؛ مانند خواندن نماز در کنار متربیان.  از همین رو به دیگران نیز توصیه شده است که در طول زندگی، دیگران را با رفتار خود به دین دعوت کنند. امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند:  کونوا دُعاةَ الناسِ بِغَیرِ اَلسِنَتِکُم  یعنی مردم را با روشی غیر زبانتان، به سوی خدا بخوانید.» پس چنانچه متربی بر خلاف آموزه‌های دینی رفتار می‌کند، باید علت را در خودمان جستجو کنیم و ببینیم کجا اشتباه کرده‌ایم؟  اگر مربی  معتقد نباشد که نماز، کلید رستگاری و خوشبختی آدمی است، در نتیجه برای آموزش نماز به سایرین نیز وقت نمی‌گذارند.  نوجوان باید دین را که در روان‌شناسی، یک اصل مهم تربیتی به شمار می‌آید. هنگام نماز، اگر یک مربی به نماز بایستد، ولی مربی دیگر مشغول کار دیگری باشد، متربی با خود می‌گوید: گویا نماز خیلی مهم نیست،   نقل می‌کنند که فردی در مراجعه به منزل یکی از آشنایان خود، از فرزندش سراغ او را می‌گیرد. او در جواب می‌گوید: پدرم کار دارد. آن فرد می‌پرسد: مشغول نماز خواندن است؟ کودک پاسخ می‌دهد: نه، پدرم اصلاً نماز نمی‌خواند! چند لحظه بعد، پدرش می‌آید. آن شخص با تعجب می‌گوید: پسرت فکر می‌کند تو نماز نمی‌خوانی! او با خنده می‌گوید: درست است، چون نماز خواندن مرا ندیده است. صبح زود که همه خواب هستند، من به مسجد می‌روم و نماز می‌خوانم. ظهر هم سرکار هستم و همان جا نماز می‌خوانم. غروب هم برای نماز به مسجد می‌روم.  از این داستان می‌توان دریافت که اگر فرزندان، نماز خواندن بزرگ‌ترها را نبینند به نماز تشویق نمی‌شوند.   در واقع آنچه که به کوچک‌ترها درس می‌دهد، «رفتار» بزرگ‌ترهاست، نه «گفتار» آن‌ها.  اما به راستی آیا تا به حال از خود پرسیده‌ایم که تا چه اندازه به ارزش‌های اسلامی و اعتقادات باور داریم که بخواهیم آن‌ها را به سایرین منتقل کنیم!؟ یک نمونه از این بی توجهی، این است که وقتی دانشجوی ما کتاب قرآن را باز می‌کند، یاسین را «یِس» می‌خواند! بنابراین باور قلبی مربی به مفاهیم دینی، بسیار مهم است. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕رازهای تربیت 🔹🔹نفسهای حلقه...🔹🔹 (لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَكاةَ وَقَروا الضَّيفَ...) این صدای یکنواخت و آروم مربی حلقه صالحین بود که از گوشه مسجد به گوش میرسید... لهجه شیرین کرمانی، اندام فربه و سن بالای مربی در کنار پوشش ساده و یک مقنعه بلند مشگی، تم صدای مربی رو سنتی تر میکرد... از حلقه هیچ صدایی بلند نمیشد!. وسوسه ی کنجکاوی ته دلم رو قلقلک میداد تا از کارشون سر در بیارم... آخه به نظرم یه چیزی این وسط جور در نمی اومد!!! انگار نه انگار هفت هشت ده تا دختر نوجوون و پر شر و شور دور هم نشستن!!! آروم به حلقه نزدیک شدم و به چهره بچه ها بادقت نگاه کردم... حدسم درست بود!! دوسه نفر در حال چرت زدن بودن !! دوسه تایی هم سراشون تو گوشی بود... یک نفر هم کتاب باز کرده بود و میخوند... رمان دختر باد!!! چند نفری هم با بی حوصلگی به اطراف و گاهی هم به مربی نگاه می کردند... خستگی از سرو روی حلقه میبارید!!! حیف اون جملات زیبا و پر مفهومی که لابلای صدای یکنواخت و چهره ی صامت و بی حرکت مربی و بی حوصلگی بچه ها در فضای مسجد گم میشد... نگاه صادقانه و ساده مربی نشون میداد که واقعا خالصانه داره حلقه رو برگزار میکنه... اما بچه ها... دلم به تاب و تب افتاده بود... میخواستم کاری کنم.... اینجا مسجد است، خانه معبود محبوب... در خانه محبوب میهمان باید گرم لذت باشد نه غرق خواب!! دلم میخواست حتی برای دقایقی هم که شده این لذت را به بچه ها تعارف کنم و یک دور در حلقه بینشان بچرخانم ... شاید طعمش نمک گیرشان کند.... جلوتر رفتم و با انرژی و بلند و البته با ادب گفتم: سلام ،اجازه هست منم تو حلقتون باشم حاج خانم؟! تیزی صدام، چرت بچه ها رو پروند! و سر همه با سرعت به طرفم برگشت... مربی با همان لحن آرام و مهربانش گفت... سلام جونم... بفرمایید... به سرعت نشستم... اول یک نگاه محبت آمیز و پر جذبه به تک تک بچه ها انداختم و گفتم: وای چه دخترای زیبا و با شخصیتی!!!! ذوق تو چشاشون دودید... بعد درحالیکه چادرم رو روی شونه هام میذاشتم( تا روسری خوشرنگم که زیر چادر مشکی کش دارم پنهان شده بود ،مشخص بشه ؛ ) بالبخند رو به مربی گفتم: حاج خانم، من مریم سعیدی، مربی حلقه های صالحین مسجد حضرت زینبم... ما اونجا یک سری بازی بعد از حلقه با بچه ها میکنیم که آخر باحالیه!! هم فکریه هم تربیتی و هم حرکتی خلاصه خیلی جذابه... اگر شما اجازه بدید روزهای دوشنبه که حلقه دارید بعدش من با بچه های شما هم اون بازی ها رو انجام بدیم... قبل از اینکه حرفام تموم شه، صدای جیغو خواهش بچه ها به مربیشون بود که بلند شد... هیجان و هیاهو... فضای مسجد رو گرفته بود. اولین باری بود که از همهمه در مسجد خوشحال شده بودم... این همهمه صدای نفسهای حلقه ای بود، که روحش داشت به کالبدش برمیگشت... نفسهایی که خیلی وقت بود، منتظر کشیدن مانده بود... بر اساس یک داستان واقعی ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕درنگی در نظام آموزشی، تربیتی «عاشورا محور» یا اباعبدالله إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى امیرالمؤمنین وَ إِلَى فَاطِمَه‌ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیکَ بِمُوَالاتِک مهم‌ترین هدف انسان، تقرب به حضرت حق تعالی است که در زیارت عاشورا، این مسیر تقرب را با محوریت حضرت اباعبدالله(ع) نشان می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که برای رسیدن به خداوند، حضرت رسول اکرم، حضرت امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، حضرت امام حسن و خود حضرت امام حسین ‌علیه‌السلام‌ مسیری جز محبت و تبعیت حضرت ابی‌عبدالله نیست. آیا میشود نظام آموزشی- تربیتی داشت؟ به یقین آری! اما چگونه؟ راه تحقق آن چیست؟ آیا مثلا فلسفه، فقه، عرفان و... را میتوان بر محور معارف عاشورایی بازآرایی کرد؟ و در نهایت آیا فلسفه عاشورایی، عرفان عاشورایی و مانند آن را میتوان داشت؟ مدتی است در اندیشه این فراز زیارت مطلقه امام حسینیم: «من اراد الله بدأ بکم»، بالاترین کمالی که هر انسان در تکاپوی آن است رسیدن به خداست از لابلای همه دانشها و چالشها، و در این  سیر از کجا باید شروع کرد؟ «بدأ بکم»، از حضرت حسین! آیا میشود این فراز را یک راهبرد آموزشی کمال محور برای سیر دروس در نظر گرفت؟ و حتی مقدمه ای برای تعریف همه سیاستهای حکومتی؟ ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
ارسال شده از سروش+: ⭕زنگ خطر سرگروه 🔻غفلت از خود سرگروهی را در نظر بگیرید که در هفته حداقل سه نوبت برای اعضای گروهش از فضایل و کمالات انسانی سخن می‌گوید؛ برای او این وجود دارد که خیال کند خودش دارای این صفات خوب هست؛ در واقع تکرار این گفته‌ها باعث می‌شود که سرگروه خود را بی‌نیاز از شنیدن این مباحث بداند. عارف برجسته ملااحمد نراقی (ره) در کتاب شریف معراج السعاده می‌نویسد: «بعضی از اینها (واعظان) از احوال نفس و صفات آن، و از خوف و رجا و توکل و رضا و صبر و شکر و غیره سخن می‌گویند و چنان می‌پندارند که با گفتن اینها و خواندن خلق به اینها، خود نیز به آنها متصف می‌گردند و حال آنکه در آن صفات از پایه ادنای عامی (پائین‌ترین مراتب اخلاقی) ترقی ننموده اند». البته همه انسان‌ها نیاز به تذکر و موعظه دارند نه فقط و کسانی که مقام ارشاد دیگرانند. در روایتی رسول خدا (ص) فرمود: «اف بر مردی که خود را در هر روز جمعه (هفته‌ای یک روز) برای امر دینش آماده نکند، تا با آن تجدید عهد کند و از دینش سؤال کند». (الکافی/ج1/ص40) اما هر چه مسئولیت انسان بیشتر شود، بیشتر در معرض خطر غفلت قرار دارد. ادامه دارد... ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕جذب یا جمع؟ 🔻از آنجا که جریان تربیتی، یک جریان زیربنایی است و با هدف رشد و تعالی انسان‌ها صورت می‌‌پذیرد؛ پس جذب، جذب به معنویت و اخلاق است، جذب به سلوک رفتاری است و از همه مهم‌‌تر جذب به خوبی‌ها و پاکی‌هاست. جذبی که و فطرتاً به آن گرایش دارد و از درون تشنه آن است. چنان‌که در دوران دفاع مقدس و در جبهه هم درست همین‌طور بوده است که مثلاً رزمندگان اسلام در فلان محور عملیاتی و یا فلان دسته، گروهان و گردان جذب نماز شب فرمانده‌شان می‌‌شدند و یا تحت تأثیر اخلاق و مرام او قرار می‌‌گرفتند؛ بنابراین و با این توضیحات؛ کسی که می‌گوید بدون جایزه دادن، بدون شام و ناهار دادن و یا بدون پول خرج کردن، نمی‌‌توان افراد را جذب حلقه‌‌های تربیتی کرد، مسلماً چنین فردی اشتباه می‌کند و در واقع او افراد را می‌‌کند نه . در هر حال، نتیجه قرار گرفتن در این سیکل معیوب تربیتی آن است که اگر سرگروه‌ها به اشتباه افراد را به جای جذب کردن، جمع کنند و پس از آن نیز به جای ، مدام آنها را ببرند تا پراکنده نشوند و به بهانه فوتبال، اردو و امثال آن، حضورشان در حلقه تربیتی ادامه پیدا کند، مسلماً حاصل نهایی این فرایند؛به جای ، خواهد شد؛ زیرا وقتی در یک مجموعه تربیتی جذب درست و مؤثری صورت نپذیرد، به طور قطع و یقین حضور افراد در آن مجموعه، تثبیت نخواهد شد و در نهایت در پایان کار نیز جوانان و نوجوانان، به جای طی دوره رشد از گروه دفع خواهند شد به گونه‌‌ای که کم‌کم نیازهای کاذب آنان جایگزین نیاز‌‌های واقعی خواهد شد؛ نیازهایی که معمولاً بیشتر در محیط خارج از مسجد و کانون و مجموعه برآورده می‌‌شود. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕زنگ خطر سرگروه 🔻ارتباط بیش از حد سرگروه وقتی بیش از اندازع با اعضای گروه خود ارتباط داشته باشد، فکر و ذهنش درگیر مسائل فعالیت‌های گروه و اعضای آن خواهد شد، بنابراین وقتی می‌خواهد درس بخواند، بیشتر به فکر درس آنهاست تا درس خودش؛ وقتی می‌خواهد دعا کند بیشتر برای هدایت آنها دعا می‌کند تا برای عاقبت به خیری خودش؛ وقتی می‌خواهد برنامه‌ریزی کند، یاد مشکل خانوادگی یکی از اعضا می‌افتد و مسئله خود را فراموش می‌کند. این شرایط باعث می‌شود سرگروه کمتر در مسائل خودش متمرکز باشد و دچار غفلت گردد. گاهی اوقات سرگروه به بهانه اینکه «برنامه‌های گروه، روی زمین می‌ماند» از توجه به امور تحصیلی و معنوی و اجتماعی خویش باز می‌ماند. بهترین و بیشترین وقت خود را صرف برنامه‌های گروه می‌کند. حتی برخی ازسرگروه‌ها پای خود را از حدود کار گروهی فراتر گذاشته‌اند و به سایر بخش‌ها و واحدهای مسجد و پایگاه نیز کمک می‌کنند. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕زنگ خطر سرگروه 🔻ارتباط بیش از حد سرگروه وقتی بیش از اندازع با اعضای گروه خود ارتباط داشته باشد، فکر و ذهنش درگیر مسائل فعالیت‌های گروه و اعضای آن خواهد شد، بنابراین وقتی می‌خواهد درس بخواند، بیشتر به فکر درس آنهاست تا درس خودش؛ وقتی می‌خواهد دعا کند بیشتر برای هدایت آنها دعا می‌کند تا برای عاقبت به خیری خودش؛ وقتی می‌خواهد برنامه‌ریزی کند، یاد مشکل خانوادگی یکی از اعضا می‌افتد و مسئله خود را فراموش می‌کند. این شرایط باعث می‌شود سرگروه کمتر در مسائل خودش متمرکز باشد و دچار غفلت گردد. گاهی اوقات سرگروه به بهانه اینکه «برنامه‌های گروه، روی زمین می‌ماند» از توجه به امور تحصیلی و معنوی و اجتماعی خویش باز می‌ماند. بهترین و بیشترین وقت خود را صرف برنامه‌های گروه می‌کند. حتی برخی ازسرگروه‌ها پای خود را از حدود کار گروهی فراتر گذاشته‌اند و به سایر بخش‌ها و واحدهای مسجد و پایگاه نیز کمک می‌کنند. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕مدیر موفق 🔻اول ببین قصه چیه !؟ توضیحات 💬 بسیار برامون پیش میاد که از کار یا رفتاری که اطرافیانمون (مخاطبمون: فرزند،متربی،کارگرو...) انجام میدن 👈 بدمون👉 میاد یا 👈حسابی ناراحت👉 میشیم.. با این حرفها هم خودمون رو توجیه میکنیم ؛ - بهش گفته بودما .. - اصلا ازش انتظار نداشتم - به من چه چشه ، نباید اینکارو میکرد - انگار نه انگار که مسئولشم (بزرگترشم) و .... چقدر واقعا میشناسیش ؟ میخوام یک خواهش ازتون داشته باشم .. قبل از اینکه دیگران رو قضاوت کنیم خودمون رو جاشون بزاریم ، درک طرف مقابل یعنی این.. اونوقت شاید نه ناراحت بشیم نه چیزی بگیم ؛ حتی ممکنه سعی کنیم یه کاری هم براش انجام بدیم. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⭕ولایت پذیر تربیت کنیم به جای ولایت گریز 🔻همیشه به یاد داشته باشیم در کار تشکیلاتی نظم و انضباط حرف اول و آخر را میزند. اگر نظم حاکم نباشد میشود همان قایقی که هرکسی برای خود در جهت مخالف پارو میزند. حالا چگونه این را به وجود آوریم و تثبیت کنیم؟ تنها یک راه ممکن است ، و آن هم ولایت پذیر باشیم. باید کسی را به عنوان مدیر بپذیریم و از فرمانش اطاعت کنیم. نوجوان و متربی اگر با این تفکر آشنا شد ، هیچگاه ساز مخالف نمیزند. تفکر ولایت پذیری باید یک اصل در برنامه ی مجموعه قرار بگیرد. اگر در جامعه ی کوچک کسی ولایت پذیری را پذیرفت و آن را هضم کرد ، آن وقت در جامعه ی کنونی نیز همیشه گوش به فرمان رهبرش میماند. ولایت پذیری مهم است ، مخصوصا اگر بخواهیم آن را به کسی یاد دهیم. زمانی میتوانیم ولایت پذیری را یاد دهیم که خود نیز ولایت پذیر باشیم. اگر بزرگتر خود دستور یک کاری را داد ، باید خود را موظف به انجام آن به نحو احسن بدانیم. متربی با دیدن این صحنه ها ، در ضمیر ناخودآگاه خود، قسمتی را به نام مدیریت و حرف شنوی فعال میکند؛ بیاد داشته باشیم اگر قرار است استکبار ستیز تربیت کنیم ، در گام اول باید ولایت پذیر تربیت کنیم. اگر ما کسی را ولایت پذیر تربیت کنیم ، فهماندن خیلی از مسائل برایش آسان میشود. 👈ولایت پذیری یک اصل کار تشکیلاتی است... ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ارسال شده از سروش+: ⚪️مربی، رفیق متربی نیست... 🔻مرزهای ارتباط با مربی  باید توجه داشته باشیم که هیچکدام از ما رفیق نیستیم، بلکه مربی دلسوز و ناصحی هستیم که برای هدایت از در دوستی با او وارد می شویم و درست به همین دلیل است که باید مواظب باشیم هیچگاه رابطه عاطفی ما و متربی به مرحله تنزل پیدا نکند. نوجوان تا وقتی در عالم فیلم های هندی سیر می کند، کل رفاقت را در این می داند که "یک دوست" حتی حاضر باشد جانش را فدای دیگری نماید. اما کار تربیت یعنی خروج از دنیای تخیل و آرزوهای بی پایه و اساس و ورود به دنیای واقعیت ها. در دنیای تربیت، دوستی برای دوستی معنا ندارد بلکه در این وادی، هدف از دوستی رشد، تعالی و هدایت انسان هاست.  مربی باید در دایره ارتباط کلامی خود با متربی به مرور زمان، انتظارات، هنجارها و ارزش های گروه را به متربی انتقال دهد تا او را از سردرگمی و بلاتکلیفی خارج نموده و با اهداف گروه آشنا نماید. در ارتباط شناختی هم هنر مربی به آن است که در روح و روان متربی  نفوذ کند و ضعف ها و توانمندی های او را بشناسد تا بتواند برای هرکس نسخه ای منحصر به فرد و مناسب روحیات وتوانمندی های او را تدوین کند. وبالاخره از آنجا که تشویق، تقویت کننده رفتار مثبت در متربی است مربی به ناچار با اعضای گروه ارتباط تشویقی و تنبیهی نیز دارد. تشویق می تواند در گروه با بذل توجه به فرد صورت پذیرد. اما یادمان باشد که مرز ارتباط تشویقی با افراد آن است که آنان را دچار توهم خود برتر بینی نسبت به سایرین نکند. برای امور پیش پا افتاده، ابتدایی و تکراری صورت نپذیرد و به گفتار و رفتار متربی نسبت داده شود و نه شخصیت او. همچنین برای موفقیت در بکارگیری ابزار تشویق باید مراقب بود که در دام "خطای هاله ای" گرفتار نشویم یعنی دلیل ما برای تشویق فرد، داشتن صدای خوب، صورت نیکو، هوش سرشار، خانواده متدین و موفق و توان مالی و از این دست نباشد. به هر حال اگر تاکنون نتوانسته اید رفتار مورد نظر خاصی را در فرد نهادینه نمایید و در رفتار سازی موفق نبوده اید حتماً برای یک بار هم که شده تشویق فرد در حضور جمع را تجربه کنید. ➖➖➖➖➖➖➖ ‌‏🇮🇷 صالحين خراسان رضوي ‌‏🆔 @Salehin_razavi