آیا این لحظه‌ای برای سوریه شبیه ۱۹۷۹ ایران است؟ این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا سوریه ممکن است مسیری مشابه انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ را طی کند، جایی که یک قیام مردمی توسط اسلام‌گرایان تندرو ربوده شد. این تحلیل با تمرکز بر ظهور هیئت تحریر الشام (HTS) به عنوان حاکم جدید سوریه، به بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های دو انقلاب می‌پردازد. متن اصلی Is This Syria's 1979 Moment سایت #Foreign_Policy #سوریه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

دو نکته اصلی در این یادداشت جالب توجه است. ۱- مقایسه رهبری دو جریان. ظاهر امام را پیش و پس از انقلاب ثابت و ضد غرب نشان می دهد، اما تغییر ظاهر جولانی را از ظاهری بنیادگرا به دموکراتیک(به تعبیر داخل یادداشت) نشان از تمایلش به غرب توضیح میدهد. ۲- مقایسه اقتصاد دو کشور. به ادعای این یادداشت، اقتصاد ایران به دلیل داشتن منابع هنگفت نفت امکان مقاومت در برابر تحریم ها را دارد. اما سوریه از داشتن چنین چیزی بی بهره است و مجبور به تجارت است به همین دلیل اهرم تحریم کاملا بر سیاست سوریه تأثیر مستقیم خواهد داشت و پیشنهاد میدهد که از همین راه سیاست سوریه را برای به دام ایران نیافتادن، جهت دهیم. همانطور که پیش تر هم اشاره کرده بودیم، دولت جدید سوریه با بحران شدیدی برای حفظ بقای خود مواجه است. دو تهدید اصلی اقتصادی (به دلیل دردست نداشتن منابع نفتی و شدیدا ضعیف بودن تولیدات غیر نفتی) و سیاسی( خطر تجزیه و اشغال شدن توسط اسرائیل)، به شدت دولت سوریه را -فارغ از ایدئولوژی‌اش- محتاج پذیرفتن سلطه آمریکا میکند. سوال پیش روی ما این است: نظم ایران و مقاومت راه‌حلی برای این دو مسأله دارد؟ احیا سوریه بدون پاسخ به این دو تهدید، ممکن نیست. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

💢 طرح جلد «اکونومیست»؛ ریاست‌جمهوری ترامپ، امپریالیستی است 🔻 نشریه «اکونومیست» تازه‌ترین شماره خود را با تصویری از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جدید آمریکا و عنوان «طرح ۱۸۹۷: ریاست‌جمهوری امپریالیستی» منتشر کرد. 🔻 در سرمقاله اکونومیست نیز با اشاره به سیاست‌های اعلامی، گفتارها و اقدامات ترامپ، او را با «ویلیام مک‌کینلی» بیست‌وپنجمین رئیس‌جمهور آمریکا تشبیه کرده که ریاست‌جمهوری‌اش در سال ۱۸۹۷ آغاز و در سال ۱۹۰۱ ترور شد. 🔻 مک‌کینلی ایده‌های امپریالیستی و کشورگشایانه داشت و «هاوایی، گوام، فیلیپین، و پورتوریکو» را به قلمرو آمریکا افزود. مک‌کینلی هم مانند ترامپ عاشق و شیفته اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی بود و غول‌های تجاری آن زمان مثل «چی.پی.مورگان» و «جان.دی.راکفلر» از او حمایت می‌کردند. 🔻 نگارنده سرمقاله اکونومیست در ادامه به سخنرانی ترامپ در مراسم تحلیف که بار دیگر بر تصرف کانال پاناما تأکید کرد، اشاره می‌کند و می‌نویسد: از قرن نوزدهم این ایده مطرح شد که مرزها باید همیشه از طریق تصرف قلمرو کشورهای دیگر در حال گسترش باشد. تنها کسی که مثل ترامپ چنین سخنانی می‌گفت ویلیام مک‌کینلی بود. متن اصلی نشریه : #Economist #آمریکا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

چگونه ایران مسیر صلح را می‌بیند جمهوری اسلامی برای مذاکره آماده است—از جمله با آمریکا نوشته :محمد جواد ظریف متن اصلی نشریه : #Foreign_Affairs #ایران #آمریکا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

چگونه ایران مسیر صلح را می‌بیند: جمهوری اسلامی برای مذاکره آماده است—از جمله با آمریکا محمد جواد ظریف (بخش 1 از 3 ) استاديار مطالعات جهانی در دانشگاه تهران، معاون رئیس جمهور در امور استراتژیک (از آگوست ۲۰۲۴)، وزیر امور خارجه ایران (۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱)، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای (۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵) و سفیر ایران در سازمان ملل متحد (۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷). در ۳۰ جولای، مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور جدید ایران سوگند یاد کرد. تنها چند ساعت پس از این مراسم، اسماعیل هنیه، نخست وزیر سابق تشکیلات خودگردان فلسطین و رئیس دفتر سیاسی حماس، توسط اسرائیل در مهمانخانه‌ای نزدیک مجتمع ریاست جمهوری ترور شد. هنیه برای شرکت در مراسم تحلیف دعوت شده بود و قتل او در خاک ایران سایه‌ای بر این مراسم انداخت. این حادثه همچنین چالش‌هایی را که پزشکیان در پیگیری اهداف سیاست خارجی خود با آن مواجه خواهد شد، پیش‌بینی کرد. اما پزشکیان برای مقابله با تمام مشکلاتی که در سال‌های آینده پیش خواهد آمد، آمادگی خوبی دارد. او تشخیص می‌دهد که جهان در حال گذار به دوران پسا قطبی است که در آن بازیگران جهانی می‌توانند همزمان در حوزه‌های مختلف همکاری و رقابت کنند. او سیاست خارجی انعطاف‌پذیری را اتخاذ کرده است که بر تعامل دیپلماتیک و گفتگوی سازنده به جای تکیه بر الگوهای منسوخ، اولویت می‌دهد. چشم‌انداز او برای امنیت ایران جامع است و شامل قابلیت‌های دفاعی سنتی و افزایش امنیت انسانی از طریق بهبود در بخش‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی می‌شود. پزشکیان خواهان ثبات و توسعه اقتصادی در خاورمیانه است. او می‌خواهد با کشورهای عربی همسایه همکاری کند و روابط با متحدان ایران را تقویت کند. اما او همچنین می‌خواهد با غرب تعامل سازنده داشته باشد. دولت او آماده است تا تنش‌ها را با ایالات متحده، که به تازگی رئیس جمهور جدیدی را انتخاب کرده است، مدیریت کند. پزشکیان به مذاکرات برابر در مورد توافق هسته‌ای و احتمالاً موارد دیگر امیدوار است. با این حال، همانطور که پزشکیان تصریح کرده است، ایران تسلیم خواسته‌های غیرمنطقی نخواهد شد. این کشور همیشه در برابر تجاوز اسرائیل خواهد ایستاد و از حفاظت از منافع ملی خود منصرف نخواهد شد. سیاست محلی است این یک لحظه تاریخی برای ثبات است که جهان نباید آن را از دست بدهد. تهران قطعاً این کار را نخواهد کرد. پس از بیش از دو قرن آسیب‌پذیری، ایران - تحت رهبری رهبر ایران، علی خامنه‌ای - سرانجام ثابت کرده است که می‌تواند از خود در برابر هرگونه تجاوز خارجی دفاع کند. برای ارتقای این دستاورد به سطح بعدی، ایران، تحت مدیریت جدید خود، قصد دارد روابط با کشورهای همسایه را بهبود بخشد تا به ایجاد یک نظم منطقه‌ای که ثبات، رفاه و امنیت را ارتقا می‌دهد، کمک کند. منطقه ما برای مدت طولانی گرفتار مداخلات خارجی، جنگ‌ها، درگیری‌های فرقه‌ای، تروریسم، قاچاق مواد مخدر، کمبود آب، بحران پناهندگان و تخریب محیط زیست بوده است. برای مقابله با این چالش‌ها، ما تلاش خواهیم کرد تا ادغام اقتصادی، امنیت انرژی، آزادی ناوبری، حفاظت از محیط زیست و گفتگوی بین ادیان را دنبال کنیم. در نهایت، این تلاش‌ها می‌تواند به یک توافق منطقه‌ای جدید منجر شود که وابستگی خلیج فارس به قدرت‌های خارجی را کاهش می‌دهد و ذینفعان را تشویق می‌کند تا از طریق مکانیسم‌های حل اختلاف به درگیری‌ها رسیدگی کنند. برای انجام این کار، کشورهای منطقه ممکن است معاهداتی را دنبال کنند، نهادهایی ایجاد کنند، سیاست‌هایی را اجرا کنند و اقدامات قانونی را تصویب کنند. ایران و همسایگانش می‌توانند با تقلید از فرآیند هلسینکی، که منجر به تشکیل سازمان امنیت و همکاری در اروپا شد، شروع کنند. آنها می‌توانند از mandaten اجرا نشده‌ای که شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۷، تحت قطعنامه ۵۹۸، به دبیرکل سازمان ملل متحد داد، استفاده کنند. این قطعنامه، که به جنگ ایران و عراق پایان داد، از دبیرکل خواست تا با ایران، عراق و سایر کشورهای منطقه مشورت کند تا اقداماتی را که می‌تواند امنیت و ثبات در خلیج فارس را افزایش دهد، بررسی کند. دولت پزشکیان معتقد است که این ماده می‌تواند به عنوان مبنای قانونی برای مذاکرات جامع منطقه‌ای باشد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

چگونه ایران مسیر صلح را می‌بیند: جمهوری اسلامی برای مذاکره آماده است—از جمله با آمریکا محمد جواد ظریف (بخش 2 از 3 ) البته موانعی وجود دارد که ایران و همسایگانش باید برای ایجاد یک نظم منطقه‌ای مسالمت‌آمیز و یکپارچه بر آنها غلبه کنند. برخی از اختلافات با همسایگانش ریشه‌های عمیقی دارد که توسط تفاسیر متفاوت از تاریخ شکل گرفته است. برخی دیگر از تصورات غلط ناشی می‌شوند که عمدتاً ریشه در ارتباط ضعیف یا ناکافی دارند. برخی دیگر نیز ساخته‌های سیاسی هستند که توسط نیروهای خارجی کاشته شده‌اند، مانند ادعاهایی در مورد ماهیت و هدف برنامه هسته‌ای ایران. اما خلیج فارس باید به جلو حرکت کند. چشم‌انداز ایران با منافع کشورهای عربی همسو است، که همگی خواهان منطقه‌ای با ثبات‌تر و مرفه‌تر برای نسل‌های آینده هستند. بنابراین ایران و جهان عرب باید بتوانند بر اختلافات خود غلبه کنند. حمایت ایران از مقاومت فلسطین می‌تواند به آغاز چنین همکاری کمک کند. به هر حال، جهان عرب در حمایت از احیای حقوق مردم فلسطین با ایران متحد است. فشار مجدد پس از بیش از ۲۰ سال محدودیت‌های اقتصادی، ایالات متحده و متحدان غربی آن باید تشخیص دهند که ایران به فشار پاسخ نمی‌دهد. اقدامات قهری فزاینده آنها همواره نتیجه معکوس داشته است. در اوج آخرین کارزار فشار حداکثری واشنگتن - و تنها چند روز پس از ترور محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای برجسته ایران توسط اسرائیل - مجلس ایران قانونی را تصویب کرد که دولت را موظف به پیشبرد سریع برنامه هسته‌ای خود و کاهش نظارت بین‌المللی کرد. تعداد سانتریفیوژها در ایران از سال ۲۰۱۸ - زمانی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته‌ای خارج شد - به طور چشمگیری افزایش یافته است و سطح غنی‌سازی از ۳.۵ درصد به بیش از ۶۰ درصد افزایش یافته است. تصور اینکه اگر غرب رویکرد مشارکتی خود را کنار نمی‌گذاشت، هیچ یک از این اتفاقات نمی‌افتاد، دشوار است. در این زمینه، ترامپ، که در ژانویه دوباره به قدرت خواهد رسید، و شرکای واشنگتن در اروپا خودشان مقصر پیشرفت هسته‌ای مداوم ایران هستند. به جای افزایش فشار بر ایران، غرب باید به دنبال راه‌حل‌های برد-برد باشد. توافق هسته‌ای نمونه‌ی بی‌نظیری است و غرب باید به دنبال احیای آن باشد. اما برای انجام این کار، باید اقدامات ملموس و عملی - از جمله اقدامات سیاسی، قانونی و سرمایه‌گذاری سودمند متقابل - انجام دهد تا مطمئن شود که ایران می‌تواند از این توافق، همانطور که وعده داده شده بود، از نظر اقتصادی بهره‌مند شود. اگر ترامپ تصمیم به برداشتن چنین گام‌هایی بگیرد، ایران مایل است گفتگویی داشته باشد که به نفع تهران و واشنگتن باشد. در مقیاس وسیع‌تر، سیاست‌گذاران غربی باید اذعان کنند که استراتژی‌هایی که با حمایت از ابتکاراتی مانند توافق ابراهیم (که روابط بین کشورهای مختلف عربی و اسرائیل را عادی کرد) با هدف قرار دادن ایران و کشورهای عربی در مقابل یکدیگر انجام شده‌اند، در گذشته بی‌اثر بوده‌اند و در آینده نیز موفق نخواهند شد. غرب به رویکرد سازنده‌تری نیاز دارد - رویکردی که از اعتماد به سختی به دست آمده‌ی ایران بهره ببرد، ایران را به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از ثبات منطقه‌ای بپذیرد و به دنبال راه‌حل‌های مشترک برای چالش‌های مشترک باشد. چنین چالش‌های مشترکی حتی می‌تواند تهران و واشنگتن را به مدیریت مناقشه به جای تشدید تصاعدی سوق دهد. همه کشورها، از جمله ایران و ایالات متحده، منافع مشترکی در پرداختن به علل اساسی ناآرامی‌های منطقه‌ای دارند. این به این معنی است که همه کشورها منافع مشترکی در توقف اشغالگری اسرائیل دارند. آنها باید بدانند که جنگ و خشم تا پایان اشغال ادامه خواهد یافت. اسرائیل ممکن است فکر کند که می‌تواند برای همیشه بر فلسطینی‌ها پیروز شود، اما نمی‌تواند؛ مردمی که چیزی برای از دست دادن ندارند را نمی‌توان شکست داد. سازمان‌هایی مانند حزب‌الله و حماس جنبش‌های آزادی‌بخش مردمی هستند که در واکنش به اشغال ظهور کرده‌اند و تا زمانی که شرایط اساسی ادامه یابد - یعنی تا زمانی که حق تعیین سرنوشت فلسطینی‌ها محقق شود - نقش مهمی ایفا خواهند کرد. می‌توان گام‌های میانی، از جمله آتش‌بس فوری در لبنان و غزه، برداشت. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

چگونه ایران مسیر صلح را می‌بیند: جمهوری اسلامی برای مذاکره آماده است—از جمله با آمریکا محمد جواد ظریف (بخش 3 از 3 ) ایران می‌تواند به ایفای نقش سازنده در پایان دادن به کابوس انسانی کنونی در غزه ادامه دهد و با جامعه بین‌المللی برای دستیابی به یک راه حل پایدار و دموکراتیک برای این مناقشه همکاری کند. ایران با هر راه حلی که برای فلسطینی‌ها قابل قبول باشد موافقت خواهد کرد، اما دولت ما معتقد است که بهترین راه خروج از این مصیبت یک قرنی، برگزاری یک همه‌پرسی است که در آن همه ساکنان بین رود اردن و دریای مدیترانه - مسلمانان، مسیحیان و یهودیان - و فلسطینی‌هایی که در قرن بیستم به دیاسپورا رانده شده‌اند (به همراه فرزندانشان) بتوانند یک نظام حکومتی پایدار برای آینده تعیین کنند. این امر مطابق با قوانین بین‌المللی است و بر اساس موفقیت آفریقای جنوبی، جایی که یک سیستم آپارتاید به یک دولت دموکراتیک پایدار تبدیل شد، بنا شده است. تعامل سازنده با ایران، همراه با تعهد به دیپلماسی چندجانبه، می‌تواند به ایجاد چارچوبی برای امنیت و ثبات جهانی در خلیج فارس کمک کند. بدین ترتیب می‌تواند تنش‌ها را کاهش دهد و رفاه و توسعه بلندمدت را تقویت کند. این تغییر برای غلبه بر درگیری‌های ریشه‌دار بسیار مهم است. اگرچه ایران امروز به توانایی خود برای جنگیدن برای دفاع از خود اطمینان دارد، اما خواهان صلح است و مصمم به ساختن آینده‌ای بهتر است. ایران می‌تواند شریک توانمند و مایل باشد، مشروط بر اینکه مشارکت‌هایش بر اساس احترام متقابل و برابری باشد. بیایید این فرصت را برای یک شروع جدید از دست ندهیم. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

رویکرد نوین ایرانی به امنیت و رفاه منطقه ای، نوشته محمد جواد ظریف معاون رئیس جمهور ایران در مورد چگونگی امن تر و مرفه تر کردن منطقه توسط کشورش متن اصلی نشریه: #Economist #ایران ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

رویکرد نوین ایرانی به امنیت و رفاه منطقه ای، نوشته محمد جواد ظریف معاون رئیس جمهور ایران در مورد چگونگی امن تر و مرفه تر کردن منطقه توسط کشورش (بخش 1 از 2) 23 دسامبر 2024 به عنوان دانشجوی روابط بین‌الملل با دهه‌ها فعالیت در خط مقدم دیپلماسی جهانی، این متن را نه به عنوان نماینده دولت ایران، بلکه صرفاً در جایگاه شخصی خود می نویسم. تجربیات من به من آموخته است که دستیابی به ثبات در غرب آسیا، به ویژه منطقه خلیج فارس، نیازمند چیزی فراتر از مدیریت صرف بحران است؛ بلکه این امر مستلزم ابتکارات جسورانه و دوراندیشانه است. برای دستیابی به این تحول، من تأسیس انجمن گفتگوی غرب آسیای مسلمان (MWADA) را به عنوان سازوکاری پیشنهاد می کنم. در واقع، MWADA از همه کشورهای اصلی مسلمان در غرب آسیا - بحرین، مصر، ایران، عراق، اردن، کویت، لبنان، عمان، قطر، عربستان سعودی، (دولت آینده) سوریه، ترکیه، امارات متحده عربی و یمن - دعوت می کند تا در مذاکرات جامع شرکت کنند. فرستادگان مربوطه از سازمان ملل نیز می توانند در آن شرکت کنند. این ابتکار باید بر اساس ارزش های متعالی دین مشترک ما، اسلام، و بر اساس اصول حاکمیت، تمامیت ارضی، عدم مداخله و امنیت جمعی استوار باشد. این انجمن، یعنی MWADA، به معنای “دوستی” در زبان عربی - زبان دعاهای جمعی ما - باید هدفش ایجاد همزیستی مسالمت آمیز و مشارکت های عادلانه باشد. اولویت اصلی، برقراری آتش بس فوری، پایدار و دائمی در غزه، لبنان، سوریه و یمن است. یک پیمان عدم تجاوز بین کشورهای MWADA، همراه با نظارت منطقه ای جمعی، به نهادینه کردن ثبات و محافظت از منطقه در برابر دخالت های خارجی و همچنین درگیری های داخلی کمک می کند. همچنین، ادغام اقتصادی در این چشم انداز محوری است. عدم وابستگی متقابل در غرب آسیا ناشی از شبکه های تجاری پراکنده، عدم توجه کافی به توسعه سازوکارهای بانکی و پرداخت درون منطقه ای، رقابت های سیاسی و اتکا به بازارهای خارجی است. یک صندوق توسعه پیشنهادی MWADA می تواند پروژه های زیربنایی حیاتی، به ویژه در مناطق ویران شده پس از درگیری را تامین مالی کند. علاوه بر این، اصلاحات حکمرانی در سوریه - به عنوان مبنایی برای کمک های اقتصادی - پاسخگویی را ارتقا می دهد و زمینه را برای یک کشور امن و باثبات فراهم می کند که در آن زنان و اقلیت ها بتوانند پیشرفت کنند. سوریه پس از اسد، چالش بزرگی برای همه ما است. تجاوز بی حد و حصر اسرائیل که حاکمیت سوریه را نادیده می گیرد، دخالت های خارجی که تمامیت ارضی سوریه را تضعیف می کند، صحنه های وحشتناک خشونت و وحشیگری که یادآور وحشیگری داعش است، و خشونت های قومی و فرقه ای - که ممکن است منجر به یک جنگ داخلی تمام عیار شود - نیازمند توجه فوری MWADA پیشنهادی است. فاجعه انسانی در فلسطین نیز همچنان برای ثبات منطقه ای حیاتی است. MWADA باید به خودگردانی فلسطینی ها اولویت داده و از راه حل های عادلانه ضمن احترام کامل به آرمان های مردم حمایت کند. این امر نه تنها شامل راه حل های سیاسی بلکه فرصت های اقتصادی و به رسمیت شناختن حقوق فلسطینی ها نیز می شود. در واقع، MWADA زمینه ای حاصلخیز برای پروژه های زیربنایی، از حمل و نقل گرفته تا خطوط لوله انرژی و شبکه های مخابراتی فراهم می کند. اینها نه تنها جابجایی کالاها را تسهیل می کنند، بلکه تبادل انرژی، اطلاعات و خدمات را نیز تسهیل می کنند. ما در غرب آسیا باید درک کنیم که استقلال با سهم یک کشور در زنجیره ارزش افزوده جهانی در هم تنیده است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

رویکرد نوین ایرانی به امنیت و رفاه منطقه ای، نوشته محمد جواد ظریف معاون رئیس جمهور ایران در مورد چگونگی امن تر و مرفه تر کردن منطقه توسط کشورش (بخش 2 از 2) تضمین های امنیت انرژی، فرصت دیگری برای وابستگی متقابل است. توافقات منطقه ای انرژی باید با هدف حفاظت از مسیرها و کشف منابع انرژی پایدار باشد. پتانسیل عظیم استفاده نشده فلات ایران و سایر مناطق در جامعه MWADA که برای مزارع خورشیدی و بادی مناسب است، همکاری برای تولید انرژی پاک را از نظر اقتصادی برای منطقه وسیع تر و حتی فراتر از آن امکان پذیر می کند. همچنین، MWADA می تواند نوید همکاری های منطقه ای جدید در زمینه آزادی کشتیرانی، از جمله گشت های مشترک امنیت دریایی را بدهد. این منطقه محل نقاط استراتژیک از جمله تنگه هرمز، کانال سوئز و تنگه باب المندب است. ایران با توجه به موقعیت و تخصص امنیتی خود، موقعیت منحصر به فردی برای کمک به امنیت آبراه هایی مانند تنگه هرمز دارد. دیگران می توانند نقش پیشرویی در تامین امنیت سوئز و باب المندب ایفا کنند. ابتکار صلح هرمز یا HOPE - که تقریباً پنج سال پیش توسط ایران معرفی شد - نمونه قابل توجهی از یک ابتکار منطقه ای با هدف ایجاد صلح و ثبات در جامعه هرمز بود که بسیاری از کشورها را گرد هم آورد. این پیشنهاد می تواند تحت MWADA جان تازه ای بگیرد، عمدتاً به دلیل بهبود چشمگیر روابط بین ایران، امارات متحده عربی و عربستان سعودی در حال حاضر. مشارکت بین ایران و عربستان سعودی - دو قدرت تأثیرگذار منطقه - نقش مهمی ایفا خواهد کرد. با تقویت وحدت و برادری بین مسلمانان شیعه و سنی، می توانیم با افراط گرایی و درگیری های فرقه ای که از نظر تاریخی منطقه را بی ثبات کرده است، مقابله کنیم. کار برای منطقه ای عاری از سلاح های هسته ای و احیای توافق هسته ای ایران (برجام) از اجزای اساسی این چشم انداز است. این رویکرد نه تنها باید به منع گسترش سلاح های هسته ای بپردازد، بلکه تعهد جمعی به صلح و ثبات را نیز تقویت کند. در نهایت، چارچوب MWADA همچنین باید به همکاری در زمینه تبادلات فرهنگی، مدیریت آب، مبارزه با تروریسم و کمپین های رسانه ای که همزیستی را ترویج می کنند، اولویت دهد. ایران نیز مانند سایر شرکت کنندگان، نقش ضروری ایفا خواهد کرد. در طول 45 سال گذشته، کشور من انعطاف پذیری و خودکفایی قابل توجهی در امنیت و دفاع از خود نشان داده است، و موفق شده است نه تنها بدون کمک خارجی، بلکه با وجود فشار از سوی قدرت های فرامنطقه ای، زنده بماند و حتی پیشرفت کند. تصور رایج مبنی بر از دست دادن بازوهای ایران در منطقه ناشی از این فرض نادرست است که ایران روابط نیابتی با نیروهای مقاومت داشته است. مقاومت ریشه در اشغال سرزمین های عربی توسط اسرائیل و هتک حرمت اماکن مقدس اسلامی، آپارتاید، نسل کشی و تجاوز مداوم به همسایگان خود دارد. این مقاومت قبل از انقلاب ایران در سال 1979 وجود داشته و تا زمانی که علل ریشه ای آن باقی بماند ادامه خواهد داشت. تلاش برای نسبت دادن آن به ایران ممکن است به یک کمپین روابط عمومی کمک کند، اما مانع از هرگونه راه حلی خواهد شد. ایران نیز مانند همه ملت ها با چالش ها و اشتباهات خود روبرو بوده است. مردم ایران که فداکاری های قابل توجهی را متحمل شده اند، اکنون با انعطاف پذیری و اطمینان آماده برداشتن گام های جسورانه هستند. این تغییر از یک دیدگاه مبتنی بر تهدید به یک دیدگاه مبتنی بر فرصت با چشم اندازی که رئیس جمهور پزشکیان (و من) در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری تابستان گذشته در ایران ترسیم کردیم، همسو است. در واقع، MWADA ما را به چالش می کشد تا منطقه را نه به عنوان یک میدان جنگ، بلکه به عنوان قطب دوستی، همدلی و همدردی، که با پیگیری فرصت های مشترک و رفاه جمعی مشخص می شود، تصور کنیم. ضروری است که در گفتگوهای معنادار - و در واقع صریح - شرکت کنیم که به ما امکان می دهد آینده ای را تعریف کنیم که با همکاری، توسعه مشترک و پایدار، عدالت اجتماعی و رفاه، و امید تازه مشخص شود. تبدیل غرب آسیا به چراغی از صلح و همکاری نه تنها یک آرزوی ایده آل است. بلکه یک ضرورت استراتژیک و یک هدف قابل دستیابی است که فقط به تعهد، گفتگو و یک چشم انداز مشترک نیاز دارد. MWADA می تواند پلتفرم تحول باشد. بیایید از این فرصت برای ساختن یک غرب آسیای باثبات، مرفه و صلح آمیز استقبال کنیم، جایی که همدلی، تفاهم و همکاری جایگزین اختلاف و تفرقه شود. ما در دولت های مربوطه کشورهای خود باید از این فرصت استفاده کنیم تا به جای اینکه اسیر گذشته باشیم، به آینده نگاه کنیم. زمان عمل اکنون است. ■ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal.

ضربه های پی در پی به هژمونی آمریکا: دیپ سیک و پهپاد غزه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍️ ضربه های پی در پی به هژمونی آمریکا: دیپ سیک و پهپاد غزه اخیراً دو خبر مهم در عرصه بین‌المللی منتشر شده که هر کدام به نوعی، چالشی جدی برای نظام سلطه آمریکا محسوب می‌شوند: 1️⃣ ظهور هوش مصنوعی دیپ سیک: هوش مصنوعی دیپ سیک که توسط چین معرفی شده، با ورود به بازار، باعث کاهش شدید سرمایه‌گذاری در حوزه هوش مصنوعی آمریکا و ضررهای هنگفتی به بورس این کشور شده است. این اتفاق نه تنها یک ضربه اقتصادی به آمریکا است، بلکه نشان‌دهنده پیشرفت چین در حوزه فناوری‌های پیشرفته و رقابت فزاینده در این عرصه است. 2️⃣ استفاده عملیاتی از پهپاد غزه در رزمایش‌های ایران: همزمان با این خبر، در رزمایش‌های اخیر ایران، از پهپاد غزه به صورت عملیاتی استفاده شد. این اقدام، نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر ایران در حوزه فناوری پهپادی و توانایی این کشور در تولید جنگ‌افزارهای مقرون‌به‌صرفه و کارآمد است. اما سوال اینجاست: این دو خبر، هر کدام چه ضربه‌ای به قدرت آمریکا وارد می‌کنند؟ نظام سلطه آمریکا، بر پایه دو ستون اصلی استوار است: قدرت اقتصادی و قدرت نظامی. ➖ هوش مصنوعی دیپ سیک: این فناوری، مستقیماً به قدرت اقتصادی آمریکا ضربه وارد می‌کند. اساسا رویکرد چین در رقابت آمریکا پیشی گرفتن اقتصادی از این غول اقتصادی در جهان است. به هر میزان که چین رشد تکنولوژیک کند، به همان میزان، قدرت هژمونیک اقتصادی ایالات متحده آمریکا، کاسته میشود. ➖ پهپاد غزه: استفاده عملیاتی از این پهپاد، به قدرت نظامی آمریکا ضربه می‌زند. ایران با تولید پهپاد غزه، توانسته است با هزینه‌ای بسیار کمتر، چیزی شبیه به یک جنگنده بسازد و راهی جدید برای تأمین امنیت هوایی و تولید قدرت تهاجمی پیدا کند. این امر باعث می‌شود که بازار جنگنده‌های گران‌قیمت آمریکایی کساد شود و رفته‌رفته برتری نظامی آمریکا کاهش یابد. 💢 هر دو این اتفاقات، به طور همزمان، ضعف‌های اساسی در ساختار قدرت آمریکا را نمایان می‌کنند. ظهور دیپ سیک، آسیب‌پذیری اقتصادی آمریکا را در برابر رقابت فناوری نشان می‌دهد و پهپاد غزه، برتری نظامی این کشور را به چالش می‌کشد. این ضعف‌ها، باعث تضعیف نظم جهانی مورد نظر آمریکا می‌شود. تضعیف ضمانت آمریکا، به تدریج باعث افول این نظم خواهد شد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal