🔶 یادداشتهای #سید_مهدی_ناظمی درباره #جشنواره_چهلم فیلم فجر 🔺سینمای بدون قهرمان 🔷 فیلم‌های سینمایی امروز ایران، عمدتاً یا بدون قهرمان هستند یا قهرمان ستیز. 🔷به نظر می‌رسد بحران فقدان #قهرمان در سینمای ایران در حال مبدل شدن به یک بحران عمومی و جدی است و پرسش از آن فراگیر شده است. فیلم‌های سینمایی یا اساساً قهرمان ندارند و یا قهرمان در آنها نابود می‌شود. معدود فیلم‌هایی هم هستند که ظاهراً قهرمان دارند ولی ارزش دیدن و صحبت کردن ندارند. از این دسته، مثلاً ویدیو کلیپ #لایه_های_دروغ را می‌شود نام برد. 🔷 از فیلم‌های بدون قهرمانی که نیاز به قهرمان داشتند، می توان به #دسته_دختران اشاره کرد. هیچ زن تأثیر گذار و جدی و نقش آفرینی در این فیلم خلق نمی‌شود و این در درجه اول به دلیل فیلمنامه سست و سطحی اثر و تکیه فیلمساز بر خلق موقعیت های رومانتیک بی محتوا و کور است. نمونه دیگر فیلم #هناس است که هر چند از آثار دیگر فیلمساز بهتر است، اما به هر حال قهرمان داستان، قهرمانی نمی‌کند. در واقع بیننده باید با اتکا بر اطلاعات فرامتنی خود از ماجرای واقعی، فرض کند که با قهرمان روبروست تا بلکه بتواند با اثر حس بگیرد. 🔷فیلم #بازنده از نمونه فیلم‌های #ضدقهرمان و شاید برجسته ترین آنها است. فیلم عالمانه و عامدانه به مخاطب توهین می‌کند و این بخاطر نگاه ضدملی و ضدایرانی فیلمساز است. بازنده تلاش می‌کند هر نوع کنش‌گری و اصلاح گری را تمسخر کند و در این تمسخر، هیچ حد و مرزی قائل نمی‌شود. بازنده، در تداوم راهبرد جناح سابق است و معتقد است ایران و ایرانی محکوم به نابودی است و جز کسانی که مهاجرت می‌کنند، بقیه سزاوار نابودی هستند و هیچ اثر و ثمری ندارند. بازنده، وقیح، بی شرمانه و وطن ستیزانه است. وجود چنین فیلمی مایه ننگ هر ایرانی است. #جشنواره_۴۰ #جشنواره_فیلم_فجر @sayyedmahdinazemi