eitaa logo
سیر الی الله
443 دنبال‌کننده
379 عکس
123 ویدیو
29 فایل
وب سایت کتابخانه سیر الی اللّه : http://seireelallahbook.blog.ir سخنرانی تصویری آیت اللّه طهرانی: aparat.com/maktabevahyorg صفحه اینستاگرام: instagram.com/seireelallah
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📜. سعه و جاذبه نفس قدسی حضرت زهرا سلام الله علیها ❂. آقای حداد رضوان الله علیه میفرمودند: در حرم رسول خدا آنچه که بیشتر من را می گرفت، آن حقیقت حضرت زهرا سلام الله علیها بود! یعنی با وجود آن وسعت و سعه عجیب رسول خدا که جنبه ابوت بر حضرت صدیقه دارد، اما موقعیت و جاذبه و سعه و قدرت و قوت حضرت صدیقه باعث می شد که من از خود بی خود می شدم؛ همین که وارد مسجدالنبی و حرم می شدم، می دیدم تمام وجود مرا ( تمام وجود یعنی تمام عوالم مرا ، نه فقط تمام این وجود مرا ) ولایت حضرت صدیقه در خودش محو کرد و دیگر هیچی از من باقی نگذاشت! ❇️. منبع: نفحات انس، ص ۱۳۵ #⃣. موضوع: 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
﷽ 🕯. | ۰۱ 📌. موضوع : عدم در خواست مزد از سوی انبیاء 🖋. تالیف: علامه طهرانی قدس الله سره 📚. منبع: خلاصه ای از رساله مودت ، ص ۲۹-۳۱ 📥. دانلود: فایل pdf _____________ ✍🏻. قالَ اللهُ الحكيمُ فى كتابِه الكريم: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏. | سوره شورى: آیه ۲۳ | جاى ترديد و شبهه نيست كه جميع انبياء و پيغمبرانى كه از ساحت مقدّس ربوبى برانگيخته شده‏ اند، از امّت خود هيچگونه مزد و پاداشى طلب ننموده‏ اند، هيچ مالى و جاهى نخواسته‏ اند، هيچ حقّى را براى خود از حقوق مردم ذخيره نكرده‏ اند، هيچ كس را به استخدام و بيگارى نگرفته‏ اند. در قرآن مجيد در پنج مورد در سوره شعرآء، آيات ۱۰۹، ۱۲۷، ۱۴۵، ۱۶۴ و ۱۸۰ كه شرح حال حضرت نوح و لوط و هود و صالح و شعيب بيان شده، به يك نسق و منوال پاسخ آنها را به قوم خود بيان ميكند كه هر يك از آنها گفتند: وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ «من از شما هيچگونه پاداش و مزدى در خواست نمى‏ كنم؛ پاداش من فقط بر خداى تعالى پروردگار جهانيان است.» ❖. آرى حقّ مطلب همين است كه پيمبران از امّت خود و غير آنها اجری نخواهند و مزدى طلب ننمايند؛ چون مزد هر كس بر عهده كسى است كه او را اجير كرده و مأموريّت داده است. پيمبران از جانب خدا آمده‏ اند و دعوت آنها مبنى بر وحى و اتّصال به عالم غيب بوده است، بنابراين مزد آنان نيز بر باعث و آمر آنان، يعنى خداوند تبارك و تعالى است. و اين حقيقت را میتوان دليل بر صحّت نبوّت و دعوى پيغمبرى گرفت؛ چون كسى كه از ناحيه غير خدا بر مردم حكومت كند، خواهى نخواهى براى منظور و مقصدى حكومت ميكند، همان منظور و مقصد اجر و مزد او خواهد بود و وصول به آن هدف، پاداش و جزاى او محسوب میشود. و چون بنا به فرض، به مقام توحيد نرسيده و انگيزه او الهى نبوده است، هر چه منظور و هدف او عالى باشد، باز در عين حال خالى از شوائب افكار نفسانى نيست، گرچه مال و زن و فرزند نباشد، لكن از حبّ جاه و دواعى مخفيّه ديگر خالى نبوده و نخواهد بود. و همان جنبه وزن اجتماعى و محبوبيّت ملّى و آمريّت و مطاعيّتى كه در خود میبيند بزرگترين هدف و آرزوى اوست. ❖. فقط پيمبرانند كه چون حجاب قلب آنها مرتفع گشته و به أسرار عالم اطّلاع پيدا نموده و رمز موت و حيات و تكامل را دريافته و از عوالم و منازل سلوك به وطن حقيقى رسيده و ابديّت را إدراك نموده‏ اند و جان آنها با خداى خود مرتبط شده و گفت و شنود داشته‏ اند، أعمال آنها فقط و فقط خالصاً لِوَجهِهِ الكَريم بوده و در مقابل زحمات و لطماتى كه در راه تبليغ شريعت و هدايت مردم بر خود هموار ميدارند مزدى نمى‏ خواهند؛ مزد آنان فقط رضاى خدا و انجام مأموريّت و نفس هدايت مردم است و بس. اگر بنا بشود پيمبرى براى خود مزد بخواهد آن حرّيّت و آزادى در تبليغ از دست ميرود، و خواه ناخواه جرأت تبليغ شديد در مقابل أفرادى كه از آنها مزد گرفته ندارد؛ چون شرم و حيائى در شخص مورد إحسان پيدا میشود كه او را در مقابل إحسان كننده پست و زبون ميكند و از قاطعيّت تبليغ ساقط مى‏ نمايد. ❖. حضرت رسول أكرم محمّد بن عبدالله صلّى الله عليه وآله وسلّم نيز از اين حكم كلّى استثناء نشده‏ اند و از مردم هيچ تقاضاى مزدى ننموده‏ اند. در سوره أنعام كه مكالمه آن حضرت را با قوم خود بيان مى‏ فرمايد، خداوند به آن حضرت امر ميكند كه: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرى‏ لِلْعالَمِينَ «بگو من از شما هيچ پاداشى نمیخواهم؛ نزول قرآن در مقابل مزد و جزائی نيست، و نازل نشده است مگر براى آنكه موجب تذكّر و يادآورى جهانيان گردد و آنها را بيدار كند.» | سوره انعام: آیه ۹۰ | پيغمبر عظيم الشّأن نيامده تا آنكه بارى بر گُرده مردم بگذارد و در مقابل دعوى نبوّت، آنها را به تعب بيندازد و حاصل كار و دسترنج آنها را ببرد و از كار و كسب آنان به نفع خود استفاده كند؛ قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ. «بگو من از شما مزدى نمى‏ خواهم و شما را به سختى و رنج نمى‏ افكنم، و من از نزد خود چيزى نمى‏ آورم و سخنى نمى‏ گويم.» | سوره ص: آیه ۸۶ | | | _____________ 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
، ادامه مطلب...، مرگ عبوری است برای شما، و موجب تکامل شماست! و بدن هم که در زیر زمین می رود و می پوسد، پس دیگر هیچ خبری نیست؟! ➖این طور نیست، انسان معاد می کند به سوی خدا و معاد او به تمام شَراشِر وجود او است، هم با روحش و هم با بدنش. پس همانطور که روح انسان بازگشت می‌کند به سوی خدا، بدن او هم بازگشت دارد. و انسان نباید تعجّب کند که چگونه خداوند مردگان را زنده می‌کند! ➖همانطور که سابقاً ذکر شد، این ناشی از توهّم باطل است؛ و اشکال طبیعیون از زمان سابق تا امروز فقط در یک جمله خلاصه می‌شود و آن مجرد استبعاد است. ➖رفت آن مرد عرب از میان قبرستان، استخوان پوسیده ای را برداشت و به نزد رسول الله آورده و با دست خود فشار داد؛ استخوان پوسیده، خورد شد و به صورت گَرد و خاکستر درآمد؛ آنها را در پیش پیغمبر به روی زمین ریخت و گفت: ای محمّد! تو می گوئی خداوند اینها را زنده می کند! [ وَ نَسِیَ خَلقَهُ] « سورهٔ یس آیهٔ ۷۹» اما این مرد مسکین، آفرینش خود را فراموش نموده است؛ این انسان که دارد ما را مسخره می کند و استخوان خرد شده را روی زمین می‌ریزد و تعجّب می‌کند از تقدیر قدرت ما، که چگونه ما در توان خود چنین نیروئی داریم که بتوانیم آن را زنده کنیم، خودش را فراموش کرده است، خودش از چه بوده است؟ چه مراحلی را طی کرده تا انسان شده؟ خلقت دیرینهٔ او چه بوده است؟ اگر او در خلقت اولیهٔ خود نگاه می کرد، آنقدر در تحیّر و تفکر فرو می‌رفت که وجدان او به او اجازه نمی داد چنین کاری را بکند. بگو ای پیغمبر این استخوان را زنده می‌کند آن کسی که در اولین وهله آن را ایجاد نموده است...، ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚معاد شناسی جلد ۶ صفحه ۷۰ 📝حضرت علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
﷽ 🕯. | ۰۲ 📌. موضوع : مزد رسالت پیامبر اکرم 🖋. تالیف: علامه طهرانی قدس الله سره 📚. منبع: خلاصه ای از رساله مودت ، ص ۳۲-۳۴ _____ ✍🏻. در آيات قرآن دو مورد به چشم مى‏ خورد كه حضرت رسول أكرم صلّى الله عليه و آله و سلّم در مقابل نبوّت و زحمات رسالت مزد و اجر از امّت خود خواسته‏ اند. بايد در اين دو مورد با دقّت مطالعه نمود و حقيقت را دريافت. • اوّل: درسوره فرقان، آیه ۵۷ : قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبِيلًا. «بگو اى پيغمبر من از شما مزدى طلب نمى‏ كنم؛ مزد من همان راهيست كه مردم بسوى خداى خود بجويند و آن طريقى است كه بسوی پروردگار خود پيدا كنند.» • دوّم: در سوره شورى، آیه ۲۳ : قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ «بگو اى پيغمبر من از شما مزدى نمى‏خواهم مگر آنكه با نزديكان من محبّت و مودّت بنمائيد.» ❖. با دقّت و توجّه در اين دو آيه مباركه أوّلًا استفاده میشود كه در حقيقت اين دو چيز كه مورد استثناء قرار گرفته‏ اند، دو حقيقت جداگانه نداشته و در واقع دو استثناء بر عموم قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً و قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وارد نشده است؛ بلكه حقيقت اين دو مستثنى يك چيز بيش نبوده ولى داراى دو عنوان و معرّف بوده است. در آيه اوّل راه پيدا نمودن بسوى خدا استثناء شده و در آيه دوّم مودّت ذوى القربى. اين دو عنوان داراى يك حقيقت واحده هستند؛ راه خدا همان مودت ذوى القربى است و مودت به ذوى القربى همان راهى است كه بنده براى وصول به مقام توحيد اتّخاذ ميكند. و نتيجه بعد ازضم اين دو آيه به يكديگر چنين مى‏ شود كه: " اى پيغمبر بگو من از شما هيچ مزدى طلب نمى‏ كنم مگر آنكه شما با مودت به نزديكان من راهى بسوى خداى خود اتخاذ كنيد. " ❖. بنابراين با ملاحظه انحصار اين دو استثناء از عموم آيه، و ملاحظه اتحاد اين دو معنى نتيجه چنين مى‏ شود كه: مودّت ذوى القربى يگانه راه بسوى خداست و تنها راه بسوى خدا مودت به ذوى القربى است و بس؛ يعنى هر مسلمانى كه بخواهد مزد پيغمبر خود را داده باشد حتما بايد در راه وصول به مقام توحيد و اتصاف به صفات حضرت حق جل وعلا در تكاپو باشد، و وصول بدين مقام و اتصاف بدين صفات فقط و فقط در سايه مودت به ذوى القربی حاصل خواهد شد. ❖. و ثانيا اين استثناء منافات با عموم آيات داله بر عدم مزد و اجر ندارد؛ و به عبارت ديگر به مستثنى منه خود استثنائى در واقع نمى‏ زند و به لسان اهل ادب استثناء منقطع است؛ زيرا آياتى كه دلالت دارد بر آنكه پيغمبران و پيغمبر اسلام اجر و مزد طلب نمى‏ كنند، منظور اجر و مزدى است كه راجع به خود آنان باشد و عائد بر خود آنان گردد، و اما اجر و مزدى كه عائد مردم شود كه همان اتصاف به صفات ربوبى و خروج از عالم بهيميت و وصول به ذروه انسانيت است، منظور و مقصود هر پيغمبرى است و هدف پيغمبر اسلام نيز چنين بوده است. ❖. بنابراين، اين دو آيه كه در آنها استثناء واقع شده است يك حقيقت مسلم را بيان مى‏ كنند و آن علت غائى و انگيزه رسالت و داعى بر بعثت است. و اين راجع به خود امت پيغمبر أكرم است و عائد آنان خواهد بود؛ نه اجر و مزدى است كه به پيغمبر برسد، و موجب نقص ديگران و زيادى در مال و مآل و حيثيت و جاه پيغمبر أكرم گردد؛ مانند پدرى كه به فرزندش بگويد: من در مقابل تمام رنج ها و زحماتى كه در دوران طفوليّت و صباوت و جوانى براى تربيت و تعليم تو و براى سلامتى و دفع آفات از تو متحمل شدم، هيچگونه پاداشى توقع ندارم الا آنكه يك فرد سالم با تربيت و منظم و مؤدب به آداب بوده باشى. شاهد بر اين معنى آنكه خداوند تبارك و تعالى در سوره سبأ خطاب به پيغمبر أكرم نموده مى‏ فرمايد: قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ. «بگو آنچه مزد و پاداش، من از شما درخواست نموده‏ ام براى خود شماست؛ مزد و اجرى كه عائد من گردد فقط بر خداست نه بر شما.» | | _____ 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
﷽ 📜. اهتمام اولیاء به قرائت و تفکر در مثنوی مولانا ❂. حضرت اقای حداد از مرحوم سید علی آقا قاضی نقل کردند که: " من هشت بار تمام ، از اول تا آخر مثنوی را مطالعه نمودم، و هر بار معنای متمایز از معنا و مفهوم مطالعه قبلی برایم حاصل می گشت. " مرحوم قاضی ملای رومی را عارفی رفیع المرتبه می دانستند، و به اشعار وی استشهاد می نمودند، و او را از شیعیان خالص امیرالمومنین علیه السلام می شمردند ❇️. منبع: مهرتابناک، ص ۲۶۳ #⃣. موضوع: 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
🔘. کوته‌بینی در شناخت حضرت زهراء علیها السلام 🔹یکی از بزرگان نقل می‌کنند که: مرحوم شیخ الشریعه اصفهانی که خود اهل حال و اهل فلسفه بوده، در شهر نجف، در منبر خویش در حال تفسیر خطبۀ حضرت زهرا سلام الله علیها بوده است. خیلی عالی هم تفسیر می‌کرده است. این خطبه، خیلی خطبۀ عجیبی است و آدم مبهوت می‌شود که حضرت چگونه تمام بواطنِ احکام دین را بیان می‌کنند. 🔹آن عالم نقل می‌کند که من در آن مجلس بودم و یکی از علمای معروفِ نجف هم کنار من نشسته بود. یکدفعه به من رو کرد و گفت: «مگر می‌شود یک زن چنین مطالبی بگوید!؟ حتماً امیرالمؤمنین علیه السلام دیشبِ آن روز، این خطبه را به حضرت زهرا تعلیم کرده بعد حضرت فاطمه آمده و امروز این خطبه را بیان کرده است!» 🔹همین که در حالِ گفتن این مطلب بود گویا به مرحوم شیخ الشریعه الهام می‌شود و در این حال عبارتی می‌گوید که: «کَذبَ الذین یَقُولون إنّها مُعَلَّمَةٌ [دروغ گفته اند کسانی که می‌گویند حضرت زهرا این خطبه را یاد گرفته و از خود چیزی ندارد!]» 🔹عُمَر؛ خلیفه دوم، همین حرفِ این عالم را زد که «انها معلّمة» یعنی علیّ یادش داده است. تا این حرف را مرحوم شیخ الشریعة در منبرِ خود زد، همین شخصِ ناقل رو می‌کند به آن عالِم و می‌گوید: «بفرما، این هم جواب شما!» 🔹این قدر نمی‌فهمد که اینها مظهرِ ولایت اند؛ دیگر مرد و زن معنی ندارد! ما ائمه علیهم السلام را به زنی و مردی داریم می‌شناسیم!!! ببینید مصیبت کجاست؟ آن وقت ما لواء دارانِ دین هستیم! می‌گوییم: «این زن مگر میشود که چنین حرفهایی بزند!؟!» 🔺اینها بخاطر این است که دست ما از معرفت و مبانی کوتاه است و داریم آن حقائق عالیه را با عقول ضعیفۀ خود مقایسه می‌کنیم. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉.، ج‏16، ص 441 با تلخیص. علیها السلام 💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی
💟| @seire_elallah1 |☜کانال معرفتی