eitaa logo
سیدنقی موسوی
947 دنبال‌کننده
100 عکس
26 ویدیو
56 فایل
فقه و فلسفه تربیتی (آثار، دروس، سخنرانی) سیدنقی موسوی تیله بُنی استادیار دانشگاه فرهنگیان
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا تربیت عاطفی در مکتب عاشورا سیدنقی موسوی محرم در فرهنگ شیعه نماد یک فرهنگ و مکتب است؛ نه یک تاریخ و یک حادثه و مجالس عزا و ذکر حسین (ع) به مثابه یک مدرسه تربیتی باید قلمداد شود. یکی از وُجوه قابل توجه مدرسه تربیتی عاشورا، پرورش عاطفی است. اشک و بُکاء همچنانکه یک استراتژی برای مبارزه منفی در عصر حضور معصومان ع بوده و در سیره امام سجاد ع مشهود بود، در عصر غیبت معصوم (ع) نیز یک راهبرد تربیتی است. اشک بر حسین (ع) صرفاً یک انفعال و تاثّر نفسانی و روانشناختی نسبت به یک مصیبت و داغ نیست؛ بلکه راهبردی برای تربیت عاطفی و پرورش گرایشات و امیال و ساماندهی به دنیای درون است. عزای حسین (ع) تمرین عاشقی و شیدایی است؛ عشق به امام و پذیرش ولایت انسان کامل. به نظر میرسد یکی از نقاط تمایز و برتری «نظریه تربیت اسلامی» نسبت به «تربیت لیبرال» و «تربیت سکولار»، توجه ویژه به تربیت عاطفی متربیان است. هدایت، اصلاح، تثبیت و تصعید عواطف و هیجانات متربی در تربیت عاطفی مدنظر است و در مدرسه عاشورا، زائر و عزادار حسین (ع) مرز ولایت الله و ولایت شیطان را می شناسد و به مدیریت عواطف خود می پردازد و براساس عقلانیت الهی نسبت خود را با حسین (ع) و یزید زمان تنظیم می کند. ظرفیت هیات عزاداری و مجالس ذکر و عزا را در افق تمدن نوین اسلامی و ذیل گفتمان انقلاب اسلامی و اندیشه امامَین انقلاب باید دوباره بازاندیشی نمود و این «ذخیره استراتژیک» را قدردانست. 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
به نام خدا استراتژی تربیتی در آینه تربیت حسینی 🖌 سیدنقی موسوی 1. آیین ها حیات و مماتی دارند. حضور و بقاء آیینهای محرم حسینی در دالانهای تاریخ ایران، علاوه بر اینکه خود را نگهداشته، زبان، موسیقی، شعر، ادبیات، هنرهای نمایشی، هنرهای آوایی و مانند آنرا هم باخود همراه کرده و بدان حیات بخشیده. مثل حیات هنر نمایشی تعزیه و شبیه خوانی در مقایسه با نمایشهای دیگر ایرانی که حذف شدند 2. محرم و صفر که به تعبیر امام خمینی ره اسلام را زنده نگهداشته است باید به مثابه «ذخیره استراتژیک فرهنگی» فهم شود. 3. نظریه تربیتی اگر بخواهد فاصله عین و ذهن و نظریه و عمل را درنوردد و در میدان عمل/کاربرد/کاربست خود را نشان دهد، باید استراتژی خود را تدوین نماید. 4. به نظر می رسد تربیت اسلامی میتواند از تربیت حسینی (تربیت مبتنی بر یک فرهنگ که زمینه رشد بینش، گرایش و کنش متربیان را فراهم می کند) بعنوان یک استراتژی تربیتی بهره مند شود. 5. در این صورت، آیین های حسینی صرفا به معنای غم، ماتم، اشک و عزا نیست؛ بلکه اشک خود یک راهبرد کلان در تربیت است و مجلس روضه یک موقعیت تربیتی؛ همانگونه که نشاط معنوی، مشارکت اجتماعی، تعاضد فرهنگی، مواسات و همدلی اقتصادی نیز در شمار هدفگذاری های این ایین ها باید باشد تا به کودک و نوجوان کند تا هویت انسانی، اسلامی، ایرانی و شیعی خود را شکل دهد. اول محرم 1445 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
به نام خدا سهم «تجلی اجتماعیِ فرهنگ عاشورا» در نظریه تربیت اسلامی 🖌 سیدنقی موسوی 1. بنابر مبانی انسان شناختی تربیت، انسان موجودی اجتماعی است و تربیت باید در بستر اجتماع صورت گیرد. 2. فردگرایی و ایندیویژوالیزم، پیامد تربیت لیبرال/مدرن است. انسان مدرن در خود و لذات خود محبوس خواهد بود. 3. در نظریه تربیت اسلامی، «توحید» امتدادی اجتماعی دارد. «توحیدِ اجتماعی» در گفتمان امامین انقلاب، سخت هستهِ اسلام سیاسی است که دلالتش «تجلی اجتماعی»و «کنش اجتماعی و جمع واره» است. 4. «فرهنگ عاشورا» (به مثابه یک کلان روایت و یک فرهنگ) اساساً «پدیده ای جمعی و اجتماعی» است و ائمه (ع) و بزرگان تشیع زنده نگهداشتن سیدالشهدا (ع) را در بستر اجتماع تعریف کرده اند و آیین محوری، نقطه محور است نه ضعف! 5.در این میان، روضه های خانگیِ محدود به چند نفر، نه تنها کم اهمیت نیست؛ بلکه به دلیل مردمی شدن و ورود به عمق زندگی شخصی انسانها، اولویتش از برگزاری مراسمات پرجمعیت کمتر نیست؛ آنگونه که برساخت «اجتماع بزرگ عزادارن»، وحدت در عین کثرت را به نظاره می نشاند و مهم است. 6. تجربه اجتماعی، کارورزی گروهی، تشکیل خودپنداره جمعی، تقویت هویت جمعی، بسط یادگیری اجتماعی، تمرین عبور از خود و ایثار دیگران، تجربه نوردی کار تیمی، تلفیق تربیت اعتقادی با تربیت اجتماعی ، تربیت سیاسی و تربیت عاطفی (1)، مدیریت احساس اجتماعی، امکان تجربه دینی و شکل دهی به دین شخصی خود و مانند آن را می توان از کارکردهای تربیتی حضور کودکان و نوجوانان در مجالس محرم دانست. 7. مشارکت دهی به نوجوانان، سپردن مدیریت مراسمات به آنان، تغافل از برخی خطاها و اختلاف سلائق آنان ، تمرین خطاشکیبی توسط بزرگان و مسئولان مراسمات عزاداری، بازنکردن پای پدیده مدرنِ «مهدکودک» به مجالس عزاداری و حضور کودکان و نوجوانان در «موقعیتِ تربیتیِ مجالس مذهبی» و مانند آن را می توان برخی از اصول و روشهای تربیت حسینی نام برد. پی نوشت: 1. اشاره به رویکرد تلفیق در برنامه درسی و إشراب نگاه چندساحتی به تربیت (آنگونه که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش مطلوب است) دوم محرم 1445 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/