eitaa logo
سیدنقی موسوی
844 دنبال‌کننده
102 عکس
28 ویدیو
50 فایل
فقه و فلسفه تربیتی (آثار، دروس، سخنرانی) سیدنقی موسوی تیله بُنی استادیار دانشگاه فرهنگیان
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا تربیت سیاسی در مکتب عاشورا سیدنقی موسوی از دیرباز دو نهاد سیاست و تربیت در ارتباط با یکدیگر بوده اند. "سیاست تربیتی" و "تربیت سیاسی" دست‌کم دو عرصه مهم و محل تلاقی ایندو نهاد اجتماعی است. در پرورش سیاسی، بر مبنای نظام ارزشی بینش، گرایش و کنش سیاسی متربی هدایت و جهت دهی می شود. مجموعه دیدگاه ها در تربیت سیاسی چه در پارادایم تربیت مدرن و چه پست مدرن را می‌تواند از لحاظ نوع نگاه به سیاست و نهاد قدرت و میزان توجه و کنشگری سیاسی به دو دسته "تربیت سیاسی محافظه‌کار " و "تربیت سیاسی غیرمحافظه کار/انقلابی" تقسیم کرد. تربیت سیاسی مبتنی بر فرهنگ عاشورا، تربیتی انقلابی و ظلم ستیز است. توحید در فرهنگ عاشورا، توحیدی اجتماعی و سیاسی است و اقتدار سیاسی را در آینه ولایت تکوینی و تشریعی تفسیر می کند. زائر و دانش آموز مکتب حسینی می آموزد که در شطرنج سیاست، تقوای سیاسی مهمترین استراتژی و راهبرد است. کنش اجتماعی و سیاسی بدون ملاحظه جبهه شر و خیر، حق و باطل و خدا و شیطان به گرداب التقاط دچار خواهد شد. خوانش سکولار از هیات مذهبی و مجالس عزاداری و قرائت غیرسیاسی از قیام حسینی، خود مصداق التقاط و عرفی گرایی و ظلم به حسین ع است. مدرسه حسینی، مدرسه سکولار نیست، چراکه تربیت حسینی فرسنگها با تربیت سکولار فاصله دارد و قرائت فدیه گونه و مسیحی از قتل حسین ع را بر نمی تابد. تربیت سیاسی حسینی، جهان اندیش و آینده نگر است و چشم به تحولات آخرالزمانی انقلاب مهدوی دارد. 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
پیشنهاد یک رمان خوب و خواندنی متناسب با شرایط فعلی جامعه
به نام خدا استراتژی تربیتی در آینه تربیت حسینی 🖌 سیدنقی موسوی 1. آیین ها حیات و مماتی دارند. حضور و بقاء آیینهای محرم حسینی در دالانهای تاریخ ایران، علاوه بر اینکه خود را نگهداشته، زبان، موسیقی، شعر، ادبیات، هنرهای نمایشی، هنرهای آوایی و مانند آنرا هم باخود همراه کرده و بدان حیات بخشیده. مثل حیات هنر نمایشی تعزیه و شبیه خوانی در مقایسه با نمایشهای دیگر ایرانی که حذف شدند 2. محرم و صفر که به تعبیر امام خمینی ره اسلام را زنده نگهداشته است باید به مثابه «ذخیره استراتژیک فرهنگی» فهم شود. 3. نظریه تربیتی اگر بخواهد فاصله عین و ذهن و نظریه و عمل را درنوردد و در میدان عمل/کاربرد/کاربست خود را نشان دهد، باید استراتژی خود را تدوین نماید. 4. به نظر می رسد تربیت اسلامی میتواند از تربیت حسینی (تربیت مبتنی بر یک فرهنگ که زمینه رشد بینش، گرایش و کنش متربیان را فراهم می کند) بعنوان یک استراتژی تربیتی بهره مند شود. 5. در این صورت، آیین های حسینی صرفا به معنای غم، ماتم، اشک و عزا نیست؛ بلکه اشک خود یک راهبرد کلان در تربیت است و مجلس روضه یک موقعیت تربیتی؛ همانگونه که نشاط معنوی، مشارکت اجتماعی، تعاضد فرهنگی، مواسات و همدلی اقتصادی نیز در شمار هدفگذاری های این ایین ها باید باشد تا به کودک و نوجوان کند تا هویت انسانی، اسلامی، ایرانی و شیعی خود را شکل دهد. اول محرم 1445 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
به نام خدا سهم «تجلی اجتماعیِ فرهنگ عاشورا» در نظریه تربیت اسلامی 🖌 سیدنقی موسوی 1. بنابر مبانی انسان شناختی تربیت، انسان موجودی اجتماعی است و تربیت باید در بستر اجتماع صورت گیرد. 2. فردگرایی و ایندیویژوالیزم، پیامد تربیت لیبرال/مدرن است. انسان مدرن در خود و لذات خود محبوس خواهد بود. 3. در نظریه تربیت اسلامی، «توحید» امتدادی اجتماعی دارد. «توحیدِ اجتماعی» در گفتمان امامین انقلاب، سخت هستهِ اسلام سیاسی است که دلالتش «تجلی اجتماعی»و «کنش اجتماعی و جمع واره» است. 4. «فرهنگ عاشورا» (به مثابه یک کلان روایت و یک فرهنگ) اساساً «پدیده ای جمعی و اجتماعی» است و ائمه (ع) و بزرگان تشیع زنده نگهداشتن سیدالشهدا (ع) را در بستر اجتماع تعریف کرده اند و آیین محوری، نقطه محور است نه ضعف! 5.در این میان، روضه های خانگیِ محدود به چند نفر، نه تنها کم اهمیت نیست؛ بلکه به دلیل مردمی شدن و ورود به عمق زندگی شخصی انسانها، اولویتش از برگزاری مراسمات پرجمعیت کمتر نیست؛ آنگونه که برساخت «اجتماع بزرگ عزادارن»، وحدت در عین کثرت را به نظاره می نشاند و مهم است. 6. تجربه اجتماعی، کارورزی گروهی، تشکیل خودپنداره جمعی، تقویت هویت جمعی، بسط یادگیری اجتماعی، تمرین عبور از خود و ایثار دیگران، تجربه نوردی کار تیمی، تلفیق تربیت اعتقادی با تربیت اجتماعی ، تربیت سیاسی و تربیت عاطفی (1)، مدیریت احساس اجتماعی، امکان تجربه دینی و شکل دهی به دین شخصی خود و مانند آن را می توان از کارکردهای تربیتی حضور کودکان و نوجوانان در مجالس محرم دانست. 7. مشارکت دهی به نوجوانان، سپردن مدیریت مراسمات به آنان، تغافل از برخی خطاها و اختلاف سلائق آنان ، تمرین خطاشکیبی توسط بزرگان و مسئولان مراسمات عزاداری، بازنکردن پای پدیده مدرنِ «مهدکودک» به مجالس عزاداری و حضور کودکان و نوجوانان در «موقعیتِ تربیتیِ مجالس مذهبی» و مانند آن را می توان برخی از اصول و روشهای تربیت حسینی نام برد. پی نوشت: 1. اشاره به رویکرد تلفیق در برنامه درسی و إشراب نگاه چندساحتی به تربیت (آنگونه که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش مطلوب است) دوم محرم 1445 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
مقاله دشمن شناسی.pdf
1.05M
دشمن ‎شناسی در تربیت سیاسی از منظر فقه تربیتی نوع مقاله : پژوهشی نویسنده: سید نقی موسوی چکیده در سپهر سیاست و در مطالعات سیاسی بحث از دشمن و دشمنی و نفی و اثبات آن مباحث دنباله‎داری را درپی‎ دارد. در برخی دیدگاه‎ها از تطهیر دشمن و تئوریزه کردن تسلیم و نفی مقاومت در مقابل دشمن سخن گفته ‎می‎شود و تلاش می‎شود برنامه درسی در تربیت سیاسی حاوی معرفی دشمن و دشمنی وی نباشد. نوشتار حاضر از افق فلسفه برنامه درسی و براساس روش‎ تحقیق اجتهادی درصدد است به این سؤال پاسخ دهد که «حکم دشمن‎شناسی در تربیت (آموزش دشمن) و میزان مطلوبیت درج دشمن‎شناسی در برنامه درسی از منظر فقه تربیتی چیست؟» برای این منظور، هشت دلیل قرآنی و حدیثی اقامه شد و به صورت اجتهادی مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که دشمن‌شناسی در تربیت (آموزش دشمن) از باب وقایه، امربه‌معروف، دعوت و نیز از باب وظایف حکومت اسلامی و نیز از باب إعداد قوا و آمادگی برای جهاد و دفاع و تحریض بر آن واجب است. 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
مقاله تولی و تبری.pdf
493.7K
انتشار مقاله جدید نوع مقاله : مقاله پژوهشی نویسنده: سیدنقی موسوی چکیده: تولّی و تبرّی به مثابه یکی از فروعات دین/مذهب شمرده می‌شود و حسب اطلاع تاکنون بحث فقهی مبسوطی، چه در منابع فقهی و چه در فقه‌های نوین مانند فقهِ اخلاق و فقهِ سیاست در این‌باره انجام نشده است. نوشتار حاضر درصدد است به این سوال پاسخ دهد که تولی و تبری از منظر فقهی چه حکمی دارد؟ آیا حکمی مولوی و تاسیسی است؟ آیا می‌تواند در قامت یک قاعده در فقه تربیتی عرضه شود؟ در ادامه بر اساس روش‌شناسی اجتهادی تلاش شد به پرسشهای فوق پاسخ داده شود و با بررسی پنج دسته از آیات و روایات این نتایج حاصل شد: 1. امر به تولّی و تبرّی، امری مولوی است، 2. این حکم، حکمی تاسیسی است؛ نه تاکیدی، 3. براساس ادله، تولّی خداوند و تبرّی از غیرخدا، واجب است. همچنین در پاسخ به پرسش دوم این نتیجه به دست آمد که وجوب تولّی و تبرّی ظرفیت مناسبی برای مطرح شدن بعنوان یک قاعده فقهی و بخصوص در فقه تربیتی دارد و بعنوان یک اصل در نظام تربیت اسلامی جلوه‌گر باشد. کلیدواژه‌ها 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
پذیرش و انتشار برخط مقاله در نشریه علمی رتبه الف: علوم تربیتی از دیدگاه اسلام ادرس: https://esi.isu.ac.ir/article_77234.html عنوان: تاملاتی در مفهوم‌شناسی و مرزشناسی «تربیت انقلابی» نویسنده: سید نقی موسوی 10.30497/ESI.2024.245953.1751 چکیده در میان جمعیت‌های وفادار به انقلاب اسلامی ایران سبک‌های تربیتی متعددی دیده می‌شود که وجه اشتراک آنها در الگویی از تربیت مبتنی بر انقلاب اسلامی است که به «تربیت انقلابی» موسوم است. نوشتار حاضر درصدد است با روش تحلیل مفهومی به مفهوم‌شناسی و مرزشناسی «تربیت انقلابی»، بپردازد. برای این منظور در ابتدا گونه‌ها و معانی تربیت انقلابی صورت‌بندی شد و در ادامه با هدف ارائه تعریفی هنجاری از «تربیت انقلابی» و «انسان انقلابی» ، عناصر معنایی «انقلابی‌گری» تحلیل مفهومی شد. و در ادامه مرز مفهومی «تربیت انقلابی» با مفاهیم مشابه در گفتمان خودی یعنی تربیت مهدوی، تربیت جهادی، تربیت بسیجی، و نیز گفتمان‌های رقیب مرزشناسی شد. بعد از بررسی‌ها و تحلیل معانی و اقسام «تربیت انقلابی» و نیز بررسی عناصر معنایی آن در گفتمان انقلاب اسلامی، در تعریف «تربیت انقلابی»، بر فرایند یاری‌رسانی به متربی برای مبارزه عدالت‌خواهانه و عقلانی با حاکمیت غیرالهی، و پذیرش و التزام به ربوبیت تشریعی الهی؛ همراه با تایید، مشارکت، نظارت و انتقاد در حکومت اسلامی تاکید شد. همچنین مفهوم «تربیت انقلابی» در گفتمان‌های دیگر (پست مدرن، نومارکسیستی و رویکردهای انتقادی) با این مفهوم در گفتمان انقلاب اسلامی، بلحاظ زیربنایی و روبنایی تمایز دارد. کلیدواژه‌ها 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/
هدایت شده از mousavi
مقاله مرزشناسی تربیت انقلابی.pdf
519.7K
مفهوم‌کاوی و مرزشناسی «تربیت انقلابی» سید نقی موسوی چکیده در میان جمعیت­‌های وفادار به انقلاب اسلامی ایران سبک­‌های تربیتی متعددی دیده می­‌شود که وجه اشتراک آن‌ها در الگویی از تربیت مبتنی بر انقلاب اسلامی است که به «تربیت انقلابی» موسوم است. نوشتار حاضر درصدد است با روش تحلیل مفهومی به مفهوم‌شناسی و مرزشناسی این نوع تربیت بپردازد. برای این منظور ابتدا گونه‌­ها و معانی تربیت انقلابی صورت­‌بندی شد و درادامه باهدف ارائه تعریفی هنجاری از «تربیت انقلابی» و «انسان انقلابی»، عناصر معنایی «انقلابی‌­گری» مورد تحلیل قرار گرفت. سپس مرز مفهومی تربیت انقلابی با مفاهیم مشابه در گفتمان خودی یعنی تربیت مهدوی، تربیت جهادی، تربیت بسیجی و نیز گفتمان­‌های رقیب مرزشناسی شد. پس از بررسی‌­ها و تحلیل معانی و اقسام تربیت انقلابی و نیز بررسی عناصر معنایی آن در گفتمان انقلاب اسلامی، در تعریف تربیت انقلابی، بر فرایند یاری­رسانی به متربی برای مبارزه عدالت­‌خواهانه و عقلانی با حاکمیت غیرالهی و پذیرش و التزام به ربوبیت تشریعی الهی همراه با تأیید، مشارکت، نظارت و انتقاد در حکومت اسلامی تأکید شد. همچنین مفهوم تربیت انقلابی در گفتمان‌های دیگر مانند پست‌مدرن، نومارکسیستی و رویکردهای انتقادی با این مفهوم در گفتمان انقلاب اسلامی، به‌لحاظ زیربنایی و روبنایی تمایز دارد. کلیدواژه‌ها 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/