#مقاله_جدید مفهوم‌کاوی و مرزشناسی «تربیت انقلابی» سید نقی موسوی چکیده در میان جمعیت­‌های وفادار به انقلاب اسلامی ایران سبک­‌های تربیتی متعددی دیده می­‌شود که وجه اشتراک آن‌ها در الگویی از تربیت مبتنی بر انقلاب اسلامی است که به «تربیت انقلابی» موسوم است. نوشتار حاضر درصدد است با روش تحلیل مفهومی به مفهوم‌شناسی و مرزشناسی این نوع تربیت بپردازد. برای این منظور ابتدا گونه‌­ها و معانی تربیت انقلابی صورت­‌بندی شد و درادامه باهدف ارائه تعریفی هنجاری از «تربیت انقلابی» و «انسان انقلابی»، عناصر معنایی «انقلابی‌­گری» مورد تحلیل قرار گرفت. سپس مرز مفهومی تربیت انقلابی با مفاهیم مشابه در گفتمان خودی یعنی تربیت مهدوی، تربیت جهادی، تربیت بسیجی و نیز گفتمان­‌های رقیب مرزشناسی شد. پس از بررسی‌­ها و تحلیل معانی و اقسام تربیت انقلابی و نیز بررسی عناصر معنایی آن در گفتمان انقلاب اسلامی، در تعریف تربیت انقلابی، بر فرایند یاری­رسانی به متربی برای مبارزه عدالت­‌خواهانه و عقلانی با حاکمیت غیرالهی و پذیرش و التزام به ربوبیت تشریعی الهی همراه با تأیید، مشارکت، نظارت و انتقاد در حکومت اسلامی تأکید شد. همچنین مفهوم تربیت انقلابی در گفتمان‌های دیگر مانند پست‌مدرن، نومارکسیستی و رویکردهای انتقادی با این مفهوم در گفتمان انقلاب اسلامی، به‌لحاظ زیربنایی و روبنایی تمایز دارد. کلیدواژه‌ها #تربیت_اسلامی #تربیت_مهدوی #تربیت_سیاسی #تربیت_جهادی #تربیت_بسیجی #تربیت_انقلابی 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

#مقاله_جدید انتشار برخط عنوان: سایبورگ و ارزیابی پیامدهای آن در آموزش نویسندگان: سیدامیر سخاوتیان / سیدنقی موسوی نشریه نظریه و عمل در تربیت معلمان https://itt.cfu.ac.ir/article_3671.html چکیده پیشینه و اهداف: «سایبورگ» پدیده‌ای است که در آینده و در جامعه بشری فراوان دیده خواهد شد و امروزه نیز ریشه‌هایی از آن در جامعه بشری وجود دارد. «سایبورگ» مرکب از دو حیث انسانی و سایبری است که آن را در بستر اصلی طراحی سایبورگ یعنی جنبش تراانسان‌گرایی می‌توان مشاهده نمود. حیث سایبری دارای نوعی الگوریتم است که به پردازش کلان داده‌ها می‌پردازد و می‌تواند به کمک پردازش این کلان‌داده‌ها بر قوای ادراکی حیث انسانی خود تأثیرگذاری نماید. از این‌رو؛ بر فرآیند تربیت و تعالی آن نیز تأثیر می‌گذارد. در نتیجه تربیت اسلامی بنابر مأموریت ذاتی خود یعنی تعالی انسان، لاجرم باید ابعاد مختلف آن را شناخته و برای مواجهه فعال با آن در راستای تربیت و تعالی آماده سازد. هدف از این پژوهش، توصیفِ «سایبورگ» و ارزیابی پیامدهای آن در آموزش است. روش پژوهش: روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و انتقادی است. یافته‌های پژوهش: سایبورگ‌ها، موجوداتی مرکب از انسان و ماشین هستند که در فرآیند‌ها و پیامدهای آموزشی و تربیتی جامعه انسانی آینده تأثیر خواهند داشت. نتیجه‌گیری: در این پژوهش، دلالتهای تربیتی سایبورگ مورد بررسی واقع شده و حاصل آن نیز در اختیار بهینه‌سازان سایبری قرار می-گیرد؛ تا بتوان ترکیبی همگن و در راستای تعالی حیث انسانی این پدیده را ساخت و سبب تعالی او و سایر انسان‌های هم‌زیست او گردید. کلیدواژه‌ها #سایبورگ #انسان_سایبوگ #هوش_مصنوعی #تربیت_اسلامی #جنبش_تراانسان_گرایی 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

#مقاله_جدید انتشار برخط عنوان: ایدئولوژیک بودن تربیت در جمهوری اسلامی ایران نویسنده: سیدنقی موسوی نشریه نظریه و عمل در تربیت معلمان https://itt.cfu.ac.ir/article_3672.html چکیده پیشینه و اهداف: هدف این پژوهش، بررسی انتقادی مدعایِ «ایدئولوژیک بودن تربیت در جمهوری اسلامی ایران» است. وش‌ها‌: روش تحقیق، روش توصیفی، تحلیلی و انتقادی است. یافته‌ها: در ابتدا مدعای مذکور توصیف و تحلیل شد. در ادامه ضمن شناسایی عدم تنقیح مفهومی «تربیت ایدئولوژیک» و اغتشاش مفهومی و تبعیض در کابرد این مفهوم پاسخهای زیر مطرح شد: 1. واژه ایدئولوژی دستکم دارای سه معنای مثبت، منفی و خنثی است و اشکال‌کنندگان معنای واحدی از «تربیت ایدئولوژیک» اراده نمی-کنند؛ 2. در ادبیات تخصصی فلسفه تربیت و فلسفه برنامه درسی، ایدئولوژی با نظام تربیت رسمی در ارتباط بوده و برنامه درسی ذاتی ایدئولوژیک دارد؛ 3. از باب پاسخ نقضی، باید دانست که «تربیت سکولار» و «تربیت لیبرال» تربیتی ایدئولوژیک است (هم به معنای منفی و هم به معنای مثبت)؛ 4و5و6. اگر اشکال به لحاظ کُبری به «اسلامی بودن» و یا حکومتی شدن و یا شبه‌تربیت شدنِ «تربیت در جمهوری اسلامی ایران» ناظر باشد، وارد نیست اما اگر منظری صُغروی به آسیب‌های روبناییِ «تربیت در جمهوری اسلامی ایران» متوجه باشد قابل پذیرش است؛ هرچند شبهه تلقین، وارد نیست. نتیجه‌گیری: نتیجه آنکه اشکال «ایدئولوژیک بودن تربیت در جمهوری اسلامی ایران» وارد نیست؛ اما این سخن به معنای مسدود شدن باب گفتگو، نقد، سنجش و اصلاح نیست. کلیدواژه‌ها #تربیت_ایدئولوژیک #برنامه_درسی_ایدئولوژیک #ایدئولوژی‌زدایی #تربیت_اسلامی #فلسفه_تربیت_اسلامی 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

#مقاله_جدید عنوان: تبیینی از مردم‌محوری در آموزش و پرورش نویسنده: سیدنقی موسوی نشریه: مطالعات میان رشته ای تمدنی انقلاب اسلامی چکیده: آموزش و پرورش و تربیت مدرسه‌ای از دیرباز تحت عاملیت و سیطره حکومت‌ها بوده و هست. رویکردهای مردم-پایه در دیدگاه‌های جدید و حکمرانی مشارکتی در آموزش بر تمرکززدایی و مشارکت مردم و تسهیم اقتدار تربیتی تاکید می‌نماید. نوشتار حاضر درصدد است چرایی و چگونگی مردم‌محوری در آموزش و پرورش را از منظر تربیت اسلامی با روش توصیفی و استنباطی تبیین نماید. این پژوهش براساس بررسی‌های مفصل اجتهادی به این نتیجه رسیده که مردم (یعنی خانواده‌‌ها، عالمان و توده‌ها) علاوه بر حکومت دارای حقوق و تکالیف تربیتی می‌باشند و عاملیت و محوریت مردم در آموزش و پرورش، عاملیتی ذاتی و اصیل است؛ نه عاملیتی ابزاری و تَبَعی و حقی طبیعی است و نه موضوعه. مردم‌محوری در آموزش و پرورش، به مثابه مشارکت است نه شراکت؛ چراکه شراکت حیثِ اقتصادی و بازاری دارد و «آموزش و پرورش تعاونی» یک «شرّ لازم و اضطراری» نیست؛ بلکه یک «خیر ذاتی و لازم» است. همچنین حکومت علاوه بر تکلیف به تربیت، مکلف به مشارکت‌جویی و مشارکت‌پذیری در آموزش و پرورش و تمهید آن برای مردم است. برپایه نظریه فقه تربیتی، الگوی حکمرانی تربیتی، مردم‌محور و مبتنی بر شبکه ولاء تربیتی به صورت طولی و عرضی دستکم بصورت واجب کفایی است. کلید واژه: #حکمرانی_تربیتی #سیاست_گذاری_تربیتی #تربیت_اسلامی 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

#مقاله_جدید #انتشار_برخط عنوان مقاله: تبیینی از شبکه حقوق و تکالیف تربیتی از منظر فقه تربیتی doi: 10.30471/edu.2024.10281.2922 سیدنقی موسوی فصلنامه: تربیت اسلامی https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_2242.html چکیده باتوجه به ضرورت مطالعات اسلامی در قلمرو حکمرانی تربیتی و نیز لزوم نگاه نظام‌وار، جامع و شبکه‌مند به تجویزات تربیتی در دامن فقه تربیتی، مساله نوشتار حاضر عبارت است از تبیین شبکه حق و تکلیف تربیتی در سپهر اجتماع و تبیین احکام هریک از عاملان/بازیگران/مکلفان تربیتی و سپس نسبت‌سنجی، صورت‌بندی و ترسیم شبکه‌واره احکام و تجویزات تربیتی. روش تحقیق در نوشتار حاضر روش توصیفی و تحلیلی است که در بخش اول از روش اجتهادی بهره گرفته و در بخش دوم از روش تحلیلی و استنتاجی. این پژوهش نشان داد که تربیت در فقه تربیتی و شریعت اسلامی به میزانی مهم است که هیچ‌گاه بدون متولی نخواهد ماند. بصورت همزمان و درعرض یکدیگر، تربیت بر والد و حاکم واجب و بر عالِم و توده‌های مردم مستحب و در مواردی نیز واجب است. همچنین در کنار این مسئولیت/ولایت تربیتی در برخی موارد، ولایت طولی و ترتّبی با سازوکار ولایت، تسبیب، نیابت و وصایت نیز قابل تصویر است و در نهایت شبکه‌ای طولی و عرضی از احکام تربیتی و ناظر به خانواده، عالمان، حاکمان و عموم مکلفان ترسیم می‌شود که می‌تواند آغازی برای طراحی یک الگو از حکمرانی تربیتی برای تسهیم اقتدار تربیتی قرار گیرد. کلیدواژه‌ها #احکام_تربیتی #حکمرانی_تربیتی #سیاست‌گذاری_تربیتی #تربیت_اسلامی #فقه_تربیتی 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

انتشار برخط مقاله پذیرش شده در فصلنامه تعلیم و تربیت https://B2n.ir/g02694 عنوان مقاله: بررسی انتقادی مدعای تقابل فهم و اقرار در تربیت دینی مولف: سیدنقی موسوی چکیده: تربیت دینی به معنای پرورش ایمان، رویکردی دیرین است. از دهه 1950 این رویکرد با انتقاداتی مواجه شد. منتقدان از منظر سکولاریستی و پلورالیستی براین باورند که در تربیت دینی، فهم و عقلانیت اولویت دارد و نه اقرار و اعتراف؛ همچنین تربیت دینی موجب فهم نمی¬شود و باید غیراقراری باشد و بجای «آموزش دین» باید به «آموزش درباره ادیان» همت گماشت. این نوشتار با روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و انتقادی، درصدد گردآوری، صورت¬بندی و ارزیابی این دیدگاه است. پس از گزارش این دیدگاه، مدعای مذکور در قالب سه تقریر بازسازی شد که عبارت¬اند از : 1. عدم امکان فهم دینی در تربیت دینی؛ 2. تلازم انحصارگرایی دینی و عدم فهم؛ 3. تلازم تلقین و عدم فهم. در ادامه به تفصیل تقریرهای فوق مورد سنجش و نقادی قرار گرفت و در نهایت مدعای تقابل فهم و اقرار در تربیت دینی مخدوش دانسته شد و به فراخور فرصت، زوایایی از رویکرد اسلامی در این¬باره تبیین شد. کلید واژه : #ایمان، #تربیت_اسلامی، #فلسفه_تربیت_دینی، #عقلانیت، #آموزش_درباره_ادیان، #آموزش_دین #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

#پذیرش #مقاله_جدید نام مجله: مطالعات فقه اسلامی و مبانی حقوق عنوان مقاله: مشارکت پذیری حاکمیت در تربیت رسمی و عمومی از منظر فقه تربیتی نویسنده: سیدنقی موسوی چکیده: «دولتی شدن تربیت رسمی» به همان میزان محل بحث و مناقشه است که در رویکردهای اخیر نئولیبرالیستی «بازاری شدن دانش و آموزش»! همچنان که «مردمی شدن تربیت رسمی» تلاشی است برای احیای نقش¬ها و کنشگری¬های توده¬ها در حکمرانی تربیتی و مبنایی است برای توسعه «مشارکت تربیتی». مسئله نوشتار حاضر عبارت است از بررسی «مشارکت¬پذیری حاکمیت در تربیت رسمی عمومی از منظر فقه تربیتی» و سوالات این تحقیق، به قرار زیر است: مشارکت¬پذیری حاکمیت در تربیت بر أساس ادله شرعی، به چه میزان مطلوبیت دارد؟ روش تحقیق، روش توصیفی و استنباطی با تأکید بر روش اجتهادی است. پس از تبیین موضوع، یازده دلیل برای بررسی حکم فقهی «مشارکت-پذیری حاکمیت در تربیت رسمی» ارائه و ارزیابی شد و براساس ادله موردپذیرش، «مشارکت¬پذیری حاکمیت در تربیت رسمی» از باب حُسن عقلی و عُقلایی و از باب قبول و پاسخ به احسان و نیز از باب اعانه و تعاون و همچنین از باب وظیفه فوقانی حاکمیت در تربیت بر حاکمیت، مستحب و ترک آن مکروه می¬باشد و از از باب حق¬پذیری و «قبول خیرخواهی و امر به معروف» و از باب دفع ضرر مُحتَمل مُعتنابه و نیز از باب حکم ثانوی، ولایی و تعاهد قانونی بر حاکمیت واجب است. واژگان کلیدی: #حکمرانی_تربیتی، #تربیت_مشارکتی، #مشارکت_تربیتی، #مردمی_سازی. #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

چاپ مقاله جدید عنوان: بررسی انتقادی مدعای تقابل فهم و اقرار در تربیت دینی نویسنده: سیدنقی موسوی چکیده: تربیت دینی به معنای پرورش ایمان، رویکردی دیرین است. از دهه 1950 این رویکرد با انتقاداتی مواجه شده است. منتقدان از منظر سکولاریستی و پلورالیستی براین باورند که در تربیت دینی، فهم حاصل نمی­‌شود و هدف، عبارت است از اقرار و اعتراف. بنابراین باید از «تربیت دینیِ اقراری» دست شست و به جای آن «تربیت دینیِ غیراقراری» یا «تربیت سکولار» پیشنهاد می­‌شود. به جای «آموزش دین» نیز باید به «آموزش درباره ادیان» همت گماشت. نوشتار حاضر با روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و انتقادی، درصدد گردآوری، صورت­بندی و ارزیابی این دیدگاه است. پس از گزارش این دیدگاه، مدعای مذکور در قالب سه تقریر بازسازی شده که عبارت­‌اند از : 1. عدم امکان فهم دینی در تربیت دینی؛ 2. تلازم انحصارگرایی دینی و عدم فهم؛ 3. تلازم تلقین و عدم فهم. در ادامه به تفصیل تقریرهای فوق مورد سنجش و نقادی قرار گرفته و در نهایت مدعای تقابل فهم و اقرار در تربیت دینی مخدوش دانسته شده و گفته شده است که 1. ایمان­-محوری در تربیت دینی، مانع از حصول فهم در متربی نیست و تربیت دینی می‌­تواند عقلگرا باشد؛ 2. انحصارگرایی دینی (پیش‌­فرض گرفتن حقانیت یک دین) مانع از انعقاد فهم در متربی نیست و اساس تربیت پلورالیستی هم این‌گونه است؛ 3. معیار تلقین، موضوع نیست و تربیت دینی الزاماً تلقینی نیست، همانطور که تربیت سیاسی، تربیت اخلاقی و تربیت علمی هم اگر با روش غیراستدلال #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

تایید نهایی مقاله عنوان: انگاره معلم فروشنده: تعارضی در اسناد تحولی آموزش و پرورش نویسنده: سیدنقی موسوی مجله: پژوهشهای آموزش و یادگیری (دانشگاه شاهد) چکیده مقدمه: باتوجه به اهمیت انگاره¬ها در تعلیم و تربیت، انگاره معلم در فلسفه تربیت معلم اهمیت بسزایی دارد. هدف نوشتار حاضر این است تا یک تعارض را بررسی نماید. تعارض «انگاره معلم فروشنده» منعکس شده در برخی از مواضع اسناد بالادستی آموزش و پرورش ایران با انگاره غالب و مختار از معلمی یعنی «معلم هادی». روش: روش پژوهش در این تحقیق روش توصیفی- استنباطی و انتقادی است. یافته¬ها: براساس یافته¬های پژوهش روشن شد که این انگاره بر رویکردی بازاری، منطق هزینه-فایده، نگاه کالایی، شیءواره و پولی استوار است. این انگاره برساخته نگرش نئولیبرال از دانش و آموزش است که به کالایی¬سازی دانش و تعویض نقش معلمی به فروشندگی منجر می¬شود. این انگاره با مبانی «انگاره معلم هادی» و مبانی هستی-شناختی، معرفت¬شناختی، انسان¬شناختی و ارزش¬شناختی تربیت در فلسفه تربیت جمهوری اسلامی ایران متعارض است. همچنانکه با کرامت مربی، جایگاه انسانی معلم، سندیت معلم، جایگاه و نقش خانواده¬ها، اصل تقدم مصالح تربیتی، مسئولیت حکومت در تربیت و الگوی حکمرانی تربیتی و حاکمیتی بودن آموزش رسمی تعارض دارد. بحث و نتیجه¬گیری: تعارض مذکور، خطایی فاحش در اسناد تحولی بوده است. در مورد الگوی جبران خدمات و تامین مالی نظام آموزشی بجای الگوی مبادله¬ای، شی¬واره و کالاانگار، باید گفت که در فقه اسلامی بجای سخن از الگوی «کَسب و تَکسُّب» از الگوی «ارتزاق» از بیت¬المال سخن گفته¬ می¬شود و باید پژوهشهای مفصلی به الگوپردازی این موضوع در زیرنظام تامین و تخصیص منابع مالی بپردازد. کلید واژه: #معلم_فروشنده، #اسناد_تحولی، #انگاره_معلمی، #فلسفه_تربیت_معلم #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

پذیرش مقاله جدید در همایش حکمرانی تعلیم و تربیت (شورای عالی انقلاب فرهنگی) عنوان: تقسیم کار و هم¬افزایی نهادها در حکمرانی تربیتی از منظر فقه تربیتی نویسنده: سیدنقی موسوی چکیده: قانون برنامه پنج¬ساله هفتم جمهوری اسلامی ایران در ماده 92 تکلیف نموده تا «برنامه تقسیم کار ملی و نقشه راه اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» تهیه شود. باتوجه به ضرورت مطالعات سیاستی و فقهی در مسائل حکمرانی تربیتی، نوشتار حاضر درصدد است تا «تقسیم کار ملی و هم¬افزایی نهادها در حکمرانی تربیتی» را از منظر فقه تربیتی بررسی نماید. روش تحقیق، روش توصیفی و استنباطی است. طبق بررسی¬های این نوشتار، نتایج زیر بدست آمد. 1) «تربیت به مثابه امری فرانهاد» در فقه تربیتی است (اعم از حاکمیت، خانواده، نخبگان دینی و توده¬های مردم) که بصورت شبکه¬ای از حقوق و تکالیف تربیتی طولی و عرضی قابل ترسیم است. تربیت در فقه تربیتی از «اهم المهمّات» است که «شارع به ترک آن راضی نیست». 2) «تقسیم کار و هم¬افزایی نهادها در حکمرانی تربیتی» از باب «تربیت مشارکتی» و «مشارکت تربیتی» بنحو «اعانه تربیتی» و «تعاون تربیتی» و نیز از باب «مقاومت تربیتی» و «تربیت مقاومتی» و نیز با ملاحظه «وظیفه فوقانی حاکمیت در تربیتِ متربیان و نیز توانمندسازی و یاری¬رسانی مربیان و بازیگران تربیت» » امری مطلوب و مستحب و در مواردی واجب است. واژگان کلیدی: #برنامه_هفتم، #سند_تحول، #فقه_تربیتی، #تربیت_مشارکتی. #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

پذیرش مقاله جدید در همایش حکمرانی تعلیم و تربیت (شورای عالی انقلاب فرهنگی) عنوان: تحلیل احادیث «تعلیم باب هُدی» از منظر حکمرانی دانش و آموزش نویسندگان: سیدنقی موسوی، علیرضا مزینانی چکیده احادیثی با مضمون تعلیم باب هدی و معلم خیر که در روایات اسلامی وجود دارد ظرفیت بالایی جهت توشه برداری در راستای سامان بخشی به حکمرانی دانش و آموزش دارد. تحلیل و بررسی روایات تعلیم باب هدی که قرابت مضمونی فراوانی با تعلیم خیر دارند علاوه بر اثبات مطلوبیت تعلیم هدایت آمیز، مهر بطلانی بر حکمرانی سکولار در حیطه علم و تعلیم و ایده فراغت دانش از ارزش دارند. نوشتار حاضر درصدد است با روش توصیفی استنباطی به بررسی این احادیث از منظر حکمرانی دانش و آموزش بپردازد. پس از غربال حجیت محور این روایات، مطالب فراوانی در راستای تکمیل پازل حکمرانی، از ادله معتبر قابل اصطیاد است. برخی از دلالت¬های استنباط شده بدین قرار است: جهت گیری کلان فضای تربیت، انگیزه بخشی جهت ورود باذلانه به عرصه تعلیم هدایت آمیز، توجه به ظرفیت ابزارهای نوین جهت نشر مضاعف دانش، بازبینی و کشف مولفه های صحیح ارزیابی معلمان، پرهیز از ذهن گرایی محض در جوامع علمی و فرهنگ سازی عمومیِ آموزشِ هادیانه از جمله توشه های احادیث معتبر باب در راستای تنظیم حکمرانی می باشد. کلیدواژه #معلم_خیر، #انگاره_معلمی، #فقه_تربیتی ، #فقه_حکمرانی_تربیتی #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

پذیرش مقاله جدید عنوان : تحلیلی از تربیت براساس آیه ششم سوره تحریم نویسنده: سیدنقی موسوی پذیرش نهایی مجله علمی «پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی» چکیده باتوجه به اهمیت خانواده¬پژوهی و مطالعات تربیتی مبتنی بر تفسیر قرآن، مساله نوشتار حاضر عبارت است از مفهوم-پردازی تربیت/فرزندپروری و مرزشناسی آن با مفاهیم مشابه و متضاد براساس آیه ششم سوره تحریم. روش پژوهش توصیفی، استنباطی و تحلیلی است. در بخش اول (تفسیر إنطاقی) تلاش شد با روش تفسیری و اجتهادی، مراد جدی آیه شریفه فهم و وقایه به مثابه تربیت، مفهوم¬پردازی گردد و با رعایت ضوابط فهم متن و کشف معانی، اینگونه استدلال شد که «وقایه در این آیه، یا از باب مقدمه یا مصداق، همان تربیت است» و این نتیجه حاصل شد که فرایند وقایه و تربیت وقایی تحت اطلاقات تربیت است و نباید به فرایند اضراری و اضلالی تبدیل گردد. در بخش دوم (تفسیر استنطاقی) تلاش شد نسبت «تربیت وقایی» با دیگر مفاهیم مشابه و متضاد ترسیم شود و این نتیجه حاصل به دست آمد که سخت¬هسته تربیت وقایی، هدایت الهی است و تربیت وقایی با تربیت لیبرال و تربیت سکولار در تضاد است. وقایه مساویِ مفهوم هدایت و تربیت و اعم از تعلیم، ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر است. همچنین وقایه نسبت به مفهوم حضانت و تامین نفقه اعم و نسبت به مفهوم ولایت ¬می¬تواند مساوی باشد. کلید واژه: #مراقبت، #آیه_وقایه، #فرزندپروری، #والدگری، #خانواده_محوری #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/

باسمه تعالی مقاله جدید- در فرایند ارزیابی مجلات: 📚عنوان مقاله : تبیین مبانی فقهی «حلقه¬های میانی تربیت» و کشف دلالت¬های آن در حکمرانی تربیتی 🖋نویسنده: سیدنقی موسوی 📌چکیده: نظریه «حلقه¬های میانی» در دیدگاه امام خامنه¬ای به معنای کنشگری واسطی گروه¬های نخبه مردمی در نیل به دولت جوان حزب¬اللهی است. این نظریه لفظاً یا مناطاً شامل عرصه تربیت بعنوان «حلقه¬های میانی تربیت» هم می¬شود. مساله نوشتار حاضر عبارت است از تبیین و تعلیل مبانی فقهی نظریه «حلقه¬های میانی تربیت» و استنتاج دلالت¬های آن در حکمرانی تربیتی. روش تحقیق روش توصیفی استنباطی و استنتاجی است. براساس بررسی-ها نتایج زیر بدست آمد: 1) «حلقه¬های میانی تربیت» به معنای تشکیل و پرورش گروه¬های مردمی و جوان انقلابی برای کنشگری در عرصه تعلیم و تربیت، مورد تجویز است؛ 2) براساس هفت استدلال فقهی که برخی ناظر به وظایف تربیتی حاکمیت و بعضی ناظر به وظیفه تربیتی توده¬ها و شماری دیگر ناظر به «میانی بودن کنشگری تربیتی» دلالت داشته، «حلقه¬های میانی تربیت» دارای مطلوبیت شرعی بنحو استحباب و وجوب است؛ 3) این نظریه به الگویی مردمی از «تسهیم اقتدار تربیتی» و حکمرانی تربیتی دلالت دارد که با الگو¬های رقیب که مردمی¬سازی دانش و آموزش را به خصوصی¬سازی و کالایی¬سازی فرومی¬کاهند، متفاوت است و در عرصه «تربیت مدرسه¬ای» می¬تواند ابتنائی برای رویکرد «مدرسه¬محوری» که محور مشارکت¬پذیری محله، خانواده، مسجد و سمن¬ها باشد، قلمداد گردد. واژگان کلیدی: #فقه_تربیتی، #فقه_حکمرانی_تربیتی، #تربیت_مردمی، #مردمی_سازی_آموزش. #مقاله_جدید 🧷کانال و سایت سیدنقی موسوی 👉 @seyednaghimousavi 👉http://seyednaghimousavi.ir/