#تفسیر #ترجمه_قرآن 🔺 نکاتی پیرامون شرایط تفسیر و ترجمه و برداشت‌های قرآنی (۳) 🔹 ما در سطح عمومی #اسلامی مان یک #عقایدی داریم از #توحید و #نبوت و #معاد. اگر کسی در این‌ها تشکیک داشته باشد، مسلمانی‌اش را هنوز احراز نکرده؛ باید برود دنبال مسلمانی و همه کارش را هم زمین بگذارد. یعنی الآن به حکم محکم #مسلمان بودن، یک نفر نشسته پشت میزش، #رئیس یک اداره است؛ حالا یا #رادیو گفت یا از یک #سخنرانی که داشت صحبت می‌کرد، یک مرتبه این شنید و ملتفت شد که این مسأله درباره‌ی معاد یا درباره‌ی توحید به گوشش نخورده بود، تا ملتفت شد و دید که این مطلب برایش حل نشده و بن‌بست دارد، باید کارش را زمین بگذارد، منشی یا معاون یا کسی دیگری را جای خودش بگذارد و برود بیرون!؛ چرا؟ برای خاطر این‌که این دچار یک #تردید شده درباره‌ی یک مسأله‌ی اصلی اسلامی که تا حالا ملتفتش نبود که تردید کند، اگر ملتفت شده بود به تردید خودش هم متوجه می‌شد، ولی حالا اصلاً مطلب تازه‌ای به ذهن و گوشش وارد شده که اصل و اساس مسائل اسلامی هم در این مطلب است. یا به حسب توحید یا به حسب نبوت یا در مسأله‌ی معاد. اگر دچار #شک و تردید شد، این‌جا حکمش چیست؟ حکمش این است که به قدر غذایی که نَمی‌رد، بخورد. باقی‌اش را برود دنبال حل این مسئله تا درستش کند. وگرنه این بماند به این شکل، نمی‌شود با او هم‌غذا شد، چون مسلمان نیست دیگر!. #همسر او هم باید خودش را از او جدا کند. یک‌چیز دیگر می‌شود آن. تقصیر هم ندارد زیرا تا حالا #متوجه نبوده، #غافل بوده. پس ما به این نظر سطحی در مسائل اسلامی، نمی‌توانیم همه‌ی #انبیاء و #اولیاء را شریک خودمان بدانیم. ۸۰/۸/۳۰ ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama