🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ #رمضان المبارک ۱۲ ق) قسمت اول 🔹 در #نفس_المهموم، حدیث چهلم از #کامل_الزیارات که از بهترین و معتبرترین کتب #شیعه است "بسند المتصل الی الشیخ الاجل ابن قولولیه قمی بسنده عن حماد عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: لَمَّا أُسْرِیَ بِالنَّبِیِّ صلی الله علیه وآله إِلَى السَّمَاءِ"؛ وقتی‌که آن حضرت به #معراج مشرَّف شد که خودش یک بحث بسیار معنوی عجیبی در #اسلام دارد. عروج #پیامبر به عوالم #ملکوت و بالای ملکوت و #عرش و #کرسی و این‌ها که خودش اصلاً علمی است و افرادی که از این آب زلال چشیده‌اند باید برای معراج توضیح بنویسند که اصلاً #نماز معراج است، #سجده معراج است، #زیارت ائمه معراج است، یعنی چه؟ حالا آن وقتی که حضرت به معراج رفتند به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و #امتحان می‌کند!؛ "لِيَنْظُرَ كَيْفَ صَبْرُك"؛ تا ببیند #صبر تو را. "قال: أُسَلِّمُ لِأَمْرِكَ يَا رَب"؛ پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من #تسلیم توام. "وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الصَّبْرِ إِلَّا بِك"؛ اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ "فَمَا هُنَّ؟ 1⃣ قيلَ لَهُ: أَوَّلُهُنَّ الْجُوعُ"؛ اول #مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ "وَ الْأَثَرَةُ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَهْلِكَ"؛ ایثارگری. یک عده‌ای #مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: #ایثار. عرض کرد: "قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ"؛ قبول کردم. "وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ". 2⃣ "وَ أَمَّا الثَّانِيَةُ فَالتَّكْذِيبُ وَ الْخَوْفُ الشَّدِيدُ"؛ اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبریِ خود را با #معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک #خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و #دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. "وَ بَذْلُكَ مُهْجَتَكَ فِينا"؛ در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره من می‌دهی!، بر اهل #کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت، همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می‌شوی، خون آلود می‌شوی، شکستگی داری. "قَالَ قَبِلْتُ يَا رَبِّ وَ رَضِيتُ وَ سَلَّمْتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ"؛ از تو صبر برسد انشاءالله صبر می‌کنم. ادامه دارد... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 دست #قدرت حق را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین #سجده است، این #نماز است، این #مسجد ، بوسه‌گاه تشکر آمیز من وشماست بر در خانه‌ی خدا. #انسانیت این است: تکان خوردن و #بیدار شدن و دست لطف مُعْطی و محسِن این جهان را بوسیدن. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ما بايد از وضعى كه داريم خارج شويم. از #فكرى كه داريم خارج شويم. همه چيز هم سر جاى خودش هست، نه این‌که از گرسنگى بميريم، نه! غذا خوردنمان می‌شود غذا خوردن سر سفره‌ای كه خدا #حضور دارد؛ الله اكبر! تا انسان غذا برايش می‌آورند به #سجده می‌افتد! چون غذايى است كه خدا برايش فرستاده؛ اين هم دست، دست #مخلوق خداست. فلذا فرموده: من همه چيز را آفريدم. تو را هم آفریده‌ام برای این‌که مرا بشناسی. ۸۹.۱.۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام) (قسمت دوم) 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة» [ #المراقبات ص ۱۹۱] این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت تصور ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، #فکر بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش، این به صورت نان در می‌آید. خب حالا دست #خلقت چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این #نعمت‌ها را ببر؛ میوه‌ها: انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟ ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین #سجده است، این #نماز است، این #مسجد بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. #انسانیت این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف معطی و محسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن. آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، #لطف او، #عنایت او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن #رحمت دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب #غیب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی روزه بگیرد در آن روز و در شبش #عبادت کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن‌ چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد. مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این لطف الهی است. ۸۹.۹.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 نجات از غفلت 🌹 بسم الله الرحمن الرحیم يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا (۴۱) وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا؛ ( #احزاب :۴۲) 🔹 دوره‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم یکی از #فاسدترین قسمت‌های تاریک زندگی #بشر است. برای این‌که #حیوانیت که #غفلت است، روز به روز زیاد می‌شود و #انسانیت که #تذکر و دقت و حواس جمع و التفات کامل به جهان است، روز به روز ضعیف می‌شود. 🔹 از امام #باقر علیه‌السلام مرحوم #صدوق نقل کرده که «پدرم #علی_بن_الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آن‌که #سجده کرد برای #شکر آن نعمت». خوب این در اثر همین #تذکر و تأمل در جهان است. #شناخت انسان و جهان همراه با چنین حالتی است. طوری نیست که بشود آن را ترک کرد. مثلاً وقتی ما به یکدیگر که می‌رسیم، به هم سلام عرض می‌کنیم، آیا اصلاً می‌شود این را ترک کنیم؟ خجالت می‌کشیم که با هم روبرو بشویم ولی یک سلامی، یک اظهار رفاقت و دوستی‌ای با همدیگر نکنیم. #نعمت خداوند همراه با دست کرم #لطف الهی به ما می‌رسد. آن‌وقت این #توجه داشتن به دست کرم الهی را #ذکر می‌گویند، یاد داشتن می‌گویند؛ ملتفت بودن، حواس جمع داشتن، #جهان_شناسی، #انسان_شناسی، همه‌ی این‌ها از این حالتی است که #انسان پیدا می‌کند. آن‌وقت شما حساب کنید از #صبح که ما بیرون می‌آییم یا از #خواب بلند می‌شویم تا وقتی که به خواب می‌رویم یک نفر پیدا می‌کنیم که چنین حالی داشته باشد؟، که فکر کند که من الآن امروز زنده‌ام، با #زندگی‌ای که از ناحیه‌ی #قدرت و #لطف الهی در من تابیده و مرا به تنفس و صحبت و کلام و راه رفتن و غذا خوردن نیرو داده. به این #فکر که افتاد، در همان کوچه یا خیابان که خطری نباشد، به خاک می‌افتد و سجده می‌کند. لازمه‌ی این تذکرات، این حالتی است که در #انسان پیدا می‌شود. خوب بنابراین دقیقه به دقیقه، ساعت به ساعت، روز به روز این حال دارد در بشر نابود می‌شود. از فاسدترین روزگار، یکی این روزگار ماست. 🔹 «هر بار حق‌تعالی از او شری و بدی‌ای را دفع می‌کرد، یا نقشه و طرح دشمنی را خنثی می‌کرد، سجده می‌کرد. از نماز فارغ می‌شد، سجده می‌کرد. بین دو نفر که اصلاح می‌کرد، برای شکر آن نعمت سجده می‌کرد.» حالا ما اگر به #منبر یا به #حوزه رفتیم، #درس خواندیم یا درس گفتیم، سجده می‌کنیم که امروز ما موفق شدیم یک درس از #فقه و #اصول و #ادبیات و #فلسفه و آن‌چه که نیاز محصلین #علوم بود تأمین کنیم یا #محضر یک عالمی حاضر شویم و از او و درس او چیزی یاد گرفتیم. آیا تا حالا به عمرمان چنین کاری کرده‌ایم یا کسی را دیده‌ایم که این کار را بکند؟ این‌ها از رسوم و آداب #انسانیت است که متروک شده است. مثل این قاچاق شده؛ و اگر ببینیم یا بشنویم چنین جایی هست، باید به دیدنش برویم و چنین چیزی را ببینیم. ۹۴-۸-۱۴=۲۲ #محرم ۱۴۳۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 السلام علیک یا ابا ابراهیم یا موسی بن جعفر و رحمة الله و برکاته 🔹 ما در #تاريخ کسی را پيدا نمی‌کنیم كه طرز #فكر حضرت #موسی بن جعفر علیه‌السلام را داشته باشد كه به #زندان افتاده باشد، از #خانواده‌اش دور شده باشد و حتی تحت شكنجه قرار گرفته باشد و خدا را به خاطر اين #نعمت شكر كرده باشد!. 🔹«كانَ يَشكُرُ اللهَ تَعالَی عَلَی مَا أعطَاه لَه مِن نِعمةِ التَّفَرُّغ لِلعبادَةِ!» اين عبادت‌هايی كه در #مسجد، #حج و ... می‌کنیم به نظر #عارف اموری نسبتاً سطحی می‌آید. عارف از اين هم می‌خواهد دقيق‌تر باشد. آن چه وقتی است؟ آن وقتی است كه در سياه چال زندان هم به #ياد خدا باشد!. آن‌جا است كه حتی فكر این‌که من خانه دارم، #همسر دارم، #بچه دارم و ... اصلاً نيست. خودش هست و مقام #رحمت الهی كه در دلش درخشندگی دارد و سرتاسر وجودش را گرفته است!. 🔸 #ابن_صبّاغ_مالكی از علمای اهل #تسنن در كتاب #فصول_المهمة نقل می‌کند: يكی از جاسوسان دولتی و درباری كه مأمور بود وضع آن حضرت را اطلاع بدهد این‌طور اطلاع داد و گفت: من شنيدم كه او با خدا #مناجات می‌کند و می‌گوید: «اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنِّی كُنتُ أسئَلُكَ أنْ تُفرغَنی لِعِبادَتِكَ»؛ خدايا تو می‌دانی كه يكی از خواسته‌های من اين بود كه تمام دل و وجودم در #عبادت تو قرار بگيرد؛ «فَقَد فَعَلتَ»؛ الآن كه وارد سياه چال شده‌ام، همان است كه می‌خواستم! «فَلَكَ الْحَمدُ»؛ پس من از تو تشكر می‌کنم كه دعای مرا مستجاب كردی!. 🔹 نقل شده است كه حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) در ابتدای شب وارد #مسجد پيامبر شدند و به #سجده افتادند. شنيده شد كه عرض می‌کنند: «عَظُمَ الذَّنبُ مِن عَبدِكَ»؛ #گناه من در درگاه تو خيلی بزرگ است!. «فَليَحسُن العَفوُ مِن عِندِكَ»؛ كاری كن كه #عفو تو آن را در بر بگيرد. «يا أهلَ التَّقوی وَ يا أهلَ الْمَغفِرةِ»؛ ای خدايی كه اهل #تقوی و #مغفرت هستی. «فَجَعَلَ يُرَدِّدُها حتَّي أصبَحَ»؛ اين #ذكر را آن‌قدر ‌گفتند تا این‌که #اذان صبح شد!. اگر اين ذكر يك سال هم طول می‌كشيد، ايشان اصلاً خسته نمی‌شدند؛ چون در يك #عرش و مقامی قرار گرفته‌اند كه حتی #فرشتگان هم به آن‌جا راه ندارند. این‌ها حالات #انسانی است. #دنيا برای چنين انسان‌هايی آفريده شده است. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 سال‌روز شهادت میثم تمار رضی‌الله‌عنه؛ (۲۲ #ذی_الحجة ۶۰ق) 🔹 «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ القلوب ثَبِّت قلبی علی دینِکَ»¹؛ این #دعا بهترین دعاهاست؛ در #قنوت، در #سجده، در ماشین، در راه، در بین #درس، در بین #مباحثه. آدم این دعا توی دلش زنده باشد و زنده نگه دارد و این دعا را تکرار کند. هر جا می‌شود با #زبان و هر جا نمی‌شود با تکرار در #قلب و خاطر؛ ای خدای من، ای مهربان خدای من، ای ارحم الراحمین من، این #دل مرا ثابت نگه دار، این نقش #ایمان، گچ تخته‌ای نباشد که با یک پنبه از بین برود!، ثابت باشد. این انگشترهایی که رویش چیزی را می‌نویسند، چهار روز دست آدم است، آدم نگاه می‌کند، می‌بیند چیزی نمانده و همه‌اش شسته شده. در وضو و در حمام و در صابون زدن‌ها پاک شده، اما آن انگشترهایی که در آن‌ها حکاکی کرده‌اند و کنده شده رویش، آن‌ها نه؛ دیگر با شستشو و صابون و این‌ها از بین نمی‌رود. این دعا مفادش این است که خدایا، این علاقه‌ی به خودت را، #بندگی من نسبت به خودت را که من الآن به آن #اقرار دارم، این را خودت حکّ کن، حکاکی‌اش دست توست. هیچ‌کسی نمی‌تواند در قلب من چیزی را حکاکی کند، تو ثابت کن، تو در آن بنگار با قلم #قدرت خودت، مثل جناب #میثم تمار!. میثم خیلی علاقه به حضرت #علی علیه‌السلام داشت در حالی که #عرب هم نبود. یک کسی بود که در جامعه‌ی #کوفه و عرب‌ها، نام و نشانی برایش قائل نبودند، می‌گفتند: یک #عجمی است؛ یعنی یک بیگانه است. اما در دل او [ ایمان و محبت امام علی علیه‌السلام] حکاکی شده بود. یک روز حضرت گویا به او فرمود که: چه خواهی کرد آن وقتی که آن ولد زناهای #بنی_امیه تو را اسیر کنند و دستور بدهند که به من #فحش بدهی؟!. گفت: چنین کاری نمی‌کنم. حضرت فرمودند: تو را می‌کشند! گفت: چه مانعی دارد؟! این چنین محکم گفت من چنین کاری نمی‌کنم. بعد وقتی #ابن_زیاد او را گرفت، دستور داد دست و پای او را بریدند!. همان‌طوری‌که دست و پایش بریده شده بود و خون از دست و پایش می‌ریخت، #مدح امیرالمؤمنین می‌کرد! یاد #امیرالمؤمنین می‌کرد؛ کمالات علی، زیبایی‌های علی، خوبی‌های علی را به مردم می‌گفت: مردم بی‌وفا نباشید!. علی #اسلام را زنده کرد. این دین اسلام یادگار علی است در دست شما. این #نماز و #مسجد مالِ علی است که به شما داده. مدام می‌گفت و می‌گفت، آخرش دستور داد زبانش ﺭا هم قطع کردند!. این معنی پیش‌آمدهاست که برای #انسان می‌کند. چرا این‌طور است؟ چون اصلاً #زندگی ارزشی ندارد!. ما ۲۰ سال هم زنده باشیم یا نباشیم چه ارزشی دارد. این #امتحان که این‌جا از انسان توی دبیرستان‌ها می‌کنند، چه چیزی است؟ دو تا مسئله است و دو تا کتاب است؛ این هم همین‌طور؛ این زندگی چیزی نیست که آدم پای آن بایستد و هول و هراسش را داشته باشد که مثلاً آخ چه خواهد شد، اگر من دوستی علی را نگه دارم و با این‌ها مبارزه کنم، از من چه چیزی می‌گیرند. خب غیر از این است که دست و پای مرا قطع بکنند، چشم مرا در بیاورند و کور بکنند. آن‌موقع، موقعی است که علی به داد من خواهد رسید. ۸۵٫۷٫۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) [دعای #غریق؛ #بحارالانوار ج۵۲ ص۱۴۹] @seyedololama

خداوند راه مستقیم را مجانی نمی‌دهد. باید آدم #درد داشته باشد و به درِ خانه‌ی او برود. مخصوصاً در #نمازهای مستحبی، در #رکوع و #سجده و در #خلوت. باید همانند بچه‌ای که شیر می‌خواهد #تضرّع کند. تضرّع از ریشه ضرع، به معنای شیرخواهی است. #انسان به هرجا که برسد، شیرخوار درِ خانه‌ی خداست. اگر این حالت شیرخوارگی را انسان حفظ کند، همه‌ی کارهایش درست می‌شود. ☑️مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololam