﷽ 🎆 ☝️ اطاعت (۲۳): ☝️ اطاعت از امام و حرکت در صراط مستقیم: ● از مفضل بن عمر روايت شده است كه او گفت: از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام در باره صراط پرسيدم، ايشان فرمود: صراط، راهي است به سوي شناخت خداوند عز و جل و دو صراط وجود دارد: صراطي در دنيا و صراطي در آخرت؛ صراط در دنيا امامي است كه پيروي از او واجب است. هر كس در دنيا او را بشناسد و به هدايت او اقتدا كند، از صراط آخرت كه پل جهنم است عبور مي كند و هر كس در دنيا او را نشناسد، در آخرت قدمش بر صراط بلغزد و در آتش جهنم افتاده و هلاك شود. ■ (معاني الاخبار، ص 32). ........................................ 💥 ﷽《 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ》 ( نساء / ٥٩) ● ترجمه: ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ [ ﻧﻴﺰ ] ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ [ ﺍﻣﺎﻣﺎن معصوم ﻛﻪ مصداق برتر آن هستند، ولی فقیه، سلسله ی فرماندهان حکومتی، پدر، شوهر و ..... مشروط به عدم مخالفت فرمانشان با فرمان خدا] ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﺪ .

﷽ 🎆 📖 قرآن (۷۱): 📖 «تنزیل» بودن ● کتاب قرآن از جانب خالق هستی نازل شده است لذا یکی از نام های قرآن «تنزیل» است. ● کلمۀ «تنزيل» به معناى نزول تدريجى است، يعنى قرآن در مدّت 23 سال و در حوادث و مناسبت‏هاى گوناگون، نازل گرديده است و اين با نزول دفعى قرآن در شب قدر بر قلب مبارك پيامبر (ص) منافاتى ندارد. تشريع و تكوين، هر دو از يك منبع هستند و قوانين آنها با يكديگر مطابقت دارد و آفريدگار آسمان‏هاى با عظمت، اگر سخنى بگويد آن سخن، بسيار مهمّ است. (تفسير نور، ج‏5، ص 320) ● خداوند در قرآن به معرفى نازل كننده آن است پرداخته تا از طريق شناخت او عظمت قرآن آشكارتر شود لذا مى‏گويد: "طاها (ای پیامبر). ما قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به زحمت و مشقت بيفتى. مگر آنكه مايه‏ى تذكّر و يادآورى باشد براى كسى كه (از خدا) مى‏ترسد. از جانب كسى كه زمين و آسمان‏هاى بلند را آفريده، نازل شده است او خداوندى است رحمان كه فيض رحمتش همه جا را فرا گرفته، و بر عرش مسلط است"؛ «طه (1) ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى‏ (2) إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشى‏ (3) تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّماواتِ الْعُلى‏ (4) الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏ (5)». (طه، 4-1) در اينكه «تنزيلا» از نظر اعراب چه محلى را دارد، در ميان مفسران گفتگو است، اما صحيحتر اين است كه مفعول مطلق باشد براى فعل مجهول محذوفى و در تقدير چنين بوده است «نزل تنزيلا ممن خلق الارض ...». در حقيقت اين توصيف، اشاره به ابتدا و انتهاى نزول قرآن مى‏كند، انتهاى آن زمين و ابتدايش آسمانها به معنى وسيع كلمه، و اگر در اينجا كلمه «و ما بينهما» مانند بعضى ديگر از آيات قرآن اضافه نشده، شايد به خاطر همين است كه هدف بيان ابتدا و انتها بوده است. به هر حال خداوندى كه قدرت و تدبير و حكمتش پهنه آسمان و زمين را فرا گرفته، پيدا است اگر كتابى نازل كند چه اندازه پر محتوا و پر بار است. سیاق آیه اقتضاء دارد كلمه «تنزيلا» به معناى اسم مفعول، و حال از ضمير «تذكره» باشد، كه به قرآن بر مى‏گردد، و معنايش اين است كه ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه خود را به تعب اندازى، و ليكن نازل كرديم تا دارندگان خشوع را با كلام الهى كه نازل از ناحيه او است متذكر شود. كلمه «على» جمع «عليا» است كه مؤنث اعلى است، مانند كلمه «فضلى و فضل»، و اگر براى صله موصول «من» و براى اينكه ابهام را از اينكه چه كسى قرآن را نازل كرده بر دارد خصوص صفت خلقت آسمانهاى بلند و زمين را اختيار كرد براى اين بود كه اين صفت از ميان صفات خداوندى با مساله تنزيل مناسب‏تر است، چون تنزيل، آوردن از بالا به پائين است، كه آن بالا مبدأ و اين پائين منتهاى اين آوردن باشد، و اگر تنها از خلقت آسمان و زمين نام برد و خلقت ما بين اين دو را اسم نبرد، براى اين بود كه كارى به آن نداشت، غرض تنها بيان مبدأ و منتهاى تنزيل بود، به خلاف در مثل آيه‏ «لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما» كه غرض در آن بيان عموميت ملك خدا نسبت به جميع عالم است. ■ (ترجمه تفسير الميزان، ج‏14، ص 165). .................................... 💥 ﷽《فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ》. (مزمل، ۲۰) ( پس بخوانید از قرآن مقداری که برای شما میسر و آسان هست).

﷽ 🎇 😀 سلام و سلامتی (۲۱): 😀 کاش بر جبرئیل سلام کرده بودم: ● امام صادق (ع) فرمود: ابوذر بر پیامبر گذشت و جبرئيل بصورت دَحِيَّه كَلْبِى خدمت آن حضرت‏ بود و با او خلوت كرده بود و چون ابوذر آن وضع را ديد برگشت و سخن آنها را قطع نكرد جبرئيل گفت اى محمد اين ابوذر است كه بر ما گذشت و سلام نداد ولى اگر سلام داده بود جوابش را ميدادم. اى محمد ابوذر دعائى دارد كه به آن دعا ميكند و نزد اهل آسمان معروف است وقتى من به آسمان بالا رفتم از او بپرس. چون جبرئيل بالا رفت ابوذر خدمت پيغمبر آمد و به او فرمود اى ابوذر وقتى بر ما گذشتى چه مانع شد كه بر ما سلام ندادى؟ گفت گمان كردم دَحِيَّه كَلْبِى با شما در موضوعى خلوت كرده است. فرمود او جبرئيل بود و با من گفت اگر ابوذر بر ما سلام كرده بود پاسخش ميدادم و چون ابوذر دانست كه او جبرئيل است بسيار پشيمان شد كه بر او سلام نكرده است، پیامبر به ابوذر فرمود چه دعائي است كه ميخوانى؟ جبرئیل به من خبرداد كه تو را دعائي است که نزد اهل آسمان معروف است، گفت آرى يا رسول اللَّه ميگويم: بارخدايا از تو میخواهم ايمان به تو را و تصديق به پيغمبرت را و عافيت از هر بلا و شكر بر عافيت و بى‏نيازى از مردمان بد را". «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْإِيمَانَ بِكَ وَ التَّصْدِيقَ بِنَبِيِّكَ وَ الْعَافِيَةَ عَنْ جَمِيعِ الْبَلَاءِ وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ وَ الْغِنَى عَنْ شِرَارِ النَّاس‏». ■ (أمالي، صدوق، ص345‏). .................................... 💥 ﷽ 《وَ السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا》. (مريم/ ۳۳) ● ترجمه: ﺩﺭﻭﺩ ﺑﻴﻜﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﻣﻦ: ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪم ﻭ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻲ‌ﺭﻭم ﻭ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻲ‌ﺷﻮم... .

﷽ 🎇🐐 عقیقه (۱۸): ● مسئله: از مستحبات اكيد عقيقه براى مرد و زن است و مستحب است كه از براى مرد، نر و از براى زن، ماده عقيقه شود؛ و اينكه روز هفتم باشد و اگر به جهت عذرى يا بدون عذر از آن تأخير بيفتد، ساقط نمى‌شود بلكه اگر از او عقيقه نشود تا بالغ شود، خود او از براى خودش عقيقه نمايد. بلكه اگر در زمان حياتش عقيقه ننمايد مستحب است كه بعد از فوتش از طرف او عقيقه شود و بايد از يكى از انعام ثلاثه باشد ميش باشد يا بز و گاو و شتر و تصدق به ثمن آنها از عقيقه مجزى نمى‌باشد. گفته شده: مستحب است كه شروط قربانى در آن جمع باشد از سالم بودنش از عيبها و سنش در شتر كمتر از پنج سال كامل و در گاو كمتر از دو سال و در بز كمتر از يك سال كامل و در گوسفند كمتر از هفت ماه نباشد و اين خالى از اشكال نيست كما اينكه تعيين سن‌ها به آنچه كه ذكر شد بعضى از آنها خالى از اشكال نمى‌باشد؛ و البته امر سهل است. و مستحب است كه پا و ران به قابله اختصاص داده شود و افضل آن است كه يك چهارم آن به او اختصاص پيدا كند و اگر بين ربع و پا و ران جمع شود، به اينكه يك چهارم عقيقه كه آن دو تا در آن قرار دارند، به او داده شود بعيد نيست كه عمل به هر دو مستحب شده باشد. و اگر قابله نباشد به مادر داده مى‌شود كه آن را صدقه بدهد. ■ (تحرير الوسيله - ترجمه، ج۳، ص: ۵۵۵ - مسئلۀ ۹). ...................................... 💥 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ * إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ (۱) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ (۲) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ (۳). (الكوثر/ ۳- ۱). ● ترجمه: به نام خداوند بخشنده بخشایشگر، (ای پیامبر) ما به تو کوثر [= خیر و برکت فراوان‌] عطا کردیم! پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن! ﺑﻠﻪ، ﺁﻥ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺯﺧﻢِ‌ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺟﺎﻕ‌ﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺗﻮ!

﷽ 🎇🌷رزمندگان بم (۶۹۲): ● از راست: 1- رزمنده ...... 2- رزمنده محمد علی حبیب اللهی 🌷 بغض و عداوت بیشتر دشمنان اسلام: ● امام خامنه ای (زید عزّه): "امروز اسلام بيش از هميشه در دنيا مورد بغض و عداوت سردمداران قدرتهاى شيطانى است. سابق هم با اسلام بد بودند و هيچ‏وقت گردن كلفتها و زورگوهاى عالم، از اسلام خوششان نمى‏آمد و با اسلام دل صافى نداشتند؛ اما امروز اين دشمنى چند برابر است. امروز، قدرتهاى شيطانى مزه‏ى ضربتهايى را كه اسلامِ زنده بر آن‏ها وارد مى‏كند، چشيده‏اند. امروز، قدرتهاى شيطانى غربى- امريكا و ايادى و اذنابش- فهميده‏اند كه وقتى يك ملت مسلمان بود و به نام خدا قيام كرد، چه معنايى دارد. لذا از اسلام بيشتر مى‏ترسند و نسبت به اسلام بيشتر بغض و عداوت مى‏ورزند". ■ (حدیث ولایت، بیانات، در تاریخ (24/ 08/ 1368).

﷽ 🎇 🐕 سگ (۱۲): 🐕 فرقه ای به نام سگهای خیس شده به باران ● پس از شهادت امام کاظم (ع) دو گرایش عمده به نامهای «قطعیّه» و «واقفیّه» پدید آمد. قطعیّه رحلت امام کاظم (ع) را تأیید کرده و امامت امام رضا (ع) را پذیرفت. شهرستانی «قطعیّه» را با «اثنی عشریّه» که به امامت ائمۀ پس از امام رضا (ع) تا امام دوازدهم، اعتقاد دارند یکی دانسته است. گرایش «واقفیه» به بهانۀ باور نداشتن به درگذشت امام کاظم (ع) بر اعتقاد به امامت یا مهدویّت آن حضرت باقی ماند. ● فرقۀ دیگری را که بعداً به آن نام «ممطوره» داده شد شخصی از غُلات به نام «محمد بن بشیر» بوجود آورد. این فرقه به حلول و تناسخ عقیده داشت و محرّمات را مباح میشمرد. نام این فرقه برگرفته از کلاب ممطوره است که به معنی سگهایی است که بوسیلۀ آب باران خیس شده اند. این نام را «علی بن اسماعیل» یکی از متکلّمان شیعی بر آنان نهاد که بعدها بدان شهرت یافتند. اشعری جزئیّاتی از عقاید آنان را آورده و می افزاید: عقاید اینها در تفویض (واگذاری اختیارات خداوند به امامان) عین عقاید غُلات است. این فرقه تا زمان تألیف کتاب اشعری باقی بوده اند. ● در خصوص پیدایش فرقه های بعد از امام کاظم (ع) آنگونه که مرحوم طبرسی روایت کرده: اشکال اصلی از سوی کسانی بود که در آخرین حبس و زندانی شدن امام کاظم (ع) که منجر به شهادت آن حضرت شد، اموالی نزدشان جمع شده بود. ● عبارت طبرسی در این باره چنین است: "سبب ظاهری این اشکال تراشیها طمع در اموال و ودایعی بود که در زمان زندانی بودن امام کاظم (ع) پیش بعضی از اصحاب آن حضرت جمع شده بود، این موضوع آنان را به انکار وفات آن حضرت و ادعای زنده بودن او و انکار جانشنی برای وی و انکار نص در بارۀ امام بعدی واداشت". ● شاهد سخنِ طبرسی روایتی است که کشّی نقل کرده و در آن آمده است که سی هزار دینار نزد دو وکیل امام کاظم (ع) به نام «حَیّان سَرّاج» و شخصی دیگر بود. زمانی که امام در زندان بود، آنها با این پول خانه و غَلّات خریدند و وقتی خبر رحلت امام (ع) به آنها رسید وفات آن حضرت را انکار کرده و در میان شیعه شایع کردند که امام کاظم (ع) نمرده است؛ زیرا او قائم آل محمّد است «أَذَاعَا فِي الشِّيعَةِ أَنَّهُ لَا يَمُوتُ لِأَنَّهُ هُوَ الْقَائِم‏». ● در پایان روایت تصریح شده است که برای شیعیان روشن شد این دو نفر به خاطر خوردن اموالی که پیش ایشان بوده، این شایعه را درست کرده اند. ● یکی دیگر از علل پیدایش این انحراف، چنانکه پیش از آن نیز در بارۀ بعضی از امامان پیش آمده بود، مفهوم «قائم» و «مهدی» بود که در میان شیعه از قوّت زیادی برخوردار بود، گرچه باید گفت در منابع اهل سنّت هم فراوان وجود داشت. این انحراف در مواردی ناشی از فرصت طلبی و سودجوئی اشخاص نبود، بلکه در مواردی به دلیل اعتقاد به مهدی آل محمد و نشناختن مصداق واقعی آن، دچار این کجروی و انحراف میشدند. ناگفته نماند که وجود رگه هایی از غلوّ نیز در پیدایش این کجروی بی تأثیر نبود، به هر حال مسألۀ مهدویّت امام کاظم (ع) نیز پس از شهادت آن حضرت، به این معنا که هنوز زنده است و غیبت اختیار فرموده، از طرف عدّه ای ترویج میگردید. به هر روی باور به مهدویّت یا قائمیّت امام کاظم (ع) سبب پیدایش انحراف در شیعه گردید و کسانی بدون امام و در واقع سر در گم رها شدند. ■ (حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، رسول جعفریان، ص 427 - 429). .................................... 💥 ﷽《وَ لَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَ لَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ذَّٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ》. (اعراف، ۱۷۶) و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)!

﷽ 🎇 👾 شر (۸۰): 👾 فلسفه خلقت شرور (۱) 👾 امتحان: ● يکي از سنت هاي خداوند آزمايش است و مردم حداقل سالي يکبار يا دو بار آزمايش ميشوند. ● در قرآن میخوانیم: "مردم در هر سال، يك يا دو بار آزمايش مى شوند" «يُفْتَنُونَ في كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ». (توبة /28) ● امتحان الهي نیز به وسيله اسباب صورت ميگيرد و شر و خير اسباب امتحان هستند چنانکه در قرآن میخوانیم: "و شما را با بديها و خوبيها آزمايش میكنيم". «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً». (انبياء / 35) ● در روایتی آمده است که امام علي (ع) بيمار بود، جمعي از دوستان به عيادتش رفتند و گفتند حالتان چطور است؟ فرمود: «شرّ» است. گفتند اين سخن شايسته شما نيست! فرمود: خداوند متعال مي فرمايد: "و شما را با "شر" و "خیر" آزمايش مى كنيم" «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً». سپس فرمود: "منظور از خير، «سلامتي» و «ثروت» و منظور از شر، «مريضي» و «فقر است» که خداوند آنها را به خاطر آزمايش شما قرار داده است". «فَالْخَيْرُ الصِّحَّةُ وَ الْغِنَى وَ الشَّرُّ الْمَرَضُ وَ الْفَقْرُ ابْتِلَاءً وَ اخْتِبَاراً». (الجعفريات/ ص 233 - الدعوات، ص 168 ) ● اما چگونه بلاها میتواند انسان را در معرض آزمايش قرار دهد؟ جواب اين است که بعضي از افراد در قبال مصائب و مشکلاتي که با آن مواجه ميشوند عکس العملي از خود نشان ميدهند که آنها را از مسير حق و مورد رضاي خدا منحرف ميکند . مثلاً کسي که گرفتار فقر و مشکلات مالي است ممکن است براي رفع مشکل خود به امور خلاف و نامشروعي از قبيل «دزدي» روي آورد و يا در قلب خود نسبت به خدا کدورتي احساس کند و يا بر زبانشان سخنان تند و گلايه آميزي نسبت به عدل پروردگار جاري کند. همچنین مثل اينکه کسي در اثر از دست دادن يک عزيز و يا ابتلاء به فقر و يا بيماري شديد، دست از عقائد و اعمال مذهبي خود شسته و مسير ديگري را در پيش گيرد. ● موفقيت و عدم موفقيت در اين امتحان به «صبر» و «عدم صبر» است، انسان موفق در اين امتحانات انساني است که صبر ميکند و خود را از انجام کارهائي که خلاف خشنودي خداوند است باز مي دارد. ...................................... 💥 ﷽ 《بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ* قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2) وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) وَ مِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) وَ مِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)》. ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ، بگو: پناه مى برم به پروردگار سپيده دم، از شرّ آفريده هايش. و از شرّ تاريكى شب، آنگاه كه همه جا را فراگيرد. و از شرّ افسون گرانى كه در گره ها مى دمند. و از شرّ هر حسود آنگاه كه حسد ورزد.

﷽ 🎇 🌴 درختکاری و زراعت (۱۸): 🌴 درختکاری امیرالمؤمنین: ● حضرت امير المؤمنين (ع) يك هزار بنده را از دسترنج خود، در راه خدا آزاد كرد. كار امام اين بود كه نهالِ درخت ميكاشت و بعد ميفروخت و از پول آن بنده میخريد و در راه خدا آزاد میكرد و با اين حال چيزى از مال خود به آنان مى‏بخشيد تا آنها نيازى به مردم نداشته باشند. روزی بعضى از غلامان به آن حضرت خبر دادند كه چشمه‏اى در يكى از باغ‏ها ایجاد شده که آب آن چشمه چنان ميجوشد که اندازه گردن شتر آب از آن بيرون میریزد. امام سه مرتبه فرمود: وارث‏هاى آن چشمه را مژده دهيد. سپس حضرت چند نفر را خواست و آنان را شاهد گرفت كه اين چشمه را تا پايان دنيا در راه خدا وقف كردم و فرمود: اين كار را كردم تا خداوند آتش را از چهره ی من دور كند. بعدها معاويه میخواست همان نخلستان را از حضرت امام حسن (ع) به قیمت دويست هزار دينار خريدارى کند لکن حضرت فرمود: "چيزى از آن را نمى‏فروشم چون پدرم آن را در راه خدا وقف كرده‏ است". ■ (إرشادالقلوب، ج1، ص105). .............................................. 💥 ﷽《و النَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ (۱۰) رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ وَ أَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ(۱۱)》. "ﻭ [ﻧﻴﺰ] ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﺧﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﺮﺍﻛﻢ ﻭ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﭼﻴﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ [ﺭﻭﻳﺎﻧﺪﻳﻢ] (١٠) ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﺯﻕ ﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺁﻥ ﺁﺏ، ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ ; ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺸﺎﻥ [ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﺯ ﺧﺎﻙ ﮔﻮﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ. (١١)".

﷽ 🎇 😌 غَض نظر (۲۷): 😌 زنای چشم: ● امام باقر و امام صادق (ع) فرمودند: «كسى نيست مگر اينكه به بهره ‏اى از زنا دست يافته است. پس زناى دو چشم نگاه است و زناى دهان، بوسيدن است و زناى دو دست لمس كردن است چه زناى فرج آن را تكميل كند يا نكند". پيامبر (ص) فرمود: "براى هر عضوى از انسان بهره ‏اى از زناست: زناى چشم نگاه است، زناى زبان سخن گفتن است و زناى دو گوش شنيدن است و زناى دو دست، گرفتن است و زناى دو پا، راه رفتن است و عورت گاهى اينها را تصديق مى‏ كند و گاه تكذيب مى ‏كند. (گاه زناى اصلى را به دنبال دارد و گاه ندارد)". ■ (منابع فقه شيعه، ج‏25، ص: 594) ...................................... 💥 ﷽《قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ》. (نور/ ۳۰) به مؤمنان بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است! 💥《وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا...‌》. (نور/ ۳۱). "و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را - جز آن مقدار که نمایان است - آشکار ننمایند ......".

﷽ 🎇 🧋 روزه (۹۸): 🧋 روزه در زندان ● مطلبى كه مايۀ تأسف است، اين است كه حضرت امام حسن عسكرى (ع) با چندين خليفه زندگى كرد و از همۀ آنها مصيبت ديد: معتصم، واثق، متوكل، منتصر،مستعين، معتز، مهتدى و معتمد. مدت شش سال امامت را با سه خليفۀ معتز، مهتدى و معتمد بود. همۀ آنان از آن حضرت كرامتها ديدند؛ ولى نه تنها به امامت او معتقد بودند، بلكه آن بزرگوار را مورد آزار قرار دادند. حضرت عسكرى در آن مدت شش سال يا در زندان بود و يا در تحت مراقبت بود زندانبان معتمد مى‌گويد: چون به من امر شده بود كه شدت عمل به خرج بدهم، از اين جهت دو نفر را كه مشهور به قساوت و رذالت بودند بر زندان امام عسكرى گماردم. طولى نكشيد كه آن دو نفر افرادى شايسته شدند؛ اهل نماز و روزۀ مستحبى؛ اهل تهجد؛ اهل وقار و سكينت؛ اهل خير و وفا. چون از آنها پرسيدم كه چرا به حسن بن على سخت نمى‌گيريد؟ گفتند: در حق او چه بگوييم، كسى كه هميشه مشغول به عبادت خداوند است. روزها روزه مى‌گيرد، شبها تا به صبح به عبادت است؛ كم حرف و پر وقار است؛ ابهت او چنان است كه چون به ما نگاه مى‌كند، لرزه به اندام ما مى‌افتد! ولى آيا معتمدها، معتزها، متوكل‌ها پند مى‌گرفتند؟ نه، تا آنكه آن بزرگوار را شهيد كردند. ■ (زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، آیت الله حسین مظاهری، صفحه 164). ...................................... 💥 《يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ》. (بقره/ ۱۸۳) ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید. 💥 《يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ》. (الحج/ ۱) ﺍﻱ ﻣﺮﺩم ! ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ، ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺍﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ . 💥🧋 روزه و تقوا / تقوا و زلزله ی قیامت

﷽ 🎇🌷رزمندگان بم (۶۹۳): ● ١ و ۲- ..... ٣- جانباز بسیجی مجید اعتمادی، (برادر جانباز بسیجی سعید اعتمادی و پسر عموی رزمنده محسن اعتمادی) ۴- شهید حاج علی محمدی (فرمانده گردان از رفسنجان) ۵ و ۶- ......‌‌‌... 🌷 جهاد در کنار رزمندگانی که روزها روزه مى ‏دارند و شبها در نمازند: امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: "عبّاد بن كثير زاهد به هنگام جوانى با جدم امام سجاد در راه مكه مواجه شد و گفت: اى پسر حسين! جهاد را با مشكلاتش وا نهاده‏اى و به حج و عمره بى‏ خطر پرداخته ‏اى؟ با آنكه قرآن مجيد مى ‏گويد: «خداوند جان و مال مؤمنان را در برابر بهشت جاودان خريدار است به ‏شرطى كه در راه خدا پيكار كنند: بكشند و كشته شوند. بهشت جاودان حقى است كه در تورات و انجيل و قرآن براى شهيدان‏ معين شده است، و چه كسى بهتر از خدا به وعده خود وفا خواهد كرد؟ بشارت باد شما را با اين سودا و اين همان رستگارى بزرگ است». جدم على بن الحسين {امام سجاد}به او گفت: آيه را دنبال كن. و عبّاد، آيه قرآن را چنين دنبال كرد: «آنان كه به‏ سوى حق باز مى ‏گردند. خدا را پرستش مى ‏كنند و به ستايش او مى ‏پردازند، روزها روزه مى ‏دارند و شبها در نمازند. به نيكيها فرمان مى ‏دهند و از بديها منع مى ‏كنند و حدود الهى را نگهبانند. اى رسول گرامى به اين مؤمنان بشارت ده كه بهشت جاودان در انتظار آنان است». و چون عبّاد بصرى از تلاوت اين آيه فارغ شد، جدم على بن الحسين به او گفت: هرگاه ما با چنين مؤمنانى كه خدايشان مى ‏ستايد مواجه شويم، همراه آنان جهاد مى‏ كنيم و جهاد را از حج خانه خدا برتر و بالاتر مى ‏شماريم". ■ (گزيده كافى، ج‏4، ص: 207)

﷽ 🎇 🌼 امام زمان (عج) (۱۸۷): 🌼 وضعیت امامت در دورۀ غيبت صغرى : ● اوضاع زمانه و عدم پذيرش مردم باعث شد كه امام زمان (ع) از نظرها پنهان گردد، اين پنهانى كه از آن به عنوان غيبت ياد مى‏شود تا زمانى كه مردم آماده شوند و شرايط ظهور مهيا گردد، ادامه دارد. ولى طبيعى است كه وقتى امام مردم غايب شد، مردم را به حال خود نمى‏گذارد، بلكه افرادى را بين خود و مردم واسطه قرار مى‏دهد، وظيفه مردم هم اين است كه با كنجكاوى دقيق اين افراد را بشناسند و تكليف خود را از آنها بگيرند. بر همين اساس پس از آنكه امام زمان (ع) در سال 260، هنگام رحلت پدر بزرگوارشان، از نظرها پنهان شدند (و غيبت صغرى بوجود آمد) تا نيمه شعبان سال 329، چهار تن از فقهاى ربّانى به ترتيب زير از جانب آن حضرت تعيين شده و واسطه بين آن حضرت و مردم شدند: 1- عثمان بن سعيد (ره) كه در سال 300 هجرى وفات كرد. 2- محمد بن عثمان (ره) كه پنج سال عهده‏دار نيابت خاص بود و در سال 305 درگذشت. 3- حسين بن روح (ره) كه در شعبان سال 326 وفات كرد. 4- على بن محمد سيمرى (ره) كه در نيمه شعبان سال 329 از دنيا رفت و امام به او دستور داد كه ديگر كسى را جانشين خود نكند. از اين وقت به بعد دوران غيبت كبرى (طولانى) آغاز شد. (دستور و توقيع امام (ع) به چهارمين نائبش در كتاب اعلام الورى، صفحه 417 و ... آمده است). غيبت كبرى كه از نيمه شعبان سال 329 شروع شد، تا هنگام ظهور حضرت مهدى (ع) ادامه دارد . ■ (حضرت مهدى (ع) فروغ تابان ولايت، ص: 34). ................................... 💥﷽ 《 وَ نُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ》. (القصص /۵) ● ترجمه: ﻭﻟﻲ ﻣﺎ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﺑﺮ کسانی (ﺑﻨﻲ‌ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ) ﻛﻪ ﺳﺎﻝ‌ﻫﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﻌﻤﺘﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺒﺨﺸﻴﻢ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻟﮕﻮی ﻣﺮﺩم ﻭ ﻭﺍﺭﺙ ﻛﻨﻴﻢ.

🎇 ⛏ اشتغال (۴۴): ⛏ دعا بدون اشتغال رزق آور نیست: ● عمر بن يزيد از امام صادق (ع) روايت مى ‏كند كه فرمود: "مى ‏پندارى اگر شخصى داخل خانه‏ اش گردد و در خانه را بندد، آيا از آسمان چيزى بر او فرو مى ‏بارد". عمر بن يزيد به امام صادق (ع) عرض كرد: "شخصى گفت: به طور قطع در خانه ‏ام مى ‏نشينم و به نماز و روزه و عبادت پروردگارم مى‏ پردازم و روزى ‏ام خودش خواهد رسيد! امام صادق (ع) فرمود: او يكى از سه شخصى است كه دعايش اجابت نخواهد شد". ■ (منابع فقه شيعه، ج‏22، ص 71) .............................‌ 💥 ﷽《وَ لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَ تُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ》. (بقره/ ۱۸۸). ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺨﻮﺭﻳﺪ. ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺷﻮﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﻗﺎﺿﻴﺎﻥ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ [ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﺣﻜﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺁﻧﺎﻥ] ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ [ﺯﺷﺘﻲِ ﻛﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ] ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ.

🎇💥 آیات نورانی تر (۱۴۴): 💥 خانواده خود را از آتش نجات دهيد: ● «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِيکُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلاَئِکَةٌ غِلاَظٌ شِدَادٌ لاَ يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ‌». "اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، خودتان و اهل خانوادۀ خود را از آتشى كه هیزم آن، مردم و سنگها هستند حفظ كنيد. بر آن آتش فرشتگانى خشن و سختگير گمارده شده اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپيچى نمى‏كنند و آنچه را كه مأمورند انجام مى‏دهند". ● به دنبال اخطار و سرزنش نسبت به بعضى از همسران پيامبر (ص) خداوند در آيات مورد بحث روى سخن را به همه مؤمنان كرده، و دستوراتى در باره تعليم و تربيت همسر و فرزندان و خانواده به آنها مى‏دهد، نگهدارى خويشتن به ترك معاصى و عدم تسليم در برابر شهوات سركش است، و نگهدارى خانواده به تعليم و تربيت و امر به معروف و نهى از منكر و فراهم ساختن محيطى پاك و خالى از هر گونه آلودگى، در فضاى خانه و خانواده است. اين برنامه‏اى است كه بايد از نخستين سنگ بناى خانواده، يعنى از مقدمات ازدواج، و سپس نخستين لحظه تولد فرزند آغاز گردد، و در تمام مراحل با برنامه‏ريزى صحيح و با نهايت دقت تعقيب شود. به تعبير ديگر حق زن و فرزند تنها با تامين هزينه زندگى و مسكن و تغذيه آنها حاصل نمى‏شود، مهمتر از آن تغذيه روح و جان آنها و به كار گرفتن اصول تعليم و تربيت صحيح است. «وقود» (بر وزن كبود) به معنى «آتشگيره» يعنى ماده قابل اشتعال مانند «هيزم» است (نه به معنى «آتش‏زنه» مثل كبريت، چرا كه اعراب آن را «زناد» مى‏گويد). به اين ترتيب آتش دوزخ مانند آتشهاى اين جهان نيست، شعله‏هاى آن از درون وجود خود انسانها زبانه مى‏كشد! و از درون سنگها! نه فقط سنگهاى گوگردى كه بعضى از مفسران به آن اشاره كرده‏اند، بلكه همه انواع سنگها چون لفظ آيه مطلق است، و امروز مى‏دانيم كه هر قطعه از سنگها مركب از ميلياردها ميليارد دانه اتم است كه اگر نيروى ذخيره درون آنها آزاد شود چنان آتشى برپا مى‏كند كه انسان را خيره مى‏كند. بعضى از مفسران «حجارة» را در اينجا به بتهايى تفسير كرده‏اند كه از سنگ ساخته مى‏شد، و مورد پرستش مشركان بود. ■ (تفسير نمونه، ج‏24، ص 286) ● از کتاب مقاتل روايت شده منظور اين است كه شخص خانواده و چاكرانش را تأديب‏ كند و خير را به آنان بياموزد و از كار شرّ نهى كند و آن حقّى است كه بر هر مسلمانى واجب است. همچنین در حديث است كه خدا رحمت كند كسى را كه بگويد: اى خانواده، به نمازتان، روزه‏تان، زكاتتان، مسكينتان، يتيمتان، همسايگانتان، برسيد باشد كه خدا آنها را با وى در بهشت گرد آورد. ■ آدرس: (ترجمه تفسير جوامع الجامع، ج‏6 ، 360)

﷽ 🎇🌷رزمندگان بم (۶۹۴): ‏● از راست: 1- جانباز محمّد حسین غنی زاده (فرزند مرحوم حجت الاسلام حاج عباس غنی زاده) 2- #شهید_پاسدار_حسین_محمّد آبادی (برادر شهید پاسدار سبزعلی محمّدآبادی) 🌷 خانوادۀ شهید و زنده نگه داشتن یاد شهیدان: ● امام خامنه ای:"دشمن بايد از زبان فرزندان شهدا چيزى را بشنود كه مثل گلوله‏اى در دلش اثر كند. فرزندان شهدا امروز در همه‏جا هستند؛ در دانشگاه‏ها، در مدارس، در مراكز كار و مسؤوليت، در سطوح مختلف. عزيزان من! هرجا هستيد، نگذاريد درخشندگى نور شهادت كه در خميره شماست، به‏وسيله ترفندهاى دشمنان خاموش شود و افول پيدا كند. به شهادت و راهى كه پدران و عزيزان شما در آن به شهادت رسيدند، افتخار كنيد و بدانيد اگر شهدا و جانبازان نبودند، اگر آن ايثارگرى‏ها و فداكارى‏ها نبود، اين ملت امروز تيره‏روزترين ملتهاى منطقه بود. ■ (حدیث ولایت، بيانات، سال‏1380).

﷽ 🎇 ⏰ نماز (۱۹۵): ⏰ لباسی برای نماز نداشتند: ● متوکل عباسی در زمان امامت امام هادی (ع) از نظر اقتصادي بر شيعيان سخت ميگرفت، كه ميگويند در آن زمان گروهي از بانوان علوي در مدينه حتي يك دست لباس درست نداشتند كه در آن نـماز بخوانند و فقـط يك پيراهن منـدرس بـرايشان مانده بود كه به هنـگام نـماز به نـوبت از آن استـفاده ميكردند و نـيز با چرخ ريسي روزگار ميگذراندند، تا آنكه متوكل به هلاكت رسيد. فرماندار متوكل در مكه و مدينه مردمان را از نيكي و احسان به آل ابي طالب بازمي داشت و سخت دنبال اينكار بود، چنانكه مردم از بيم جان دست از رعايت و حمايت علويان برداشتند و زندگي بر خاندان امير مؤمنان علی (ع) سخت شد. متوكل فدك را كه دارائي علويان بود و درآمد آن حدود 24000 دينار بود مصادره كرد و آن را به يكي از هوادارانش عطا كرد. در فدك يازده درخت خرما بود كه پيامبر آنها را بدست خود كاشته بود. فرزندان حضرت فاطمه (س) ميوه آنها را به حجاج اهدا ميكردند و از بركت آنها ثروت سرشاري عايد آنها ميشد. «عبد الله بن عمر» که از هواداران خلیفه بود شخصي را به مدينه فرستاد و اين درختها را قطع كرد و چون به بصره برگشت فلج شد. (سیرۀ پیشوایان، مهدی پیشوایی، ص 592). ⏰ وفات در حال نماز: ● نقل شده که امام عسکری (ع) روز جمعه در حال اداي نماز صبح رحلت فرمود و همان شب نامه هاي زيادي براي مدينه نوشته بود. ■(حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص 551). ..................................... 💥 ﷽《وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ》. (طه/ ۱۳۲) خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شکیبا باش! از تو روزی نمی‌خواهیم؛ (بلکه) ما به تو روزی می‌دهیم؛ و عاقبت نیک برای تقواست!

🎇💥 آیات نورانی تر (۱۴۵): 💥 سیر در زمین برای اندیشه در سرنوشت دیگران: ● «قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ». (انعام، ۱۱) بگو روى زمين گردش كنيد، سپس بنگريد سرانجام آنها كه آيات الهى را تكذيب مى‏كردند چه شد؟! ● قرآن در اينجا براى بيدار ساختن افراد لجوج و خود خواه از راه ديگرى وارد شده و به پيامبر دستور مى‏دهد كه به آنها سفارش كند، در زمين به سير و سياحت بپردازند و عواقب كسانى كه حقايق را تكذيب كردند با چشم خود ببينند، شايد بيدار شوند. شك نيست كه مشاهده آثار گذشتگان و اقوامى كه بر اثر پشت پا زدن به حقايق راه فنا و نابودى را پيمودند، تاثيرش بسيار بيشتر از مطالعه تاريخ آنها در كتابها است، زيرا اين آثار حقيقت را محسوس و قابل لمس مى‏سازد. شايد به خاطر همين است كه جمله «انظروا» (نگاه كنيد) را به كار برده نه «تفكروا» (بينديشيد). ضمنا ذكر كلمه «ثم» كه معمولا در مورد عطف با فاصله زمانى به كار مى‏رود، ممكن است به خاطر توجه دادن به اين حقيقت باشد كه در اين سير و قضاوت خود عجله نكنند، بلكه هنگامى كه آثار گذشتگان را مشاهده كردند، با حوصله و دقت بينديشند سپس نتيجه‏گيرى كرده، عاقبت كار آنها را با چشم ببينند. ■ (تفسير نمونه، ج‏5، ص: 163) ............................. 💥 ﷽《كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ》. (ص/ 29) (اين) كتاب مباركى است كه به سوى تو فرو فرستاديم تا در آيات آن تدبّر كنند و خردمندان متذکر شوند.

﷽ 🎇 💝 ازدواج (۱۷۱): 💝 استحباب دوست داشتن همسر و مطلع ساختن زن از آن ‏و كراهت زياده‏روى در آن‏ (۴): ● رسول خدا (ص) فرمودند: "من زنانى را كه ضعف دين و نقص عقل داشته باشند و بيشتر از شما عاقلان را بربايند، نديده‏ام". ● رسول خدا (ص) گذرشان به زنانى افتاد. بالاى سر آنان ايستادند سپس فرمودند: "اى گروه‏هاى زنان! من نديدم كسانى را كه عقل و دين‏شان ناقص باشد و از شما بيشتر عقل عاقلان را از بين ببرند. من ديده‏ام كه بيشترين اهل جهنم در روز قيامت شما هستيد بنابراين به خداوند تا مى‏توانيد نزديك گرديد. زنى از آنان پرسيد: اى رسول خدا نقص دين و عقل ما چيست؟ حضرت فرمود: اما نقص دين شما همان حيضى است كه به شما مى‏رسد كه در نتيجه يكى از شما به مقدارى كه خدا مى‏خواهد نماز نمى‏خواند و روزه نمى‏گيرد و امّا نقص عقل شما همان گواهى شماست شهادت زن تنها نيمى از شهادت مرد است". ■ (منابع فقه شيعه، ج‏25، ص: 117). ...................................... 💥 ﷽ 《 فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا》. (النساء/۲۴). و زنانی را که متعه [= ازدواج موقت‌] می‌کنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کرده‌اید. (بعداً می‌توانید با توافق، آن را کم یا زیاد کنید.) خداوند، دانا و حکیم است.

﷽ 🎇 🕌 مسجد (۱۶): 🕌 حضور در مسجد (1): ● امام صادق (ع) فرمود: هر كس پياده بسوى مسجدها گام بردارد يا رو به مسجد رود پاهاى خود را بر هيچ تر و خشكى نگذارد (يا بر هيچ چيزى نگذارد) مگر آنكه براى او تسبيح خداوند گويند يا تسبيح گويند و ثواب آن را در نامه عمل او نويسند تا طبقه هفتم زمين. ● شرح: (در پاره‏اى نسخ «تا زمين هفتم» آمده، و به هر حال بنظر ميرسد در عبارت مسامحه‏اى صورت گرفته باشد، گفته‏اند شايد مراد از هفت زمين‏ هفت اقليم باشد، و بعید نیست كه نه تنها در اين مورد بلكه اساسا در بسيارى از موارد كه عدد هفت بكار ميرود دلالت بر كامل بودن يا تمام بودن و يا به تمامى امرى بنمايد چنان كه در اغلب ملتها و زبانها رايج است، مثلا وقتى ميگويند: فلانى در هفت آسمان يك ستاره ندارد منظورشان اين نيست كه در آسمانهاى هفتگانه يك ستاره ندارد بلكه مراد در تمامى آسمانها است، يا وقتى ميگويند: فلان شخص متوفّى هفت كفن پوسانده است يعنى از مرگ او چندان ميگذرد كه احتمال زنده بودنش كاملا منتفى است و بسيار مثلهاى از اين قبيل). ● مصنّف کتاب گويد: من اين اخبار را با ذكر سندهای آن و نيز آنچه در اين خصوص مشايخ برايم روايت كرده‏اند در كتاب فضيلت مساجد و احترام آنها و آنچه در اين باره رسيده است ذكر كرده‏ام. ■ (ترجمۀ من لایحضره الفقیه، ج1، ص 352). ....................................... 💥 ﷽《إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ آتَى الزَّكَاةَ وَ لَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ》. (التوبة/ ۱۸) مساجد خدا را تنها کسانی آباد (ساختمانی یا جمعیتی) می‌کنند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و جز از خدا نترسد؛ امید است چنین گروهی از هدایت‌یافتگان باشند.