eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
272 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
811 ویدیو
4 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (برادر خانم حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | وضعیتم چندان نکرده که از روی تخت به روی تخت کوچک و نه چندان راحت نقل مکان کرده بودم. اتاق کهنه و کوچکی که تنها پنجره اش هم با کولر گازی شده و تمام نورش را از یک لامپ کوچک میگرفت. حالا ششمین شبی بود که در این اتاق تنگ و دلگیر در یک دست چندم ساکن شده و هر روز به امید گشایشی، به هر دری میزدیم و شب، خسته و نااُمید به خواب میرفتیم. هر چند شبهایمان هم بهتر از این روزهای گرم و نبود که یا من از مصیبت از دست دادن حوریه و تمام تا صبح کابوس میدیدم و گریه میکردم، یا مجید از درد زخمهایش تا پَر پَر میزد. با این همه، وجدانم راحت بود که بدقولی نکرده و ، خانه را به حبیبه خانم تحویل داده بودیم تا به کارهایشان برسند و لابد دیشب مراسم عروسی دخترش را با یک شور و شادی برگزار کرده و دعایش را به جان من و میکرد. حالا خودمان در این سا کن شده و برای زندگیمان جایی نداشتیم که فعلاً همه را در خانه حاج صالح جا داده بودیم تا روزی که دوباره خانه ای کرده و به آنجا اسباب کشی کنیم. هر چند دیگر سرمایه ای نداشتیم که به پول اجاره خانه برسد و کار به جایی رسیده بود که برای گذران همین زندگی ساده هم به تهیه یک غذای مختصر میکردیم. در این اتاق کوچک امکان و پز نداشتیم که روز اول مجید غذای آماده میگرفت و امروز دیگر پولش به آن هم نرسید که با همه بدنم به خوردن تخم مرغی که مجید روی پیک نیکی کنار تهیه کرده بود، راضی شدم. هر چند به قدری حالت تهوع داشتم که حتی نمیتوانستم به بشقاب نگاه کنم و مجید برای دادن هر لقمه به دستم، لحظاتی با دنیایی از محبت میکرد و من از شدت حالت تهوع و ناخوشی حالم، فقط گریه میکردم. حتی حلقه های را هم فروخته بود تا بتواند هزینه سنگین بستری من و و بیمارستان خودش را بپردازد و باقی پولش را برای کرایه همین چند شب پرداخت کرد تا با مقدار اندکی که از فروردین ماه همچنان باقی مانده بود، این روزهایمان را بگذرانیم. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊