eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
274 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
788 ویدیو
3 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (برادر خانم حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | دختری ریزنقش و سبزه رو که چندانی هم نداشت و در عوض، تا میتوانست در برابر پیرم طنازی میکرد. نمیدانم لحظاتِ ک بودن در حضور او چقدر کشید و چقدر پیش چشمانم در جای خالی خوش رقصی کرد و دلم را سوزاند که سرانجام پدر کرد و با تنی که دیگر تمام توانش را به برده بودند، از اتاق بیرون آمدم. کارم از سرگیجه گذشته که تمام بدنم به افتاده و دیگر نفسی برایم نمانده بود و نمیفهمیدم با چه خودم را از پله ها بالا میکشیدم که دیدم مجید به انتظار بازگشتم، و نگران در پاشنه در ایستاده است. با دیدن چهره رنگ و رو رفته ام، به سمتم دوید. برای یک لحظه کردم زیر پایم خالی شد، چشمانم رفت و دیگر جز فریادهای گنگ مجید که مضطرّ صدایم میکرد، چیزی که تمام بدنم لمس شده و حس سختی شبیه ملاقات با مرگ را تجربه میکردم. گوش خراش آژیر آمبولانس، فشردگی نوار فشار سنج روی بازویم و نگاه مجید همه در ذهنم به هم پیچیده و آخرین بودند که از محیط اطرافم در ذهنم نقش بست، تا بعد که در سالن بیمارستان به حال آمدم. بدنم بیحس و سرم به دردناک و سنگین بود. زبانم به سقف دهان خشکم چسبیده و همچنان حالت تهوع دلم را آشوب میکرد. گردنم را که از بیحرکتی شده بود، به سختی تکان داده و به اطرافم نگاهی انداختم. سالن پُر از بود و همهمه جمعیتی که هر یک از دردی می نالیدند، سردردم را می کرد. به دستم سرُم وصل شده و خوب که نگاه کردم چند نقطه روی دستم لک افتاده و شده بود. از کنارم عبور کرد و همین که دید به هوش آمده ام، پرسید: "بهتری خانمی؟" سرم را به نشانه تأیید تکان دادم و او همچنانکه با به سراغ بیمار تخت کناری میرفت، خبر داد: "شوهرت رفته دنبال جواب خونت، الان میاد." و من که رمقی برای گفتن نداشتم، باز چشمانم را بستم که ضعف شدیدی تمام بدنم را گرفته بود. چند تخت آن طرفتر مدام گریه میکرد و تخت کناری هم زنی بود که از پایش مینالید و من کلافه از این همه صدا، دلم میخواست به خانه برگردم و همین که به یاد افتادم، تازه به خاطر آوردم با چه حالی از خانه بیرون آمدم و باز صورت نوریه در ذهنم جان گرفت که صدای ، چشمانم را گشود. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊