🎥 با خاطرات اردوی تیرماه #آفتابگردانها ✅ (بخش اول) ☑️ @ShahrestanAdab

🔻شعر خوب، موجود زندۀ جاودانه‌ایست که بالاخره کشف خواهد شد! (گفتگو با شاعر مجموعه غزلِ #لیلی_آذر) ▪️«...شعر سرودن کار آسانی نیست؛ این را آن‌ها که اهل دل‌اند و تا امروز دنبال روش‌های مکانیکی برای تولید شعر نگشته‌اند، به‌خوبی درک می‌کنند. شعر باید خودش بیاید! و در آخر بنا به تجربه، باید دستی به سر و گوش آن کشید که مرتب و شُسته‌رُفته بنشیند گوشه‌ای از دفتر شاعر. بنابراین تلاش آن‌ها که سال‌ها کوشیده‌اند که با کلمات و بازی‌های زبانی و ترفند، لباس زیبایی تن شعرشان کنند که در این جشنواره و آن کنگره خوش بدرخشد و خریدار داشته باشد، تلاشی بی‌مورد است. سینۀ درخشان تاریخ، تنها حافظ نام‌هایی‌ست که وفادارِ دل مانده‌اند؛ نه در بندِ کف و هورای زودگذر رفیقان! همۀ این‌ها را گفتم برای ذکر این حقیقت: #اعظم_سعادتمند، بی‌اغراق و بیتعارف، از شاعرانِ دستۀ اول است. شاعری که برای "گنجشک‌های پاییز" و "باران پس از برف" غزل‌هایی ناب سروده و آخر بار "لیلیِ آذر" را به دنیای شعر تقدیم کرده است...» ادامۀ گفتگوی #المیرا_شاهان با اعظم سعادتمند که پیش از این در ماهنامه «نزدیک» منتشر شده است را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9253 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻گزارش تصویری نقد کتاب #لیلی_آذر سروده‌ی #اعظم_سعادتمند در هجدهمین جلسه #یک_ماه_یک_کتاب 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9264 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻حقیقت در لباسِ روایت | یادداشتی از #مریم_سادات_حسینی (مروری بر کتابِ #این_هم_مثالی_دیگر) ▪️«...این هم مثالی دیگر جلد دوم از مجموعه جستار روایی نشر اطراف است. روی جلد، زیر عنوان اصلی نوشته: "چهار جستار از حقایق زندگی روزمره". احتمالاً به محض دیدن جلد کتاب، از خودمان بپرسیم ژانر جستار با سایر ژانرهای متداول چه تفاوتی دارد؟ جستارها راه‌هایی نرم و ملایم‌ و در عین حال هوشمندانه‌اند برای گفتن حقایق سخت و پیچیده‌. جستار را در ترجمۀ واژۀ essay آورده‌اند. هوشمندی از مؤلفه‌های اصلی جستارنویسی است. اگر هم کمی شیطنت چاشنی این هوشمندی شده باشد که چه بهتر. یک جستار ممکن است از این‌جا شروع شود که نویسنده صبح برای صبحانه چه خورده، بعدش با کدام همسایه مشغول گپ و گفت شده و همین‌طور تا شب چه اتفافات ریز و درشتی برایش افتاده است. البته که این جزئیات روایی و داستانی طبق منطقی خاص کنار هم چیده می‌شوند و غایتی را دنبال می‌کنند. نویسنده انتخاب می‌کند از چه بگوید و از چه نگوید و چه چیز را کنار چه چیز قرار بدهد تا در نهایت به مقصودش برسد. نویسنده قرار است با کمک این جزئیات از امری کلی و جدی، یعنی از یک حقیقت برای ما حرف بزند. یا بهتر است بگویم نویسنده قرار است در دل همین اتفاقات روزمره، دنبال معنایی بگردد. جستارها روایت/داستان هستند و نیستند. درون‌مایۀ یک مقالۀ جدی را دارند و ندارند. جستارها در مرز میان روایت/داستان و مقاله حرکت می‌کنند. بخش اعظم جذابیت‌شان را هم از همین‌جا می‌گیرند؛ چون می‌توانند مخاطبان هر دو گروه را شیفتۀ خود کنند: روایت/داستان‌دوست‌ها و مقاله‌دوست‌ها...» متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9265 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻پنجره ها (شعری می‌خوانید از کتاب تازه منتشر شده‌ی #بعد_از_بنفشه_ای_که_نیامد سروده‌ی #عباس_باقری) ▪️دیوار ها جوری لم داده اند روی سینه ی خاک که خورشید مجبور میشود هر روز راهش را کج کند به سمت بیغوله ها و از خاموشی و سکوت گلایه کند * عاقبت، امّا از درون دیوار ها پنجره هایی برخواهند خواست که نشانی خانه ها را به خورشید بدهند. آینه ها را طوری روی تاقچه ها بچینند که پلک ها از خواب های عادت،بدشان بیاید و پرنده ها هر بامداد، روشنایی را به منقارشان بگیرند بیاورند برای مردم ابری برای مادرانی که میخواهند رخوت شبانگاهی شان را از بستر ها بتکانند برای عابرانی که شمعدانی ها را کنار پنجره ها خوب میبینند برای زوج هایی که دوست داشتن را کنار پنجره ها یاد میگیرند... * دیوار ها نمیدانند از پنجره ها چه کار های شوق بر انگیزی ساخته است ☑️ @ShahrestanAdab

🎥 با خاطرات اردوی تیرماه #آفتابگردانها ✅ (بخش دوم) ☑️ @ShahrestanAdab

🔻زنی که نقش نخست هزار قصه غمگین بود! (یادداشتی بر کتاب #لیلی_آذر، سرودۀ #اعظم_سعادتمند به قلم #المیرا_شاهان) ▪️«...با این حال نمی‌توان منکر تاثیر تبلیغات در فروش و جلب توجه یک اثر در بین مخاطبان ادبیات شد؛ چه بسیار آثارِ به اصطلاح زرد و کم‌ارزشی که با روح هنر و ادبیات بیگانه‌اند و گاهی به خاطر روابط دوستانۀ شاعران با یکدیگر و معرفی‌های نابهجا یا حتی به دلیل جذابیت‌های کاذب خودِ مجموعه شعر، مورد توجه قرار می‌گیرند و سلیقۀ مخاطب را تا حد پایینی تنزل می‌دهند. دوستداران شعر نیز که ممکن است با ویژگی‌های یک اثر ادبیِ فاخر ناآشنا باشند، در معرض مفاهیم مبتذل و سطح پایینی قرار می‌گیرند که به‌راستی نمی‌توان آن‌ها را ذیل عنوان شعر قرار داد. اما چیزی که قابل اعتنا و باعث خرسندی‌ست، حضور شاعران واقعی و شریف در عرصۀ ادبیات معاصر است که به‌راستی برای خوب سرودن تلاش می‌کنند و ضمن ارتقای سواد ادبی، حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارند. آن‌ها می‌کوشند که مضامین بکر بیافرینند و از تکرار و به‌کارگیری تلمیحات کلیشه‌ایِ شاعران که اغلب حول می و مطرب، زلیخا و یوسف، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و موضوعاتی از این دست می‌گردد، بپرهیزند. برای نمونه، می‌توان از مجموعه شعر «لیلیِ آذر» سرودۀ اعظم سعادتمند نام برد که اردیبهشت سال گذشته، همزمان با نمایشگاه کتاب تهران، از سوی انتشارات شهرستان ادب منتشر شد و روی میز فروش قرار گرفت. مجموعه‌ای که علی‌رغم زیبایی چشم‌گیر و فروش نسبتاً خوبی که در همان روزهای نمایشگاه داشت، آن‌طور که شایسته و بایسته است بر سر زبان‌ها نیفتاد و این احتمالاً مربوط به همان موضوع تبلیغات و تاثیر آن بر جلب توجه مخاطبان ادبیات است. بیراه نیست اگر بگوییم که «لیلیِ آذر» در مقایسه با دیگر مجموعه شعرهای سال 96 و حتی بسیاری از مجموعه‌های شعرِ متعلق به دهۀ اخیر، یک سر و گردن بالاتر است و از تاریکی و ابتذال تهی‌ست. ما با شاعری مواجهیم که خلاق و نوآور است، دایرۀ لغات او گسترده، و خیال و مضامین شاعرانه‌اش بکر و خواندنی‌ست. شاعری که زاویۀ دیدی شگفت و کم‌نظیر دارد و از تکرار و حرف‌های همیشگی و مضامین عاشقانه‌ای که به میزان زیادی در بین شعرهای امروزی رایج است فاصله گرفته...» ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9258 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻مشروح نقد و بررسی کتاب #لیلی_آذر سروده‌ی #اعظم_سعادتمند در نشست #یک_ماه_یک_کتاب 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9271 ☑️ @ShahrestanAdab