نفس‌غبارم در این بیابان که سر به مور و به مار دارم چه مایه حسرت که بی‌تماشا دوازده گل بهار دارم به خانه‌زاد خدا بنازم که «هَل أَتی» را عطا بَرازَد دل دونیمی، شکسته‌بسته، به صاحب ذوالفقار دارم کدام قصر بهشت آیا به خاک پای حسن برآید؟ چه بی‌تمیزم در این معانی که دل به خاک مزار دارم فرات خون از جگر برآرم، به یاد طوفان طف در این بیت که تسمه بر گُرده‌گاه خاطر ز داغ آن شهسوار دارم صحیفه‌خوان زبور و زندم، به ذوق آن شب‌نشین محراب که از کیان و مهان نسب را دو سو بر او افتخار دارم طراز بینش، امام دانش، پیمبران را معلّم است او که جوهر فرد اگر شکافد، از او همین انتظار دارم مرید شیخ‌الائمّه‌ام من، به خانقاه فقیه‌پرور که تاجداری چو ابن‌ادهم، جلیس خود، خاکسار دارم سیاه‌چاله دل من امّا به نور موسی ستاره‌باران که فیض دست شقیق هارون، در آن کبود، آشکار دارم چو نبض آهو چرا تپیدن در این رواق طلا-مقرنس؟ که بارگاه رضاست اینجا، رضای پروردگار دارم به پیشوای جوان بنازم که پیر پرهیز و پارسایی‌ست چنان که طبعش جواد و راد است، بر او طمع بی‌شمار دارم خوشا امام بدیهه‌گویی که خواند شعر خلیفه‌افکن همان که «باتوا علی قُلَل» را از او به دل یادگار دارم تأَسّی من به نازنینی‌ست که عمر خود در حصار طی کرد اسیر آل‌محمدّم من، به گرد خود این حصار دارم... از سایت شهرستان ادب بخوانید: https://shahrestanadab.com/Content/ID/12362/ #غلامرضا_کافی #شعر_تازه @shahrestanadab

کوشی؟ کجا رفتی؟ آهای، آینه‌فروش دوره‌گرد! نون حلالت، نوش جونت باشه، مرد اهل درد! توو این روزا که بدجوری دلم گرفته از خودم تو هم همه‌ش داد می‌زنی: «آینه بدم، آینه بدم...» آینه‌هاتو یکی‌یکی ورق بزن، یواش‌یواش این یکی... نه! اون یکی... نه! نه اون، نه این... اون! اوناهاش! نه! این که مثل قبلیاس، دردامو بیشتر می‌کنه غمای جورواجورمو هزار برابر می‌کنه نون حلالت، نوش جونت، نوش جونت باشه، مرد! بین تموم آینه‌هات دنبال یه آینه بگرد وقتی به من رو می‌کنه به غصه‌هام امون نده وقتی بهش رو می‌کنم منو به من نشون نده □ کوشی؟ کجا رفتی؟ آهای، آینه‌فروش دوره‌گرد! #مبین_اردستانی #شعر_تازه @shahrestanadab