🔹 این مهم‌ترین وجه اعتکاف است. اما در عین حال جنبه‌های دیگری هم دارد. جنبه دیگر آن به‌طور کلی تمرین عبادت کردن و نماز خواندن است. در اوقاتی که در جامعه، خانواده، شغل و مانند این‌ها حضور داریم، کارها متداخل است، یعنی می‌خواهد نماز بخواند، مشتری هم آمده است، می‌خواهد قرآن بخواند، تلفن هم زنگ می‌زند، می‌خواهد غذا درست کند، می‌بیند کار دیگری هم در کنار آن باقی مانده است. دوران اعتکاف دوران تمرین عبادتی است که مزاحمتِ با دیگران نداشته باشد. شاید این خود مقدمه‌ای بشود که وقتی که نماز می‌خواند، یک مشتری هم آمده، بتواند تشخیص بدهد که تقدم با کدام یک است؛ برخی مواقع ممکن است که نماز مقدم باشد، این‌که فرمود که «به نماز نگویید کار داریم، به کار بگویید نماز داریم»، بعضی اوقات است که حقیقتاً‌ این‌گونه است که وقتی الله اکبر گفتند، باید در مغازه بسته شود. در جای دیگری هست که واقعاً راه انداختن کار یک مؤمن آن‌قدر اهمیت دارد که اگر کار او را راه نیندازیم، از اتوبوس روستا جا می‌ماند، و اگر جا بماند، چند کار دیگر گره می‌خورد. این‌که انسان بتواند تشخیص بدهد، احتیاج به آرامش، جامعیت فکری و قرار نفسانی دارد، که این‌هم از خاصیت‌های دیگر اعتکاف است. کانال طهور @sharabetahour

💠 اعتکاف؛ قطع تعلق از اغیار 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 عبادت‌هایی که انسان برای تکمیل وجود خود به آن احتیاج دارد، باید مناسب با جنبه‌های وجودی او باشد. انسان، هم موجود اقتصادی است، بنابراین عبادتی می‌خواهد که به اقتصاد بیانجامد، مثلاً دعا کند «یا خیر المسؤولین و یا اوسع المعطین». این تعبیرها یعنی وجود انسان و ظاهر و باطن او، حیثیت‌های اقتصادی، سیاسی و جنبه‌های مختلف دارد. 🔹 یکی از جنبه‌های وجودی انسان ـ که اگر نگوییم مهم‌ترین جنبه اوست، حداقل این است که آثاری بر این جنبه مترتب می‌شود که بر جنبه‌های دیگر معمولاً مترتب نمی‌شود، اگرچه باید مترتب شود ـ حیثیت فردانیّت اوست. حیثیتی که در دنیا انسان یکی است و تنها؛ تنها می‌آید، تنها می‌رود، تنها محشور می‌شود؛ «لقد جئتمونا فرادی»، (انعام، 94) این یک بودن انسان ولو اینکه در میان هزاران و میلیون‌ها نفر زندگی می‌کند، اما همه‌چیز او منحصر به فرد است، یعنی هر کاری که انجام می‌دهد، هر سخنی که خودش می‌گوید یا دیگران می‌گویند، حساب ویژه‌ای دارد که از این حساب ویژه یک ذره به دیگران نمی‌تواند بدهد، یک ذره هم از حساب دیگران نمی‌تواند بیاید و آن عبارت است از فردانیت و کتاب وجودی نفس او. 🔹 این کتاب وجودی نفس که هرچه که بیاید، اگر یک ذره کمال آمد، اگر حاتم طایی هم باشد، از این کمال نمی‌تواند به کسی ببخشد، ‌اگر بخیل هم باشد، نمی‌تواند ببخشد. چون یا عین وجود او می‌شود و یا عین وجودش بوده و عیان و آشکار می‌شود. اگر درس می‌خواند، اگر ‌مطالعه می‌کند، اگر جهاد می‌کند، هر کاری که انجام می‌دهد، عین وجودش می‌شود و هیچ کس سهمی در آن ندارد. 🔹 به این، حیثیت فردانیت نفس یا تشخص نفسانی گفته می‌شود. این حیثیت عباداتی می‌خواهد که با فردانیت تناسب داشته باشد. عباداتی که دور از چشم همگان باشد، دور از شلوغی بازار و خیابان باشد، دور از شلوغی حتی عبادت‌های جمعی همچون حج و مانند آن باشد. یعنی گوشه گرفتن ولی گوشه گرفتنی که عوارض نداشته باشد که همان‌هایی است که مورد تأیید خدای متعال و اولیای خدای متعال هم بوده و هست. 🔹 اعتکاف یکی از این عبادت‌هاست. روزه نیز یکی دیگر از این عبادت‌هاست. اعتکاف یعنی این‌که آدم ارتباطش را با جامعه قطع کند و در خود فرو برود. در طول سال مناسبت‌هایی هست که معمولاً سه‌روزه است ـ تا هفت روز هم در برخی از موارد هست، ولی معمولاً سه روزه است ـ در این سه روز، اولاً باید در یک مسجد حضور پیدا کند، از مستحبات مؤکد آن است که در مسجد باشد. ثانیاً به کارهای جمعی نپردازد، یعنی معامله ـ ولو تلفنی هم ـ نکند. حتی در آن‌جا مثلاً حساب و کتاب‌های مغازه‌اش را هم انجام ندهد؛ یعنی کارهایی را که به‌نوعی مربوط به دنیاست، مربوط به همگان و جامعه است. آنجا فقط به خودش و خودش و خودش بپردازد، به‌گونه‌ای که در این مدت کوتاه چنان ارتباطش را با دیگران قطع کرده باشد و چنان به خودش پرداخته باشد که وقتی که برمی‌گردد، بتواند به صراحت بگوید، ببیند و بیابد که فقط و فقط به خدا نیازمند است و به هیچ کس دیگر نیازمند نیست. در این سه روز باید این‌گونه تمرین کند که بگوید ما در این سه روز دست‌مان از همه خلق کوتاه بود، ‌اما زندگی‌مان خوب انجام شد، بهترین کارها و عبادت‌های ما انجام شد. در این سه روز چشم ما و توجه ما فقط به خدا بود، زبان‌مان فقط به خدا مشغول بوده. 🔹 این سه روزها اگر تکرار بشود، به‌گونه‌ای که بعد از اعتکاف وقتی که در جامعه قرار می‌گیرد بتواند بگوید ایاک نعبد و ایاک نستعین، این سه روز می‌تواند سی روز بشود، می‌تواند سیصد روز بشود، می‌تواند سی سال و صد سال باشد. 🔹 پس ویژگی و خاصیت منحصر بفرد عبادت‌های شخصی مانند اعتکاف این است که تعلق از اغیار را قطع می‌کند و اتصال به خدای متعال را عیان و آشکار می‌کند و انسان را آماده می‌کند برای این‌که این قطعِ تعلقِ سه‌روزه را گسترش بدهد. اینکه می‌گوید ما بدون بقیه خلق هم می‌توانیم زندگی کنیم، این را در عبادت‌های شخصی باید در وجود خود تثبیت کند. به‌گونه‌ای که بگوید اگر الان اتفاقی بیفتد و تمام خلق با ما قهر باشند، هیچ کس با ما صحبت نکند، هیچ کس هیچ جنسی از ما نخرد، هیچ کس چیزی به ما نفروشد، ‌می‌توانم خودم و خدا، دو نفری، به بهترین وجه زندگی کنیم.

💠 [آواهنگ] اميرالمؤمنين (علیه السلام) 🔹 یک تعبیرِ عرفی امیر مؤمنین این است که او رئیس مؤمنان است، چون حدود پنج سال خلیفه بوده است. 🔹 معنای دیگر این است که او امیر مؤمن از حیث ایمان است، یعنی امیرِ ایمان است و چون حقیقت عالم هستی وجهی از وجوه ایمان (مرتبه سوم ایمان) است، بنابراین امیرمؤمنان صلوات الله و سلامه علیه امیر عالم هستی است، امیر مطلق. تعبیر دیگر آن که فنی‌تر و اصطلاحی‌تر است، ولی مطلق است. 🔹 پس این‌که او امیر مؤمنان است، نه به این معناست که امیر مُسلِمان و یهودیان و مسیحیان و گبر و پارسا و ترسا نیست. معنای عرفی این است که او امیر مؤمنان است و آن دیگری در شام امیر گروهی دیگر است. اما معنای دقیق‌تر این است که هر موجودی و دقیقاً هر موجودی، از جمله هر انسانی که سهمی از ایمان دارد، ـ که همه موجودات و همه انسان‌ها سهمی از ایمان دارند ـ تحت امارت او هستند؛ بودند، هستند و خواهند بود. کانال طهور @sharabetahour

💠 عقيله بني هاشم 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 عقيله بني هاشم

💠 عقيله بني هاشم 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 📝 احتمال اين‌كه ـ چنان كه مشهور است ـ حضرت زينب (سلام الله عليها) به عقيله بني هاشم منسوب باشند، خيلي زياد است. 📝 عقل، عاقل و عقيل دو نشانه دارد يا در دو مرتبه نشانه‌هايي دارد. يك مرتبه عرفي است كه عاقل به كسي گفته مي‌شود كه در افكار و عقايد، اخلاق و ملكات و رفتار حكميانه باشد، يعني هم افكار و عقايد و ديدگاه و بينش او مستحكم و خلل‌ناپذير باشد، هم ملكات اخلاقي او فضايلي باشد كه ترديدناپذير باشد و هم افعال و رفتارش به‌گونه‌اي مطابق با حق باشد كه هيچ‌گونه ترديد و شكي در آن روا نباشد. 📝 معنا و مرتبه ديگر كه دقيق‌تر است، نشان آن تقدم وجودي بر جهان طبيعت يا تقدم وجودي بر عوالم هستي است. بر اساس اين دو معناي گفته شده، اگر تسميه عقيل و عقيله از سوي عرف باشد، مثلاً ممكن است كسي اسم فرزندش را عقيل يا اسد و ... بگذارد، اين اسم‌گذاري معمول و متعارف است. اما اگر از سوي معصوم، خواه پيامبر يا خاندان پيامبر (عليهم السلام) باشد، يعني با توجه به مصداق، هويت و واقعيت فرد اسم را براي او انتخاب كرده باشند، يكي از اين دو معنا را دارد. 📝 اولاً، عقيله يعني كسي كه در تعقل و در يكي از آن دو معاني توغل، رسوخ و نفوذ دارد، يا اين‌كه تعقل هويت او را تشكيل داده. اگر به معناي عرفي باشد، يعني شخص عاقل، فكور و حكيمي است كه اگر در ميان عرب باشد، يعني حكيم عرب است (حكيم به معناي واقعي يعني آن‌گونه كه مثلاً در مورد لقمان حكيم گفته مي‌شود و در درجه بالاتر، آن‌گونه كه در مورد انبيا گفته مي‌شود و در درجه بالاتر، آن‌گونه كه درباره صفات خداي متعال گفته مي‌شود، لكن وقتي بندگان خدا متصف به آن مي‌شوند، درجه‌اي از حكمت خداي متعال را دارند). بنابراين اگر به اين معناي عرفي باشد، يعني افكار، عقايد، ديدگاه و نگاهش به عالم هستي، چنان از استحكام برخوردار است كه هيچ‌گونه خلل، نقصان و كاستي يا ترديد و شك در آن وجود ندارد. يعني واصل به مرتبه يقين در عقايد و در فضايل اخلاقي و هم افعال. 📝 اما اگر عقيل به معناي دوم باشد، معنايش آن است كه تقدم وجودي بر خلق دارد. يعني اولين تعين يا اولين مرتبه وجود ممكن كه در برخي از روايات عقل ذكر شده، در برخي روايات نور و روح پيامبر (صلي الله عليه و آله) آمده. كسي كه به زبان معصوم و تسميه انبيا و اولياي خداي متعال، عقيله است، يعني رتبه وجودي بر ديگران دارد و جزء اولين تعينات يا اولين تعين عالم هستي است. 📝 اگر به اين معنا باشد، آن رواياتي كه از قول پيامبر (صلي الله عليه و آله) نقل شده است كه ما خاندان، همه نور واحد بوديم و در اين جهان طبيعت كثرت پيدا كرديم، شامل حضرت زينب كبري (سلام الله عليها) هم مي‌شود. يعني مخلوق اول است كه نورش با نور پيامبر و مادرش حضرت زهرا و نور امير المؤمنين (سلام الله عليهم) يك حقيقت واحد بوده است. 📝 به اين معناي دوم، با توجه به آنچه كه از حضرت نقل شده، هم در مجلس ابن زياد و هم در مجالس ديگر و هم آنچه كه در شرايط عقدش گفته شده و هم آنچه كه در مراتب ديگر بعد از رسيدن به مدينه گفته شده، اين‌ها نشان‌دهنده آن است كه معناي دوم در مورد حضرت دقيق‌تر است و وقتي معناي دوم صادق باشد، معناي اول قطعاً وجود دارد. يعني ضمن آن‌كه به لحاظ عقلي، ايماني و اعتقادي استحكامي دارد كه در هيچ‌يك ترديد نيست، فضايل و مناقبش هم بي‌مانند و همه مبتني بر واقع و افعال او هم حجت است، در عين حال كه همه‌ي اين‌ها هست، تقدم وجودي بر ساير خلق هم دارد. 📝 حال اگر آن حضرت عقيله عرب باشد، معنايش همان خواهد بود كه گفته شد، يعني تقدم وجودي دارد و نوري است كه بقيه خاندان پيامبر با آن حضرت در آن شريك و نور واحد هستند. اما اگر عقيله بني هاشم باشد، بايد در فضايل و مناقب يا اسرار آن حضرت چيزي را گفت كه درباره حضرت زهرا (سلام الله عليها) گفته مي‌شود. کانال طهور @sharabetahour

💠 ظهور تام جمال و جلال الهی در ماه رجب 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 در ماه رجب، هم جمال الهی به ظهور تام رسیده است، هم جلال الهی. 🔹 هم مظهر ولایت تام در این ماه ظهور پیدا کرده است، هم مظهر نبوت تام. 🔹 هم مظهر علیّ اعلی در این ماه در جهان طبیعت ظهور یافته است و هم مظهر حمد همه‌ی حامدان و مظهر محبت همه محبان در این عالم. 🔹 هم روز ولادت ختم ولایت در این ماه است و هم روز ظهور نعمت عام و محبت عام (محبت خاص مربوط به ماه شعبان است) و حمد عام و عبادت عام. (27 رجب) 🔹 بنابراین مثل این است که هم بدو ولایت و هم ختم ولایت در این ماه آشکار شده است. 🔹 اگر کسی نتواند در این ماه که هم مبدأ ولایت و هم مقصد ولایت در عالی‌ترین شکل آن که شکل طبیعی و بسیط و ساده و قابل فهم و قابل شناخت است (عالی بودنش نسبت به ما. اشکال دیگری وجود دارد که ما نه توانایی فهم آن را داریم و نه توانایی دسترسی به آن را)، قدمی بردارد و تکانی بخورد و جنبش و حرکتی کند، در ماه‌های دیگر که ولایت خاص، محبت خاص، حمد خاص و عبادت خاص است، نمی‌شود. 🔹 کسی که در مدرسه ابتدایی موفق نشود و آن را رها کند، در دوره متوسط و دانشگاه و مانند آن وارد نمی‌شود؛ نه آن‌که وارد می‌شود و تنبل است یا وارد می‌شود و مشروط می‌شود، بلکه وارد نمی‌شود. 🔹 شرط ورود در دوره‌های دیگر آن است که دوره‌های ابتدایی پشت سر گذاشته شود. 🔹 دوره ابتدایی عبارت است از ماه رجب که لطف و رحمت الهی، حمد و عبادت عام الهی و محبت عام الهی آشکار شده است؛ هم در شکل جمال احمدی، هم در شکل جلال مرتضوی، صلوات الله و سلامه علیهما. 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabet

🔊 #صوت 💠 ظهور تام جمال و جلال الهی در ماه رجب

✔️ بازنشر 💠 مبانی معرفتی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی 🗂 گفتارهایی از استاد حسینی شاهرودی درباره بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی 1ـ مبانی معرفتی 2ـ انقلاب اسلامی، زمینه‌ساز ظهور خورشید ولایت عظمی 3ـ راهکارهای تحقق گام دوم 🗂 متن، 🔊 صوت و 📹 فیلم در در پایگاه طهور به نشانی زیر🔽🔽 https://b2n.ir/g41181 کانال طهور @sharabetahour

💠 رهایی ملت از حکومت طاغوت، کار بزرگ امام خمینی 💠 معیار حکومت الهی حضور ولی خدا یا نماینده مورد تأیید اوست؛ 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 رهایی ملت از حکومت طاغوت، کار بزرگ امام خمینی

💠 جمهوری اسلامی، الگویی از حکومت نبوی 🗂 #گزیده درس‌های شرح #اصول_کافی ـ درس 46 🔹 اعتقاد ما این است که در کشور ما یک الگویی از حکومت و زندگی را ارایه می‌کنیم که این الگو، یک الگوی نبوی و الگوی زندگی توصیه شده انبیا و اولیاست، ولی متناسب با این عصر و زمان؛ ولو این‌که گاهی هم خودمان اعتراض داریم و هم دیگران، از درون که نگاه می‌کنیم می‌بینیم، جاهایی ایراد دارد، ولی در مجموع نگاه کنید. 🔹 داوری باید بر اساس استقرار و اعتدال وجودی باشد. اعتدال هم به این است که به دیگران که در گوشه و کنار دنیا هستند، بگویید از دور کشور ایران را چگونه می‌بینید؟ به قدرت‌ها، دانشمندان، سیاست‌مداران جهان و هر کسی که سرش به تنش در این دنیا می‌ارزد، بگویید چگونه است؟ آن‌ها بیایند و از درون هم نگاه کنند، بازهم نظرشان تغییر نمی‌کند. 🔹 به‌خاطر این است که حقیقتاً الگوی جدیدی آمده، اگرچه بهتر از این می‌توانستیم از این الگو دفاع کنیم و عامه مردم می‌توانستد که در جهت رشد، ارتقاء، تثبیت و گسترش این الگو بیشتر نقش و سهم داشته باشند، ولی همین اندازه هم که هست، در دنیا منحصر به فرد است. 🔹 جمهوری اسلامی در دنیا از جهت عقاید و فهم مردم، تشخیص انسان‌ها در بزنگاه‌ها، سیاست و پاکی مسؤولان و مدیران با همه این فسادهایی که گفته می‌شود ـ که این‌ها نقص‌های بزرگی است ـ بازهم بهترین‌هاست در دنیا. 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour