به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد چنان گردد که از عشقش بخیزد صد پریشانی #مولوی @shearvdastan

سرمه به غیر از اشک چشمم کاری از من بر نمی آید که از چشمه به غیر از آب چیزی در نمی آید نمیدانم چه میخواهند از جان من این غمها برای کشتن یک طفل که لشکر نمی آید اگر ایمان نیاوردم گناهم پای تنهاییست برای یک نفر بی دین که پیغمبر نمی آید تمام زینت صاحب عزا پیراهن تیره است به غیر از سرمه تزیینی به چشم تر نمی آید همیشه دوستان با دست پر مهمان من هستند برای دیدنم یک دوست بی خنجر نمی آید گمان کردم که هر کس آدمیزاد است انسان است نمی دانستم از هر چاه یوسف در نمی آید #فضل_الله_مجرد @shearvdastan

غافلی از حالِ دل، ترسم که این ویرانه را دیگران بی‌صاحب انگارند و تعمیرش کنند #صائب_تبریزی @shearvdastan

وقتی صدایت می کنم بشنو صدایم را آورده ام اینجا برایت گریه هایم را آغوش بگشا برغریبی بی کس وتنها تابشنود عالم صدای ربنایم را آری همانم که فراری بوده ازدستت توخوب می دانی تمام ماجرایم را آری همانم که سراپا غرق تقصیرست اما توپوشاندی همیشه هرخطایم را جاماندم ازپرواز نه !اصلا زمینگیرم ! زنجیر نافرما نی ات بسته است پایم را من دور بودم ازتو؛ترسیدم زمین خوردم حالا که من برگشته ام داری هوایم را؟ #زهرا_نظری @shearvdastan

ناشناسی و چنین شیفته ام ساخته ای وای اگر باز کنی روی شناسایی را #شهریار @shearvdastan

ای که برداشتی از شانه‌ی موری باری بهتر آن بود که دست از سر من برداری ظاهر آراسته‌ام در هوس وصل، ولی من پریشان‌تر از آنم که تو می‌پنداری هرچه می‌خواهمت از یاد برم ممکن نیست من تو را دوست نمی‌دارم اگر بگذاری موجم و جرأت پیش آمدنم نیست، مگر به دل سنگ تو از من نرسد آزاری بی‌سبب نیست که پنهان شده‌ای پشت غبار تو هم ای آینه از دیدن من بیزاری!؟ #فاضل_نظری @shearvdastan

من آن حکایت ِ شیرین من این روایت ِ تلخ تو فکر میکنی این من همان من است؟ ببین! #حسین_منزوی @shearvdastan

هرکسی را هست صائب قبله‌گاهی در جهان برگزیدم از دو عالم من جناب عشق را... #صائب_تبريزی @shearvdastan

كلافه خسته و تنها در اين شبهاى تكرارى از اين پهلو به آن پهلو ميان خواب و بيدارى شب است و هجمه ى درد و مسكنهاى بى تاثير من و بى خوابى و تا صبح در گير خود آزارى نفس بى وقفه مى كوبد لگد بر سينه ى شعرم و دارى قطره قطره از نگاهم تلخ مى بارى چنان بر قاب افكار و خيالم نقش بستى كه براى لحظه اى دست از سر من برنمى دارى به روى شانه مى ريزم برايت موج گيسو را مبادا شانه هايم را به دست باد بسپارى زمانى عاشقم بودى ، نفس بودم براى تو چرا ديگر نمى خواهى بگويى دوستم دارى نمى دانم به تاكيد كدامين فصل بى مهرى نهال عشق را در باغ دلتنگى نمى كارى درون قبر خود هر شب ، ميان برزخم شايد بيايى و گلى روى مزار عشق بگذارى نبودم ، نيستم هرگز گداى عشق اما تو هزاران " دوستت دارم" به اين عاشق بدهكارى #طاهره_داورى @shearvdastan

الحُب أنْ أحبكِ ألف مرّة وفى كُلّ مرّة أشعرُ أنى أُحبكِ للمرّة الأولى عشق آن است كه هزار بار دوستت داشته باشم و هربار حس كنم اولين بارى است كه دوستت دارم! @shearvdastan

هر یک از دایره جمع به راهی رفتند ما بماندیم و خیال تو به یک جای مقیم #سعدی @shearvdastan

در شباهت به نظر نفسِ پیمبر شده است بی جهت نیست که اسمش علی اکبر شده ست چه بگویم من از آن ذات که ممسوسِ خداست اکبر است و صفت اکبر، مخصوصِ خداست حرکات و سکنات و وجناتش طاها مادرش آمنه بوده ست مگر یا لیلا؟ با همه، خُلقِ عظیمش سرِ احسان دارد این پیمبر چه قدر تازه مسلمان دارد ماه عالم شده از دیدن رویش سرمست "پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست" سنگ در دستش از اعجاز، قمر میگردد گر به خورشید بگوید نرو، برمیگردد جان علی، جسم نبی، جلوه ی کوثر بوده سرّ لولاک، ازاول علی اکبر بوده هر زمان عطر حضورش به هوا برمیخاست نفس پنج تن آل عبا بر میخاست ذاتش آئینه در آئینه پیمبر گشته بارها از شب معراجِ خودش برگشته قاب قوسینِ خداوند خمِ ابرویش زد قدم زینب کبری به سر زانویش بی نقاب آمدنش پیش عمو دیدنی است به ابالفضل قسم قامت او دیدنی است چه بگویم من از آن سروِ خرامانِ بهشت حرف حق را قلم خواجه ی شیراز نوشت:‌ "شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان" زلفش آنروز که در دست نسیم افتاده سمت و سو داده به تحریر موذن زاده کربلا هم عطشش چندبرابر شده بود تشنه ی صوت اذان علی اکبر شده بود أشهدُ أنّ به این مرد ولی باید گفت اشهدُ أنّ علی بعدِ علی باید گفت جلوی چشم پدر، رد شدنش را عشق است أشهدُ أنّ محمّد شدنش را عشق است باد آورده به همراه، شمیم صلوات میوزد بر سر کوی تو نسیم صلوات ابر رحمت تویی و تشنه ی الطافِ تو دشت مشک از چشمه ی چشمان تو پر برمیگشت کیستی ای که پیمبر شدی از کل جهات باز هم بر گل روی علی اکبر صلوات چشم دنیا به تنت جامه ی احسان دیده ست حسنی بودن تو بر چه کسی پوشیده ست؟ رحمت واسعه ای، اسب تو از روی کرم وسط لشکر دشمن زده ناگاه قدم میروی پشت سرت باد شده پا به رکاب نام اسب تو عقاب است، عقاب است عقاب میشود صید نگاهت دل میدان حتی باز شد روی تو آغوش بیابان حتی رفتی آنگونه که شد دشت پر از عطر تنت کربلا رنگ گرفت از نفس پیرهنت ذات تو گرچه خلاصه شده ی پنج تن است بعد تو دشت پر از عطر حسین و حسن است بیشتر ریخت بهم رفتن تو قاسم را کشت داغ تو جوانان بنی هاشم را مسعود یوسف پور #ولادت_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #شب_جمعه #دلتنگ_حرم @shearvdastan