سخنی چند در عشق مرا کز عشق به ناید شعاری مبادا تا زیم جز عشق کاری فلک جز عشق محرابی ندارد جهان بی‌خاکِ عشق آبی ندارد غلام عشق شو کاندیشه این است همه صاحب‌دلان را پیشه این است جهان عشقست و دیگر زرق‌سازی همه بازیست الّا عشقبازی اگر بی‌عشق بودی جان عالَم که بودی زنده در دوران عالَم؟ کسی کز عشق خالی شد فسرده‌ست گرش صد جان بوَد بی‌عشق مُرده‌ست خمسه نظامی، خسرو و شیرین #نظامی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

سیمرغ در اندیشه‌ی مولانا مولانا، سیمرغ را برای بیان چند معنا به کار برده است: ۱ - مقام ذات تعالی که صرفاً، نامی از آن باقی است و ذاتش، قابل رؤیت نیست: غیر تشویش و غم و طامات نی همچو عنقا، نام، فاش و ذات، نی مثنوی، دفتر ششم، بیت ۱۹۵۸. ۲ - برای بیان مقام دل، جان و روح به کار رفته است: چون شما در دام این آب و گِلید کی شما صیّادِ سیمرغ دلید؟ مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۷۱۲. ۳ - اولیای الهی، سیمرغان صدر وجودند: جای سیمرغان بُوَد آن سوی قاف هر خیالی را نباشد دست‌باف دیوان شمس، غزل ۶۰۹. مولوی در مثنوی، به طور مشخص، پیامبر اکرم (ص) و شمس تبریزی را سیمرغ می‌خواند. وی می‌خواهد در سایه‌ی سیمرغانِ حقیقت، انسان را از رنج ریاضت بیرون آورد: اندر آ در سایه‌ی آن عاقلی کش نتاند برد از ره، ناقلی ظلّ او اندر زمین، چون کوه قاف روح او، سیمرغِ بس عالی‌طواف مثنوی، دفتر اول، بیتهای ۲۹۶۱ و ۲۹۶۲. با تلخیص از فرهنگ نمادها و نشانه‌ها در اندیشه‌ی مولانا، علی تاجدینی، ذیل واژه‌ی سیمرغ #مولانا 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

حکایتی از بوستان سعدی طبیب و کُرد شبی، کُردی از دردِ پهلو نخُفت طبیبی، در آن ناحیت بود و گفت: ازین دست کاو برگِ رَز می‌خورَد عجب دارم ار شب، به پایان بَرَد که در سینه، پیکانِ تیرِ تتار بِه از ثِقلِ مأکولِ ناسازگار گر افتد به یک لقمه، در روده، پیچ همه عمرِ نادان، برآید به هیچ قضا را، طبیب اندر آن شب بمُرد چهل سال ازین رفت و زنده‌ست کُرد لغات: نخفت: نخوابید رز: انگور به پایان بردن شب: کنایه از مُردن پیکان: نوک تیزِ سر تیر تتار: قوم تاتار ثقل: سنگینی مأکول: خوردنی کلیات سعدی، بوستان، باب پنجم در رضا #بوستان‌سعدی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

الهی هر که تو را شناسد کار او باریک، و هر که تو را نشناسد راه او تاریک. الهی در جلال رحمانی، در کمال سبحانی، نه محتاج زمانی، و نه آرزومند مکانی، نه کس به تو ماند و نه به کسی مانی، پیداست که در میان جانی، بلکه جان زنده به چیزی است که تو آنی... الهی دستم گیر که دست آویز ندارم، و عذرم بپذیر که پای گریز ندارم. الهی از پیش خطر و از پس راهم نیست، دستم گیر که جز تو پناهم نیست. #مناجاتنامه #خواجه_عبدالله_انصاری (مقرنس سقف کاخ هشت بهشت اصفهان) 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🔴 بن‌ خرید کتاب نمایشگاه کتاب نمایشگاه کتاب از فردا چهارشنبه شروع میشه و تا یازده روز ادامه داره و امسال هم مثل سال های قبل به دانشجوها و طلاب و اعضای هیأت علمی بن تخفیف خرید کتاب تعلق میگیره. یکی از کارهای خوب نمایشگاه کتاب تهران اینه که همزمان بصورت مجازی هم برگزار میشه و همه مردم از همه جای کشور می تونند کتاب مورد نیازشون رو از نمایشگاه و اون هم با تخفیف تهیه کنند. برای ثبت نام اولیه در سایت و دریافت بن نیاز به هزینه نداره پس حتما تو سایت ثبت نام کنید تا در هنگام خرید مجازی از فروشگاه مجازی کتاب بتونید از تخفیف استفاده کنید. چون میزان بن محدوده و به محض اینکه به سقف اعتبار برسه ثبت نام متوقف میشه. اگر سال های قبل از بن تخفیف استفاده کردید فقط باید برید داخل سایت اطلاعاتتون رو وارد کنید تا قابلیت خرید اعتباری براتون فعال بشه و اگر هم قبلا استفاده نکرید اول باید برید داخل سایت ثبت نام کنید و بعد وارد بخش یارانه اعتباری بشید نمایشگاه حضوری در مصلی امام خمینی تهران برگزار میشه که بنظرم حتما با خانواده برنامه ریزی کنید بازدید کنید. اصل وقت گذاشتن برای کتاب توی تربیت بچه ها خیلی مؤثره. 👈 لینک سفارش بن #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

خدا رسیده‌ام به خدایی که اقتباسی نیست شریعتی که در آن، حُکمها قیاسی نیست خدا، کسی است که باید به دیدنش بروی خدا، کسی که از آن سخت می‌هراسی، نیست ضد، نظری #فاضل‌نظری 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🦋[ در بهار... ] آری! هوا خوش است و غزل خیز در بهار باریده است خنده یکریز در بهار از باد نوبهار -حدیث است- تن مپوش باید درید جامه پرهیز در بهار! اما خدا نیاورد آن روز را که آه ... گیرد دلی بهانه پاییز در بهار بی دید و بازدید تو تبریک عید چیست؟ چندین دروغ مصلحت آمیز در بهار با دیدنم پر از عرق شرم می‌شوند گل‌های شادکامِ دل انگیز در بهار می‌بینم ای شکوفه که خون می‌شود دلت از شاخه‌ی انار میاویز در بهار #محمدمهدی_سیار 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🎥💚بانو! تمام کشور ما خاک زیر پات.. 🌸اثر «آب و آیینه» منقش به گنبد و بارگاه بانوی قم تقدیم نگاه مهربان شما... 🌸 اثر دوست ارزشمند و هنرمندم خانم نورپور 🌸گالری مهلا🌸👇 https://eitaa.com/joinchat/2548170999C4928ddef24 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

✨همسایه سایه‌ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد وقتی انیس لحظه‌ی تنهایی‌ام توئی تنها دلیل اینکه من اینجایی‌ام توئی✨ #سیدحمیدرضا_برقعی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

شرح یک رباعی از مولانا نه آبِ روان ز ماهیان سیر شود نه ماهی از آن آبِ روان سیر شود نه جان و جهان، ز عاشقان تنگ آید نه عشق از آن جان و جهان سیر شود ای عزیز، پندار که معشوق و مطلوب عالم، دریایی بی‌انتهاست و انبیا و اولیا و عارفان و عاشقان و عالمان ربانی، نهنگان آن دریایند و پاکان و ساده‌دلان و متعلّمان، ماهیان آن دریا. نه نهنگان و ماهیان، از آب سیر می‌شوند و نه دریا از نهنگان و ماهیان به تنگ آید و فیض خویش را از ایشان کوتاه کند. دیگران، کف دریایند: کف دریاست صورتهای عالم ز کف بگذر اگر اهل صفایی باغ اسرار خدا، شرح رباعیات مولانا، بهشتی شیرازی #مولانا 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

#حضرت_معصومه علیهاالسلام 🔹گلبانگ اجابت🔹 اگر درمان‌ درد خویش‌ می‌خواهی‌ بیا اینجا دوا اینجا، شفا اینجا، طبیب‌ دردها اینجا شکسته‌بالی ما می‌دهد بال و پری‌ ما را اگر از صدق‌ دل‌ آریم‌ روی‌ التجا اینجا طلب‌ کن‌ با زبان‌ بی‌زبانی‌ هرچه‌ می‌خواهی‌ که‌ سر داده‌ست گلبانگ‌ اجابت‌ را خدا اینجا به‌ گوش‌ جان‌ توان‌ بشنید لبّیک‌ خداوندی‌ نکرده‌ با لب‌ خود آشنا حرف دعا اینجا هزاران‌ کاروان‌ دل‌ در اینجا می‌کند منزل‌ اگر اهل‌ دلی‌ ای‌ دل‌، بیا اینجا، بیا اینجا دل‌ دیوانۀ‌ من‌ همچو او گم‌‌کرده‌ای‌ دارد ز هر دردآشنا گیرد، سراغ‌ آشنا اینجا... صدای‌ پای‌ او در خاطر من‌ نقش‌ می‌بندد مگر می‌آید آن‌ آرام‌‌جان‌ها از وفا اینجا؟... مشو از حرمت این بارگه غافل که مهدی را زیارت کرده‌اند اهل بصیرت بارها اینجا حریمش را اگر دارالشفا خوانند، جا دارد که می‌بخشد خدا هر دردمندی را شفا اینجا علاج درد بی‌درمان کند لطف عمیم او نباید بر زبان آورد حرفی از دوا اینجا! حدیث‌ عشق‌ با «پروانه‌» می‌گویی،‌ نمی‌دانی‌ که‌ می‌سوزد به‌سان‌ شمع،‌ از سر تا به پا اینجا #محمدعلی_مجاهدی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

حُسن و ملاحت حُسنت به اتفاق ملاحت، جهان گرفت آری، به اتفاق، جهان می‌توان گرفت افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع شکر خدا که سِرّ دلش، در زبان گرفت زین آتش نهفته که در سینه‌ی من است خورشید، شعله‌ای است که در آسمان گرفت می‌خواست گل که دَم زَنَد از رنگ و بوی دوست از غیرتِ صبا، نَفَسش در دهان گرفت آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم دوران، چو نقطه، عاقبتم در میان گرفت... حافظ، چو آب لطف، ز نظم تو می‌چکد حاسد، چگونه نکته تواند بر آن گرفت؟ شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی #حافظ 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast