#حسن_لطفی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

در نام رقیه، فاطمه پنهان است از این دو، یکی جان و یکی جانان است در روی کبود آن دو، پیداست خدا آیینه بزرگ و کوچکش یکسان است #سیدرضا_مؤید 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

قصۀ کرب‌وبلا را دختری تغییر داد کاخ‌ها ویرانه شد، ویرانه‌اش شد بارگاه #حسن_روح‌الامین #خرابه‌_شام 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

🏴شاعرانِ ابیات مشهور عاشورایی یکی از بسترهای خودجوشِ گره‌خورده با فرهنگ عامه مردم، «هیأت» است. وقتی بستر هیأت را مورد بررسی قرار می‌دهیم، به  اشعار و ابیاتی می‌رسیم که در یک فرآیند مردمی خاصی سر زبان‌ها افتاده‌اند و تبدیل به زمزمه‌های عمومیِ همه‌گیر شده‌اند. این اشعار در طی سالیان متمادی توسط مداحان و حتی خوانندگان مختلف هم خوانده شده‌اند و مردم با آن‌ها خاطره‌ها دارند. این مسأله برای اشعار قدیمی‌تر که رسانه‌ای هم برای همه‌گیری در اختیارشان نبوده، بیشتر جلوه می‌کند. اما با وجود این همه تکرار و انس، عمده ما، شاعران این شعرها را نمی‌دانیم کیستند، گرچه پس از شنیدن اسم شاعر ، با خود می‌گوییم:‌ «عجب! این شعر برای ایشان بود و نمی‌دانستیم؟» در این فرسته، ضمن مرور برخی از این ابیات آشنا و خاطره انگیز، می‌خواهیم با شاعر آنها نیز آشنا شویم. یکی از نکات حائز اهمیت که می‌تواند محل تأمل بیشتری قرار گیرد، این است که  عمده ابیاتِ سر‌زبان‌‌افتاده مردمی، سروده شاعرانی هستند‌ که در حوزه تخصصی خود، جزو کاربلدها حساب می‌شوند، برخلاف تصور برخی که انتخاب و سلیقه عامه مردم را سطحی قلمداد می‌کنند. 🔺@baftar_resane #شعر_آیینی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

((پیچیده شمیمت همه جا، ای تن بی سر!)) بگذار که این باغ، درش گم شده باشد گل ‌های ترَش، برگ و برش، گم شده باشد   جز چشم به راهی، به چه دل خوش کند این باغ؟ گر قاصدک نامه برش گم شده باشد   باغ شب من کاش درش بسته بماند ای کاش کلید سحرش گم شده باشد  بی اختر و ماه است دلم؛ مثل کسی که صندوقچه ی سیم و زرش گم شده باشد  شب تیره و تار است و بلادیده و خاموش انگار که قرص قمرش گم شده باشد چاهی ست همه ناله و دشتی ست همه گرگ خواب پدری که پسرش گم شده باشد  آن روز تو را یافتم افتاده و تنها در هیبت نخلی که سرش گم شده باشد پیچیده شمیمت همه جا، ای تن بی سر! چون شیشه ی عطری که درش گم شده باشد #سعید_بیابانکی 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

((كربلا در كربلا مي ماند، اگر زينب نبود)) سر ني در نينوا مي ماند، اگر زينب نبود كربلا در كربلا مي ماند، اگر زينب نبود چهره ی سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنگ پشت ابري از ريا مي ماند اگر زينب نبود چشمه ی فرياد مظلوميت لب تشنگان در كوير تفته جا مي ماند اگر زينب نبود زخمه ی زخمي ترين فرياد در چنگ سكوت از طراز نغمه وا مي ماند اگر زينب نبود در طلوع داغ اصغر، استخوان اشك سرخ در گلوي چشم ها مي ماند اگر زينب نبود ذوالجناح دادخواهي ، بي سوار و بي لگام در بيابان ها رها مي ماند اگر زينب نبود در عبور از بستر تاريخ، سيل انقلاب پشت كوه فتنه ها مي ماند اگر زينب نبود #قادر_طهماسبی (فرید) 🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast