یک کیف زیبا مادر مشغول قلاب‌بافی بود. نگار کنارش نشست و پرسید:«مامان چی می‌بافی؟» مادر لبخند زد. جواب داد:«دارم برای مامان‌بزرگ کیف می‌بافم، آخرهفته روز مادره» نگار به دستان مادر نگاه کرد. کمی فکر کرد و پرسید:«بافتن کیف سخته؟» مادر درحالی که مشغول بافتن بود گفت:«نه عزیزم قبلا بهت یاد دادم! یه کم دیگه هم برات توضیح بدم تو هم می‌تونی ببافی!» چشمان نگار از خوشحالی برق زد و پرسید:«چه خوب! می‌شه کمکم کنید با اون کاموایی که برام خریده بودید یه کیف ببافم؟» مادر ابرویی بالا داد:«مگه نمی‌خواستی با اون کاموا برات شال ببافم؟» نگار لپ‌هایش را پر باد کرد و گفت:«چرا ولی نظرم عوض شد می‌خوام یه کیف ببافم» مادر دستی بر سر نگار کشید:«باشه دخترم برو کاموات رو بیار تا بهت یاد بدم» نگار کاموا و قلاب به دست کنار مادر نشست. مادر هر رجی که می‌بافت برای نگار توضیح می‌داد و هر دو همزمان می‌بافتند. نگار تا آخر هفته کنار مادر می‌نشست و با هم کیف می‌بافتند. رج آخر تمام شد. مادر نخ و سوزن و زیپ آورد. نگار زیپ را روی دهنه کیف گذاشت. دور تا دور زیپ را به کیف دوخت. نگار بالا و پایین پرید و گفت:«تموم شد بالاخره یه کیف خوشگل بافتم» مادر نگار را بوسید:«افرین دخترم خیلی قشنگ شده، حالا برو کاغذ کادو رو بیار تا کیف مامان‌بزرگ رو کادو کنیم» نگار کاغذ کادو و چسب آورد. کیف مامان‌بزرگ که کادو شد مقداری کاغذ کادو اضافه ماند. نگار گفت:«مامان می‌شه این کاغذ کادو رو به من بدین؟» مادر لبخندی زد و گفت:«بله دخترم می‌تونی برشون داری» نگار کاغذ کادو و چسب را برداشت و به اتاق برد. شب وقتی پدر از سر کار برگشت دسته گل زیبایی برای مادر آورده بود. عطر نرگس خانه را پر کرد. نگار کادوی خودش را مقابل مادر گرفت و گفت:«مامان جونم روزت مبارک» مادر کادو را باز کرد. کیف را دید با چشمان گرد پرسید:«اما تو خیلی برای این کیف زحمت کشیدی دخترم!» نگار سرش را بالا گرفت و گفت:«شما هم برای کیف مامان‌بزرگ خیلی زحمت کشیدید!» لپ مامان را بوسید و ادامه داد:«من از اول این کیف رو برای شما بافتم» مادر دستانش را بالا گرفت و دعاکرد:«ان شاالله عاقبت بخیر باشی دخترم این بهترین هدیه‌ای بود که تا حالا گرفتم» #باران #روز_مادر

سلام مامان مهربونم💝 میدونم که هرشب داستان‌های کانال رو می‌خونید🦋 از همین جا روز مادر رو بهتون تبریک می‌گم خاک پاتم مامان جونم خیلی دوستت دارم😍 الهی خدا برام حفظتون کنه که همه زندگیمو مدیونتونم🌹 هرچی دارم از دعای شماست❤️

هدیه زهرا کوچولو تو شب میلاد یه برگه برداشت با چندتا مداد آسمون کشید چندتا پرنده خورشید زردش داره میخنده اون پایین کشید یه دختر ناز که اروم میخوند زیر لب آواز تو دستش کشید هدیه ای زیبا رنگش آبی بود مثل یه دریا کنار دختر مادری کشید مامان خوبش اروم میخندید از این نقاشی زهرا شد خندان زود دوید و رفت اون پیش مامان دست مامان و بوسید زهرا گفت دوستت دارم مامان هزارتا #باران #شعرکودک ولادت با سعادت حضرت زهرا سلام الله علیها رو خدمت همه بزرگواران به ویژه مادران عزیز تبریک عرض می‌کنم🎈

نام داستان: وقتی مامان خواب بود نویسنده: مهدیه حاجی‌زاده #داستان_صوتی‌ @sherekodak

شعرخوانی فرزند شهید مدافع حرم، ابوالفضل راه‌چمنی شهید راه چمنی متولد دوم اسفند ماه سال ۶۴ ه.ش در شهرستان پاکدشت. از مدافعان حرم بودند که در چهارشنبه، قبل از اذان صبح ۱۸ فروردین سال ۹۵ ه.ش، بر اثر ترکش خمپاره در العیس جنوب غرب حلب، به درجه رفیع شهادت نائل شدند. #باران

🐰 دست طلا ✍ نویسنده: مهدیه حاجی زاده @yekiboodyekinabood

🎀 قصه های خاله پونه 🐰#دستت_طلا ⏰ ۶:۴۳ دقیقه @yekiboodyekinabood 4⃣7⃣8⃣

بهمن پاشید پاشید بچه ها رسیده ماه بهمن چه جشنی داریم این ماه کوری چشم دشمن یه عده چل سال قبل گذشتن از دل و جون شهید شدن تا امروز بمونه دین و ایمون منو تو باید پاشیم دفاع کنیم ازین دین تا اهداف انقلاب نمونه روی زمین پاشید به امر رهبر قوی وچالاک بشیم نترسیم از دشمنا مردای این خاک بشیم با کار و دانش و علم ایران و آباد کنیم با همت و پشتکار رهبر و دلشاد کنیم اینو باید بدونیم یه روز خیلی نزدیک میان امام زمان بهم میگیم ما تبریک وقتی میاد آقامون دنیا گلستان میشه دلامون از دیدنش زنده به ایمان میشه #باران

#تولد_انقلاب 😌 معصومه سرش را روی پای مادر گذاشت. مادر موهایش را نوازش می‌کرد و تلویزیون تماشا می‌کرد که لبخند زد! معصومه پرسید:«مامانی به چی میخندی؟!» 🏢🇮🇷 مادر به چشمان معصومه نگاه کرد: «یاد دوران مدرسه افتادم، اون زمان دهه فجر مسابقه تزیین کلاس داشتیم!» رضا که تازه مشق هایش را تمام کرده بود و کتاب هایش را جمع می‌کرد. مداد را توی جامدادی گذاشت و پرسید: 🤔«چه جور مسابقه ای بود؟» 😍 مادر تعریف کرد: «هر کلاسی که زیباتر تزیین می شد برنده بود!» کمی فکر کرد و ادامه داد:«ما هم اول کلاسمون رو تمیز می‌کردیم، حتی نیمکت هارو توی حیاط مدرسه می‌شستیم! بعد هم کلاسمون رو به بهترین شکل تزیین می‌کردیم» سجاد جلو دوید و پرسید:«تولد کی بود که تزیین می کردید؟» مادر توضیح داد:«تولد انقلاب بود پسرم، دهه فجر یه جشن بزرگه بخاطر پیروزی انقلاب» 👀 سجاد لب هایش را جمع کرد و پرسید:«منم برم مدرسه مسابقه تزیینی می ذارن؟» 😏رضا خندید: «فعلا که ما هم نمی تونیم بریم مدرسه» معصومه که توی فکر بود یک دفعه گفت: 💡«خب بیاید ما هم مسابقه بدیم!» 👏مادر برایش کف زد و گفت:«موافقم آفرین فکر خیلی خوبی کردی» سجاد روی پای مادر نشست:«با چی تزیین کنیم؟» معصومه تند گفت:«مامان نگید لطفا هرکی با هرچی خودش دوست داره تزیین کنه!» رضا نگاهی به خانه کرد:«کجا رو تزیین کنیم؟ ما که فقط یه اتاق داریم چطوری سه نفری مسابقه بدیم؟» مادر بلند شد و گفت:«من خونه رو براتون تقسیم می کنم سه قسمت هرکسی یک قسمت رو تزیین کنه» نگاهی به سجاد کرد و گفت:«من به سجاد کمک میکنم» سجاد ابروهایش را توی هم کرد و گفت: «من که بچه نیستم خودم بلدم» مادر قبول کرد. خانه را به سه قسمت تقسیم کرد. بچه ها مشغول شدند. هرکس وسایل مورد نیازش را کنارش چید. تا قبل از امدن پدر وقت داشتند. 🎉🎊🎉🎊 معصومه با کاغذهای رنگی گل های رنگی درست کرد و با نخ از دیوار آویزان کرد چندتا نقاشی هم کشید و به دیوار زد. مروارید هایش را به بند آویزان کرد و کنار گل ها گذاشت. رضا دوست داشت تزیین متفاوتی داشته باشد. به اتاق رفت. تمام وسایلش را زیر و رو کرد. کاغذ رنگی را دید اما معصومه که داشت با کاغذ رنگی تزیین می کرد؛ چشمش به کاغذهای باطله ای افتاد که قرار بود توی سطل بازیافت بیاندازد. کاغذها را برداشت و مشغول شد. با استفاده از کاغذهای باطله ستاره و موشک های کاغذی ساخت. موشک ها را به دیوار زد. ستاره ها را از سقف آویزان کرد. چندتا موشک هم روی زمین چید. کلاهی با یک مقوا درست کرد و رویش عکس امام چسباند. سجاد با مقوا شکوفه و توپ و موشک درست کرد. چندتا درخت هم روی کاغذ کشید و به دیوار چسباند. حالا بچه ها آماده بودند. 😋رضا کارش تمام شده بود. دست روی شکمش کشید و گفت:«به به چه بوی خوشمزه ای میاد» معصومه آخرین بند مروارید را چسباند و گفت: 😉 «شکمو تزیین کردی گرسنه‌ت شد» سجاد هنوز مشغول بریدن مقوا بود که مادر با یک ظرف شیرینی کشمشی از آشپزخانه بیرون آمد: 🍪«خسته نباشید بچه ها منم برای کامل شدن جشن شیرینی پختم» 🚪صدای در آمد و بچه ها به سمت در دویدند. مادر هم جلو آمد. همه از پدر استقبال کردند. ☺️با امدن پدر جشن کاملِ کامل شد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 دهــــه فجـــــر مبــــارکـــ🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #باران

#آی_قصه_قصه_قصه #دهه_فجر_مبارک 🇮🇷 تولد انقلاب 🇮🇷 🌸با اجرای نورالزینب جون نوه شهید موسی حافظی 🌸 نویسنده: مهدیه حاجی‌زاده @khesht_avval

بوی بهشت شیرا تازه از خواب بیدار شده بود. کش و قوسی به بدن قوی و نیرومندش داد. صدای قاروقور شکمش را شنید. یال طلا را دید. گوشه ای نشسته بود، یالش را با پنجه هایش شانه می کرد و در فکر بود! از همان جا صدا کرد:«اهای یال طلا چی شده اول صبحی؟ توی فکری؟ نکنه تو هم از گرسنگی کم آوردی!» یال طلا سرش را کمی بالا آورد و گفت:«گرسنه که هستم دو روزه هیچی نخوردیم!» پنجه هایش را بیرون آورد و گفت:«خسته شدم از این قفس! دلم زندگی می‌خواد دلم آزادی می‌خواد!» نگاهی به دوستانش کرد که گوشه‌ی قفس آرام باهم بازی می‌کردند. شیرا یالش را تکان داد و گفت:«بازم خوبه تنها نیستیم ما شیش تا همیشه با هم هستیم!» یال طلا دمش را تکان داد و گفت:«کاش بیرون از این قفس با هم بودیم!» شیرا جلو رفت. کنار یال طلا نشست:«چی شد که یک دفعه دلت خواست بری بیرون؟» یال طلا دماغش را بالا کشید و گفت:«بوی گل به مشامم رسیده! یه بوی خوب از صبح اینجا پیچیده، تو حس نمی‌کنی؟» شیرا دماغش را چندبار بالا کشید و گفت:«به به... راست می‌گی چه بوی خوبی میاد!» یال طلا صدایی شنید. یالش را تکاند و گفت:«گوش کن یه صدایی میاد!» شیرا گوش تیز کرد. در باز شد. چند نفر وارد شدند و کنار قفس ایستادند. یال طلا جلو رفت، رو به شیرا گفت:«بو نزدیک‌تر و بیشتر شد!» شیرا به مردبلند قد که لباس سفیدی پوشیده بود اشاره کرد:«بوی گل از امام هادیه (علیه السلام)!» چشمان یال طلا برقی زد:«چقدر آرزو داشتم امام رو از نزدیک ببینم!» شیرا با چشمان گرد پرسید:«نکنه داریم خواب می بینیم؟!» یال طلا که چشم از امام(علیه السلام) بر نمی‌داشت گفت:«خواب نیست ما بیداریم!» یال طلا یک دفعه از جا پرید:«نگاه کن امام دارن میان توی قفس!» امام هادی(علیه السلام) از پله های نردبان بالا رفت و وارد قفس شد. همه جا بوی یاس پیچیده بود. شیرا و یال طلا جلو رفتند. بقیه ی شیرها هم به سمت امام (علیه السلام) دویدند. یال طلا کنار پای امام(علیه السلام) نشست. امام هادی (علیه السلام) بر سر شیرها دست می‌کشید. یال طلا چشمانش را بسته بود و خودش را توی بهشت می‌دید. متوکل از بیرون قفس صدا زد:«یا ابوالحسن بیایید بیرون کافیه!» یال طلا با چشمانی پر اشک به رفتن امام(علیه السلام) نگاه می‌کرد. شیرا چشمانش را بست:«انگار خواب می‌دیدم، چه خواب شیرینی بود!» یال طلا یالش را تکان داد و گفت:«خواب نبودی ما امام(علیه السلام) رو از نزدیک دیدیم» #باران #شهادت_امام_هادی (علیه السلام)

#کاربرگ_رنگ‌آمیزی #تولد_انقلاب #باران

من بچه نیستم! یاسر نگاهی به رضا کرد:«چته رضا؟ تو همی؟ نترس چیزی نمیشه!» رضا دست روی شانه‌ی یاسر گذاشت:«نگرانتم داداش اگه گیر بیفتیم اینا کوچیک و بزرگ نمی‌شناسن!» یاسر اخم‌هایش را در هم کرد اعلامیه‌ها را داخل لباسش کرد و به طرف در رفت:«من بچه‌ نیستم چهارده سالمه» رضا دیگر چیزی نگفت. بقیه‌ی اعلامیه‌ها را برداشت و همراه یاسر از خانه بیرون آمد. با اشاره‌ی رضا از هم جدا شدند. رضا در مدت پخش اعلامیه نگران یاسر بود. هنوز کارش تمام نشده، صدای سوتی بلند و بعد فریاد:«ایست... ایست » بلند شد با سرعت توی کوچه پس کوچه‌ها می‌دوید و دنبال مخفیگاهی می‌گشت. صدای چکمه‌ها و فریادها بیشتر می‌شد. نفسش به شماره افتاده بود. خودش را به کوچه‌ای رساند ولی کوچه بن‌بست بود. صداها نزدیک‌تر می‌شدند، چشمانش را بست. یک دفعه دستی روی شانه‌اش حس کرد. جرات نداشت چشمش را باز کند. دستی که روی شانه‌اش نشسته بود او را به طرف خودش کشید. چشم باز کرد باورش نمی‌شد، یاسر او را توی خانه‌ی یکی از اهالی کوچه کشانده بود. صدای مامور‌ها دور و دورتر می‌شد. یاسر کج خندید:«ها چیه باورت شد من بچه نیستم؟» #باران #داستانک ویژه نوجوان🌹