#توسل_به_اهل_بیت #مناجات_با_امام_زمان #علی_اکبر_لطیفیان نوشته اند دلم را برای خون جگری بدون گریه زمانه نمی شود سپری نیازمندِ تکامل ، به گریه محتاج است درخت آب ندیده نمی دهد ثمری دو فیض ، توشه ی راه سلوک عاشق هست: توسل سحری و عنایت سحری هزار نافله خواندن چه فایده دارد اگر نداشته باشد به عاشقان نظری؟ به هر دری که زدم باز پشت در ماندم بس است در زدن من ، بس است در به دری برای بنده خریدن بیا سر بازار چه خوب می شود این مرتبه مرا بخری بدون تو چه بلاها که بر سرم آمد چه حاجت است به گفتن، خودت که با خبری همیشه خیر قنوت تو می رسد به همه اگر چه نام مرا در نوافلت نبری خودت برای ظهورت دعا کن و برگرد دعای من به خودم هم نمی کند اثری یگانه منتقم خون کربلا برگرد قسم به عمه ی مظلومه ات بیا برگرد

#توسل_به_امام_حسین #توسل_به_اهل_بیت #ولادت_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان برسانند اگر تربت دلداران را در مي آرند ز هر دلهره بيماران را همه سرمايه ي يك اهل كرامت كرم است احتياجي به دِرَم نيست ، كرم داران را يوسف آن است كه از تخت تنزل نكند بارها گر بفرستند خريداران را در بهشت تو چرا حرف جهنم بزنيم قلم عفو بگيريد گنه كاران را سر كه گرم است پي كار تو دل هم گرم است باز دلگرم تو كردند سر ِياران را كورتر كن گره ام را ، نكند باز كني وا مكن از سر خود جمع گرفتاران را گريه تا هست حرام است نماز باران چه خيالي است بگيرند اگر باران را بعد از اين پيرهني با يقه ي تنگ مپوش خون مكن اين جگر سرخ ِهواداران را * رب الارباب شد ، الله صفاتي كه رسيد شد حسين ابن علي جلوه ي ذاتي كه رسيد بود منظور همان گريه براي ارباب اندر آن ظلمت شب آب حياتي كه رسيد ظاهرش كرب و بلا ، باطنش عرش الرّحمان اذن معراج شد آن برگ براتي كه رسيد كرمت دست نينداخت مرا دست گرفت طيب الله به كشتي نجاتي كه رسيد بيشتر از همه تو گردن ما حق داري به دليل همه ي اين بركاتي كه رسيد لبم از مهريه ي فاطمه سيراب نشد تشنه تر كرد مرا آب فراتي كه رسيد * بال فطرس به عنايات تو پر ميگيرد تا غلام تو شود بال سفر ميگيرد دل ما خرج كه شد قيمت آن بالا رفت سنگ در كنج حرم ، قيمت زرّ ميگيرد بهترين سود همين است كه در چشم تر است به تو دل ميدهد و چند گُهر ميگيرد چقدر زود در ِ خانه ي تو ريخته اند وقت خيرات ، گدا زود خبر ميگيرد بين فرزند و غلامت نگذاري فرقي كرم تو همه را مدِّ نظر ميگيرد چقدر فاطمه تشنه ست در اين ششماهه انَاالعطشان تو انگار جگر ميگيرد * اَرني گفتنم از هر سخنم مي آيد ولي از سمت تو هر بار لَني مي آيد كاروان راه مينداز ، بمان تا برسم دارد از راه اُويس قرني مي آيد تا زمين هاي يمن مِهر علي را دارند به قنوت تو عقيق يمني مي آيد كرم ذاتي دست تو از آن جانب در قبل هر گونه عرق ريختني مي آيد رنگ هرآنچه ببافد به تنت سرخ بُود به تو از فاطمه هر پيرهني مي آيد پيرهن نيز به جسم تو افاقه نكند به تو انگار همان بي كفني مي آيد

#شهادت_حضرت_عباس #علی_اکبر_لطیفیان تا می‌شود ز چشمۀ توحید جو گرفت از دست هرکسی که نباید سبو گرفت تو آبی و به آب تو را احتیاج نیست پس این فرات بود که با تو وضو گرفت کوچک نشد مقام تو نه... تازه کربلا با آبروی ریخته‌ات آبرو گرفت شرم زیاد توهمه را سمت تو کشید این آفتاب بود که با ماه خو گرفت دیگر برای اهل بهشت آرزو شدی وقتی عمود ازسر تو آرزو گرفت خیلی گران تمام شد این آب خواستن یک مشک از قبیلۀ ما یک عمو گرفت از آن به بعد بود صداها ضعیف شد از آن به بعد بود که راه  گلو گرفت *** زینب شده شکسته غرورش، شنیده‌ای؟ دست کسی به کنج النگوی او گرفت در کوفه بیشتربه قدت احتیاج داشت با آستین پاره نمی‌شد که رو گرفت

#شهادت_حضرت_علی_اکبر #علی_اکبر_لطیفیان دل ز قرص قمر خویش کشیدن سخت است نازها از پسر خویش کشیدن سخت است سر زانو کمکم کرد که پیدات کنم ورنه کار از کمر خویش کشیدن سخت است مشکل این است بغل کردن تو مشکل شد تکه ها را به بر خویش کشیدن سخت است خواستی این پدر پیر خضابی بکند خون دل را به سر خویش کشیدن سخت است نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم خار را از جگر خویش کشیدن سخت است گر چه چشمم به لب توست ولی لخته ی خون از دهان پسر خویش کشیدن سخت است تکه های جگرم هر طرفی ریخته است همه را دور و بر خویش کشیدن سخت است بِه، که از گردن من دفن تو برداشته شد دست از بال و پر خویش کشیدن سخت است

#ولادت_حضرت_زهرا #مدح_حضرت_زهرا #علی_اکبر_لطیفیان پرواز مي دهيم كه بال و پرت كنيم معراج مي بريم كه پيغمبرت كنيم   ديگر بس است خلوت چله نشيني ات وقتش رسيده است مقرب ترت كنيم     دست گل قديمي خود را از اين به بعد دست تو مي دهيم كه تاج سرت كنيم   حالا نماز شكر بخوان فديه اي بده تا صاحب زلال ترين كوثرت كنيم   ميخواستيم فرق كني با پيمبران مي خواستيم آينه ي ديگرت كنيم   اين سيب را بگير و براي خودت ببر وقتش شده است فاطمه را دخترت كنيم   شايسته است ‍‍؛ با پدر فاطمه شدن از خانواده ي پسري ابترت كنيم   مي خواستيم نسل تو زهرا نصب شود ضرب المثل براي عجم تا عرب شود   خورشيد ، آفتابي انوار فاطمه است صبحي اگر كه هست بدهكار فاطمه است   آيينه اش سه مرتبه خود را ظهور داد پيغمبر و علي همه تكرار فاطمه است   هر جلوه اي كه جلوي نوري نمي شود زهرا شدن فقط و فقط  كار فاطمه است   شام زفاف پيرهن كهنه مي برد اين تازه اولين شب ايثار فاطمه است   فردا اسير دست جهنم نمي شود امروز هر كسي كه گرفتار فاطمه است   زهرا اگر نبود ولايت نداشتيم گمراه مي شديم و هدايت نداشتيم   زهرا بنا نداشت خودش را بنا كند مي خواست ، بنده باشد و يا ربنا كند   مثل علي عروج نمازش امان نداد اصلا به پاي پر ورمش اعتنا كند   تا كه مدينه از گل توحيد پر شود كافي است در قنوت، خدا را صدا كند   طبق روال هر شب جمعه نشسته تا ... ...قبل خودش سفارش همسايه را كند   دستي كه پيش خانه ي زهرا دراز نيست در شرع بر جنازه ي آنكس نماز نيست   او آمد و خزان زمين را بهار كرد بر شاخه هاي شكوفه ي عصمت ، سوار كرد   آيا بدون مهر مناجات فاطمه مي شد به سجده كردن خود افتخار كرد ؟   وفتي شب زفاف ، پيمبر رسيد و بعد بين علي و فاطمه ، تقسيم كار كرد   خوشحال شد تمامي احساس معجرش وقتي رسول ، فاطمه را خانه دار كرد   آن هم براي حاجت مسكين شهر بود روزي اگر ز حادثه ميل انار كرد   اخلاص پينه هاش هميشه زبانزد است از بسكه دست فاطمه در خانه كار كرد   وقتي تمام قاطبه ها بي حماسه بود خود را خميده كرد ولي ذوالفقار كرد   پس مي شود براي عوض كردن زمان نوآوري فاطمه را اختيار كرد   بي فاطمه كه شيعه شكوفا نمي شود شيعه مريد دشمن  زهرا نمي شود   دنيا نديده است سفرهاي اين چنين جز در هواي فاطمه پر هاي اين چنين   ديروز مي شدند درختان بدون سر امروز مي دهند ثمرهاي اين چنين   سر مي دهيم و منت ياغي نمي كشيم همواره سر خوشيم به سر هاي اين چنين   دارد بساط كفر زمين جمع مي شود پيچيده در زمانه خبرهاي اين چنين   اصلا بعيد نيست رو كند به ما از مادر ي چنين و پسرهاي اين چنين   لبنان مگر چه داشت به جز نام فاطمه آري عجيب نيست ظفرهاي اين چنين   دلهاي ما هميشه پر از  ياد فاطمه است اين سرزمين قلمرو اولاد فاطمه است  

#توسل_به_اهل_بیت #توسل_به_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان چه خوب است آب و هوایی که دارید همیشه بهشت است جایی که دارید  . الهی روی خلوتی هم نبیند شلوغی این کوچه هایی که دارید . مجال عرق ریختن هم ندادید به پیشانی این گدایی که دارید . نمی خواهم اصلا بفهمم که ما را کجا می برد رد پایی که دارید . همین که شما می بریدم ، یقینا شبی می رسم تا خدایی که دارید . از امروز نامه رسان حسین است پر فطرس بینوایی که دارید . برایم هوای بهشتی بالا حرام است با کربلایی که دارید . شما با خدا با خدا با خدایید و من با شمایم شمایی که دارید …  . … مرا خیمه ی کربلا می نویسید دخیل حسینیه ها می نویسید  . دل بی قرار اختیاری ندارد اسیر است و راه فراری ندارد . مقامات عاشق فنا می پذیرد اگر هم بمیرد مزاری ندارد  . کسی که بنا نیست بی سر بمیرد چه بهتر دل بی قراری ندارد . دل بی حسین اصل و فرعش زیادی است شبیه درختی که باری ندارد . دل بی حسین از گل بدترین هاست عکس دل بی حسین اعتباری ندارد . بود ذکر سجاده ی هر فقیری امیری حسین فنعم الامیری . همه زیر پایند و بالا حسین است همه قطره اند و دریا حسین است . چه رسم خوشی که زمان تولد کلام نخستین ما یا حسین است  . حسن هم حسین است ، علی هم حسین است محمد حسین است و زهرا حسین است . حسن یا علی فاطمه یا محمد تجلی این چهار تن با حسین است . همین که به جز عشق چیزی نگفتیم تجلی ” لا ذکر الا حسین ” است . گنهکارها نیز ترسی ندارند قیامت اگر دست آقا حسین است . شه عالمینیم ، الحمدلله غلام حسینیم ، الحمدلله . ندیدم کسی را گدایش نباشد مسلمان یا ربنایش نباشد . مسیر تکامل یقینا محال است اگر کربلا انتهایش نباشد . برای جهنم چه خوب است ، هر که حسین بن زهرا برایش نباشد . مگر می شود ؟ نه … نه … امکان ندارد خدا باشد و کربلایش نباشد . خدایی که دار و ندارش حسین است مگر می شود خون بهایش نباشد ؟ . یقین کشتی او نجاتی ندارد اگر خواهرش ناخدایش نباشد . حسین آمد و بال ها گریه کردند تمامی گودال ها گریه کردند . پر ما کجا ؟ وسعت آسمانت پریدن کجا ؟ قبه ی لا مکانت . حسن هم به پای تو قد راست می کرد ادب داشت ، پیشت امام زمانت . تو بالانشینی ، چگونه نباشد سر شانه های پیمبر مکانت . تویی سنت هفت تکبیر احرام نبی منتظر شد بچرخد زبانت . شما هر دو در حال ارتزاقید اگر می گذارد دهان بر دهانت . خدا بهتر از تو ندارد اگر داشت یقین کن که می داد روزی نشانت . خداوند مثل تو دیگر ندارد شبیه تو دارد اگر ، خب بیارد . من و سال ها جستجویت حسین جان من و منت گفتگویت حسین جان . مگر می شود من به پایت نیفتم من و سجده بر خاک کویت حسین جان . من عادت ندارم شبی بی تو باشم من و هیئت کو به کویت حسین جان  . به والله خوابش نمی برد زهرا نمی شد اگر شانه مویت حسین جان . گلوی تو عادت به نیزه ندارد به قربان زیر گلویت حسین جان . چقدر آه گفتی جوابت ندادند چقدر آب گفتی و آبت ندادند …

#وفات_حضرت_زینب #علی_اکبر_لطیفیان پس ازتوآب اگرخوردم ازاین چشمان ترخوردم گلی هستم که از هر شش جهت به خار برخوردم برای دلخوشی دختران نیمه جانت بود دراین یکسال واندی لقمه نانی هم اگر خوردم چه کارى برمى آمد از برادر مرده اى چون من فقط زانو بغل کردم , فقط خون جگر خوردم منی که سایه ام را مردم کوچه نمی دیدند منی که شش برادر داشتم, حالانظرخوردم به نان کوچه و خرمای مردم لب نزد زینب میان کوفه هر چه خوردم از دست پدرخوردم نمی دانم تو می بینی که جایی را نمی بینم؟ غروبی داشتم میرفتم از خانه به درخوردم شب شام غریبانت از این خیمه‌ به آن خیمه برای هر یتیمی که سپرگشتم سپرخوردم دلیل تازیانه خوردن ما گریه ما بود ز طفلان بیشتر گریان شدم پس بیشتر خوردم من پرده نشین را محمل بى پرده اى دادند به هر جا که گذر کردم چقدر از رهگذر خوردم تو و پیراهن پاره , من و این چادر پاره تو سنگ از صد نفر خوردى, من از صدها نفر خوردم ببین این روزها پیراهنم هم رنگ عوض کرده فقط گرما نخورده بودم آنهم آنقدر خوردم

#توسل_به_اهل_بیت #علی_اکبر_لطیفیان روزها را با توسل کردنم شب می‌کنم دارم از این ناحیه خود را مقرب می‌کنم خلق تحویلم نمی‌گیرند، تحویلم بگیر تو که تحویلم نمی­گیری همه‌ش تب می‌کنم عقل را از بارگاه عشق بیرون کرده‌اند خویش را دارم به دیوانه ملقب می‌کنم اختیار عبد یا رب را به دست من دهند اختیارا خویش را عبد و تو را رب می‌کنم من که عادت کرده‌ام شب‌ها به درس عاشقی روزها فکر فرار از دست مکتب می‌کنم دیشبم از دست رفت و حسرتش را می‌خورم گرچه امشب آمدم گریه به دیشب می‌کنم گفت کارت چیست گفتم چند سالی می‌شود کفش‌های گریه کن‌ها را مرتب می‌کنم من تمام خلق را یک روز عاشق می‌کنم من تمام شهر را از تو لبالب می‌کنم هر سحر از پنج‌تن، گریه تقاضا کرده‌ام هر چه را دادند یکجا خرج زینب می‌کنم

#توسل_به_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان پیاله ایم که لبریز باده ایم این دو پیا له را به ملک هم نداده ایم تا وقت میکنیم حسینیه می رویم ما سالهاست شیعه ی گریان جاده ایم با هر سلام صبح به آقای بی کفن انگار روبروی حرم ایستاده ایم با رعیتی خانه ی ارباب با وفا احساس میکنیم که ارباب زاده ایم شکر خدا که نان شب ما حسین شد ممنون لطف مادر این خانواده ایم بال ملا ئک است که ما را میاورد یعنی سواره ایم اگر چه پیاده ایم داریم با حسین حسین پیر میشویم خوشحال از این جوانی از دست داده ایم

#وفات_حضرت_زینب #علی_اکبر_لطیفیان هفتاد و دو شهید به صحراى زینب است پایین نامه همه امضاى زینب است میمیرم و دم تو مرا زنده میکند قارى من صدات مسیحاى زینب است از سربلندى تو سرافراز میشوم بالاى نیزه ها سرت آقاى زینب است جاى مرا گرفته اى و پس نمیدهى جاى تو نیست بر سر نى, جاى زینب است امروز که مشاهده کردى مرا زدند عین همین مشاهده, فرداى زینب است در طول زندگانى پنجاه ساله ام این اولین نماز فراداى زینب است این جلوه هاى مختلف روى نیزه ات از”مارایت الا جمیلا”ى زینب است طورى قدم زدم که همه باخبر شدند کاخ یزید زیر قدمهاى زینب است دارند سمت من صدقه پرت میکنند خرماى نخلها جلوى پاى زینب است هرچه زدند سنگ, سرش آخ هم نگفت آخر حسین گرم تماشاى زینب است

#مدح_حضرت_زینب #علی_اکبر_لطیفیان یا که خدا به خلق پیمبر نمی‌دهد یا گر دهد پیمبر ابتر نمی‌دهد   حتی اگر چه فیض الهی به هیچ کس غیر از رسول سوره ی کوثر نمی دهد   دختر در این قبیله تجلی کوثر است بی‌خود خدا به فاطمه دختر نمی دهد   زینب رشیده ای است که بر شانه ی کسی تکیه به غیر شانه ی حیدر نمی‌دهد   زینب شکوه خواهری اش را در عالمین دست کسی به غیر برادر نمی‌دهد   او مظهر صفات جلالی حیدر است یعنی به راحتی به کسی سر نمی‌دهد   زینب همان کسی است که در راه عفتش عباس می‌دهد، نخ معجر نمی‌دهد

#توسل_به_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان در طریقت زحمت بسیارها باید کشید تا تقرب منت جام بلا باید کشید یار ما بد نیست از ما یک ملاقاتی کند گه کریمان را به بالین گدا باید کشید در مسیر دلبر ما چشم پاکی واجب است گر نظر خورد انتقامش را ز ما باید کشید نیست توجیه قبولی دیدگان خشک را ازمیان چاه,گاهی آب را باید کشید وقت روضه زودتر از هر چه باید گریه کرد سفره که آماده شد,فورا غذا باید کشید الدواء عند الحسین و الشفاء عند الحسین بهر درمان یافتن دست از دوا باید کشید رفته رفته وقت ما دارد به پایان می رسد تاکه عمری هست ناز یار را باید کشید رو به قبله کردن ما بین قبر انصاف نیست صورت ما را به سمت کربلا باید کشید عاشقان بی کفن ها ,با کفن بیگانه اند بعد مردن روی ما یک بوریا باید کشید علی اکبر لطیفیان

#شهادت_حضرت_عباس #علی_اکبر_لطیفیان وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای  خوش به حال لب اصغر که تو سقا شده‏اى  آب از هیبت عباسى تو میلرزد  بى عصا آمده‏اى حضرت موسى شده‏اى  به سجود آمده‏اى یا که عمودت زده‏اند  یا خجالت زده‏اى وه که چه زیبا شده‏اى  یا اخا گفتى و ناگه کمرم درد گرفت  کمر خم شده را غرق تماشا شده‏اى  منم و داغ تو و این کمر بشکسته  توئى و ضربه‏اى و فرق ز هم وا شده‏اى  سعى بسیار مکن تا که ز جا برخیزى  اندکی فکر خودت باش ببین تا شده‏اى  مانده ام با تن پاشیده‏ات آخر چه کنم؟  اى علمدار حرم مثل معما شده‏اى  مادرت آمده یا مادر من آمده است  با چنین حال به پاى چه کسى پا شده‏اى  تو و آن قد رشیدى که پر از طوبى بود  در شگفتم که در این قبر چرا جا شده‏اى؟ 

#شهادت_حضرت_رقیه #علی_اکبر_لطیفیان پایش ز دست آبله آزار می کشد  از احتیاط دست به دیوار می کشد  درگوشه ی خرابه کنار فرشته ها  "با ناخنی شکسته ز پا خار می کشد"  دارد به یاد مجلس نامحرمان صبح  بر روی خاک عکس علمدار می کشد  او هرچه میکشد به خدای یتیم ها  از چشم های مردم بازار می کشد  گیرم برای خانه اتان هم کنیز شد  آیا ز پرشکسته کسی کار می کشد؟  چشمش مگر خدای نکرده چه دیده است؟  نقشی که میکشد همه را تار می کشد  لب های بی تحرک او با چه زحمتی  خود را به سمت کنج لب یار می کشد 

#مدح_امیرالمومنین #مدح_امام_علی #علی_اکبر_لطیفیان تو بی ابتدایی و بی انتها شبیه پیمبر شبیه خدا تو بالاترین نقطه ی باوری معماترین نقطه ی زیر با مقرب ترین جلوه ی لم یلد و لم یولد آیه های خدا تو آن سمت دروازه ی باوری همانجا که می خوانمش ناکجا مرا آن طرف ها اگر راه نیست شما لااقل این طرف ها بیا تو آن خواهش سبز سجاده ای همان التماس شب انبیا تویی مقصد اول و آخرم مناجات شبهای غار ِ حرا بیا با پرو بال کروبیان بزن وصله این گیوه ی پاره را بزن بیل خود بر سر این زمین بزن تا که باشم درخت شما من از آبِ چاهِ شما خورده ام که حالا شدم تشنه ی کربلا خدای کرم سایه ی ناشناس در این کوچه های بدون صدا چنان مخلصانه کرم میکنی که حتی نمیماندت رَدِّ پا تو یعنی همان شاه ِ شهر منا که داری قدم میزنی با گدا در این سینه ی شب کجا میروی؟ از این جاده ها ، دور از چشم ما به سمت مناجات سجاده ات اگر میروی التماس دعا *** تو بارانترینی و ما خشکسال رسیده ترینی و ما کالِ کال تو مانند آبی ولی آب تر تو مثل طلایی ولی ناب تر اگر تو صعودی فرودیم ما اگر تو نبودی نبودیم ما تو نور ِ خودی ، آفتاب ِ خودی مسلمان دین کتاب خودی تو اسرار لبهای پیغمبری قسمهای شبهای پیغمبری تو سیبی تو میل شب جمعه ای دعای کمیل شب جمعه ای مسیحای مَسح ِ یتیمان تویی محاسن سپید کریمان تویی تو سیمرغی و کوه قاف خودی تو ذی الحجه ی در طواف خودی تو با مردمی مردمی نیستی تو نان جویی گندمی نیستی تو نوری و هر صبح خورشیدمی تو اخلاص آیات توحیدمی تو دیگر برای من عادت شدی هزار و دو رکعت عبادت شدی تو شصت و سه دفعه بهارم شدی نهالت شدم باغدارم شدی همیشه در ِ خانه ات باز بود تنورت همیشه نمک ساز بود تو بودی که شبها سحر داشتند یتیمان کوفه پدر داشتند پُر از نوری و آفتابی علی سلام بدون جوابی علی نگاهت شبی خواب راحت نکرد و یک شب لبت استراحت نکرد تو رفتی و حالا در این روزها ورق میزنم خاطرات تورا همان روزهایی که تنها شدی شکسته ترین مرد دنیا شدی همان روزهایی که یک مرد پست غرور تورا با طنابی شکست همان جا تو را خونجگر کرده اند بتول تورا بی پسر کرده اند همان جا دل ِ مهربانت شکست همان روز چند استخوانت شکست تو بالایی و در کف ِ پستها زدند آفتاب تو را دستها

#شهادت_حضرت_علی_اصغر #وفات_حضرت_رباب #علی_اکبر_لطیفیان لالا بر آنکه خواب ندارد چه فایده ماندن بر آنکه تاب ندارد چه فایده گیرم تو را حسین بگیرد , بغل کند وقتی دو قطره آب ندارد چه فایده احساس مادری به همین شیر دادن است آری ولی رباب ندارد چه فایده انداختن حِرز , اگر چه به گردنت تا صورتت نقاب ندارد چه فایده پرسش نکن سه شعبه برایم بزرگ بود وقتی کسی جواب ندارد چه فایده با چه سر تو را به نی بند میکنند زلفی که پیچ و تاب ندارد چه فایده

#شهادت_حضرت_زهرا #علی_اکبر_لطیفیان وقتی سرت را روی بالش می گذاری آن قدر می ترسم که دیگر بر نداری تو آفتاب روشنی در خانه ی ما تو آفتاب روشنی هر چند تاری فردا کنار سفره با هم می نشینیم امروز را مادر اگر طاقت بیاری تو آن چنان فرقی نکردی غیر از این که آیینه بودی و شدی آیینه کاری آلاله می کاری و باران می رسانی چه بستر پر لاله ای؟ چه کشت و کاری آن قدر تمرین می کنی با دست هایت تا شانه را یک مرتبه بالا بیاری بگذار گیسویم به حال خویش باشد اصلاً بیا و فرض کن دختر نداری

#توسل_به_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت که زیر سایه ی این خیمه کرده ایم اقامت . شفیع گریه کنانش ائمه اند یکایک به این دلیل که جمع است در حسین امامت . کسى که آه ندارد چه سود آه خجالت کسى که اشک ندارد چه سود اشک ندامت . چه نعمتی است نشستن میان مجلس روضه که جبرییل در آنجا فکنده رحل اقامت . کسى که بار علم را به شانه اش نکشیده ست بعید نیست بمیرد به زیر بار ملامت . کسى که در پى کار حسین نیست ، محال است که پشت سر بگذارد صراط را به سلامت . کسی که اسم حسین را شنید و اشک نبارید ز دوستی چه نشانی ز شیعگی چه علامت . کسی که در کفنش تربت حسین نباشد چه خاک بر سر خود می کند به روز قیامت . کسی که قبر حسین را ندید و رفت ز دنیا به نزد فاطمه ریزد ز دیده اشک ندامت . به روز حشر که جمله فقیر و کاسه به دستند خدا به زائر تو می دهد مقام زعامت . غبار خاک عزاى تو را که بر سر ما شد برابرش نکنم با هزار تاج کرامت . چه نا به جاست به وصف شهادت تو شهادت چه نارواست به وصف شهامت تو شهامت . پس از قیامت عظمای تو به دشت غریبی خدا قیامت خود را سند زده ست به نامت . . .

#ورودیه #علی_اکبر_لطیفیان با صد جلالت و شرف و عزت و وقار آمد به دشت ماریه ناموس کردگار فرش زمین به عرش مباهات می‌کند گر روی خاک پای گذارد ملک سوار چه ناقه‌ای، چه ناقه نشینی، چه محملی مریم رکابگیر و خدیجه است پرده‌دار حتی حسین تکیه بر این شانه می‌زند خلقت زنی ندیده بدین گونه استوار بیش از همه خدای مباهات می‌کند که شاهکار خلقت او کرد شاهکار تا هست مستدام، حسین است مستدام تا هست پایدار، حسین است پایدار کوهی اگر مقابل او قد علم کند مانند کاه می‌شود و می‌رود کنار با خشم خویش میمنه را می‌زند زمین با چشم خویش می‌سره را می‌کند شکار آنگونه که علی به نجف اعتبار داد زینب به دشت کرب و بلا داد اعتبار پنجاه سال فاطمه‌ی اهل بیت بود زینب که هست فاطمه هم هست ماندگار تا اینکه فرش راه کند بال خویش را جبریل پای ناقه نشسته به انتظار حتی هزار بار بیایند کربلا زینب پی حسین می‌‌آید هزار بار کار تمام لشگریان زار می‌شود زینب اگر قدم بگذارد به کارزار روز دهم قرار خدا با حسین بود اما حسین زودتر آمد سر قرار محمل که ایستاد جوانان هاشمی زانو زدند یک به یک آنهم به افتخار افتاد سایه قد و بالاش روی خاک رفتند از کنار همین سایه هم کنار طفلان کاروان همه والشمس و والقمر مردان کاروان همه واللیل و والنهار عبدند، عبد گوش به فرمان زینبند از پیرمرد قافله تا طفل شیرخوار رفتند زیر سایه‌ی عباس یک به یک با آفتاب، غنچه‌ی گل نیست سازگار از این به بعد هیچ نمازی شکسته نیست وقتی قدم گذاشته زینب به این دیار از فرش تا به عرش چه خاکی به سر کنند بر روی چادرش بنشیند اگر غبار - از خواهری چو زینب کبری بعید نیست معجر به پای این تن عریان کند نثار یک عده گوشواره، ولی دختر علی یک گوش پاره برد از اینجا به یادگار خیلی زدند «تا» شود، اما تکان نخورد سر خم نمی‌کند به کسی کوه اقتدار او که فرار کرد عدو از جلالتش فریاد می‌زند که «علیکن بالفرار» ترسم که انبیاء بیفتند بر زمین دستی اگر خدای نکرده به گوشوار... پرده نشین کوفه، بیابان نشین شده با دختر بتول چه‌ها کرد روزگار! «قومی که پاس محملشان جبرئیل داشت گشتند بی عماری و محمل، شترسوار» آن بانویی که سایه‌ی او هم حجاب داشت

#شهادت_حضرت_زهرا #غسل_حضرت #علی_اکبر_لطیفیان کار تنش زیاد ولی وقت من کم است   یک شب برای شست و شوی این بدن کم است   بانوی من نحیف نبود ، اینچنین نبود   وقتی نگاه میکنمش ظاهراً کم است   در زیر پارچه ورمش گم نمیشود   آنقدر واضح است که یک پیرهن کم است   باید چگونه جمع کنم این بساط را   فرصت کم است و  آب کم است و کفن کم است   مسمار را خودم زده بودم به تخته ها   باید بمیرم آه ، پشیمان شدن کم است   گیرم حسین دق نکند اینچنین ولی   گریه بدون داد برای حسن کم است   آئینه آمدی و ترک خورده میروی   یعنی برای بردن تو چهار زن کم است پ  یراهن حسین که کارش تمام شد   پس جای غُصّه نیست اگر یک کفن کم است   بالت ، پرت ، تنت ، همه ی پیکرت خدا   این زخمها زیاد ولی وقت من کم است   

#نوکری_اهل_بیت_ع من فقط یک نوکرم، کار خودم را می‌کنم او خودش هر وقت لازم شد به نوکر می‌رسد ✍ #علی_اکبر_لطیفیان دستم مقابل کس و ناکس دراز نیست تا روی پای نوکر‌ی‌ام ایستاده‌ام ✍ #رضا_قاسمی مداح و روضه‌خوان و سخنران و چای‌ریز کارِ تمام ما درِ این خانه نوکری‌ست ✍ #وحید_محمدی در لباسِ نوکری، موی سپیدم آرزوست تا نفس دارم درِ این خانه خدمت می‌کنم ✍ #علیرضا_خاکساری من زنده‌ام به نوکری خانه‌ی شما! پس نوکری به کار نگیری به جای من! ✍ #سیدپوریا_هاشمی سرمایه‌ی من نوکریِ حضرت سلطان هر ثانیه‌اَش ناب‌ترین گنجِ زمان‌ست ✍ #منصوره_محمدی_مزینان بهترین روزی ما نوکریِ ارباب است عبد را خوبتر از صوم و صلاتش بدهند ✍ #محمود_ژولیده بهترین آوازه‌ها در خادمیِ کوی توست شهرتِ خالی زشوقِ نوکری، شهرت نشد ✍ #علیرضا_خاکساری آبرودار شدن، ماحصل نوکری است هست، عزت همه‌اش تحت لوای حَسَنین ✍ #محمدجواد_شیرازی تا غلامت شدیم فهمیدیم نوکری، احترام هم دارد ✍ #نفیسه_سادات_موسوی آبروداری ما بی آبروها پای اوست تا قیامت نوکری کردن برایش پای ماست ✍ #سیدپوریا_هاشمی من مفتخر به نوکری حضرت توأم تو سفره‌دار هستی و من دعوت توأم ✍ #رضا_دین_پرور حُکم قبول بندگیِ ماست با خدا حُکم قبولِ نوکری ماست با حسین ✍ #بردیا_محمدی از حب قیمتیِ تو قیمت گرفته‌ایم با نوکری تو همه عزت گرفته‌ایم ✍ #علیرضا_خاکساری عشق تو شغل شریف انبیای عالم است در سرایت نوکری دارد مراتب یاحسین ✍ #رضا_دین_پرور با نوکریِ آل علی زنده‌ام فقط عینِ حقیقت است کلامم، شعار نیست ✍ #احسان_نرگسی غلام خانه‌ی زهرا حسابمان کردند برای نوکری‌اش انتخابمان کردند ✍ #وحید_محمدی در لباس نوکری موی سپیدم آرزوست تا نفس دارم درِ این خانه خدمت می‌کنم ✍ #علیرضا_خاکساری از نوکری توست به هرجا که رسیدیم یعنی که غلامیِّ تو تنها هنر ماست ✍ #احسان_نرگسی مادرم با نمک روضه بزرگم کرده من به این نوکری از کودکی‌ام منصوبم ✍ #قاسم_نعمتی عمری به عشق نوکریِ تو دویده‌ام حالا که اوفتاده‌ام از پا نمی‌خری؟ ✍ #موسی_علیمرادی ذره‌ای هم که آبرو داریم همه از نوکری او داریم ✍ #مجید_گل_دار نوکری فاطمه محشر به دادم می‌رسد از غلام مادرش آقا تشکر می‌کند ✍ #محمدجواد_شیرازی دلخوشی‌ام چیست به جز نوکری؟ حیدری‌ام حیدری‌ام حیدری ✍ #احسان_نرگسی از همان روز ولادت شده‌ام پابستت قِدمت نوکری‌ام از سَنَواتم پیداست ✍ #رضا_قاسمی مطمئنم بیشتر از هر عمل، روز جزا نوکریِ خانه‌ی زهرا به دردم می‌خورد ✍ #محمدجواد_شیرازی خدمت‌گزار اهل خرابات اگر شدی ایام نوکریِ تو شاهانه بگذرد ✍ #علی_اکبر_لطیفیان هر آنکه نوکری نوکر تو را کرده‌ست به قول مُرشد ما، بسته‌ست بارش را ✍ #احسان_نرگسی با نوکری‌ات سینه‌زن شوکت گرفته هر چه گرفته از همین کِسوَت گرفته ✍ #محمدجواد_شیرازی دم تو گرم و کرم‌خانه‌ی شما آباد که بین خانه‌ی تو گرم نوکری هستم ✍ #اسماعیل_شبرنگ •┈┈••✾••┈┈• تک‌بیتی‌ها، دوبیتی‌ها و رباعیات حسینیه https://eitaa.com/joinchat/2489122881Cc0f48f2cd4

#خواهر‌برادری گریه برای کاروان هم قیمت جان است هر وقت گریه میکنیم آزار میبینیم ای روی نی رفته جمالت را نگیر از ما پس یک کمی پایین بیا، ما تار میبینیم سنگ از در و دیوار شهر شام میبارد تا کی مصیبت از در و دیوار میبینیم ما که نمیدیدیم رنگ کوچه را حتی حالا چقدر این روزها بازار میبینیم روی سر ما رد پای سنگ میبینی روی سر تو رد پای خار میبینیم میزد مرا ، انگار نه انگار میبینی میزد تو را ، انگار نه انگار میبینیم از روی نی افتادی و بر روی نی رفتی از این به بعد این صحنه بسیار را میبینیم جای تو راحت نیست روی نیزه ، میدانیم صدبار میمیریم ما ، هر بار میبینیم #اشک_لطیف #علی_اکبر_لطیفیان

یا حسن بن علی(ع) #شهادت باید مرا گلیم مسیر نگار کرد زیر قدوم فاطمی‌ات خاکسار کرد مهر تو را بهشت بخواهد نمی‌دهم در ماجرای عشق نباید قُمار کرد فخر علی و فاطمه بر تو عجیب نیست وقتی خدا به داشتنت افتخار کرد من که به دست هیچ ‌کسی رو نمی‌زنم نانت مرا به شغل گدایی دچار کرد هر چند آفریده خدا چهارده کریم اما یکی از آن همه را سفره‌دار کرد ما را پیاده کرد سر سفره شما این کشتی حسین که ما را سوار کرد باید به بازوی حسنی‌ات دخیل بست ورنه نمی‌شود که جمل را مهار کرد خشمت نیاز نیست در آن جا که می‌شود با قاسم تو قافله را تار و مار کرد ارزان تو را فروخت به حرف معاویه زهری به کام تشنه تو روزه‌دار کرد زهری که می‌شکافت دل سنگ خاره را در حیرتم که با جگر تو چه کار کرد زهرا شنیده بود تنت تیر می‌خورد تابوت را برای همین با جدار کرد #اشک_لطیف #علی_اکبر_لطیفیان @ashke_latif

#توسل_به_امام_حسین #علی_اکبر_لطیفیان بالا نرفت آنکه به پای تو پا نشد آقا نشد هر آنکه برایت گدا نشد مقصود از تکلم طور از تو گفتن است موسی نشد هر آنکه کلیم شما نشد روز ازل برای گلوی تو هیچ کس غیر از خدای عز و جل خونبها نشد در خلقتش زمین و مکانهای محترم بسیار آفرید ولی کربلا نشد گرچه هزار سال تو را گریه کرده اند یک گوشه از حقوق لب تو ادا نشد ما گندم رسیده شهر ری توایم شکر خدا که نان تو از من جدا نشد یک گوشه می رویم و فقط گریه می کنیم حالا که کربلای تو روزی ما نشد داغ تو اعظم است تحمل نمی شود در حیرتم چگونه قد نیزه تا نشد

#امام_هادی_النقی_ع_مدح_و_ولادت آستان خدا کمال شما هفت پرواز زیر بال شما با شما می‌شود به قرب رسید ای وصال خدا وصال شما گاه با آدم و گهی با نوح بی زمان است سن و سال شما مثل جبریل می‌شود بالم با همین غوره‌های کال شما بال ما را به آسمان ببرید تا خداوند لا مکان ببرید هر کسی تو را سلام کند به مقام تو احترام کند کاش در صحن سامرات خدا تا قیامت مرا غلام کند پر و بال کبوترانه‌ی من در حریم تو میل دام کند هر که بی توست واجب است به خود خواب احرام را حرام کند بر دلم واجب است بعد طواف عرض دین محضر امام کند نیمه ی ماه حج که شد باید شیعه در محضر شما آید ای مسیحای سامرا هادی آفتاب مسیر ما هادی علی ابن محمد ابن علی نوه‌ی اول رضا هادی نیست جز دامن کرامت تو پردهٔ خانهٔ خدا هادی ذکر هر چارشنبه‌ام این است یا رضا، یا جواد، یا هادی به ملک هم نمی‌دهم هرگز گریهٔ زائر تو را هادی یک شبی را کنار ما ماندی سر سجاده جامعه خواندی تو دعا را معرفی کردی مرتضی را معرفی کردی با فراز زیارت سبزت راه ما را معرفی کردی مرتضی و حسین و فاطمه و مجتبی را معرفی کردی نه فقط اهل بیت را بلکه تو خدا را معرفی کردی سامرایت غریب بود اما کربلا را معرفی کردی با تو ما مرتضی‌شناس شدیم تا قیامت خداشناس شدیم ریشه‌های محبت ما تو مزرعه‌های سبز دنیا تو خواهش سرزمین پائین، من اشتیاق بهشت بالا، تو گاه ابلیس می‌شوم بی تو گاه جبریل می‌شوم با تو من نمی‌دانم این که من دارم، به تو نزدیک می‌شوم یا تو چه کسی از مسیر گمراهی داده ما را نجات؟... آقا تو تو مرا با ولایتم کردی آمدی و هدایتم کردی دل من در کفت اسیر بُوَد به دخیل تو مستجیر بود گر شود ثروتم سلیمانی باز هم بر درت فقیر بُوَد شکر حق می‌کنم صدای بلند حضرت هادی‌ام امیر بُوَد آبرو خرج می‌کنی بس که کرم سفره‌ات کثیر بُوَد شب میلاد تو به ذی الحجه مطلع شوکت غدیر بُوَد ریشه‌ی ناب اعتقاد علی پسر حضرت جواد علی دوست دارم گدای تو باشم سائل دست‌های تو باشم مثل بال و پر کبوترها دائماً در هوای تو باشم دوست دارم که از زمان ازل تا ابد خاک پای تو باشم نیمه‌شب‌های ماه ذی الحجه زائر سامرای تو باشم یا دعای قنوت من باشی یا قنوت دعای تو باشم ما فقیریم! سفره‌ای وا کن سامرایی حواله‌ی ما کن با تو این عقل‌ها بزرگ شدند اعتقادات ما بزرگ شدند پای دل‌های شیعیان آن قدر گریه کردید تا بزرگ شدند با نگاه تو با محبت تو اِبن سکّیت‌ها بزرگ شدند خوب شد بچه‌های هیئت ما پای درس شما بزرگ شدند بچه‌های قبیله‌ی ما با کربلا کربلا بزرگ شدند بی تو دل‌های ما بهار نداشت مثل یک شاخه‌ای که بار نداشت ✍ #علی_اکبر_لطیفیان 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e