🔻کربلایی خلیل ایمانی اهل #قزوین و از خوبان عالم ؛ در مورد ایشون خیلی حرف هست مثلا ایشان زیر خاک رو تا عمق پنج یا شش متری می دیده ، از صورت طرف عمرش رو تشخیص میداده ، نزد حضرت خضر شاگردی کرده بوده ، از حافظین قزوین بوده و دسترسی به اسم اعظم داشته به قول ایت الله محسنی ملایری که می گفتند حضرت به او فرموده بوده ما هر چیزی به سایرین داده ایم رو همه رو یکجا به کربلایی خلیل داده ایم و ایشون نزد آقا امام زمان آبرومند و مقرب بوده . یک ماه قبل از شهادت شهید رجایی ، شهادت ایشون رو پیش بینی کرده بوده و درباره فوت چند نفر از مراجع تقلید گفته بوده هر کدام کی فوت میکنن . دارای مکاشفات و طی الارض بوده . ایشون دائم البکا بوده و به قول آقای علوی ، قنبر امام زمان بودند . مکاشفات ایشان بسیار قوی بوده و از بسیاری از مطالب اطلاع قلبی داشت و از احوالات انبیا و علما و صلحا ؛ گویا همواره با آنها و در کنار آنها بوده. انگشتری ای داشته که ، اگر کسی چیزی گم میکرده ، مانند یک صفحه تلویزیون در پشت نگین انگشتر گمشده اش را میدید و محل گمشده اش رو پیدا میکرد... روحشون شاد منبع : پیج اینستاگرامی amir_bazzazi @shia5t

▪️کاروان اسرا رفته سفر به نیزه ها قاری قرآن من آتش و سنگ و دشنه شد بارش باران من جان به فدای آهت چهره ی بی گناهت فدا فدا حنجر عطشان تو فدا فدا این لب و دندان تو ... @shia12t

معرفی مرحوم حاج حبیب الله شاکر ، استان #مازندارن شهر #آمل : 🔻مرحوم حاج شاکر از قدیمی ترین شاگردان عرفانی علامه حسن زاده املی و از اهل معنا آمل بودند. حاج حبیب‌الله شاکر (اَسکی) از شاعران و حکمای سرشناس معاصر شهرستان آمل است که مردم این شهر خاطره شهردار بودن او را در اوایل دهه ۴۰ شمسی با نیکی به یاد می‌آورند. حاج شاکر از طایفه اسک آمل بود. پیرمردی وارسته که تحصیلات آکادمیک نداشت. خودجوش اشعاری می سرود و استعداد و ذوق شاعری عجیبی داشت. از ایشان حدود چهار هزار شعر به جا مانده که اکثرا در مدح و منقبت اهل بیت علیهم السلام می باشد... 📚مجموعه اشعار حاج‌ حبیب‌الله شاکر، حکیم آملی در قالب دیوان «شاکرنامه» با تصحیح و تدوین محمدرضا قنبری و کوشش سیروس (خشایار) شاکر پس از 45سال از درگذشت ایشان، به چاپ رسیده است؛ این دیوان ۱۰۶۴ صفحه‌ای در شش دفتر مرتبط با موضوع خداشناسی، احادیث و ستایش بزرگان دین است؛ این دفترها عبارتند از: کتاب پیامبر (ص)، کتاب علی (ع)، کتاب حسین (ع)، کتاب اباذر (ره)، کتاب مواعظ و حکایات، اخوانیات و مطایبات... بخش مهمی از زندگی حاج شاکر، صرفِ به نظم درآوردن نهج‌البلاغه و شرح عارفانه زندگی یاران امام‌ حسین(ع) شده است. مدار همه سروده‌های دیوان شاکرنامه، حِکمی و تعلیمی است و با پشتوانه‌ای از آیات قرآن و احادیث و تاریخ اسلام به دنبال رهنمود و رهگشایی برای جوامع انسانی است. «مرحوم شاکر در قالب مثنوی بهتر و بیشتر داد سخن داده است؛ به‌ویژه در مثنوی درخشان «سرگذشت» این جنبه از شعر به نحو بارزتری رخ می‌نماید. مثنوی‌های شاعر بسیار روان و تاثیرگذار است.» 💠 خاطره ای مربوط به نزدیک 50 سال قبل؛ روزی مرحوم حاج حبیب الله شاکر(رحمه الله علیه) به منزل اُستاد علامه حسن زاده (حفظه الله) می روند و بعد از احوالپرسی، اُستاد حسن زاده چهره آن مرحوم را گرفته و حالشان را منقلب می بینند. علّت را می پرسند و می فرمایند؛ حالِ شما طبیعی نیست... آقای شاکر می گوید؛ آقا ! آمدم حافظ را هجو کنم! حضرت علامه گفتند؛ چرا !؟ جُرمشان چیست!؟ مرحوم شاکر می گوید؛ جرمش این است که در اشعارش «مِیِ سه ساله و... چارده ساله و باده و...» را ذکر کرده و جوانان شهر -به واسطه اشعار حافظ- کَجروی کرده و دست به مِیخوری زده و می گویند «حافظ هم مِی می خورد»! و اشعار و ابیات وی را مستمسک قرار می دهند. حضرت علامه تأمّلی کرده و می گویند؛ آقای شاکر! شما حاج ملّا هادی سبزواری را می شناسید یا نه ؟ حاج شاکر می گوید؛ بله از علمای بزرگ اسلام بود. اُستاد حسن زاده مجدّداً تأکید می کنند؛ مطمئن باشم (که می شناسی) ؟ آن مرحوم (با اطمینان خاطر) می گوید؛ بله علامه حسن زاده می فرمایند؛ (آثار و) کتاب هایش را خوانده ای؟ مرحوم شاکر باز هم تأیید می کند. سپس اُستاد حسن زاده می گویند؛ آقای شاکر! مرحوم حاج ملا هادی سبزواری می فرماید؛ (هزاران آفرین بر جانِ حافظ همه غرقیم در احسانِ حافظ) جناب آقای شاکر! اگر امر دایر شود در ارتکابِ اشتباه بین آقای حاج حبیب الله شاکر و حاج ملا هادی سبزواری، کدام (در ارتکاب به اشتباه) اولی هستید؟ (آقای شاکر) گفت؛ من... ▫️(مصاحبه شونده و ناقل این خاطره بلافاصله در حین مصاحبه می گویند مقام ولایت را – در مرحوم شاکر- ببینید) حضرت علامه حسن زاده بعد از این جواب، مرحوم شاکر را توصیه به توبه می کنند و... بالاخره آن روز، شهردار اسبق شهر آمل (چند دقیقه ای) در منزل حضرت علامه می مانند و بعد از آن می روند. صبح فردا مرحوم حاج حبیب الله شاکر(علیه الرّحمه) مجدداً به منزل علامه حسن زاده(حفظه الله) مراجعت نموده و غزلی را (که بعد از ماجرای دیروز سروده بودند) همراه خودشان می آورند (البته حضرت علامه به ایشان نگفتند شعر بیاور، بلکه فقط گفتند توبه کن اما ایشان به تبعِ "فاَلهَمَها فُجورَها و تقویها" و حالی که خود داشتند، شعری نیز آماده کردند) که اولین بیت یا مطلع آن غزل تضمین همان غزل حافظ است اما از بیت دوم به بعد را خودشان سرودند؛ «سالیانی شد که در میخانه خدمت می کنم با لباس فقر، کارِ اهلِ دولت می کنم» شاکر؛ چون ز روحِ پر فروغِ حافظ قرآنِ حق نور معنی جسته و تحصیل همّت می کنم گوید اَر دانستمی با شعر خود از ذکرِ مِی این چنین در دین حق تولید زحمت می کنم یا چنین با کسب دولت در فروش سمِّ مِی مالیاتی بس کلان تحمیل ملّت می کنم یا چنین در کاخ های کُلیِه و قلب و دِماغ رخنه در ارکان هوش و فهم و قدرت می کنم هرگز از مِیخانه و از مِی نمی گفتم سخن حافظا! با این بیان تفسیر علّت می کنم؛ که مُراد من ز مِی این باده نیشابه نیست بر تمام مسلمین اِتمام حجّت می کنم مقصد عالی من شُرب شرابِ وحدت است مستم و زین مستیِ خود کسبِ رحمت می کنم... (مقصود از "شُربِ شرابِ وحدت" نیز آیه "و سقاهم ربُّهُم شراباً طَهوُرا" می باشد). منابع : www.isna.ir @amol6 @shakhehtoba @allamehasanzade110

علامه حسن زاده آملی کنار مزار مرحوم حاج حبیب الله شاکر @amol6 @allamehasanzade110

🔹کلیپ نقل رویای زیبای مرحوم حاج حبیب الله شاکر، توسط حضرت علامه حسن زاده آملی 🔸مشاهده اصحاب کهف در عالم رویا و سوالی سخت از آنان @allamehasanzade110

📚شاکرنامه: دیوان حاج حبیب‌الله شاکر (اسکی) مؤلفان: حبیب‌الله شاکر، خشایار شاکر ناشر: زوار سال چاپ: 1397 @allamehasanzade110

مرحوم حاج حبیب الله شاکر @allamehasanzade110

یکي از اصحاب عارف مولوي قندهاري مي فرمود : در حرم مقداري برهنه باشيد ، اگر شد در تمام صحن ها چرا كه بر بساط پادشاهان با كفش نبايد بود . منبع : t.me/sokhen110 @shia5t

معرفی آیت الله سید عباس کاشانی معروف به ایوب العلما ، شهر #قم : قسمت اول : 🔻ایشان از اولیا الهی معاصر بودند. 🔻آیت الله سید عباس کاشانی از افراد صاحب استخاره بودند و در زمان حیاتشان ، استخاره های بسیار معروفی داشتند. 📝آیت الله سید عباس حسینی کاشانی در17 ربیع الاول 1350قمری برابر با 1309 شمسی همزمان با میلاد با سعادت پیا مبر (صلی الله علیه و آله وسلم) و حضرت امام جعفر صادق(علیه الصلات والسلام)در کربلای معلا متولد شد. ایشان در حوزه های کربلا ونجف به کسب معارف دینی پرداخت و از آنجا که حافظه بسیار خوب و عجیبی داشتند اولین درجه اجتهاد خود را در سن 18 سالگی از آیت الله سید محمد خطیب ره دریافت کردند ایشان در همین سن به امامت حرم مطهر آقا امام حسین (علیه الصلات والسلام) در کربلا نائل شدند و حدود 24 سال امامت جماعت آن حرم را بر عهده داشتد تا آنکه به دستور صدام به ایران تبعید شدند ایشان همچنین امام جماعت حرم مطهر آقا حضرت اباالفضل العباس(علیه الصلات والسلام) را برعهده داشتند(((نماز صبح حرم اقا حضرت عباس (علیه الصلات والسلام)ونماز ظهروعصر و مغرب و عشا حرم مطهر آقا حضرت امام حسین (علیه الصلات والسلام))) این استاد اخلاق و عرفان، از محضر بزرگان دیگری هم چون حضرات آیات، میلانی و خویی نیز کسب فیض کرده و مورد توجه بزرگان واقع گردیده است؛ به عنوان نمونه، بزرگانی چون آیت‌الله بروجردی موقع ورود به کربلا به دیدار ایشان می‌رفتند. ایشان حافظه بسیار خوب و عجیبی داشتند و خاطرات ناب و ناگفته‌ای از علما و بزرگان نجف و کربلا ذکر می‌کردند و مطالب علمی را در ذهنشان به خوبی ضبط کرده و با بارور کردن آنها به شاگردانشان آموزش می‌دادند. بسیاری از افراد شاهد کرامات مختلفی از آن عالم وارسته بودند و همچنین استخاره‌های عجیب و بسیار نافذی داشتند. ایشان در مجالس خصوصی مطالب ارزنده‌ای از علما نقل می‌کردند و از نزدیک شاهد معجزات و کرامات بسیاری از علمای نجف بودند. آیت الله اسید عباس کاشانی به زبانهای عربی اردو انگلیسی مسلط بود وبه زبانهای آلمانی و ترکی آشنایی داشتند. 🔻 آیت الله سید عباس کاشانی سالیان بسیار در بستر بیماری بودند وایشان در سال 1368 دچار عارضه سکته مغزی شدند و نزدیک به 21 سال از بیماریهای بسیار رنج می بردند تا جایی که می توان گفت وقتی سوال میشد ایشان از چه بیماری درد می کشند گاهی پاسخ داده میشدچه بیماری ندارند ایشان 21 سال خانه نشین بودند. آیت الله سید عباس کاشانی سالیان طولانی در بستر بیماری به سر می برد؛ امّا با این وصف، حتی برای یک بار کسی شکایتی از زبان او به درگاه خدا در قبال بیماریش نشنیده است . 🔻 آیت الله مرعشی نجفی به ایشان لقب ایوب العلما داده بودند وهر گاه آیت الله بهجت به عیادت ایشان می آمدند می فرمودند السلام علیک یا ایوب العلما(مطالب برگرفته از کتاب ایوب العلمامی باشد). 🔹راز بیماری مرحوم آیت الله العظمی سید عباس حسینی کاشانی : ایت الله سید عباس کاشانی می فرمودند: از خداوند متعال در خواست نموده ام به هر گونه گرفتاری مبتلا گردم مطرود همگان گردم در بیابانها خوراک حیوانات شوم ولی هنگام رفتن از دنیا حضرت مولی الموحدین امام امیرالمومنین علیه الصلات والسلام از من راضی باشندرضایت ایشان را بر هر بلا طلب کرده ام این را داشته باشم هیچ چیز دیگری نمی خواهم... سرانجام ایشان در روز یک شنبه 6 شعبان المعظم 1431 قمری مصادف با 27 تیرماه سال 1389 شمسی در لحظات ملکوتی اذان ظهر پس از تحمل سالها رنج و درد و بیماری به لقاء الله پیوست. @shia5t