eitaa logo
تاریخ تشیع
@shiitehistory
177 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
4.6هزار ویدیو
28 فایل
کانال تاریخ تشیع همراه با عالیترین مطالب در حوزه های تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی، هنر، ادبیات، نجوم، دانستنیها، فایلها + پی دی اف تمامی مطالب معتبر هستند همراه با مرجع، منابع آورده می شوند. نظرات وپیشنهادات مدیرکانال: @uwiyut
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
تاریخ تشیع
177 دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
تاریخ تشیع
سیدعلی ⚫️: . مباهله (ص) با ، در روز بیست و چهارم الحجّه سال دهم روی داد در تاریخ مباهله نقطه در تاریخ است. در آن روز بار ديگر نور در هستی درخشیدن گرفت و در سال نهم ، حقانیت ( ص) و اهل بیت آن را براي چندمین بار به تماشا نشستند و روز ، بعنوان یکی ديگر از روزهای و در تاریخ ثبت شد. معنای لغوی اساسا از« بَهل» به معنی رها کردن و برداشتن و از چیزی است، ولی به معنای لعنت کردن و کردن است. « مباهله» ؟ و را روز گویند. شرح اجمالی (ص) با ، در روز و الحجّه سال دهم روی داد. ( ص) طی نامه ای اهالی را به آئین دعوت کرد اما مردم حاضر به پذیرفتن نبودند به همین دلیل گروهی از همراه با چند تن از و مثل« عاقب» و« سید» براي تحقيق پیرامون و و گفتگو و با وی به آمدند.👇👇👇👇👇👇👇👇👇 آن ها به خدمت رسیدند و را آغاز کردند، آن ها طی های خود (ع) را معرفی نمودند و دلیل آن ها همان تولد بدون بود. در جواب آن ها می دارد که داستان پیش مانند داستان است که وی را از آفرید👇👇👇👇👇 یعنی درصورتی که پدر نداشت هم و نداشت و درصورتی که بنا باشد که را بخاطر آن خصوصیت خدا بدانند، باید در مورد هم چنين داشته باشید، بلکه اولی است. درحالی که هر دو نفر هستند و با خود آن ها را بطور غیر معمول است. وفد این جواب را که مستدل و بود نپذیرفتند و بنابراین به ، آن ها را به« مباهله» دعوت کرد. به این صورت که آن ها خود مثل و و را بخوانند و اینها هم چنين کنند و هم قرار بگیرند و هر دو گروه دست به دعا بردارند و در و نمایند و طرف ديگر را کنند و لعنت را بر قرار بدهند. هنگامی که آن ها را به دعوت کرد و آن ها اطمینان خاطر و قدم را دیدند از وی یک زمان خواستند تا در این مورد . آن ها به خود برگشتند و درباره پیشنهاد با هم‌دیگر کردند. آن ها گفت: فردا بنگرید درصورتی که با و خود براي مباهله آمد، از با وی جلوگیری کنید ولی درصورتی که با خود آمد با وی کنید. در روز 24 قبل از آنکه کند، عبا بر مبارک گرفت و حضرت و و و را داخل در زیر نمود و گفت: هر را بوده است که مخصوص ترین بوده اند به او، اینها من هستند پس از ایشان برطرف کن و را و پاک کن ایشان را کردنى. پس نازل شد و در ایشان آورد. پس حضرت ( ص) آن چهار را بیرون برد از براى زیرا نگاه بر ایشان افتاد و آن و آثار مشاهده کردند ننمودند و استدعاى و قبول نمودند و در این روز هم حضرت ( ع) در حال خود را به داد و اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شانش شد. در فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ پس هر که با تو، پس از و که به تو رسیده است، در او( عیسی) به و برخیزد (و از قبول حقّ شانه خالی کند) بگو: بیائید و و۱زنانمان و و را (کسی که به منزله خودمان است) و را بخوانیم، بعد( به درگاه خدا) و زاری کنیم و لعنت را بر قرار دهیم. واژۀ« نَبتَهل» از « ابتهال» به معنای بازکردن ها و ها براي است. این ، به معروف گشته است. ، یعنی و دو گروه یکدیگر، به درگاه #خدا و تقاضای #لعنت و #هلاکت براي طرف مقابل که از نظر وی اهل #باطل است. #اعمال
37 مشاهده
تاریخ تشیع
‍ سیزدهم محرم مجلس ابن زیاد ملعون سیزدهم ماه محرم ابن زياد خبیث داد امام حسين (علیه‌السلام) را در گذاشتند، آنگاه و امام حسین (علیه‌السلام) را به همراه (علیه‌السلام) در حاليكه به بسته بودند وارد گردیدند و ابن زیاد ملعون به ايستاده بودند، سپس آنان را با و به کوفه بردند، امام حسین (علیه‌السلام) از شهادت تا در ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) بالغ بر ۵۰ مرتبه فرمودند، بار به شمر و به بقیه قتله و و خولی نموده‌اند، موقعی که شمر با به (سلام‌الله‌علیها) کرد و حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) را ، رأس مطهر امام حسین (علیه‌السلام) ۱۰ روم را فرمودند، هنگام امام سجاد (علیه‌السلام) از روی شتر ۸ صف را ، در خانه خولی ۲۲۷ شعراء را فرمودند، در شهر بارها مردم از امام حسین (علیه‌السلام) مخصوصا آیات کهف راشنیدند، در صرافان از تا آیات کهف را می‌فرمودند، به هنگام بودن از آیات را می‌نمودند، بر فراز نی در کوفه در بین جمعیت تماشاگران، امام حسین (علیه‌السلام) سرفه‌ای فرمودند و بعد آیات کهف را ، امام حسین (علیه‌السلام) در با حارث بن وکیده و منهال بن عمرو نمودند، در ورود ابن زیاد ۴۲ ابراهیم را فرمودند، ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) با بر و امام حسین (علیه‌السلام) ، که ناگاه از بیرون بداخل هویدا گردید و به ابن زیاد آمد، عبیدالله ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) از ترس پا به گذاشت و از بیرون دوید، همه را گرفته بود اما امام حسین (علیه‌السلام) به ابن زیاد ملعون فرمودند: "أین تهربُ یاعدوالله من النار، یاملعون" به کجا می‌کنی ای خدا ای تو که از می‌ترسی در آخرت با چه خواهی کرد، بعد از ، ابن زیاد (لعنت‌الله‌علیه) بر نشست و به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) کرد، که در جمل و صفين خود را از داده بود، از ميان جمعيت و : باش اى پسر مرجانه تویی و پدرت، پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را و به آنان کذب می‌دهی؟ خواستند او كه با قبيله‌اش به رفت، ولى بعد از مجلس به کرده و او و دخترش را به رساندند. منابع: الوقايع ج ۴ ص ۶۳ ، وقايع الايام ص ۲۵۶ ، روضة الشهداء ص ۳۶۵ ، اسرار الشهادة ص ۴۲۹ ، بحرالمصائب ج ۱ ص ۱۰۰ ، ریاض القدس ج ۲ ص ۲ تا ۲۴۰ ، وقايع ملبوبی ج ۴ ص ۵۰ تا ۵۱۴ ، تذکرة الشهداء ص ۳۴۲ ، مهیج الاحزان ص ۳۱۳ ، مرقاة الأیقان ص ۷۶ ، نفس المهموم ص ۱۹۶ ، الوقايع ج ۴ ص ۸۰
45 مشاهده