eitaa logo
شوق پرواز
262 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
765 ویدیو
21 فایل
بسم الله ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ #سیده_موسوی نویسنده(گاهی می‌نویسم) «نشر بدون لینک و نام نویسنده #جایز_نیست. اقا جان کلا کپی نکن والا » #کانالهای دیگر @seedammar @sodaneghramk @Eliidooz #ناشناس👇🏻 https://gkite.ir/es/9463161
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
"پاییز" ✍ کلے منتظر پاییز امسال بودم. انگار پاییز امسال نقشه‌ها دارد برایم. پاییزبے رحم نیست. ولے چهره‌ے واقعے آدماهایے که به ظاهر عاشقند را رو می‌کند؛ و دل  عاشق را می‌رنجاند.اما مثل همیشه عاشق پاییز می‌ماند. عاشق سکوت سردش،تنها‌یهایش،غزل هاے که طعم انار،نارگیل،خرمالو می‌دهند.حتے عاشق بغض‌هاے وقت‌ بی‌وقت‌‌اش... پاییزعاشق‌ترین فصل است انصاف نیست اینکه ما نابلد راه عشق هستیم پاییز را زیبا و پر احساس قشنگ نخوانیم. اره دختر پاییزم! اما خییلے مانده عشق‌را بفهمم،درڪ کنم و بنویسم. پاییز به عشق مبتلا شده است.به همین خاطر تمام درختان عاشق می‌شوند جان خود را تسلیم جانان می‌کنند. صادق‌ترین و عاشق‌ترین فصل‌هاست.باور کن! @ShugheParvaz
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
«بنواز» تو بنواز  بگذار باور کنند، خواب است آنچه دل ما را می‌آزارد. بنواز که غیر دروغ، ما را علاجی نیست. نفس سنگین است، با هر تاری که می‌نوازیی برای روح خسته خویش روضه‌ای می‌خوانیم. به نظاره چه چیزی نشسته‌ای؟! حال پریشان، آشفته و دلتنگ ما دیگر  مرحمی جز نجوا با رب ندارد! هر دم زمزمه کردیم، ای آنکه بر حال بی‌رمق ما آگاه، ای آنکه گفتی « «فَإِنِّي قَرِيبٌ» دنیای چیزی برای ما نداشت. غیر دو بال شکسته!! خدایا خدای خوبم «شوق پرواز بده روح زمین گیر مرا» ✍ داستان   @ShugheParvaz
مسیر نویسندگی آسان نیست! 🔹ما ناگزیریم برای کاری مانند نوشتن زمان زیادی بگذاریم، بدون دریافت هیچ‌گونه پاداشی، با سرزنش‌ها و حرف و نصیحت‌های اطرافیان مواجه شویم، و این سرآغازی برای ورود به دنیای خلاقیت است. 🔹اگر می‌خواهید در این مسیر ثابت قدم باشید، باید فشارها و مشکلات را بپذیرید و به‌نوعی با آن دست و پنجه نرم کنید.
صبوری نویسنده همانند صبوری مبارزی است که در زیرزمینی متروک و تاریک و نمناک تشنه و گرسنه سرگرم ساختن ماده‌ی منفجره‎ای است تا به وسیله‌ی آن بنای ظلمی را ویران کند. او ممکن است خسته شود، گریه کند، دشنام بدهد، نفرین کند، بر سر بکوبد، به خود بپیچد و فریاد بکشد؛ اما هرگز به ناامیدی رضا نخواهد داد. چرا که ناامیدی نافی موجودیت اوست. همان‎طور که کاهلی و کم‎کاری. ✍🏻زنده یاد
نوشتن رفتن در تاریکی است؛ کشف ندانسته‌ها. نه به معنی دانستن، یعنی آگاه شدن به ندانستن‌ها. هیچ نویسنده بزرگی را پیدا نمی‌کنید که بگوید من این را کشف کردم و دانستم و این حقیقت است. به‌ محض اینکه گفت حقیقت است، آن حقیقت بدل به ایدئولوژی می‌شود و به مفت نمی‌ارزد. نوشتن، ماندن در شب تاریک است. همواره در ابهام راه می‌روید؛ مثل کار کریستف کلمب است. می‌رود تا از شرق سر دربیاورد، جای دیگری را پیدا می‌کند! @ShugheParvaz
💢تنها مانعی که بین شما و تولید محتوا وجود داره یک چیز است...خودتون. ▪️باید خودتون رو تشویق کنید تا بنویسد وگرنه شماهم مثل هزاران نفری که تجربه‌ای جالب، خاطره‌ای زیبا و منحصر به فرد، داستانی مهیج و...داشتند و اونا رو در خودشون دفن کردند مبدل می‌شید. ▪️شما باید از جایی شروع کنید. ▪️ اولین قدم برای شروع، باور داشتن به خود هست ▪️در پست‌های بعدی در مورد نوشتن بیشتر صحبت می‌کنیم
💢 تشریح و بیان موقعیت( مقدمه) ▪️شخصیت اصلی را معرفی کنید. ❓اون کیه؟ ❓کی و کجا زندگی می‌کنه؟ ❓ آرزوی مهم و یا چالش اصلیش چیه؟ 🔻در حقیقت این مرحله رو می‌شه یک جلسه معارفه قلمداد کرد که در اون شخصیت اصلی رو با مخاطبان آشنا می‌کنیم ▪️ در همین مرحله هم آرزو ویا چالش پیش روی شخصیت مطرح می‌شه. ▪️شخصیت اصلی هدف‌مند می‌شه و هدف همون مقصدیه که شخصیت اصلی اون رو دنبال می‌کنه تا تعادل رو به زندگی خودش برگردونه. @ShugheParvaz
4_5780606825967653791.pdf
2.23M
نسخه‌ی کامل مقاله‌ی «منابع نثر من» @ShugheParvaz
⁉️ با این سر و صدا چگونه بنویسم؟ می‌گویی: - اطرافیانم سر و صدا می‌کنند. برادر کوچکم کاغذهایم را پخش و پلا می‌کند، صدای سریال‌های مادرم همه جای خانه را گرفته، پدر بازنشسته‌ام مدام در حال خاطره‌گویی است، خلاصه خانه‌ ما لحظه‌ای ساکت نمی‌شود که برای نوشتن تمرکز کنم. می‌گویم: - منتظر سکوت و آرامش مطلق بودن تجمل است، تو می‌توانی توی اتوبوس و مترو هم بنویسی! 🔸 ولی بازهم اگر دلت می‌خواهد توی سکوت ناب، بدون هیچ مزاحمتی یکی دوساعتی روی تقویت مهارت نویسندگی‌ات کار کنی، کاری را بکن که کم‌تر کسی حاضر است بکند. 🔸 سحرها بنویس. سَحَر سِحرآمیز است. یک ماه که هر روز سحر بیدار شوی، سحرخیزی به عادت تو تبدیل می‌‌شود، حتی اگر ساعت دو شب هم به رختخواب رفتی، ساعت چهار یا پنج بیدار شو و یکی دو ساعتی در سکوت و آرامش مطلق بنویس. بعدش می‌توانی به خوابت ادامه بدهی. 🔸 شک ندارم ساعت چهار پنج صبح نه مادرت سریال می‌بیند، نه برادرت شلوغ می‌کند‌ و نه پدرت بیدار است که خاطرات سربازی‌اش را برای بار هزارم تعریف کند. 🔸 برای نوشتن ایثار کن. زمان را ایجاد کن. زمان را بدزد. جولیا کامرون در جایی از کتاب درخشانش «حق نوشتن» می‌نویسد: 🔸 زمانی زن زیرکی به من گفت: «پرمشغله‌ترین و مهم‌ترین مرد هم اگر عاشقت باشد همیشه می‌تواند برایت وقت پیدا کند؛ اگر نتواند، عاشقت نیست.» وقتی ما عاشق نوشتن باشیم، می‌توانیم برایش وقت پیدا کنیم. 📚
. نویسنده‌ای گفته است:« صُبحم صرف گذاشتنِ یک شد و بعد از ظهرم صرف برداشتن آن.» _ارنست همینگوی می‌گوید:« مست بنویس، هوشیار ویرایش کن.» @ShugheParvaz
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کار و مثل تراشیدن الماسه. ارزش و کیفیت اثر با این کار خیلی بیشتر می‌شه. @ShugheParvaz
اضطراب نویسندگی چیست؟ 💢 گاهی نویسنده با مشکلاتی در آغاز یا ادامه فعالیت خود روبه‌رو می‌شود. این مشکل ممکن است به‌طور ناگهانی پدید آید یا به‌طور دائمی در ذهن نویسنده حضور داشته باشد. ♨️ ترس از انتقاد، کمبود ایده یا الهام، ناتوانی در استفاده از دستور زبان فارسی، اشتیاق ناکافی و... از جمله مواردی هستند که می‌توانند نویسنده را در موقعیت اضطراب نویسندگی قرار دهند. 📚
هیچ‌کس بدون داشتن برنامه‌ای دقیق، مشخص و بی‌رعایت نظم و‌ ترتیب در کارها، موفقیتی به‌دست نخواهد آورد. کار هنری به‌خصوص نویسندگی، یک کار شبانه روزی است؛ هر روز باید نوشت. شما حتی زمانی که قدم می‌زنید، غذا می‌خورید یا ورزش می‌کنید،‌ نباید از تفکر درباره کار هنری غافل باشید. ✍ علی اشرف درویشیان 📚 @ShugheParvaz
نجوای دل.mp3
2.48M
«نجوای دل» مرا با تو رازی است، که خود هم از آن نا آگاهم، هر چه باشد آن را نیک می‌پندارم. کلامت را به فاصله ها نسپار که دل تو آشیانه دل من است. قلم می‌نویسد، آنچه بر دل الهام می‌شود. آیا این نجوایی که در دل من است، حال زبان دل تو نیست؟! از تو انکار اما چشمان بارانی و منتظر چیز دیگری بیان می کنند. غزل با تمام ابیات‌ اش مرهمی شده، برای حال دل بیقرارم ! شعر خوان شب های سرد و طولانی، باز غزلی سرودم! ➰ جان و دل با اوست هرجا می‌رود با صدای @ShugheParvaz
📌آداب آزاد‌نویسی 🟣با هر ابزاری می‌توانید بنویسید. بهتر است به‌طور متناوب از قلم و کاغذ و ابزارهای الکترونیکی استفاده کنید. 🟣بداهه بنویسید. 🟣بی‌وقفه بنویسید. 🟣اگر حس می‌کنید هیچ چیزی برای نوشتن ندارید همین موضوع را به بهانه‌یی برای شروع نوشتن تبدیل کنید. 🟣وقتی موضوع تازه‌یی به ذهنتان رسید موضوع قبلی را ادامه ندهید؛ حتا می‌توانید برخی جمله‌‌ها را نیمه‌کاره رها کنید. 🟣خودسانسوری مخل آزادنویسی است. از نوشتن هیچ چیزی امتناع نکنید؛ بعد از نوشتن می‌توانید کل متن یا هر بخشی از آن را که نمی‌خواهید از بین ببرید. 🟣از تکراری‌نوشتن نپرهیزید. شما می‌توانید هزاربار یک موضوع را تکرار کنید. 🟣تا می‌توانید بیشتر و سریع‌تر بنویسید تا منتقد درونتان ذهن فرصت ویرایش نیابد. 🟣نگران غلط‌ها نباشید. در این مرحله از هر ویرایشی بپرهیزید. 🟣ممکن است در پایان یک نشست نوشتاری هیچ ایده‌یی نصیبتان نشود، اما این نباید دلسردتان کند. آزادنویسی نوعی فیزیوتراپی قلمی است. شما آزادنویسی می‌کنید تا برای پروژه‌های نوشتاری‌تان ورزیده‌ بشوید. @ShugheParvaz
نویسنده لوازم را فراهم می‌آورد، نه لوازم، نویسنده را پدید... شرایط را می‌سازد، نه شرایط، نویسنده را... شرایط، به وجود آوردنی‌ست، نه به وجود آمدنی... باد، شرایط نامناسب را با خود نمی‌برد. غلبه باید کرد... در لوازم نویسندگی صفحه ۱۶۸؛ چاپ اول؛ تابستان ۹۶ ؛ انتشارات روزبهان . @ShugheParvaz
💢مرگ قلم ▪️وقتی مدتی می‌نویسی و بعد فرصت نوشتن نداری. 🔻مردابی از واژگان در ذهنت پدید می‌آید. 🔻بوی خوشایندی از افکارت به مشام نمی‌رسد و احساس می‌کنی که ذهنت منقبض شده و آن پویایی سابق را ندارد. ▪️نوشتن جریان بخشی به تفکرات و اندیشه‌هاییست که اگر در مخزن ذهن بمانند تبدیل به خوره می‌شوند و آن ذهن روشن و پویا را به تاریکی و سکون می‌کشانند. ❓اما چه می‌شود که قلم از دست نویسنده به زمین می‌افتد؟ ❓مگر این مانند اسلحه برای نویسنده نیست؟ ❓مگر جز اینست که نویسنده با قلمش می‌کند و به مقام هادی و راهنما برای جامعه نایل می‌آید؟ ❓پس چرا زمانی مرگ قلم رقم می‌خورد و نویسنده از رسالتش دست‌ می‌کشد و قلم را رها می‌کند؟ ▪️شاید یکی از علت‌های مرگ قلم، اشتغال نویسنده به کاری غیر از رسالتش باشد. ▪️علت این اشتغال به غیر هرچه هست موجب مرگ قلم است و بعد از قلم نوبت به مرگ تعالی و پویایی جامعه می‌رسد. 🔹فقط به یک توصیه بسنده می‌کنم که اگر را در حال نوشتن دیدید بگذارید تا و اورا به چیزی مشغول نکنید؛ اگر دلتان برای آینده می‌سوزد. [
اینکه به‌طور پیوسته روزی ده دقیقه بنویسی بسیار بهتر است تا اینکه ماهی ۴۸ ساعت به‌صورت ناپیوسته بنویسی. دلیلش هم اینه که نوشتنِ مستمر تبدیل به یک عادت و روتین میشه! 😊 📚 @ShugheParvaz
• حداقل روزی یه جمله بنویس... • روزها رو از دست نده، بهتره روزی حتی یه جمله بنویسی تا اینکه اصلاً چیزی ننویسی! • به نوشتنِ حداقل یه جمله در روز عادت کن! بعدش یک پاراگراف و بعدتر هزار کلمه... اینجوریه که نویسنده پا به عرصه‌ هستی می‌ذاره! 📚 @ShugheParvaz
. «خسته جانم» حالم نه خوب است و نه بد، فقط قصد پیاده شدن از این دنیای غرق خواب خون دارد. نه بهار و نه پاییز دیگر حالم را خوب نمی‌کند.  زیرا حتی حال آنها هم دیگر خوب نیست، نه بهار بهارست نه پاییز پاییز است. این دنیا روبه خستگی است با اینکه روز به روز شاهکار جدیدی  می‌سازد. اما تا باز نگردد، حال بد همچنان بر دنیا حاکم است. خسته جانم، نا بلد راهم، چاره فقط باید پی نشانه ها رفت! قبل اینکه گرفتار بیراهه ها شویم. و چاره ‌ی حال من نوشتن است، باید بنویسم، قبل اینکه کلمات درونم دچاره  آه،اشک شوند. خدایا تمام دردهایم را به کلماتی تبدیل کن که باعث حال خوب بنده هایت شود. @ShugheParvaz
• هر داستان‌نویس دیر یا زود به یک حقیقت مسلم دست می‌یابد که خوانندگان پای‌بند تخیل او می‌شوند نه روایت صادقانه‌اش از یک حادثه یا واقعه. • بسیاری از داستان‌نویسان به صداقت و امانت در موضوع اصرار دارند و یادشان می‌رود که صداقت و امانت تنها در کلام است که جاودانه می‌شود. نویسنده کلاً نمی‌تواند امانت‌دار خوبی باشد. رازدار بدی هم است! ✍ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📖 این سو و آن‌سوی متن 📚 @ShugheParvaz
🔻 هر روز ده دقیقه بنویسیم 📌 همه ما نیاز به هدفی ساده و کوچک داریم. در حدی که به لحاظ روانشناختی نادیده گرفتن از این هدف، مشکل‌تر از برآورده کردن آن باشد! ✍ خود من برای نوشتن، هدف‌گذاری‌های کوچکی کرده‌ام و بر اساس آن‌ها، هر روز و تحت هر شرایطی حداقل ۱۰ دقیقه بنویسم؛ حتی در بدترین روز، حتی وقتی بیمار هستم، حتی وقتی مسافرت هستم، حتی وقتی یک میلیون دغدغه‌ دیگر در ۲۴ ساعت دارم. ⚪️ در هر صورت هیچ کدام از این موارد اهمیتی ندارد و هر روز ۱۰ دقیقه می‌نویسم. 📝 برای نوشتن یک هدف تعیین کنید؛ هر روز ده دقیقه بنویسید. اگرچه ممکن است گاهی این هدف را به تعویق بیندازید اما هر روز، شروع امروز است. ادیت نکنید. بازنویسی نکنید. فقط بنویسید... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. 📚 @ShugheParvaz
• نکته‌ای که همه نویسندگان قدیمی به ما یاد دادند، نگاه دقیق به پیرامون است. • علاوه بر آن، خواندن، دیدن، گوش کردن و ... . ما نباید خودمان را از تماشای نقاشی‌ها، گوش دادن به موسیقی، نگاه کردن فیلم و مهم‌تر از همه خواندن متون مختلف محروم کنیم. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚@ShugheParvaz
💢خواندن شعر چه کمکی به ما می‌کند؟ 🔸خواندن شعر علاوه بر توسعه دایره واژگان، به شما در ترکیب سازی و ساخت جملات، تعریف اصطلاحات، و همچنین در تحقیق و خلاقیت در نحوه نوشتن جملات کمک می کند. علاوه بر این، خواندن شعر به شما بازی‌های زبانی و مهارت و توانایی استخدام صنایع لفظی و معنوی را نیز می آموزد. 🔸با خواندن شعر و ارتباط برقرار کردن با آن، شما با تعبیرات مختلف ادبی و شیوه‌های استفاده از کلمات در موقعیت های مختلف آشنا می شوید و با خواندن اشعار معاصر، آگاهی خود را از تحولات زبان فارسی به روز می کنید. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @ShugheParvaz
داستانها را باید پیدا کنید، مثل فسیل هایی که در زمین مدفون شده اند. داستان ها یادگاری هستند، آثاری از یک دنیای کشف نشده که همیشه وجود داشته است. 🖊 @ShugheParvaz