eitaa logo
سیره صالحان
653 دنبال‌کننده
380 عکس
56 ویدیو
33 فایل
• أُحِبُّ الصّالحينَ و لَستُ مِنهم || لَعَلَّ اللهُ أن يرزُقني صلاحًا • . نشر فرمایشات و سیره علامه طهرانی و آیت الله طهرانی رضوان الله علیهما . 💻 اینستاگرام: instagram.com/siresalehan . 🎥 آپارات: aparat.com/sire_salehan
مشاهده در ایتا
دانلود
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «...مودّت و محبّت ما اهل بیت را محكم بگیرید، چون هر كس با مودّت ما خداى عزّوجلّ را ملاقات كند به سبب شفاعت ما داخل در بهشت خواهد شد. و قسم به آن خدائى كه جان من در دست قدرت اوست، هیچ بنده‌اى از عمل نیك خود برخوردار نخواهد شد مگر آنكه به حقّ ما معرفت پیدا كند...» |↫ منبع: رساله مودت، ص ۱۸۱؛بحار الأنوار، ج۲۷، ص۹۰ ح۴۵ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | محبت اهل بیت ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...الْزَمُوا مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَیتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقِىَ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ یوَدُّنَا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِنَا. وَ الَّذِى نَفْسِى بِیدِهِ لَا ینْفَعُ عَبْدًا عَمَلُهُ إلَّابِمَعْرِفَةِ حَقِّنَا...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: «...مودّت و محبّت ما اهل بیت را محكم بگیرید، چون هر كس با مودّت ما خداى عزّوجلّ را ملاقات كند به سبب شفاعت ما داخل در بهشت خواهد شد. و قسم به آن خدائى كه جان من در دست قدرت اوست، هیچ بنده‌اى از عمل نیك خود برخوردار نخواهد شد مگر آنكه به حقّ ما معرفت پیدا كند...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...محبت عبارت است از جاذبه نفس و كشش روحى حبیب نسبت به محبوب. این كشش به حسب أفراد و شرائط دیگر مختلف است، و نیز از نقطه نظر تأثیر محبوب و درجه فعّالیت آن در نفس محبّ نیز متفاوت است. محبوب هر چه بوده باشد خواه انسان و یا حیوان و جماد و سنگ یا موجود دیگرى، به هر مقدار كه آثار جمال و محاسن او در نفس محبّ اثر بیشترى داشته باشد، به همان درجه این قوّه كشش و جاذبه در محبّ شدیدتر خواهد بود و تعلّق نفس محبّ به محبوب بیشتر خواهد شد. ◎. در این حال تمام آثار و صفات محبوب در محبّ طلوع میكند؛ چون بنا به فرض این آثار، آثار محبوب است؛ و بنابر رابطه محبّت و جاذبه روحى محبّ، نفس محبوب در كارگاه وجودى محبّ حكمفرما مى‌شود و بجاى نفْس او آمر و ناهى خواهد بود؛ و در اینصورت به تبع نفس محبوب، آثار و صفات آن نیز در نفس محبّ پیدا خواهد شد؛ و این راه سریعترین راه اتّصال به ارواح طیبه است. ◎. بنابراین بر أفرادى كه طالب راه خدا هستند لازم و حتم است كه خود را به صفات خدا درآورند و این معنى بدون تحصیل محبّت خداوند محال است؛ یعنى اگر كسى در تمام عمر به كارهاى خیر مشغول باشد و از بدى‌ها اجتناب كند، ولى محبّت خدا را در دل نپروریده باشد، جان او از صفا و وفا كاملًا تهى بوده و مانند قبرى است كه روى آنرا با نقش و نگار زینت نموده باشند. ◎.دین مقدّس اسلام كه خاتم ادیان است و از نقطه نظر روابط روحى و طبیعى كاملترین نظامات و دستورات را متكفّل است نیز میزان صحّت و سلامت أعمال را بر معیار محبّت اندازه‌گیرى كرده است، و سریع‌ترین راه را براى وصول به مقام انسانیت و توحید در جلوى راه بشر قرار داده است؛ و آن محبّت به رسول خدا و أقارب آن حضرت است. ◎. مقصود از أقارب أفرادى هستند كه به مقام طهارت مطلق در آمده، و طهارت در جان و روح و خیال و نفس و عقل و در سرّ و سویداى آنان رسوخ نموده، از تمام شوائب شرك بر آمده، و در هیچ موطنى از مواطن نفس آنان غیر از خدا و آثار و صفات او چیزى را نتوان یافت؛ أفرادى هستند كه در هر حال چشم از عوالم كوتاه و ظلمانى طبیعت برداشته و به جمال أبدیت دوخته‌اند؛ افرادى هستند كه حكومت شهوت و غضب و خیال در وجود آنها مفهومى ندارد، پیوسته به حیات عقل زنده و به نور خدا منوّر و به مقام بلوغ و كمال انسانى رسیده‌اند؛ أفرادى هستند كه به علّت عبور از مراحل كوتاه و تاریك هوى، دیگر در افق آنان شوائب نفس أمّاره و میل حیوانى و حیات حسّ و توابع آنها نیست. آنان در حرم امن و امان الهى سكنى گزیده‌اند و به نور حقّ، منوّر شده‌اند و گناه كه لازمه آن غفلت است در آنها مصداقى ندارد. آنان به طهارت حضرت حقّ، مطهّر و به عصمت ذات مقدّس او معصوم گردیده‌اند. ◎. بدیهى است كه عشق و محبّت بدین افراد، انسان را به افق فكرى و وجودى آنها نزدیك میكند، و هر چه این محبّت شدیدتر گردد، انسان بدان افق نزدیكتر میگردد. و بالملازمه، صفات و روحیات و اخلاق و بالأخره ملكات و عقائد پاك آنان در انسان ظهور خواهد نمود!» |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. رساله مودت، ص ۱۸۱؛ الأمالی مفيد، ص۱۳ ح۱؛ الأمالی طوسی، ص۱۸۷، ح۳۱۴؛ المحاسن، ج۱، ص۱۳۵، ح۱۶۹؛ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۹۰ ح۴۵ ❷. رساله مودت، ص ۳۶ تا۴۰ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرموده اند: هر كس بر من صلوات بفرستد و بر آل من صلوات نفرستد، بوى بهشت را نمى‌یابد؛ و همانا بوى بهشت از فاصله مسیر پانصد سال راه به مشام میرسد!» |↫ منبع: معادشناسی، ج۱۰، ص ۲۲۳؛ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۸۶، ح۱۵۰ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | اهمیت صلوات ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...قال رسول الله صلی الله علیه و آله :مَنْ صَلَّى عَلَىَّ وَ لَمْ یصَلِّ عَلَى ءَالِى، لَمْ یجِدْ رِیحَ الْجَنَّةِ؛ فَإن‌ رِیحَهَا لَتُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « ...حسین بن على سیدالشّهداء، از پدرش علىّ بن أبى طالب سید الاوصیاء روایت كرده است كه رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم فرموده اند:..هر كس بر من صلوات بفرستد و بر آل من صلوات نفرستد، بوى بهشت را نمى‌یابد؛ و همانا بوى بهشت از فاصله مسیر پانصد سال راه به مشام میرسد» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...بر اهل ظاهر معلوم است که از نقطه نظر تربیت دینی آنچه عالم بشریّت مرهون آن است همان تعلیم و تربیت حضرت محمّد صلوات الله علیه و خاندان اوست. مجاهدات و رنج‌هائی که آن ذوات مقدّسه در این راه متحمّل شدند عقول را حیران کرده است؛ بنابراین دعا و توجّه به خدا که خود این نیز از برکات آن ذوات مقدّسه و تعالیم آن نواحی مبارکه است از برکت آنهاست، و شرط شکر آن است که اعتراف به نعمت شود و الاّ کفران نعمت خواهد شد. صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم أجمعین اعتراف بر این نعمت بزرگ و این موهبت سترگ است. ◎. و امّا از نقطه نظر واقع، بر اهل باطن و معرفت پوشیده نیست که آن ذوات مقدّسه منبع فیض و واسطۀ در رحمت و ایجاد موجودات‌اند (البتّه حقائق و ارواح مبارکۀ آنها نه مقصود اجساد آنها) چون ارواح آنها روح متّحد و انوار آنها نور واحدند و در آن عالم کثرت و تعدّدی و تفرّقی نیست؛ آن نور واحد مرکز تجلّیات ذات خدا و منبع انتشار صفات و اسمای حسنای اوست. بنابراین اصل موهبت حیات و علم و قدرت از این آیات مبارکات است! درود فرستادن و تقدیم تحیّت و اهداء سلام و صلوات نه تنها تمجید ظاهری است بلکه اتّصال باطنی به حقائق آن ذوات مقدّسه خواهد بود، و تماشا کردن قدرت و عظمت خدا را در آن مجالی و مظاهر بی حدّ و لایتناهی است!|❷ ◎. بدون شک صلوات عبارت است از: درود بر محمّد و آل محمّد، و از روایات وارده در کیفیت ذکر صلوات که نقل کرده اند، حتَّی روایات عدیده ای از اهل تسنّن وارد است، و در صحاح معتبره شان ذکر نموده اند که: پیامبر در پاسخ سؤال سائل از کیفیت صلوات فرمودند: که باید صلوات بر آل محمّد را هم ضمیمه نمود! ❸ و این به واسطه شدّت اتّصال نفوس قدسیه آل اوست به او، به طوری که ابداً میان نفس رسول و نفس آل او بینونت و فاصله‌ای وجود ندارد، و آل او چنان در ارتقاء از مراتب توحید و معرفت بالا رفته‌اند که در همان مقام و منزل رسول الله مقام و منزل گرفته، و لحظه‌ای از نردبان و سُلَّمِ این معراج معنوی و روحی درنگ ننموده، و با نفس رسول اکرم هُو هُوِیت پیدا نموده‌اند! ◎. فلهذا برای آنکه اصل صلوات بر آل محمّد فراموش نگردد، و در بوته نسیان و جهل و غفلت سپرده نگردد، پیامبر امر فرموده اند تا حتماً با صلوات بر پیغمبر صلوات بر آل او ضمیمه شود، و گرنه صلواتی که بر پیامبر باشد و بر آلش نباشد در حقیقت و لُبِّ معنی صلوات بر پیغمبر نیست و إنًّا کشف می کنیم که: ما صلوات بر نفس واقعی رسول الله نفرستاده ایم، بلکه بر رسول خدائی که با آلش جداست صلوات فرستاده ایم، و روی این اساس حتماً باید در عبارت و تلفّظ هم کلمه آل محمّد را عطف بر محمّد کرد تا صلوات بر پیغمبر واقعاً جای خود را اتّخاذ نموده باشد. و این است سرّ آنکه هر جا ذکری، و یا نامی، و یا یادی از پیغمبر می شود، به دنبال آن بدون فاصله، صلوات بر محمّد و آل محمّد باید فرستاد. » |❹ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. معادشناسی، ج۱۰، ص ۲۲۳؛ أمالی صدوق، مجلس۳۶، ص۱۲۰، ح۲۹۱؛ بحارالأنوار، ج۸، ص۱۸۶، ح۱۵۰ ❷. انوارالملکوت، ج۲، ص ۳۷۸ (تلخیص) ❸. جهت اطلاع بیشتر رجوع شود به : الدر المنثور، ج۵، ص۲۱۸؛ بحار الأنوار، ، ج۹۴، باب ٢٩، ص۴۷ ❹. امام شناسی، ج۱۵، ص ۱۲۳ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « و كسى كه غم و اندوه مؤمنى را بزداید، خداوند غم و غصّه‌هاى دنیا و آخرت را از او مى‌گرداند. و كسى كه نیكوئى كند، خداوند به او نیكوئى مى‌كند.» |↫ منبع: برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۲۰ ؛ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۱۲۲، ح۴ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | سرور قلب مومن ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «.... وَ مَنْ نَفَّسَ کرْبَة مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَهُ عَنْهُ کرَبَ الدُّنْیا وَ الآخِرَة. وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اللَهُ إلَیهِ؛ وَ اللَهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس سره: « ... و كسى كه غم و اندوه مؤمنى را بزداید، خداوند غم و غصّه‌هاى دنیا و آخرت را از او مى‌گرداند. و كسى كه نیكوئى كند، خداوند به او نیكوئى مى‌كند. و البتّه خداوند نیكوكاران را دوست دارد...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: «... روایات بسیار دربارۀ رفع مکروه از سیمای درمانده و گرفتار و قضای حوایج مؤمنین و ایجاد سرور و بهجت در قلب اشخاص، الی ماشاءالله در کتب و منابع شیعی موجود می باشد. و شکّی نیست که در اسلام از هر فرصت و موقعیّتی برای ایجاد این سنّت و روش پسندیده، استقبال شده است و می شود. ◎. در قضای حاجت مؤمن، چنان تأکیدی وارد است که امام صادق علیه السلام در هنگام طواف، به یکی از اصحاب می‌فرمایند: چرا طواف خود را نمی‌شکنی و برای قضای حاجت مؤمن که از تو تقاضا کرده است اقدام نمی‌کنی؟|❷ بزرگان از اهل معرفت نیز آن‌قدر که بر این نکته در توصیه‌های سلوکی و اخلاقی خویش تأکید ورزیده‌اند، بر دیگر نکته‌ای به این مقدار اصرار نکرده‌اند. ◎. مرحوم علاّمۀ طهرانی قدس سره از استاد اخلاق و سلوکی خود، مرحوم آیة الله انصاری رضوان الله علیه نقل می کردند که:روزی از ایشان پرسیدم: برای تسریع در سیر إلی الله و صعود به مراتب کمال و تقرّب به حریم اُنس إله، چه عمل و رفتاری از همۀ امور و اعمال مناسب‌تر و کارسازتر است؟ مرحوم انصاری فرمودند: «پس از انجام واجبات و ترک محرّمات، هیچ عملی برای این مقصود، از قضای حاجت مؤمن و ایجاد مسرّت و ابتهاج در قلب مؤمن، نیکوتر و مؤثّرتر نمی باشد.» |❸ ◎. در بحرالمعارف آمده است: فی جامع الأخبار قال النبی صلی الله علیه و آله : «مَن أحزَنَ مُؤمِنًا ثُمّ أعطاهُ الدُّنیا، لَم یَکُن ذلِکَ کَفّارَتَهُ و لَم یُؤجَرْ علَیهِ - پیامبر اکرم فرمودند: کلّ دنیا، کفّارۀ گناهِ شکستن دل مؤمن نمی باشد!»|❹ آیت الحق مرحوم سید علی قاضی قدس الله سره در پایان وصیت نامه خود میفرمایند:«...الله الله که دل هیچ کس را نرنجانید...» |❺ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین ، ص ۲۰ ؛ نثر الدرّ، ج۱، ص۳۳۴ ؛ نزهة الناظر، ص۸۲، ح۶ ؛ كشف الغمّة، ج۲، ص۲۴۲؛ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۱۲۲، ح۴ ؛ الفصول المهمّة، ص۱۷۶  ❷. تهذیب الأحکام، ج۵، ص۱۲۰ ❸.نوروز در جاهلیت و اسلام، ص ۲۱۲، مطلع انوار، ج٢، ص ٢٩٧ و ٣٢٨ ❹. مطلع انوار، ج۴، ص ۳۵۵؛ بحارالانوار، ج۷۲، ص ۱۵۰؛ المستدرک الوسائل، ج۹، ص ۹۹ ❺. مهرتابناک، ص ۳۳۹ @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « خدا مسأله امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان تکلیف واجب مطرح نموده است؛ زیرا می‌داند که اگر این دو فریضه انجام شود، جمیع تکالیف و احکام الهی به پای داشته خواهد شد، چه آسان از آنها و چه مشکل از آنها» |↫ منبع: برگرفته از اسرار ملکوت، ج۱، ص۱۴۱؛ بحارالانوار، ج۹۷، ص۷۹ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | تکلیف خواص ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «اعتَبروا أیها الناس بما وَعظ الله بِه أولیائه مِن سوءِ ثنائهِ علَی الأحبار! إذ یَقول:﴿لولا ينههم الربانيون و الاحبار عن قولهم الاثم﴾❶ وقالَ:﴿لعن الذين كفروا من بني إسرائيل﴾ إلی قوله:﴿لَبئسَ مَا كانوا يفعَلونَ﴾؛❷ و إنما عاب الله ذلکَ علَیهِم لِانهم کانوا یرَون من الظلَمةِ الذِینَ بَینَ أظهُرِهم المنکَر و الفَساد، فَلا یَنهونَهم عَن ذلکَ رغبَة فِیَما کانوا یَنالونَ مِنهم و رَهبة مِما یَحذَرون. و الله یَقول:﴿فَلَا تَخشَوُا الناسَ وَاخشَوْنِ﴾❸ و قالَ:﴿وَالمُؤمِنونَ وَالمؤمِنَات بَعْضهُمْ أَولِياء بَعْض يأْمرُونَ بِالمَعرُوفِ وَينهَوْنَ عَنِ المُنكرِ﴾؛❹ فَبدَأ الله بالأمرِ بالمعروفِ و النهیِ عَنِ المُنکَرِ فَریضَة مِنهُ لِعلمهِ بِأنها إذا أدیت و أقیمَت، استَقامَتِ الفَرائِض کُلها هَینُها و صَعبُها؛ و ذَلِکَ أن الأمرَ بِالمَعروف و النهیَ عَنِ المنکَرِ دعاء إلَی الإسلامِ مَعَ رَد المَظالِمِ و مُخالَفَة الظالِمِ و قسمَةِ الفی‌ءِ و الغَنائم و أخذ الصدَقاتِ من مَواضعِها و وَضعِها فی حَقها»|❺  ۞. ترجمه آیةالله طهرانی قدس الله سره: «ای مردم! به موعظۀ الهی به بندگان مقربش توجه نمایید و از مذمت عالمان اهل کتاب عبرت گیرید، که میگوید: چرا دانشمندان آنها ایشان را از گفتار حرام باز نمی‌دارند؟ و همچنین در جای دیگر از قرآن می‌فرماید: آن کسانی که کافر شدند از بنی‌اسرائیل مورد لعن الهی قرار دارند. تا اینجا که می‌فرماید: بسیار زشت است کار ایشان. سپس حضرت می‌فرماید: علت مذمت خداوند و انتقاد از علمای آنها این است که آنها اعمال زشت از حکام ظالم و مستکبران مشاهده می‌کردند، ولی در مقام دفع و ردع آنها بر نمی‌آمدند؛ به دو جهت: ◎. جهت اول به واسطه طمع در منافع دنیوی و وصول به امیال شهوانی و هواهای نفسانی بود و جهت دوم به واسطۀ ترس از توبیخ و تهدید و اعمال ناخوشایند آنان، در حالی‌که خداوند می‌فرماید: هراس از آنان به خود راه ندهید و از من بترسید. و در جایی دیگر می‌فرماید: جمیع مردان و زنان مؤمن بعضی از ایشان اولیاء بعضی دیگرند و صاحب امر و نهی و متولی تربیت دیگرانند، مردم را امر به کار پسندیده می‌کنند و از ورود در افعال قبیح برحذر می‌دارند ◎. در اینجا خدا مسأله امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان تکلیف واجب مطرح نموده است؛ زیرا می‌داند که اگر این دو فریضه انجام شود، جمیع تکالیف و احکام الهی به پای داشته خواهد شد، چه آسان از آنها و چه مشکل از آنها. و علت این مسأله آن است که امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام و تحکیم مبانی اسلام و پیاده شدن دستورات اسلام است، در عین طرد تمام تعدی‌ها و کارهای ظالمانه که تحقیقا می‌تواند اثر بسیار نامطلوب در روند اصلاحی جامعه به سوی سعادت داشته باشد، که همانا آن مخالفت با زورگویان و تقسیم بهره‌های اجتماعی به جمیع اصناف ملت به طور عادلانه و منافع ملی در جهت صلاح جامعه نه در جهت مصالح فردی و شخصی و گروهی خاص، و گرفتن صدقات و اموال زائد و صرف آن در مواضع تعیین شده از جانب خداوند است» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: «به طور کلی نفس بعثت انبیا علیهم السلام چیزی جز تربیت و هدایت بشر به سوی کمال نیست؛ و این حاصل نخواهد شد مگر به دو امر: اول: تشویق به انجام اموری که در جهت تربیت نفوس نقش اساسی و یا پسندیده دارند؛ و دوم: بیم و انذار از اموری که در تخریب نفوس و سد راه حرکت انسان قرار گرفته‌اند ◎. در قرآن آیات مربوط به امر به معروف و نهی از منکر إلی ما شاء الله وجود دارد. به نحوی‌ که این دو اصل به عنوان دو فرع مسلم از فروع دین قرار گرفته است! البته پر واضح است که فریضۀ امر به معروف و نهی از منکر مبتنی بر شناخت صحیح و دقیق از دو پدیدۀ معروف و منکر است و در زمینۀ شناخت و معرفت معروف و منکر، و هم در زمینۀ اجرای این دو اصل دارای مراتب متفاوت و به عبارتی دیگر از مقولۀ تشکیک است ◎. و لهذا همچنان که جمیع آحاد جامعه باید خود را در برخورد با این دو مسأله حیاتی و زیربنایی تشکل جامعه بر اساس اصول محرزۀ شریعت و مبانی مکتب توحید متعهد بدانند، همینطور دخالت در مسائل غامضۀ معروف و منکر و نحوۀ اجرای این دو اصل را نیز باید منحصر در نفوس منزه از هواهای نفسانی و قلوب مبرای از دغدغه‌های عالم کثرات توسط علمای راستین شرع مبین و دانشمندان ربانی و الهی که عارف به مبانی و تعالیم واقعی اسلام هستند، بدانند»|❻ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. مائده، آیه ۶۳ ❷. مائده، آیه ۷۸ ❸. مائده، آیه ۴۳ ❹. توبه، آیه ۷۱ ❺. تحف العقول، ص۲۳۷؛ بحارالانوار، ج۹۷، ص۷۹ ❻. اسرار ملکوت، ج۱، ص۱۴۱ @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « من مى‌خواهم امر به معروف نمایم، و نهى از منكر كنم؛ و به سیره و سنت جدم، و آئین و روش پدرم علىّ بن أبى طالب علیه السلام رفتار كنم» |↫ منبع: برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام ، ص ۱۸؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص ۳۲۷ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | دو فریضه الهی ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...أُرِیدُ أَنْ ءَامُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْکرِ، وَ أَسِیرَ بِسِیرَةِ جَدِّى وَ سِیرَةِ أَبِى عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ علیه السَّلامُ....» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: «...من مى‌خواهم امر به معروف نمایم، و نهى از منكر كنم؛ و به سیره و سنت جدم، و آئین و روش پدرم علىّ بن أبى طالب علیه السلام رفتار كنم...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...در امر به معروف و نهی از منکر رعایت این دو مسأله ضروری است: ◎. مسأله اول: هر شخص با هر موقعیّت و محدودیت علمی و وسعت اطلاعات در مسائل شرعی و امور اخلاقی نمی‌تواند متصدی امر به معروف و نهی از منکر بدون توجه به هیچ محدودیتی شود و خود را در قبال این فریضه الهی مطلق‌العنان و مختار بداند، بلکه باید شرایط آمریت را حیازت کند و از جمله آنها بلکه اهم از آنها شناخت و معرفت به مأمورٌ به و منهیٌّ عنه است؛ و الا چه بسا که امر او موجب تبعات و توالی مفاسدی خواهد شد و همان زمینه و روزنۀ اندک جهت تلقی به قبول مطلب حق نیز از بین خواهد رفت! ◎. امّا مسألۀ دوم که قابلیّت قبول و وجود شرایط مساعد جهت بیان امر به معروف و نهی از منکر است: باید به این نکته توجّه داشت که زمینۀ مساعد برای امر به معروف و نهی از منکر به معنای پذیرش تمام عیار و قبول صددرصد نسبت به این دو اصل اساسی در مبانی فقه شیعه نیست؛ چه اینکه این مطلب ممکن است در هیچ زمانی تحقق پیدا نکند؛ بلکه به معنای تشخیص صحیح موقعیّت مخاطب و ظرف تحقّق این اصل است. آمر به معروف و ناهی از منکر باید کاملا به شرایط محیط و زمان و خصوصیات مخاطبین اطلاع و اشراف داشته باشد؛ چه بسا طرح یک نکته در جایی مفید و در ظرف و موقعیّتی دیگر کاملاً مضرّ خواهد بود.|❷ ◎. و از برای امر به معروف شرائطی است: اول آنکه آمِر به معروف و ناهی از منکر، خود عالم به «معروف و منکر» باشد؛ دوم علم داشته باشد در مسائل خلافیه؛ سوم اتیان به معصیت داشته باشد، یا مصرّ بر معصیت باشد؛ زیرا در صورت غیر از این، ممکن است توبه کرده باشد؛ چهارم جایز باشد تأثیرش؛ پنجم امن از ضرر نفساً یا عِرضاً یا مالاً داشته باشد. ◎. پس اگر کسی گوید: حضرت سیدالشهداء علیه السلام امر به معروف کرد در صورتی که شرطین اخیرَین وجود نداشت، چند شبهه حاصل می‌شود: اول آنکه فعل امام که حجّت بر خلق است منافات دارد بر وجود دو شرط اخیر. دوم آنکه این ادلّه دلالت دارد بر عدم جواز امر به معروف در صورت فقدان دو شرط اخیر، و از امام سرزد، و لازم آن است که فعل او حرام باشد، و اللازمُ باطل؛ و سوم آنکه تنافی واقع میان فعل او و سایر أئمّه؛ زیرا که آنها تقیّه کردند. ◎. و امّا جواب: اول آنکه فعل امام علی‌الاطلاق حجّت نیست، بلکه در صورتی است که وجه آن معلوم شود. دوم آنکه ادلّه قائم است بر آنکه فقدان شرطین مختصّ به خود آن‌جناب است. سوم آنکه تقیّه سایر ائمّه با عدم تقیّه آن‌جناب منافات ندارد؛ زیرا به حسب امکنه و ازمنه فرق می‌کند.و امّا ﴿ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيدِيكمْ إِلَى التَّهْلُكةِ﴾ |❸ اگر عموم نسبت به امام داشته باشد، مخصَّص است.» |❹ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۱۸؛ ملحقات إحقاق الحقّ، ج ١١، ص۶۰۲؛ مقتل خوارزمی،ج ١، ص ١٨٨؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص ۳۲۷ ❷. اسرارملکوت، ج۱، ص ۱۱۴ - ۱۵۳ ❸. سوره بقره، آیه ۱۹۵: «با دست خویش خود را به هلاکت میندازید!» ❹. مطلع انوار، ج۴، ص ۲۷۸ (منقح) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس بمیرد ولی امامی از فرزندان من نداشته باشد، به مرگ جاهلی مرده است و به آنچه در جاهلیت و اسلام عمل کرده است مواخده می شود» |↫ منبع: برگرفته از امام شناسی، ج۳، ص ۱۴؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص ۸۱، ح ۱۸ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | مرگ جاهلی ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «....قال رسول الله صلی الله علیه و آله مَنْ مَاتَ وَ لَیْسَ لَهُ اِمَامٌ مِنْ وُلْدی مَاتَ میتَةً جَاهِلیَّةً وَ یُؤْخَذُ بِمَا عَمِلَ فِی الْجَاهِلیَّةِ وَ اْلاِسْلاَمِ...»|❶ ۞. ترجمه: «...پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس بمیرد ولی امامی از فرزندان من نداشته باشد، به مرگ جاهلی مرده است و به آنچه در جاهلیت و اسلام عمل کرده است مواخده می شود...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...اولا باید دید مردم جاهلیت در چه درجه از بدبختی و زبونی بوده‌اند که شخصی که بدون امام بمیرد مانند آنان جان سپرده است؛ گرچه فعلا از قرآن و سنت تبعیت میکند، ولی در عین حال چون امام را مربی خود نمی‌داند، و احکام اسلام را طبق سلیقه و تشخیص خود به جای می‌آورد همانند مردمان جاهلیت است ◎. اهل جاهلیت، با ملت اسلام از نقطه نظر شقاوت و سعادت در دو قطب مختلف و متباعد از یکدیگر قرار دارند. تمام نکبت‌ها و زشتی‌ها و رذائل اخلاقی و مفاسد اجتماعی و کژ روی‌های عقیدتی در آنها موجود بود و همۀ آن رذائل برای آن ملت بخت برگشته از ناحیۀ جهل آنان، و همه فضائل و ملکات برای ملت اسلام به علت علم و سعۀ نور در وجود و روح آنان بوده است. مسلمانان در اثر مواجهه با پیامبر و تعلیمات او در قطب مثبت آمدند، اهل جاهلیت به علت فقدان راهنما وقطع رابطه با هدایت الهی در آن قطب منفی قرار گرفتند. ◎. اگر شخصی در ملت اسلام کارهایش طبق سلیقه خود باشد و از تبعیت امام زنده سرپیچی کند، چه تفاوتی دارد با مردم اهل جاهلیت؟ آنها خودسر و خودرأی بودند این نیز خودسر و خودرأی است، آن به شکلی خاص و این نیز به شکلی مخصوص. اگر ربط واقعی با امام نباشد چه تفاوت بین آن صورت و این صورت؟ چون حقیقت عدم ربط، که ظلمت هوا و میل نفسانی است در هر دو جا یکی است. کمال که مسلمانان پیدا نمودند در اثر ربط با پیامبر بود، اگر پس از پیامبر این رابط که به صورت ربط با امام است از بین برود همان حقیقت جاهلیت است که بدین صورت جلوه کرده است، لذا شخص بدون امام در زندگی و مرگ، زندگی و مرگ مردمان جاهل را دارا خواهد بود. امام است که انسان را در اثر تعلیم و تربیت خارجی و در اثر اشراقات انوار ملکوتی باطنی زنده میکند و دل تاریک را با مبدأ نور و روشنائی ربط می‌دهد و سیراب میکند ◎. جهت دیگر در روایت آنکه: انسان باید معرفت به امام زنده و ظاهر پیدا کند تا به مرگ جاهلی نمرده باشد. امام زنده، معلم و دستگیر و صاحب ولایت مطلقۀ فعلیه، و قادر بر افاضۀ انوار ملکوتی در دل مؤمن، و مسیطر بر عالم ملک است، و پیروی از دستورات و سنن پیامبر تنها، یا امامانی که بدرود حیات گفته‌اند بدون اتکاء و تعلم و تربیت از امام زنده مفید و مثمر ثمر نخواهد بود. متابعت از دستورات پیامبر یا امامی که مرده است پیروی از خواسته‌های نفس و امیال شخصی است که آنها را پسندیده و به هرطور که نفسش بخواهد تفسیر و تأویل میکند و سپس بدان عمل مینماید، ولی متابعت از امام زنده حقیقتا تبعیت از حق است. و علاوه ولایت و قدرت روحی در امام زنده است ◎. بنابراین افرادی که در غیبت امام زندگی میکنند از اکثر فضائل و فواضل بدون تردید محروم‌اند و برای آنکه از موت جاهلی رهائی یابند باید مقدمات ظهور را فراهم کنند و با عمل به دستورات قرآن و مجاهدۀ در راه خدا و ایتلاف دلها زمینه را برای ظهورش آماده نمایند، چون علت غیبت نقص و فتور در مردم است و عدم استعداد آنان، نه نقص در آن حضرت. اگر این نقص رو به کاهش رود و دلها کم کم قوت گیرد و تعلیمات قرآنی صحیحا بر دلها بنشیند ظهور آن حضرت حتمی خواهد شد ◎. گرچه در زمان غیبت هم بعضی از افراد با همت، با اراده‌ای استوار و عزمی راسخ و نیتی متین پای در مقام عمل نهاده تا به حدی که در اثر صفای دل و طهارت روح به شرف معرفت آن حضرت فائز میگردند. و البته این ظهوری است شخصی برای آنها. لذا در زمان غیبت هم راه و سیر تکاملی برای دلباختگان حریم مقدسش مسدود نیست و آن که به مقام معرفت رسیده و آن وجود را به حقیقت ولایت و نورانیت درک نموده برای او ظهور و غیبت چه تفاوت دارد! |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی  ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. امام شناسی، ج۳، ص ۱۴؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص ۵۸، ح۲۱۴؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص ۸۱، ح ۱۸ ❷. برگرفته از امام شناسی، ج۳، درس ۳۲   @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «تدریس و تدرّس علم، پیوند معرفت است، و درازاى مدّت تجربه موجب زیادى عقل است. و شرف انسان تقواى اوست. و قناعت پیشگى، راحت بدن است. و كسیكه تو را دوست دارد از ناشایستگى تو را منع مى‌كند؛ و كسیكه تو را دشمن دارد تو را بكار زشت ترغیب مى‌نماید » |↫ منبع: لمعات الحسین علیه السلام، ص ۲۸؛ بحارالانوار، ج ۷۸ ، ص ۱۲۸، ح ۱۱ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
سیره صالحان
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «تدریس و تدر
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | علم و معرفت ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «.‌..دِرَاسَة الْعِلْمِ لِقَاحُ الْمَعْرِفَةِ....» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره : «تدریس و تدرّس علم، پیوند معرفت است!» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « علم منحصر است در علم عرفان إلهى و توحید ذات پروردگار و علومى را كه علم حكمت و فلسفه متعالیه و دروس عقلیه متضمن آن است، كه این درجه أول از علم است؛ و از آن گذشته، علم أخلاق كه به موجب آن، إنسان از أصحاب الیمین گشته و متخلق به صفات بزرگان و صفات أولیاء مى‌گردد؛ و در مرحله سوم، فقه جوارح كه مقدمه براى علم أخلاق، و أخلاق هم مقدمه براى كمال است. و لذا این معانى به طور كلّى قابل إنكار نیست، و براى انحصار علم در این علوم ثلاثه، شواهد بسیارى از آیات و روایات است! ◎. رسول خدا صلی الله علیه و آله داخل مسجد شدند و دیدند گروهى از مردم گرداگرد مردى را گرفته، به دور او اجتماع كرده‌اند. حضرت فرمودند: این چیست؟! گفتند: علّامه است! حضرت فرمودند: علامه چیست؟ گفتند: داناترین مردم است به أنساب عرب و تاریخ و وقایع آنها و جریاناتى كه در عصر جاهلیت واقع شده است، و به أشعار عرب. حضرت موسى بن جعفر علیه السلام فرمودند: در این حال رسول خدا فرمودند: این علمى است كه با ندانستن آن كسى را ضررى نمى‌رسد، و با دانستن آن كسى را منفعتى عائد نخواهد شد. سپس رسول خدا فرمودند: « علم منحصر در سه چیز است: آیه محكم، و یا فریضه عادله، و یا سنّت قائمه؛ و غیر از این سه چیز، هر چه باشد زیادى است.» |❷ ◎. در شرح این حدیث مرحوم مجلسى آیه محكمه را عبارت مى‌داند از: علم به توحید و معارف إلهیه و صفات پروردگار، كه تقریباً همان معنى است كه محقّق فیض و سید داماد براى آیه محكمه مى‌كنند. بنابراین، در تفسیر آیه محكمه اختلافى ندارند. أمّا در فریضه عادله و سنّت قائمه، مرحوم مجلسى مى‌فرماید: فریضه عادله علم به واجبات است، أعمّ از واجبات فقهى و عملى كه در رسائل عملیه نوشته شده است؛ و سنّت قائمه مستحبّات است، أعمّ از اینكه مستحبّات أخلاقیه باشد یا اینكه تكالیف مستحبّه. |❸ ◎. مرحوم فیض علم فریضه عادله را علم أخلاق مى‌داند، كه باید از جنبه إفراط و تفریط جدا باشد؛ و در هر حال براى إنسان ملكه عادله پیدا شود كه حدّ میانه است؛ و چون از علم به توحید یك درجه پائین‌تر است، او را در درجه دوّم شمرده است. و سنّت قائمه را علم به أحكام ظاهریه گرفته، كه أعمّ از واجبات و مستحبّات است؛ و جنبه تعمیم را در اینجا آورده، و لذا در مرحله سوّم قرار داده است. و این سه، مجموعاً سه چیزى است كه در ناحیه عقل و در ناحیه نفس و در ناحیه بدن، موجب كمال إنسان است. |❹ ◎. أما محقق میرداماد فریضه عادله را عبارت از علم فقه معمولى دانسته است، كه آن را فقه أصغر مى‌گویند؛ در مقابل فقه أكبر كه همان آیه محكمه باشد؛ و سنّت قائمه را علم أخلاق گرفته است. |❺ بنابراین، من حیث المجموع‌ هیچ تفاوتى در استفاده این بزرگواران از این روایت نیست؛ هر كدام از آنها به جهتى این عبارت را بر همان أصلى كه در ذهن شریف خود داشته‌اند تطبیق كرده و توجیه نموده‌اند.» |❻ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام ، ص ۲۶؛ بحارالانوار، ج۲۷، ص ۱۲۸؛ اعلام الدین، ج۱، ص ۲۹۸ ❷. اصول کافى، ج ١، کتاب فضل العلم، ص ٣٢، حديث ١ ؛ بحارالانوار، ج۱، ص ۶۵: دَخَلَ رَسُولُ الله صلی الله علیه و آله الْمَسْجِدَ فَإذًا جَمَاعَةٌ قَدْ أَطَافُوا بِرَجُلٍ. فَقَالَ: مَا هَذَا؟ فَقِیلَ: عَلامَةٌ! فَقَالَ: وَ مَا الْعَلامَةُ؟ فَقَالُوا لَهُ: أَعْلَمُ النَّاسِ بِأَنْسَابِ الْعَرَبِ وَ وَقَآئِعِهَا، وَ أَیامِ الْجَاهِلِیةِ، وَ الاشْعَارِ الْعَرَبِیةِ. قَالَ: فَقَالَ النَّبِىُّ : ذَاک عِلْمٌ لَا یضُرُّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ لَا ینْفَعُ مَنْ عَلِمَهُ. ثُمَّ قَالَ النَّبِىُّ : إنَّمَا الْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: ءَایةٌ مُحْکمَةٌ،أَوْ فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ، أَوْ سُنَّةٌ قَآئِمَةٌ؛ وَ مَا خَلاهُنَّ فَهُوَ فَضْلٌ‌. ❸. مرآة العقول، ج۱، ص ۲۳ ❹. وافى، ج ١، باب صفة العلم، ص ٣٧ ❺. التعلیقة علی اصول الکافی، میرداماد، النص، ص۶۰ ❻. ولایت فقیه در حکومت اسلام، ج۲، درس ۲۴ @sire_salehan |
سیره صالحان
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «تدریس و تدر
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | آثار تقوا ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می‌فرمایند: «...وَ الشَّرَفُ التَّقْوَى...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: «... و شرف انسان تقواى اوست...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...منزلگاه حقیقی انسان منزل تقوی است؛ یعنی حالتی که در آن انسان به جمیع شؤون انسانیّت رفتار نماید. و چون این ملکه حاصل گردد تراوشات از او همه خیرات و مبرّات عدالت و رحمت باشد، و اگر این ملکه پیدا نشود انسان در منزل حقیقی خود جای نگرفته و تراوشات او یا همه شرّ و ظلم بوده و یا توأم با شرّ و ظلم خواهد بود؛ برای آنکه افعال صادرۀ از بهائم از شهوت و غضب آثار انسان نیست. بنابراین هر فردی که خود را اسیر آرزوها و آمال بنماید دیدۀ حق بین خود را کور کرده و از منزل حقیقی خود در مرتع بهایم جای گرفته است. ◎. چون ملکۀ تقوی که همان مصونیّت الهی است پیدا شود: ↵ اوّلاً: خداوند خود معلّم انسان می‌گردد و مجهولات خود بخود برای او حلّ می‌شود!❷ ↵ ثانیاً: فرقان که همان قوّۀ مفرّقه و ممیّزۀ بین حق و باطلست به او عنایت می‌شود. فرقان همان نور الهی است که دل مؤمن را روشن می‌کند و لجّه‌های ظلمت را دور می‌زند، و در این صورت در هر امری از امور وظیفۀ خود را تشخیص می‌دهد؛ دوست را از دشمن، زهر را از تریاق، دوا را از درد، خاطرات شیطانی را از الهامات ربّانی جدا می‌کند و با آن نور الهی که در اثر تقوی پیدا شده مشی می‌کند و جمیع طرق نافعه را می‌پیماید و به مقصد می‌رسد.❸ ↵ ثالثاً: روی همین زمینه از وساوس شیطانی برکنار می‌گردند و از دستبرد او در امان؛ چون با آن رادارِ خدادادی فوراً راه ورود شیطان را درمی‌یابند و بطور کلی خود شیطان را می‌شناسند. در این صورت با همین بصیرت الهی متذکّر می‌گردند و نمی‌گذارند خاطرات شیطانی در آنها راه یابد؛ و معلوم است که چنین فردی از گناهان بیرون می‌رود و سیّئات او محو می‌گردد.❹ ↵ رابعاً: خداوند برکات آسمان و زمین را بر او می‌ریزد و کلید آنها تقوی است؛ در این حال هیچ وقت به فقر و قحط و غلا و مرض و گرفتاریهای روحی و خفقان قلبی و ناراحتی‌های اعصاب مواجه نمی‌گردد. ❺ ↵ خامساً : هیچگاه کار متّقی گره نمی‌خورد و راه او به بن بست نمی‌رسد، و مشکلات بر او آسان می‌شود و از غیر گمان و اندیشه روزی‌های غیر مترقّبه به او می رسد. شخص ‌با‌ تقوی که خود را بخدای خود می‌دهد خدا برای او کافی خواهد بود و تمام مشکلات و حلّ ناشدنیها را برای او آسان می‌کند و نمی‌گذارد حتی کید و مکر دشمنان به او ضرری برساند.❻ ↵ سادساً: در بهشت که منزل حقیقی و درجۀ واقعی انسان است منزل می‌گزیند؛ بهشت جای سرکشان و تجاوزکاران نیست، بهشت جای متجاوزان و متجاسران نیست؛ آنکه به حقوق غیر تعدّی کند از جمله بهایم است نه از زمرۀ انسان! ❼ ◎. بسیار عجیب است که در قرآن مجید دویست و پنجاه و یک آیه فقط دربارۀ تقوی و دعوت به آن و صفات متّقین بیان شده است؛ غیر از آیات بسیاری که دربارۀ افراد و مصادیق تقوی از نماز و روزه و سایر اعمال حسنه بیان گردیده است!» |❽ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام ، ص ۲۶؛ بحارالانوار، ج۲۷، ص ۱۲۸؛ اعلام الدین، ج۱، ص ۲۹۸ ❷. سوره بقره، آیه ۲۸۹: ﴿وَٱتَّقُواْ ٱللَهَ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَهُ وَٱللَهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ﴾ ❸. سوره انفال، آیه ۲۹: ﴿يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَيِّ‍َٔاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ وَٱللَهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ﴾ ❹. سورا اعراف، آیه ۲۱: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَـٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ﴾ ❺. سوره اعراف، آیه ۹۶: ﴿وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ﴾ ❻. سوره طلاق، آیه ۲-۳: ﴿وَمَن يَتَّقِ ٱللَهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا • وَيَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَهِ فَهُوَ حَسۡبُهُۥٓ إِنَّ ٱللَهَ بَٰلِغُ أَمۡرِهِۦ قَدۡ جَعَلَ ٱللَهُ لِكُلِّ شَيۡءٖ قَدۡرٗا﴾ ❼. سوره قصص، آیه ۸۳: ﴿تِلۡكَ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ نَجۡعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فَسَادٗا وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ﴾ ❽. انوار الملکوت، ج۱، ص ۴۱ تا ۴۶ (تلخیص) @sire_salehan |
سیره صالحان
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «تدریس و تدر
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان ۱۱ | رفیق صدیق ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...وَ مَنْ أَحَبَّک نَهَاک؛ وَ مَنْ أَبْغَضَک أَغْرَاک...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره : « ...و كسی كه تو را دوست دارد از نا شایستگى تو را منع میكند؛ و كسی كه تو را دشمن دارد تو را به كار زشت ترغیب مى‌نماید.» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...رفیق طریق در سیر و سلوک برای سالک از نان شب واجب‌تر و از هر چیز لازم‌تر است؛ و این نه به جهت انس و الفت و رفع دلتنگی و نشاط است، بلکه به جهت دستگیری و ارائۀ طریق در مسائل شبهه‌ناک و ابهام‌آمیز است. رفیق آن است که پیوسته به مسائل دوست و صدیق خویش بنگرد و موارد شبهه‌آمیز را به او متذکّر شود و او را به راه راست هدایت کند و بر طریق صحیح دلالت نماید. چنانچه بعضی از حکماء چنین فرموده است: صَدیقُک مَن صَدَقَک لا من صَدَّقَک - «رفیق و دوست مناسب آن کس است که راست را به تو بنمایاند و حق را به تو بشناساند؛ (نه کسی که پیوسته تو را تأیید کند و عمل ناپسند تو را نادیده انگارد تا مبادا آزرده خاطر نشوی و رشتۀ محبّت و دوستی‌ات را با او قطع نکنی، این رفیق خائن است نه رفیق.)» |❷ ◎. سالک باید ارتباط خود را با افراد غیر، منحصر در مسائل ضروری و روزمرّه و متعارف قرار دهد؛ و با رفیق طریق، یعنی آن فردی که همراه با او به موازین سلوک عمل می‌نماید و به مبانی معرفت پایبند می‌باشد و او را پیوسته به سوی آخرت و تحصیل رضای الهی سوق می‌دهد و نشستن با او روح و نفس او را آرام و منبسط و با نشاط می‌سازد و از دنیا و زخارف دنیا برحذر می‌دارد و طمع او را نسبت به مادّیات و امور اعتباری و وادی توهّمات و تخیّلات از بین می‌برد، حشر و نشر داشته باشد و با او انس و الفت برقرار نماید و اسرار خود را با او در میان نهد و از روح و نفس او برای سیر و حرکت خود مدد گیرد. ◎. رفیق باید انسان را فقط برای راه و سلوک الی الله بخواهد و هیچ مقصود و منظوری را ورای این مطلب در نظر نیاورد، و باید بداند اگر همراه با این منظور به سایر امور از قبیل مال، وجاهت، و شهرت و کسب و پیشه و سایر امور دنیوی نظر داشته باشد، خداوند همان مقصود را وبال و موجب آبروریزی و ذلّت او خواهد نمود. سالک در انتخاب رفیق فقط باید خدا را در نظر داشته باشد، نه موقعیّت‌های افراد را؛ زیرا این‌گونه ارتباطات در شأن امور اجتماعی و روابط بین افراد عادی و دنیوی و مادّی است. ◎. رفیق سالک نباید فردی شکّاک و وسوسه‌گر و بدبین و منفی‌نگر باشد، که صحبت با چنین افرادی موجب سردی خاطر و دل‌شکستگی و خستگی جان و روان خواهد شد. بلکه به عکس، باید با مثبت‌گرایی و دمیدن روح نشاط و امید و سیمایی متبسّم و با طراوت، موجب ثبات قدم و طمأنینۀ قلب و استقامت در مسیر گردد، و با خوش‌بینی به اطراف بنگرد و در هر مسأله‌ای ابراز یأس و ناامیدی ننماید و افراد را نسبت به عاقبت سیر بدبین نسازد و آنان را دلسرد و ناامید نگرداند و کوتاهی دیگران را به رخ انسان نکشد و توقّف و یا انحراف برخی را به عنوان یک حکم عام شامل همه افراد نسازد، بلکه به موارد مثبت نظر بیندازد و جریانات دلگرم کننده و امید دهنده را همیشه مطرح نماید! ◎. سالک باید رفیقی را برای هم‌دمی و هم‌نفسی و هم‌صحبتی بگزیند که پیوسته در صدد دفع و رفع شبهات و ابهامات او باشد، و با کلام و رفتاری دلنشین غم و اندوه را از چهرۀ دل و سیمای او بزداید، و مشکلات خویش را به او منتقل ننماید و او را از حرکت و سیر باز ندارد. سالک در ارتباط با گزینش رفیق نباید صرفاً به خنده‌ها و تواضع‌ها و فروتنی‌ها و محبّت‌های مقطعی و زودگذر و اظهار مودّت و محبّت و علاقۀ افراد بسنده کند، چه بسا این امور دیر یا زود در گذر فراز و نشیب‌ها و شرایط گوناگون تغییر پیدا کند و انسان را دچار حیرت و تعجّب و دلسردی نماید؛ بلکه باید به فهم و ادراک و بینش و میزان رسوخ و نفوذ مبانی و موازین سیر و سلوک در قلب و رفتار او بنگرد، و در هر حال باید خود را به خدا بسپارد و فقط از او استمداد نماید و بداند که فقط اوست که برای او باقی می‌ماند!» |❸ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ عکس نوشته حدیث |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۲۸؛ بحارالانوار، ج ۷۸ ، ص ۱۲۸، ح ۱۱ ؛ نزهة الناظر، ص۸۸، ح۲۸؛ أعلام الدين، ص ۲۹۸ ❷. این عبارت در مجامع روایی موجود یافت نشد، لیکن در کشکول شیخ بهایی، ج ١، ص ١٣٦؛ و ج ٣، ص ١، و بسیاری از کتب به نقل از حکما آمده است. ❸. اسرار ملکوت، ج۳، ص ۲۷۸ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس بخواهد از هول و وحشت قیامت رهائى یابد، باید ولایت ولىّ مرا برعهده گیرد، و باید از وصىّ من و خلیفه من پس از من: علىّ بن أبى طالب پیروى کند؛ چون او صاحب حوض من است، دشمنان خود را از آن حوض دور میکند، و دوستان خود را از آن حوض مى‌آشاماند. و کسى که از آن حوض آب نخورد دائماً تشنه کام است و أبداً سیراب نخواهد شد؛ و کسى که از آن یک بار بنوشد، هیچگاه بدبخت نخواهد شد و هیچگاه تشنه نخواهد شد.» |↫ منبع: معاد شناسی، ج۹، ص ۴۴۳ ؛ بحارالانوار، ج۳۸، ص ۹۹ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | ساقی کوثر ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیهِ وَ ءَالِهِ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یتَخَلَّصَ مِنْ هَوْلِ الْقِیامَةِ فَلْیتَوَلَّ وَلِیى، وَ لْیتَّبِعْ وَصِیى وَ خَلِیفَتِى مِنْ بَعْدِى عَلِىَّ ابْنَ أَبِى طَالِبٍ، فَإنَّهُ صَاحِبُ حَوْضِى، یذُودُ عَنْهُ أَعْدَاءَهُ، یسْقِى أَوْلِیآءَهُ. فَمَنْ لَمْ یسْقَ مِنْهُ لَمْ یزَلْ عَطْشَانًا وَ لَمْ یرْوَ أَبَدًا؛ وَ مَنْ سُقِىَ مِنْهُ شَرْبَةً لَمْ یشْقَ وَ لَمْ یظْمَأْ أَبَدًا.» |❶  ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « ... رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس بخواهد از هول و وحشت قیامت رهائى یابد، باید ولایت ولىّ مرا برعهده گیرد، و باید از وصىّ من و خلیفه من پس از من: علىّ بن أبى طالب پیروى کند؛ چون او صاحب حوض من است، دشمنان خود را از آن حوض دور میکند، و دوستان خود را از آن حوض مى‌آشاماند.و کسى که از آن حوض آب نخورد دائماً تشنه کام است و أبداً سیراب نخواهد شد؛ و کسى که از آن یک بار بنوشد، هیچگاه بدبخت نخواهد شد و هیچگاه تشنه نخواهد شد.» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ...بهشت، ظهور و بروز عالم نفس مؤمن است در آخرت، و چون نفس مؤمن به‌ علت اطمینان به خدا و سکینه و آرامش که پیدا نموده است، از حرارت و سوختگی یأس و ناکامی و گرد و غبار و طوفان خاطرات شیطانی، و نوسان‌های فکری، و اضطرابات اخلاقی، نجات پیدا کرده و در رحمت خدا و مقام امن و امان دلخوش بوده، و با یک دنیا نشاط و لذت حتی در دقیق‌ترین دقائق مانند سکرات مرگ دل به‌خدا داده، و آرام و دارای مقام سکینه می‌باشد. ◎. و اما نهرهای جاریه در این بهشت‌ها همانا علوم و معرفتی است، که موجب حیات قلب بوده است، چون مؤمنین با علم و معرفت و اقرار به وحدانیت خدا، و صفات و اسماء ذات مقدس او، و اقرار بحقانیت امام و پیغمبر قلب خود را از این علوم آبیاری کرده‌اند، در آنجا نیز ظهور این علوم که حیات قلب است به‌صورت نهرهای آب که زنده کننده زمین خشک می‌باشد بروز و ظهور خواهد نمود. ◎. تمام مؤمنینی که عمل صالح انجام دهند، که از جمله اقرار به‌امام وقت است از این نهرها برخوردار خواهند بود، بلکه می‌توان میزان عمل صالح را از عمل غیر صالح همان امضا و عدم امضای امام دانست، هر فعلی را که امام امر کند صالح و هر فعلی را که نهی کند غیر صالح خواهد بود، به علت آنکه نظر امام و دید امام، نظر واقع بین و حقیقت بین است، و بنابراین تجاوز از کلام امام انحراف از متن واقع و حقیقتِ نفس الامر است. ◎. اما افرادی که دل به امام خود نداده‌اند، و از آن منبع فیض استفاده ننموده‌اند، دل آنها خشک و بی‌طراوت و بی‌صفا و بی‌محبت و بی‌معرفت، چون مشکی پوسیده و پاره، و خشک شده، قابلیت انعطاف و ظرفیت خود را از دست داده است؛ آب آنان همان حرمان و حسرت و ندامت است که به‌صورت فلز گداخته در کام آنها ریخته می‌شود. ◎. و آنکه بر اعراف قرار دارد و تسنیم از زیر پای او جاری است مقام ولایت کبرای حضرت مولی الموالی أمیرالمؤمنین علیه السلام است، که تمام مقربین از چشمه جاری شده از زیر پای آن‌حضرت می‌آشامند. نهر تسنیم از قلب آن‌ حضرت سرچشمه می‌گیرد، و مقرّبین را سیراب می‌کند، و سپس به‌حوض کوثر وارد می‌شود، و از آنجا به‌ قلوب و دل‌های شیعیان و موالیان هر جا و در هر مکان، و افراد بنی آدم را هر یک به نوبه خود به‌ حسب ظروف و استعدادات سیراب می‌کند. ◎. باری این حوض معدن علم أمیرالمؤمنین علیه السلام است، که حیات بخش جان‌ها و شفا دهنده دل‌هاست، هر کوری در آن برود بینا می‌شود و هر سیاهی سفید، و هر مریضی شفا پیدا می‌کند، و هر سوخته‌ای جان جدید پیدا می‌کند، و لذا این حوض از اعراف که جای آن‌حضرت، و از تسنیم که علم آن‌حضرت است جاری می‌شود. و هیچ مقامی بالاتر از آن نیست، مگر عرش خدا؛ که اشاره به‌ مقام حقیقت نبویه دارد.» |❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. معاد شناسی، ج۹، ص ۴۴۳ ؛ الامالی صدوق، ج۱، جلس ۴۷، ص ۲۷۹ ؛ بحارالانوار، ج۳۸، ص ۹۹ ❷. امام شناسی، ج۱، ص ۱۸۳ تا ۱۹۷( تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « اى نور دیده من! بپرهیز از ستم بر كسیكه غیر از خداوند جلَّ و عزّ یار و یاورى ندارد! » |↫ منبع: برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۲۸؛ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۱۱۸، ح ۱۰ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان ۱۳ | پرهیز از ظلم ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...اى بُنَىَّ! إیاک وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یجِدُ عَلَیک نَاصِرًا إلَّا اللَهَ جَلَّ وَ عَزَّ...» |❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره : «...اى نور دیده من! بپرهیز از ستم بر كسیكه غیر از خداوند جلَّ و عزّ یار و یاورى ندارد...» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « ... روایتی در أمالی شیخ طوسی قدس سره است که می فرماید: قال صلّی الله علیه و آله و سلّم: یقولُ اللهُ عزّوجلّ: «اشتَدَّ غَضَبی علیٰ مَن ظَلَم مَن لا یجِد ناصرًا غَیری - پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند متعال می گوید: ”غضب من شدید می شود بر آن کسی که ظلم می کند به کسی که یار و ناصری غیر از من ندارد.»| ❷ ◎. اگر انسان به ضعیفی یا زیردستی زور بگوید و ناحق عمل کند و او هم از انسان رنجیده بشود در حالی‌ که نمی‌تواند کاری کند، مسئله این‌طور نمی‌ماند؛ زیرا در اینجا یک مدّعی‌العموم داریم! مدّعی‌العموم کیست؟ خدا است! خدا می‌گوید: «خب، تو به این شخص زور گفتی و او هم نتوانست انتقام بگیرد و تلافی کند، بنده که خواب نیستم!» لذا او جلو می‌آید و اگر خدا جلو بیاید دیگر معلوم است که کار به کجا خواهد کشید؛ یک‌ دفعه کار و مسئله را می‌زند از ریشه درمی‌آورد مدعی‌العموم ضعفا و مظلومین خدا است! ◎. اگر آدم با کسی که زور داشته باشد طرف بشود عیب ندارد، بالأخره یکی می‌زند و یکی هم می‌خورد یا دو تا می‌زند و یکی می‌خورد؛ ولی کسی که هیچ راه و پناهی و هیچ نوع مفرّی ندارد، انسان نسبت به این شخص باید خیلی حواسش جمع باشد، چون مدّعی‌العموم او زور و بازو و ریاست و مُکنت نیست که در او وجود دارد، بلکه مدّعی‌العموم او خدا است!مدّعی‌العموم او ملائکه‌ای هستند که آن ملائکه را نمی‌شود گول زد! مدّعی‌العموم او فرشتگانی هستند که آنها غیر از حق، چیزی در مخیّله و سرّ آنها راه ندارد! اینها مدّعی‌العموم هستند و وقتی که این مدّعی‌العموم‌ها وسط بیایند، همۀ اینها دیگر کنار رفته‌اند! |❸ ◎. اگر ظلمی شود، اگر دلی شكسته شود به ناحق، خاطری آزرده شود، دودمان ما بر باد می رود! مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه می فرمودند: «گاهی از اوقات شكستن یك دل، عبادت و زحمت سلوكی چهل ساله را بر باد می دهد!»|❹ نه فقط چهل روزه که به کل همه را می سوزاند و نابود می كند. شوخی با بندگان خدا نمی شود كرد. شوخی با قلبی كه خدا در اوست نمی شود كرد. انسان باید رعایت این موازین را داشته باشد تا اینكه موجب استجلاب فیض شود. وقتی یك دلی شاد می شود دل خدا شاد می شود. دلی اگر غمناك شود دل خدا غمناك می شود، مخصوصاً اینكه آن مظلوم كسی را نداشته باشد غیر از خدا...»|❺ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی  ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۲۸؛ الكافی، ج۲، ص۳۳۱، ح۵ ؛ تحف العقول، ص ۲۴۶؛ بحار الأنوار، ج۷۸، ص۱۱۸، ح ۱۰ ❷. مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج۱، ص ۲۵۰؛ الأمالی، طوسی، ص ۴۰۵ ❸. آموزه های معرفت، ج۳، ص ۲۲۶ ❹. مطلع انوار، ج۴، ص ۳۵۵؛ بحارالانوار، ج۷۲، ص ۱۵۰؛ المستدرک الوسائل، ج۹، ص ۹۹: فی جامع الأخبار قال النبیّ صلی الله علیه و آله: «مَن أحزَنَ مُؤمِنًا ثُمّ أعطاهُ الدُّنیا، لَم یَکُن ذلِکَ کَفّارَتَهُ و لَم یُؤجَرْ علَیهِ - پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: کلّ دنیا، کفّارۀ گناهِ شکستن دل مؤمن نمی باشد!» ❺. شرح حدیث عنوان بصری، جلسه ۱۸۸   @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: « رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین خطبه‌اى كه ایراد كرد گفت: من در میان شما باقى گذاردم دو چیز نفیس و ارزشمند را: كتاب الله و اهل بیتم را؛ پس به آن دو چنگ زنید تا گمراه نشوید!» |↫ منبع: برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام ، ص ۳۶؛ بحارالأنوار، ج۳۳، ص۱۸۱، ح۴۵۶ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | حدیث ثقلین ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «...أ تَعلَمُونَ أن رَسُولَ اللهِ صلّى الله علیه و آله قَالَ فِى آخِرِ خُطبَةٍ خَطَبَهَا: إنّى تَرَکتُ فِیکمُ الثّقَلَینِ: کتَابَ اللهِ وَ أهلَ بَیتِى، فَتَمَسّکوا بهِمَا لَنْ تَضِلّوا؟! قَالُوا: اللّهُمّ نَعَم!»|❶ ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره: « آیا مى‌دانید كه رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین خطبه‌اى كه ایراد كرد گفت: من در میان شما باقى گذاردم دو چیز نفیس و ارزشمند را: كتاب الله و اهل بیتم را؛ پس به آن دو چنگ زنید تا گمراه نشوید؟! گفتند: بار خداوندا، آرى!» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: « یك سال قبل از اینكه معاویه بمیرد حضرت حسین بن على سیدالشهداء علیه السلام عازم حج بیت‌الله الحرام شدند. سیدالشهداء علیه السلام تمام بنى هاشم را از مردان و زنان و موالیان آنها و همچنین از انصار آن افرادى را كه مى‌شناخت، و همچنین اهل بیت خود را جمع كرد و پس از آن رسولانى را اعزام كرد، و به آنها دستور داد كه یك نفر از اصحاب رسول خدا را كه معروف به زهد و صلاح و عبادت است فرو مگذارید مگر آنكه همه آنها را نزد من در سرزمین مِنى گرد آورید. در سرزمین مِنى در خیمه بزرگ و افراشته آن حضرت بیش از ۷۰۰ نفر مرد مجتمع شدند كه همه از تابعین بودند و قریب ۲۰۰ نفر از اصحاب رسول خدا بودند. حضرت به خطبه برخاست و با مناشده و احتجاج، سوابق خود و پدرش و جنایات طاغیه معاویه را بیان كرد. [ از جمله حدیث ثقلین: ] ◎. [ در این حدیث ] همانطور كه قرآن از خداست براى خلق خدا، و كلام خداست كه از عالم تجرد است براى شما آدمیان از عالم طبیعت، و بنابراین ریسمانى است كه از آنجا تا به اینجا كشیده شده است، همینطور عترت رسول خدا علیهم السلام ، از خدا هستند و كلمه تكوینیه الهیه او هستند از عالم تجرد براى شما آدمیان مغمور در عالم حس و شهادت، و ریسمان معنوى و حقیقى و واسطه فیض از خدا به خلق خدا، و هدایت خلق خدا به سوى خدا، به امر ملكوتى خدا مى‌باشند. و این عین معنى و مراد از ولایت كلیه و سیطره تكوینى و وجودى آن ذوات مقدسه بر جمیع عوالم وجود است. و بودن قرآن را با آنها، و آنها را با قرآن، در هر عالمى از این عوالم مى‌رساند، به طورى كه فرضا اگر بخواهیم قرآن را در نقطه‌اى از نقاط بدون آنها بیابیم أصلا چنین قرآنى نداریم، و اگر آنها را در موطنى از مواطن بدون قرآن بیابیم اصلا چنین امامى نداریم. ◎. آنچه از حدیث ثقلین به دست مى‌آید از امامت و امارت و حكومت و ولایت و طهارت و علم و فهم و أعلمیت امامان و رشد و هدایت متابعان، و كفر و غوایت و ضلالت متخلفان، و بقاء و دوام این امر تا قیامت و غیر ذلك، از دقت در این حدیث با طرق مختلفه و مضامین متفاوته بسیار است، ولى ما فقط در اینجا به ذكر دو نكته اشاره مى‌كنیم: ◎. نكته اول: حجیت اهل بیت و عترت علیهم السلام است همانند حجیت كتاب در جمیع معارف اصیل و فرهنگ قویم اسلام. بدین معنى كه به مثابه قرآن كریم در اصالت و واقعیت و اتقان و مصونیت از غلط و خلط و اشتباه در تمام معارف و عقاید و احكام و قصص و حكایات و قوانین باقسامها و اخلاق و فلسفه و عرفان و علوم طبیعى و تجربى همانطور كه قرآن سند است و تمام این فرهنگ گسترده باید بدان برگردد همچنین اهل بیت و امامان دوازده‌گانه علیهم السلام در تمام این مراحل و منازل دوشادوش قرآن اصالت و واقعیت و تحقق دارند و باید جمیع معارف و فرهنگ با آن گستردگى و وسعتش بدانها بازگشت نماید، و گرنه غلط و اشتباه و متزلزل و فاسد و خراب خواهد بود. حدیث ثقلین، عترت را همدوش و همپایه و هم ترازو و هم لنگه قرآن قرار داده است، و هر كس به پیامبر صلی الله علیه و آله معتقد است باید طبق این حدیث، كلام و گفتار و روش و عمل و كردار و اخلاق و عقیده و سایر جهات ادراكى خود را با امامان علیهم السلام وفق دهد و تطبیق نماید، زیرا این حدیث عینا ایشان را مانند قرآن قرار داده است از جهت حجیت و اصالت! ◎. نكته دوم: عصمت اهل بیت و عترت علیهم السلام است. یعنى در حدیث ثقلین، رسول خدا صلی الله علیه و آله شهادت به عصمت آنان داده است همان‌طور كه شهادت به عصمت قرآن داده است. از اینجاست كه أمیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه خود مى‌فرماید: فَأنزِلُوهُمْ مَنَازِلَ الْقُرآن‌|❷ «عترت رسول خدا را در منزل‌هاى قرآن قرار دهید!»|❸ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام ، ص ۳۶؛ كتاب سليم بن قيس، ج۲، ص۷۸۸، ح۲۶؛ بحارالأنوار، ج۳۳، ص۱۸۱، ح۴۵۶ ❷. نهج البلاغه، خطبه ۸۵ ❸. امام شناسی، ج۱۳، ص ۲۰۲ و ۳۹۸ و ۴۴۳ (تلخیص) @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «ای فرزندان، عزیزان و بزرگواران، قدری آرام بگیرید، صبر و تحمل پیشه کنید! چون مرگ، نیست مگر پلی که عبور می دهد شما را از گرفتاری ها و شدائد به سوی بهشت های وسیع و نعمت های جاودانی. کدامیک از شما مکروه و ناپسند دارید که از زندانی به قصر مجللی انتقال یابید؟! آری، مرگ برای دشمنان شما نیست مگر مانند کسی که از قصری به سوی زندان و شکنجه انتقال یابد.» |↫ منبع: معادشناسی،ج۱،ص۱۱۴؛ معانی الاخبار، ص ۲۸۸، ح۳؛ بحارالأنوار، ج۴۴ ص۲۹۷، ح۲ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |
┄┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنـــۍ 𖣐⊱⊰┅┄ ⌘. عنوان | حقیقت مرگ ۞. حضرت ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام میفرمایند: «صَبرا بَنِی الکِرامِ! فَما المَوتُ إلّا قَنطَرَةٌ تَعبُرُ بِکُم عَنِ البُؤسِ و الضرّاءِ إلَی الجِنانِ الواسِعَةِ و النَّعِیمِ الدّائِمَةِ. فأیکُم یَکرَهُ أن یَنتَقِلَ مِن سِجنٍ إلَی قَصرٍ؟! و ما هُوَ لأعدائِکُم إلّا کَمَن یَنتَقِلُ مِن قَصرٍ إلَی سِجنٍ و عَذابٍ. إن أبِی حَدَّثَنِی عَن رَسُولِ اللَهِ صلّی الله علیه و آله و سلّم: ”أنَّ الدُّنیا سِجنُ المُؤمِنِ و جَنَّةُ الکافِرِ و المَوتُ جِسرُ هَؤلاءِ إلَی جِنانِهِم و جِسرُ هَؤلاءِ إلَی جَحِیمِهِم.“ ما کَذِبتُ و لا کُذِّبتُ...» |❶  ۞. ترجمه علامه طهرانی قدس الله سره : «ای فرزندان، عزیزان و بزرگواران، قدری آرام بگیرید، صبر و تحمل پیشه کنید! چون مرگ، نیست مگر پلی که عبور می دهد شما را از گرفتاری ها و شدائد به سوی بهشت های وسیع و نعمت های جاودانی. کدامیک از شما مکروه و ناپسند دارید که از زندانی به قصر مجللی انتقال یابید؟! آری، مرگ برای دشمنان شما نیست مگر مانند کسی که از قصری به سوی زندان و شکنجه انتقال یابد. همانا پدرم برای من روایت کرد از رسول خدا صلی الله علیه و آله که: ”حقا دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است؛ و مرگ پلی است که اینها را به سوی بهشت و آنها را به سوی جهنمشان می کشاند“ من دروغ نمی گویم و به من نیز دروغ گفته نشده است!» ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ ۞. شرح و تفسیر: «زندگى دنیا یك رویه‌اى دارد و یك آسترى، كه از آن در لسان علم و قرآن، به ظاهر و باطن تعبیر مى‌شود. رویه و ظاهرش، طراوت و زیبائى و دل بدان بستن و در لذات و شهوات غرق شدن گرچه توأم با صحت و سلامت باشد؛ اما باطنش، اخلاق، وجدان، نیت پاك و چشم پاك و گفتار پاك، خدمت، ایثار، عبودیت و علم و تقوى و معرفت اسرار است ◎. كسانى كه در دنیا زندگى مى‌كنند و دل به ظاهر دنیا مى‌دهند و ابدا با باطن كارى نداشته و از وجدان خود كه در حقیقت مربوط با خداست نیرو نمیگیرند، و حواس خود را جمع نمیكنند بلكه سرسرى و بدون حساب و بدون تعهد زندگى مى‌نمایند، پیوسته در دل آنان محبت دنیا و آثار آن رو به فزونى میرود تا به جائیكه گوئى هیچ محبوبى و مقصودى غیر از آن نمى‌پندارند. مردن براى این افراد بسیار سخت است ◎. و از طرفى هم بر اساس وجدان و عقل حركت نكرده، راه آخرت را روشن ننموده، با ناموس خدا آشنائى پیدا نكرده، با علوم باطنیه و موجبات تجرد نفس پیوسته در جدال و قهر بوده، از راه عدالت منحرف و به حقوق خود و سائر افراد مردم كه در نزد مبدأ اصیل عالم، خداوند محترمند تجاوز كرده، و در مقام عبودیت خدا نبوده، سر به سجده تسلیم و خاكسارى در مقابل ظاهركننده این مظاهر عجیب و این مناظر شگفت عالم نگذارده، ایثار نكرده، دستگیرى از بیچارگان و درماندگان ننموده، و با اعمال صالحه جان خود را به حیات آن عالم زنده نكرده، و براى تاریكی‌ها و عقبات و كوره راه‌هاى طبعى چراغى نیفروخته است ◎. اما اگر به مؤمن كه ربط با خداى خود پیدا كرده و در اثر تهذیب نفس و تزكیه اخلاق به مدینه فاضله رسیده، و از ظاهر عالم غرور به باطن دار خلود هجرت كرده، و با موجودات عالم تجرد و معنى به علت عبودیت خدا مربوط گشته، و در اطاعت فرمان خدا در صیقل زدن نفس اماره بسوء با ایثار و انفاق و اطعام و جهاد و صلاة و صیام و انصاف با خلق و احسان و دستگیرى از مستمندان و غیره كوتاهى نكرده است؛ اگر بگویند: در یك روز دیگر یا مثلا در یك ساعت دیگر مى‌میرى در پاسخ مى‌گوید: الحمد لله، از اینجا رخت بر می‌بندم به ملك خلود، و از غرور به عالم ابدیت، و از سراچه حدود به عوالم لا یتناهى، و از خارج حرم به داخل حرم لقاء احرام مى‌بندم و جان خود را در قدم محبوب ازلى فدا میكنم ◎. باطن مؤمن از ظاهرش بهتر، و باطن كافر از ظاهرش آلوده‌تر است. مؤمن آرزوى لقاى خدا را دارد، و راه براى او باز است. زیرا مى‌بیند نتیجه زحمات عمرش در این راه، در ناموس عالم هستى ضایع نشده، و اینك كه پا از این مرحله بیرون گذارد همه در مقابل دیدگانش آماده است. مزد و ثواب، اجر و پاداش، بهشت و رضوان، لقاء حضرت محبوب، همه و همه حاضرند؛ آنچه در دنیا براى او مخفى بوده در اینجا آشكارا شده است. و همین پرده و حجاب تن كه تا اندازه‌اى و لو فى‌الجمله مانع از رسیدن به اقصى مراتب تجرد بود از بین میرود و با مرگ، خود را در آغوش خوشبختی از جمال حضرت ازلى مى‌بیند، و در آن لقاء و وصل ممتد و سرمد بسر می‌برد، لذا همانند شب زفاف و عروسى و لیله وصال است!»|❷ |↫ |↫ مطالعه قسمت قبلی  ⇱ |↫ مطالعه قسمت بعدی ⇲ |↫ فهرست مطالب ❏ ┄┄┄┄┄┄┅⊱⊰𖣐⊱⊰┅┄┄┄┄┄┄ 🖇. مصادر: ❶. معادشناسی،ج۱،ص۱۱۴؛ معانی الاخبار، ص ۲۸۸، ح۳؛ بحارالأنوار، ج۴۴ ص۲۹۷، ح۲ ❷. معادشناسی، ج۱، ص ۱۰۰ (تلخیص)   @sire_salehan |
┅⊱⊰𖣐 آفــــآق حــُســِیـــنــی 𖣐⊱⊰┅ ۞. ابوالاحرار حسین بن علی علیه السلام می فرمایند: «و بدانید كه حوائج مردم به شما از جمله نعمت هاى خداوندى است بر شما؛ پس با این نیازمندی ها با ملال و خستگى مواجه نشوید تا آن نعمتها به مكافات و انتقام تبدیل نشود.» |↫ منبع: برگرفته از لمعات الحسین علیه السلام، ص ۱۹؛ بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۲۱ |↫ شرح حدیث در کانال سیره صالحان @sire_salehan |