همراهان گرامی،اگر اهل نوشتن در موضوعات سیاسی هستید به #تحریریه #سیاست_نامه بپیوندید.

سیاست نامه/دریچه ای به اندیشه سیاسی اسلام لطفا کانال را به دوستان خود معرفی کنید http://eitaa.com/joinchat/1437990931C7d9e465076

مشاهده این قطعه تصویری برای تبیین بیشتر #یادداشتِ فوق مناسب است.

فراخوان ارسال #یادداشت با موضوع "انتخابات،مرز قدرت و خدمت" به چه میزان توجه به مردم در انتخابات برجسته است؟ آیا نامزدها از هر جناح و طیف سیاسی به مردم تنها به عنوان #ربات_رأی_دهنده می نگرند یا مردم را #ولی_نعمت خود می دانند و در قبالشان احساس وظیفه می کنند؟ تحلیل خود را به شناسه Hadisemati@ بفرستید. __________________ سیاست را در #سیاست_نامه دنبال کنید @siyasat_nameh

شهید سید محمد باقر صدر _رضوان الله علیه_: هنگامی که واژه سیاست را به کار می برم،مقصودم مفهوم رایج آن در ذهن مردم این روزگار که بر کژی و افترا بنا یافته،نیست؛بلکه مفهوم حقیقی آن را در نظر دارم که هیچ کژی در آن راه ندارد. فدک در تاریخ ص ۷۲ #عکس_نوشت #سیاست_نامه #محمد_باقر_صدر @siyasat_nameh

همراهان گرامی به کانال سیاست نامه خوش آمدید. دوستان خود را به اینجا دعوت کنید @siyasat_nameh

شرح حدیثی درباره سیره مردمی پیامبر اعظم(ص) حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه روز سه‌شنبه ۱۳۹۸/۱۰/۰۳ ضمن شرح حدیثی درباره سیره‌ی پیامبر اعظم صلی‌الله‌ علیه و آله و سلم به بیان اهمیت مردمی بودن و انس گرفتن با طبقات مختلف مردم پرداختند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR متن و فیلم این شرح حدیث را منتشر میکند. بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین أَخبَرَنَا ابنُ مَخلَدٍ قَالَ: أَخبَرَنَا الخَلَدِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا الحَسَنُ بنُ عَلِیٍّ القَطَّانُ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبَّادُ بنُ مُوسَى الخُتَّلِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو إِسمَاعِیلَ إِبرَاهِیمُ بنُ سُلَیمَانَ المُؤَدِّبُ عَن عَبدِ اللَّهِ بنِ مُسلِمٍ عَن سَعِیدِ بنِ جُبَیرٍ عَنِ ابنِ عَبَّاسٍ قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه) یَجلِسُ عَلَى الأرضِ وَ یَأْکُلُ عَلَى الأرضِ وَ یَعتَقِلُ الشَّاةَ وَ یُجِیبُ دَعوَةَ المَملُوکِ عَلَى خُبزِ الشَّعِیرِ.(۱) عَن ابن عبّاس قال: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه) یَجلِسُ عَلَى الأرض [پیامبر] دنبال این نبود که یک فرشی، چیزی داشته باشد؛ در مسجد، در ملاقات با یک نفری که در بین راه با ایشان برخورد میکرد، و میخواست دو کلمه حرف بزند، روی زمین می‌نشست. وَ یَأْکُلُ عَلَى الأرض گاهی غذایش را هم همین طور که روی زمین نشسته بود، میخورد. سفره‌ای بیندازند و آدابی و تشکیلاتی و حالا یک بشقابی، کاسه‌ای، چیزی مثلاً؛ نه، همین طور روی زمین می‌نشستند و غذای ساده‌ای میل میکردند. وَ یَعتَقِلُ الشَّاة گوسفندی فرضاً داشتند، ریسمان گوسفند را دستشان میگرفتند. «یَعتَقِل» از «عِقال کردن» است دیگر، یعنی آن را نگه داشتن، گوسفند را نگه میداشتند. خب، این خلاف شأن است دیگر؛ ماها اگر باشیم، حالا یک گوسفندی هم داشته باشیم، دستمان نمیگیریم توی خیابان و کوچه. این بزرگوار میکردند این کار را. وَ یُجِیبُ دَعوَةَ المَملُوکِ عَلَى خُبزِ الشَّعِیر گاهی یک غلامی مثلاً نشسته بود یک جایی روی زمین و داشت نان جوی میخورد؛ حضرت عبور میکردند، تعارف میکرد، آقا! بفرمایید؛ می‌نشستند حضرت پهلوی او. نمیگفتند شأن ما نیست، نمیشود، مناسب نیست. اینکه ما این قدر میگوییم و میشنویم که باید مردمی باشیم، یعنی این. مردمی بودن به ادّعاکردن نیست. با مردم، با زندگیِ مردم کنار بیاییم، مثل مردم زندگی کنیم، با طبقات مختلف مردم انس بگیریم. این، معنای مردمی بودن است. بعضی از ماها که حالا معمّم هستیم، اگر مثلاً یک آدم ذی‌شأنی، آدم محترمی باشد، خب، سلام علیک میکنیم، گرم میگیریم، اگر کاری با ما داشته باشد گوش میکنیم، آقا! یک استخاره‌ای بکنید، قرآن را درمی‌آوریم و یک استخاره‌ای برایش [میگیریم]. اگر یک آدم فرودستی باشد، یک آدم مثلاً [سطح] پائینی باشد؛ نه، اعتنا و اهتمامی نمیکنیم! این، خلاف سیره‌ی رسول اللّه است. سیره‌ی پیغمبر این است که با فقرا و با ضعفا و مانند اینها کنار می‌آمد. به شئون ظاهری و آن چیزهایی که به حسب ظاهر موجب جلال و شوکت و این چیزها است، اهمّیّتی نمیداد. وضع زندگی پیغمبر این طور بود؛ این برای ما واقعاً درس است. حالا ما البتّه نه توقّع داریم، نه میشود توقّع داشت که مثل آن بزرگوار یا مثل امیرالمؤمنین رفتار کنیم؛ نه، خب، وضع آنها وضع دیگری است، جایگاهشان جایگاه دیگری است امّا آن را بایستی ملاک قرار بدهیم. آن را مثل یک نشانه‌ای [قرار دهیم]؛ شما فرض کنید از یک دامنه‌ی کوهی دارید میروید بالا، آن قلّه مورد نظرتان است، به قلّه نمیرسید امّا به طرف قلّه میروید، حرکت به آن سمت میکنید؛ باید اینجوری باشد. ۱) امالی طوسی، مجلس چهاردهم، ص ۳۹۳؛ «ابن عبّاس گوید: پیامبر خدا (صلّی اللّه علیه و آله) بر زمین مى‌نشست، و بر زمین غذا مىخورد، و گوسفند به دستشان مىگرفت، و دعوت برده‌اى را به نان جوین مىپذیرفت‌.»

🔸مناظره با موضوع بررسی اندیشه سیاسی آیت الله مصباح یزدی 🔹یکشنبه هشتم دی ماه 🔹ساعت ۲۱ شبکه ۴ 🆔 @rasanewsagency

درسیاست نامه بخوانید: ✍رأی سفید یا سیاه کدام بدتر است؟ _______________ دریچه ای به اندیشه سیاسی اسلام @siyasat_nameh

#کرسی #ثبات_سیاسی 🔶 گروه #سیاست پژوهشگاه با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی برگزار می کند: 🔰 کرسی علمی- ترویجی "بررسی راهکارهای ثبات سیاسی در #جمهوری_اسلامی_ایران" کرسی علمی- ترویجی «راهکارهای ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران»، روز چهارشنبه مورخ ۱۱ دی ماه از ساعت ۱۰:۰۰ تا ۱۲:۰۰ با حضور اساتید حوزه و دانشگاه، دانشجویان و دانش‌پژوهان در سالن دفاع دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی به نشانی: قم، پردیسان، دانشگاه آزاد اسلامی قم (واحد مرکز) برگزار می‌شود. ⚜️ مشروح خبر: 🌐 iict.ac.ir/sobatsiasi 🆔 @iictchannel

به اطلاع می رسانیم،کانال #سیاست_نامه(با رویکرد تبیین اندیشه سیاسی اسلام)در #پیام_رسان_ایتا،هیچ ارتباطی با فصل نامه ای که با همین نام منتشر می شود ندارد و نام این کانال از کتاب خواجه نظام الملک طوسی اقتباس شده است. @siyasat_nameh

#یادداشتِ_رسیده 👤 حجت الاسلام سید حسین حیدری خورمیزی ✍ تعیین معیارها و ملاک‌های انتخاب؛/ انتخاب عاقلانه یا احساسی؟ ‏ یکی از موارد مهم انتخاب، انتخابات در عرصه سیاسی و اجتماعی است که رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله ‏خامنه‌ای (حفظه الله) در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور (1) آن را حق‌الناس دانسته و با تأکید بر مسئله «حقّ الناس» ‏در انتخابات فرمودند: «باید به عمق حقّ الناس برسیم». ایشان در تبیین ابعاد مسئله حق‌الناس در انتخابات شش مورد ‏را برمی‌شمارند.‏ یکی از موارد مهم آن مربوط به مردم است که عبارت است از: دقت در بررسی «فهرست‌ها» و انتخاب ‏‏«افراد«یعنی مردم توجّه کنند و ببینند که آن فهرست‌هایی را که پیشنهادشده است از کجا پیشنهادشده؛ از طرف چه ‏کسی پیشنهادشده؛ آن‌کسانی را که مورد اعتمادند، قابل‌اطمینان‌اند، قابل‌اعتمادند انتخاب بکنند‎.‎ در امر انتخابات سیاسی- اجتماعی که رهبر معظم انقلاب آن را حق‌الناس خوانده‌اند، توجه به چند نکته ضروری ‏است‎.‎ ‏1‏‎) ‎در کتب روایی توجه فراوانی به‌حق الناس شده است. به‌طوری‌که اگر تمام روایات مربوطه جمع‌بندی شود، ‏چندین جلد کتاب خواهد شد. امّا در اینجا به چند نمونه از روایات اشاره می‌شود‎.‎ حضرت علی ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: «اَمّا الظّلم الّذی لا یترک، فَظلمُ العباد بَعضُهُم بعضاً؛ امّا ظلمی که بخشوده ‏نمی‌شود ظلمی است که بعضی از بندگان خدا بر بعض دیگر می‌کنند». (2). در روایت دیگری آن حضرت حتی ادای ‏حق‌الناس را از حق‌الله مهم‌تر دانسته و می‌فرماید: «جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمةً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ ‏عبادالله کانَ ذلک مؤدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله؛ خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و کسی که حقوق ‏بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد». (3)‏ ‏2‏‎) ‎انتخاب افراد دو گونه است‎:‎ الف- انتخاب احساسی-هیجانی؛ در برخی از موارد به دلایل مختلفی (مثل فامیل بودن، همشهری بودن و حس ‏ناسیونالیستی، همکار بودن و...) ابتدا فرد گزینه موردنظرش را انتخاب می‌کند و بعدازآن برای اینکه بتواند در مقابل ‏سؤال وجدان خود یا سؤال اطرافیان دلیلی بیاورد، کمی مشاوره کرده و دستی هم به‌سوی تحقیق دراز می‌کند‎.‎ در این نوع از انتخاب؛ اولین چیزی که ضربه می‌بیند عقل است؛ زیرا علاقه افراطی به چیزی چشم انسان را کور و ‏گوش را از کار می‌اندازد (4). وقتی عقل از کار افتاد دیگر شناختی حاصل نمی‌شود. وقتی چشم از کار افتاد، ‏نسبت‌ها به هم می‌ریزد؛ یعنی عیب‌ها کوچک می‌شود، به حدی که دیده نمی‌شود یا قابل‌توجه نیست و خوبی‌ها هم ‏بزرگ می‌شود به حدی که طرف را یگانهٔ عالم در این امر می‌بیند؛ بنابراین معیارهای اصلی فراموش می‌شود و ‏انتخاب بر اساس معیارهای جدیدی که منطبق بر فرد است صورت می‌گیرد. در اصل دیگر گزینش معیاری نخواهد ‏بود و منطبق بر عقل، واقعیات، تحقیق و بررسی نیست درنتیجه نباید از فرد انتخاب‌شده هم انتظار واقعی داشت‎!‎ ب- انتخاب عاقلانه؛ مقصود از انتخاب عاقلانه، انتخابی است که حکم عقل و منطق است، یعنی افراد باعقل خود بعد ‏از بررسی، تفکر، مشاوره، تحقیق و با در نظر گرفتن تمام شرایط و به‌صورت واقع‌بینانه فردی را انتخاب می‌کنند. ‏جهت تسهیل در امر انتخاب عاقلانه که بهترین نوع انتخاب است نکات زیر ضروری است‎:‎ ‏1‏‎- ‎شناخت خود و تعیین نوع جهان‌بینی یعنی هدف زندگی، معنای زندگی، مسیر زندگی. ناگفته پیداست که درزمینهٔ هدف زندگی، تضاد جدی بین فرهنگ ‏غرب و فرهنگ خودی وجود دارد و تعریفی که فرهنگ اسلامی‌ـ‌ایرانی از زندگی و خوب و بد بودن آن بر اساس ‏آخرت‌گرایی و نقش مزرعه بودن زندگی دنیوی برای زندگی اخروی که هدف اصلی وزندگی واقعی است، برایمان ‏دارد؛ درست در نقطهٔ مقابل فرهنگ غربی است که بر مبنای مکتب اومانیسم و لذت‌گرایی و هدف غایی بودن زندگی ‏دنیوی استوار است. این دو جهان‌بینی دقیقاً در نقطهٔ مقابل هم قرار دارند و بی‌گمان این اختلاف دیدگاه در بررسی ‏معیار انتخاب تأثیر تام و تمام خواهد گذاشت؛ چه‌بسا بر اساس دیدگاه اسلامی برخی معیارها موردتوجه باشد یا حتی ‏در اولویت باشد که در دیدگاه غربی توجه به آن‌ها اصلاً بی‌مورد باشد‎.‎ بنابراین در اولین قدم باید معین کنیم که آیا انتخاب ما با جهان‌بینی ما هماهنگ است یا نه؟ آیا دیدگاه انتخاباتی ما ‏ماتریالیستی و مادی گرایانه هست یا الهی و دینی؟ 👇👇👇👇