قال #رسول_الله (ص) : عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ يَدُورُ حَيْثُمَا دَارَ علي با حقّ است و حق با علي. هر کجا علي باشد، حق هم آن جاست. حق به دور علي مي‌گردد، نه اين که علي به دنبال حق باشد. این #روایت، #متواتر ميان #شيعه و #اهل_سنّت است. ما اگر بخواهيم #حق بودن چيزي را بفهميم، اگر #امام_علي علیه السلام گفت: حقّ است، ما هم مي‌گوييم: حقّ است و اگر او آن را قبول نداشته باشد، مي‌گوييم: ناحق است. نکته‌ي مهمّ اين روايت همين است که #پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم، #علی علیه السلام را محور قرار داده‌اند، نه حق را. گاهي مي‌گوييم: هر کجا حق حضور داشته باشد، علي آن جاست، امّا گاهي بالاتر از اين را مي‌گوييم؛ مرکز و محور را علي علیه السلام قرار مي‌دهيم و حق را دنباله‌روي او معرفي مي‌کنيم. #بزرگان_شيعه از اين روايت #عصمت #اميرالمؤمنين علیه السلام را استنباط کرده‌اند و همين طور هم هست. شيعه معتقد است علاوه بر اين که هر پيامبري بايد #معصوم باشد، وصي او هم بايد معصوم باشد. عصمت دو معنا دارد. يکي #عصمت_از_گناه ولو صغيره که غير از #انبياء و #اوصياء هم اين مقام را داشتند. معناي دوّمي که شيعه در مورد انبياء و #ائمّه طاهرين علیهم السلام، به اين معنا معتقد است، عصمت از گناه و خطا و نسيان و انحراف فکري است. برخي از علما قائل به #سهو_النّبي بودند (من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۳۵۹)، امّا بسيار کم و بقيّه هم آنان را تخطئه کرده‌اند. #علماي_شيعه، هم به استناد #آيات و #روايات و هم به استناد #عقل، هر نوع اشتباه و سهوي را از ساحت اين بزرگواران دور مي‌دانند. اگر پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم اشتباه و سهو داشته باشد، اطمينان از او سلب مي‌شود و وقتي مي‌گويد: اين آيه را خداوند نازل کرده، احتمال مي‌دهيم اين طور نباشد. در اين صورت، ديگر سنگ روي سنگ بند نمي‌شود. پس بايد مصون از اشتباه و گناه باشد. همين روايت هم اين مطلب را ثابت مي‌کند؛ چون اشتباه و گناه همگي جزء باطلند و در اين روايت حق دنباله‌روي اميرالمؤمنين علیه السلام معرفي شده است. نتيجه آن که، هيچ اشتباه و گناهي در مورد اميرالمؤمنين علیه السلام راه ندارد.   نقل های مختلف حدیث: رحم الله علياً‌ اللهم أدر الحق معه حيث دار علي مع الحق و الحق مع علي اللهم أدر الحق مع علي حيثما دار علي مع الحق و الحق مع علي و لن يفترقا حتی يردا علي الحوض يوم القيامة علي مع الحق و الحق مع علي حيث کان منابع نقل حدیث: الامالی شیخ صدوق، ص ۸۹؛ الجمل، ص ۸۱؛ الامال شیخ طوسی، ص ۵۴۸؛ کفاية الاثر في النص علی الأئمة الاثنی عشر، ص ۲۰؛ سنن الترمذي، ج ۵، ص ۶۳۳؛ الامامه و السياسه، ج ۱، ص ۹۸؛ المستدرک علی الصحيحين، ج ۳، ص ۱۳۵؛ تاريخ مدينة دمشق، ج ۴۲، ص ۴۴۸؛ المناقب، ص ۱۰۴. #علی_مع_الحق_و_الحق_مع_علی #غدیر #عید_غدیر #عید_غدیر_خم #غدیر_خم #حضرت_علی علیه السلام @ghoharaneh

شرح آیه ۷۸ و ۷۹ سوره مائده لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ كَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ کافران بنی اسرائیل، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می‌نمودند. آنها از اعمال زشتی که انجام می‌دادند، یکدیگر را نهی نمی‌کردند؛ چه بدکاری انجام می‌دادند! #کلام #امام_صادق علیه السلام در #تفسیر #آیه عَن مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْهَیْثَمِ التَّمِیمِی عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ کانُوا لا یَتَناهَوْنَ عَنْ مُنکَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما کانُوا یَفْعَلُونَ قَالَ أَمَا إِنَّهُمْ لَمْ یَکُونُوا یَدْخُلُونَ مَدَاخِلَهُمْ وَ لَا یَجْلِسُونَ مَجَالِسَهُمْ وَ لَکِنْ کَانُوا إِذَا لَقُوهُمْ ضَحِکُوا فِی وُجُوهِهِمْ وَ أَنِسُوا بِهِمْ. محمّدبن‌هیثم تمیمی نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) در مورد آیه: کَانُواْ لاَ یَتَنَاهَوْنَ عن مُّنکَرٍ فَعلُوهُ لَبِئْسَ مَا کَانُواْ یَفْعلُونَ فرمود: «آنها اعمال گنهكاران را انجام نمى دادند و در مجالس و محافل آنها نمى نشستند، اما وقتى با آنها روبه رو مى شدند به صورتشان مى خنديدند و با ايشان گرم مى گرفتند.». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۹۲  بحارالأنوار، ج۹۷، ص۸۵/ العیاشی، ج۱، ص۳۳۵/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۶، ص۲۶۹/ نورالثقلین/ البرهان #حجاب #بی‌حجابی #نهی_از_منکر #بی‌تفاوتی #ایات شرح داده شده در جلسه #شب_هفتم #هیات_آل_علی علیهم السلام توسط #حاج_آقای_خدایی