قال #رسول_الله (ص) : عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ يَدُورُ حَيْثُمَا دَارَ علي با حقّ است و حق با علي. هر کجا علي باشد، حق هم آن جاست. حق به دور علي مي‌گردد، نه اين که علي به دنبال حق باشد. این #روایت، #متواتر ميان #شيعه و #اهل_سنّت است. ما اگر بخواهيم #حق بودن چيزي را بفهميم، اگر #امام_علي علیه السلام گفت: حقّ است، ما هم مي‌گوييم: حقّ است و اگر او آن را قبول نداشته باشد، مي‌گوييم: ناحق است. نکته‌ي مهمّ اين روايت همين است که #پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم، #علی علیه السلام را محور قرار داده‌اند، نه حق را. گاهي مي‌گوييم: هر کجا حق حضور داشته باشد، علي آن جاست، امّا گاهي بالاتر از اين را مي‌گوييم؛ مرکز و محور را علي علیه السلام قرار مي‌دهيم و حق را دنباله‌روي او معرفي مي‌کنيم. #بزرگان_شيعه از اين روايت #عصمت #اميرالمؤمنين علیه السلام را استنباط کرده‌اند و همين طور هم هست. شيعه معتقد است علاوه بر اين که هر پيامبري بايد #معصوم باشد، وصي او هم بايد معصوم باشد. عصمت دو معنا دارد. يکي #عصمت_از_گناه ولو صغيره که غير از #انبياء و #اوصياء هم اين مقام را داشتند. معناي دوّمي که شيعه در مورد انبياء و #ائمّه طاهرين علیهم السلام، به اين معنا معتقد است، عصمت از گناه و خطا و نسيان و انحراف فکري است. برخي از علما قائل به #سهو_النّبي بودند (من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۳۵۹)، امّا بسيار کم و بقيّه هم آنان را تخطئه کرده‌اند. #علماي_شيعه، هم به استناد #آيات و #روايات و هم به استناد #عقل، هر نوع اشتباه و سهوي را از ساحت اين بزرگواران دور مي‌دانند. اگر پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم اشتباه و سهو داشته باشد، اطمينان از او سلب مي‌شود و وقتي مي‌گويد: اين آيه را خداوند نازل کرده، احتمال مي‌دهيم اين طور نباشد. در اين صورت، ديگر سنگ روي سنگ بند نمي‌شود. پس بايد مصون از اشتباه و گناه باشد. همين روايت هم اين مطلب را ثابت مي‌کند؛ چون اشتباه و گناه همگي جزء باطلند و در اين روايت حق دنباله‌روي اميرالمؤمنين علیه السلام معرفي شده است. نتيجه آن که، هيچ اشتباه و گناهي در مورد اميرالمؤمنين علیه السلام راه ندارد.   نقل های مختلف حدیث: رحم الله علياً‌ اللهم أدر الحق معه حيث دار علي مع الحق و الحق مع علي اللهم أدر الحق مع علي حيثما دار علي مع الحق و الحق مع علي و لن يفترقا حتی يردا علي الحوض يوم القيامة علي مع الحق و الحق مع علي حيث کان منابع نقل حدیث: الامالی شیخ صدوق، ص ۸۹؛ الجمل، ص ۸۱؛ الامال شیخ طوسی، ص ۵۴۸؛ کفاية الاثر في النص علی الأئمة الاثنی عشر، ص ۲۰؛ سنن الترمذي، ج ۵، ص ۶۳۳؛ الامامه و السياسه، ج ۱، ص ۹۸؛ المستدرک علی الصحيحين، ج ۳، ص ۱۳۵؛ تاريخ مدينة دمشق، ج ۴۲، ص ۴۴۸؛ المناقب، ص ۱۰۴. #علی_مع_الحق_و_الحق_مع_علی #غدیر #عید_غدیر #عید_غدیر_خم #غدیر_خم #حضرت_علی علیه السلام @ghoharaneh

یک روایت بسیار زیبایی است. در واقع #بخشنامه #ائمه به #شیعیان است که آن هم به واسطه حضرت #عبدالعظیم (ع) به دست ما رسیده است، بر این اساس می­‌توانیم بگوییم این نامه #منشور_رفتاری_شیعیان است. یعنی اینکه انسان‌ها باید با هم باشند، #راستگو باشند، #امانتدار باشند، بلد باشند چه زمانی #سکوت کنند و چه زمانی گفت‌وگوهای بیهوده را ترک کنند. در نتیجه می­­‌توانیم بگوییم این نامه #منشور #اتحاد_مسلمین می‌‌تواند قرار بگیرد. #نامه #امام_رضا علیه السلام به شیعیان: ای عبدالعظیم از سوی من به یارانم سلام برسان و به ایشان بگو: که #شیطان را به خود راه ندهند؛ و به آنان فرمان ده به #راستی_در_گفتار و #ادای_امانت؛ و آنها را فرمان ده در آنچه به کارشان نمی آید خاموشی ورزند؛ و #ستیزه‌جویی کنار نهند و به یکدیگر روی آورند که موجب نزدیک شدن به من است؛ و به #درافتادن_با_یکدیگر خود را مشغول نسازند که من با خود عهد کرده ام هر که چنین کند و یاری از یاران مرا به #خشم آورد، از خدا بخواهم در دنیا سخت ترین #عذاب را به او رساند و در آخرت در شمار #زیانکاران باشد؛ و ایشان را آگاه ساز که خداوند، #نیکوکار آنها را خواهد بخشید و از بدکارشان در خواهد گذشت؛ مگر کسی که به خدا #شرک ورزیده یا دوستی از دوستان مرا بیازارد یا #بدخواهی او را به دل گیرد؛ که اگر چنین کند خداوند او را نبخشاید تا زمانی که از این اندیشه بد باز نگردد، اگر بازگشت (چه بهتر) و گرنه روح #ایمان از دلش رخت بربندد و از #ولایت من بیرون رود. و او را از ولایت ما بهره ای نخواهد بود و از این سرنوشت بد به خدا پناه می برم @ghoharaneh