eitaa logo
سلطان نصیر
2.6هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
421 ویدیو
243 فایل
موضوع کانال: ادیان و عرفان و اسطوره و علوم غریبه و خفیه و ماوراء و نجوم و دشمن شناسی با رویکرد آخرالزمانی و مسئله ظهور حضرت صاحب الامر عجل اللّه آدرس جیمیل ما : 👇 @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">Soltan313nasir@gmail.com کپی بدون ذکر منبع مجاز نیست
مشاهده در ایتا
دانلود
@soltannasir { پاسخ به سوالات112} { نکاتی در باب قاعده ترقی و ترفع و تنزل و مساوات 12 } ادامه ...👇 نکته 7: خدا رحمت کند علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی را ، ایشان از جمله کسانی بودند که بر ادای نمازها در پنج نوبت اهتمام بسیاری داشتند . و بدین خاطر از سوی بعضی دشمنان فلسفه و عرفان به سنی گری متهم شدند . 😳 در حالی که هر کسی ایشان و آثارشان را بشناسد . می داند که چنین اتهامی در حق ایشان ناروا است . ایشان در کتاب «وظیفه فرد مسلمان در احیای حکومت اسلامی» مباحث مختلفی از جمله طرح ساعت غروب کوک را مطرح نمودند . که مطالعه این مبحث را به شما عزیزان توصیه می نمایم سپس شرحی کوتاه بر بخش هایی از سخنان ایشان در ادامه می آید : 👇 { ساعت غروب کوک باری‌ يكی از موادّ پيشنهاد شدۀ ديگر اين‌ بود كه‌ : ساعت‌ ايران‌ طبق‌ موازين‌ اسلامی‌ تنظيم‌ گردد ، تا مردم‌ بتوانند از عمر خود استفادۀ سرشار بنمايند. چون‌ اين‌ ساعت‌ فعلی‌ ايران‌ ظهر كوك‌ است‌ ، و مردم‌ بر اساس‌ مبدء نيمۀ شب‌ و ظهر اُمور خود را تنظيم‌ می‌دهند ، بنابراين‌ نه‌ مقدار شب‌ آنها معلوم‌ است‌ نه‌ مقدار روز . شب‌ كه‌ تاريك‌ است‌ برای‌ استراحت‌ و سكونت‌ است‌ ؛ و روز كه‌ روشن‌ است‌ برای‌ بيداری و فعّاليّت‌ و حركت‌ أطبّاء می‌گويند : بيداري‌ و فعّاليّت‌ در شب‌ مضرّ است‌ ، و خواب‌ و آرامش‌ در روز نيز برای آدمی‌ ضرر دارد . بنابر اين‌ شرع‌ أقدس‌ اسلام‌ كه‌ احكامش‌ بر اساس‌ فطرت‌ است‌ احكامش‌ را روی‌ ساعات‌ شب‌ برای استراحت‌ و عبادت‌ در تاريكی ، و روی ساعت‌ روز برای‌ دنبال‌ كار رفتن‌ و در تكاپوی معاش‌ بودن‌ در روشنی قرار داده‌ است‌ . اوّل‌ شبانه‌ روز از ابتدای‌ شب‌ شروع‌ مي‌شود ؛ و ساعات‌ شب‌ يكي‌ پس‌ از ديگري‌ را طي‌ مي‌كند ؛ و در هر ساعت‌ وظيفه‌ای مقرّر فرموده‌ است‌ .  در آيۀ ‌96 از سورۀ ‌6 : انعام‌ داريم‌ : فَالِقُ الاصِبَاحِ وَ جَعَلَ الَّيْلَ سَكَنًا و در آيۀ ‌61 ، از سورۀ ‌40 : غافر داريم‌ : اللَّهُ الَّذِي‌ جَعَلَ الَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهَارِ مُبْصِرًا . و در آيۀ ‌86 از سورۀ ‌27 : نمل‌ داريم‌ : أَلَمْ يَرَوا أَنَّا جَعَلْنَا الَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهَارِ مُبْصِرًا ، و در آيۀ ‌10 و 11 از سورۀ ‌78 : نَبَا داريم‌ : وَ جَعَلْنَا الَّيْلَ لِبَاسًا وَ جَعَلْنَا النَّهَارِ مَعَاشًا . از نماز مغرب‌ ، و عشاء و تعشّی‌ ، و خوابيدن‌ در اوائل‌ شب‌ ، و استراحت‌ تامّ بدن‌ ، و سپس‌ بيداري‌ در اوائل‌ طلوع‌ فجر ، و بدنبال‌ آن‌ وقت‌ و زمان‌ مشخّص‌ بين‌ الطّلوعين‌ را تا طلوع‌ خورشيد . و از آنجا به‌ بعد كه‌ ساعات‌ روز شروع‌ مي‌شود براي‌ قيام‌ به‌ اُمور مهمّات‌ از كشت‌ و زرع‌ و صنعت‌ و تجارت‌ و سفر و رسيدگی به‌ امور اجتماعی و غيرها تا وقت‌ ضُحی‌ كه‌ آفتاب‌ بر فراز آسمان‌ آمده‌ و روشنی‌ شدّت‌ نموده‌ و تقريباً در موقع‌ تابستان‌ كه‌ دو ساعت‌ به‌ ظهر مانده‌ است‌ . در اين‌ حال‌ خواب‌ قيلوله‌ را مستحبّ نموده‌ ، و تا وقت‌ زوال‌ شمس‌ نماز ظهر ، و بعد از گذشتن‌ دو برابر مقدار سايۀ شاخص‌ كه‌ تقريباً نيمه‌ زمان‌ ميان‌ ظهر و غروب‌ است‌ ، نماز عصر را مقرّر فرموده‌ است‌ ، و همچنين‌ براي‌ اين‌ ساعاتِ باقی‌ از صلۀ ارحام‌ و تربيت‌ اولاد ، و انس‌ با عيالات‌ ، و تتمّۀ كسب‌ را در صورت‌ لزوم‌ ، تا زمانيكه‌ خورشيد در زير افق‌ پنهان‌ شود كه‌ وقت‌ نماز مغرب‌ است‌ و اول‌ زمان‌ شب‌ شروع‌ می‌شود . بنابراين‌ اوّلاً هميشه‌ شب‌ مقدّم‌ بر روز است‌ . شب‌ جمعه‌ يعني‌ شب‌ قبل‌ از روز جمعه‌ ، نه‌ شب‌ بعد از آن‌ چون‌ دخول‌ ماه‌ با رؤيت‌ هلال‌ است‌ و رؤيت‌ حتماً در اوّل‌ شب‌ پس‌ از اختفاء شمس‌ بايد صورت‌ گيرد . و ثانياً بايد ساعت‌ را غروب‌ كوك‌ نمود ؛ يعنی‌ در وقت‌ غروب‌ آفتاب‌ آنرا سر ساعت‌ 👈 12 قرار داد ، و عقربه‌های‌ آنرا رويهم‌ نهاد . بنابراين‌ هر ساعتي‌ كه‌ بگذرد ، مي‌دانيم‌ چقدر از شب‌ ما سپری شده‌ است‌ . ساعت‌ 2 يعنی‌ دو ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ ، و ساعت‌ پنج‌ يعني‌ پنج‌ ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ ، و طلوع‌ فجر كه‌ متغيّر است‌ ؛ و در اين‌ زمان‌ مثلاً 9 ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ است‌ ؛ يعنی‌ نه‌ ساعت‌ از شب‌ گذشته‌ است‌ . طلوع‌ آفتاب‌ نيز متغيّر است‌ . چون‌ مقدار بين‌ الطّلوعين‌ بمقدار ثمُن ‌(18) مقدار روز است‌ بنابراين‌ در تابستانها در نواحی‌ كه‌ ما زيست‌ مي‌كنيم‌ مابين‌ الطّلوعين‌ به‌ حدود دو ساعت‌ مي‌رسد ، و در زمستانها تا يك‌ ساعت‌ و ربع‌ تقليل‌ می يابد . و در اين‌ وقت‌ ، مسلمان‌ بيدار است‌ و مشغول‌ عبادت‌ و يا قرائت‌ قرآن‌ ، و يا مطالعه‌ ، و رسيدگی و تنظيم‌ امور منزل‌ . در حدود ساعت‌ اول‌ طلوع‌ آفتاب‌ دنبال‌ کار می رود . چه‌ تاجر و چه‌ صنعتكار و چه‌ پزشك‌ ، و چه‌ محصّل‌ و چه‌ زارع‌ و دامدار ، در آن‌ وقت‌ مساعد و هوای لطیف حتی در ...} ادامه دارد ... @soltannasir
@soltannasir { پاسخ به سوالات 113 } { نکاتی در باب قاعده ترقی و ترفع و تنزل و مساوات 13} ادامه .👇 { ...‌ حتّی در تابستان‌ به‌ راحتی‌ ساعاتی را در حدود شش‌ ساعت‌ كار مي‌كند . و در وقتيكه‌ آفتاب‌ به‌ وقت‌ ضُحی‌ رسيده‌ و گرم‌ شده‌ و فعّاليّت‌ مشكل‌ است‌ ، دست‌ بر می‌دارد .. تا ظهر و عصر و سپس‌ ساعات‌ را طی می‌كند تا روز تمام‌ شود . فائدۀ اين‌ تنظيم‌ ساعات‌ آن‌ است‌ كه‌ : انسان‌ از وقت‌ خود استفاده‌ می‌كند ، و ساعات‌ كار را طبق‌ حال‌ خود در آرامش‌ و خوبی سپری می‌نمايد و انسان‌ می‌داند چقدر از روز باقی‌ مانده‌ است‌ ؛ و وظيفه‌ای‌ را كه‌ امروز به عهده‌ دارد چگونه‌ ترتيب‌ دهد ، تا غروب‌ آفتاب‌ پايان‌ يابد . زيرا كه‌ در صبح‌ اگر چشم‌ به‌ ساعت‌ بيندازد و ببيند مثلاً ساعت ‌ 11 است‌ يعنی ‌13 ساعت‌ به‌ غروب‌ مانده‌ است‌ ؛ و يا اگر در عصر ببيند ساعت ‌11 است‌ ؛ يعنی‌ يك‌ ساعت‌ به‌ غروب‌ مانده‌ است. در اين‌ صورت‌ به‌ آسانی‌ مردم‌ مقدار روز خود را می‌يابند ؛ و می‌دانند چقدر از روزشان‌ باقی مانده‌ است‌ . چون‌ منتهی روز ساعت ‌12 است‌ . به خلاف‌ شب‌ كه‌ دانستن‌ مقدار بقيۀ آن‌ لازم‌ نيست‌ . زيرا شب‌ برای خوابيدن‌ و استراحت‌ كردن‌ است‌ و در شب‌ انسان‌ بايد بداند چقدر از شب‌ گذشته‌ است‌ ؟ و چقدر خوابيده‌ و آرامش‌ نموده‌ است‌ ؟ بنابراين‌ چون‌ بنا به‌ ساعت‌ غروب‌ كوك‌ مبدأ شب‌ معلوم‌ است‌ بمجرّد رؤيت‌ ساعت‌ ، مقدار گذشت‌ شب‌ معلوم‌ است‌ ، و چون‌ مقدار پايان‌ روز معلوم‌ است‌ ، بمجرّد رؤيت‌ ساعت‌ مقدار باقيمانده‌ از آن‌ كه‌ برای‌ حركت‌ و فعّاليّت‌ است‌ معلوم‌ است‌ . در اين‌ صورت‌ گرچه‌ انسان‌ نيز می تواند از مقدار باقيماندۀ از شب‌ ، و يا از مقدار گذشتۀ از روز با توجّه‌ كوتاهی‌ مقدارش‌ را بدست‌ آورد ؛ وليكن‌ اين‌ فائده‌ای به‌ حال‌ او ندارد . عمده‌ در روز دانستن‌ آن‌ است‌ كه‌ : چقدر از روز مانده‌ است‌ ؟ و ما وظائف‌ محوّله‌ خود را بايد در اين‌ مقدار بجای‌ آوريم‌ ؛ نه‌ چقدر گذشته‌ است‌ ، آن‌ بدرد ما چه‌ می‌خورد ؟ و نيز در شب‌ آنچه‌ برای‌ ما مفيد است‌ كه‌ چقدر گذشته‌ است‌ ؟ و ما بقدر كافی‌ استراحت‌ و خواب‌ نموده‌ايم‌ يا نه‌ ؟ و اين‌ به‌ ساعات‌ بعدی منوط‌ نيست‌ ؛ بلكه‌ فقط‌ مربوط‌ به‌ ساعات‌ پيشين‌ است‌ . امّا ساعت‌ ظهر كوك‌ ، مبدأ را اوّل‌ روز و يا اوّل‌ شب‌ قرار نمي‌دهد . و وسط‌ تقريبی‌ شب‌ قرار می‌دهد . ساعت‌ 12 يعنی‌ نيمه‌ شب‌ تقريبی‌ . و ساعت‌ 1 بامداد يعنی‌ يك‌ ساعت‌ از نيمه‌ شب‌ گذشته‌ است‌ . و اين‌ هيچ‌ فائده‌ ندارد ؛ بلكه‌ ضررهای‌ آن‌ بسيار است‌ . اوّل‌ مقدار شب‌ و يا مقدار روز را معيّن‌ نمی كند . ثانياً شب‌ را از اوّل‌ نمی‌شمرد ، بلكه‌ نيمی‌ از شب‌ را از روز قبل‌ ، و نيمی از آن‌ را از روز بعد می‌شمرد . و در اين‌ صورت‌ يك‌ شب‌ تمام‌ ، به‌ دو تكّه‌ پاره‌ شده‌ ؛ و احكام‌ و وظائف‌ شرعی‌ و عرفی همه‌ به‌ هم‌ می‌خورد . و ساعت‌ 1 بامداد كه‌ هنوز صبح‌ نشده‌ است‌ ، بلكه‌ چه‌ بسا شش‌ ساعت‌ به‌ آفتاب‌ مانده‌ است‌ ؛ ولی مع ذلك‌ آنرا از ساعات‌ بامداد می‌شمرد . و ثالثاً مردم‌ در كار خود حيران‌ و سرگردان‌ می مانند. يك‌ مبدئی‌ به‌ آنها داده‌ شده‌ است‌ . نيمه‌ شب‌ ، مبدئيّت‌ اين‌ مبدأ به چه‌ درد آنها می‌خورد ؟ نه‌ با آن‌ كار خود را می‌توانند مشخّص‌ كنند نه‌ استراحت‌ خود را . و ساعات‌ كار اداری‌ و مدارس‌ ، و دانشگاه ها و نظام‌ ، و غيرها بر اين‌ اساس‌ كه‌ تنظيم‌ شود . مثلاً معيّن‌ كنند : مردم‌ ساعت‌ 8 دنبال‌ كار بروند در زمستانها ساعت‌ 8 قدری از آفتاب‌ مي‌گذرد ؛ ولی در تابستانها چهار ساعت‌ از آفتاب‌ مي‌رود . و در اين‌ صورت‌ انسان‌ چهار ساعت‌ تمام‌ در اعتدال‌ هوا در منزل‌ بيكار آرميده‌ ، و هنگام‌ گرما و هواي‌ خفقان‌ آميز بايد به‌ حركت‌ درآيد و اين‌ موجب‌ إتلاف‌ وقت‌ و عدم‌ تنيظم‌ ساعات‌ بر اساس‌ احتياج‌ بدنی‌ ، و مناسبات‌ بهداشتی‌ و حفظ‌ الصّحة‌ عالمی است‌ . نيمۀ شب‌ را ابتدای‌ زمان‌ قرار دادن‌ ، فقط‌ برای‌ كارخانه‌دارهائی‌ كه‌ كارگران‌ خود را چون‌ آلات‌ و ابزار كار شمرده‌ ، نه‌ خوابی ، نه‌ راحتی ، نه‌ روزی‌ ، نه‌ روشنائی‌ ، نه‌ بهداشت‌ ، و حفظ‌ الصّحه‌ای برای آنها قائل‌ نيستند . و بشر را متحيّر و سرگردان‌ آلت‌ مقاصد مادّی‌ و بهره‌بردار خود قرار می‌دهند می‌باشد . و در اين‌ صورت‌ مردم‌ تا قريب‌ ساعت‌ 8 می خوابند . از فيوضات‌ بين‌ الطّلوعين‌ محروم‌ ، و از سحرخيزی‌ بی بهره‌ می مانند . و طبعاً كسی كه‌ ساعت‌ 8 دنبال‌ كار برود ، تا ساعت‌ 2 بعدازظهر ، و يا 4 ساعت‌ بعدازظهر كار كند ؛ و اوّل‌ شب‌ خود را به‌ مطالعه‌ و بيداری‌ و تفريح‌ بگذراند ، و تا قريب‌ نميۀ شب‌ بيدار باشد ؛ خوابش‌ در آخر شب‌ بوده‌ ، و تا به‌ صبح‌ بطول‌ می‌انجامد . و در این صورت از همه مواهب الهی و بهداشتی محروم می گردد. } ادامه دارد ... @soltannasir