eitaa logo
تحقیقی پیرامون فلسفه،عرفان و تصوف
697 دنبال‌کننده
242 عکس
62 ویدیو
55 فایل
✅مکتب اهل بیت علیهم السلام=مکتب تفکر و تدبر ارتباط با ادمین(لطفا فقط پیشنهادات و انتقادات): https://harfeto.timefriend.net/16750254869358 کانال تلگرام: t.me/sonnat_voice
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ خوارزمی یکی از علمای اهل سنت در کتاب مقتل الحسین (علیه السلام) خود چنین اعتراف می کند: چون بر بدن مبارک امام حسین علیه السلام هفتاد و دو زخم وارد شد ایستادند تا اندکى استراحت کنند، ضعف بر بدنشان غالب شده بود، به طوری که دیگر توان جنگ را نداشت، در این هنگام ناگاه سنگى آمد و بر پیشانیش خورد و خون جاری شد، پس پیراهنش را بالا گرفت تا خون را از پیشانیش پاک کند که ناگاه تیر تیز سه شعبه و مسمومى آمد و بر قلب حضرت نشست. امام حسین علیه السلام گفت: بسم اللّه و باللّه و على مله رسول اللّه. آنگاه سر به آسمان بلند کرد و عرضه داشت: خداى من! تو مى‌دانى که اینان کسى را مى‌کشند که روى زمین فرزند پیامبرى جز او نیست. امام تیر را از پشت سر بیرون آورد و خون مانند ناودان جارى شد. دستش را زیر محل زخم گرفت و چون پر از خون شد به آسمان پاشیدند. که قطره ای از این خون به زمین بازنگشت و پیش از آن سرخى در آسمان دیده نشده بود. دو مرتبه دسته مبارک را زیر زخم گرفت و چون از خون پر شد به صورت و محاسنش مالید و فرمود: این‌گونه به خون خضاب خواهم بود تا جدّم محمد صلی الله علیه و آله را دیدار کنم و بگویم اى رسول خدا! ابوبکر و عمر مرا کشتند. 📚منبع: مقتل الامام الحسین[علیه السلام] ج۲ ص۳۹/موفق بن احمد خوارزمی/محقق:محمد سماوی/ناشر:انوارالهدی/قم @sonnat_voice
مولوی و جمله معروف«کورکورانه مرو در کربلا» طبق تحقیق در آثار مولوی جمله«کورکورانه مرو در کربلا»به چشم نمی خورد لکن در برخی نسخ قدیمی و معتبر مثنوی عبارت«کورانه»دیده می شود که در فرهنگ لغت به معنای کار نسنجیده به کار رفته است. 👈🏻فرهنگ معین: http://www.vajehyab.com/?q=%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87&f=amid موید این سخن نیز در چند بیت بعدی است که مولوی منظور خود را از همین عبارت بیان می کند چشم ها و گوش ها را بسته اند جز مر آنها را که از خود رسته اند 👈🏻(یعنی اقدام از روی بی فکری و بی بصیرتی) مولوی در واقعه عاشورا شیعیان را از گریستن منع کرده و به سخره می‌گیرد و به آنها می گوید: بر خود و دین تباهت گریه کن ولی خودش در مصیبت مرگ شمس تبریزی و زرکوب مانند طفل مادر مرده می گیرد و مرثیه سرایی می کند. @sonnat_voice
‍ ‍ ‍ ✅تسلیم در برابر اهل بیت علیهم السلام تنها راه نجات ⛔️قابل توجه فلاسفه الامام السّجاد(علیه السلام): «اِنَّ دینَ اللهِ لا یُصابُ بالعقولِ النّاقصة وَ الاراء الباطلةِ وَ المَقاییسِ الفاسدة و لا یُصابُ الا بالتَسلیم ، فَمن سَلم لَنا سَلم وَ من اهتدی بِنا هَدی و من دانَ بالقیاس و الرای ، هلکَ وَ من وَجَد فی نفسه شیئ مِمّا نَقوله اَو نَقضی بِه حَرَجا کَفَر بالذی اَنزل السّبعَ المَثانیَ والقرآنَ العظیمِ وَ هُوَ لا یَعلم» ترجمه: به وسیله عقل ناقص و نظریه هاى باطل، و قیاس های فاسد و بى اساس نمی‌توان احكام و مسائل دین را به دست آورد تنها وسیله رسیدن به احكام واقعى دین، تسلیم محض مى باشد، پس هركس در مقابل ما اهل بیت علیهم السلام تسلیم باشد از هر انحرافى در امان است و هر كه به وسیله ما هدایت یابد خوشبخت خواهد بود، و شخصى كه با قیاس و نظریات شخصى خود بخواهد دین اسلام را دریابد، هلاك مى گردد. و هر کس آنچه را ما میگوییم، نمی تواند بپذیرد و در خود ، انکاری نسبت به آن می یابد، نادانسته، به کسی کفر ورزیده است که هفت سوره مثانی(سبع مثانی در این جا به معنای سوره حمد است که هفت آیه دارد)و قرآن بزرگ را نازل کرده است. شیخ الاسلام علامه مجلسی رضوان الله علیه: «عقول خلايق عاجز است از احاطه كردن به حُسن و قُبح خصوصيات شريعت! پس در هر شرعى، آنچه صاحب آن شرع خبر داده به جا مى بايد آورد و به عقل ناقص خود، اختراع عبادتها و بِدعتها نمى بايد كرد كه آن موجب ضلالت و گمراهى است! و گول شيطان را نمى بايد خورد كه اين عبادت مرا خوش تر مى آيد و اين روش عمل كردن مرا بيشتر به خدا نزديك مى كند! زيرا معنی قرُب و بُعد به خدا را امثال ما مردم كه عقلهاى معيوب به هزار نقص و مخلوط با صدهزار شهوت داريم، نمیتوانیم دریابیم؛بلكه عقول انبياء و اوصياء(علیهم السلام) به اينها مى توانند رسيد!چنانچه كشيش نصرانى را گمان اين است كه به آن عبادت و رياضتى كه مى كشد، او را قُرب حاصل مى شود، و حال آن كه هر چند عبادت به آن طريقه مى كند، كفر و عنادش بيشتر مى شود و از خدا دورتر مى گردد.»3️⃣ 📚منابع: 1️⃣مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج۱۷ ص۲۶۲/مرحوم محدث نوری/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث/بیروت۱۴۰۸ 2️⃣کمال الدین و تمام النعمة ج۱ ص۳۲۴/محمد بن علی بن بابویه/تصحیح:علی اکبر غفاری/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران۱۳۹۵ 3️⃣عین الحیات ص۳۶۵/محمد باقر مجلسی/تحقیق:مهدی رجایی/ناشر:انوارالهدی/قم۱۲۸۲ @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی و شادی روز عاشورا محمد حسن وکیلی برای مشروعیت بخشیدن به شادی صوفیان در روز عاشورا در ضمن مقاله خویش توجیهاتی را ارائه کردند که ناگزیر از ذکر و سپس پاسخ آن هستیم توجیه اول:چهره نورانی سیدالشهدا علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «در روز عاشورا هرچه آن حضرت به شهادت نزدیکتر میشدند چهره شان برافروخته و شاداب تر و حالت حضرت آرام تر میشد»1⃣ بررسی: متن روایتی که به آن اشاره شد این است:«لَمَّا اِشْتَدَّ اَلْأَمْرُ بِالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ نَظَرَ إِلَيْهِ مَنْ كَانَ مَعَهُ فَإِذَا هُوَ بِخِلاَفِهِمْ لِأَنَّهُمْ كُلَّمَا اِشْتَدَّ اَلْأَمْرُ تَغَيَّرَتْ أَلْوَانُهُمْ وَ اِرْتَعَدَتْ فَرَائِصُهُمْ وَ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَانَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ بَعْضُ مَنْ مَعَهُ مِنْ خَصَائِصِهِ تُشْرِقُ أَلْوَانُهُمْ وَ تَهْدَأُ جَوَارِحُهُمْ وَ تَسْكُنُ نُفُوسُهُمْ»2⃣ چون کار در روز عاشورا بر حسین بن علی علیه السلام سخت شد، کسانی که با او بودند به روی او نگاه کردند دیدند حال او بر خلاف دیگران است چه آنان به تدریج که کار سخت میشد رنگهایشان تغییر میکرد و بند پاهایشان به لرزه میافتاد و ترس دلهایشان را میگرفت و امام حسین علیه السلام و برخی از دوستان خاصش، چهره هایشان درخشان بود و اندامها آرام و دارای نفسی آرام و مطمئن بودند. این سه جمله «تُشْرِقُ أَلْوَانُهُمْ وَ تَهْدَأُ جَوَارِحُهُمْ وَ تَسْكُنُ نُفُوسُهُمْ» حاکی از نورانی شدن چهرهها و آرامش جوارح بدون لرزش و اطمینان نفس است و هیچ گونه دلالتی بر سرور و شادی ندارد ولی محمدحسن وکیلی کلمه «شادابی»را اضافه کرده تا به مطلوبش برسد. روایت مذکور گزارش از این مطلب میدهد که اصحاب سیدالشهداعلیه السلام در هنگام اوج گیری جنگ دو دسته بودند یک دسته ترسیده و به لرزه افتاده بودند، و یک دسته از خواص اصحاب با قلبی آرام و چهرههایی نورانی و با وقار و آرامش بودند. هیچ یک از کلمات روایت حاکی از شادی و سرور ندارد چنانکه واضح است. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۴۴ ص۲۹۷/محمد باقر مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت @sonnat_voice
توجیه دوم:واقعه عاشورا دو بعدی است محمد حسن وکیلی می نویسد:«واقعه عاشورا یک واقعه دو بعدی است. در یک بعد، در عالم دنیا و با نگاه به أبدان مطهر آن بزرگواران، همه درد و رنج و سختی و تشنگی و جراحت و فراق است، و در یک بعد آن، در نگاه بهارواح مقدس آن شهداء، همه عشق بازی با خداوند و انس و بقاء و وصال اس. شهادت برای جسم انسان در این عالم،الم و رنج است ولی برای جان و حقیقت آدمی پلی به سوی نعمت های بی پایان خداوند است. ما انسانهای عادی به طور طبیعی نمیتوانیم به هر دو جنبه این واقعیت توجه کنیم، گاه به جنبه این عالم نظر می کنیم و گاه به آن جنبه؛ أما نفس امام علیه السلام به جهت سعه و عظمت آن، در آن واحد به همه این جهات ملتفت است و همه را با هم می نگرد؛ لذا در آن واحد، هم خشنود و هم غمگین است»1️⃣ پاسخ: شکی نیست که سیدالشهدا علیه السلام با شهادت به اعلا علیین نائل شدند و به نعمتهای ابدی رسیدند ولی بحث سر وظیفه مردم است اینکه سیدالشهدا علیه السلام به مقامات عالی رسیده اند آیا مجوزی برای شادی سایرین است؟! اگر این گونه بود باید امامان معصوم علیهم السلام به مردم سفارش میکردند که واقعه عاشورا دو ُبعدی است هم شاد باشید و هم محزون چون هیچ کس به اندازه امامان معصوم علیهم السلام از مقامات سید الشهدا علیه السلام آگاهی ندارند. اتفاقا مسأله در روز عاشورا برعکس است و روایات فقط دلالت بر عزا و ماتم می کند(تک بعدی) و کسانی که در آن روز شادی کنند مورد لعن قرار گرفته اند. «أَمَّا يَوْمُ عَاشُورَاءَ فَيَوْمٌ أُصِيبَ فِيهِ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ صَرِيعاً بَيْنَ أَصْحَابِهِ وَ أَصْحَابُهُ صَرْعَى حَوْلَهُ عُرَاةً أَ فَصَوْمٌ يَكُونُ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ كَلاَّ وَ رَبِّ اَلْبَيْتِ اَلْحَرَامِ مَا هُوَ يَوْمَ صَوْمٍ وَ مَا هُوَ إِلاَّ يَوْمُ حُزْنٍ وَ مُصِيبَةٍ دَخَلَتْ عَلَى أَهْلِ اَلسَّمَاءِ وَ أَهْلِ اَلْأَرْضِ وَ جَمِيعِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ يَوْمُ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ لاِبْنِ مَرْجَانَةَ وَ آلِ زِيَادٍ وَ أَهْلِ اَلشَّامِ غَضِبَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ ذَلِكَ يَوْمٌ بَكَتْ عَلَيْهِ جَمِيعُ بِقَاعِ اَلْأَرْضِ خَلاَ بُقْعَةِ اَلشَّامِ فَمَنْ صَامَهُ أَوْ تَبَرَّكَ بِهِ حَشَرَهُ اَللَّهُ مَعَ آلِ زِيَادٍ مَمْسُوخُ اَلْقَلْبِ مَسْخُوطٌ عَلَيْهِ» ترجمه:روز عاشورا روزی است که امام حسین علیه السلام میان اصحابش بر زمین افتاد و به شهادت رسید و اصحاب پیرامونش برهنه روی زمین افتاده بودند آیا آن روز، روزه گرفته شود؟ به خدای کعبه هرگز، آن روز، روز روزه داری نیست عاشورا فقط روز حزن و مصیبتی است که بر اهل آسمان و زمین و همه مؤمنان وارد شده و روز شادی و سرور ابن مرجانه و اهل شام است که غضب خدا بر آنان فرزندانشان باد. روز عاشورا روزی است که همه مکانها بر امام حسین علیه السلام گریه کردند مگر اهل شام. کسی که در آن روز روزه بگیرد یا به آن تبرک بجوید خداوند او را با آل زیاد محشور میکند در حالی که قلبش مسخ شده و مورد غضب خداست. این روایت با لسان حصر به روشنی روز عاشورا را تک بعدی معرفی میکند و میفرماید: « و ما هو إلا یوم حزن و مصیبتة» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۸ @sonnat_voice
توجیه سوم:شهادت نعمت است محمد حسن وکیلی می نویسد:خود آن حضرت (امیر المؤمنین) علیه السلام پس از شهادت فرمودند: «وَ اَللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ اَلْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ وَ لاَ طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ وَ مَا كُنْتُ إِلاَّ كَقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ- وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرٰار» در مکتب أهل بیت علیهم السلام شهادت نعمت است نه مصیبت؛ و نعمت موجب فرح و سرور است نه حزن و اندوه. بلکه از دیدگاه روایات ما، مرگ مؤمن حتی اگر شهادت نباشد، خود فرح و شادمانی است؛ و عرض شد که مکررا در روایات آمده است که مرگ برای مؤمن موجب لذت و سرور است»1⃣ پاسخ: ترجمه روایت این است«به خدا سوگند چیزی از نشانه های مرگ ناگهان بر من روی نیاورده که من از آن ناخشنود باشم و طلایه ای از آن آشکار نشده که من آن را زشت بشمارم من نسبت به مرگ همچون کسی هستم که شب هنگام در جستجوی آب باشد و ناگهان به آن برسد و یا همچون کسی که گمشده خویش را پیدا کند و آنچه نزد خدا است برای نیکان بهتر است» این روایت تنها حاکی از نهراسیدن از مرگ و استقبال از آن و علاقمندی آن حضرت به شهادت است، امام علیه السلام نگاه خود را نسبت به شهادت بیان میکنند همچنین مرگ برای سایر مؤمنین نعمت است و موجب رسیدن به آرامش ابدی است و برای او در عالم برزخ فرح و سرور را به ارمغان میاورد ولی این امر ربطی به بازماندگان ندارد آیا اشتیاق مؤمن به شهادت و رسیدن به بهشت دلیل میشود که بعد از شهادت او بازماندگان به سرور و خوشحالی بپردازند؟! بنابر گفتار جناب وکیلی باید همه خانواده هایی که شخص مؤمن و صالحی را از دست میدهند به جای مجالس ترحیم و عزا، مجالس سرور و شادی برگزار کنند! 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سید الشهدا علیه السلام ص۷ @sonnat_voice
توجیه چهارم:سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد:«در نهج البلاغه آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از خبر دادن امیرالمؤمنین علیه السلام به شهادت فرمودند: «لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ» پاسخ: متن کامل روایت را ذکر میکنیم:«يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولُ اَللَّهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ» ترجمه:ای علی [علیه السلام] پس از من امتم مورد آزمایش قرار میگیرند عرض کردم ای پیامبر [صلی الله علیه وآله] مگر نه این است که در جنگ احد بعد از آنکه افرادی شهید شدند و من از اینکه به شهادت نرسیده بودم ناراحت شدم به من فرمودی:«بشارت بر تو باد که شهید خواهی شد» پیامبر فرمود: آن گفته درست است ولی بگو چگونه صبر خواهی کرد گفتم چنین موردی از موارد صبر نیست بلکه از موارد بشارت و شکر است. روایت حاکی از آن است امیرالمؤمنین علیه السلام طالب مقام رفیع شهادت بوده اند و پیامبر صلی الله علیه و آله هم به ایشان وعده شهادت دادند سپس پرسشی مطرح میشود که صبر تو بر نحوه شهادت که در آن زمان با شمشیر و بسیار سخت و دردآور بوده چگونه است؟ پاسخ این است که وصول به مقام والای شهادت جای شکر و مژدگانی دارد و در مقابل آن اجر و ثواب عظیمی که خداوند عنایت میکند آن سختی و درد و رنج چیزی نیست تا بخواهیم برای آن صبر کنیم. پیام این گفت و شنود میان امیرالمؤمنین علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله عظمت مقام شهادت و بزرگی اجر و عوضی است که خداوند به شهید میدهد به طوری که تمام سختیها و مشقتهایی که شهید می کشد در مقابل اجر الهی چیزی نیست و دیگر صبر و تحمل مصداق خود را از دست میدهد. این روایت ربطی به شادی در روز عاشورا ندارد و هیچ مجوزی برای خوشحالی و سرور برای مردم در مصائب سیدالشهدا علیه السلام نمیشود. 📚منبع: عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
با سلام خدمت اعضاء محترم و عرض تسلیت به مناسبت ایام سوگواری آل الله علیهم السلام لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را راجع به نقد مقاله جناب محمد حسن وکیلی با عنوان (عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا) را با ما در میان بگذارید. این مقاله شامل سیزده توجیه برای عدم حزن و عزاداری سید و سالار شهیدان علیه السلام می باشد که تا به حال چهار توجیه در کانال قرار گرفته و بقیه نقدها نیز ان شالله به تدریج در کانال گذاشته می شود. لطفاً کانال را به دیگر حوزویان،دانشجویان و کسانیکه مشتاق مسائل توحیدی هستند معرفی نمایید. با تشکر @hami03
توجیه پنجم: زیارتنامه حضرت علی اکبر علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد:«در زیارات آن حضرت نیز ما موظفیم شهادت به این حال سرور و فرح حضرت بدهیم و عرض کنیم«أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنَ اَلْفَرِحِينَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ»1⃣ پاسخ: اولا : این روایت هیچ سلسله سندی ندارد در ابتداء آن مرحوم علامه مجلسی نوشته اند:«زِيَارَةٌ أُخْرَى لَهُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ أَوْرَدَهَا اَلسَّيِّدُ وَ غَيْرُهُ وَ اَلظَّاهِرُ أَنَّهُ مِنْ تَأْلِيفِ اَلسَّيِّدِ اَلْمُرْتَضَى رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ فِي مِصْبَاحِ اَلزَّائِرِ زِيَارَةً بِأَلْفَاظٍ شَافِيَةٍ يُذْكَرُ فِيهَا بَعْضُ مَصَائِبِ يَوْمِ اَلطَّفِّ يُزَارُ بِهَا اَلْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ سَلاَمُهُ زَارَ بِهَا اَلْمُرْتَضَى عَلَمُ اَلْهُدَى رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَيْهِ»2⃣ مرحوم مجلسی بعد از نقل این روایت مینویسد: «و الظاهر أن هذه الزیارة من مؤلفات السید و المفید رحمهما الله»3⃣بنابر این روایت مذکور قابل استناد نیست. ثانیا: عبارت کامل روایت این است«أشهد أنك من الفرحین بما آتاهم الله من فضله و یستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم ألا خوف علیهم و لا هم یحزنون و تلك منزلة کل شهید فکیف منزلة الحبیب إلی الله القریب إلی رسول الله»4⃣ ترجمه:شهادت میدهم تو از کسانی که شادمان هستند میباشی به خاطر آنچه خداوند از فضلش به آنها عنایت کرد و به کسانی که هنوز به آنان ملحق نشده اند بشارت میدهند که نه ترسی و نه غمی بر آنها خواهد بود و این منزلت هر شهیدی است پس چگونه باشد مقام حبیب خداوند و کسی که از نزدیکان رسول الله صلی الله علیه و آله است؟ این جملات به روشنی جایگاه سیدالشهدا علیه السلام را بعد از شهادت بیان میکند و شادی آن حضرت را در عالم پس از مرگ حکایت میکند و هیچ دلالتی بر شادی امام علیه السلام قبل از شهادت و در روز عاشورا که مدعا شما است ندارد. شاهد مطلب آیه ای که حاکی از گفتار شهدا است که در متن روایت ذکر شده«وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاّٰ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاٰ هُمْ يَحْزَنُونَ» 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۹۸ ص۲۳۱/محمد باقر مجلس/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت 3⃣همان ص۲۵۱ 4⃣همان ص۲۴۲ @sonnat_voice
📚تعارض و نقد در آرا فلسفی و عرفانی جدیدترین اثر استاد سید محمود هاشمی نسب توضیحات:این کتاب در سه بخش تدوین شده ۱-تعارض فلسفه وعرفان در مبانی ونتائج ۲-تعارض فلسفه وعرفان با نصوص وظواهر شرعی ۳-نقد کتاب مثنوی مولوی با استفاده از بیانات علامه جعفری و دکتر سید جعفر شهیدی و استاد فروزانفر دوستان محترم می توانند این اثر گرانسنگ را از منشورات دلیل ما در سراسر کشور تهیه نمایند @sonnat_voice
توجیه ششم:خواب سیدالشهدا علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «حال خود سیدالشهدا علیه السلام نیز چنین است هنگامی که از مدینه خارج میشدند رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب زیارت نمودند و حضرت به ایشان فرمودند:«إِنَّ لَكَ فِي اَلْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لاَ تَنَالُهَا إِلاَّ بِالشَّهَادَةِ»1⃣ بررسی: جمله مذکور به کدامیک از انواع دلالات، بر شادی و سرور روز عاشورا دلالت دارد؟ عرف و عقلا هرگز از این جمله شادی برداشت نمیکنند مگر اینکه دست به ذوقیات و تاویلات صوفیانه بزنیم این کلام فقط دلالت میکند بر اینکه رسیدن بر درجات اعلاء در بهشت مستلزم پذیرفتن شهادت است و بیشتر از این مطلب معنای دیگری استفاده نمیشود. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
توجیه هفتم:سخن حضرت قاسم علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «حضرت سیدالشهدا علیه السلام از حضرت قاسم علیه السلام پرسیدند: قاسم جان مرگ از دید تو چگونه است؟ ایشان در پاسخ عرض کردند: أحلی من العسل روشن است با نوشیدن شربت شهادت که از عسل شیرین تر است انسان محزون و اندوهگین نمیشود»1⃣ پاسخ: شما باید به روایتی استدلال کنید که دلالت بر شادی و سرور اهل بیت علیهم السلام در روز عاشورا نماید چون این امر مدعای شماست این روایت فقط دلالت میکند که شهادت و مرگ در نزد حضرت قاسم علیه السلام شیرین تر از عسل است و دیدگاه آن حضرت نسبت به شهادت این گونه است و هیچ گونه دلالتی بر شادی و سرور ایشان در روز عاشورا نمیکند و با نوشیدن شربت شهادت دیگر از محل بحث خارج می شوند چون آنچه مورد بحث است مکلفی است که در روز عاشورا زنده است نه کسی که شربت شهادت نوشیده و به بهشت جاوید رسیده است. و در تاریخ هیچ اثری از شادی حضرت قاسم علیه السلام در روز عاشورا دیده نمیشود خصوصا که در مقتل حال حضرت قاسم علیه السلام این گونه توصیف شده«ثم خرج‏...القاسم بن الحسن علیهما السلام و هو غلام‏ صغير لم‏ يبلغ‏ الحلم فلما نظر الحسين إليه قد برز اعتنقه و جعلا يبكيان حتى غشي عليهما ثم استأذن الحسين علیه السلام في المبارزة فأبى الحسين علیه السلام أن يأذن له فلم يزل الغلام يقبل يديه و رجليه حتى أذن له فخرج و دموعه تسيل على خديه‏»2⃣ 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۳۴/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت @sonnat_voice
توجیه هشتم: گفتار علامه مجلسی رضوان الله علیه محمد حسن وکیلی مینویسد: «مسأله شادمانی حضرت در آن روز(عاشورا) آنقدر روشن بوده است که علامه مجلسی در بحارالانوار بابی با عنوان باب فضل الشهداء معه و علة عدم مبالاتهم بالقتل و بيان أنه صلوات الله عليه كان فرحا لا يبالي بما يجري عليه باز نموده است»1⃣ پاسخ: اولا: مرحوم علامه مجلسی رضوان الله علیه معصوم نیستند تا به تک تک کلماتشان استدلال کنید سخنان همه علماء باید مبتنی بر حجت عقلی یا عقلایی یا شرعی باشد تا مورد قبول واقع شود و إلا نفس نظرات قابل استناد نیست. ثانیا: علامه مجلسی در همان جلد ۴۴کتاب بحار الانوار دو باب دیگر ذکر کرده اند «باب أن مصیبته صلوات الله علیه کان أعظم المصائب ص ٢٦٩» «باب ثواب البکاء علی مصیبته و مصائب سائر الأئمة علیهم السلام» و در جلد ۴۵این ابواب را ذکر نموده اند «باب ما ظهر بعد شهادته من بکاء السماء و الأرض علیه السلام و انکساف الشمس و القمر و غیرها ص۲۰۱» «باب ضجیج الملائکة إلی الله تعالی في أمره و أن الله بعثهم لنصره و بکائهم و بکاء الأنبیاء و فاطمة صلوات الله علیهم ص٢٢٠» «نوح الجن علیه صلوات الله علیه ص٢٣٣» چرا به ابواب متعددی که مرحوم علامه مجلسی ذکر کرده اند که همگی حاکی از گریه، حزن و اندوه است توجه نمیکنید و تنها به یک لفظ «کان فرحا» تمسک میکنید؟! ثالثا: مرحوم علامه مجلسی در «باب فضل الشهداء معه و علة عدم مبالاتهم بالقتل و بيان أنه صلوات الله عليه كان فرحا لا يبالي بما يجري عليه» پنج روایت نقل کرده اند که هیچ یک دلالتی بر شادی و سرور و خوشحالی سیدالشهدا علیه السلام نمیکند و یکی از آن روایات در توجیه اول ذکر شد و عدم دلالت آن بر مدعای آقای وکیلی را بیان نمودیم از مفاد آن پنج روایت نتیجه میگیریم که منظور علامه مجلسی از «کان فرحا» نهراسیدن آنان از مرگ و علاقمندیشان به شهادت بوده است چنانچه محتوای پنج روایت همین امر است. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
توجیه نهم:مصیبت رحمت است محمد حسن وکیلی مینویسد: «از شهادت و مرگ که بگذریم، مصائب أهل بیت سیدالشهداء علیه السلام و اسارت و محمل نشینی و فرار در بیابان و سوختن خیمه ها، همه در نگرش الهی اسلام، نعمت و رحمت و از بعدی موجب سرور است؛ چون هر مصیبتی برای مؤمن جز رحمت چیزی نیست. روی همین جهت وقتی ابن زیاد ملعون به حضرت زینب کبری سلام الله علیها گفت: کیف رأیت صنع اللـه بأخیك و أهل بیتك؟ حضرت فرمودند: ما رأیت إلا جمیلا. تمام صحنه های دردناک عاشورا و پس از عاشورا در چشم خدابین حضرت زینب زیبائی و جمال است»1⃣ پاسخ: این گفته که «هر مصیبتی برای هر مؤمن جز رحمت چیزی نیست»دقیق نیست چون مصیبت هایی که به مؤمن می رسد بر دو قسم است: ۱-گاهی مصیبت بازتاب اعمال سوء مؤمن است«مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ»2⃣ ۲-گاهی مصیبت از ناحیه ظالمی بر مؤمن تحمیل میشود که در این جا ظلم ظالم قبح فاعلی دارد و قطعا معاقب است و خداوند عوض و اجر آن را به مظلوم عنایت میفرماید ولی این امر باعث نمیشود که مظلوم یا سایر مردم از این ظلمی که بر مؤمن روا داشته شده محزون و متأسف نباشند. رحمت و نعمت خداوند قطعا شامل مؤمن مظلوم میگردد که مربوط به شخص مؤمن است که مسأله فردی می باشد ولی آثار مخرب ظلم در جامعه، مسأله اجتماعی است که باعث غم و اندوه کسانی که عقل سلیم و وجدانی بیدار دارند میشود. استاد محمد تقی جعفری در جواب مولوی می نویسد: «ولی جلال الدین این حقیقت را می بایست در نظر بگیرد که اگر این منطق صحیح باشد که مردان الهی با کشته شدن رو به دیدار خدا میروند پس جای شادی و سرور و وجد است نه جای تأثر و گریه این نتیجه را هم میتوان گرفت که کشته شدگان مردان الهی خدمت بزرگی به آنان انجام میدهند که قفس آنان را میشکنند و مرغ روحشان را به عالم ملکوت به پرواز در می آورند»3⃣ 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۷ 2⃣ نساء:۷۹ 3⃣ تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی ج۱۳ ص۳۱۶/محمد تقی جعفری/ناشر:چاپخانه حیدری/طهران @sonnat_voice
توجیه دهم: رسیدن به فوز عظیم محمد حسن وکیلی مینویسد:«در روایاتی که از أئمه علیهم السلام برای زیارت حضرت سیدالشهداء علیه السلام وارد شده است بر هر دو جنبه تأکید شده است؛ هم مصائب و مشکلات آن روز را یادآوری میکنند و هم بر نعمت شهادت شکر و حمد مینمایند و تأکید میکنند که شهادت کرامتی برای حضرت بود «أکرمته بالشهادة و حبوته بالسعادة» زیارت اربعین و موجب فوز و فلاح برای أصحاب آن حضرت گشت: «فُزْتُمْ وَ اَللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»و میگوئیم:«أَنْتُمُ اَلسُّعَدَاءُ سَعِدْتُمْ عِنْدَ اَللَّهِ وَ فُزْتُمْ بِالدَّرَجَاتِ مِنْ جَنَّاتٍ لاَ يُطْعَنُ أَهْلُهَا...هَنِيئاً لَكُمْ مَا أُعْطِيتُمْ وَ هَنِيئاً لَكُمْ مَا بِهِ حُيِّيتُمْ»«أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنَ اَلْفَرِحِينَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ» و عرض میکنیم:«لاَ تَكَرَّهْتُمَا مُبَاشَرَةَ اَلْمَنَايَا، إِذْ كُنْتُمَا قَدْ رَأَيْتُمَا مَنَازِلَكُمَا فِي اَلْجَنَّةِ قَبْلَ أَنْ تَصِيرَا إِلَيْهَا، وَ اِخْتَرْتُمَاهَا قَبْلَ أَنْ تَنْتَقِلاَ إِلَيْهَا، فَسُرِرْتُمْ وَ سُرِرْتُمْ»و أمثال این تعابیر در زیارات که بر خشنودی حضرت و أصحاب دلالت میکند، فراوان است»1⃣ پاسخ: روایاتی که حاکی از این است که امام حسین علیه السلام و اصحابشان به سعادت و رستگاری و مقامات عالی رسیده اند هیچ گونه دلالتی بر شادی و سرور برای صوفیان ندارد این روایات مانند آیاتی است که در قرآن جایگاه شهداء را بیان میکند«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ*فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» این گونه آیات و روایات به مردم این پیام را میرساند که گمان نکنید شهدا مرده اند و زندگی دنیا را از دست دادند و از مردم دنیا عقب مانده اند و حیاتشان بی جهت از بین رفت و در این میدان بازنده هستند. خیر، خداوند در مقابل فداکاری، ایثار و گذشتی که کردند اجر و مقام والایی به آنها عنایت کرده است که مردم دنیا هرگز به آن مقامات نخواهند رسید این پیام هیچ گونه دلالتی بر اینکه شما بازماندگان برای شهادت آنان شاد و مسرور باشید ندارد. چنانکه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از شهادت جناب حمزه سیدالشهدا علیه السلام محزون و اندوهگین شد یا از وفات فرزندشان ابراهیم غمگین و گریان شدند با اینکه به خوبی میدانستند آن دو به بهشت جاوید و مقامات عالی رسیده اند. و اما پاسخ به روایت«أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنَ اَلْفَرِحِينَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ»گذشت که از جهت سند و دلالت مخدوش است. و در زیارت نامه حضرت علی اکبر علیه السلام جمله ای وارد شده که جناب وکیلی به آن استدلال کرده است«إِذْ كُنْتُمَا قَدْ رَأَيْتُمَا مَنَازِلَكُمَا فِي اَلْجَنَّةِ قَبْلَ أَنْ تَصِيرَا إِلَيْهَا، وَ اِخْتَرْتُمَاهَا قَبْلَ أَنْ تَنْتَقِلاَ إِلَيْهَا، فَسُرِرْتُمْ وَ سُرِرْتُمْ»2⃣ پاسخ: اولا: این روایت هم چنانکه قبلا گفتیم هیچ سندی به معصوم علیهم السلام ندارد و علامه مجلسی در آخر آن میگوید:«و الظاهر أن هذه الزیارة من مؤلفات السید و المفید رحمهما الله»3⃣ ثانیا: عبارت به روشنی گویا است که امام حسین و حضرت علی اکبر علیهما السلام قبل از شهادت جایگاه خودشان را در بهشت مشاهده کردند و آن را اختیار کردند و شاد شدند این امر چگونه میتواند برای صوفیان شادی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام را اثبات کند؟ نزاع در این است که آیا جایز است صوفیان در روز عاشورا و پس از شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام شادی کنند؟ شما روایتی آورده اید که امام حسین علیه السلام قبل از شهادتش شاد بوده اند و این ربطی به مدعای شما ندارد. 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۱ 2⃣ بحارالانوار ج۹۸ ص۲۴۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت 3⃣همان ص۲۵۲ @sonnat_voice
انا لله و انا الیه راجعون شادی روح ذاکر مخلص اباعبدالله علیه السلام مرحوم حاج حسن جمالی فاتحه ای قرائت فرمایید متاسفانه ایشان شب جمعه در مسیر کاشان به علت سانحه رانندگی دعوت حق را لبیک گفت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌لطفاً با حال مناسب ببینید❌ سالروز ورود اسرای کربلا به شام روضه خوان مرحوم حاج حسن جمالی التماس دعا
توجیه یازدهم: سخن حضرت علی اکبر علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «بارها شنیده ایم حضرت علی اکبر سلام الله علیه در حال شهادت ندا دادند: پدر جان جدم مرا شربتی نوشاند که پس از آن هرگز تشنه کام نخواهم شد آیا آن وجود مقدس از نوشیدن چنین شربت گوارایی محزون میگردند»1️⃣ بررسی: مدعای جناب وکیلی شادی صوفیان بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام است ولی دلیلی که اقامه کرده شربت نوشیدن حضرت علی اکبر علیه السلام در حال حیات سیدالشهدا علیه السلام است این دو وجه چه ربطی به یکدیگر دارند؟! نوشیدن شربت در هنگام شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام و در زمان حیات سیدالشهدا علیه السلام رخ داده این امر هیچ گونه دلالتی بر شادی در روز عاشورا و بعد از شهادت امام حسین علیه السلام ندارد. نکته مهم این است که با اینکه سیدالشهدا علیه السلام سخن حضرت علی اکبر علیه السلام را در هنگام شهادت شنیدند ولی باز هم گریه و ندبه کردند در حالی که بنا بر گفتار جناب وکیلی میبایست شادی میکردند.«فَنَادَى يَا أَبَتَاهْ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمُ هَذَا جَدِّي يُقْرِؤُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ عَجِّلِ اَلْقَدُومَ عَلَيْنَا ثُمَّ شَهَقَ شَهْقَةً فَمَاتَ فَجَاءَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَتَّى وَقَفَ عَلَيْهِ وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» «قَالَ قَتَلَ اَللَّهُ قَوْماً قَتَلُوكَ فَمَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اَللَّهِ وَ عَلَى اِنْتِهَاكِ حُرْمَةِ اَلرَّسُولِ وَ اِسْتَهَلَّتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ عَلَى اَلدُّنْيَا بَعْدَكَ اَلْعَفَاءُ» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
27.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شب پنجم صفر زیارت حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها/دمشق التماس دعا @sonnat_voice
حاج حسن جمالي - روضه3.mp3
14.17M
«روضه حضرت رقیه سلام الله علیها» مداح مرحوم حاج حسن جمالی جهت شادی روح این روضه خوان مخلص اهل بیت علیهم السلام رحم الله من قرأ سورة الفاتحه مع الصلوات @sonnat_voice
توجیه دوازدهم: شادی اصحاب محمد حسن وکیلی مینویسد: «شنیده اید که یکی از بزرگان اصحاب حضرت در شب یا روز عاشورا با دیگری مزاح و شوخی مینمودند وقتی که به ایشان اعتراض کردند که این زمان، زمان خنده و باطل نیست در پاسخ گفتند:«لقد علم قومي انى ما احببت الباطل شابا و لا كهلا، و لكن انى لمستبشر بما نحن لاقون»1⃣ بررسی: با وجود فعل معصوم یعنی گریه و حزن سیدالشهدا علیه السلام و سایر امامان معصوم علیهم السلام در ایام عاشورا نوبت استدلال به فعل اصحاب نمیرسد. احادیث متعدد و گزارشات تاریخی حاکی از حزن و اندوه اهل بیت علیهم السلام در آن ایام است در هیچ روایتی گزارشی نشده سیدالشهدا و فرزندان پیامبر علیهم السلام در واقعه عاشورا شادی کنند. روایات از گریه و حزن اهل بیت علیهم السلام در شب عاشورا این گونه حکایت می کند. «وَ جَلَسَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَقَدَ ثُمَّ اِسْتَيْقَظَ فَقَالَ: يَا أُخْتَاهْ إِنِّي رَأَيْتُ اَلسَّاعَةَ جَدِّي مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَبِي عَلِيّاً وَ أُمِّي فَاطِمَةَ وَ أَخِيَ اَلْحَسَنَ وَ هُمْ يَقُولُونَ يَا حُسَيْنُ إِنَّكَ رَائِحٌ إِلَيْنَا عَنْ قَرِيبٍ وَ فِي بَعْضِ اَلرِّوَايَاتِ غَداً . قَالَ اَلرَّاوِي: فَلَطَمَتْ زَيْنَبُ وَجْهَهَا وَ صَاحَتْ وَ بَكَتْ» «قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ علیه السلام إِنِّي جَالِسٌ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ الَّتِي قُتِلَ أَبِي فِي صَبِيحَتِهَا وَ عِنْدِي عَمَّتِي زَيْنَبُ تُمَرِّضُنِي‏... وَ أَبِي يَقُولُ‏: يَا دَهْرُ أُفٍّ لَكَ مِنْ خَلِيلٍ كَمْ لَكَ بِالْإِشْرَاقِ وَ الْأَصِيل ...فَأَعَادَهَا مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلَاثاً حَتَّى فَهِمْتُهَا وَ عَلِمْتُ مَا أَرَادَ فَخَنَقَتْنِيَ الْعَبْرَةُ فَرَدَدْتُهَا وَ لَزِمْتُ السُّكُوتَ وَ عَلِمْتُ أَنَّ الْبَلَاءَ قَدْ نَزَلَ وَ أَمَّا عَمَّتِي فَلَمَّا سَمِعَتْ مَا سَمِعْتُ وَ هِيَ امْرَأَةٌ وَ مِنْ شَأْنِ النِّسَاءِ الرِّقَّةُ وَ الْجَزَعُ فَلَمْ تَمْلِكْ نَفْسَهَا أَنْ وَثَبَتْ تَجُرُّ ثَوْبَهَا وَ هِيَ‏ حَاسِرَةٌ حَتَّى انْتَهَتْ إِلَيْهِ وَ قَالَتْ وَا ثُكْلَاهْ لَيْتَ الْمَوْتَ أَعْدَمَنِيَ الْحَيَاة..فَنَظَرَ إِلَيْهَا الْحُسَيْنُ علیه السلام وَ قَالَ لَهَا يَا أُخْتَهْ لَا يَذْهَبَنَّ حِلْمَكِ الشَّيْطَانُ وَ تَرَقْرَقَتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ وَ قَالَ لَوْ تُرِكَ الْقَطَا لَيْلًا لَنَام‏... ثُمَّ لَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ هَوَتْ إِلَى جَيْبِهَا وَ شَقَّتْهُ وَ خَرَّتْ مَغْشِيَّةً عَلَيْهَا»2⃣ با توجه به مطلب مذکور پاسخ سایر مواردی هم که جناب وکیلی استدلال به شادی و سرور اصحاب سیدالشهدا علیه السلام کرده است بدست میآید. نوشته است: «در روایات آمده که حضرت علیه السلام در شب و روز عاشورا منازل اصحاب را در بهشت به ایشان نشان دادند. مرگ برای شما نیست مگر پلی که از آن عبور میکنید و به این نعمتهای الهی میرسید و اصحاب حضرت از شوق نعمتهای بهشتی با شور و شوق به استقبال مرگ میشتافتند»3⃣ «طبق برخی روایات اصحاب حضرت حالشان چنین بود که درد جراحات و ضربات شمشیر و نیزه را احساس نمیکردند و برخی از شوق شهادت حتی زره را از تن بیرون آورده و به نبرد میپرداختند»4⃣ پاسخ دیگری که به این توجیه میدهیم این است که این گونه روایات حاکی از اشتیاق اصحاب سیدالشهدا علیه السلام به شهادت و نهراسیدن آنان از مرگ است، کسانی که جایگاه خود را در بهشت مشاهده کردند دیگر این دنیا برایشان هیچ جاذبه ای ندارد و مشتاقند هرچه زودتر به منزلگاه ابدی خود سفر کنند، این روایت مذکور هیچ دلالتی بر مدعای شما که سرور و شادی صوفیان بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام است ندارد علاوه آنکه بر فرض بپذیریم که اصحاب از شوق شهادت شادمان بودند این امر ربطی به دیگران ندارد چون هر شخصی وظیفه خاص خودش را دارد، وظیفه شیعیان بعد از شهدای کربلا اقامه عزا و ماتم است چنانکه روایات فراوان این حکم را تعیین فرموده است حال چه شهدای کربلا قبل از شهادتشان شاد بودند یا غمگین تفاوتی در وظیفه محبین اهل بیت علیهم السلام نمی کند چون هر موضوعی حکم خاص خودش را دارد. 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 3⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۵ 4⃣همان @sonnat_voice
اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَبامُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنَ عَلِیٍ اَیُّهَا المجتَبی علیه‌السلام ▪️آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: «عزاداری روز هفتم ماه صفر به عنوان سوگواری سبط(علیه السلام) و تعطیل بازار که سنت شیعیان بوده، از شعائر دینی است که باید محفوظ بماند.» @zanjani_net