eitaa logo
تحقیقی پیرامون فلسفه،عرفان و تصوف
701 دنبال‌کننده
242 عکس
61 ویدیو
55 فایل
✅مکتب اهل بیت علیهم السلام=مکتب تفکر و تدبر ارتباط با ادمین(لطفا فقط پیشنهادات و انتقادات): https://harfeto.timefriend.net/16750254869358 کانال تلگرام: t.me/sonnat_voice
مشاهده در ایتا
دانلود
مولوی و جمله معروف«کورکورانه مرو در کربلا» طبق تحقیق در آثار مولوی جمله«کورکورانه مرو در کربلا»به چشم نمی خورد لکن در برخی نسخ قدیمی و معتبر مثنوی عبارت«کورانه»دیده می شود که در فرهنگ لغت به معنای کار نسنجیده به کار رفته است. 👈🏻فرهنگ معین: http://www.vajehyab.com/?q=%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87&f=amid موید این سخن نیز در چند بیت بعدی است که مولوی منظور خود را از همین عبارت بیان می کند چشم ها و گوش ها را بسته اند جز مر آنها را که از خود رسته اند 👈🏻(یعنی اقدام از روی بی فکری و بی بصیرتی) مولوی در واقعه عاشورا شیعیان را از گریستن منع کرده و به سخره می‌گیرد و به آنها می گوید: بر خود و دین تباهت گریه کن ولی خودش در مصیبت مرگ شمس تبریزی و زرکوب مانند طفل مادر مرده می گیرد و مرثیه سرایی می کند. 👈🏻در ادامه....تمسخر مردم حلب توسط مولوی نسبت به واقعه عاشورا @sonnat_voice
⛔️تمسخرِ عزاداری عاشورا ، توسط مولوی و عرفای معاصر مولوی در دفتر ششم مثنوی از زبان یک شاعرِ مسافر ، عزاداری شیعیان شهرِ حَلَب را تمسخر کرده و می گوید : واقعه ی عاشورا کُهنه شده و شما چقدر دیر از آن باخبر شده اید ، اکنون بجای اینکه به سر و سینه ی خود بزنید ، بروید و بر دل و دینِ خود ، نوحه و عزاداری کنید . رهایی شهیدان کربلا از زندانِ طبیعت ، موجبِ شادی و سُرور است نه اندوه و ماتم.1️⃣ علامه محمد تقی جعفری در جلد سیزدهم شرح مثنوی خود ، نظر مولوی را مورد نقد قرار داده و می فرماید : مولوی ، دو موضوعِ فرد و اجتماع را ، در اين داستان به هم مخلوط نموده و به نتيجه نادرستی رسيده است . و نتیجه ی اینکه می گوید ، مردان الهی با کُشته شدن ، به ديدار خدا نائل می شوند ، پس جای شادی است ، نه جای گريه ، اين است که لابُد قاتلینِ مردانِ الهی ، خدمتِ بزرگی به آنان انجام می‌دهند، زیرا قفسِ آنان را شکسته و مرغ روحشان را به عالم ملکوت به پرواز در می‌آورند.2️⃣ ❌مریدان مولوی نیز تحت تأثیر انحرافاتِ او ، عاشورا را روز جشن و سرور می دانند نه عزا و ماتم بعنوان نمونه : ۱-سید محمد حسین طهرانی در کتاب روح مجرد می گوید : آقای سید هاشم حدّاد در ایام عاشورا ، سراسر غرقِ ابتهاج و مسرت بود و می فرمود : چقدر مردم غافلند که برای اين شهيدِ جانباخته غصه می‌خورند و ماتم و اندوه بپا می دارند ، (عاشورا ) تحقيقاً روزِ شادی و مَسرّتِ اهل بيت (علیهم السلام) است. 🔘سپس نویسنده کتاب در توجیه سخنانِ سید هاشم حدّاد می گوید : آنچه را که مرحوم حدّاد فرموده‌اند، حالات شخصی خود ایشان در آن أوان بوده ‌است که از عوالم کثرات عبور نموده و به فنای مطلق فی الله رسیده بود . سایر افرادِ مردم كه در عالمِ كثرات گرفتارند و از حجابِ نَفْس ،بیرون نيامده‌اند، حتماً بايد گريه و عزادارى و سينه زنى و نوحه خوانى كنند تا بدين طريق بتوانند راه را طىّ كنند و بدان مقصد عالى نائل آيند.3️⃣ ۲-مهدی طیب در کتاب مصباح الهُدی نوشته ، حاج هادی ابهری در مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) ، وقتی که همه گریه می کردند و او مست می شد ، بخودش می گفت ، چرا گریه می کنی ؟ گریه کارِ زن هاست ، بعد دستمال ابریشمی یزدی اش را از جیب درمی آورد و در حالی که همه به شدت گریه می کردند ، بلند می شد و خودش می رقصید.4️⃣ ❌اخیراً یکی از مریدانِ مولوی(محمد حسن وکیلی) ، با برداشتی غریب و عامیانه از حدیث( یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا ) اعلام نموده است که چون امام حسین (علیه السلام) در شبِ عاشورا نسبت به شهادت ،ابتهاج داشتند و بعد از شهادت هم به فوز و سُرورِ ابدی رسیدند، بنابراین باید در روز عاشورا به شادی و سرور پرداخت ، نه عزاداری..(یا الله!) 🔘در حالیکه منظور از حدیثِ مذکور این است که در بحث عاشورا ، معیارِ ما ، سیره ی حضراتِ معصومین (علیهم السلام) باشد که به تواتر معنوی و لفظی ، سیره ی این اعاظم ، حزن و اندوه و گریه و ماتم بوده نه شادی و سُرور ، و هرگز این چنین نبوده که به عَوامُ النّاس دستور عزاداری داده و خود و اصحابِ خاصشان ، غرق شادی و سُرور شوند ✅طبق اخبارِ صحیحِ وارده از طریقِ اهل سنت ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) با شنیدن خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) از فرشته ی وحی ، گریه فرمود و زهرای مرضیه (سلام الله علیها) نیز هر جمعه به مَزارِ حمزه (علیه السلام) رفته و بُکاء و زاری داشته اند.5️⃣6️⃣ همچنین حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای درگذشت پیامبر (ص) آنقدر گریه می کرد که مردم مدینه ، شاکی شدند و امام سجاد (علیه السلام) نیز بیش از بیست سال ، برای پدر بزرگوارش گریه می کرد ، امام زمان (عجل الله فرجه) نیز در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به امام حسین (علیه السلام) می فرمایند : به جای اشک بر تو خون گریه می کنم.7️⃣8️⃣ 📚منابع: 1️⃣شرح مثنوی ص۹۴۸-۹۴۹-جلال الدین بلخی/به اهتمام رينولد الين نيكلسون/ناشر:شرکت انتشارات علمی و فرهنگی/تهران 2️⃣تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی ص۳۱۶/محمد تقی جعفری/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران۱۳۷۳ 3️⃣روح مجرد ص۷۹-۸۵-۸۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4️⃣مصباح الهدی ص۳۰۵/مهدی طیب/ناشر:انتشارات سفینه/۱۳۹۲ 5️⃣مسند احمد حنبل ج۱ ص۴۴۶/احمد بن حنبل/ناشر:دارالحدیث/قاهره 6️⃣مستدرک علی الصحیحین ج۳ص۳۰/حاکم نیشابوری/ناشر:دارالکتب العلمیة/بیروت 7️⃣بحارالانوار ج۳۴ ص۱۱۸/علامه مجلسی/ناشر:موسسة الاعلمی للمطبوعات/بیروت 8️⃣مصباح الزائر ص۲۳۰/سید بن طاووس/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث @sonnat_voice
‍‍ ⛔️توصیه آقای سید علی قاضی به شاگردانش به نپوشیدن لباس سیاه!! شیخ عبّاس قوچانی می‌گوید: «مرحوم قاضی همیشه لباس سفید رنگ می‌پوشیدند و به شاگردان خود نیز توصیه می‌نمودند تا لباس سیاه نپوشند. یک روز که خدمتشان رسیدم در تن من قبای قهوه‌ای رنگ بود فرمودند: چرا لباس سیاه پوشیده‌ای؟! عرض کردم: این که سیاه نیست!با تندی فرمودند: «سیاه نیست؟!»چون در شرع مقدّس، پوشیدن لباس تیره‌رنگ به مثابه سیاه‌رنگ، مکروه است و لباس‌های سفید و کم‌ رنگ مستحب است، لباس سیاه لباس اهل جهنّم است و لباس سپید لباس فرشتگان است»1⃣ ✅سیره اهل بیت علیهم السلام در پوشیدن لباس سیاه ۱-امام صادق علیه السلام : «روزی که رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلّم شهادت یافتند، در حالی که پیراهن سیاهی داشتند، نماز صبح را در مسجد به جماعت خواندند و سپس به ایراد خطبه پرداختند. حضرت در ادامه می فرمایند که رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) در همان روز از دنیا مفارقت فرمودند.»2️⃣ ۲-«همانا ملکی از ملائکۀ بهشت بر دریا نازل شد، پس بالهایش را بر دریا پهن نمود و سپس فریاد زد و گفت: ای اهل دریاها! لباس های حزن را بپوشید که عزیز رسول خدا را کشتند…»3️⃣ ۳-«وقتی محضر امام حسن عسکری علیه السّلام رسیدم، دیدم لباس نرم و لطیف سفید رنگی پوشیده است. با خودگفتم: ولی خدا و حجت پروردگار خودش چنین لباسی می پوشد و به ما دستور می دهدکه نسبت به برادران دینی گذشت داشته باشیم و از پوشیدن مانند آن نهی می کند. امام عسکری علیه السّلام درحالی که تبسّم می کرد، آستین مبارک را بالا زد و به من نشان داد که لباس پشمین زبر سیاهی به تن دارد، فرمود: «هذا لله و هذا لکم» این برای خداست و آنچه دیدی به خاطر شماست…»4️⃣ ۴-اصبغ بن نباته گوید: بعد از شهادت مولای متقیان امیرالمؤمنین (علیه السلام) وارد مسجد کوفه شدم، دیدم که: «همانا امام حسن و امام حسین علیهماالسّلام در عزای پدر بزرگوارشان مشکی پوشیدند بعد از شهادت او در کوفه.»5️⃣ 👈🏻از طرفی نیز نظر مراجع عظام تقلید به عدم کراهت پوشیدن لباس سیاه در شهادت معصومین علیهم السلام است ❌شاید این قطب سابق حوزوی بیشتر به مصالح شریعت نسبت به پیامبر وحسنین علیهم السلام آگاه بوده که حکم به کراهت داده است..!؟ 📚منابع: 1️⃣مطلع انوار ج۲ ص۳۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:مکتب وحی/تهران۱۴۳۱ ه ق 2️⃣بحارالانوار ج۲۲ ص۴۶۴/علامه مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت 3️⃣کامل الزیارات ص۶۸/ابن قولویه قمی/مصحح:عبدالحسین امینی/ناشر:المطبعة المبارکة المرتضویة/نجف اشرف 4️⃣وسائل الشیعة ج۵ ص۲۱/شیخ حرعاملی/محقق:محمد رضا حسینی جلالی/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث/قم۱۴۱۶ 5️⃣الشعائر الحسینیة ص۳۴۸/شیخ محمد سند/ناشر:العتبة الحسینیة المقدسة/کربلای معلی/۱۴۳۲ @sonnat_voice
منشأ نظریۀ شادی در روز عاشورا این دیدگاه از دو منشأ سرچشمه میگیرد: ۱- عقیده به جبر: صوفیان به جهت مبنای وحدت شخصی وجود انسان را در افعالش مجبور میدانند چون هرگاه در دار وجود یک حقیقت موجود باشد و تمام ممکنات از جمله انسان، مظاهر و تجلیات او باشند پس بشر چارهای ندارد جز آنکه در همان راهی که حقیقت وجود برای او تعیین نموده حرکت کند و هرگز در انجام یا ترک افعال سلطنت نخواهد داشت. ابن عربی مینویسد: «فما في الوجود طاعة و لا عصیان و لا ربح و لا خسران... إلا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له و هو أوجده»1️⃣ آقای محمد حسین طهرانی مینویسد: «به بیان متألهین، فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی، عین فعل الهی است»2⃣ بر اساس این مبنا فاعل واقعه عاشورا نیز -العیاذبالله- خداوند است و لذا حزن و اندوه برای آن معنا نخواهد داشت و آن کاری که خداوند انجام میداده قطعا نیکو است. لازم به ذکر است عقیده به جبر مخالف عقل و نقل است چون یکی از مسائلی که هر عاقلی به روشنی درک میکند حق انتخاب و آزادی در افعال است یعنی هر کسی به وضوح در خودش مییابد که در اعمالش، سلطنت بر فعل یا ترک دارد چنانکه عقلاء از هر ملت و نحله ای افعال هر شخص را به خودش مستند میسازند و هر کس را در مقابل عملش مسئول و او را در برابر اعمال زشت یا نیکویش مذمت یا تحسین میکنند چنانچه آیات و روایت بر این امر گواه است: «إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْئُولا»3⃣ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ:«مَنْ قَالَ بِالْجَبْرِ فَلاَ تُعْطُوهُ مِنَ اَلزَّكَاةِ وَ لاَ تَقْبَلُوا لَهُ شَهَادَةً» عَنْه علیه السلام:«مَنْ قَالَ بِالتَّشْبِيهِ وَ اَلْجَبْرِ فَهُوَ كَافِرٌ مُشْرِكٌ وَ نَحْنُ مِنْهُ بِرَاءٌ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ» ۲- عقیده فناء در ذات: یکی از ثمرات وحدت شخصی وجود -مبنای صوفیه- این است که انسان میتواند با سیر و سلوک و طی اسفار اربعه به فناء در ذات حق تعالی نائل شود. آقای محمد حسین طهرانی مینویسد: «نهایت سیر هر موجودی، فنای در موجود برتر و بالاتر از خود است.یعنی فنای هر ظهوری در مظهر خود و هر معلولی در علت خود. و نهایت سیر انسان کامل که همه قوا و استعدادهای خود را به فعلیت رسانیده است، فنای در ذات أحدیت است، و فنای در ذات الله است، و فنای در هو َ است، و فنای در ما لا اسم له می باشد»4⃣ به اعتقاد صوفیه رسیدن به مقام فناء در ذات حق، نهایت کمال انسان است. آقای محمد حسین طهرانی مینویسد: «فناء از خود است و بقاء بالحق... بعد از وجود به این مرتبه برای ما سیری است من الحق الی الخلق. و در این مقام هویت او آشکار میشود که در سلسله بدء من اوله إلی آخره خودش بوده، پس قاف تا کاف عالم وجود را مالك خواهد بود»5⃣ از دیدگاه صوفیه عاشورا روز فناء سیدالشهدا علیه السلام است که بالاترین مقام برای بشر است پس جای مسرت و شادی است نه حزن و اندوه چنانکه آقای حداد میگوید:«چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته غصه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند! صحنه عاشورا عالیترین مناظر عشقبازی است؛ و زیباترین مواطن جمال و جلال إلهی، و نیکوترین مظاهر أسماء رحمت و غضب؛ و برای اهل بیت علیهم السلام جز عبور از درجات و مراتب، و وصول به أعلی ذروه حیات جاویدان، و منسلخ شدن از مظاهر، و تحقق به اصل ظاهر، و فنای مطلق در ذات أحدیت چیزی نبوده است روز شادی و مسرت اهل بیت است...»6⃣ 📚منابع: 1⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۱۶۶/محی الدین ابن عربی/ناشر:الهیئة المصریة العامة للکتاب/بیروت 2⃣توحید علمی عینی ص۱۳۷/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی 3⃣اسراء ۳۶ 4⃣روح مجرد ص۱۹۴/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی 5⃣توحید علمی و عینی ص۸۰/محمد حسین طهرانی/ناشر: علامه طباطبایی 6⃣روح مجرد ص۷۸-۷۹/محمد حسین طهرانی/ناشر: علامه طباطبایی @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی و ادعای غفلت عزاداران محمد حسن وکیلی مینویسد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند. و در آن حال، به وجد و سرور أصحاب امام حسین علیهالسلام در شهادت توجه ندارند، و علت آن انس با عالم دنیا و غفلت از آن جنبه است. و عده ای نیز که فقط به آن جنبه دیگر توجه میکنند از مصائب ظاهری آن بزرگواران غافلند. پس هر دو به نحوی غافلند، ولی سخن در این است که: کدام یک در مقام والاتری قرار دارند؟ در جواب باید گفت کسانی که به سرور و شادمانی آن بزرگواران به خاطر لقاء خدا توجه میکنند مقامشان بالاتر است. زیرا مشخص است که حال اول، حال افراد عادی است و حالت دوم، مربوط به أفرادی است که در تحت تربیت پیامبران و اولیاء قرار گرفته اند و رشد نموده اند؛ وگرنه انسانهای عادی همیشه در مرگ و شهادت فقط به جنبه ظاهری آن توجه دارند»1️⃣ پاسخ: گفته شد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند آیا امام رضا علیه السلام که آنقدر در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام گریه میکنند که پلک چشم مبارکشان زخم میشود از فزتم واللـه فوزا عظیما -العیاذبالله- غافل بودند؟ «إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ أَوْرَثَتْنَا اَلْكَرْبَ وَ اَلْبَلاَءَ إِلَى يَوْمِ اَلاِنْقِضَاءِ» و آیا امام سجاد علیه السلام که چهل سال بر سیدالشهدا علیه السلام گریه کرد از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ آیا امام زمان علیه السلام که میفرماید: در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام به جای اشک خون میگریم تا بمیرم از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ ثانیا: آیا آن ثوابها و اجرهایی که برای گریه بر سیدالشهدا علیه السلام وعده داده شده برای کسی است که غافل از مقام «فزتم واللـه فوزا عظیما» است؟ «عَنْ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كُلُّ مَنْ بَكَى مِنْهُمْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ أَخَذْنَا بِيَدِهِ وَ أَدْخَلْنَاهُ اَلْجَنَّةَ» «عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَفَسُ اَلْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ» جالب این است که جناب وکیلی مقام کسانی که در روز عاشورا شاد و مسرورند را بالاتر از کسانی میداند که در روز عاشورا محزونند و حال آنکه کسانی را که در روز عاشورا شادند مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند«وَ هَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ، اَللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَيْهِمُ اَللَّعْنَ وَ اَلْعَذَابَ.» جناب وکیلی افرادی را که در روز عاشورا شادند را تحت تربیت انبیاء و اولیاء معرفی کرده است ولی احادیث، حال پیامبر علیهم السلام را در مصیبت امام حسین علیه السلام این گونه توصیف کرده اند. «وَ قَدْ أَهْدَتْ لَنَا أُمُّ أَيْمَنَ لَبَناً وَ زُبْداً وَ تَمْراً فَقَدَّمْنَا مِنْهُ فَأَكَلَ ثُمَّ قَامَ إِلَى زَاوِيَةِ اَلْبَيْتِ فَصَلَّى رَكَعَاتٍ [رَكْعَتَانِ]فَلَمَّا كَانَ فِي آخِرِ سُجُودِهِ بَكَى بُكَاءً شَدِيداً فَلَمْ يَسْأَلْهُ أَحَدٌ مِنَّا إِجْلاَلاً وَ إِعْظَاماً لَهُ فَقَامَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ قَعَدَ فِي حَجْرِهِ فَقَالَ يَا أَبَتِ لَقَدْ دَخَلْتَ بَيْتَنَا فَمَا سُرِرْنَا بِشَيْءٍ كَسُرُورِنَا بِدُخُولِكَ ثُمَّ بَكَيْتَ بُكَاءً غَمَّنَا فَمَا أَبْكَاكَ فَقَالَ يَا بُنَيَّ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ آنِفاً فَأَخْبَرَنِي أَنَّكُمْ قَتْلَى وَ أَنَّ مَصَارِعَكُمْ شَتَّى..» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۱-۱۲ @sonnat_voice
‍ خوارزمی یکی از علمای اهل سنت در کتاب مقتل الحسین (علیه السلام) خود چنین اعتراف می کند: چون بر بدن مبارک امام حسین علیه السلام هفتاد و دو زخم وارد شد ایستادند تا اندکى استراحت کنند، ضعف بر بدنشان غالب شده بود، به طوری که دیگر توان جنگ را نداشت، در این هنگام ناگاه سنگى آمد و بر پیشانیش خورد و خون جاری شد، پس پیراهنش را بالا گرفت تا خون را از پیشانیش پاک کند که ناگاه تیر تیز سه شعبه و مسمومى آمد و بر قلب حضرت نشست. امام حسین علیه السلام گفت: بسم اللّه و باللّه و على مله رسول اللّه. آنگاه سر به آسمان بلند کرد و عرضه داشت: خداى من! تو مى‌دانى که اینان کسى را مى‌کشند که روى زمین فرزند پیامبرى جز او نیست. امام تیر را از پشت سر بیرون آورد و خون مانند ناودان جارى شد. دستش را زیر محل زخم گرفت و چون پر از خون شد به آسمان پاشیدند. که قطره ای از این خون به زمین بازنگشت و پیش از آن سرخى در آسمان دیده نشده بود. دو مرتبه دسته مبارک را زیر زخم گرفت و چون از خون پر شد به صورت و محاسنش مالید و فرمود: این‌گونه به خون خضاب خواهم بود تا جدّم محمد صلی الله علیه و آله را دیدار کنم و بگویم اى رسول خدا! ابوبکر و عمر مرا کشتند. 📚منبع: مقتل الامام الحسین[علیه السلام] ج۲ ص۳۹/موفق بن احمد خوارزمی/محقق:محمد سماوی/ناشر:انوارالهدی/قم @sonnat_voice
مولوی و جمله معروف«کورکورانه مرو در کربلا» طبق تحقیق در آثار مولوی جمله«کورکورانه مرو در کربلا»به چشم نمی خورد لکن در برخی نسخ قدیمی و معتبر مثنوی عبارت«کورانه»دیده می شود که در فرهنگ لغت به معنای کار نسنجیده به کار رفته است. 👈🏻فرهنگ معین: http://www.vajehyab.com/?q=%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87&f=amid موید این سخن نیز در چند بیت بعدی است که مولوی منظور خود را از همین عبارت بیان می کند چشم ها و گوش ها را بسته اند جز مر آنها را که از خود رسته اند 👈🏻(یعنی اقدام از روی بی فکری و بی بصیرتی) مولوی در واقعه عاشورا شیعیان را از گریستن منع کرده و به سخره می‌گیرد و به آنها می گوید: بر خود و دین تباهت گریه کن ولی خودش در مصیبت مرگ شمس تبریزی و زرکوب مانند طفل مادر مرده می گیرد و مرثیه سرایی می کند. @sonnat_voice
علل گریه بر سیدالشهدا علیه السلام در احادیث وجوه مختلفی برای حزن و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام یان شده است. ۱-با شهادت سیدالشهداعلیه السلام که امام منصوب از ناحیه خداوند بود احکام تعطیل شد و قرآن تحریف سنت پیامبر علیه السلام نقض گردید خلاصه آنکه دین واژگون شد در زیارت ناحیه مقدسه از امام زمان علیه السلام این گونه وارد شده: فَالْوَيْلُ لِلْعُصَاةِ اَلْفُسَّاقِ لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِكَ اَلْإِسْلاَمَ وَ عَطَّلُوا اَلصَّلاَةَ وَ اَلصِّيَامَ وَ نَقَضُوا اَلسُّنَنَ وَ اَلْأَحْكَامَ وَ هَدَمُوا قَوَاعِدَ اَلْإِيمَانِ وَ حَرَّفُوا آيَاتِ اَلْقُرْآنِ وَ هَمْلَجُوا فِي اَلْبَغْيِ وَ اَلْعُدْوَانِ لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَوْتُوراً وَ عَادَ كِتَابُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَهْجُوراً وَ غُودِرَ اَلْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً وَ فُقِدَ بِفَقْدِكَ اَلتَّكْبِيرُ وَ اَلتَّهْلِيلُ وَ اَلتَّحْرِيمُ وَ اَلتَّحْلِيلُ وَ اَلتَّنْزِيلُ وَ اَلتَّأْوِيلُ وَ ظَهَرَ بَعْدَكَ اَلتَّغْيِيرُ وَ اَلتَّبْدِيلُ وَ اَلْإِلْحَادُ وَ اَلتَّعْطِيلُ وَ اَلْأَهْوَاءُ وَ اَلْأَضَالِيلُ وَ اَلْفِتَنُ وَ اَلْأَبَاطِيلُ»1⃣ نباید از یاد برد آن دینی که برای بشریت سعادت دنیا و آخرت را به ارمغان آورد بود با شهادت امام و مقتدای آن که مبین و مجری اسلام بود ضایع گشت وقتی دینی که حاوی بیان کیفیت عبادت خداوند تعطیل شد دیگر غرض خلقت که عبادت خداوند است به سرانجام نمیرسد. «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» ۲-میدانیم دین اسلام کامل ترین و جامع ترین دین الهی است و پیامبر آن افضل رسولان و کتابش قرآن حاوی علوم جمیع کتب آسمانی است. با واقعه عاشورا حرمت و احترام بهترین آئین الهی شکسته شد در زیارتنامه حضرت ابوالفضل لا می خوانیم: «لَعَنَ اَللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اَللَّهُ أُمَّةً اِسْتَحَلَّتْ مِنْكَ اَلْمَحَارِمَ، وَ اِنْتَهَكَتْ حُرْمَةَ اَلْإِسْلاَمِ»2⃣ هتک حرمت اسلام مساوی است با هتک حرمت خداوند متعال چون اسلام مجموعه قوانینی است که خدای متعال بر پیامبرش نازل کرده است. ۳-دشمنان اهل بیت علیهم السلام حق پیامبر صلی الله علیه و آله را ضایع کردند و سفارش خدا و رسول به محبت و اطاعت از اهل بیت علیهم السلام را پایمال کردند و حتی از آب نیز مضایقه کردند و حجت خدا را با آن مقامات الهی که فوق فکر است، مظلومانه و غریبانه در مقابل چشمان خاندانش به شهادت رساندند و در بیابان رها کردند. ۴-امام زین العابدین علیه السلام بیست سال بر سیدالشهدا علیه السلام گریان بود. غلام آن حضرت عرض کرد: من بر جان شما میترسم آیا وقت آن نرسیده که به گریه پایان دهید؟ امام علیه السلام در جواب فرمودند: حضرت یعقوب دوازده پسر داشت و یکی از مقابل چشمانش پنهان شد و از ّ شدت گریه نابینا گردید و کمرش خم شد در حالی که فرزندش زنده بود ولی در مقابل من پدرم، برادرم، عمویم و هفده نفر از خاندانم را به شهادت رساندند چگونه حزنم تمام شود؟! روایت شده که امام سجاد علیه السلام آنقدر گریه کرد که بر چشمان آن حضرت ترسیدند هرگاه آبی میدید گریه میکرد از امام علیه السلام علت گریه را پرسیدند فرمودند: چگونه گریه نکنم پدرم تشنه بود و از آب منعش کردند در حالی که آب بر جانوران و درندگان ممنوع نبود.3⃣ حاصل آنکه عزاداری و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام خط بطلانی است بر تمام انحرافات و بدعتهایی که بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله ایجاد کردند. حزن و عزاداری بر آن حضرت، اعلام بیزاری از ظلم و اجحاف بنی امیه است و نیز پیامی به همه حق جویان عالم است که اسلام علوی حق، و مطلوب خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله است نه اسلامی که حاصلش ستم، جنایت و به خاک و خون کشیده شدن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است. بنی امیه با توجه به آثار فراوانی که عزاداری سیدالشهدا علیه السلام بر ضررشان داشت از ابتداء با آن مخالفت کردند که متأسفانه فرقه صوفیه با آنان همراهی کردند. 📚منابع: 1⃣بحارالانوار ج۹۸ ص۳۲۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:الوفاء/بیروت 2⃣مزار الکبیر ص۳۹۱/محمد بن جعفر ابن مشهدی/ناشر:جامعه مدرسین حوزه علمیه قم 3️⃣بحارالانوار ج۴۶ ص۱۰۸/محمد باقر مجلسی/ناشر:الوفاء/بیروت @sonnat_voice
بیان سیره پیامبر و ائمه علیهم السلام در مصائب سیره و روش پیامبر و ائمه علیهم السلام بر گریه و حزن و اندوه بر بزرگان و صالحان بوده است با اینکه معصومین به خوبی جایگاه والای شهدا و وفات یافتگان را می‌دانستند و به مقامات عالی آنان در عالم برزخ و قیامت معرفت داشتند. ۱-حزن امیرالمؤمنین در شهادت حضرت زهرا علیهما السلام: «دَفَنَهَا وَ عَفَّى مَوْضِعَ قَبْرِهَا فَلَمَّا نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ اَلْقَبْرِ هَاجَ بِهِ اَلْحُزْنُ فَأَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ»1⃣ ۲-حزن امیرالمؤمنین علیه السلام در شهادت مالک اشتر: «دَخَلْنَا عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حِينَ بَلَغَهُ مَوْتُ اَلْأَشْتَرِ فَوَجَدْنَاهُ يَتَلَهَّفُ وَ يَتَأَسَّفُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ لِلَّهِ دَرُّ مَالِكٍ...عَلَى مِثْلِ مَالِكٍ فَلْتَبْكِ اَلْبَوَاكِي»2⃣ امیرالمؤمنین علیه السلام به درجات عالی دختر پیامبر و مالک اشتر کاملاً آگاه بودند چنانکه فرمود: « لَوْ كُشِفَ اَلْغِطَاءُ مَا اِزْدَدْتُ يَقِيناً»3⃣ولی با این حال برای آن بزرگواران محزون و گریان بودند. ۳- حزن پیامبر علیه و آله السلام در وفات جعفر بن ابی طالب علیه السلام: «إِنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حِينَ جَاءَتْهُ وَفَاةُ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ زَيْدِ بْنِ حَارِثَةَ كَانَ إِذَا دَخَلَ بَيْتَهُ كَثُرَ بُكَاؤُهُ عَلَيْهِمَا جِدّاً وَ يَقُولُ «كَانَا يُحَدِّثَانِي وَ يُؤَانِسَانِي فَذَهَبَا جَمِيعاً»4⃣ ۴-حزن پیامبر علیه و آله السلام در وفات فرزندش ابراهیم: «لَمَّا مَاتَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَمَلَتْ عَيْنُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَدْمَعُ اَلْعَيْنُ وَ يَحْزَنُ اَلْقَلْبُ وَ لاَ نَقُولُ مَا يُسْخِطُ اَلرَّبَّ وَ إِنَّا بِكَ يَا إِبْرَاهِيمُ لَمَحْزُونُونَ»5⃣ ۵-حضرت زهرا سلام الله علیها و پیامبر صلّی الله علیه و آله در هنگام وفات رقیه دختر آن حضرت گریان بودند. «لَمَّا مَاتَتْ رُقَيَّةُ اِبْنَةُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اِلْحَقِي بِسَلَفِنَا اَلصَّالِحِ عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ وَ أَصْحَابِهِ قَالَ وَ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ عَلَى شَفِيرِ اَلْقَبْرِ تَنْحَدِرُ دُمُوعُهَا فِي اَلْقَبْرِ وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَتَلَقَّاهُ بِثَوْبِهِ قَائِماً يَدْعُو...»6⃣ ۶-حضرت فاطمه سلام الله علیها بعد از پیامبر شب و روز گریان بودند. «أَخَذَتْ بِالْبُكَاءِ وَ اَلْعَوِيلِ لَيْلَهَا وَ نَهَارَهَا وَ هِيَ لاَ تَرْقَأُ دَمْعَتُهَا وَ لاَ تَهْدَأُ زَفْرَتُهَا وَ اِجْتَمَعَ شُيُوخُ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ وَ أَقْبَلُوا إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالُوا لَهُ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ إِنَّ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ تَبْكِي اَللَّيْلَ وَ اَلنَّهَارَ فَلاَ أَحَدٌ مِنَّا يَتَهَنَّأُ بِالنَّوْمِ فِي اَللَّيْلِ عَلَى فُرُشِنَا وَ لاَ بِالنَّهَارِ لَنَا قَرَارٌ عَلَى أَشْغَالِنَا وَ طَلَبِ مَعَايِشِنَا وَ إِنَّا نُخْبِرُكَ أَنْ تَسْأَلَهَا إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ لَيْلاً أَوْ نَهَاراً»7⃣ 📚 منابع: 1⃣ بحارالانوار ج۴۳ ص۲۱۱/محمد باقر مجلسی/ناشر: انتشارات الوفاء/بیروت 2⃣ همان ج۳۳ ص۵۵۶ 3⃣همان ج۴۰ ص۱۵۳ 4⃣مَن لایحضره الفقیه ج۱ ص۱۷۷/محمد بن علی بابویه/ناشر:دفتر نشر اسلامی ۱۴۱۳ ه ق 5⃣الکافی ج۳ ص۲۶۲/محمد بن یعقوب کلینی/دارالکتب الاسلامیة 6⃣همان ج۳ ص۲۴۱ 7⃣بحارالانوار ج۴۳ ص۱۷۷/محمد باقر مجلسی/ناشر: انتشارات الوفاء/بیروت @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی و ادعای غفلت عزاداران محمد حسن وکیلی می نویسد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند. و در آن حال، به وجد و سرور أصحاب امام حسین علیهالسلام در شهادت توجه ندارند، و علت آن انس با عالم دنیا و غفلت از آن جنبه است. و عده ای نیز که فقط به آن جنبه دیگر توجه میکنند از مصائب ظاهری آن بزرگواران غافلند. پس هر دو به نحوی غافلند، ولی سخن در این است که: کدام یک در مقام والاتری قرار دارند؟ در جواب باید گفت کسانی که به سرور و شادمانی آن بزرگواران به خاطر لقاء خدا توجه میکنند مقامشان بالاتر است. زیرا مشخص است که حال اول، حال افراد عادی است و حالت دوم، مربوط به أفرادی است که در تحت تربیت پیامبران و اولیاء قرار گرفته اند و رشد نموده اند؛ وگرنه انسانهای عادی همیشه در مرگ و شهادت فقط به جنبه ظاهری آن توجه دارند»1️⃣ پاسخ: گفته شد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند آیا امام رضا علیه السلام که آنقدر در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام گریه میکنند که پلک چشم مبارکشان زخم میشود از فزتم واللـه فوزا عظیما -العیاذبالله- غافل بودند؟ «إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ أَوْرَثَتْنَا اَلْكَرْبَ وَ اَلْبَلاَءَ إِلَى يَوْمِ اَلاِنْقِضَاءِ» و آیا امام سجاد علیه السلام که چهل سال بر سیدالشهدا علیه السلام گریه کرد از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ آیا امام زمان علیه السلام که میفرماید: در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام به جای اشک خون میگریم تا بمیرم از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ ثانیا: آیا آن ثوابها و اجرهایی که برای گریه بر سیدالشهدا علیه السلام وعده داده شده برای کسی است که غافل از مقام «فزتم واللـه فوزا عظیما» است؟ «عَنْ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كُلُّ مَنْ بَكَى مِنْهُمْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ أَخَذْنَا بِيَدِهِ وَ أَدْخَلْنَاهُ اَلْجَنَّةَ» «عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَفَسُ اَلْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ» جالب این است که جناب وکیلی مقام کسانی که در روز عاشورا شاد و مسرورند را بالاتر از کسانی میداند که در روز عاشورا محزونند و حال آنکه کسانی را که در روز عاشورا شادند مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند«وَ هَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ، اَللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَيْهِمُ اَللَّعْنَ وَ اَلْعَذَابَ.» جناب وکیلی افرادی را که در روز عاشورا شادند را تحت تربیت انبیاء و اولیاء معرفی کرده است ولی احادیث، حال پیامبر علیهم السلام را در مصیبت امام حسین علیه السلام این گونه توصیف کرده اند «وَ قَدْ أَهْدَتْ لَنَا أُمُّ أَيْمَنَ لَبَناً وَ زُبْداً وَ تَمْراً فَقَدَّمْنَا مِنْهُ فَأَكَلَ ثُمَّ قَامَ إِلَى زَاوِيَةِ اَلْبَيْتِ فَصَلَّى رَكَعَاتٍ [رَكْعَتَانِ]فَلَمَّا كَانَ فِي آخِرِ سُجُودِهِ بَكَى بُكَاءً شَدِيداً فَلَمْ يَسْأَلْهُ أَحَدٌ مِنَّا إِجْلاَلاً وَ إِعْظَاماً لَهُ فَقَامَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ قَعَدَ فِي حَجْرِهِ فَقَالَ يَا أَبَتِ لَقَدْ دَخَلْتَ بَيْتَنَا فَمَا سُرِرْنَا بِشَيْءٍ كَسُرُورِنَا بِدُخُولِكَ ثُمَّ بَكَيْتَ بُكَاءً غَمَّنَا فَمَا أَبْكَاكَ فَقَالَ يَا بُنَيَّ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ آنِفاً فَأَخْبَرَنِي أَنَّكُمْ قَتْلَى وَ أَنَّ مَصَارِعَكُمْ شَتَّى..» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۱-۱۲ @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی ادعای عدم عمومیت حزن آقای وکیلی مینویسد: «اگر به این روایات درست نظر کنیم، تعابیر این روایات چنین نیست که به عنوان یک امر عمومی و کلی به همه شیعیان دستور به گریه حزن و عزا بدهد؛ بلکه این روایات بر لزوم ارتباط قلبی با امام و عشق و محبت اهل بیت تأکید میکند. در همین روایات، حضرت سفارش می فرمایند: از کسانی باشید که يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا»1⃣ پاسخ: اگر به روایات مراجعه شود سفارش به گریه بر سیدالشهدا علیه السلام و ترغیب مردم به آن یک امر عمومی است و هیچ استثنایی ندارد. عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ لِقَتْلِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ دَمْعَةً حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ بَوَّأَهُ اَللَّهُ بِهَا فِي اَلْجَنَّةِ غُرَفاً يَسْكُنُهَا أَحْقَاباً» قَالَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ :«فَعَلَى مِثْلِ اَلْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ فَإِنَّ اَلْبُكَاءَ يَحُطُّ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ» عَنْه عَلَيْهِ السَّلاَمُ:«دِعْبِلُ مَنْ بَكَى وَ أَبْكَى عَلَى مُصَابِنَا وَ لَوْ وَاحِداً كَانَ أَجْرُهُ عَلَى اَللَّهِ يَا دِعْبِلُ مَنْ ذَرَفَتْ عَيْنَاهُ عَلَى مُصَابِنَا وَ بَكَى لِمَا أَصَابَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا حَشَرَهُ اَللَّهُ مَعَنَا فِي زُمْرَتِنَا يَا دِعْبِلُ مَنْ بَكَى عَلَى مُصَابِ جَدِّيَ اَلْحُسَيْنِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ اَلْبَتَّةَ» در احادیث وارد شده که همه انبیاء علیهم السلام و در رأس آنان پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سپس امامان معصوم علیهم السلام برای سیدالشهدا علیه السلام مغموم، محزون و گریان بوده اند مراجعه نمایید به بحارالانوار ج ۴۴، ص ۲۲۳ (اخبار الله تعالى أنبياءه و نبینا صلی الله علیه و آله بشهادته) بنابراین دستور به گریه و حزن برای سیدالشهدا علیه السلام یک امر عمومی است و حتی انبیاء و ائمه علیهم السلام و نیز از آن استثناء نشده اند. 📚منبع: عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۰ @sonnat_voice
⛔️تمسخرِ عزاداری عاشورا ، توسط مولوی و عرفای معاصر مولوی در دفتر ششم مثنوی از زبان یک شاعرِ مسافر ، عزاداری شیعیان شهرِ حَلَب را تمسخر کرده و می گوید : واقعه ی عاشورا کُهنه شده و شما چقدر دیر از آن باخبر شده اید ، اکنون بجای اینکه به سر و سینه ی خود بزنید ، بروید و بر دل و دینِ خود ، نوحه و عزاداری کنید . رهایی شهیدان کربلا از زندانِ طبیعت ، موجبِ شادی و سُرور است نه اندوه و ماتم.1️⃣ علامه محمد تقی جعفری در جلد سیزدهم شرح مثنوی خود ، نظر مولوی را مورد نقد قرار داده و می فرماید : مولوی ، دو موضوعِ فرد و اجتماع را ، در اين داستان به هم مخلوط نموده و به نتيجه نادرستی رسيده است . و نتیجه ی اینکه می گوید ، مردان الهی با کُشته شدن ، به ديدار خدا نائل می شوند ، پس جای شادی است ، نه جای گريه ، اين است که لابُد قاتلینِ مردانِ الهی ، خدمتِ بزرگی به آنان انجام می‌دهند، زیرا قفسِ آنان را شکسته و مرغ روحشان را به عالم ملکوت به پرواز در می‌آورند.2️⃣ ❌مریدان مولوی نیز تحت تأثیر انحرافاتِ او ، عاشورا را روز جشن و سرور می دانند نه عزا و ماتم بعنوان نمونه : ۱-سید محمد حسین طهرانی در کتاب روح مجرد می گوید : آقای سید هاشم حدّاد در ایام عاشورا ، سراسر غرقِ ابتهاج و مسرت بود و می فرمود : چقدر مردم غافلند که برای اين شهيدِ جانباخته غصه می‌خورند و ماتم و اندوه بپا می دارند ، (عاشورا ) تحقيقاً روزِ شادی و مَسرّتِ اهل بيت (علیهم السلام) است. 🔘سپس نویسنده کتاب در توجیه سخنانِ سید هاشم حدّاد می گوید : آنچه را که مرحوم حدّاد فرموده‌اند، حالات شخصی خود ایشان در آن أوان بوده ‌است که از عوالم کثرات عبور نموده و به فنای مطلق فی الله رسیده بود . سایر افرادِ مردم كه در عالمِ كثرات گرفتارند و از حجابِ نَفْس ،بیرون نيامده‌اند، حتماً بايد گريه و عزادارى و سينه زنى و نوحه خوانى كنند تا بدين طريق بتوانند راه را طىّ كنند و بدان مقصد عالى نائل آيند.3️⃣ ۲-مهدی طیب در کتاب مصباح الهُدی نوشته ، حاج هادی ابهری در مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) ، وقتی که همه گریه می کردند و او مست می شد ، بخودش می گفت ، چرا گریه می کنی ؟ گریه کارِ زن هاست ، بعد دستمال ابریشمی یزدی اش را از جیب درمی آورد و در حالی که همه به شدت گریه می کردند ، بلند می شد و خودش می رقصید.4️⃣ ❌اخیراً یکی از مریدانِ مولوی(محمد حسن وکیلی) ، با برداشتی غریب و عامیانه از حدیث( یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا ) اعلام نموده است که چون امام حسین (علیه السلام) در شبِ عاشورا نسبت به شهادت ،ابتهاج داشتند و بعد از شهادت هم به فوز و سُرورِ ابدی رسیدند، بنابراین باید در روز عاشورا به شادی و سرور پرداخت ، نه عزاداری..(یا الله!) 🔘در حالیکه منظور از حدیثِ مذکور این است که در بحث عاشورا ، معیارِ ما ، سیره ی حضراتِ معصومین (علیهم السلام) باشد که به تواتر معنوی و لفظی ، سیره ی این اعاظم ، حزن و اندوه و گریه و ماتم بوده نه شادی و سُرور ، و هرگز این چنین نبوده که به عَوامُ النّاس دستور عزاداری داده و خود و اصحابِ خاصشان ، غرق شادی و سُرور شوند ✅طبق اخبارِ صحیحِ وارده از طریقِ اهل سنت ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) با شنیدن خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) از فرشته ی وحی ، گریه فرمود و زهرای مرضیه (سلام الله علیها) نیز هر جمعه به مَزارِ حمزه (علیه السلام) رفته و بُکاء و زاری داشته اند.5️⃣6️⃣ همچنین حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای درگذشت پیامبر (ص) آنقدر گریه می کرد که مردم مدینه ، شاکی شدند و امام سجاد (علیه السلام) نیز بیش از بیست سال ، برای پدر بزرگوارش گریه می کرد ، امام زمان (عجل الله فرجه) نیز در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به امام حسین (علیه السلام) می فرمایند : به جای اشک بر تو خون گریه می کنم.7️⃣8️⃣ https://eitaa.com/sonnat_voice/172 📚منابع: 1️⃣شرح مثنوی ص۹۴۸-۹۴۹-جلال الدین بلخی/به اهتمام رينولد الين نيكلسون/ناشر:شرکت انتشارات علمی و فرهنگی/تهران 2️⃣تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی ص۳۱۶/محمد تقی جعفری/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران۱۳۷۳ 3️⃣روح مجرد ص۷۹-۸۵-۸۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4️⃣مصباح الهدی ص۳۰۵/مهدی طیب/ناشر:انتشارات سفینه/۱۳۹۲ 5️⃣مسند احمد حنبل ج۱ ص۴۴۶/احمد بن حنبل/ناشر:دارالحدیث/قاهره 6️⃣مستدرک علی الصحیحین ج۳ص۳۰/حاکم نیشابوری/ناشر:دارالکتب العلمیة/بیروت 7️⃣بحارالانوار ج۳۴ ص۱۱۸/علامه مجلسی/ناشر:موسسة الاعلمی للمطبوعات/بیروت 8️⃣مصباح الزائر ص۲۳۰/سید بن طاووس/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث @sonnat_voice
سکه دو رو محمد حسن وکیلی در توجیه شادی صوفیان در روز عاشورا نقل می کند: «به تعبیر مرحوم علامه طهرانی در روح مجرد، و به عبارت مختصر و کوتاه: داستان کربلا، داستان بسیار غامض و پیچیده ای است. عيناً مانند سکه دو رو میباشد: یک روی آن عشق و شور و نیل و فوز حضرت سیدالشهداء علیه السلام می باشد به آن عوالم، و روی دیگر آن غصه و اندوه و عذاب و شکنجه و گریه. اما کسی می تواند آن روی سکه را تماشا کند که این رو را دیده و تماشا کرده و از آن عبور نموده باشد. در جریان عاشورا حال هیچ کس همچون ائمه نیست؛ گرچه مردم عادی ظاهرشان همچون ظاهر ائمه علیهم السلام بوده و به گریه حزن و اندوه مشغولند، ولی از آن عشق و شوری که امام در باطن داشته اند خالی اند. و عده ای از مؤمنین خالص دل و جانشان همچون امام شده اما ظاهرشان با آن حضرات هماهنگ نیست. به طور کلی یکی از اشتباهاتی که مخالفین عرفان دارند این است که حالات نقل شده از بزرگان اهل عرفان را با حالات ائمه علیه السلام تطبیق میکنند و به مجرد ناهماهنگی به انحراف و بطلان اهل عرفان حکم می کنند، غافل از اینکه در راه خدا هر مرتبه از سلوک حکمی دارد. اگر برای سالکینی که به پایان سفر چهارم نرسیده اند بخواهیم حکمی تعیین کنیم، باید حالات ائمه را قبل از رسیدن به درجه امامت، یا حالات اصحاب خاص، یا حال برخی از انبیای سلف را مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که آیا با حال ایشان هماهنگ است یا نه؟ ولی متأسفانه اطلاعات ما از دوران قبل از امامت ائمه و همچنین حالات اصحاب سر ایشان بسیار کم است»1️⃣ پاسخ: حتی یک روایت از معصومین علیهم السلام وارد نشده که بگوید عاشورا روز عشق بازی و سیدالشهدا علیه السلام است، خوشحال و مسرور باشید. چنانکه گذشت احادیث همگی صدا عاشورا را روز حزن، اندوه و گریه معرفی میکنند. https://eitaa.com/sonnat_voice/490 https://eitaa.com/sonnat_voice/491 https://eitaa.com/sonnat_voice/493 این گفته: «داستان کربلا، مانند سکه دو رو می باشد: یک روی آن عشق و شور و نیل و فوز حضرت سیدالشهداء علیه السلام می باشد به آن عوالم» صحیح نمی باشد چون احادیث، دیگر را نیز عزادار سیدالشهدا علیه السلام معرفی میکنند و اهل آسمانها را گریان و ماتم زده توصیف می کند. «أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي اَلْخُلْدِ وَ اِقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ اَلْعَرْشِ وَ بَكَى لَهُ جَمِيعُ اَلْخَلاَئِقِ وَ بَكَتْ لَهُ اَلسَّمَاوَاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرَضُونَ اَلسَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ اَلنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لاَ يُرَى» «يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ أَشْهَدُ لَقَدِ اِقْشَعَرَّتْ لِدِمَائِكُمْ أَظِلَّةُ اَلْعَرْشِ مَعَ أَظِلَّةِ اَلْخَلاَئِقِ وَ بَكَتْكُمُ اَلسَّمَاءُ وَ اَلْأَرْضُ وَ سُكَّانُ اَلْجِنَانِ وَ اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ» «أُقِيمَتْ لَكَ اَلْمَآتِمُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ، وَ لَطَمَتْ عَلَيْكَ اَلْحُورُ اَلْعِينُ، وَ بَكَتِ اَلسَّمَاءُ وَ سُكَّانُهَا، وَ اَلْجِنَانُ وَ خُزَّانُهَا ، وَ اَلْهِضَابُ وَ أَقْطَارُهَا، وَ اَلْأَرْضُ وَ أَقْطَارُهَا، وَ اَلْبِحَارُ وَ حِيتَانُهَا، وَ مَكَّةُ وَ بُنْيَانُهَا، وَ اَلْجِنَانُ وَ وِلْدَانُهَا، وَ اَلْبَيْتُ وَ اَلْمَقَامُ ، وَ اَلْمَشْعَرُ اَلْحَرَامُ ، وَ اَلْحِلُّ وَ اَلْإِحْرَامُ» در زیارت عاشورا می خوانیم: «يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ اَلرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ اَلْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ اَلْإِسْلاَمِ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي اَلسَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ اَلسَّمَاوَاتِ» @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی و توجیه شادی روز عاشورا و پاسخ به آنها چندی پیش مقاله ای با عنوان «عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام» توسط طلبه ای بی سواد و بیگانه با روایات برای مشروعیت بخشیدن به شادی روز عاشورا در فضای مجازی منتشر شد که ناگزیر از ذکر آنها و پاسخ آن در این پست هستیم. توجیه اول:چهره نورانی سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/467 توجیه دوم:واقعه عاشورا دو بعدی است https://eitaa.com/sonnat_voice/468 توجیه سوم:شهادت نعمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/469 توجیه چهارم:سخنان امیرالمومنین علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/470 توجیه پنجم: زیارتنامه حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/472 توجیه ششم:خواب سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/474 توجیه هفتم:سخن حضرت قاسم علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/475 توجیه هشتم:گفتار علامه مجلسی رحمه الله https://eitaa.com/sonnat_voice/476 توجیه نهم:مصیبت رحمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/477 ۱-معنای عبارت«ما رایت الا جمیلا» https://eitaa.com/sonnat_voice/478 توجیه دهم:رسیدن به فوز عظیم https://eitaa.com/sonnat_voice/480 توجیه یازدهم:سخن حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/483 توجیه دوازدهم:شادی اصحاب https://eitaa.com/sonnat_voice/486 توجیه سیزدهم:ادعای تعارض روایات https://eitaa.com/sonnat_voice/488 ۱-حزن امام حسین علیه السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/490 ۲-حزن فرزندان پیامبر علیه و آله السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/491 https://eitaa.com/sonnat_voice/493 برگرفته از کتاب نقدی بر تصوف نوشته استاد سید محمود هاشمی نسب/نشر خسرو خوبان/تهران @sonnat_voice
مقابله متصوفه با فرهنگ زیارت و گریه آقای اسماعیل دولابی: «کربلا رفتی داخل حرم توی صحن‌های اطراف، در مسجد بالاسر، هرجا که توانستی تنها بنشین، زانویت را بغل بگیر. نمی‌خواهد روضه بخوانی، نمی‌خواهد گریه کنی، نمی‌خواهد زیارت‌نامه بخوانی. زائر که زیارت‌نامه نمی‌خواهد، سر تا پای خودش زیارت‌نامه است. می‌روی آنجا می‌نشینی زانویت را که بغل گرفتی، آقا می‌بیند،‌ آقا می‌داند این زائر اوست، دست به سرش می‌کشد، خوابش می‌کند»1⃣ 👈متاسفانه متصوفه به خصوص افرادی همچون سید هاشم حداد،اسماعیل دولابی و...هیچ علاقه و شناختی از روایات صادره در باب زیارت،حزن و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام نداشته و در موارد بسیاری در صدد مقابله با این فرهنگ غنی شیعی بوده اند. برای آشنایی بیشتر می توانید به ابواب مختلفی که در ثواب زیارت،حزن و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام در کتاب شریف کامل الزیارت نوشته مرحوم ابن قولویه قمی آمده است رجوع نمایید. 📚منبع: 1⃣طوبای محبت ج۲ ص۱۶۷/محمد اسماعیل دولابی/ناشر:انتشارات محبت/قم @sonnat_voice
‍‍ ⛔️توصیه آقای سید علی قاضی به شاگردانش به نپوشیدن لباس سیاه!! شیخ عبّاس قوچانی می‌گوید: «مرحوم قاضی همیشه لباس سفید رنگ می‌پوشیدند و به شاگردان خود نیز توصیه می‌نمودند تا لباس سیاه نپوشند. یک روز که خدمتشان رسیدم در تن من قبای قهوه‌ای رنگ بود فرمودند: چرا لباس سیاه پوشیده‌ای؟! عرض کردم: این که سیاه نیست!با تندی فرمودند: «سیاه نیست؟!»چون در شرع مقدّس، پوشیدن لباس تیره‌رنگ به مثابه سیاه‌رنگ، مکروه است و لباس‌های سفید و کم‌ رنگ مستحب است، لباس سیاه لباس اهل جهنّم است و لباس سپید لباس فرشتگان است»1⃣ ✅سیره اهل بیت علیهم السلام در پوشیدن لباس سیاه ۱-امام صادق علیه السلام : «روزی که رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلّم شهادت یافتند، در حالی که پیراهن سیاهی داشتند، نماز صبح را در مسجد به جماعت خواندند و سپس به ایراد خطبه پرداختند. حضرت در ادامه می فرمایند که رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) در همان روز از دنیا مفارقت فرمودند.»2️⃣ ۲-«همانا ملکی از ملائکۀ بهشت بر دریا نازل شد، پس بالهایش را بر دریا پهن نمود و سپس فریاد زد و گفت: ای اهل دریاها! لباس های حزن را بپوشید که عزیز رسول خدا را کشتند…»3️⃣ ۳-«وقتی محضر امام حسن عسکری علیه السّلام رسیدم، دیدم لباس نرم و لطیف سفید رنگی پوشیده است. با خودگفتم: ولی خدا و حجت پروردگار خودش چنین لباسی می پوشد و به ما دستور می دهدکه نسبت به برادران دینی گذشت داشته باشیم و از پوشیدن مانند آن نهی می کند. امام عسکری علیه السّلام درحالی که تبسّم می کرد، آستین مبارک را بالا زد و به من نشان داد که لباس پشمین زبر سیاهی به تن دارد، فرمود: «هذا لله و هذا لکم» این برای خداست و آنچه دیدی به خاطر شماست…»4️⃣ ۴-اصبغ بن نباته گوید: بعد از شهادت مولای متقیان امیرالمؤمنین (علیه السلام) وارد مسجد کوفه شدم، دیدم که: «همانا امام حسن و امام حسین علیهماالسّلام در عزای پدر بزرگوارشان مشکی پوشیدند بعد از شهادت او در کوفه.»5️⃣ 👈🏻از طرفی نیز نظر مراجع عظام تقلید به عدم کراهت پوشیدن لباس سیاه در شهادت معصومین علیهم السلام است ❌شاید این قطب سابق حوزوی بیشتر به مصالح شریعت نسبت به پیامبر وحسنین علیهم السلام آگاه بوده که حکم به کراهت داده است..!؟ 📚منابع: 1️⃣مطلع انوار ج۲ ص۳۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:مکتب وحی/تهران۱۴۳۱ ه ق 2️⃣بحارالانوار ج۲۲ ص۴۶۴/علامه مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت 3️⃣کامل الزیارات ص۶۸/ابن قولویه قمی/مصحح:عبدالحسین امینی/ناشر:المطبعة المبارکة المرتضویة/نجف اشرف 4️⃣وسائل الشیعة ج۵ ص۲۱/شیخ حرعاملی/محقق:محمد رضا حسینی جلالی/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث/قم۱۴۱۶ 5️⃣الشعائر الحسینیة ص۳۴۸/شیخ محمد سند/ناشر:العتبة الحسینیة المقدسة/کربلای معلی/۱۴۳۲ @sonnat_voice
محمد حسن وکیلی و توجیه شادی روز عاشورا و پاسخ به آنها چندی پیش مقاله ای با عنوان «عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام» توسط طلبه ای بی سواد و بیگانه با روایات برای مشروعیت بخشیدن به شادی روز عاشورا در فضای مجازی منتشر شد که ناگزیر از ذکر آنها و پاسخ آن در این پست هستیم. توجیه اول:چهره نورانی سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/467 توجیه دوم:واقعه عاشورا دو بعدی است https://eitaa.com/sonnat_voice/468 توجیه سوم:شهادت نعمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/469 توجیه چهارم:سخنان امیرالمومنین علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/470 توجیه پنجم: زیارتنامه حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/472 توجیه ششم:خواب سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/474 توجیه هفتم:سخن حضرت قاسم علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/475 توجیه هشتم:گفتار علامه مجلسی رحمه الله https://eitaa.com/sonnat_voice/476 توجیه نهم:مصیبت رحمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/477 ۱-معنای عبارت«ما رایت الا جمیلا» https://eitaa.com/sonnat_voice/478 توجیه دهم:رسیدن به فوز عظیم https://eitaa.com/sonnat_voice/480 توجیه یازدهم:سخن حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/483 توجیه دوازدهم:شادی اصحاب https://eitaa.com/sonnat_voice/486 توجیه سیزدهم:ادعای تعارض روایات https://eitaa.com/sonnat_voice/488 ۱-حزن امام حسین علیه السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/490 ۲-حزن فرزندان پیامبر علیه و آله السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/491 https://eitaa.com/sonnat_voice/493 برگرفته از کتاب نقدی بر تصوف نوشته استاد سید محمود هاشمی نسب/نشر خسرو خوبان/تهران @sonnat_voice