#آیت_الله_فاضلیان #خاطره 🔸🔹 برای ثبت خاطرات مرحوم آیت الله تالهی به فردی به نام حجت الاسلام و المسلمین #حاتمی زنجانی برخورد کردم که دهه 40 شمسی نزد آیت الله #آخوند ملاعلی همدانی و مرحوم آیت الله #تالهی در همدان تحصیل می کرده است. 🔸🔹 آدرس منزلش را پیدا کردم و قراری گذاشتم و یک روز عصر، تهران در منزل ایشان جلسه گفتگویی داشتیم. خاطرات مفصلی از آیت الله تالهی، آیت الله آخوند و... گفت. پرسیدم بازهم خاطره ای دارید؟ 🔸🔹 گفت حاج آقا رضا #فاضلیان آن زمان طلبه جوانی بود و شب ها شاید زودتر از همه برای #نماز_شب در مسجد مدرسه حاضر می شد. بعد چند نکته درباره ایت الله فاضلیان گفت و تعبیری آورد که خیلی برای من عجیب بود: 🔸🔹 گفت حاج آقا رضا بین طلبه ها معروف بود به #سید_رضا_مقدس آنقدر که اهل رعایت و تقوا و احتیاط بود او را به تقدس و پاکی می شناختند. 🔸🔹 همچنین گفت: حاج آقا رضا مثل خیلی از ماها طلبه جوانی بود ولی با این حال اقامه جماعت داشت و برخی مقید بودند در #نماز_جماعت ایشان شرکت کنند... آنقدر که نمازش حال و هوای خاصی داشت. 🔰️ یک انسان به چه حدی از پاکی و تقوا و مقبولیت می رسد که حتی در سن کم، همه گرد شمع وجودش پروانه می شوند. خدایش بیامرزد و با اولیای الهی محشور گرداند. https://eitaa.com/taalighat

حوزه باید آخوند تربیت کند... (۲) (درآمدی به بازسازی حیات اجتماعی روحانیت) 🔻 بازخوانی مفهوم و کارکرد "آخوند" در حیات اجتماعی ایرانیان: واژه "آخوند" که در فرهنگ فارسی بار معنایی خاصی دارد، در گذشته دارای بار ارزشی و نشان‌دهنده جایگاه اجتماعی بلندی بوده است که مجموعه‌ای از کارکردهای متنوع را در خود جمع دارد. بسیاری از بزرگان و فقها و علمای برجسته تا مراجع با این لفظ تعبیر می‌شدند، امثال: آخوند خراساني(صاحب کفایه)، آخوند کاشی، آخوند ملاعلی همدانی، و... . اما لفظ آخوند نه‌تنها نشان‌دهنده مقام علمی بوده که به نوعی کارکرد نیز اشاره داشته است: 🔹 تنوع کارکردی: حداقل بخشی از جامعه ایران در سال‌های نه چندان دور و البته با قدمت طولانی بسیاری از نیازهای خود را از این پایگاه حل و رفع می‌کرد و یک روحانی، در فرهنگ عمومی #آخوند شهر و محله و روستای خود بود. آخوندبودن به‌معنای برخورداری از مجموعه‌ای از کارکردها و دارایی‌ها و معنابخشی ها بود. این مجموعه ترکیبی از: کارکردهای علمی _ معرفتی کارکردهای تربیتی _ فرهنگی کارکردهای اجتماعی کارکردهای سیاسی همه اين‌ها در سطوح محله‌ای، منطقه‌ای و گاه ملی رخ می‌داد. 🔹 مروری بر طیفی از کارکرها: #آخوندبودن یعنی یک بسته و پکیج کامل از پاسخ به نیازمندی‌های اجتماعی که مردم در غم و شادی به آن تکیه دارند. #آخوندبودن یعنی اتصال وثیق به لایه‌های مختلف زندگی انسان ایرانی به‌نحوی که در همه سطوح #حضور_مؤثر دارد. #آخوندبودن یعنی #مرجعیت اجتماعی، یعنی کانون تولید فرهنگ و جهت‌دهی به #سبک_زندگی مردم و سازنده نظام ارزشی جامعه #آخوندبودن یعنی حضور در متن حیات جامعه، زیستن با مردم، در کنار مردم، برای مردم. آخوندبودن یعنی با مردم بودن. این با مردم بودن همه سرمایه روحانیتی و نهاد دین است. این نحو از هویت و نقش اجتماعی موجب می‌شود جامعه و مردم این جنس از روحانیون را #آخوند خودشان بدانند. آقای خودشان بدانند. از خودشان و برای خودشان بدانند. و اینجا #یکی‌شدن رخ می‌دهد، درنتیجه #اثرگذاری اتفاق می‌افتد. با فرآیندی که نیاز به تبیین دارد. تخصص‌گرایی افراطی موجب به محاق رفتن این نگرش نسبت به زیست اجتماعی و کارکرد عینی روحانیت در جامعه شد و گویی آخوندبودن ارزش صنفی سابق خود را نداشت. ادامه دارد... #چه_باید_کرد #انقطاع_اجتماعی #بازسازی_جبهه_انقلاب #بازسازی_حیات_اجتماعی_روحانیت 🆔 @taalighat