eitaa logo
تعلیقات
1.6هزار دنبال‌کننده
496 عکس
81 ویدیو
31 فایل
📚 در این صفحه گاهی #خاطراتم را می‌نویسم 📝 و گاهی #یادداشت هایی درباره مسائل گوناگون #حوزه و #جامعه و #انقلاب ... (حسین ایزدی _ طلبه حوزه قم) @fotros313h (📲 نشر لطفا با #لینک)
مشاهده در ایتا
دانلود
تعلیقات
#تأملی_درباب_اغتشاشات1401 (بخش ششم) 📌 نگاهی به ابعاد جنگ زیرپوستی بین ایران و آمریکا در دهه اخیر و
❇️ ما هم مقصریم... 🔹 فارغ از همه آمارها و تحلیل‌ها درباره‌ی این‌که آیا محوریت اغتشاشات اخیر با ها بوده یا نه (باتوجه به تشکیک هایی که برخی دارند)، یک امر مسلم وجود دارد و آن اینکه ما نسبت به مقوله خصوصاً در دهه اخیر اهتمام لازم را نداشتیم. 🔻 اساساً مقوله چنان که در منظومه فکری امام و رهبری دارای ارج و منزلت است، در متن مدیریت کشور جایگاه لازم پیدا نکرد و در سایه فقدان ما نسخه‌های دیگری عملاً مدیریت صحنه تربیت نسل را به‌دست گرفتند. امری که در آثار مخرب آن را به‌سهولت می‌توان مشاهده کرد. 🔻 به‌قولِ حاج قاسم در دل تهدیدها فرصت نهفته است. از منظر فرصت به این مسئله نگاه کنیم. فرصت بازخوانی و بازسازی. نهادهای متولی متناسب با اقتضای زمانه داشته‌اند. مسئولین مجموعه‌های زیر در دهه اخیر باید نسبت به خود باشند: 🔻 بسیج دانش‌آموزی 🔻 اتحادیه انجمن اسلامی دانش‌آموزان 🔻 معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش 🔻 کانون‌های فرهنگی هنری ارشاد 🔻 وزیر آموزش و پرورش 🔻 مرکز تدوین متون درسی 🔻 شوراي عالي انقلاب فرهنگي 🔻 شورای عالی فضای مجازی 🔻 سازمان تبلیغات اسلامی 🔻 دفتر تبلیغات اسلامی 🔻 مرکز رسیدگی به امور مساجد 🔻 صداوسیما 🔻 و... 🔹 عدم متناسب با اقتضای نسل و عصر جدید، عدم هماهنگی و طرح مشترک، تحولی روشن، تمرکز بر رویه‌های عادی و روزمره، به‌جای عملکردمحوری بخشی از آسیب‌های موجود در این نهادها است. با این رویه قطعاً به‌نقطه مطلوب نمی‌رسیم. 🔹 اگر میخواهیم با بحران ها مواجه نشویم از همین امروز باید به فکر باشیم. نهادهای متولی با فاصله از روش مدیریت به روش می‌توانند با هماهنگی، به طرحی همه‌جانبه برای جدید دست‌یابند. 🔻 اکنون موقعیت مناسبی است که از دستگاه‌های مسئول مطالبه کنیم، چرا که بعد از این دوباره هریک به روال قبلی خود و بازمی‌گردند و در بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید. 🔹 نکته دیگر این‌که شاید اکنون بتوانیم معنای تذکر رهبری درباره لزوم کشور را دریابیم و برای آن چاره‌ای بیاندیشیم. چرا که اکنون با نهادهای فرهنگی متکثر کم بازده مواجهیم. 📌 از همین امروز باید به فکر فردا بود چرا که خیلی زود دیر می‌شود... 🆔 @taalighat
📍عرصه‌ی فرهنگ، حاج قاسم می‌خواهد، مرد میدان لازم است... 🔻 سال 1390 بود مقاله‌ای تفصیلی با عنوان آسیب‌شناسی شورای عالی انقلاب فرهنگی نوشتم. امروز که آن متن را مرور می‌کنم تقریباً همه آسیب‌ها هنوز سرجای خودش باقی است. يعنی شورا حداقل یک دهه در وضعیتی پایدار مانده است. شورا آنقدر خنثی و در حاشیه است که گویی اصلاً در کشور چیزی به‌نام شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود ندارد. یعنی آسیب بنیادینی وجود دارد که تا علاج نشود قدم از قدم برنمی‌داریم. 🔻 هفته گذشته حضرت آقا برای چندمین بار از وضعیت فرهنگی و شورای عالی انقلاب فرهنگی کردند. اما آیا از فردا شاهد تحول در شورا خواهیم بود؟ پاسخ من بنابر تجربه زیسته، (خیر) است. مطمئن هستم با شرایط فعلی نیز شاهد هیچ تغییری در عملکرد و شورا نخواهیم بود. 🔻 آقا سال‌هاست به زبان‌های مختلف مسئولیت‌هایی را برای ارکان فرهنگی و به‌خصوص شورا مطرح کردند، اما چرا شاهد تحول نیستیم؟ چرا خیال آقا از مسئولیت‌هایی که بر دوش اهالی فرهنگ می‌گذارد، راحت نیست؟ 1⃣ فقدان درک راهبردی در تراز رهبری 🔻 برای مثال رهبری بیش از یکسال است سخن از لزوم کشور به میان آورده است. برخی آن را به بازسازی سازمان‌های فرهنگی منحصر کرده و تقلیل دادند و سخن از ادغام و.. به‌میان آمد. بعد ایشان توضیح دادند سخن از جنس و مفاهیم کلان حاکم بر فرهنگ کشور است. این‌که در کشور چند مفهوم کلان باید به‌عنوان هویت و روح فرهنگی حاکم شود. 🔻 فهم این‌که در تشخيص اولویت و تقدم و تأخر آن عناصر چگونه عمل کنیم و اینکه یک امر فرهنگی در دارای چه عناصری است، آن‌قدر پیچیده است که با چند جلسه معمولی شورا به نتیجه و نهایت نمی‌رسد. حال با سه مرحله تعویق مواجهیم: 🔹 پیش از بیان رهبری، چنين مسئله‌ای چرا در ما مطرح نبود؟ چون اساساً نخبگان ما در یک یا چندگام از نیاز صحنه عقب هستند. 🔹 بعد از طرح مسئله ازسوی آقا در فهم مسئله با مشکل اساسی روبرو بودیم. یعنی درک واحدی از مفهوم طرح‌شده از جانب آقا، بین نخبگان وجود نداشت. 🔹 بعد از و تبیین ، مرحله‌ی بعدی بود. حالا هیچ کس متولی حل مسئله نیست. گویی کسی خود را مخاطب نمی‌بیند. 2⃣ فقدان تمرکز بر کلان مسئله‌ها (اکسیر تمحض) 🔻 اعضای شورا هر کدام دارای مناصب و هستند، این اشتغالات متعدد موجب می‌شود نتوانند بر مسئله‌ای معین کنند. عدم تمرکز از ابتدا تا حل مسئله موجب شده هیچ در شورا به نتیجه نرسد. این‌که یک نفر در آن واحد دارای ده مسئله است، یعنی اساساً است. مگر یک انسان فوق‌العاده باشد. ❌ یکی از تعابیر ویژه آقا درباره حاج قاسم این بود: هر کاری را به حاج قاسم می‌سپردیم خیالمان راحت بود که انجام می‌شود. بر مسئله توسعه‌ و تقویت محور مقاومت متمرکز شد و نتیجه آن را گرفت. 📌 سخن آخر: ما در حوزه فرهنگ، می‌خواهیم. کسی که اولاً از مسئله درکی در تراز رهبری داشته باشد، ثانیاً خود را وقف تحقق آن هدف کند، بدون زیکزاک، بدون تشتت با حفظ نهایت تمرکز. ما نخبه دارای مسئله با عزم بر حل مسئله ملی در افق فهم رهبری کم داریم... 🆔 @taalighat
تعلیقات
دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی و الزامات بازگشت شورا به ریل راهبری فرهنگی کشور (2) 6⃣ قدرت ایجا
تغییر فرهنگی یا تحول فرهنگی 🔻 این روزها خیلی دوستان می‌پرسند به‌نظرت با انتصاب جدید دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اتفاق شگرفی رخ خواهد داد؟ می‌گویم باید سؤال را چند مرحله عقب‌تر برد. اساسا دستگاه‌های فرهنگی ما چه چیزی را هدف گرفته‌اند؟ مسئله فقط اشخاص نیستند، بلکه مسئله است و سطح اندیشه و . اگر در این‌ها خلاء داشته باشیم دیگر خیلی فرقی ندارد چه کسی مسئول کدام مجموعه فرهنگی باشد. 🔻 هر اقدامی که دارای کمی امتداد اجتماعی باشد، نوعی تغییر فرهنگی است. بسیاری از مجموعه‌ها حتی از ایجاد تغییر فرهنگی هم ناتوان اند. اما مسئله کشور و نياز حیاتی ما است. کلیدواژه‌ی تحول در کلام آقا در سال‌های اخیر پرتکرار بوده و شاید اشاره به کشور این جنس از اقدام را هدف گرفته است. 🔻 اقدامات جزئی، تصمیمات خرد، مسئله‌های زودگذر و ها آن چیزی هستند که روی میز مدیران فرهنگی بیشترین حجم را اشغال کرده‌اند. 🔻 اما اموری چون مقوله متناسب با ایران آینده در مقیاس ، ویژگی‌های نسل آینده، مدل بازسازی دستگاه و سیستم آموزشی تربیتی متناسب با این هدف‌گذاری، تربیت نیروی تربیت کننده نسل، چابک سازی سازمان متناسب با آن، فعال‌سازی سیستم‌های تربیتی در متن نهاد اجتماعی، و ده‌ها سرفصل‌ها دیگر است که اگر دیده شود، تدقیق شود، طراحی شود، و اجرای آن شود، می‌توان گفت یک ضلع از اضلاع رقم خورده است. 🔻 رسیدن به افق‌های بلند برای آینده ایران و تحقق نیاز به است. با افق‌های کوتاه و اهداف کوچک نمی‌توانیم آینده مطلوبی را توقع داشته باشیم. نسبت تک تک فرهیختگان انقلاب با آینده انقلاب و تعریف نقش نسبت به تحقق آن آینده زمینه‌ساز تحول است. اساساً باید را هدف و وجهه همت قرار داد. گام‌های بعدی عبارتند از ادبیات تحول، حوزه‌های تحول، راهبردهای تحول، اقتضائات تحول و... 🔻 اما دور هم نشستن، از بایدها گفتن، اسم روز تعيين کردن، به رئیس این دانشگاه رأی دادن و ندادن، تصویب صدها سند بالادستی که سرنوشت محتوم آن است، تحول که هیچ منجر به تغییر هم نمی‌شود. اگر فقط و فقط یک کلان مسئله به مسئله محوری شورای عالی انقلاب فرهنگی تبديل شود و دبیر و اعضا آن را هدف بگیرند، می‌توان به آینده شورا امیدوار بود و الا فلا. واینجا سخن بسیار است... 🆔 @taalighat
🔖 تحلیلی بر طرح ملی "زندگی با آیه‌ها" درباره ماه مبارک رمضان امسال و اتفاقات آن می‌توان و بايد مفصل سخن گفت. به لطف خدا شاهد اتفاقات مبارکی در حوزه فرهنگ بودیم ولی از کنار بسیاری ساده گذشتیم. یکی از مواردی که باید درباره آن سخن گفت طرح است که امسال برای دومین سال اجرا شد. در این یادداشت به نقاط قوت و ضعف این طرح اشاره می‌کنم: بخش اول: ظرفیت‌شناسی و نقاط مثبت ۱. حرکت به‌سمت بازسازی فرهنگی ما می‌خواهیم جامعه اسلامی بسازیم. این ادعا بزرگ است و لوازمی دارد. باید به ذهنیت ایرانیان، گفتمان حاکم بر ذهن آن‌ها و اصول نگرش و کنش ایشان اندیشید. توسعه اندیشه قرآنی در جامعه ایرانی به‌عنوان زیرساخت نگرش و کنش از این سنخ کارهاست. همین‌که این مسئله به‌عنوان نشانه گرفته می‌شود، یعنی فرهنگ در کشور دارد صاحب متولی می‌شود و این مهمترین امری است که اتفاق افتاد. اینکه نقطه‌ای یافت شود که به فرهنگ عمومی، ساخت آن، طراحی و جهت‌دهی به آن و تولی اجرای ایده عملياتي آن به همه عناصر چرخه بپردازد، این امر مهم و مبارک است. چرا که اکنون احساس نوعی بدون متولی بودن عرصه فرهنگ محسوس است. اجزا و عناصر از سیاست‌گذار و طراح و مجری همه منقطع هستند. زمانی که آقا سخن از کشور به‌میان آوردند. ایده "زندگی با آیه‌ها" را در این راستا می‌بینم. البته این یک گام، یک قطعه از پازل و یک آغاز است. ۲. هدفگذاری راهبردی: توسعه باورداشت بنیادین قرآن‌محور با تمرکز بر آیات خاص و بنیادین خب حالا جامعه را چگونه قرآن اندیش کنیم؟ اگر همه مردم یا طیف قابل توجهی از مردم با آیات قرآن زندگی کنند، آن‌ها را در زندگی پیاده کنند، آیات را حی و حاضر در حیات خود ببینند، یعنی قرآن را زندگی می‌کنند، و بر اساس باورداشت های قرآنی حرکت می‌کنند. از سال‌ها قبل ایده‌ای در بین برخی مبارزین موثر قبل از انقلاب وجود داشت: که در قرآن ۱۵۰ آیه و در نهج‌البلاغه ۱۵۰ عبارت ویژه، کلیدی و مبناساز وجود دارد که اگر در ذهن و جان کسی نهادینه شود او را عمیق، صاحب مبنای دینی و عمیقا و اصیل انقلابی می‌کند. این تجربه در سال‌های قبل از انقلاب و منتهی به دفاع مقدس آزموده شده بود و بسیاری از شهدا با همین رویه تربیت شده بودند. زندگی با آیه‌ها ترجمان همین نگاه است. آیات منتخبی [سالیانه ۳۰ آیه: ۵ سال ۱۵۰ آیه] باید در جان مردم ثبت شود، به و گفتمان تبدیل شود و با آن زندگی کنند. درست شبیه آن کودکی که در غزه بر روی آوارها آیات نصرت الهی را با همه ایمان می‌خواند. پس این هدفگیری، دقیق و راهبردی بود و توسعه و تثبیت آن به ‌مثابه باور و گفتمان ملی می‌تواند ظرفیت فرهنگی جدیدی بیافریند. ۳. پیوست حرفه‌ای رسانه‌ای_هنری (تجربه برندسازی فرهنگی): گمان می‌کنم شیوه برندسازی "زندگی با آیه‌ها" جزو معدود تجارب فرهنگی کشور در حوزه برندسازی فرهنگی باشد. ببینید ما می‌خواهیم یک مسئله را تبدیل به امر عمومی کنیم، می‌خواهیم توجه ملی را به یک سمت جلب کنیم. اما آن را نمی‌شناسیم. معمولا به ساخت تعدادی تیزر و کلیپ اکتفا می‌کنیم. اما زندگی با آیه‌ها به تنوع مخاطب، و با در نظر گرفتن تنوع ابزارهای هنری رسانه‌ای، به‌صورت متمرکز و پر حجم امر را دنبال کرد. من نمونه مشابهی در کشور سراغ ندارم. لذا این امر را ولو یک آغاز و با کاستی، یک تجربه و الگوی ارزشمند می‌دانم. به برخی از ابعاد برندسازی توجه کنیم: 🔹 برنامه و جلب توجه قرآنی محفل در یک کلان تحلیل، خود ایده‌ای برای جلب توجه به مسئله قرآن، ایجاد ذهنیت عمومی مثبت و علاقمند به کار قرآنی بود. محفل توجهات را به قرآن جلب کرد و حس خوب برای مردم ساخت به‌نحوی که پس از محفل خاطره شیرینش بماند و مخاطب برای تکرار آن خاطره، کار قرآنی را انتخاب کند. هرچند محفل پیش از زندگی با آیه‌ها آغاز شد اما در خطوط کلی حمایت از این ایده را دنبال‌ می‌کرد. 🔹 مسابقات گسترده و دعوت عمومی در سطوح مختلف از کودک و نوجوان تا جوان و میانسال 🔹 ساخت انواع تیزرها، تبلیغات و برنامه‌های متنوع تلویزیونی 🔹 ساخت نماهنگ و سرود و برنامه هنری با محوریت چهره‌های محبوب هنری و مذهبی با موضوع قرآن 🔹 تولید اپلیکیشن مخصوص 🔹 تولید ۱۰ عنوان کتاب 🔹 راه‌اندازی پویش‌های مختلف 🔹 استفاده از ظرفیت بصری بیلبوردهای شهری 🔹 استفاده از ظرفیت جلسات قرآن همه این‌ها در کنار هم، از برنامه کودک و نوجوان تا برنامه عمومی جوان و میانسال، از نماهنگ مذهبی تا تیزر و انیمیشن و فیلم کوتاه تا برنامه‌سازی با سلبریتی های مذهبی یعنی استفاده از همه ظرفیت و ابزارهای موجود برای جهت‌دهی عمومی نسبت به یک مسئله. نکته دیگر اینکه در این تولیدات اشاره‌ها به طرح زندگی با آیه‌ها عمدتا غیر مستقیم است و این نیز نوعی هوشمندی است. 📌ادامه دارد.... 🆔 @taalighat
تعلیقات
🔖 تحلیلی بر طرح ملی "زندگی با آیه‌ها" درباره ماه مبارک رمضان امسال و اتفاقات آن می‌توان و بايد مفص
🔖 تحلیلی بر طرح "زندگی با آیه‌ها" بخش دوم: نقصان در اجتماعی سازی، امتدادبخشی و پایدارسازی (نقدی بر کار فرهنگی رویدادمحور) درباره مزیت‌ها و دستاوردهای اصل ایده و روش پیگیری طرح "زندگی با آیه‌ها" سخن گفتیم. اما یک آسیب که اختصاص به این طرح هم ندارد در بین است که در سال‌های اخیر در حال افزایش است که باید به آن توجه داشت. گرایش به و برگزاری در فعالیت‌های فرهنگی در حال افزایش است. جذابیت این سنخ کار از جهات مختلفی از جمله امکان درگیر کردن بالا از مخاطبین در بازه زمانی محدود است. بالا چند آورده دارد: اولا مجریان را اقناع می‌کند و احساس موفقیت برای آن‌ها ایجاد می‌کند و از سوی دیگر امکان بالایی برای گزارش‌کار دارد. یعنی می‌توان این احساس موفقیت را روایت کرد و به مدیران بالادستی نیز منتقل کرد. اما اینجا یک غفلت وجود دارد و آن اینکه اساسا یک امر زمان‌بر، بطیء، آرام و دشوار است. تبدیل شدن آیات به باور عمومی، گفتمان و درک مشترک نیاز به کار اساسی و تعامل انسانی دارد. کار مستمر یعنی به همان بازه رویداد محدود نماندن. آیا فردای عید فطر روز آغاز طرح در کشور است یا پایان؟ شاید عدد شرکت‌کنندگان در طرح زندگی با آیه‌ها ۱۰ میلیون نفر گزارش شود که قطعا عدد مهم و تحسین‌برانگیزی است اما این یک است که باید به‌صورت پایش و ارزیابی شود. این مهم رخ نمی‌دهد مگر با کار عمیق، کیفی، مستمر و متکی به زیرساخت‌های واقعی فرهنگ کشور یعنی مردم و جریان مردمی. اولا ما در مقاطعی و برای بلند کردن یک علم و راه‌اندازی حرکت نیاز به رویداد و پویش داریم‌. این اتفاقات دستاوردهای خود را دارد که کتمان نمی‌کنیم. ثانیا متوقف شدن در این مدل‌ها، احساس رضایت از آن، دستاورد واقعی تلقی کردن آن و به‌این سمت خطرناک است. پس نیاز به جمع بین کمیت و کیفیت داریم. ما باید بتوانیم فعالیت فرهنگی از جمله زندگی با آیه‌ها را اولا اجتماعی سازی کنیم، ثانیا امتدادبخشی برای آن تعریف کنیم و به کنش عملی تبدیل شود و ثالثا بر پایدارسازی آن تمرکز کنیم. این مسیر پیمودنی نیست مگر از راه شبکه‌ها‌ و قرآنی سطح کشور، بدنه جامعه مذهبی و ایجاد زیرساخت اجتماعی پیگیری آن. تمرکز بر توسعه، تعمیق، تسهیل و تدبیر این سنخ جلسات می‌تواند انقلاب را سالیان سال بیمه کند. همانند جلسات قرآنی که پیش از انقلاب نقش کلیدی در تربیت و تقویت انقلابیون ایفا کردند. مسئله که بارها مورد تاکید آقا قرارداشته از این باب است که تحولات عینی و واقعی از فعالیت‌های فرهنگی مورد توجه مجریان باشد. که در این چندیادداشت به آن اشاره شد: 📝https://eitaa.com/taalighat_list/141 🆔 @taalighat