🔰 فرار از دانشگاه چگونه علوم انسانی در جامعه مدنی به گردش افتاد؟ ✍️ محسن آزموده 🔸از نیمه دوم دهه ۱۳۸۰ خورشیدی به تدریج در ایران نام موسساتی در ایران بر سر زبان‌ها افتاد که کارشان برپایی جلسات و کلاس‌هایی با موضوع آموزش علوم انسانی بود. این موسسات با عناوین جذابی چون «#پرسش»، «#رخداد_تازه» و... یا چهره‌هایی را برای تدریس و سخنرانی دعوت می‌کردند که به هر دلیل در دانشگاه‌ها جایی نداشتند یا مباحثی را در شاخه‌های گوناگون علوم انسانی اعم از فلسفه، علوم اجتماعی، علوم سیاسی، روان‌شناسی، هنر و... مطرح می‌کردند که در دانشگاه‌ها و موسسات رسمی عنوان نمی‌شد. 🔹مخاطبان این موسسات نیز تنها دانشجویان و فارغ‌التحصیلان علوم انسانی نبودند، از دانشجویان در رشته‌های مختلف انسانی و پایه و فنی-مهندسی تا افراد میانسال و پیر با مشاغل آزاد و خانه‌دار و... در این جلسات شرکت می‌کردند. اما با گذر بیش از یک دهه، انگار رونق این موسسات رو به کاهش گذاشته و دیگر آن پتانسیل و جذابیت اولیه را از دست داده‌اند. 🔸#حسام_سلامت، پژوهشگر علوم اجتماعی خود یکی از دست‌اندرکاران این موسسات است که در طول این سال‌ها در مقام مدرس و سخنران در بسیاری از کلاس‌ها و نشست‌های این موسسات شرکت کرده. او در رساله دکترایش که چندی پیش در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از آن دفاع کرد، به ماجرای برآمدن این موسسات پرداخته است. 🔹جلسه دفاع مذکور با استقبال گسترده و چشمگیر دانشجویان و علاقه‌مندان علوم انسانی و احتمالا بسیاری از شرکت‌کنندگان و دست‌اندرکاران موسسات مذکور برگزار شد. در این جلسه غیر از حسام سلامت، #سارا_شریعتی استاد راهنما، #محمد_توکل و #حمیدرضا_جلایی‌پور نیز در مقام مشاور حضور داشتند و #محمدجواد_غلامرضا_کاشی، #حسین_مصباحیان و #ضیا_هاشمی به عنوان داور صحبت کردند. با توجه به اهمیت موضوع جلسه و نکات ارزنده‌ای که در آن مطرح شد، سعی شده گزارشی از بخش‌هایی از سخنرانی‌ها که به موضوع موسسات خصوصی علوم انسانی می‌پرداخت، ارائه شود. [ادامه دارد...⏪] ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |چرا باید #علوم_انسانی بخوانیم؟ 🎙 #سارا_شریعتی سلسله نشست‌های #عصر_علوم_انسانی 🔹 شریعتی در بدو سخن خود روشن کرد وقتی از «خواندن علوم انسانی» حرف می زند، فراتر از «تحصیل رشته‌های علوم انسانی» را مدنظر دارد. منظور شریعتی از «خواندن علوم انسانی»، «مطالعه و آگاهی نسبت به دانش انسانی و اجتماعی» بود. 🔹وی که از منظر «طبع» علوم انسانی سخن می گفت، «نقد» را اولین خصلت ذاتی علوم انسانی خواند که به فرد این امکان را می دهد تا با فاصله‌گیری از مسئله و موضوع مورد مطالعه، به سنجش آن چه میراث و تبار اوست بپردازد. شریعتی این «فاصله انتقادی» را که منجر به نقد می شود اولین ابزاری دانست که فرد از طریق خواندن علوم انسانی به آن مجهز می شود. 🔹 از سوی دیگر این ابزار، توهم همه چیز دانی به وجود می‌آورد که جزء پیامدهای خواسته یا ناخواسته‌ی خواندن علوم انسانی است؛ شریعتی توضیح داد که بوردیو برای رفع این مسئله، از دومین ابزار یعنی «بازاندیشی یا بازتابندگی» سخن می گوید... 🔗 برای شنیدن نشست قبلی عصر علوم انسانی، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @Taammolat74