📚 کتابِ #دولت_و_بازار، فصلِ چهارم [پایانی]، بخشِ اول 🔰دستگاهِ معرفتیِ #لیبرالیسم که از نقل محروم است و با رویکردِ "اینجا و اکنون" به فهمِ پدیده ها، تجربه را کنار می گذارد، #پیشرفت را یک "فرآورده دفعی" می داند؛ و طبیعی است که وقتی پیشرفت به یک فرآورده ی دفعی تقلیل یافت، در چارچوبِ این تفکر راهی سهل تر و مطلوب تر از #واردات و #انتقال این فرآورده برای تحصیل آن وجود نخواهد داشت. اما در عالَمِ واقع چنین رویکردی هرگز به پیشرفت نمی رسد. چه، پیشرفت، "آبادانیِ" صرف نیست، بلکه دستیابی به "توانِ آباد کردن" است. پیشرفت، مصرفِ محصولاتِ پیشرفته نیست، بلکه توانِ تولیدِ محصولاتِ پیشرفته است. 🔰 طی چند دهه ی گذشته صاحبانِ نگاه فرآورده ای به پیشرفت در ایران، #کره_جنوبی را مثال و مصداقِ "پیشرفتِ دفعی و انتقالی" معرفی کرده، صنعتی شدنِ این کشور را به روابط حسنه اش با آمریکا گره زده و نتیجه گرفته اند که باید چون کره، با آمریکا پیوند خورد، پیشرفت را وارد کرد و بدونِ معطلی در ایران برقرار ساخت. ما تا جایی که در این مجال می گنجد، پرده ی پُرچینِ روایت های لیبرال های ایرانی را از روی #تجربه_کره کنار زده و ذهنِ آزاداندیش را در معرضِ واقعیاتِ این تجربه قرار خواهیم داد. ما نشان خواهیم داد که #پیشرفت_کره_جنوبی نه تنها محصولِ امدادهای آمریکایی نبوده، بلکه از جهاتی من جمله "نداشتنِ یک قطره نفت برای صادرات و حتی مصرف داخلی"، "کمبود شدیدِ منابع ارزی برای واردات"، "حضورِ بسیار کمرنگِ شرکت های خارجی در اقتصاد" و... در شرایطی به ظاهر بغرنج تر از "ایران مبتلا به تحریم" قرار داشته است. 🔰 کره جنوبی از ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ مستعمره ژاپن بود. پس از تسلیمِ ژاپن و پایانِ جنگ جهانی دوم، کره به دو قسمتِ جنوبی و شمالی تقسیم شد. قسمتِ جنوبی، به مدت سه سالِ تحتِ اشغالِ نظامیِ آمریکا قرار گرفت. سال ۱۹۴۸ حکومتی بومی به رهبریِ #سینگمان_ری که تحصیل کرده آمریکا بود و اساسا حکومتِ وی یک حکومتِ آمریکایی بود، روی کار آمد. در گزارش سال ۱۹۷۸ کنگره ی آمریکا درباره ی روابطِ واشنگتن-سئول آمده است: "سیاست آمریکا این بوده است که اقلامِ نظامیِ مصرفی به کره ارسال کند و از ایجادِ صنایعِ دفاعی در این کشور اجتناب ورزد." [US, 204, 78-80, Congress 1978] 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari

✍️🏻 بعد از اتمامِ مباحثِ "تاریخ عقائد اقتصادی" حتما پیرامون ایسم های جهان غرب، خاصتا #لیبرالیسم و #نئولیبرالیسم با محوریتِ کتاب و بصورت منطقی سلسله یادداشت هایی خواهیم داشت.

📚 پیرامونِ چیستی و مختصاتِ #نئولیبرالیسم [بخش چهارم] 🔰 مقدمه: عالَم غرب مدرن از اوایل قرن بیستم وارد بحرانِ انحطاطی خود گردید. این دورانِ بحرانِ انحطاطی را با تعابیری چون #پست_مدرنیته و #پسامدرن بیان کرده اند. اگر #لیبرالیسم کلاسیک، ایدئولوژی سرمایه داری مدرن در قرونِ هفده، هجده و نوزده بود. اما #نئولیبرالیسم ایدئولوژیِ سرمایه داری در دورانِ پسامدرن است. نئولیبرالیسم در عین شباهت هایی که با لیبرالیسم دارد، تفاوت هایی نیز دارد. 🔸️ آراء و اندیشه هایی که به شکل گیریِ نئولیبرالیسم انجامید به طور پراکنده در آراء اقتصاددانان و فیلسوفانی نظیر #لودویگ_فون_میزس، #لودویگ_فون_هایک، #کارل_ریموند_پوپر و #میلتون_فریدمن و بعضی دیگر وجود داشته است. همچنین می توان گفت در آموزه های #مکتب_اتریش و اعلامیه ی #انجمن_مونت_پلرین و تئوری های گروه اقتصادِ #دانشگاه_شیکاگو پایه ها و مولفه های بنیادین ایدئولوژی نئولیبرالیسم در همان سال های دهه ۱۹۵۰ به نحوی تدوین گردیده بوده است. اما تا قبل از دهه ۱۹۷۰ میلادی #نئولیبرال_ها همیشه در حاشیه ی قدرت بوده اند و بیشتر به صورتِ چهره های منفرد و در برخی فضاهای دانشگاهی حضور داشته اند. به طور مشخص از سال های پایانی دهه ی ۱۹۷۰ است که نئولیبرالیسم به ایدئولوژیِ مسلط در نظامِ #سرمایه_داری_جهانی بدل می گردد. 🔸️ در سال های دهه ی ۱۹۸۰ در هیأت حاکمه ی ایالات متحده آمریکا نحوی اجماع و وحدتِ نظر بر سر پذیرشِ نئولیبرالیسم به مثابه ایدئولوژیِ مسلط سرمایه داری و پیروی از سیاست های نئولیبرالی پدید می آید که به #اجماع_واشنگتنی معروف شده است. آنا کروکر، دیوید کامرون، آنگلا مرکل، استراوس کان، جان میجر، جان ویلیامسون و نیکولا سارکوزی از مشاهیرِ #سیاستمداران و فعالان نئولیبرالیست هستند. 🔸️ در مطلبِ بعدی اجمالا اهمِّ ویژگی های ایدئولوژی نئولیبرالیسم محضرتان تقدیم خواهد شد که بواسطه این ویژگی ها و شاخص ها می توان به خوبی نئولیبرال ها و سیاست هایشان را شناخت. @taammolatenazari

مختصر و مفید ماجرای ظلم به مردم و کارگران توسط جریان لیبرال در ایران! #طراحی_دشمن #علوم_انسانی_غربی #لیبرالیسم ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar‮