در طول این سالها و در میان همه ی شخصیت هایی که با آنها زیسته و زندگی آنها را از نظر گذرانده ام، دو شخصیت را از نظر ایجاد سرمایه و پایگاه اجتماعی و مدیریت اجتماعی بر مبنای آن موفق تر از دیگران یافتم. یکی مرحوم سیدمهدی طباطبایی ره است که بحق روحانی مردمی و تکیه گاه اجتماعی منحصر بفردی بود. منزل پدری ما نزدیک مسجد و منزل ایشان بود و من -به تبع مرحوم پدرم- بیش از همه به مسجد ایشان رفت و آمد داشتم. حتی در دوران نمایندگی مجلس هم بین ایشان و مردم فاصله نیفتاد. درب منزل ایشان عصرها باز بود و محل مراجعه ی بسیاری از مردم برای امور مختلف، از استخاره و سوال شرعی و پرداخت وجوهات گرفته تا دریافت کمک و.... . نماز را سریع می خواند و بعد نماز بلافاصله شروع می کرد به مسئله و حدیث گفتن، آنهم به زبان ساده، شب‌هایی که ایشان نماز می خواندند شبستان و حیاط تا در ورودی مملو از جمعیت بود. بین دو نماز هم پاسخگوی صفی طولانی برای استخاره. قدرت و نفوذ ایشان در بین مردم از همین طریق بود و نه چیز دیگر. شخصیت دیگر مرحوم حاج احمد آقای شفیعی ره بود. سالها معاون رییس قوه ی قضاییه بود، و قاعدتاً باید با تشریفات رفت و آمد می کرد، اما در روستای خود به مانند یک آدم کاملا معمولی، طوریکه اگر کسی او را نمی شناخت، تشخیص نمی داد که مقابل چه کسی ایستاده. اعتبارش را بی اندازه برای مردم منطقه صرف کرد و حقیقتا خاکی بود. در حدود ده سالی که به روستای ایشان در شمال برای تبلیغ رفت و آمد داشتم، از نزدیک شاهد زندگی ساده و افتادگی او بودم. اینها و شخصیت هایی چنین، کسانی بودند که بی سر و صدا قوام بخش جامعه و تکیه گاه مادی و معنوی مردم بودند. نبود چنین شخصیت هایی واقعا جامعه را دچار ضعف و سستی می کند. اینها رفتند، اما هنوز جایگزینی برای آنها پیدا نشده، خدایشان رحمت کند و در جنان جای دهد. پ.ن: امشب پس از جلسه ای علمی و گفت و گو در باب عوامل قوام و ثبات اجتماعی ، بی اختیار یاد این دو بزرگوار در خاطرم زنده شد. #قوام_اجتماعی @taamollat

✨️عید مبعث مبارک💐

در این شب‌های سرد زمستان، آنچیزی که خستگی روح و روان را فرو می نشاند، یکی نوشتن آخر شب است و دیگری خواندن. این ایام بمناسبت مباحثات در یک حلقه ی علمی با برخی اساتید و دوستان پیرامون نظام اندیشه ی امام ره، این کتاب را در دست دارم، بهمراه برخی منابع دیگر در همین موضوع. باور درستی است که اندیشه و حرکت امام بدون اطلاع از تاریخ زندگی و اندیشه و مراحل تطور آن تقریبا به سرانجام نمی رسد. امام ره تجربه ی زیسته ی پرتلاطمی داشته، چه در سالهای آغازین در خمین و چه در سالهای جوانی در قم و.... و از همان ابتدا از سویی در بطن سنت علمی شیعی قد کشیده و بالا آمده و از سوی دیگر در چهارراه تحولات اجتماعی و سیاسی دوران - مانند حوادث پس از مشروطه، روی کارآمدن رضاخان و....- قرار داشته و در خلال همه ی اینها در جست و جوی طرحی بوده که از سویی حافظ سنت ایرانی و اسلامی باشد و از سوی دیگر استبداد و استعمار را کنار بزند و از سوی دیگر نگاهی رو به جلو داشته باشد. نه مباحثات حلقه ی علمی و نه مطالعه ی این کتاب هنوز به سرانجام نرسیده و راه درازی تا پایان مانده، اما اگر نگاهی به انتهای راه انداخته شود از همینجا معلوم است که تقلیل حرکت امام به یک کنش سیاسی صرف اشتباه محض است. فکر و طرح امام برای ایجاد تغییر در نظامات ایران و امت و جهان دارای لایه های متعدد و نظام مندیست که باید بدرستی دیده و فهمیده شود، از لایه های هستی شناختی و انسان شناختی گرفته تا لایه های جامعه شناختی و معرفت شناختی، و بر خلاف طرح های اصلاحی دیگر که عموما اصلاح بعد مادی را در نظر دارند، طرح امام توأمان ناظر به حیات مادی و معنوی و همگام با تکامل هستی است. و طرح چنین دیدگاه علمی در این دوران حقیقتا شگفت انگیز است. ابعاد هستی شناسی و انسان شناسی امام -که عموما در آثار فلسفی و بعضاً حدیثی ایشان جلوه گر شده- انصافا پرشکوه و برانگیزاننده است. با اینهمه، نه تنها عموم مردم بلکه خواص نیز در تحلیل حرکت امام، دچار تقلیل گرایی شده و تنها عده ی کمی به این لایه ها دقت نموده اند. اگر محققان حوزوی و دانشگاهی حوزه ی علوم انسانی در کنار خواندن سایر نظریات مدتی را به غور در آثار امام اختصاص دهند حقیقتا سزاوار است. @taamollat

یکی از مخاطبان ارجمند کانال، در پی انتشار مطلب فوق👆سوالی چنین مطرح کردند: «سلام علیکم و رحمت الله عرض ادب و ارادت یک سوال می شود لطفا بیشتر درباره ی برنامه ی مسجدتان توضیح بفرمایید؟ "برنامه ی تربیتی و معرفتی مان در مسجد آنست که در طول تقریبا ۳الی۵ سال، یک دور کامل از امهات معارف اسلامی، شامل توحید، نبوت، امامت، عدل و معاد را مبتنی بر مجموع منابع اسلامی، شامل قرآن و سنت و عقل به عموم مردم عرضه کنیم. هدف عمده ی این نگاه رشد فکری متوازن و پرهیز از جزیی نگری در امور دین (مانند نگارش های اخلاقی یا صوفیانه ی صرف و...) و نهایتا رشد متوازن جامعه در همه ی عرصه هاست."»

در جواب آن درخواست چنین نوشته شد: 🔹بعد از سلام و تحیت: آنچه که به عنوان چشم انداز تبلیغ و تربیت در مسجد در نظر گرفته شده، نتیجه ی یک آسیب شناسی از وضعیت فکری و عملی در جامعه است که بر اساس آن معتقدیم بسیاری از نارسایی ها و آسیب ها در جامعه -در حوزه های گوناگون خانوادگی، اقتصادی، روابط اجتماعی و ....- در نظام معرفتی و فهم معیوب ما از مفاهیم دینی ریشه دارد، تقریبا همان آسیبی که شهید مطهری و ... را بر آن داشت که به سراغ تربیت اجتماعی بروند. از این رو رفتیم به سراغ یک دور مرور سبک و عمومی منابع اصلی دین، مانند قران، روایات و تاریخ پیامبر اسلام و اهل بیت تا از این طریق کلیات و خطوط اصلی دین را که مایه ی اصلی ساخت دین و دنیاست عرضه کرده باشیم. خود مرور آیات قرآن با این دید که «قران برای زندگی امروز چه حرفی دارد؟» برای مردم خیلی جذاب است. در خلال این مرور ها به تناسب، دلالت های اجتماعی آن را نیز بیان می کنیم، مثلا همین امشب بمناسبت قرائت آیات ۱۵۰و۱۵۱ سوره ی انعام (معروف به آیات ده فرمان) بحثی داشتیم و داریم درباره جایگاه شریعت در رشد فردی و اجتماعی و سپس نقش احکام شرعی در ساخت اجتماعی(در کنار قانون و فرهنگ) البته با زبان و مثالهای بسیار ساده و عمومی. خطوط کلی دین که از طریق قرآن بیان شد آنگاه می رویم سراغ تفصیلات آن در سنت و تاریخ پیامبر و اهل بیت ع. در همین حین در حال انجام کارهای تربیتی با همین نگاه روی بچه ها و نوجوانان هستیم و تلاش می کنیم از طریق آنان امتداد های عملی این نگاه را هم ایجاد کنیم. مثلا در فاز اول روشن کردن و تنبه دادن به بچه ها نسبت به مسئولیت فردی و اجتماعی شان و سپس وارد کردن آنها به میدان عمل، چه در قالب کارهای علمی و چه در قالب برنامه های عملی و.... 🔹در روش نیز تلاش می کنیم تا با نشان دادن تاثیر این تعالیم در حیات اجتماعی، آن را تا زندگی روزمره امتداد دهیم. از اینرو تاریخ اسلام و ایران و جهان، و همچنین حوادث روز مانند قضایای فلسطین و انتخابات و .... را با رجوع به این مبانی مرور و تحلیل می کنیم. پیوند دادن حوادث روز با متن آیات وو روایات و تاریخ برای مردم بسیار جذاب است. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی #نظام_جامع_اندیشه_اسلامی #تربیت_اجتماعی @taamollat

✅ رابطه بعثت و فطرت در کلام امام علی(ع) 🎙 آیت‌الله احمد مبلغی 🔴 بعثت، نوری است که از افق فطرت برمی‌خیزد، نسیمی است که از سرچشمه حقیقت می‌وزد و بانگی است که جان‌های خفته را بیدار می‌سازد. در این بیداری، انسان به یاد می‌آورد که از کجا آمده است، به کجا می‌رود، و برای چه خلق شده است. بعثت، بازگرداندن انسان به خویشتن، به خدای خویش و به عهدی که از ازل بسته است. 🔴 انسان، در ذات خویش، موجودی عهدبسته است؛ عهدی که در عمق خلقتش تنیده شده، ميثاقی که او را به خدا پیوند می‌دهد. این عهد، نه فقط قراردادی بیرونی، که رشته‌ای از جنس نور است که او را به اصل وجود متصل می‌سازد. چنین میثاقی، انسان را در اوج هستی قرار می‌دهد، اما این اوج، بی‌وفایی انسان را تحمل نمی‌کند. 🔴 بعثت آمده است تا انسان را از بند فراموشی برهاند، تا او را به ادای عهد وادارد، تا او را به سمت حقیقتی که در عمق جانش نهفته است، سوق دهد. 🔴 ای دریغا که انسان، با آنکه در طوفان خلقت، این عهد را بسته است، اما در آرامش غفلت، آن را فراموش کرده است. عهدی که نه می‌داند بسته است و نه به یاد دارد که بر آن استوار است. این فراموشی، چونان ابری تاریک، بر آسمان روح سایه افکنده و او را از نور پیمان محروم ساخته است. بعثت، نسیمی الهی است که این ابر را می‌زداید، قلب را می‌لرزاند، و جان را به طوفان بیداری می‌کشاند ...... 🔻 جهت مطالعه کامل این مطلب در سایت به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/rabete-besat-va-fetrarat/ 🌐 اندیشه ما https://eitaa.com/joinchat/3881369777C45aea07034