eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در روايات اسلامی چه مذمت هایی درباره افراد فحاش آمده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹در روايتى دارد كه عمرو بن نعمان جُعفى مى گويد: « (عليه السلام) دوستى داشتند كه وقتى مى خواستند جایى بروند مصاحبت حضرت را ترك نمى كرد و پيوسته همراه حضرت بود. روزى با حضرت در بازار كفاشان راه مى رفت و دنبالشان غلام او كه اهل سِنْد [۱] بود مى آمد، ناگاه آن مرد به پشت سر خود متوجه شد غلام را خواست، او را نديد و تا سه مرتبه به دنبال برگشت او را نديد، در مرتبه چهارم گفت: «يا اِبْنَ الفَاعِلَةَ اَينَ كُنتَ»؛ (اى زنازاده كجايى؟) 🔹حضرت وقتى اين جمله را شنيدند سر بلند كرده و با دست بر پيشانى خود زدند و فرمود: «سُبحَانَ الله، نسبت ناروا به مادر او مى دهى؟ فكر مى كردم تو پرهيزکار و انسان باتقوايى هستى و اكنون فهميدم چنين نيستى!» گفت: فدايت شوم مادر او از اهل سند و مشرك است (مسلمان نيست و عقد ازدواج جارى نمى كنند) حضرت فرمودند: «آيا نمى دانى كه براى هر ملتى ازدواج هست، (هر فرقه اى براى خود مراسمى دارد) از من دور شو». راوى مى گويد: ديگر او را نديدم كه با آن حضرت راه برود تا آنگاه كه مرگ آنها را از هم جدا كرد. (در روايتى ديگر دارد كه براى هر امّتى، ازدواجى و مراسمى است كه از زنا دورى مى كنند)». [۲] 🔹در روايتى نيز از (عليه السلام) نقل شده كه فرمودند: «در بنى اسرائيل مردى بود كه خدا را پيوسته سه سال دعا مى كرد كه خدا پسرى به او عطا كند؛ وقتى ديد خداوند اجابت نكرد، گفت: پروردگارا، آيا من از تو دورم سخن مرا نمى شنوى يا تو نزديك من هستى و اجابت نمى كنى؟ امام صادق (عليه السلام) فرمودند: در خواب ديد كسى نزد او آمد و گفت: تو خداوند عز و جل را سه سال است با و و غير متقى و مى خوانى، خود را از دور كن و قلبت را از خداوند بترسان و خود را نيكو گردان. حضرت فرمودند: چنين كرد و خداوند دعاى او را مستجاب كرد و فرزند پسرى به او عنايت كرد». [۳] 🔹 مى فرمايد: «اى اهل ايمان هرگز نبايد قومى، قوم ديگر را و استهزاء نمايند، شايد آن قومى كه مسخره مى كنيد بهترين مؤمنان باشند، و نيز بين زنان باايمان، قومى قوم ديگر را مسخره نكند، چه بسا آنها بهترين زنانند و هرگز از هم‌دينان خود نكنيد و با نام و همديگر را نخوانيد كه بعد از ايمان آوردن نام فسق [بر مؤمن نهادن] زشت است و كسى كه توبه نكند ستمكار است». [۴] 🔹آيا ما همان گونه ايم كه مى خواهد؟ من نمى دانم بعضى چه لذتى مى برند كه براى خنداندن چند نفر هر نسبتى و هر هست به افراد مى دهند، هر عيبى كه در ظاهر اندام آنها است با لحنى زشت براى مسخره كردن آن مؤمن مى گويند، هر خصلتى را مثل قدكوتاهى، قدبلندى، بى موئى، چاقى، لاغرى همه را با حالتى زشت براى كوچك كردن او مى گويند، آيا اين روش را خداوند به ما توصيه كرد؟ 🔹آيا اين اعمال مورد رضایت رسول الله (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) است؟ باشد تا روز جزاء روشن شود و هر كس ببيند چه كسى مسخره است، مسخره شونده در اين دنيا یا مسخره كننده در آن دنيا. خداوند در زمره و گم گشتگان از راه حقيقت مى فرماید: «عُتُلٍّ بَعدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ»؛ [۵] (با اين همه [عيب باز] بدگوى و خشن بى اصل و نسبند). در روايتى از پیغمبر در ذيل اين آیه آمده كه: «هُوَ الفَاحِشُ اللَّئِيمُ»؛ [۶] (مراد، پَست است). پی نوشت‌ها؛ [۱] شهرى بين شهرهاى هند و كرمان و سجستان [۲] الکافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ص۳۲۴ [۳] الكافی، همان، ص ۳۲۴ [۴] سوره حجرات، آيه ۱۱ [۵] سوره قلم، آيه ۱۳؛ «در شأن نزول اين آيه و آيات ديگر در اول سوره قلم آمده كه وقتى نازل شد كه مشركان، پيامبر را به پيروى از آئين نياكان و شرك و بت پرستى دعوت مى كردند (مفاتيح الغيب، رازى، دار احياء التراث العرب، چ۳، ج۳۰، ص۶۰۳، سوره قلم، آيات ۹ الى ۱۳)؛ و بعضى درباره «وليد بن مغيره» كه از سران بزرگ شرك بود مى دانند كه اموال عظيمى به پيامبر عرضه داشت و سوگند ياد كرد در صورت برگشت پيامبر از آئين خود به او بدهد: (الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، انتشارات ناصر خسرو، چ۱، ج ‏۱۹، ص ۲۳۱، سوره قلم، آيات ۱۰ الى ۱۳)؛ تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ۱، ج ‏۲۴، ص ۳۸۴، (تفسير: از آنها كه داراى اين صفاتند پيروى مكن)» [۶] الدر المنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، ج ‏۶، ص ۲۵۲، (قوله تعالى و لا تطع كل حلاف مهين الآيات) 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۲، ص۴۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آيا حضور در مجلسی که «غیبت» می شود هم حرام است؟ 🔹همان گونه كه از «گناهان کبیره» می باشد، شركت در و گوش دادن به سخنان غيبت كننده نيز از گناهان بزرگ محسوب مى شود، زیرا تمام ، از همكارى «غيبت كننده» و «مستمع»، آغاز می شود؛ در مقابل اگر كسى به «سخنان غيبت کننده» گوش نسپارد، علاوه بر آن كه در مسیر «نهى از منكر» گام برداشته، مانع تحقق و افشای عيوب دیگران مى شود، در نتیجه مانعی در برابر هتك حرمت، ریختن آبروی دیگران و ديگر می شود. 🔹بر اساس روايات اسلامى، ، همكار غيبت كننده يا به تعبيری يكى از دو غيبت كننده محسوب می شود. (صلى الله عليه و آله) در حدیثی می فرمایند: «اَلْمُسْتَمِعُ اَحَدُ الْمُغْتابِيْنَ». [۱] همچنین (عليه السلام) می فرمایند: «اَلسّامِعُ لِلْغَيْبَةِ اَحَدُ الْمُغْتابِينَ». [۲] (عليه السلام)، هنگامى كه مشاهده كردند شخصی نزد فرزندش امام حسن (عليه السلام) مى كند، فرمودند: «يا بُنَىَّ نَزِّهْ سَمْعَكَ عَنْ مِثْلِ هذا فَاِنَّهُ نَظَرَ اِلى اَخْبَثِ ما فى وِعائِهِ فَاَفْرَغَهُ فى وِعائِكَ» [۳] (فرزندم! گوش خود را از اين گونه سخنان پاك دار، چرا كه او [غيبت كننده] كثيف ترين چيزى را كه در ظرف خود داشت انتخاب كرد و در ظرف تو ريخت). 🔹حتّى در روايات آمده، «شنونده غيبت» بايد به دفاع از برادران مسلمانش برخيزد، و از طريق حمل به صحّت، مدافع او باشد. (صلى الله عليه و آله) در این رابطه می فرمایند: «مَنْ اُغْتِيْبَ عِنْدَهُ اَخُوُهُ الْمُسْلِمُ فَاسْتَطاعَ نَصْرَهُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ خَذَلَهُ اللّهُ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ» [۴] (كسى كه برادر مسلمانش نزد او شود و توانايى بر يارى او داشته باشد و ياريش نكند، خداوند او را در دنيا و آخرت مخذول مى كند). 🔹آن حضرت در حديث ديگرى می فرمایند: «اذا وُقِّعَ فى رَجُل وَ اَنْتَ فى مَلأ فَكُنْ لِلرَّجُلِ ناصِراً وَ وَ لِلْقَومِ زاجِراً وَ قُمْ عَنْهُمْ» [۵] (هنگامى كه و كسى را در ميان جمع مى كنند و تو در آنجا حضور دارى، او را يارى كن و حاضران را کرده و از آن مجلس [گناه] برخيز). همچنین آن حضرت می فرمایند: «اَلسّاكتُ شريكُ المُغْتاب» [۶] (سكوت كننده شريك غيبت كننده است). 🔹 (صلى الله عليه و آله) در حديث ديگرى فرمودند: «اَلا وَ مَنْ تَطَوَّلَ عَلى اَخِيْهِ فى غَيْبَة سَمِعَها فِيهِ فى مَجْلِس فَرَدَّها عَنْهُ رَدَّ اللّهُ عَنْهُ اَلْفَ باب مِنَ الشَّرِ فِى الدُّنيا وَ الاْخِرَةِ، فَاِنْ هُوَ لَمْ يَرُدَّها وَ هُوَ قادِرٌ عَلى رَدِّها كانَ عَلَيْهِ كَوِزْرِ مَنْ اِغْتابَهُ سَبْعينَ مَرَّةً» [۷] (كسى كه بر برادر مسلمانش منّت بگذارد و در برابر كه از او در مجلسى شنيده دفاع كند، هزار در از شرّ و بدى را در دنيا و آخرت از او باز مى گرداند، و اگر دفاع نكند در حالى كه قادر بر دفاع است هفتاد برابر گناه غيبت كننده بر او خواهد بود). ممكن است اين روايت ناظر به مواردى باشد كه شخص مستمع، انسان صاحب نفوذ و با شخصيتى است، بر خلاف غيبت كننده، روشن است سكوت چنين شخصى در برابر هتك حرمت انسان مسلمان، آثار زيانبار تری از كلام غيبت كننده دارد. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ‏۷۲، ص ۲۲۶. [۲] همان. [۳] همان، ص ۲۵۹. [۴] همان، ج ‏۷۴، ص ۵۸. [۵] ميزان الحكمة، ری شهری، محمد، دار الحديث، ۱۴۱۶ق، چ ۱، ج ۷، ص ۴۲۶. [۶] مجموعة ورّام‏، ابن ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه‏، قم‏، ۱۴۱۰ق، ‏چ ۱، ج ‏۱، ص ۱۱۹. [۷] الأمالی، ابن بابويه، كتابچى‏، تهران، ‏‏۱۳۷۶ش، چ ۶، ص ۴۳۰ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ ۱، ج ۳، ص ۱۱۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel