eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
545 عکس
77 ویدیو
490 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
🖊 یادداشت استاد رسول جعفريان دام عزه پيرامون كتاب «نظام حكومت در اسلام» آیةالله سید محمدصادق روحانی دام ظلّه که در مقدمه ویراست جدید کتاب آمده‌است. 📚 بر گرفته از «مجموعه رسائل سياسى ـ اسلامى سال‌هاى ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷» / چاپ مركز اسناد انقلاب اسلامی اين كتاب در سيزده فصل تنظيم شده كه سرفصل‌هاى آن چنين است: 🔹 فصل اول: لزوم تشكيل حكومت 🔹 فصل دوم: آيا حكومت در اسلام انتصابى است؟ 🔹 فصل سوم: حاكم از نظر اسلام 🔹 فصل چهارم: طرز حكومت اسلامى 🔹 فصل پنجم: برنامه حكومت اسلامى 🔹 فصل ششم: حاكم در حكومت اسلامى امتيازى ندارد. 🔹 فصل هفتم: وجوب اطاعت حاكم 🔹 فصل هشتم: مدت حكومت حاكم 🔹 فصل نهم: تعيين حاكم در صورت تعدد 🔹 فصل دهم: لزوم تصدّى مقدار ممكن از وظايف حاكم 🔹 فصل يازدهم: لزوم محدود نمودن حكومت 🔹 فصل دوازدهم: عالمِ تابع حاكم جور، آفت دين است. 🔹 فصل سيزدهم: سكوت عالِم جايز نيست.   نويسنده در مقدمه كتاب از نقش پيامبر (صلى الله عليه و آله) به عنوان يک حاكم اسلامى ياد كرده و بر اين باور است كه با امامت از مسير خود، علما نيز از قلم زدن در آن باره خوددارى كردند. در اين اواخر، با برآمدن ، نظريه دين از سياست پديد آمد و به اين ترتيب باز هم بحث از حكومت اسلامى به عنوان يكى از اصول اسلامى به فراموشى سپرده شد. ايشان با اظهار تأسف از اين‌كه در از قوانين استفاده كردند، از اين‌كه اخيراً كسانى روى نظريه حكومت اسلامى كار كرده و تلاش كرده‌اند تا در آن باره بحث كنند، اظهار كرده است. بحث ايشان درباره ولايت فقيه نيز طى ايشان مطرح شده و در پايان با طرح پرسش اصلى، طرح تنظيم نهايى كتاب را در سيزده فصل ريخته‌اند.   🔹 فصل اول با عنوان لزوم تشكيل حكومت، بحث از ضرورت حكومت اسلامى است. آياتى كه حكومت را به خدا و رسول و واگذار كرده مهم‌ترين قرآنى است. به علاوه، اسلام داشته و روش حكومت پيامبر نيز شاهد اين مدعاست. به علاوه، قوانين فقهى، مانند احكام ، احكام جزايى و مالى و احقاق حقوق همه نشان‌گر آن است كه اسلام سر و كار با حكومت دارد. 🔹 در فصل دوم به چگونگى انتخاب حاكم پرداخته شده است. دو راه وجود دارد و توسط مردم. از نظر مؤلف، حاكم اسلام و از خداست و افزون بر پيامبر و امامان معصوم كه از طرف خدايند، در عصر غيبت، فقها هم از طرف ائمه هستند. ايشان سپس به راه انتخاب پرداخته و شرحى از دموكراسى غير هدايت شده بيان مى‌كند. در ضمن اشاره به انديشه تازه ظهور ميان برخى از روشن‌فكران اشاره دارد كه عمومى را نمى‌پذيرند و انتخاب را تنها در جوامع پيشرفته راه درست مى دانند. 🔹 پرسش اصلى در فصل سوم آن است كه حاكم اسلامى از نظر اسلام چه كسى است. به علاوه، يک حاكم اسلامى، چه ويژگى‌هايى بايد داشته باشد. ايشان تأكيد دارد كه بحث دين و فقه تبيين احكام فقهى نيست، بلكه تأسيس يك نيز هست. نيز براى تحقق همين امر آمده‌اند. به نوشته اين مؤلف «يكى از وظايف بسيار مهم رسول الله (صلى الله عليه و آله) حكومت اسلامى و برپا كردن نظام اجتماعى عادلانه و اجراى احكام و قوانين الهى است». بنابر اين با وجود پيامبر و امام معصوم، پاسخ پرسش اول روشن است. اما در عصر ، امام چه كسى خواهد بود؟ اين پرسشى است كه در بحث از ولايت فقيه دنبال مى‌شود. مؤلف در اين‌جا، به يک يک از موجود استدلال كرده و به كه در اين‌باره شده يا مى‌تواند بشود، داده است. در واقع اين بحث، بحث كتاب است كه اختصاص به موضوع ولايت فقيه دارد. روايات مربوط به اين‌كه «علما ورثه انبياء هستند.»، «فقها امناى پيامبرانند.»، «علما خليفه انبياء هستند.»، «رجوع در حوادث واقعه به علما و فقها»، و نيز «مقبوله عمر بن حنظله» از جمله رواياتى است كه به آن‌ها استناد شده‌است.  اما در پاسخ اين پرسش كه حاكم اسلامى چه شرايطى بايد داشته باشد، به كلى مربوط به و نيز شايستگى، عدم به ، احكام الهى بودن و جز آن اشاره شده است. 🔽 ادامه 🔽 @tafaqqoh