یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند
ایران زنده است
انقلاب زنده است
مُرده، جامعه ای است که آرمان ندارد. جامعهای که آرزو و ایده آل و اسطوره ای ندارد؛ جامعه ای که سودایی در سر نمی پرورد جامعه ای که آماده جانفشانی برای فتح قله ای بلند نیست جامعه ای که برای اینجا و اکنون زندگی می کند محکوم به درجا زدن، خمودگی و افول است؛
قد و قواره ملت ها و ملیّت ها به اندازه بلندی همین آرمان ها و همین افق هایی است که در طول تاریخ چشم به آنها دوخته است
از مهمترین نشانه های دیگر جوامع زنده این است که همواره خود را رصد میکند، دائم به چپ و راستش نگاه می کند به پشت سر و پیش رویش می نگرد خود را با دیگران مقایسه می کند دائم آزمون و خطا می کند آزمایش می کند می سنجد و مدام وضعیت بالفعل خود را با شکل ایده آلش چک می کند. دقیقا مانند یک مجسمه ساز؛ جامعه زنده مدام از خودش می پرسد: به کجا می رویم؟!
جامعه زنده، خلاّق است متحرک است پویاست اهل نوآوری است تجزیه می کند و ترکیب جدید می سازد جامعه زنده، زاینده است، زایش دارد رویش دارد
جامعه زنده اشتباه می کند
جامعه زنده نگاهش به آینده است، امیدوار است، از تصوّر رسیدن به قله ها لذت می برد و بعضاً با موفقیت های معمولی هم شاد میشود و انرژی می گیرد.
جامعه زنده نقد می کند، انتظارات گوناگون دارد ، مطالبه می کند، فریاد می زند، نهی از منکر می کند، هشدار می دهد، عکس العمل های معنادار و هوشمندانه از خود نشان می دهد
جامعه زنده حواسش به همه بخش ها و اندام ها و همه قطعات پازل خوش هست؛ رشدش تک بعدی نیست رشد تک بعدی یعنی حیات تک بعدی، محدود و موقت؛ جامعه زنده کم و بیش به شکل متوازن رشد می کند دقیقا مانند اندام های مختلف یک جسم زنده.
جامعه زنده حواسش به ریشه هایش هست تاریخش را گم نمی کند در تصمیم های جدید تجربه های انباشته تاریخی خود را به کار میگیرد جامعه زنده تاریخ گذشته خود را دوباره زندگی نمی کند عبرت های تجربه شده را دوباره تجربه نمی کند
معتقدم جامعه ایرانی و انقلاب اسلامی با همه فراز و فرود ها و نقص و کاستی هایش زنده است
انقلاب زنده است چون بخش قابل توجهی از جامعه ایران معاصر، وضعیت فعلی خود را با ایده آل ها، اهداف، آرمانها و شعار های انقلاب ۵۷ می سنجند و مقایسه می کنند.
انقلاب روزی تمام خواهد شد که آرمان هایش دیگر مطالبه مردم و سنجه قضاوت آنها نباشد
چنین مباد.
#انقلاب #اسطوره #عبرت #تاریخ #زنده #ایران #آرمان
https://eitaa.com/taherrahimi
یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند:
چرا رای می دهم؟
#من_رای_میدهم چون:
🔻حتی اگر مردم به #سیاست کار نداشته باشند و به آن بی اعتنا باشند سیاست به مردم کار خواهد داشت!
🔻چون تحقق همه آرمان ها و حتی نیازهای واقعی مردم منوط به قدرتمند بودن حاکمیت است حکومت ضعیف نه می تواند #حق ملتش را از دنیا بگیرد نه می تواند در داخل #عدالت را مستقر کند و نه حتی می تواند #امنیت را برای مردم و نخبگانش به شکل پایداری تامین کند. در این دنیای جنگل، ضعیف بودن برای طعمه شدن کافی است از هر نوعش
🔻چون رای دادن یا ندادن من برای کسانی که به دشمنی آنها با این مردم مظلوم شک ندارم؛ «مهم» است چه دیکتاتور صفتان داخلی شان و چه گرگ صفتان خارجی شان که اگر نبود، اینچنین برای آن هزینه نمی کردند. ایضا مشارکت من برای آنها که به دلسوزی شان شک ندارم نیز «مهم» است. یک طرف تشویق عاملان ترور جسم یا تفکر حاج قاسم است به رای ندادن و طرف دیگر خود حاج قاسم است که کلیت نظام را نگهبان #حرم می داند
🔻چون معتقدم چه موافق #نظام باشیم چه نباشیم؛ فعلا و در این شرایط تاریخی تنها راه حفظ تمامیت ارضی ایران حمایت و البته اصلاح و ترمیم حاکمیتی است که چهارگوشه این کشور را نگه داشته است. #تجزیه_ایران توهم نیست؛ سیاست قطعی گرگ های خارجی است که راهش صرفا از تضعیف حاکمیت می گذرد
🔻چون داشته های ایمانی، انسانی و طبیعی این #ملت آنقدر متکثّر و به لحاظ تاریخی آنچنان ریشه دار است که اجازه ناامیدی از بهبود وضعیت و یا یاس از تغییر را بالکل منتفی می کند.
🔻چون نمی خواهم با #انفعال ، فرصت بیشتری برای مصادره خواسته هایم به اربابان پول و رسانه و سیاست بدهم. این حرف درستی است که حاکمان بد عموما توسط مردم خوبی که رای نمی دهند بر گرده توده ها حاکم می شوند!
🔻چون #زنده ام چون زنده ایم و می خواهم این زنده بودنمان را به رخ همه کسانی بکشانم که با تمام وجودشان سرک می کشند که نشستن و تسلیم شدن ما را ببینند
🔻چون خداوند مقرّر کرده است که راه #تغییر در اقوام، تغییر در اراده و #تصمیم آنهاست: انّ الله لایغیّر ما بقوم حتی یغیّروا ما بانفسهم.
خدا آن ملتی را سروَری داد
که تقدیرش به دست خویش بنوشت
#خانه غبار گرفته را تمیز می کنند نه تخریب
https://eitaa.com/taherrahimi
هدایت شده از یه حبه قند / کوتاه نوشت های معرفتی
یه حبه قند
ایران زنده است
انقلاب زنده است
مُرده، جامعه ای است که آرمان ندارد. جامعهای که آرزو و ایده آل و اسطوره ای ندارد؛ جامعه ای که سودایی در سر نمی پرورد جامعه ای که آماده جانفشانی برای فتح قله ای بلند نیست جامعه ای که برای اینجا و اکنون زندگی می کند محکوم به درجا زدن، خمودگی و افول است؛
قد و قواره ملت ها و ملیّت ها به اندازه بلندی همین آرمان ها و همین افق هایی است که در طول تاریخ چشم به آنها دوخته است
از مهمترین نشانه های دیگر جوامع زنده این است که همواره خود را رصد میکند، دائم به چپ و راستش نگاه می کند به پشت سر و پیش رویش می نگرد خود را با دیگران مقایسه می کند دائم آزمون و خطا می کند آزمایش می کند می سنجد و مدام وضعیت بالفعل خود را با شکل ایده آلش چک می کند. دقیقا مانند یک مجسمه ساز؛ جامعه زنده مدام از خودش می پرسد: به کجا می رویم؟!
جامعه زنده، خلاّق است متحرک است پویاست اهل نوآوری است تجزیه می کند و ترکیب جدید می سازد جامعه زنده، زاینده است، زایش دارد رویش دارد
جامعه زنده اشتباه می کند
جامعه زنده نگاهش به آینده است، امیدوار است، از تصوّر رسیدن به قله ها لذت می برد و بعضاً با موفقیت های معمولی هم شاد میشود و انرژی می گیرد.
جامعه زنده نقد می کند، انتظارات گوناگون دارد ، مطالبه می کند، فریاد می زند، نهی از منکر می کند، هشدار می دهد، عکس العمل های معنادار و هوشمندانه از خود نشان می دهد
جامعه زنده حواسش به همه بخش ها و اندام ها و همه قطعات پازل خوش هست؛ رشدش تک بعدی نیست رشد تک بعدی یعنی حیات تک بعدی، محدود و موقت؛ جامعه زنده کم و بیش به شکل متوازن رشد می کند دقیقا مانند اندام های مختلف یک جسم زنده.
جامعه زنده حواسش به ریشه هایش هست تاریخش را گم نمی کند در تصمیم های جدید تجربه های انباشته تاریخی خود را به کار میگیرد جامعه زنده تاریخ گذشته خود را دوباره زندگی نمی کند عبرت های تجربه شده را دوباره تجربه نمی کند
معتقدم جامعه ایرانی و انقلاب اسلامی با همه فراز و فرود ها و نقص و کاستی هایش زنده است
انقلاب زنده است چون بخش قابل توجهی از جامعه ایران معاصر، وضعیت فعلی خود را با ایده آل ها، اهداف، آرمانها و شعار های انقلاب ۵۷ می سنجند و مقایسه می کنند.
انقلاب روزی تمام خواهد شد که آرمان هایش دیگر مطالبه مردم و سنجه قضاوت آنها نباشد
چنین مباد.
#انقلاب #اسطوره #عبرت #تاریخ #زنده #ایران #آرمان
https://eitaa.com/taherrahimi