eitaa logo
شجر
1.4هزار دنبال‌کننده
849 عکس
106 ویدیو
1.7هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
یک تشییع جنازه متفاوت 🔰چرا شهید جمهور از شهیدرجایی و شهید بهشتی متفاوت است؟ 🔶 حضور مردم در بدرقه شهید جمهور و همراهانش عجیب شگفتی ساز شد. اما این حضور میلیونی و چشمگیر از جهاتی با دیگر تجمعات تاریخی ملت ایران متفاوت است. مختصری مرور کنیم تا حرف نهایی: 1⃣ کارگر شرکت هفت تپه می گوید گویا پدرم را از دست دادم. می گوید چندماه حقوق نمی گرفتیم تا اینکه آقای رئیسی آمد. کارگران شرکت احیاشده هپکو شعار می دادند: " سید ما به آسمان پر کشید/ ناجی صنعت به شهادت رسید". هرکس به نحوی غم از دست دادن شهید جمهور را با تمام وجود حس می کند. سهمی که کم و بیش سر سفره اش احساس کرده است. 🔶 لذا برخلاف گذشته و اینبار پشت سر ماشین حمل شهدای خدمت مردمی بودند که صرفا برای وجه ایدئولوژیک جمهوری اسلامی نیامده بودند و نقش این انقلاب را در توجه دادن به دنیا فهم و وجدان کردند. پیشتر هم چشیده بودند اما اینبار قله آن ها بود؛ شهید جمهور و شهید خدمت. 2⃣ یکی از صفحات ضدانقلاب که از زمان مرگ مهسا علیه کشور اقدام کرده بود می نویسد: "امروز در تشییع جنازه شرکت می کنم برای عذرخواهی." بعد هم همه پست های قبلی را پاک می کند. این ماجرا منحصر هم به مخالف نیست. رقبا نیز متوجه شدند سیاست ورزی اخلاقی یعنی چه. نمونه اش آخرین سخنرانی رئیسی در جلسه هیات دولت است که تاکید می کند به حکم ولی و رهبرم غیر از وحدت عمل نمی کنم و حق خود نمی دانم اختلافات را میان مردم ببرم. 🔶 خلاصه اینکه خیلی ها متوجه شدند می توان در دل سیاست رفت و از درون آن با ردای شهادت اوج گرفت و آسمانی شد. اما حرف نهائی اینجاست. مردم ما تشییع جنازه امام را به خاطر دارند. حضرت امام تجلی آن بخش از حاکمیت بود که مردم آنرا قدسی می دانستند. لایه انقلاب و نظام اسلامی. حضور این مردم در دیگر راه پیمائی ها نیز از جمله روز قدس و جشن پیروزی انقلاب اسلامی نیز از همین دست است. 🔶 مردم ما تشییع جنازه شهدا و در راس آن شهید صاحب مکتب و سیدشهیدان انقلاب، حاج قاسم سلیمانی را به چشم دیده اند. شهدای امنیت نیز برای مردم آشنا هستند. دلاورمردانی که غیرت می ورزند و مجاهدانه از کیان انقلاب و خاک و ناموس مردم دفاع می کنند. اما ماجرای شهید جمهور در سطح و لایه دیگری است. در لایه دنیای مردم و با جلوه بیشتری نسبت به امنیت. در سطح معیشت و دنیای مردم. 🔶 شهید جمهور نشان داد که توجه به دنیا و خدمت رسانی مادی نیز در نظام اسلامی می تواند در قله خود رنگ شهادت بگیرد. رئیسی خدمت رسانی دنیایی را هم مقدس کرد. رفتار سیاسی و کنش حزبی را نیز تقدس بخشید. خلاصه اینکه شهید جمهور با شهیدرجائی و شهید بهشتی نیز متفاوت بود. آنها شهدای دوره انقلاب و نظام سازی در مراحل 5 گانه انقلاب اسلامی اند و رئیسی شهید دوره دولت سازی. به همین دلیل آنها به دست دشمنان انقلاب شهید شدند و رئیسی در دل خدمت. 🔶 واپسین سخن اینکه همین خون یعنی کشور با قدرت پیش می رود و حالا در دوره دولت سازی، خون هائی نیاز داشت تا چشم ها باز شود. خونی که رسانه است تا وجدان ها بیدار شود و در داخل و خارج همه بفهمند با انقلاب اسلامی می توان در اعماق دنیا رفت و از فرش به عرش رسید. چه بسا تعبیر دقیقتر اینست که فرش را نیز عرشی ساخت. 🔸 : آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
حیف است؛ خودمان را به این بحثها سرگرم نکنیم 🔶 خیلی مهم است که بدانیم در هر واقعه‌ای به چه چیز نگاه کنیم. چشمها را عادت دهیم به درست دیدن، هر امری ارزش انتخاب و نگاه کردن ندارد. من همه‌ی جنگ رسانه‌ای را خلاصه میکنم در دو کلمه "رویت و روایت" درست. حالا با این مقدمه: 🔶 آنها که وسط این تشییع باشکوه، دنبال ردیف کردن اسمند برای جانشینی رئیسی، سر کارند. بحثهایشان حالم را بد می‌کند. سیاست دینی چیزی نیست جز تحول و انقلاب روحی مردم، عزم مردم. این آتشفشان را ببینیم، فکر کنیم، روایت کنیم، توسعه دهیم، ماندگارش کنیم، عقلانیتش را بگوییم، به خدا قسم همین‌ها شاخص می‌شود برای انتخاب مردم. چرا عادت می‌دهیم خود را به ندیدن. این احساسات صرف نیست این خود خود عقل است. لااقل از سیدابراهیم شهید سبک سیاست ورزی بیاموزیم. 🔶 آنها که ذره بین انداخته اند، روی حرف های بی‌فایده که ترور بوده، نقص فنی بوده، خطای فلانی بوده، اینها هم اشتباه نگاه می‌کنند. نه چون این بحثها ناشی از احساس ترس از دشمن است نه چون این حرفها به نفع دشمن است، نه، نه، چون اصلا این نگاه غلط است. چرا دوست داریم روی نقاط مبهم و مه آلود بایستیم؟ چرا مساله اصلی و روشن‌تر را که اتصال قلوب مردم به دولت و دولتمردان است، که اساسی‌ترین عامل قدرت کشور است رها کرده‌ایم و در پی بحثهای بی‌فایده و بی‌نتیجه ایم، که چه شود؟ 🔶 آنها که نگران آینده‌اند و نگرانی تزریق می‌کنند نیز غلط می‌بینند. خوف خوب است اگر همدوش رجا باشد. ببینید این صحنه‌های شکوهمند امید بخش را، شهید سیدابراهیم که امید اسلام بود، چقدر باید می‌دوید که چنین گره هایی را باز کند و چنان بت‌هایی را بشکند. حالا شکسته. این را نمی‌بینیم و جای خالی ظاهریش را محاسبه میکنیم،بله سخت است خیلی هم سخت است، باید تحمل کرد، چگونه؟ سخنان امام راحل را بشنوید در شهادت رجایی در آن شرایط هولناک تا آرام شوید. تاریخ بعد رجایی را ببینید تا آرام شوید. وقت نگاه کردن به رهبر است، وقت نگاه کردن به مردم است، آرام باید بود آرام‌تر از همیشه. حالا در این بستر اگر نگران جای خالی او هستیم، درست است. 🔶 آنها که دنبال مچ گیری از این و آنند، همانقدر خطا می‌کنند که آنها که دنبال "وحدت بازی" هستند. کاش مسیر وحدت را از سیدابراهیم شهید می‌آموختیم. دنبال این و آن احزاب قدرت‌طلب و ملاحظه کار نرویم، پای حق بایستیم، سیاهه و توده بی‌رنگ گسترده مردم را ببینیم، وحدت اینجا است. بقیه دنبال این واقعیت می‌دوند و متحد میشوند. پیام رهبری هم حتی اشاره به زخم زبانها و توهین‌ها داشت، به برخی وحدت‌بازها بود می‌گفتند همین را نگویید، وحدت خراب نشود. نه، نمی‌شود از مظلومیت رئیسی نگفت. بله مچ‌گیری کردن هم الان وقت مناسبی برایش نیست. اما مظلومیت او جگر همه را سوزانده، به این و آن گیر ندهیم اما نمک هم به زخم مردم نزنیم به اسم وحدت. 🔶 امروز فقط و فقط برگردیم و کمک کنیم به این خونهای پاک، که چه کنند؟ _که کاستی‌های ما را در این جنگ شناختی چندضلعی در مدد ندادن به دولتمردان جبران کنند. _که مبنا و شاخص مدیریت، مطالبه‌گری، و کنشگری ما را ارتقا دهد، اخلاص و تقوا و اخلاق را جدی کند. عقل جمعی را جدی کند، جهاد و تلاش حداکثری را جدی کند، محرومیت فهمی، و مدد به محرومین را جدی کند و.... 🔶 امروز وقت تغییر حقیقی و واقعی ما است. بیایید همه به هم کمک کنیم تغییر کنیم، توبه کنیم، ارتقا پیدا کنیم. همانکاری که الان مردم زیر تابوتها میکنند، همانکاری که تابوتها می‌کنند. 🔸 : آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr
امان از حیرت این روزها 🔶 شما هم اینطورید و هنوز باور نکردید؟ در خانه و محل کار راه می روید و با خود کلنجار که چه شد اینطور شد؟ عکسی از آقای رئیسی می بینید و ممکن است از خود سوال کنید چطور ممکن است؟ حکمتش چیست؟ چه بسا ساعات اولیه حادثه این نجواهای درونی کمتر بود. شاید داغ بودیم و نفهمیدیم. حالا هر چه می گذرد این سوالهای فلسفی بیشتر میشود. 🔶 چطور ممکن است؟ یک نفر با تمام ویژگی هایی که این روزها بدان نیاز داریم بار سفر می بنند و عزم آسمان می کند. چرا؟ آنها که دنبال علت اند و هنوز در پی اینکه بالگرد چطور بلند شد و چطور نشست و چه کسی مقصر است، مخاطبم نیستند. شاید اگر نشانه های اعجاب برانگیز یک عروج معنوی را دقیقتر می دیدند، از علت ها فراتر و دنبال حکمت ها می رفتند. اما حکمت چیست؟ 🔶 یکی می گفت حکمتش اینست که قدر نعمت بیشتر بدانیم؛ قبول. آن یکی می گفت این ماجرا باعث شد رئیسی بیشتر شناخته شود؛ اینهم درست. آن یکی می گفت خیلی ها با این حادثه پیوندشان با انقلاب و حاکمیت و مسئولین خدمتگزار بیشتر شد؛ البته درست است. 🔶 آن یکی می گفت برخی که مخالف نظام بودند با دیدن این صحنه ها دلشان نرم می شود و قدر داشته هایشان را بیشتر می دانند؛ بله. به چشم دیدم. یکی دیگر می گفت رفتن رئیسی سرمایه اجتماعی نظام را بیشتر می کند؛ اینهم درست است. از روی فیلم های تشییع روشن است. همه اینها درست. اما اینها فهم ناقص ما از حکمت این حادثه است. سوال اصلی اینست که واقعا حکمت ماجرا چه بود؟ آنچه می گویند و گفته می شود گویا کافی نیست. 🔶 ما نمی دانیم. راستش همین: "ما نمی دانیم." تنها چیزی که آرامش بخش است اتفاقا همین تعبیر است؛ "ما نمی دانیم." هرطور حساب می کنیم این حادثه بی اندازه سخت و باورنکردنی است. اداره کشور در دست کسی بود که هم اخلاق داشت و هم اهل معنویت بود و هم ولایت پذیر و هم وحدت ساز بود و هم بسیار پرتلاش و البته مردمدار. و حالا فقدانش؛ خب چرا؟ 🔶 شاید باید می رفت تا همین سوال ها پیش بیاید و بفهمیم ما هیچ نمی دانیم. هیچ کاره ایم. به تعبیر اخوان ثالت سرگشته محضیم در این وادی حیرت. فقر مطلقیم. اراده اوست و دیگر هیچ نیست. به تعبیر امیرالمومنین عَرَفْتُ آللّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ العَزَائِمِ، وَحَلِّ آلْعُقُودِ، وَنَقْضِ آلْهِمَمِ. می فرماید: «خداوند را به‌وسيله بَرهم خوردن تصميم‌ها، فسخ پيمان‌ها و نقض اراده‌ها شناختم» آنچه از رفتن شهیدجمهور می فهمم اینست که هیچیم. به قول مولانا اندر ره دوست فقر مطلق خوشتر/کاندر ره او خوار بود محتشمی. باید بدانیم و بدانید که همه نقشه هایمان در مقابل اراده حق نقش برآب است. فقر محضیم. نه فقیر که فقیر ذاتی است که به صفت فقر موصوف شده است؛ فقر محض یعنی هیچ. ربط محضیم. 🔶 حالا با این وصف از تدبیرمان سخن بگوئیم. اندازه مان را بشناسیم و اراده کنیم و با این شناخت وارد عرصه سیاسی شویم. با این که هیچیم. چه بسا همین صفت خیلی از اراده ها و تدبیرها را جابه‌جا کند. بدانیم و وجدان کنیم که فوق همه اراده ها اراده اوست. روح امام شاد چقدر این هیچ بر زبانش بود. و فرمود: نیستم نیست، که هستی همه در نیستی است/ ‏هیچم و هیچ، که دَر هیچ نظر فرمائی. 🔸 : آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
ترجمانِ عملی کتاب طرح کلی 🔶 چرا باید از شهید رئیسی الگو ساخت و چرا باید از او حرف زد؟ برای روایت‌کردن رئیسی نباید تنها به سراغ مبارزه با فساد یا رونق تولید یا مردمی‌بودنش یا... رفت. باید به سراغ نگاه و بینشی از او رفت که این عملکرد را باعث شده است. رئیسی یک رئیس‌جمهور با قابلیت تمدن‌سازی بود. او مبانی و چهارچوب قوی برای انجام خدمت در سِمت ریاست‌جمهوری جامعه اسلامی داشت. آنهایی که در محضر کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی تلمذ کرده‌اند می‌فهمند این شهید بزرگوار همچون شهید سلیمانی توحید طرح کلی را خوب فهمیده‌ بود. همان توحیدی که اختلاف طبقاتی را نفی‌ می‌کند و شکل و شمایل جامعه را توحیدی و بر مدار دستور الهی می‌خواهد. مردمی‌بودن رئیسی بی‌شک از این نگاه برخواسته‌ است او خود را برتر از مردم نمی‌دید و خود را با مردم برابر و بلکه خود را خدمتگزار آنها می‌دید. 🔶 در بینش اسلامی انسانی بر انسان دیگر برتری ندارد مگر به تقوا، و آن هم نه باعث مزیت مادی که بلکه موجب مسئولیت بیشتر است. در بند اول کتاب طرح کلی می‌خوانیم که مسلمان باید مسئولیت‌پذیر باشد و برای گرفتن یک مسئولیت باید تلاش کند تقوایی در حد‌ و‌ اندازه آن کسب‌ کند و گرنه کج می‌رود. شهید رئیسی تقوایش هم‌سنگ رئیس‌جمهور‌ بودنش بود. برای همین منحرف نشد و از جایگاهش سوء‌استفاده نکرد. در این نگاه شرط مسئول‌شدن در کشور اسلامی فقط تحصیلات و توان و تجربه و علم نیست، تقوا یک عنصر مهم است و ممیزه فرهنگ اسلامی از دیگر فرهنگ‌‌هاست. او معنویت و اخلاق را به عرصه‌ی سیاست بازگرداند. سیاست همراه با معنویت و اخلاق که ضامن آن تقواست نقطه مقابل سکولاریسم است؛ و ایشان با تمام این خصوصیات، سه سال با تمام دنیای اکثرا دین‌گریز رابطه‌ای بر پایه ولایت به معنی آنچه در طرح کلی است، داشتند. 🔶 ولایت طرح‌ کلی که به معنای همبستگی و هم‌جبهه بودن است، روابط یک جامعه اسلامی و جوامع دیگر را بر سه دسته تقسیم می‌کند. کسانی که مکتب و تعهدات ایمانی و آرمان‌هایشان شبیه ماست و در مقابل استکبار می‌ایستند، با ما هم‌جبهه و پیوسته‌اند. جنگ آنها جنگ ما و دوستی‌شان دوستی ماست. حمایت از آنها وظیفه ایمانی ماست. برخی کشورها با ما اشتراکات ایدئولوژیکی و مکتبی ندارند اما خوی استکباری و استعماری هم ندارد و به اصطلاح شریک راهبردی هستند. رابطه ما با آنها براساس منافعمان هست. جنگ آنها جنگ ما نیست و لزوما صلح آنها صلح ما نیست. روابط ما با آنها براساس عزت، احترام متقابل و منافع مشترک و منافع ملتمان است. با دسته سوم که خوی استکباری و استعماری دارند هیچ رابطه‌ای نداریم و اگر هم بنابر مصالحی بر میز مذاکره بنشینیم از موضع قدرت و برتری و عزت با آنها برخورد می‌کنیم و هرگز به آنها خوش‌بین نیستیم. 🔶 در سیاست وزارت خارجه‌ی شهید رئیسی به‌خوبی می‌شود این صف‌بندی را دید. هم‌جبهه با جبهه مقاومت در منطقه، همکاری با بسیاری از کشورهای بدون موضع استکباری، از چین و روسیه گرفته تا کشورهای عربی و کشورهای منطقه و آفریقایی و آمریکای لاتین و...، و از طرف دیگر مواضع قدرتمند،انقلابی و اعلام بی‌نیازی در مقابل خودکدخداپنداران مستکبر. در مقابل کسانی که سیاست خارجه را به انزوا یا وابستگی تقلیل می‌دادند، سید ابراهیم رئیسی و وزیر شهیدش امیر عبدالهیان با پایبندی به این صف‌بندی قرآنی، از موضع عزت روابط خارجه را به نفع ملت سامان‌دهی کردند. 🔶 شهید رئیسی عزیز خود چنین انسانی با رویکرد تمدنی به دین بود اما زمان لازم بود که این بینش و رویکرد در بدنه دولت و کارگزاران نظام رسوخ کند و آنها تربیت شوند و دولتی ساخته شود در حد و قواره تمدن‌سازی اما متاسفانه اجل مهلت نداد. با این وجود سه سال کوتاه و در عین‌حال پربار و پربرکت خدمت او و خود شخص ایشان نمونه‌ای در پیش‌روی مردم است که باید تحلیل و تدقیق و تبیین شود و ابعادش مشخص شود تا قابل الگوبرداری برای دیگران شود. شناخت او و ویژگی‌های مدیریتی‌اش در حد رئیس جمهور کشوری که داعیه‌ی تمدن‌سازی دارد، می‌تواند شاخص خوبی برای انتخاب کارگزاران آینده نظام در راستای این هدف باشد. 🔸 : سرکار خانم محدثه زندی 🆔 @tahlil_shjr
✅ شهید جمهور نماد وحدت ملی و ایجادگر استاندارد جدیدی در مدیریت 🔶 پس از سال ها فردی پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت که ثبت نام، مدل تبلیغات، برنامه ها و دست آوردهای ۳۳ ماهه آن نماد وحدت ملی، استفاده و مشارکت همه ی گروه های مختلف و ایجادگر استاندارد جدیدی در مدیریت کشور بود. او نه تنها قائل به انحصار در عده ای خاص نبود بلکه اعتقاد راسخ به استفاده از ظرفیت‌های مردمی در اداره کشور داشت و معتقد بود جز مردم کسی نمی‌تواند کشور را به دروازه های تمدن اسلامی نزدیک تر گرداند. 🔶مدل مدیریت جهادی و خستگی ناپذیر ایشان استاندارد جدیدی در عرصه مدیریت کشور را طراحی نمود که با این استاندارد هر کسی قصد کاندیداتوری برای ریاست جمهوری چهاردهم را دارد باید خودش را با استاندارد ایشان تطبیق دهد و بداند قرار است چه علم بزرگی را به دستش بگیرد. استاندارد جدیدی که مبتنی بر چند مولفه قوی است؛ خستگی ناپذیری، تلاش بی وقفه، مردمی بودن، ساده زیستی و... 🔶 امیدواریم فقدان «رئیسی عزیز» و داغ او به‌سان سوخت قوی‌ای باشد برای رانش بیشتر موتور محرکه‌ی مشارکت در انتخابات آتی و او همانند انتخابات ۱۴۰۰ در انتخابات هشتم تیرماه ۱۴۰۳ هم نماد وحدت و انسجام ملی گردد. به امید مشارکت حداکثری ملت در انتخابات مهم پیش‌رو و جبران گذشته. 🔸 : آقای رسول رئیسی 🆔 @tahlil_shjr
باید به رئیسی به عنوان یک الگو نگاه کرد 🔶 سید حسن نصرالله: ما نیاز به الگوبرداری از این شهیدان داریم. ایشان را در سه مسئولیت شناختیم، تولیت آستان قدس، ریاست قوه قضاییه و منتخب مردم به عنوان رئیس‌جمهور. در مسئولیت اول، ایشان خادم الرضا بودند. این لقب شریف و بزرگی است. خدمت به زائران کار بزرگی است. ایشان تحولی را در این مرحله ایجاد کرد و خدمات آستان قدس در دوران مدیریت ایشان به محرومان افزایش زیادی داشت. 🔶 در قوه قضاییه هم تحول ایجاد کرد و مهم‌ترین آن نیز رهایی از بروکراسی اداری بود و پرونده‌ها را هم خیلی زود به سرانجام رساند. در دوران ریاست‌جمهوری هم به‌عنوان خادم ملت، شبانه روز کار کرد. به مناطق محروم و دورافتاده می‌رفت، در سیل و غبار و خطر به دیدار مردم و محرومان می‌رفت. او عالم، فقیه، مومن، اهل دیانت، اهل تقوا، تواضع و دوستدار و خدمتگزار مردم بود. در مواجهه با طاغوت‌ها و فرعون‌های زمان شجاع بود. او حامی مقاومت بود. ابراهیم رئیسی را باید در تمام مراحلی که در طول سالیان خود پشت سر گذاشتند، به عنوان یک الگو نگاه کرد. 🆔 @tahlil_shjr
جامعه شناسی در ایران منفک از جامعه و مردم است 🔶 جامعه شناسی در ایران منفک از جامعه و مردم است و از آنجا که بخش قابل توجهی از محققان حوزه علوم اجتماعی در دانشگاه های ایران فهم درستی از دین به مثابه محوری ترین مؤلفه فرهنگ ایرانی ندارند نمیتوانند به شناخت و درک درستی از جامعه ایرانی و مختصات آن نائل آیند. تلاش جامعه شناسی در ایران اساساً معطوف به حل مسائل جامعه ایرانی نیست و گاه نه تنها قادر به ارائه نسخه قابل استفاده ای برای جامعه نیست بلکه گاه خود مسئله می آفریند. 🔶 محققان حوزه علوم اجتماعی در ایران مدتهاست که به بیماری سختی دچارند و آن هم نافهمی عمیق از انسان و جامعه ایرانی است. لذا بدون توجه به واقعیت و تجربه زیسته جامعه ایرانی و تنها با اتکا بر نظریه هایی که ریشه در نظام معرفتی و اندیشه ای غرب دارد به دنبال توصیف و تحلیل جامعه ایرانی و تحمیل نظریه بر واقعیت جامعه ما دارند. عمق این نافهمی بدنه ضعیف و نحیف جامعه شناسی به ویژه در زمانی که شاهد حضور چشمگیر و میلیونی مردم در حرکت های جمعی در مقیاس بسیار وسیع و غیر قابل وصفی هستیم قابل لمس است. 🔶 چرا که حضور میلیونی مردم در راهپیمایی های سیاسی یا مذهبی، اربعین، تشییع پیکر سردار سلیمانی و همچنین تشییع شهدای خدمت در سطح کشور به ویژه تهران و مشهد همه معادلات و محاسبات محققان دانشگاهی را به هم میزند و تحلیل های به ظاهر علمی و جامعه شناسانه که غالباً دلالت بر کمرنگ شدن دین و دینداری در جامعه و شکاف عمیق میان دولت و ملت دارد را با تردید و چالشی عمیق روبرو می سازد. 🔶 به همین خاطر است که محققان علوم اجتماعی در دانشگاه ها اساساً به سراغ تحلیل پدیده اربعین نمی روند و یا در مواجهه با حضور میلیونی مردم در تشییع پیکرهای شهید سلیمانی و شهید رئیسی سکوت اختیار میکنند چون یا قادر به درک این پدیده نیستند و یا چون این پدیده ها و نظایر آن، آنان را با چالش عمیق معرفتی و نظری و روش شناختی دچار میکند ترجیح میدهند یا به آن فکر نکنند و یا آن را ناچیز و بی اهمیت جلوه دهند. 🔶 پدیده جمعیت و حضور میلیونی مردم در حرکتهایی با مضامین مذهبی سیاسی نظیر اربعین، تشییع پیکر شهید سلیمانی و شهید رئیسی و دیگر شهدای خدمت دلالت بر یک واقعیت مهم و غیر قابل انکار دارد و آن اینکه واقعیت جامعه ایرانی آن چیزی نیست که در متون و مکتوبات و گفتارهای محققان حوزه علوم اجتماعی در ایران توصیف و روایت میشود. محققان حوزه علوم اجتماعی باید پاسخ دهند که چگونه علیرغم ادعای آنان مبنی بر شکاف عمیق میان دولت و ملت، میلیونها ایرانی در تشییع رئیس جمهور و دیگر شهدای خدمت حضور یافتند و از عمق جان برای دولتمردان و کارگزاران سیاسی خود گریستند. 🔶 محققان حوزه علوم اجتماعی باید پاسخ دهند چگونه از نظر آنان، عده ای خاص از جامعه صرفاً به دلیل همسویی با نظرات و انگاره های سیاسی آنان مردم تلقی میشوند اما این حجم وسیعی از جمعیت میلیونی و متراکم، مردم به شمار نمی روند؟ آنان باید پاسخ دهند که چگونه از نظر آنان این جمعیت میلیونی نماینده مردم ایران نیستند اما جمع خاص و محدودی که بر عریانی و بی حجابی اصرار می ورزند و یا در تجمعات فحش های جنسی و رکیک به مخالفان خود نثار میکنند و یا کسانی که در گوشه ای از ورزشگاه، حاملان پرچم فلسطین را با زشت ترین الفاظ مورد اهانت قرار میدهند نماینده مردم تلقی میشوند. 🔶 باید پذیرفت که جامعه شناسی در ایران منفک از جامعه و مردم ایران است. پدیده جامعه شناسی و جامعه شناسان در ایران خود به مثابه یک موضوع پژوهش و مطالعه اجتماعی میتواند و باید در لیست اولویت های پژوهشی محققان و پژوهشگران قرار گیرد. نگاهی انتقادی، دقیق و دور از سوگیری های متداول و متعارف دانشگاهی به رویکرد حاکم در حوزه جامعه شناسی در ایران می‌تواند افق های جدیدی را پیش روی جامعه ما بگشاید. 🔸 : آقای جواد نظری مقدم 🆔 @tahlil_shjr
راوی کفایت و کارآمدی شهید مظلوم باشیم 🔶 رئیس جمهور‌ مغتنم، عالم، مجاهد، خدمتگزار، مردمی، از بهترین‌ها، صمیمی، جدی، برادر خوب، پرتلاش، با کفایت و کارآمد، چند عنوانی است که رهبر انقلاب «تنها در روزهای اخیر» در توصیف شهید مظلوم آیت‌الله رئیسی به کار بردند. این متن اما می‌خواهد روی دو عنوان تمرکز کند: «با کفایت و کارآمد». 🔶 شهید مظلوم، این روزها بیشتر با اخلاص و صدق و صفا توصیف شده اما حقیقت آن است که او نه فقط در بعد شخصی و فردی و معنوی، که در ابعاد «مدیریتی و اجرایی» هم بی‌نظیر بود. بی‌نظیر نه فقط در تلاش و پرکاری، که دقیقاً یعنی هم «کار درست» را می‌دانست و هم آن را «به درستی» انجام می‌داد. «با کفایت و کارآمد» یعنی همین. 🔶 اما چرا گفتن این نکته امروز از هر چیزی مهم‌تر است؟ برای آن که از همین امروز خطوط رسانه‌ای کاندیداهای احتمالی شروع خواهند کرد به گفتن اینکه «اخلاص خوب است اما جای کارآمدی را نمی‌گیرد». مغالطه‌ای که ناکارآمدی را فرض گرفته و خود را نماینده آن خواهد دانست. 🔶 امتداد مظلومیت رئیس جمهور با کفایت و کارآمد شهید در این است که او را صرفاً یک سید مخلص مردمی معرفی کنیم؛ کارآمدی و کفایت او نباید در حاشیه ویژگی‌های دیگرش قرار گیرد. 🆔 @tahlil_shjr
تغییر معنای نماز جمعه! 🔶 رهبر معظم انقلاب اسلامی امام‌خامنه‌ای مدظله‌العالی چند روز پیش (شنبه ۱۴۰۳/۰۳/۰۵) در دیدار خانواده‌های شهدای خدمت، یکی از نکات برجسته درباره مرحوم شهید آل‌هاشم را تغییر معنای نماز جمعه خواندند و خاطرنشان کردند: «مرحوم آل‌هاشم از زمانی که به امامت جمعه تبریز منصوب شد، این نماز را از یک عمل عبادی صِرف به یک عمل جامع عبادی، معنوی، خدماتی و مردمی تبدیل کرد.» 🔶 سیدمحمدعلی آل‌هاشم برای مردم تبریز، چهره شناخته‌شده و افتاده‌ای بود. می‌توانستند او را احتمالاً در اتوبوس‌های شرکت واحد که برای جابه‌جایی مسافران استفاده می‌شد، ببینند. از اولین اقداماتی که پس از تصدی امامت جمعه تبریز انجام داد، برداشتن موانع بین مردم و مسئولان بود. ایشان در قامت امام جمعه، امامتش تنها مختص روز جمعه و صحبت پشت تربیون نبود، بلکه امام تمام روزهای هفته بود. بانی «میزهای خدمت» در کشور بود و اولین بار میز خدمت را در تبریز دائر کرد. هر هفته چند مدیرکل می‌آیند و به صورت حضوری به مشکلات مردم رسیدگی می‌کنند. 🔶 ایشان با بدنه مردم ارتباط بسیار نزدیکی داشت و مشکلات مردم را رسیدگی می‌کرد. به بازار می‌رفت و به کسبه سر می‌زد، با خانواده‌های شهدا دیدار و ارتباط قلبی با مردم داشت. شهید آل‌هاشم خودش را محدود به قشر خاص مذهبی و انقلابی نمی‌کرد. در استان آذربایجان و شهر تبریز طیف‌های گوناگونی حضور دارند. ایشان می‌گفت ما با لیدرهای برخی گروه‌ها و اقشار اجتماعی کاری نداریم، ولی جوانانی که دنبال آنها می‌روند، بچه‌های ما هستند و ما نمی‌توانیم به آنها بی‌توجه باشیم؛ لذا در مجامع ایشان حضور پیدا می‌کرد. نتیجه این نوع تعامل این بود که ایشان پدیده و الگویی شد برای همه مسئولان به ویژه ائمه جمعه که نمایندگان رهبر معظم انقلاب و امتداد گفتمان رهبری هستند و باید نمایان‌کننده سیره امام جامعه باشند. ایشان این تصویر ماندگار را نه در ذهن مردم تبریز و آذربایجان، بلکه در ذهن همه مردم به ویژه نسل جوان ما ماندگار کرد و تراز نماز جمعه را بالا برد و فرهنگ و مشی جدید در امام جمعه‌ای ایجاد کرد. 🔸 : آقای حسین عباسیان 🆔 @tahlil_shjr
افطاری در کنار رئیس‌جمهور 🔶 یاد یک خاطره افتادم. حیفم می‌آید نگویم. اردیبهشت ۱۴۰۱ بود و من آن وقت‌ها یکی از کارگرهای شرکت فیروز بودم. خیلی‌ها می‌دانند که شرکت فیروز هم مدیرش معلول است و هم پرسنل معلول هستند. از من نابینا گرفته تا آن کسی که ویلچری هست؛ مثل میوه‌های روی چرخ تبافی در همیم، کج و راست، ریز و درشت، بزرگ و کوچک، کال و رسیده، همه در همیم. روزهای آخر ماه رمضان بود. و من برای شب‌های احیا رفته بودم حرم امام رضا (ع). شب بیست و یکم هنوز توی راه بودیم و نرسیدم و تنها به احیای شب بیست و سوم حرم رسیدم. فردای آن روز هم برگشتم. حدود یک روز توی راه بودم، تا اینکه بالاخره دم‌دم‌های سحر رسیده بودم خانه. فردا قرار بود رئیس‌جمهور بیاید شرکتمان و به کارگرهای معلول سر بزند. 🔶 خیلی‌ها را تعطیل کردند. سرشیفت که آدم شوخی بود، از وسط سالن داد زد: «سمیه چون تازه نفسی و از مشهدم برگشتی، برو تو لیست اضافه‌کار اجباری. اون لبخند ژکندتم از رو لبت جمع کن». خنده‌ام گرفت. آخر من اصلاً لبخند نزدم. البته از این توفیق اجباری بدم نیامد. دوست داشتم ببینم رئیس‌جمهور با معلول‌ها رفتارش چجوری است. رئیس‌جمهور زیاد دیده بودم، اما توی مصلی و مشغول داد و بیداد. فردا از راه رسید. مادرم یک نامه‌ی طویل گذاشت توی کیفم که به رئیس‌جمهور بدهم. راستش را بخواهید من زیاد با نامه کنار نمی‌آیم. نامه را ندادم. خیلی هم گرفتار بودم، ولی بی‌خیالش شدم‌. توی این وضع بد مالی همه‌اش مسکن ملی ۴۰ تومن می‌خواست، با ماهی ۷ تومان. چطور باید ۴۰ می‌دادم؟ گفته بودند هر ۴، ۵ ماه ۴۰ تومان. ولی مسکن ملی قزوین هر ماه پول می‌خواست. 🔸آن روز سید آمد و علی‌رغم مشکلاتم نامه را ندادم. سید وارد شرکت شد. ما کلی معلول بودیم و مشغول تولید. برایش جالب بود که معلول‌ها صاحب شغل هستند. نزدیک افطار بود. توی دلم گفتم: «الان براش میز جدا چیدن». نزدیک اذان انتخاب کردند چند نفر با آقای رئیسی نماز بخوانند. من هم جزئشان بودم. نماز اول وقت را خواندیم و بعدش هم افطار. هرچیزی که جلوی دست من کارگر بود، جلوی ایشان هم بود؛ از سوپ جو سرد بگیر تا قیمه‌نثار قزوین. هرچند آن سال من را بی‌دلیل اخراج کردند و الان من بی‌کارم، با کلی سابقه کار، و دارم نانم را از دل مجازی درمی‌آورم. اما فقط خواستم بگویم تنها رئیس‌جمهوری بود که من باهاش سر یک سفره نشستم. 🔸 : نوشته های یک روشندل، سرکار خانم سمیه شریفی‌خواه 🆔 @tahlil_shjr
سفر به وزارت‌خانه 🔶 آقای رئیسی علاوه بر سفرهای گسترده استانی، سفرها یا برنامه‌های نظارت ستادی در وزارتخانه‌ها را تعریف کرد. گفت: «می‌خواهم بروم به ستاد وزارت‌های مختلف مثل نفت و انتظاراتم را از منظر رئیس قوه مجریه از وزیر نفت بخواهم.» این تدبیر مدیریتی ویژه بود. بعضی موقع‌ها به استان‌ها می‌رویم. متوجه مشکل استان میشویم ولی کی باید این مشکل استان را حل کند؟ باید ستاد وزارتخانه در تهران حل کند، نه در همان استان. فرق میکند رئیس‌جمهوری برود در ستاد وزارت‌خانه صحبت بکند انتظاراتش را بگوید گزارش ببیند کارها را مطالبه‌ بکند یا نکند. 🔶 آقای احمدی‌نژاد سفر استانی زیاد داشت ولی دو تا کمبود داشت: ۱) برنامه ۲) نظارت وزارتخانه‌ای. آقای رئیسی هر دو را جبران کرد. هم برنامه داشت که سند تحول بود، هم سفرهای نظارت وزارتخانه‌ای و ستادی که معاونت‌ها و ادارات دولت را به خط بکند. این کار در گذشته سابقه نداشت. سنت‌ حسنه‌ای بود که آقای رئیسی در قوه مجریه پایه گذاشت. 🔸 : آقای سیدمحمد صاحبکار 🆔 @tahlil_shjr
تقوای سیاسی 🔶 آقای رئیسی سال 96 وارد انتخابات ریاست جمهوری شد. انتخابات پرشور بود و رقابت سنگین با رئیس‌جمهور مستقر. همه می‌گفتند آقای رئیسی می‌تواند ورق انتخابات را برگرداند. فکر میکردند چون سال‌ها در سازمان بازرسی کل کشور و در مجموعه قوه قضائیه حضور داشته، اخبار و اطلاعات بسیاری برای گفتن دارد. اما وارد این موضوعات نشد. بگم بگم‌های تاریخی راه نیانداخت. خودش میگفت:‌ «به واسطه مسئولیتم اطلاعات دقیقی در دسترسم بوده. پرونده‌های افراد مختلف دستم بوده اما نباید در رقابت‌های سیاسی این‌ها را خرج کنم. 🔶 این اطلاعات را باید برای گسترش عدالت و منافع کشور به کار گیریم، نه غیر آن. ولو رئیس جمهور هم بشوم. به چه قیمت؟» در انتخابات تلاش کرد ولی باخت. حاضر نشد با روشی که به نظرش درست نبود پیروز شود. نکته مهمی بود در زیست سیاسی‌اش. تقوای سیاسی داشت. خدا هم به این عملکرد سیاسی عزت داد و شهادت قسمتش شد. 🔸 : آقای سید محمد صاحبکار 🆔 @tahlil_shjr