eitaa logo
شجر
1.1هزار دنبال‌کننده
776 عکس
38 ویدیو
1.7هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
رئیسی چه کرد؟ 🔶 سال ۹۶ را یادتان هست؟ وقتی روحانی و جهانگیری رقیب انتخاباتی رئیسی عزیز بودند! چه هتاکی‌ها که نکردند! چه بی‌ادبی‌هایی که نکردند! به او تهمت زدند، اما او فقط سکوت کرد. گفت من از آنچه مربوط به دستگاه قضا می‌شود، در مورد روحانی و معاون اولش خبر دارم، اما هیچ نمی‌گویم. 🔶 رئیسی سال ۹۶ برنده شد. در اخلاق برنده شد. در سیاست‌مداری برنده شد. در کشاکش حفظ نظام که اوجب واجبات است برنده شد. در صداقت برنده شد. در سعۀ صدر برنده شد. سال ۱۴۰۰ هم همه جوره برنده شد. به او تهمت بی‌سوادی زدند، اما او آرام فقط توضیح داد. به او توهین کردند، گفتند سندروم بی‌قرار صندلی داری، اما او متانت به‌خرج داد. اخلاق و معنویت او، رقبایش را ادب کرد. او یک روش دیگری در ادب کردن، در دفاع کردن از خود، در مواجهۀ با تهمت‌های و دروغ‌ها و توهین‌ها را نشان مردم داد. 🔶 امروز ما بیش از همیشه نیازمند همان شیوه هستیم. فقط این جنس آدم‌ها می‌توانند به مردم ایران خدمت کنند. فقط اینها می‌توانند در این کشور پیشرفت را رقم بزنند. منهای اخلاق سیاسی، منهای معنویت، منهای ازخودکذشتگی، منهای کار برای خدا، از کسی کاری برنمی‌آید. ایران با همه‌جا فرق دارد، مردمش با همۀ مردم دیگر فرق دارند. مردم ایران قلبا عاشق سیاستمداران صادق و باظرفیت هستند. 🔸 : حجت الاسلام اسماعیل فخریان 🆔 @tahlil_shjr
نکنید رفقا! همه با هم ضرر میکنیم. 🔶 بعد از شهادت شهید رئیسی جریان غربگرا دو راه حل بیشتر نداشت، یا باز هم تحریم انتخابات، یا حضور جدی، تحریم انتخابات بعد از شهادت رئیسی به معنای حذف و نابودی این جریان بود. آنها باید بین بقای خود و تقویت نظام از یک سوی و حذف خود و ضربه به نظام از سوی دیگر یکی را انتخاب می‌کردند. انتخابشان طبیعتا اولی بود. لذا خاتمی و روحانی هر دو تمام قد پای کار آمدند. 🔶 اصل حضور این جماعت باعث می‌شد بخش زیادی از بدنه اجتماعی قهر کرده با انتخابات وارد صحنه شوند. هر چقدر اینها جنب و جوش بیشتری کنند، بدنه بیشتری را وارد انتخابات می‌کنند و پروژه تحریم انتخابات به لحاظ تاریخی نابود می‌شود. بعضی دوستان ما عادت کرده‌اند به دوقطبی، می‌گویند مناظرات خوب نیست، چرا، چون دنبال همان حال و هوای جنگ و مسخره کردن و تهمت و توهین اند، وقتی می‌بینند قالیباف و جلیلی با این مسیر همراه نیستند و صدا و سیما هم طوری برنامه ریزی کرده که چنین نشود شاکی میشوند، این اشتباه است. 🔶 صحنه اگر اختلافات درش حاد شود و احساسی شود، و درش عقلانیت و اخلاق کم شود، ضربه به انقلاب میخورد و کمک به دشمن میشود. این قاعده کلی دلایل روشنی هم دارد. اگر حریف احساس ضعف کند، ممکن است برود به سمت راه حل قبلی، یعنی قهر، این خوب نیست. اگر هم بیاید و پیروز شود نتیجه‌اش یک فضای یأس و سرخوردگی در بین بهترین نیروهای انقلاب شکل میگیرد، همانکه دشمن میخواهد، اگر هم بیاید و شکست بخورد، حال وحدت اجتماعی کم است و این باعث می‌شود قدرت کشور در مقابل دشمن و هم برای حل مسائل داخلی کم باشد. بعلاوه و مهمتر اینکه آنها موفق شده‌اند بخشی از بدنه رأی متدینین را هم بکنند و با خود همراه کنند، در فضای دو اختلاف و احساسات این بدنه مذهبی که چه بسا تا پیش از این در سبد رای شهید رئیسی هم بودند به جریان طرف مقابل اضافه میشوند و این بسیار خطرناک است. بسیار. 🔶 از آن خطرناک‌تر کسانی هستند که دوتایی نفی و اثبات قالیباف و جلیلی را دنبال میکنند، اینها نمی‌فهمند در ادامه اگر قالیباف بماند و پزشکیان، عملا کمک به پزشکی و جریان او میکنند، چون باعث می‌شوند رای منفی به قالیباف تبدیل به رای سفید یا رای به پزشکیان یا عدم تمایل به حضور در انتخابات شود و اگر جلیلی بماند و پزشکیان نیز همینطور. رفقا خیلی این محاسبات ساده است. فکر کنید کاندیدای خود را انتخاب کنید ولی این انتخابات باید انتخابات مرگ "سیاست‌ورزی احساسی و جگر خنک کن" باشد، اسم این روش انقلابی‌گری و صراحت و خلوص و اینها نیست، بلکه کنش غیر عقلانی است. کنش غیر معنوی و غیر اخلاقی است‌. کنش رودررویی با دستورات صریح ولایت است. هواداران پرشور و احساساتی خوبند به شرط آنکه عقلانیت و اخلاق و فهم کلانشان از صحنه تحت تاثیر این شور و احساس قرار نگیرد. مراقب باشیم. 🔶 دلم می‌سوزد. من هم انتخاب خودم را دارم. اما در این مدت سعی کرده‌ام همین راهبرد را جلو ببرم. اگر لازم بود صرفا انتخاب خودم را تبلیغ میکردم به صراحت، اما هنوز عده‌ای دنبالند از لابلای کلام و متون این کانال، تقویت یک نفر و تضعیف دیگری را استفاده کنند. این نتیجه موقعیت اشتباهی است که درش ایستاده اند، خیلی از ما به این بازی دوسر باخت که همیشه ما را درش می‌اندازند شرطی شده ایم به دلیل غلبه خیال و احساسات. چه به جلیلی رای میدهیم چه زاکانی چه قالیباف چه هر کس دیگری، سعی کنیم کنش سیاسی خود را با شاخص شهید رئیسی و همراهانش هماهنگ کنیم. باید نگاه ملی و امتی و جهانی در من و شما غلیظ‌تر از نگاه کوتاه گروهی و حتی جریانی باشد. این تمرین می‌خواهد. من از تصفیه نشدن این خصلت در وجودمان بیشتر میترسم تا رای آوردن فلان کاندیدای مخالفم هر کس که باشد. 🔸 : آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr
هدایت شده از شجر مدیا
📣 توجه، توجه 🔺ضمن عذرخواهی از شما مخاطبین محترم، به اطلاع میرساند، با توجه به برگزاری سخنرانی زنده انتخاباتی مقام معظم رهبری فردا، ساعت ۱۰، نشست "برنامه هفتم پیشرفت" به زمان دیگری موکول خواهد شد. 📲 @shajar_media
هدایت شده از شجر مدیا
🔰 شبکه جهادی رشد(شجر) برگزار میکند: 📍انرژی هسته ای 🎙با حضور آقای مهدی ذوالفقاری با محوریت: 🔹انرژی هسته ای را برای چه می‌خواستیم؟ 🔸آیا فقط برای انرژی هسته ای تحریم شدیم؟ 🔹چرا جمهوری اسلامی از خواستن و داشتن انرژی هسته‌ای کوتاه نیامد؟ 🔸در حال حاضر به چه دستاوردهایی در انرژی هسته‌ای رسیده ایم؟ 🗓زمان: چهارشنبه ۶ تیر ماه، ساعت ۱۰ 🌐به صورت مجازی در بستر اسکای روم https://www.skyroom.online/ch/daneshgahian_57/shajar 🆔 @shajar_media 🆔 @tahlil_shjr
اخلاق مداری؛ مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین.pdf
81.7K
✅ اخلاق مداری؛ مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین 🔶 مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین، اخلاق مداری هست. مرز بین اینکه میگوییم سیاست ما عین دیانت ما است و نظریه جدایی دین از سیاست در همین محور هست. آن سیاستی که سیاست بداخلاقی باشد، سیاست فریب باشد، سیاست دروغ و نیرنگ باشد هرگز دین آن را تأیید نمیکند. آنجایی که سیاست، سیاست اخلاق مدار باشد، سیاست درست باشد، بر پایه‌ی عدالت باشد، بر پایه‌ی دفاع از محرومین باشد بر پایه‌ی سعادت، تنظیم سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت باشد اینجا بحث وحدت و اتحاد سیاست و دیانت مطرح می‌شود. مرز بین همه‌ی اینها خلاصه همین بحث اخلاق مداری هست. 🔸 : حجّت‌الاسلام میرهاشم حسینی؛ متولی مدرسه‌ علمیه‌ آیت‌الله مجتهدی تهرانی 🆔 @tahlil_shjr
گونه ای غریب از عدم مشارکت/ چه باید کرد؟ 🔶 بیاید این روزهای آخر کمی هم لابه لای تبلیغات نامزدها به رشد مشارکت فکر کنیم. به دورو برتان نگاه نکنید. محدود به تایم لاین و گروه های اجتماعی تان نشوید. نرخ مشارکت به نقل از برخی نظرسنجی ها همچنان حوالی 50 درصد است. آنها که هنوز تصمیمی برای شرکت در انتخابات ندارند دو دسته اند. با دسته اول آشنائید و اما دسته دوم احتمالا غریبه اند. تا انتها همراه باشید تا برسیم. 🔶 نسل اول مرددها چه کسانی اند؟ آنها که از رای دادن پشیمانند. یا می گویند "رای دادیم چی شد" یا می گویند "رای نمی دهیم تا اصلاح شوید." پاسخ به "رای دادیم چی شد" خیلی سخت نیست. کافیست مختصری از کارنامه شهید جمهور را فهرست کنیم. کاهش تورم یا رشد اقتصادی یا نرخ بیکاری و غیره. برای اثرگذاری بیشتر بهترست همین آمار را در مقایسه با دهه 90 ارائه کنید. حرف اینست که رای دادید و چنین شد. از این بخش عبور کنیم. 🔶 پاسخ به شبهه دوم اینست که منطقا رای ندادن نمی تواند منجر به اصلاح شود. فرض کنیم فردای انتخابات نظام تصمیم بگیرد بخاطر قهر یک جماعتی خودش را اصلاح کند. حالا اولین سوال ساده اینست که چه باید کند؟ فردای قهر وقتی نماینده معترضین در حاکمیت وجود ندارد، چه چیز را وچه کسی باید اصلاح کند؟ خلاصه اینکه رای ندادن خودش رای است؛ آنهم سه رای. رای به اینکه دیگری جای من رای دهد. رای به اینکه نامزدناصالح بر ما مسلط شود و در نهایت رای و رضایت به شرایطی که پیش می آید. تا اینجا برای دسته اول است. 🔶 اما ما چند سالی است که با گونه جدید و غریبی از عدم مشارکت مواجهیم. چرا جدید؟ چون مشارکت منفی ندارند. بلکه نفیا و اثباتا به مشارکت فکر نمی کنند. گوئی انتخابات و صندوق رای را نمی بینند. اینها چه ویژگی دارند؟ مهمترین ویژگی شان اینست که در دنیای متفاوتی زندگی می کنند. دنیایی بدور از رسانه های مرجع و آمار رسمی و واقعیت های جامعه. دنیایی که عمدتا حول سرگرمی و تفنن شکل می گیرد. دنیایی مخدری و به غایت در فربگی خیال. رها از واقعیت. دنیایی که پایداری مختصات آن پای در واقعیت های پیرامونی ما ندارد. دنیایی غرق در رسانه های اجتماعی و بلکه دقیقتر آن تودرتو در شبکه های توده ای و سایبری. 🔶 با این گروه چه باید کرد؟ راه حل اولیه مواجهه آگاهانه است. تصمیم بگیریم شانه های این جامعه را گرفته و تکان دهیم و بیدار کنیم. تا ببینند. ببینند و تصمیم بگیرند. یا می آیند و یا می روند. اما راه حل موثرتر در مواجهه فیزیکی است. مواجهه فیزیکی یعنی قرارگرفتن ناخواسته در زیست سیاسی و انتخاباتی. چیزی فراتر از برنامه های تلویزیونی و میزگردها و مناظره ها و غیره. کمپین های اجتماعی از ایندست است. 🔶 در این مسیر لازم نیست برای رای دادن و انتخابات استدلال کنیم. کافی است انتخابات را نشان دهیم. بدون پیچیدگی های ذهنی. کافیست هرکس نامزد مورد علاقه خودش را به طور گسترده تبلیغ کند؛ تبلیغ فردی و البته گروهی و شبکه ای. تبلیغ برای نسل جدید مخاطب؛ مخاطبی که اصل انتخابات را نمی بیند. باید وارد شبکه این افراد شد و مانور کمپینی داد.مهم اینست که صندوق رای را ببیند. 🔶 وقتی در آماج تبلیغات شبکه ای قرار گرفت، پایش به زمین می رسد و تصمیم خواهد گرفت. رای هم ندهد از دسته دوم به دسته اول مرددین منتقل می شود و تازه مقدمه گفت وگو فراهم می شود. درباره این گروه بیشتر باید فکر کرد و نوشت. مراقبت نکنیم بزودی و در دوره های بعدی عدم مشارکت را این گونه جدید پر می کنند نه آرای مردد و یا آرای منفی به نظام. 🔸 : آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
تجلی غدیر در جمهوری اسلامی 🔶 تمدن‌های بشری هیچ گاه بدون حکومت نبوده‌اند. در طول تاریخ، در هر سرزمینی که تمدن و حکومتی شکل گرفته است، حاکمانی در آن اعمال قدرت و حاکمیت کرده‌اند. در این میان، یک سؤال همزاد دولت‌ها شکل گرفته است که «چه کسانی باید حکومت کنند؟» این سؤال همواره ذهن بخشی از حکیمان و فیلسوفان را به خود مشغول کرده و پاسخ‌های متفاوتی به آن ارائه شده است. در یونان باستان، متفکرانی چون افلاطون معتقد بودند، حکومت را باید به فیلسوفان سپرد تا با علمی که به حقیقت اشیاء و امور دارند، بهترین‌ها را برای جوامع تدبیر کنند! 🔶 برخی دیگر از حکومت اعیان و اشراف و ثروتمندان سخن گفته و نظام‌های آریستوکراسی و الیگارشی را پیشنهاد داده‌اند. برخی دیگر معتقد بودند حکومت باید در اختیار جنگ‌آوران و صاحبان قدرت و زور قرار گیرد تا امنیت را برای مردم تضمین کنند. آخرین تدبیر انسان سکولار غربی مبتنی بر عقلانیت ابزاری، سپردن امور کشورداری به نمایندگان مردم است که از آن با عنوان «دموکراسی» یاد می‌کنند. به زبان ساده، در این الگو هر فردی که «اکثریت مردم» وی را برگزینند، می‌تواند در جایگاه حکومت بنشیند. الگویی که عملاً به حاکمیت الیگارشی سرمایه‌داری تبدیل شده و افکار عمومی از طریق ابزار رسانه فریفته شده و...، اما آنچه در این میان ذبح شده، شایسته‌سالاری، اخلاق و عدالت بوده است! 🔶 نگاه اسلام به حکومت با مکاتب غربی تفاوت دارد و بر انسانیت و اخلاق و عدالت استوار است و به این سؤال که «چه کسی حق حاکمیت دارد؟» پاسخ منحصر به‌فردی ارائه می‌دهد. پاسخ این پرسش را می‌توان در ماجرای غدیر دنبال کرد. به فرموده رهبر حکیم انقلاب: «ماجرای تعیین غدیر، ماجرای تعیین ضابطه است، تعیین قاعده است. یک قاعده‌ای در اسلام درست شد؛ پیغمبر اکرم در ماه‌های آخر عمر، این قاعده را وضع کرد؛ آن قاعده چیست؟ قاعده امامت؛ قاعده ولایت (۱۳۹۵/۶/۳۰)». 🔶 حکومت اسلامی را در یک کلام می‌توان حکومت رهبری الهی دانست که به سبب دارا بودن ویژگی‌ها و معیارهایی در این جایگاه قرار گرفته است. این ویژگی‌ها عبارتند از: «فقاهت، عدالت و درایت.» در زمان حضور امام معصوم (ع) مطلق این صفات در امام جمع بوده و رهبری و زمام امور جامعه اسلامی در اختیار اوست؛ اما در زمان غیبت، رهبری در نظام اسلامی در اختیار اسلام‌شناسان عادلِ مدیر است. همان که از او با عنوان «ولی فقیه» یا «رهبری انقلاب اسلامی» در قانون اساسی یاد شده است. 🔶 قرار گرفتن رهبری الهی در رأس نظام مردم‌سالاری دینی و پیوند ناگسستنی آن با مردم در طول این سال‌ها توانسته است کشتی انقلاب را از طوفان‌های گوناگون عبور داده و همه نقشه‌های دشمن را نقش بر آب کرده و در دهه پنجم عمر انقلاب، جمهوری اسلامی را به نماد تحقق عینی «غدیر» در قرن پانزدهم هجری قمری مبدل کند! 🆔 @tahlil_shjr
وظیفه جریان دانشجویی در انتخابات پیش‌رو و قرار گرفتن در دوراهی هواداری و آرمان‌خواهی 🔶 جنبش دانشجویی متعلق به هسته‌ی سخت جمهوری اسلامی است که این هسته سخت، فرادولتی و فراجناحی می‌باشد. هسته سخت در جمهوری اسلامی، نظام ولایت و نظام اجتماعی که جامعه‌ای از مردم و خواص و عوام در هم تنیده هستند، می‌باشد که حول محوریت ولی فقیه قرار دارند. کنشگری سیاسی برای این نظام ولایی، به منزله واجب شرعی و واجب رکنی می‌باشد. 🔶 در این دوگانه، جنبش دانشجویی و جریان‌های فعال سیاسی در مقام آرمان‌خواهی و صیانت از کنشگری سیاسی فعالانه قرار دارند. افرادی که از شورای نگهبان برای حضور و رقابت در انتخابات مجوز می‌گیرند، به معنای این است که همگی در قدم اول، صلاحیت رئیس جمهور شدن را دارند. کنشگری ما باید به معطوف به این باشد که اولا سیاست، ترویج شود و جلب مشارکت برای همراهی صورت گیرد که این خود یک محور فعالیت است. 🔶 سطح دوم اما کیفیت تصمیم می‌باشد و جریان دانشجویی از جمله بسیج دانشجویی نباید هواداری کند چرا که به منزله نقص غرض و نفی فلسفه خود می‌باشد. این جریان با طرح مسئله می‌تواند در کیفیت آرا اثر بگذارد و تعیین جهت‌گیری کند. 🔶 برای نمونه، امروز مهمترین مسئله در نظام ما کماکان نسبت با غرب می‌باشد. آیا جریان دانشجویی درباره نسبت دولت با غرب و نظام سلطه فاقد موضع می‌باشد و این موضع قابل بیان است؟ آیا بیان مواضع، منجر به رد یا تایید گزینه‌ها می‌شود و مخاطب تصور می‌کند که منظور ما یک نفر خاص است؟ 🔸این‌ها مواردی است که باید شفاف و بی‌تعارف توسط جریان دانشجویی بیان گردد؛ هرچند تلقی از جهت‌گیری و یا حمایت از شخص یا جریان خاصی در اذهان به وجود آید. لذا اصالت مسئله، مهم می‌باشد. 🔸 : آقای دکتر محمد فدایی؛ معاون علمی اسبق بسیج‌دانشجویی 🆔 @tahlil_shjr
هدایت شده از شجر مدیا
🔰 شبکه جهادی رشد(شجر) برگزار میکند: 📍برنامه هفتم پیشرفت 🎙با حضور آقای حسین عرب اسدی با محوریت: 🔹سیاست های کلی نظام چیست و چرا لازم الاجراست؟ 🔸برنامه های توسعه را چه کسی می نویسد؟ 🔹مفاد برنامه هفتم توسعه چیست؟ 🗓زمان: چهارشنبه ۶ تیر ماه، ساعت ۲۲ 🌐به صورت مجازی در بستر اسکای روم https://www.skyroom.online/ch/daneshgahian_57/shajar 🆔 @shajar_media 🆔 @tahlil_shjr