eitaa logo
شجر
1.2هزار دنبال‌کننده
750 عکس
37 ویدیو
1.6هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. تبادل: @shahid_bakrii ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
دشمن رأی مردم 🔰 قسمت اول 🔶 مشارکت در انتخابات بن‌مایه اصلی مردم‌سالاری و دموکراسی (در ادبیات غرب) است که جمهوری اسلامی ایران پرچم‌دار این مهم در جهان است. برگزاری 40 انتخابات در 45 سال نشان می‌دهد، انقلاب اسلامی از اراده مردم به‌وجود آمده و قدرت و اقتدار آن نیز برگرفته از مردم است. 🔶 ادعاهای پوشالی انتظار می‌رفت کشورهای غربی از جمله ایالات متحده آمریکا و سه کشور اروپایی(به ویژه فرانسه) که خود را مهد دموکراسی و آزادی در جهان مطرح می‌کنند، از ایران که دموکراسی واقعی را اجرا می‌کند، حمایت و کمال تشکر را داشته باشند؛ ولی مدعیان دموکراسی به دنبال به چالش کشاندن مردم‌سالاری در ایران از طریق تبلیغ بر مشارکت نکردن مردم در انتخابات هستند. اینکه در وضعیت کنونی غرب مدعی تلاش می‌کند سیاست برگزار نشدن انتخابات و مشارکت نکردن را در جمهوری اسلامی ایران اجرا کند، دربرگیرنده دو نکته اساسی است؛ یکی اینکه آمریکا و اروپا در ادعای داشتن دموکراسی و حمایت از آن صادق نیستند و خود نه تنها مظهر مردم‌سالاری به حساب نمی‌آیند؛ بلکه برای اجرا نشدن آن در دیگر کشورها نیز تلاش می‌کنند. حمایت از کشورهایی که حکومت سلطنتی و خودکامه دارند، دلیل دیگری بر فاصله دموکراسی در غرب است. دوم اینکه به نظر می‌رسد برگزاری انتخابات در ایران زنگ خطری برای غرب به شمار می‌آید. در واقع کشورهای مدعی غرب از آن ترس دارند که ایران الگویی برای جهان در موضوع «مردم‌سالاری» باشد؛ به گونه‌ای که وجود انتخابات در آمریکا (رأی الکترال) و برگزاری حداقلی انتخابات در اروپا زیر سؤال رود و دیگر آنها نتوانند با ادعای برقراری دموکراسی در دیگر کشورها دخالت کنند. 🔶 انتخابات و امنیت امنیت ملی عرصه‌ای است که ثبات داخلی کشورها را در برمی‌گیرد که اگر آن مخدوش شود یا حفظ نشود، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و به نوعی امنیت زیر بنای توسعه همه‌جانبه یک کشور به شمار می‌آید. مردم نیز عامل اصلی و به نوعی متغیر مستقل امنیت ملی هستند. به عبارتی، امنیت ملی متغیر وابسته به حضور و مشارکت مردم در رویدادهای ملی‌ـ مذهبی هستند که تضعیف این حضور به معنای تضعیف امنیت کشور است. مشارکت نکردن نیز به نوعی تهدید امنیت انسانی به شمار می‌آید؛ چرا که درواقع به شکاف میان مردم و دولت و انسجام ملی منجر می‌شود و در این صورت است که دشمنان به‌راحتی می‌توانند امنیت کشور را خدشه‌دار کنند. بی‌جهت نیست که در مکتب کپنهاگ به صراحت اعلام شده است، مردم و دولت، مراجع اصلی امنیت هستند و در برخی از مکاتب روابط بین‌الملل از «امنیت انسانی» سخن گفته‌اند. 🔸 : آقای اکبر معصومی؛ کارشناس مسائل بین الملل 🆔 @tahlil_shjr
دشمن رأی مردم 🔰 قسمت دوم 🔶 نکته بعدی این است که بسیاری تلاش می‌کنند از طریق گروه یا حزب و افرادی که مخالف اجرای یک سیاستی در کشور هستند، نهایت بهره‌برداری در ضربه زدن به امنیت و اقتدار را از طریق ایجاد شورش، فتنه و اغتشاش داشته باشند. بنابراین برای این افراد یا گروه و... برای اینکه حرف خود را به حکومت برسانند و در عین حال نیز به امنیت کشورشان ضربه نزنند، انتخابات بستر مناسبی است. به بیانی دیگر، انتخابات تدبیری است که می‌تواند جایگزین شورش، اعتراض و اغتشاش و حتی نافرمانی مدنی شود و مخالفان به سیاست‌های کشور از طریق انتخاب نمایندگان خود، رویکرد خود را به حکومت برسانند. در واقع کارویژه اصلی انتخابات، مشروعیت‌بخشی به نظام حاکمیت است که با گردش نقش میان نخبگان، شرایط را برای حفظ ثبات و امنیت ملی فراهم می‌آورد. 🔶 انسجام ملی و انتخابات در عین حال که انتخابات را مظهر امنیت ملی معرفی کردیم، می‌توان از انتخابات به منزله یک تحول برای ایجاد انسجام ملی نیز سخن گفت. از این رو نبود انسجام ملی در کشور می‌تواند دشمن را نسبت به ضربه زدن به منافع ملی جسور کند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد ایالات متحده و کشورهای همسو زمانی به دنبال عملیات‌های تروریستی و تحریم در ایران بودند که تصور نبود انسجام ملی در ایران را داشتند. برای نمونه، آمریکا در مهر 1389 دستور اجرایی ۱۳۵۵۳ را با عنوان نقض حقوق بشر و مشخصاً به علت فتنه سال ۱۳۸۸ صادر کرد و تعدادی از ایرانیان را در فهرست تحریم گذاشت. در گام‌های بعدی بانک مرکزی ایران و خرید نفت خام از ایران طی «قانون اختیارات دفاع ملی برای سال مالی ۲۰۱۲» تحریم شد و در «قانون آزادی و مقابله با ایران» وضعت سخت‌تری بر همکاری با نظام بانکی ایران، افراد و نهادهای تحریم شده ایرانی ایجاد شد. بنابراین، بی‌جهت نیست که «هانتینگتون» نظریه‌پرداز آمریکایی اذعان می‌کند مشارکت در انتخابات به‌دلیل افزایش ضریب حکمرانی خوب، می‌تواند به ایجاد فرصت‌های جدید برای تثبیت نظام تبدیل شود. 🔶 با توجه به مباحثی که گفته شد، باید به علل تأکید رهبر معظم انقلاب بر انتخابات پرشور پی برد و فهمید معظم‌له از دل انتخابات به دنبال به چالش کشاندن سیاست‌های ضدایرانی محور عبری‌ـ غربی هستند. 🔸 : آقای اکبر معصومی؛ کارشناس مسائل بین الملل 🆔 @tahlil_shjr
دموکراسی در ایران اسلامی 🔰 قسمت اول 🔶 دموکراسی را چطور با ولایت فقیه جمع می­کنند؟ این سؤال هیچ وقت تا قبل از انقلاب در دوره جدید مطرح نبوده؛ حتی در دوران مدرن نیز مطرح نبوده چه برسد به پست مدرن. این اولین بار است که دارد در تاریخ سیاسی بشر در عصرهای جدید مطرح می­گردد چون دوران قبل که انتخابات و صندوق آراء نبوده، از وقتی هم که این موضوع در دنیا مطرح شده، حکومت دینی، ولایت فقیه، حکومت شرع و این حرف­ ها در هیچ جا مطرح نشده. بنابراین این تجربه جمهوری اسلامی در تاریخ بشر، اولین تجربه است که هم مشروعیت را با ضوابط الهی مطرح کند و هم بگوید تمام حاکمان را باید مردم انتخاب کنند؛ یعنی از رهبر که مردم با انتخابات دو مرحله­ ای انتخابش می­کنند، تا کل قوه مجریه و وزارتخانه­ ها، تا شورای شهر و روستا، شهردارها و مدیریت­ های شهر و روستا، تا قانون­گذاران و مجلس. کل مسئولین را از بالا تا پایین، مردم باید انتخاب کنند اما در عین حال حکومت دینی می­باشد و ولایت فقیه هم هست. ولایت فقیه منتخب مردم از طریق خبرگان. نه ولایت هر فقیهی بلکه اولاً؛ فقیهی که واجد شرایط باشد، صرف فقه دانستن کافی نیست. دوماً؛ نه هر فقیه واجدالشرایطی، بلکه فقیه واجد شرایطی که مردم قبولش داشته باشند. الآن در اغلب دموکراسی­ های دنیا انتخابات دومرحله ای است یعنی مردم، پارلمان تعیین می­کنند، و پارلمان، شخص اول کشور را که نخست وزیر است تعیین می­کند؛ یا گاهی رئیس جمهور را. دموکراسی­ هایی که مستقیم شخص اول کشور را با رأی­ گیری انتخاب می­کنند، اکنون در جهان در اقلیت هستند. اکثراً انتخابات دومرحله‌­ای است؛ مثل انتخاب رهبر در کشور ما که مردم، خبرگان را انتخاب میکنند و خبرگان رهبر را. همچنین در اغلب کشورها از جمله همین پاکستان و هند تا ترکیه و اروپا. رئیس جمهورمان را نیز به سبک آن جمهوری­ها، انتخابات و دموکراسی­ های ریاستی انتخاب می­کنیم؛ یعنی ما عملاً در کشور دو نوع دموکراسی داریم چون در دنیا دموکراسی یا ریاستی است یا پارلمانی. 🔶 پارلمانی مثل خبرگان ما می­شود. ریاستی مثل رئیس جمهور می­شود. الآن عملاً هر دوی این­ها را داریم انجام می­دهیم؛ یعنی ولایت فقیه را به روش دموکراسی پارلمانی و رئیس جمهور به روش دموکراسی ریاستی برمی­ گزینیم. بنابراین تقریباً از تمام روش های رایج دموکراسی در دنیا، در جمهوری اسلامی و در قانون اساسی استفاده شده و همه آن آمده است؛ از انتخابات شوراها بگیرید تا روش های دیگر. خب معنی­اش این است که ما انتخاب حاکمان به دست مردم و نظارت مردم بر حاکمان، و ادواری بودن انتخاب آنها و نظارت نمایندگان‌شان بر آنها را پذیرفتیم. این­ها را شما با مبانی مشروعیتی که خودتان تعریف می­کنید به عنوان دموکراسی و جمهوری قبول دارید؟ ما همین ها را بر اساس مبانی مشروعیت اسامی قبول داریم. چون ما هم امر به معروف و نهی از منکر داریم، هم رضاً عامّه و رضاً الناس داریم. ما مفهوم بیعت را داریم، مفهوم همه این­ها عملاً این است که حاکمان باید مرضیّ مردم باشند و مردم باید حاکمان را سر کار بیاورند. پس این مفهوم اگر به تعریف غربی دموکراتیک است، به تعریف شیعی، در عصر غیبت اسلامی هم هست. 🔶 مردم سالاری دینی در جمهوری اسلامی مردم سالاری دینی و جمهوری اسلامی (یعنی شیعه و فقه شیعه) می­گوید در عصر غیبت، ما نصب خاص نداریم. هیچ شخص خاصی از طرف خدا تعیین نشده است اما نصب عام داریم. یعنی چه؟ یعنی ضوابط حاکم را تعیین کردیم اما این که چه شخصی یا چه اشخاصی مصداق این ضوابط هستند و صلاحیت این را دارند که طبق ضوابط الهی به مجلس و دولت بروند و یا رئیس جمهور، شهردار و یا حتی رهبر بشوند، تشخیص آن با مردم و با مؤمنین است. اما از چه طریق؟ 🔸 : برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr
دموکراسی در ایران اسلامی 🔰 قسمت دوم 🔶 از طریق انتخاب دو مرحله ای؛ یعنی برای این که عوام بازی، عوام زدگی و جنگ قدرت نشود و مسئله لوث نشود، مردم به متخصص رأی بدهند و متخصص، شخص اول را که از او شناخت دارد تعیین کند ولی مردم حق دارند هم مستقیم و هم غیر مستقیم (از طریق نمایندگان­شان) سؤال کنند. حتی مطابق با فقه شیعه می­ توان از رهبر سؤال کرد و وی را امر به معروف و نهی از منکر کرد. این فرق شیعه با غیر شیعه و تفاوت تفکر اسلامی با تفکر غیر دینی است؛ به شرطی که توهین نکنی و ضوابط را رعایت کنی، آن وقت هر سؤالی داری می­توانی مکتوب و شفاهی بپرسی. 🔶 چرا امام (ره) مدام با مردم صحبت می­کرد؟ چرا رهبری هر هفته با مردم صحبت می­کند و مرتب راجع به همه چیز توضیح می­دهد؟ چون مردم می­گویند: آقا انتخابات اینطوری شد، به این دلیل شد، آنها این را گفتند، ما این کار را کردیم و... این­ها توضیحاتی است که در واقع دارد جواب شما را می­دهد «سر قضیه هسته­ ای این طوری شد»، «بعد اینطوری شد»، «ما این کار را کردیم»، یعنی چه؟ یعنی مردم، شما حق دارید که سؤال کنید من هم وظیفه دارم که جواب بدهم و توضیح می­دهم که چه تصمیمی گرفتیم و چرا؟ اصلاً مردم­سالاری واقعی این است. در لیبرال دموکراسی که این کارها را نمی­کنند بلکه عوام فریبی می­کنند و شستشوی مغزی می­دهند. جواب هم نمی­دهند. مردم برایشان ابزار هستند و کاره ای نیستند. در نظام­ های استبداد و سلطنت و قبیله ای هم که اصلاً مردم آدم نیستند! یعنی در 90 درصد کشورهای جهان (چه به اصطلاح مسلمان و چه غیر مسلمان) اصلاً مردم آدم حساب نمی­شوند. یک مشت آدم فاشیست فاسد که کل خانواده­شان مشکل دارند، در حال حکومت هستند. اغلب کشورهای مسلمان حکومت­ هایشان نه دموکراتیک است نه اسلامی؛ دیکتاتور المانی اند یعنی دیکتاتور سکولارند و جالب است همه حکومت ها را همین غرب سر کار آورده و از آن­ها حمایت می­کند. تمام حکومت ها در کشورهای منطقه و کشورهای مسلمان نه دموکراتیک هستند و نه اسلامی اند. طبیعتاً مردم سالاری اسلامی نیستند؛ همه آنها هم دیکتاتوری اند، هم سکولار و المانی اند. همه این­ها را همین غربی که شعار دموکراسی می­دهد، در صد سال گذشته به شکل کودتا، سلطنتی، خانوادگی و... سر کار آورد و تا همین الآن هم از آن­ها حمایت می­کند. 🔶 تفاوت مردم سالاری دینی و غیردینی در عین حال در مقایسه با بسیاری از روش­ های حکومت، انتخابات، روش اسلام ستیزی است بخصوص در عصر غیبت که نصب خاص نداریم و نصب عام داریم. این روش به شرطی که در چارچوب ارزش های الهی و شریعت باشد و به این شرط که رعایت بشود، مصداق «اوفوا بالعقود» است و باز بهترین شرایط است. ضمن این که در پشت پرده اکثریت و یا اقلیت اینها، عملاً تابع یک اقلیت دیگری به نام الیگارشی اند که نباید بگذاریم در جمهوری اسلامی سر کار بیایند. این که می­گویند نفوذ، یکی اش همین نفوذ در زمان انتخابات در حاکمیت هاست. چون نمایندگان برای این که رأی بیاورند، پول می­خواهند، تریبون می­خواهند بعد می­گوید تو چقدر پول داری؟ همین الآن اگر یک نماینده بخواهد تبلیغات کند، حداقل 70 میلیون تومان باید خرج کند! خب حالا یک آدم معمولی 70 میلیون و 100 میلیون را از کجا بیاورید یا دارد که بخواهد تبلیغات کند؟ یا باید یک جوری از طریق حکومتی­ ها در اموال عمومی و بیت­المال دست بیندازی! یا دستت در جیب سرمای ه­دار باشد که فردا هم باید جواب او را بدهی، بدهکار می­شوی یا مردم را باید تیغ بزنی و کلاه مردم معمولی را برداری! یا باید بروی از وجوهات شرعی برداری که آن هم امام (ره) اجازه نمی داد که راجع به اشخاص، پول وجوه خرج بشود. 🔶 راه حل چیست؟ باید یک مکانیزمی طراحی شود که نه تصرف در بیت المال بشود، نه سرمایه دار نماینده مجلس بشود و نه دزدی بشود. تهیه این مکانیزم، کاری است که به عقل، تجربه، اجتهاد، فکر و برنامه ریزی نیاز دارد که فرق دموکراسی اسلامی و غیراسلامی همین جاست. الآن باز انتخابات است باید مراقب باشی چقدر خرج می­کنی و این پول را از کجا می­ آوری؟ اصلاً این پول را برای چه اینطوری خرج می­کنی؟ یک فکری باید برای این تبلیغات درست اسلامی کرد. اینها تفاوت­ های مردمسالاری دینی و غیر دینی است. خود ما یک مقدار و در بعضی جاها به مفاسد دموکراسی غربی آلوده شدیم، باید آن­ها را اصلاح کنیم. 🔸 : برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr
چند شبهه انتخاباتی! 🔰 قسمت اول 🔶 شبهاتی راجع به اصل انتخابات در جمهوری اسلامی مطرح می­شود؛ یکی اینکه، شما بالاخره اسلامی هستید یا مردمی؟ چطور می­شود هم مردمی باشید هم اسلامی؟ اگر این را بفهمند که خود مردم وقتی مسلمانند و به یک نظام اسلامی رأی دادند، یعنی خودشان با رأیشان، اموالشان، جان­شان، شعارشان و انتخابشان حمایت کردند، پس شبهه باید برطرف شود. در فرهنگ اسلامی و شیعی و فرهنگ انقلاب ما، "دینی بودن "قطب مقابل" مردمی بودن" نیست. خود دین، مردمی­ترین نهاد است و اتفاقاً مردم، دینی­ترین نهاد هستند. مردم، جمهوری اسلامی را نگه داشتند و اگر دست برخی مسئولین بود که تا حالا جمهوری اسلامی ده بار سقوط کرده بود! پشت تمام این دعواها و فتنه­های داخلی، برخی مسئولین هستند؛ یا مسئولین سابق یا مسئولین لاحق! از اول انقلاب و در قضیه بازرگان، بنی صدر، منتظری و همینطور تا الان ادامه دارد. 🔶 هرچه مصیبت و درگیری و مشکل پیش می آید، زیر سر مسئولین است و باز مردم به داد می­رسند. در 9 دی، 22 بهمن، روز قدس، انتخابات و... مردم آمدند و هر چه تلاش می­کنند جمهوری اسلامی را سرنگون کنند نمی­شود چون مردم نمی­گذارند! دینی ترین نهاد در این جامعه مردم هستند. مردمی­ترین نهاد در این جامعه، دین است. پس چطور نمی­فهمید مردم­سالاری دینی چیست؟ 🔶 بعد سؤال می­کنند که اسلام چه کم داشت که انتخابات و پارلمان و قانون اساسی اضافه شد؟ اسلام چیزی کم ندارد. مگر اسلام راجع به تک تک روش­ ها، مصادیق و موضوعات در همه زمانها نظر داده و آیا باید نظر بدهد؟ خدای متعال و قرآن و سنت، هدف­ها و ارزش­ها و احکام کلی را تعیین می­کند و جهت را به شما می­گوید اما برای جزئیات آن، عقل و تجربه داده شده و نیز اخلاق و روش یاد داده شده که خودت تلاش کنی و به مقصود برسی. مگر خداوند گفته است بیعت قبیله­ای که الان بگوید صندوق آراء! این­ها را خداوند نگفته، همان قدر که بیعت قبیله ای می­تواند اسلامی باشد، به همان اندازه نیز می­تواند غیر اسلامی باشد؛ یعنی هم می­توانی با حسین(ع) بیعت بکنی هم با یزید؟ مردم، هر دو را انجام دادند و اتفاقاً بیشتر بیعت با یزید و معاویه کردند تا اهل بیت(ع). 🔶 خب نتیجه بیشتر همان بیعت­ها خلاف اسلام شد! حال شما می­گویید به چه اعتماد کنیم؟ به رأی ملت؟ مگر مردم همه چیز را می­دانند و میفهمند؟ خب همان مردمی که آن زمان بیعت می­کردند (یک اقلیتی با حسین و یک اکثریتی با یزید) چطور آن زمان مشکلی نبود ولی الان از طریق صندوق رأی این کار را می­کنند، این بدعت است؟ اگر میگفتند هرکسی را بدون توجه به احکام شرع رأی دادند، این بدعت بود. یعنی به یک عرق­خور و فاسدالاخلاق یا یک آدم بی­سواد بی­تشخیص و یا به یک آدمی که صلاحیت علمی و عملی ندارد، بگویند بیا مملکت را به دست بگیر. با چنین کسی نه حق بیعت دارید و نه حق دارید به او رأی بدهید. از این جهت فرقی نمی­کند. 🔶 انواع دعوت به خود در انتخابات یک سؤال دیگر که مطرح می­باشد این است که در بحث تبلیغات نامزدها در انتخابات، ذات آن دعوت به خود می­باشد. فلانی دارد می­گوید من می­خواهم بیایم رئیس شوم! پس چطور دموکراسی را با اسلام جمع می­کنید؟ مگر اسلام نمی­گوید که ریاست طلبی، جاه­ طلبی، من خوبم و او بد است، من از همه بهترم و... جزو رذیلت­ های اخلاقی می­باشد؟ مگر انبیاء (ع) نیامدند که با این منم منم ها مبارزه کنند؟ مگر قرآن نمیفرماید: «استعلاء علی الارض»؛ علامت بی دینی، دنبال برتری و برتری­ طلبی بر روی زمین است در حالی که در انتخابات، کاندیداها باید خودشان را جلو بیندازند و حتی رقیبشان را عقب بیندازند تا بشوند رئیس! از طرف دموکرات­ها این اِشکال به مردم­سالاری دینی گرفته می­شود و می­گویند: بیخود ادای دموکراسی در نیاورید! شما اصلاً معتقدید که رقابت انتخاباتی، فعل غیر اخلاقی است! چرا ادا در می­آورید؟ 🔶 باید گفت که این­ها پوشش است و شما واقعاً دموکرات نیستید، دموکراسی و رأی مردم را زینتی می­دانید! از این طرف، یک عده از دین­داران مثل اخباریون شیعه و وهابی­ های سنّی، موافق با دموکرات­ها می­گویند: راست میگویند! اسلام به کتمان خود دعوت می­کند. گمنام باش. برو لابلای مردم مخفی شو. هرچه تو را نشناسند بهتر است! جمع این دو چطور می باشد؟ 🔸 : برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr
چند شبهه انتخاباتی! 🔰 قسمت دوم 🔶 جواب این است که عرضه کردن خود، شهرت، ریاست، محبوبیت و عوام فریبی است و روش آن هم نامشروع می­شود؛ یعنی تهمت به دیگران، دروغ گفتن، وعده دروغ، عوام فریبی و منم منم گفتن و اینکه شخص به خودش به عنوان هدف نگاه کند، جزو رذیلت­های اخلاقی است. اما یک عنوان شرعی دیگری به نام مسئولیت پذیری داریم که اگر یک کار یا یک خلأئی در جامعه اسلامی به وجود آمد، به عنوان واجب کفایی است که هرکسی در خودش این توان را می بیند (به شرط آنکه واقعاً این توان را داشته باشد) باید خودش را عرضه کند. در جامعه اسلامی اگر برخی شغل­ ها نباشد در حالیکه جامعه به آن احتیاج داشته باشد، بر همه واجب است که به دنبال آن رفته و آن را یاد بگیرند. 🔶 مثلاً بگویند شهر، پزشک ندارد، بر تک تک افراد واجب می­شود بروند پزشک شوند تا به حد کفایت برسد. می­ گویند این شهر موسیقی درست و حسابی کم دارد (با توجه به اینکه وقتی موسیقی درست و مجاز نباشد، بچه­ ها سراغ موسیقی­ های باطل می روند نه این که ترک موسیقی کنند) لذا واجب کفایی می­شود که موسیقی صحیح را تأمین کنی که این خود یک شیوه تربیتی است که خلأها پر شود و دیگر کسی به سمت موسیقی فاسد و مفسد نرود. می­ گوید اگر جنابعالی برای وکالت، برای ریاست جمهوری این توان را واقعاً داری و خودت را اعلم می­دانی، وارد میدان شو. روایت داریم (خطاب به همه نامزدها در تمامی انتخابات­ ها): اگر فردی وارد شود و خودش را برای یک ریاستی عرضه کند، در حالیکه کسانی از او متخصص تر و آگاه ترند، او جهنمی است! 🔶 این روایت را باید به آنها نشان دهیم. هرکس خودش را جلو می­اندازد که برود مجلس یا رئیس جمهور شود یا شورای شهر شود، در حالی که می­ داند شایسته ترین فرد نیست و فلانی و فلانی از او صالح تر، عالم تر، باتقواتر و باعرضه ترند (مثلا اگر کسی خودش را برترین هم بداند نمی­ گوید برای این مقام شایسته نیست بلکه می­ گوید شایسته است ولی از او شایسته تر هستند) روایت می­گوید: اگر خودت را عرضه کنی «خائن هستی!» این عین روایت است. بعد در یک روایت دیگر دیدم که فرمود «فمن خائن الله و رسوله و المؤمنین» به خدا، پیامبر، جامعه دینی و به کل امت خیانت کرده است. آن کسی که نامزد می­شود برای یک کاری که می­داند از همه شایسته تر نیست؛ و کسی از او شایسته تر هست و می­تواند بیاید انتخابات و آمده، باز او برود با او رقابت کند، این حرام است. انتخابات اسلامی این است. 🔶 دموکراسی دینی با دموکراسی غربی، فرق­ه ای زیادی دارد از جمله اینکه اگر خودت را صالح ترین شخص نمی­دانی ولی آن کسی که صالح ترین است نمی­ آید، واجب کفایی بر خودت می­بینی که بروی و اگر نروی و خودت را عرضه نکنی، فعل حرام انجام دادی! چون واجب کفایی است که بروی. بعد که می­روی در روش آن هم تأثیر دارد. اگر یک کسی واقعاً برای تکلیف آمده، هرگز در انتخابات و در تبلیغات، دروغ و عوام فریبی، وعده الکی و تهمت زدن و این کارها را نمی­کند، پس روش او هم فرق می­کند. روش دموکراسی اسلامی با دموکراسی غربی فرق می­کند. تبلیغات انتخابات در مردم سالاری دینی باید کاملاً تحت نظارت باشد، انتخابات طبقاتی و سرمایه داری نشود، خرید رأی نشود. دعوت به خود هم دو جور است؛ یکی دعوت به خود برای خودپرستی که این حرام است. یکی دعوت به خود برای این که من می­توانم به شما خدمت کنم، شما من را بگذارید مسئول فلان فدراسیون ورزشی چرا که من می­توانم مشکل فساد در آن فدراسیون را حل کنم. آن وقت وظیفه شرعی ات هست بروی و باید خودت را به مردم معرفی کنی. حضرت علی (ع) که اوج خضوع اخلاقی را دارند، در عین حال یک تعابیری راجع به خودشان دارند که اگر یک آدم کج فهمی نگاه کند، فکر می­کند که ایشان چقدر خودمحور هستند! 🔶 تعابیری از ایشان با این مضمون که: حقیقت از من می­ آید، حقیقت به من برمی­گردد، من فلانم، من کوهی هستم که پرنده‌­ها به قله­‌های آن نمی رسند. من کوهی هستم که تمام آب و طراوت و سیلاب از آن می­ آید. من اینم، من آنم و... اما مولای ما که اسوه اخلاق می­ باشد پس این «من من ها» چیست که می­ گویند؟ جواب این است که ما دو تا «من» داریم. یک وقتی می­گویم "من" که من بشوم رئیس شما و بیایم از شما سواری بگیرم. یک وقت می­گویم "من" که راه نجات شما و راه خدمت به شما دست من است. اینها تفاوت­ های آن است. 🔸 : برشی از جزوه دموکراسی در روز روشن، گفتاری از آقای استاد رحیم‌پور ازغدی با محوریت مردم سالاری دینی، حق و تکلیف در انتخابات 🆔 @tahlil_shjr
حماسه انتخاب رقم خورد/ نوبت مسئولان رسیده است 🔶 باید دست این مردم را بوسید هر رأی مردم یک سیلی محکم بود که به صورت دشمن نواخته شد... رهبر معظم انقلاب پیش از این و در انتخابات گذشته عنوان فرمودند: «انتخابات در جمهوری اسلامی نشان می‌دهد، دین مظهر کامل یک دموکراسی همه‌جانبه است.» ایشان از حضور و درخشش مطلوب ملت ایران در امتحان بزرگ انتخابات و ناکام گذاشتن فرصت‌طلبی و تبلیغات همه‌جانبه دشمنان، تشکر کرده و فرموده‌اند: «در مقابل توطئه دشمن برای ضربه زدن به ارکان مختلف کشور، همه باید برای دفاع هشیار، و آماده ضربه و حمله متقابل باشیم.» 🔶 باید اذعان داشت ملت ایران اسلامی علیرغم فضاسازی منفی و پر حجم دستگاه‌های تبلیغاتی بیگانه علیه حضور و مشارکت مردم در انتخابات، و تاکید بر تحریم آن، بیش از ۴۰ درصد در انتخابات شرکت کردند و مشت محکمی بر دهن یاوه گویانه دشمن کوبیدند و بار دیگر ثابت کردند تبلیغات و سیاه نمایی‌های دشمن تاثیری بر اراده این ملت و این مردم ندارد. 🔶 حماسه انتخاب در اوج اقتدار ۱۱ اسفندماه سال ۴۰۲ حماسه انتخاب عظیم ملت را در اوج اقتدار رقم زد و مردم پرشور و گسترده برای عزت و سربلندی میهن شان و برای سرنوشت و آینده کودکان و آینده‌سازان این مرز و بوم پای صندوق‌ها آمدند تا ثابت کنند ملت ایران اراده‌ای فولادین دارند و دشمنان قسم خورده با هر چه در چنته دارند باز هم نمی‌توانند خط بطلانی بر عقاید و آرمان‌های عظیم و بی‌بدیل آن‌ها بکشند. به روایت آمار‌ها و گزارش خبرنگاران داخلی و بین‌المللی حماسه مردمی ایران در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری نشانی از شرف و عزت و دلاورمردی‌های آن‌هایی است که مشکلات را می‌بینند، اما پشت نظام و مملکت خود را خالی نمی‌کنند و به امید تحول و تغییرات عظیم و برای پاس نهادن به فرمان رهبری پای کار می‌مانند تا ایران اسلامی بار دیگر بر فراز قله‌های رفیع پیروزی بایستد و آن‌هایی که به دنبال تخریب مشارکت اجتماعی و امنیت این سرزمین هستند بار دیگر طعم تلخ شکست را بچشند. 🔶 ناملایمات را دیدند و آمدند! ۱۱ اسفند ماه حماسه‌ای به وسعت ایران در جای جای میهن اسلامی رقم خورد؛ حماسه‌ای که یادآور تمامی دلیر مردانی است که جان و خونشان را در راه این آب و خاک فدا کردند و یادآور تمام روز‌هایی است که ملت ایران اسلامی برای سربلندی کشور و برای دفاع از عقاید و آرمان هایشان تا پای جان در میدان ماندند و حضورشان را به ثبت رساندند. 🔶 مردم دین خود را ادا کردند و با وجود تمام ناملایمات معیشتی و ناامیدی‌هایی که دشمن در مدل‌های مختلف و با کمک ابزار‌های رسانه‌ای و غیر رسانه‌ای و تحریم و گرانی ایجاد کرد باز هم پای کار ماندند و آمدند و حماسه عظیم خود را با تمام آنچه در آرای خود داشتند به منصه ظهور رساندند و حالا نوبت مسئولان است تا با تمام توان مانند دولت انقلابی وارد میدان شده و مشکلات را با تیغ تیز خدمت از سر راه بردارند و چرخ‌های اقتصاد و تولید را با رویداد‌های تحول آفرین به گردش در آورده و سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی روابط بین الملل ایران اسلامی را در روز‌های آتی رقم بزنند. 🔶 آن روی سکه و وظیفه مسئولان درست است که حماسه عظیم انتخاب در ۱۱ اسفند با مشارکت و حضور گسترده مردم رقم خورد، اما روی دیگر سکه هم آن‌هایی هستند که به گمان خود می‌توانند با رای ندادن اعتراض خود را از وضع موجود و مشکلات و ناملایمات اقتصادی و معیشتی ابراز کنند. با این حال آن‌هایی هم که آمدند و پای کار نظام و انقلاب ماندند مشکلات را دیده و ناملایمات را درک کردند، اما اجازه دخالت به دشمن ندادند و با «نه» بزرگی به تمام جوسازی‌ها و سیاه نمایی‌ها و در یک کلام دشمنی‌های دشمن گفتند و آمدند. حالا مسئولان وظیفه دارند در مجلسی که به نام وکلای ملت است شبانه روز نشسته و برنامه ریزی کنند، قانون گذاری کنند و نظارت‌های گسترده‌ای به جای بیاورند و راه را از بیراهه جدا کرده و مشکلات را حل کنند. تا مشکلات تورمی و معیشتی در سال جدید دیگر حرفی برای گفتن نداشته باشد. 🔸 : سرکار خانم ملیحه زرین‌پور 🆔 @tahlil_shjr
مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری ۱۴۰۲/۱۲/۱۷ 🔶 درباره ماه شعبان ماه شعبان: ✨ماه بشارتها و شادی‌ها ✨ماه تطهیر و نورانی کردن دلها ♦️با استغفار، با دعا، با مناجات؛ ✨ماه آماده شدن برای ورود در برکات بی‌نهایت و بی‌پایان ماه مبارک رمضان است 🔶 درباره جمهوری اسلامی تولّد جمهوری اسلامی یک حادثه‌ جهانی بود. 📍رهبری امام راحل 📍همّت و شجاعت و فداکاری ملّت ایران ☝️یک دوجبهه‌ای در دنیا ایجاد کرد؛ ⏬جبهه‌ دموکراسی‌های وابسته‌ی به مشی لیبرال دموکراسی ⏫جبهه‌ جمهوریِ منشأگرفته‌ از دین و اسلام ⭕️ناسازگاریِ بین این دو جبهه‌ یک امر طبیعی بود. جناح دموکراسی رایج غربی احساس کرد این الگوی جدیدی که مطرح شده است، با منافع عمده‌ او و شاید در نهایت با موجودیّت او معارضه دارد. 👇این مخالفت و معارضه‌ی جدّی به خاطر این است ❌در ذات آنها استکبار، تعرّض و تجاوز وجود دارد. طبعاً معنویّت که نبود، زمینه برای ظلم و عدوان و تعرّض به وجود می‌آید ❌در اوج سر دادنِ شعارهای دموکراسی، آزادی، حقوق بشر در قرن نوزدهم، بیشترین حرکت استعماری اتّفاق افتاد ❗️در بخش مهمّی از آسیا ❗️در آفریقا ❗️در آمریکای لاتین اتفاق افتاد ❗️البتّه در آمریکای شمالی هم بود که خب قبل از آن با مبارزات زیادی خودشان را خلاص کرده بودند ❌جنگ‌آفرینی و خون‌ریزی بی‌حدوحصر برای قدرت جزو خصوصیّات همین حکومت به نام دموکراسی است. ❇️حاصل حرف بنده این است: 1️⃣ما با دولتها، با کشورها، با ملّتها به خودی خود هیچ معارضه‌ای نداریم. ما با ظلم مخالفیم، با استکبار مخالفیم، با تجاوز مخالفیم، با آن حوادثی که امروز شما دارید در غزّه مشاهده میکنید مخالفیم. ♦️آن چیزی که جمهوری اسلامی را در مقابل جبهه‌ مقابل قرار میدهد، این مفاهیمی است که، ✅هم عقل، ✅هم عرف، ✅هم هر شرع و دینی، ✅هم وجدان بشری 🔺آن را محکوم میکند. 🔶 جبهه‌بندی جمهوری اسلامی با جمهوری‌هایی که زیر نام دموکراسی و حقوق بشر و لیبرالیسم خودشان را پنهان کرده‌اند، به خاطر باطن کار آنها است، که عبارت است از ظلم و استکبار و مانند اینها. 2️⃣ما باید پرچم مبارزه‌ی با استکبار را همیشه بلند نگه داریم. 🛡️مراقب باشیم جمهوری اسلامی در هیچ دوره‌ای اجازه ندهد که این پرچمداریِ مقابله‌ی با استکبار از او گرفته بشود. باید پیشگام و پیشقدم باشیم. این پرچم را هر روز گسترده‌تر و برافراشته‌تر کنیم. 3️⃣این حقیقت را برای نسلهای نوبه‌نوِ خودمان روشن کنیم.جوانهایمان بدانند که ممشای جمهوری اسلامی چیست، این ایستادگی چیست. 🔶 البتّه خوشبختانه در این چهار دهه و اندی که از عمر جمهوری اسلامی گذشته، ما در منطقه و در دنیا موفّق بودیم در اینکه بتوانیم این جهت‌گیری را از جمهوری اسلامی به عالم بشریّت نشان بدهیم. 🔶 درباره مجلس خبرگان مجلس خبرگان در واقع مهم‌ترین کار را بر عهده دارد؛ این «تعیین رهبری» و «مراقبت از حفظ صلاحیّت رهبری» جزو کارهای بزرگ است. 🔶 مجلس خبرگان در گزینشها و انتخابهایی که خواهد داشت، این را باید مراقبت بکند که: اصول ثابت جمهوری اسلامی مورد غفلت قرار نگیرد. 🔹در قانون اساسی 🔹در بیانات امام راحل 🔹در معارف اسلامی 🔶میشود این اصول را پیدا کرد 🔷مثل: 🔸اقامه‌ عدل، 🔸مبارزه‌ با فساد، 🔸بالا بردن سطح معرفت اسلامی، سطح عمل اسلامی در جامعه 🔶 درباره مجلس شورای اسلامی هر مجلس جدیدی حامل امیدهای جدیدی است. نمایندگان تازه‌ای در مجلس جدید وارد میشوند، در کنار آنها نمایندگان مجرّبی هم هستند؛ این یک ترکیب خیلی خوبی است و هم ابتکار و نوآوری در آن هست، هم تجربه در آن هست. این یک سرمایه‌ی باارزشی است 🚨آن چیزی که میتواند شیرینی مجلس جدید را نابود کند، ⛔️سخنان اختلاف‌انگیز ⛔️دعوا راه انداختن‌ها ⛔️ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند است ☝️برادران و خواهران در مجلس جدیدی که حالا اندکی بعد تشکیل خواهد شد و حضور دارند... اگر چنانچه این مراعات را نکنند: ⭕️کام ملّت تلخ میشود، فضای سیاسی کشور، فضای تلخی میشود ⭕️مجلس از کارایی می‌افتد... دسته‌بندی‌ها و کشمکش‌ها مانع میشود از اینکه اینها به کارشان برسند 🔶 یک شاخص عمده‌ جمهوری اسلامی این است که دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی متشرّع باشند. مراعات حرام و حلال و دروغ و غیبت و تهمت را بکنند. هم در کارهای شخصی خودمان، هم در محیط سیاسی تقوا پیشه کنیم. اگر این بود، ان‌شاءالله نتایج کار هم مطلوب خواهد بود، خدای متعال هم به کار برکت خواهد داد. 🔶 امیدواریم ان‌شاءالله خدای متعال گوینده را عامل به این حرفها بکند؛ به شنونده هم ان‌شاءالله خداوند توفیق بدهد که این حرف در دلها اثر بکند و بتوانیم طبق آنچه وظیفه‌ی شرعی است کارهایمان را، وظایفمان را انجام بدهیم. 🆔 @tahlil_shjr
تهدیدی علیه بشریت 🔶 «دونالد جی ترامپ» که به مدت چهار سال سکاندار ریاست‌جمهوری ایالات متحده بود، بار دیگر قرار است با «جو بایدن» رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده در کارزار انتخاباتی رقابت کند؛ رقابتی که بسیار تعجب‌برانگیز بوده و نشان‌دهنده اضمحلال سیاسی حاکم بر نظام ایالات متحده است؛ زیرا سؤال اصلی که بدون پاسخ همچنان باقی است، این است که چرا حزب جمهوری‌خواه در این برهه زمانی شخصیتی بهتر و شایسته‌تر از ترامپی که 91 اتهام در درون چهار پرونده قضایی دارد، نتوانست معرفی کند و در مقابل چگونه است که حزب دموکرات نیز همچنان شایسته‌ترین عضوش را بایدن پیری می‌داند که ظاهراً زوال عقلی داشته و رفتارهای سیاسی‌اش مورد تمسخر جهانیان واقع شده است. 🔶 جدای از این اضمحلال درون گفتمانی آمریکایی بررسی سیاست‌ خارجی و سیاست داخلی این دو فرد نیز نکات جالب توجهی دارد: 1⃣ هر دو در سیاست خارجی ناکام بوده‌اند؛ بایدن در قضیه اوکراین و غزه و یمن و ترامپ در ماجرای افغانستان، سوریه و عراق و هر دو مشترکاً در مهار دولت چین. 2⃣ هر دو در آنچه ممانعت از تغییرات آب و هوایی و حفظ محیط زیست است نیز ناکام بوده‌اند؛ ترامپ با نادیده‌گیری حداکثری این موضوع و خروج از معاهدات بین‌المللی زیست محیطی و تأکید بسیار بر مباحث اقتصادی به جای مباحث زیست محیطی و بایدن نیز با نداشتن برنامه مشخص برای احیای محیط زیست و جلوگیری از تغییرات آب‌وهوایی و اقلیمی. 3⃣ هر دو نسبت به حقوق بشر بی‌تفاوتند؛ کارنامه بایدن با ادامه جنگ رژیم صهیونیستی و فلسطین و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه در بحث حمایت از حقوق بشر کاملاً سیاه است همچنان که کارنامه ترامپ در حمایت از گروه‌های تروریستی، همانند داعش و القاعده در سوریه و عراق و لیبی اصلاً قابل دفاع نیست. 4⃣ هر دو تهدیدی علیه دموکراسی به شمار می‌روند؛ ترامپ در موضوع شورش سراسری در آمریکا برای جلوگیری از انتقال قدرت به بایدن و اشغال ساختمان کنگره به دست طرفدارانش و همچنین بایدن با موضوع پاسخ عکس و گاهی پاسخ ندادن به مطالبه مردم آمریکایی که با تظاهرات سراسری و میلیونی در واشنگتن‌دی‌سی خواستار توقف جنگ در غزه و عدم حمایت‌های بی‌حد و حصر آمریکا از اسرائیل شدند. 5⃣ هر دو نسبت به آزادی افراد و جوامع نیز کاملاً بی‌تفاوتند؛ ترامپ که معتقد است باید اعضای ناتو به دلیل آنچه لطف آمریکا می‌خواند، آزادی اقتصادی نداشته باشند و هزینه‌های عضویت در این پیمان‌نامه را بیش از خود آمریکا بپردازند و بایدن که صدای فریاد جدایی‌طلبانه ایالت تگزاس از دولت فدرال را نشنیده گرفته و هیچ گونه حق آزادی سیاسی برای اهالی تگزاس قائل نیست. 🔶 این پنج دلیل و بسیاری دلایل دیگر سبب می‌شود چنین نتیجه گرفت که هر دو نفر (ترامپ و بایدن) تهدیدی علیه بشریت به شمار آیند. این تهدیدها دامنگیر هم آمریکایی‌ها و هم غیر آمریکایی‌ها خواهد بود. اضمحلال سیاسی نظام سیاسی آمریکا نیز سبب شده است تا مردم چاره‌ای جز انتخاب میان دو گزینه ناکارآمد، فرسوده، پیر، خرفت و نادان نداشته باشند. 🆔 @tahlil_shjr
آزادی یا نسل‌کشی 🔶 نزدیک به هفت ماه از جنگ غزه می‌گذرد و در این مدت رژیم صهیونیستی با حمایت تمام‌عیار دولت آمریکا، در حال ارتکاب نسل‌کشی در این منطقه است. با مروری بر رفتار کاخ سفید پرواضح است که پشتیبانی افراطی آمریکا، سبب شد که رژیم صهیونیستی تا این اندازه جنایت علیه بشریت را مرتکب شود. این موضوع باعث شده است دانشجویان آمریکایی خیزش گسترده‌ای را علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه آغاز کنند. اعتراضات دانشجویی که در سطح آمریکا فراگیر شده است و علیه آپارتاید صهیونیستی قیام کردند، با خشونت پلیس و با وارونه‌نمایی رسانه‌های آمریکایی‌ـ صهیونیستی روبه‌رو شده است. 🔶 مطالبات جنبش اصیل دانشجویی شکل گرفته در آمریکا مشخص است: برقراری آتش‌بس دائمی در نوار غزه، پایان محاصره غزه، قطع روابط علمی و دانشگاهی آمریکا با رژیم اشغالگر قدس و مجازات مقامات رژیم اشغالگر قدس و دیگر کشور‌ها و بازیگران دخیل در کشتار دهشتناک35 هزار انسان بیگناه در فلسطین. 🔶 از این رو جنبش دانشجویی ایجاد شده در آمریکا، فراگیر است و در تسریع روند آگاه‌سازی افکار عمومی دنیا نسبت به ماهیت نظام لیبرال دموکراسی غربی و ماهیت اشغال‌گرایانه و وقیحانه صهیونیسم بسیار تأثیرگذار بوده است. امروز دانشگاه‌های کالیفرنیا و تگزاس به نقاطی تبدیل شده‌اند که مورد توجه افکار عمومی دنیا قرار گرفته و رسانه‌های غربی نیز قدرت سانسور آنچه را که در آنها می‌گذرد، ندارند. گستردگی، آگاهی و عمق جنبش دانشجویی ایجاد شده در آمریکا در حمایت از مردم مظلوم فلسطین، بیان‌کننده اصالت این جنبش و باور آن به هدفی است که به خاطر آن به اعتراض دست زده است. 🔶 برخورد خشن پلیس با دانشجویان معترض به کشتار مردم غزه نشان می‌دهد، حاکمیت آمریکا در دوراهی بین آزادی و نسل‌کشی، از آپارتاید صهیونیستی حمایت کرده است. این روند به خوبی رویکرد دولت آمریکا را نشان می‌دهد که آزادی در آمریکا و برای دانشجویان دانشگاه‌های کالیفرنیا، نیویورک، آستین تگزاس، هاروارد، سیاتل، برکلی، اموری جورجیا و... بد است و دموکراسی در این کشور معنا و مفهومی ندارد و همه آنها در اختیار صهیونیسم است. 🔶 فراموش نکردیم که در طول دهه‌های اخیر محور غربی با محوریت آمریکا، کشورهای مختلفی را به بهانه آزادی مورد تهاجم و دخالت خود قرار دادند. حمله به عراق و...، دخالت در امور کشورهایی همچون ایران، روسیه، چین، سوریه، لبنان، ونزوئلا و... تنها به بهانه آزادی بوده است، حال آنکه برخورد خشن و غیر اخلاقی با مطالبات مردمی به وضوح نشان‌دهنده دوگانگی سیاست‌گذاری ایالات متحده و غرب در برخورد با مسائل است. 🆔 @tahlil_shjr
انحلال پارلمان کویت و پیامد‌های آن 🔶 امیر ۸۳ ساله کویت در اقدامی کم‌سابقه دستور انحلال پارلمانی را که هنوز نخستین جلسه آن تشکیل نشد، صادر کرد. انتخابات پارلمانی کویت آوریل گذشته حدود ۳۷ روز قبل برگزار شده بود، اما حتی یک جلسه آن نیز برگزار نشد و مشعل الاحمد الجابر الصباح فرمان انحلال آنرا صادر کرد. پیش از پرداختن به چرایی تصمیم امیر کویت باید به سه نکته اشاره کرد: 🔶 نکته نخست اینکه، کویت تنها کشور عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس است که دموکراسی نیم‌بندی در قالب برگزاری انتخابات پارلمانی و تشکیل پارلمان با رأی مردم دارد. 🔶 نکته دوم اینکه، مجلس ملی کویت با ۵۰ عضو در ژوئیه ۱۹۶۳ تشکیل شد. البته مجلس ملی کویت ۶۵ عضو دارد که ۱۵ عضو دیگر آن از اعضای دولت هستند. مجلس ملی کویت نهاد اصلی قانون‌گذاری در این کشور است. بر اساس قانون اساسی کویت، مجلس این کشور علاوه بر حق تصویب یا رد قوانین، اجازه سؤال از شخص نخست‌وزیر و وزار و حتی ندادن رأی اعتماد یا استیضاح مقامات ارشد دولتی را دارد. بنابراین، مجلس ملی کویت اهمیت زیادی در ساختار قدرت این کشور دارد. 🔶 نکته سوم هم اینکه؛ عمر پارلمان در کویت همواره کوتاه بوده و کمتر به ۴ سال رسیده است. از سال ۱۹۹۱ تاکنون تقریباً هر دو سال یک بار انتخابات پارلمانی برگزار شد و تنها ۳ پارلمان توانسته به طور کامل فعالیت کند یعنی در سال‌های ۱۹۹۲، ۱۹۹۹ و ۲۰۱۶. تنها در کمتر از ۴ سال اخیر، ۴ انتخابات در ۵ دسامبر ۲۰۲۰، ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ۶ ژوئن ۲۰۲۳ و ۴ آوریل ۲۰۲۴ برگزار شده است. 🔶 چرایی انحلال پارلمانی که هنوز تشکیل نشد کویت در آوریل گذشته شاهد برگزاری انتخابات پارلمانی بود. پارلمان ۳۰۲۴ کویت نخستین پارلمانی است که پیش از برگزاری و جلسه افتتاح آن منحل شده است. بر اساس اصول ۱۰۲ و ۱۰۷ قانون اساسی کویت، امیر این کشور با ذکر ادله کافی حق انحلال پارلمان این کشور را دارد. در همین راستا، مشعل الاحمد الجابر الصباح، امیر کویت، ۳۷ روز پس از برگزاری انتخابات، حکم به انحلال پارلمان داد. به نظر می‌رسد نارضایتی از نتایج انتخابات اخیر عامل اصلی تصمیم شیخ مشعل برای انحلال پارلمانی است که حتی یک جلسه آن نیز تشکیل نشد. در انتخابات اخیر که ۴ آوریل برگزار شد، مخالفان موفق شدند اکثریت کرسی‌های پارلمان را بار دیگر به دست آورند. میزان مشارکت در انتخابات مجلس کویت ۶۲.۱۰ درصد بود و بر اساس نتایج رسمی انتخابات مجلس کویت، مخالفان از ۵۰ کرسی مجلس، حائز ۲۹ کرسی شدند و روند اکثریت در پارلمان را حفظ کردند. لذا به نظر می‌رسد که منظور امیر کویت از این جمله که «اجازه نمی‌دهم از دموکراسی برای تخریب کشور سوءاستفاده شود»، حفظ اکثریت پارلمان توسط مخالفان است. 🔶 پیامد انحلال پارلمان رصد اقدامات امیر جدید کویت که دسامبر گذشته نیز به این سمت منصوب شد، گویای این است که کویت در دوره مشعل الاحمد الجابر الصباح به سمت تضعیف دموکراسی و تقویت اقتدارگرایی گام بر می‌دارد. انتخابات ۴ آوریل نخستین انتخابات پارلمانی در کویت پس از انتصاب مشعل الاحمد الجابر الصباح به سمت امیر این کشور بود. به نظر می‌رسد شیخ مشعل ممکن است با تغییر قانون اساسی عملاً کویت را به سمت اقتدارگرایی بیشتر و نزدیک شدن به مدل سیاسی دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس هدایت کند. 🔶 امیر کویت انتخابات و دموکراسی را هدر رفتن منابع و عامل فساد سیاسی و اقتصادی می‌داند. نکته حائز اهمیت اینکه اقدام امیر کویت در انحلال پارلمان با استقبال مقامات و رسانه‌های عربستانی همراه شد. همچنین تصمیم امیر کویت به منزله این است که برداشت امیر جدید این کشور این است که با دموکراسی و توسعه سیاسی، پیشرفت و توسعه اقتصادی محقق نمی‌شود بلکه زمینه فساد گسترده‌تر فراهم می‌شود. البته در حکومت‌های قبیله‌ای و خاندانی در منطقه خلیج فارس، فساد در سطح گسترده‌ای وجود دارد، اما نسبت دادن فساد به دموکراسی و منحل کردن پارلمان به بهانه فسادستیزی صرفاً بستری برای حذف مخالفان است. 🔶 تصمیم امیر ۸۳ ساله کویت می‌تواند به منزله اولویت قائل شدن بر توسعه اقتصادی در پرتو اقتدارگرایی قبیله‌ای باشد نظیر آنچه که در امارات، قطر و عربستان دیده می‌شود. با این حال، تفاوت مهم کویت با این کشورها در این است که این کشورها بر خلاف کویت سابقه و تجربه دموکراسی و انتخابات آزاد را ندارند. بنابراین، ممکن است تصمیم امیر کویت برای این کشور تبعات امنیتی داشته باشد. 🔸 : آقای سید رضی عمادی 🆔 @tahlil_shjr
قتل عام فلسطینیان 🔶 لحظه تاریخی که اکنون ما انسان‌ها در آن قرار داریم یعنی قتل عام بیش از ۳۸ هزار انسان فلسطینی و همزمان اعتراض جریان نخبگانی و مردم در غرب مصادف با سکوت مطلق و شرمساری ‎جریان روشنفکری ایران است. همان جریانی که دلسوز پای گربه میشود و برای دختر بی گناه اوکراینی عزادار! 🔶 اما این سکوت مطلق جریان روشنفکری امر جدیدی نیست. هم‌جلال آل احمد و هم شریعتی در دهه چهل و پنجاه به سکوت روشنفکران اعتراض دارند. ریشه سکوت امروزشان در رقابت و مخالفت با جمهوری اسلامی نیست. ماهیتا امکان مخالفت ندارند و سلطه چارچوب نظری اجازه مخالفت نمیدهد. 🔶 داریوش آشوری از روشنفکران دهه 40 در مقاله ای به دفاع از رژیم صهیونیستی پرداخت. زنده یاد دکتر شریعتی در مقاله ای که در 20 تیر 1346 در مجله فردوسی منتشر شد به شدت به آشوری حمله کرد. 🔶 دکتر علی شریعتی: آقای داریوش خان!رژیمی که با اسلحه انگلیس و آمریکا و فرانسه، سرزمینی را اشغال می‌کند و از سراسر اروپا، سرمایه داران را به یک کشور فقیر عربی می‌کشد و مردم آن را به صحرای سوزان سینا و اردن و سراسر آفریقا و خاورمیانه پراکنده می‌کند و دهقان مسلمان را در دهات خود محبوس می‌سازد و هرگاه یک کشور عربی، قصد نجات از یوغ استعمار غربی را دارد، با یک اشاره امپریالیسم بر آن می‌تازد، اسرای رسمی جنگ را وحشیانه شکنجه می‌کند، مردم را از خانه‌هاشان بیرون می‌راند، و مبنای سیاسی و اجتماعی رژیم خود را بر یهودی بودن نژاد و کلیمی بودن مذهب استوار می‌کند، فاشیست است، یا کشوری که گناه نابخشودنی‌اش در چشم شما! این است که ملک فاروق‌ها و گلوپ پاشاها و ملک فیصل‌ها و ملک عبدالله‌ها و ژنرال سوستل و آرگوها را رانده و آخرین پایگاه های امپریالیسم را در سراسر کشورهای عربی جمع می‌کند و از نظر داخلی فقط به پُر چانگی‌های مشکوک و آلودۀ روشنفکران فروخته شده‌ای امثال آیت احمد و عبدالمالک و داریوش آشوری- که پُرند از آن «جوهر روشنفکری» که آنان را از تودۀ عوام الناس جدا می‌کند- مجال نمی‌دهد؟ 🔶 زیرا ترحم بر یک روشنفکری که از همۀ لوازم روشنفکری فقط یک زبان نیم‌بند را بلغور می‌کند و طوطی‌وار کلمات رایجی را از قبیل آزادی و دموکراسی و انسانیت- که به قول سارتر، خودشان در دهانشان گذاشته‌اند- در کشورهای استعمار زده واگو می‌کنند، خیانت به تودۀ عوام الناس است که اصالت دارد و ما کردیم و دیدیم. 🔶 آقای داریوش آشوری چرا از حق صدها هزار آوارۀ عرب که قرن هاست در فلسطین زندگی می‌کرده‌اند، کلمه‌ای بر زبان نمی‌آورد. مجموعه آثار شماره 35 بخش دوم، صفحات 631 تا 637 🔸 : آقای دکتر علیرضا زادبر 🆔 @tahlil_shjr
مردم‌سالاری دینی ایران مدلی قابل عرضه به جهان 🔶 برخی معتقدند، آمریکا مانند «شهری نورانی بر فراز یک تپه» است و دولتمردان این کشور باید آمریکا را چنان بسازند و قوی کنند تا نگاه سایر دولت‌ها به این شهر و «فانوس هدایتگر دموکراسی» جلب شود؛ اما واقعیت به گونه‌ای دیگر رقم خورده است که تارنمای نشریه آمریکایی «هیل» در گزارشی با اشاره به نتایج نظرسنجی مؤسسه افکارسنجی «پیو» درباره تشدید اختلافات داخلی در آمریکا نوشته است: «فانوس دموکراسی آمریکایی رو به خاموشی می‌رود»؛ چرا که رهبران غرب دیگر به آمریکا به مثابه یک الگو در حوزه دموکراسی نگاه نمی‌کنند. 🔶 این مسئله در میزان مشارکت مردم آمریکا در انتخابات‌های این کشور نیز خود را نشان داده است. آمارها حاکی از آن است که تا پیش از سال 2018 اغلب مشارکت آمریکایی‌ها در انتخابات‌های پارلمانی برابر یا پایین‌تر از 40 درصد بوده است. در فرانسه، برای نمونه دیگری از کشورهای غربی، طی سال‌های اخیر مشارکت زیر 49 درصد بوده است. برخی کشورهای غربی دیگر نیز قوانین خاصی را وضع کرده و مجازاتی را برای شخص غایب در انتخابات در نظر گرفته‌اند. 🔶 شهروندان غایب استرالیایی باید جریمه نقدی بپردازند، در غیر این صورت به زندان خواهند رفت یا در برزیل برای کسانی که در انتخابات شرکت نکنند، گذرنامه صادر نخواهد شد. بنابر قانون اساسی بلژیک، اگر کسی پس از دریافت دعوت‌نامه برای رأی دادن، پای صندوق نرود و عذر موجهی هم نداشته باشد، بین ۲۵ تا ۵۰ یورو جریمه می‌شود. اگر این غیبت دوباره تکرار شود، جریمه بین ۵۰ تا ۱۲۵ یورو افزایش می‌یابد و اگر کسی در چهار دور انتخابات شرکت نکند، علاوه بر چهار بار جریمه، نام او از فهرست رأی‌دهندگان به مدت ۱۰ سال خط خورده و در هیچ مقام و اداره دولتی پذیرفته نخواهد شد و هیچ کمک و امتیازی نیز از سوی دولت دریافت نخواهد کرد. 🔶 اما در جمهوری اسلامی ایران شرایط جور دیگری است. با وجود اینکه هجمه‌های رسانه‌ای تلاش دارد بی اعتباری انتخابات ایران را به ذهن متبادر کند و نیز تحریم‌های متعدد با هدف مأیوس‌سازی، ملت ایران را نشانه گرفته‌اند؛ اما در انتخابات سال گذشته مشارکت بالای ۴۱ درصد را شاهد بودیم. این در حالی است که در ایران مجازاتی برای غایبان در انتخابات نیز وضع نشده است. در انتخابات پیش رو نیز باید بیان کرد رئیس جمهور شهید تراز ریاست جمهوری را تغییر داد و شهادت او باورهای اجتماعی را راسخ‌تر از گذشته کرد؛ به گونه‌ای که به گزارش مرکز تحقیقات صدا و سیما، میزان مشارکت، پس از شهادت شهید رئیسی در مقایسه با قبل از این سانحه، ۱۲ درصد تا کنون افزایش داشته و امید می‌رود از آمار فعلی نیز فراتر رود. از این رو می‌توان مدل مردم سالاری دینی نظام جمهوری اسلامی ایران را به منزله الگویی کارآمد به جامعه جهانی معرفی کرد. 🆔 @tahlil_shjr
اخلاق مداری؛ مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین.pdf
81.7K
✅ اخلاق مداری؛ مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین 🔶 مرز بین مردم سالاری دینی و دموکراسی‌های دروغین، اخلاق مداری هست. مرز بین اینکه میگوییم سیاست ما عین دیانت ما است و نظریه جدایی دین از سیاست در همین محور هست. آن سیاستی که سیاست بداخلاقی باشد، سیاست فریب باشد، سیاست دروغ و نیرنگ باشد هرگز دین آن را تأیید نمیکند. آنجایی که سیاست، سیاست اخلاق مدار باشد، سیاست درست باشد، بر پایه‌ی عدالت باشد، بر پایه‌ی دفاع از محرومین باشد بر پایه‌ی سعادت، تنظیم سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت باشد اینجا بحث وحدت و اتحاد سیاست و دیانت مطرح می‌شود. مرز بین همه‌ی اینها خلاصه همین بحث اخلاق مداری هست. 🔸 : حجّت‌الاسلام میرهاشم حسینی؛ متولی مدرسه‌ علمیه‌ آیت‌الله مجتهدی تهرانی 🆔 @tahlil_shjr
دشمنان صندوق رأی؛ از جکیگور تا لندن.pdf
67K
دشمنان صندوق رأی؛ از جکیگور تا لندن 🔶 نام «جکیگور» را شنیده‌ای؟ روستایی است در گوشه‌ی جنوب شرقی کشور؛ از شرق تا مرز پاکستان فاصله‌ی چندانی ندارد و از جنوب تا سواحل مکران و دریای عمان. از صبح علی‌الطّلوع روز جمعه همه پای کار بودند تا اهالی جکیگور هم بیایند و رأی‌شان را بدهند. آنها هم در تعیین سرنوشت کشورشان سهم داشتند؛ نفری یک رأی مثل اهالی تهران، اصفهان، تبریز و مشهد. جمهوری اسلامی این‌طور است دیگر؛ وقتی پای انتخابات و صندوق رأی وسط باشد، روستاییِ اهلِ جکیگور و رهبر‌ انقلاب یکسان هستند و هر دو فقط یک رأی دارند. 🆔 @tahlil_shjr
جمعه و انتخاب مردم ایران 🔶 جمهوری اسلامی از ابتدا "انتخاب" بود. مردم با یک انقلاب برای اولین بار در تاریخ ایران حکومتی را خودشان برسر کار آوردند. تمام بار و هزینه نظام نوپا روی دوش مردم بود. مردم جنگ را مدیریت کردند اما آن دفاع جانانه را خسران و زحمت نمی‌دانستند چون در حال دفاع از فرزند نوپا خودشان بودند. 🔶 اصلا جمهوری اسلامی بی مردم معنایی ندارد. جمهوری اسلامی نظام بی مردم نیست. اگر بی مردم بود همان ماه اول، همان سال اول، همان دهه اول، همان تحریم های اول، همان خیانت های اول باید فرو می پاشید. 🔶 حالا مشارکت ۴۰ درصدی در جمهوری اسلامی که نتیجه یک دهه تعطیلی کشور است موجب خوشحالی سلطنت طلبانی است که فرق صندوق رای با صندوق میوه را نمی‌دانند! یعنی همین ۴۰ درصد هم با اینکه مطلوب جمهوری اسلامی نیست باز صد شرف دارند به سلطنت و شاه و شاهزاده! اصلا جمهوری اسلامی خودش اصرار دارد که مردم باشند‌.‌ 🔶 هشت سال دولت هاشمی را خواستند، بخواهند. در ۷۶ خاتمی میخواهند، بخواهند!در مجلس آن سال مشهور، تهرانی ها به هاشمی رای ندادند! ندهند! در ۸۴ از بغض هاشمی به احمدی نژاد رای دادند. بدهند. در ۹۲ دوباره به سمت هاشمی چرخیدند، بچرخند‌. پس از هشت سال دولت هاشمی (روحانی) که در دولت او مشارکت برای اولین بار به زیر پنجاه درصد رسید، رئیسی را خواستند. بخواهند. 🔶 مردم تعیین می‌کنند! این انتخاب‌ها اگر گره گشا بوده یا مانع و باعث پسرفت بوده، نتیجه انتخاب است. عملکرد همین دولت ها مشارکت را به زیر ۵۰ درصد کشاند. ۳۲ سالش دست یک جریان و ۳۳ ماه دست رئیسی بود. ملاک مردمند. هر که را بخواهند. رای حق است. کسی نمیتواند مانع رای و انتخاب مردم شود. اما مسئولیت رای هم باید در دمکراسی پذیرفت. دمکراسی فقط انداختن رای به صندوق و سلب مسئولیت از خود پس از آن نیست. 🔸 : آقای دکتر علیرضا زادبر 🆔 @tahlil_shjr
اعتماد به ساختار نظام 🔶 در درجه اول باید به همه مردم تبریک گفت. اعتماد به ساختار نظام و تغییر کارگزاران ولو با فاصله رای اندک، حتی آنانی که در دو دوره قبل شرکت نکرده بودند و آمدند. حالا هر نقشی به خود بگیرند باز در ساختار نظام تعریف می شوند. 🔶 هر چند نیامدن ۲۰٪ همیشگی جای تامل و تلاش دارد و باید و رفتار، عملکرد و احترام آن بخش ۲۰ درصدی را احیا و به صندوق برگرداند اما بهرحال بسیج اجتماعی آن هم در حد فاصل چند ماه از اسفند سال گذشته با برگزاری انتخابات مجلس کار بسیار دشواری است. باید به آن توجه داشت. 🔶 جمهوری اسلامی بار دیگر ثابت کرد، نظام بی مردم نیست و مردم تعیین کننده اند. نتیجه هر چه باشد، جمهوری اسلامی پای آن می ایستد سال ۸۸ باشد یا سال ۱۴۰۳ باید به حقانیت این مظلوم مقتدر اذعان نمود. 🔶 انتخابات در دور اول رقابت جدی نبود. سبک تبلیغات، تکراری بودن نامزدها، مناظرات غیر رقابتی و ده ها دلیل دیگر که سرجای خود قابل بحث است اما در دور دوم رقابت جدی شد، به همین دلیل ده درصد ظرف یک هفته به مشارکت اضافه شد درحالیکه معمولا در انتخابات های دور دوم از مشارکت‌ها کم میشود. عقلای قوم و نخبگان باید برای ساختار و قانون انتخابات فکر و اقدام کنند. حرف بسیار است. وزن و اعتبار انتخابات باید ارتقا یابد. 🔶 مردم و رای مردم در دایره انقلاب تحلیل شود، اساسا دایره انقلاب را باید از مضیق بودن خارج نمود. مردم میتوانند منتقد باشند و با چارچوب رای در درون ساختار سیاسی موجود حرف بزنند. در تحلیل رای مردم عوامل متعددی نقش دارند و باید همه را کنار هم دید. رقیب، نامزد و... 🔶 رای مسئولیت دارد. فردای انتخابات پایان مسئولیت رای نیست، آغاز است. این مسئولیت پذیری هم جزیی از دمکراسی است. دولت چهاردهم با مسائل زیادی رو بروست. گستردگی مسائل به حدی است که زمان نباید از دست برود. چالش های جدی در داخل و منطقه، مسیر سخت و پر تنش، اینکه قرار است چه کنند معلوم نیست، چون وعده مشخصی داده نشد اما همه ما وظیفه داریم اگر توانی داریم به میدان بیاوریم. 🔸 : آقای دکتر علیرضا زادبر 🆔 @tahlil_shjr
وقتی انتخاب مستقل ها در انتخابات آمریکا یک افسانه است! 🔶 نماد دموکراسی جهانی که غرب زده های ما نسبت به آن احساس خودباختگی دارند امروز در وضعیتی قرار دارد که وقتی مردم آمریکا از عملکرد دولت تکنوکرات بایدن در «غزه مجروح» ناراضی هستند و اعتراضات گسترده خود را نیز نشان داده اند، بدلیل ساختار سیاسی کاملا کنترل شده در آنجا مجبورند بین او و ترامپ که پیش بینی می‌شود بر غزه سخت تر هم بگیرد باز به بایدن رای بدهند و اصلا حزب یا گزینه سومی در خواب هم تصور رای آوردن ندارد! 🔶 می شود در مدح آزادی سخنرانی های طولانی کرد ولی محدودترین مدل دموکراسی مستقیم یا غیرمستقیم (پارلمانی) در خود انگلستان و فرانسه و آمریکا در حال اجراست و ما که به یکباره بعد از سه سال مدیریت جناب رئیسی آنقدر آزادی داریم که کار را به شخصی مثل پزشکیان و ظریف بدهیم، دموکراتیک و آزاد نیستیم! 🔶 واقعا بدترین جلوه تفکر در غربگرایان شرق ظهور دارد. همین باصطلاح روشنفکرانی که با تبختر و غروری حیرت انگیز، تحلیل می کنند و همه هم باید آن را نماد «علم» بدانند و اگر کسی هم اعتراض کند مورد بیشترین تحقیر و حمله قرار خواهد گرفت. 🔶 ولی دوره ای که بشود ما را با ادعای «کارشناس» و «متخصص» فریب بدهید گذشته است! نسلی گسترده از بچه های انقلاب هم علوم غربی را خوانده هم شناخت میدانی بومی دقیق تر از مقلدین غرب پیدا کرده است و دیگر حنای شما رنگی ندارد! کافی است مقهور و ضعیف و خودباخته نباشیم که فرمود: «هیهات منا الذله». 🔸 : آقای علیرضا کمیلی 🆔 @tahlil_shjr
تجلیل از جنایت‌ جنگی در کنگره! 🔶 می‌خواهید به ابتذال فرهنگ و تمدن و سیاست در آمریکا پی ببرید، ایستادن‌ها و تشویق‌های ممتد نمایندگان کنگره آمریکا در حین سخنرانی نتانیاهو را در نظر بیاورید. حالا نه فقط در فلسطین، ایران، جبهه مقاومت و دنیای اسلام، بلکه مردم در شرق آسیا، آفریقا، غرب و آمریکا نیز رژیم صهیونیستی را رژیمی نسل‌کش می‌دانند که در نهایت سنگدلی ماه‌هاست مردم غزه را به خاک و خون می‌کشد. 🔶 حمایت از رژیم صهیونیستی در کشتار مردم بی‌دفاع فلسطین همه ماجرا نیست؛ جای تردیدی نیست که تفکر تکفیر و اندیشه‌ای که در صدد حذف فیزیکی مخالفان خود است، همواره در گذر تاریخ وجود داشته است؛ اما زمانی این اندیشه مخاطراتش آشکارتر و ویرانگرتر شد که نظام سلطه جهانی این تفکر و تعصبات را برای رسیدن به اهداف استکباری خود به خدمت گرفت و به آن سازمان داد. دو سال پس از آنکه گروه تروریستی داعش اعلام خلافت کرد، دونالد ترامپ در یکی از سخنرانی‌های انتخاباتی‌اش در اوت ۲۰۱۶ در دوره ریاست‌جمهوری باراک اوباما، او و هیلاری کلینتون نامزد وقت دموکرات‌ها در انتخابات و وزیر خارجه پیشین آمریکا را بنیانگذاران داعش معرفی کرد. 🔶 دیگر این رژیم جعلی علیه ملت فلسطین چه باید بکند تا مدعيان حقوق بشر مسیر مخالفت را در پیش بگیرند! بیمارستان‌ها و منازل مسکونی به اصلی‌ترین هدف صهیونیست‌ها طی بیش از چند ماه گذشته تبدیل شده است و بخش عمده‌ای از شهدای فلسطینی را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند، اما باز دولت‌های غربی خاموشی پیشه کرده‌اند. حتی مردم اروپا و آمریکا به طرز بی‌سابقه‌ای در حمایت از ملت فلسطین و در مخالفت با سکوت و حمایت دولت‌های خودشان اعتراضات و راهپیمایی برگزار کرده‌اند، اما باز خبری از مقامات غربی نیست که نیست. این نحوه مواجهه دولت‌های غربی با موضوع فلسطین در آینده نیز تغییر نخواهد کرد. در لیبرال دموکراسی غرب، منافع سیاسی و استکباری تعیین‌کننده رفتارهای جهانی است. اخلاق و انسانیت مادامی‌ که منافع آن دولت‌ها چیز دیگری را اقتضا می‌کند، در سیاست‌های آنها جایگاهی ندارد. 🔶 سخن تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز پایانی که ناشی از تجربه‌های متراکم و طولانی‌مدت است، لازم است با جامعه خودمان در میان بگذاریم که این ایام بیش از پیش مسئله آن سر زبان‌ها افتاده است؛ نظام جمهوری اسلامی طی زمان و حسب شرایط تا همین حالا با آمریکا به صورت موضوعی مذاکره مستقیم و غیرمستقیم را در دستور کار قرار داده است؛ مشکلی در اصل مذاکره که بارها نیز تجربه شده، نیست؛ فقط آگاه باشیم با چنین نظام و سیستمی می‌خواهیم مذاکره کنیم و حق‌مان را بستانیم! کار نه اينکه ناممکن باشد، بلکه به غایت سخت، دشوار و پیچیده است. 🆔 @tahlil_shjr
دموکراسی حزبی به سبک آمریکا!/ از حذف سندرز در 2016 تا حمایت از هریس در 2024 🔰 قسمت اول 🔶 البته هریس از سال 2022 میلادی و با نمایان تر شدن علایم بیماری و ناتوانی در بایدن قصد حضور در کاخ سفید را داشت اما هر بار با سد محکمی به نام بایدن و اطرافیانش رو به رو شد. حتی رئیس جمهور کنونی آمریکا عزم راسخی جهت حضور در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو داشت اما گافهای مکرر وی در مناظره مستقیم با ترامپ و متعاقبا وقوع ترور رئیس جمهور سابق آمریکا و تاثیر آن بر افکار عمومی، سبب شد تا بایدن دیگر هیچ شانسی برای تکرار پیروزی سال 2020 در مقابل خود نبیند. 🔶 دموکراسی حزبی! در این میان، دموکراسی حزبی ادعایی آمریکا جای بسی تامل دارد! اینکه قبل از برگزاری کمیته و کنوانسیون رسمی حزب دموکرات، از کامالا هریس به عنوان نامزد قطعی دموکراتها یاد می شود و شانسی برای بقیه نامزدها از جمله میشل اوباما در نظر گرفته نمی شود! به عبارت بهتر، سران حزب دموکرات در گردهمایی خود طی روزهای آینده، اساسا رای گیری خاصی در خصوص حضور یا عدم حضور هریس در انتخابات ریاست جمهوری نکرده و صرفا حضور وی در این رقابتها را مورد تایید قرار می دهند.هنوز بسیاری از رای دهندگان حزب دموکرات، خیانت سران این حزب در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 را فراموش نکرده اند:جایی که برنی سندرز نسبت به هیلاری کلینتو وضعیت بهتری در میان رای دهندگان دموکرات پیدا کرده بود اما سران این حزب، صحنه کنوانسیون حزبی و رقابتهای انتخاباتی درون حزبی (خصوصا در ایالاتی حساس مانند نیویورک) را به گونه ای چیدند که سندرز شانسی برای پیروزی در برابر کلینتون نداشته باشد. بعدها، منابع آگاه خبری و امنیتی در آمریکا وقوع تقلب در انتخابات درون حزبی دموکراتها در سال 2016 میلادی را تایید کردند. 🔶 زمینه‌سازی برای حذف رقبای هریس جریان رسانه ای حزب دموکرات به گونه ای از سوی سران این حزب هدایت و مدیریت شده که امکان ظهور و بروز نامزدهای دیگر در این روند اساسا وجود نداشته باشد. به عبارت بهتر، دموکراتها نام کامالا هریس را به عنوان نامزد نهایی خود از الان بر سر زبانها انداخته اند.از آنجایی که به واسطه کناره گیری بایدن از رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری امسال، نتایج انتخابات درون حزبی دموکراتها نیزکان لم یکن تلقی می شود، این بار سران حزب دموکرات حتی نسبت به سال 2016 میلادی ( که تقلب در انتخابات درون حزبی علیه سندرز را در دستورکار قرار دادند)، از قدرت مانور بیشتری در تحمیل گزینه مورد نظر خود به جامعه رای دهندگان این حزب و ایالات متحده آمریکا برخوردار هستند.اما اصل ماجرا تغییری نکرده است! دموکراسی حزبی در آمریکا رسما پوششی برای دیکتاتوری محسوب می شود و در این معادله، اساسا تفاوتی میان دو حزب دموکرات و جمهوریخواه وجود ندارد. 🔶 خیال هریس راحت است! در حالی که کمتر از ۱۰۰ روز تا انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا باقی مانده است، نتایج یک تحقیق که توسط خبرگزاری آسوشیتدپرس انجام شده نشان می‌دهد کامالا هریس حمایت کافی نمایندگان دموکرات را برای نامزدی از سوی حزبش برای رقابت در برابر دونالد ترامپ از حزب جمهوری‌خواه به دست آورده است. 🔶 بر اساس آمارهای غیررسمی تا دوشنبه شب، هریس حمایت بیش از۲۵۰۰ نماینده را در کنوانسیون ملی دموکرات‌ها کسب کرده است. این تعداد رای برای انتخاب او به عنوان نماینده رسمی حزب در انتخابات پیش رو کافی خواهد بود، چرا که بسیار بیشتر از حدنصاب ۱۹۷۶ رای حداقلی مورد نیاز است. 🔸 : آقای فخرالدین اسدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
دموکراسی حزبی به سبک آمریکا!/ از حذف سندرز در 2016 تا حمایت از هریس در 2024 🔰 قسمت دوم 🔶 کامالا هریس در واکنش به این خبر گفت: «از رئیس‌جمهور بایدن و تمامی اعضای حزب دموکرات که قبلاً به من اعتماد کرده‌اند سپاسگزارم و مشتاقانه منتظر هستم تا مستقیماً نظراتم را پیش مردم آمریکا طرح کنم. قصد من این است که بروم و این نامزدی را به دست بیاورم و برنده شوم. قول می‌دهم حزب دمکرات ما را متحد کند، ملت ما را متحد کند و در این انتخابات پیروز شود.» 🔶 در پی کناره‌گیری جو بایدن از نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا، بخش قابل توجهی از شخصیت‌های برجسته و رهبران سازمان‌های حزب دموکرات به سرعت در پشت سر کامالا هریس معاون رئیس‌جمهور جمع‌ شده‌اند.در همین حال روز دوشنبه تیم کارزار انتخاباتی او رکورد جدیدی را در دریافت کمک‌های مالی ثبت کرد.در شرایطی که موجودی صندوق انتخاباتی کارزار بایدن-هریس تا پایان ماه ژوئن تقریبا ۹۶ میلیون دلار بود، در ۲۴ ساعت نخست پس از اعلام حمایت بایدن از او ۸۸۸ هزار نفر رقمی معادل ۸۱ میلیون دلار به این موجودی اضافه کردند تا حدنصاب جدیدی برای جمع‌آوری کمک‌های مالی ریاست جمهوری به ثبت برسد. 🔶 با این حال مقامات ارشد حزب دموکرات در راستای حفظ ظواهر ماجرا، مدعی هستند نامزدی کامالا هریس هنوز به صورت رسمی قطعی نیست، چرا که ممکن است نامزدهای دیگری مطرح شوند و نمایندگان دموکرات همچنان آزادند به نامزد مورد نظر خود در کنوانسیون در ماه اوت رای دهند. جو بایدن در اولین اظهارات عمومی خود پس از اعلام تصمیم خود مبنی بر انصراف از نامزدی، گفت: «نام نامزد تغییر کرده، اما مأموریت اصلاً تغییر نکرده است.» 🔶 کامالا هریس، در صورت انتخاب، اولین زن و اولین فردی با تبار جنوب‌ آسیا خواهد بود که رئیس‌جمهور آمریکا می‌شود. کنوانسیون ملی دموکرات ها قرار است در روزهای ۱۹ تا ۲۲ اوت در شیکاگو برگزار شود، اما این حزب قبل از انصراف بایدن اعلام کرده بود که یک فراخوان مجازی را برای معرفی رسمی نامزد حزب قبل از شروع جلسه‌های حضوری برگزار خواهد کرد.جیمی هریسون، رئیس کمیته ملی دموکرات، در یک کنفرانس تلفنی با خبرنگاران گفت: «ما می‌توانیم سریع و منصفانه! عمل کنیم و این نامزدی را اجرایی کنیم.» 🔶 برای واجد شرایط بودن، نامزدها باید امضای الکترونیکی ۳۰۰ نماینده کنوانسیون را داشته باشند. در چنین وضعیتی کامالا هریس دغدغه ای جهت حضور خود در رقابت نهایی با دونالد ترامپ نامزد جمهوریخواهان ندارد، هر چند که در رقابت مستقیم با ترامپ، متغیرهای دیگری وجود دارد که کار را تاحدود زیادی برای او و حزب متبوعش سخت و دشوار خواهد ساخت.... 🔸 : آقای فخرالدین اسدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
در کدام کشورها حکمی مثل تنفیذ داریم؟ 🔰 قسمت اول 🔶 بند نهم اصل یک‌صد و دهم قانون اساسی که مربوط به وظایف و اختیارات رهبری است، از امضای حکم ریاست‌جمهوری پس از انتخابات مردم توسط رهبری سخن می‌گوید که در واقع از مفهوم رسمیت بخشیدن و نافذ کردن «حکم ریاست‌جمهوری» به کلمه‌ی «تنفیذ» یاد می‌شود. 🔶 شبهه‌ای مطرح است و آن این که وقتی مردم شخصی را انتخاب می‌کنند دیگر چه نیازی به ‌تنفیذ وجود دارد؛ نظر شما در این خصوص چیست؟ بر اساس اصل ۱۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی مصوب سال ۱۳۶۸، رئیس‌جمهور بعد از مقام رهبری، دومین مقام رسمی کشور و اولین مقام اجرایی کشور است. در مقامات سیاسی کشورها، یک رئیس کشور یا head of state و یک رئیس قوه مجریه یا head of government داریم. ایران از‌ جمله کشورهایی است که در آن ریاست کشور از ریاست قوه مجریه تفکیک شده است. در برخی از کشورها مثل نظام‌های ریاستی و نیمه‌ریاستی، ریاست کشور و ریاست قوه مجریه برعهده یک نفر است؛ مانند آمریکا، روسیه، فرانسه و ترکیه که رئیس‌جمهور هم رئیس کشور و هم رئیس قوه مجریه است. در نظام‌های پارلمانی که از این جهت ایران شبیه نظام‌های پارلمانی است، ریاست قوه مجریه برعهده یک نفر و ریاست کشور برعهده یک نفر دیگر است؛ مثلا در انگلستان رئیس کشور ملکه یا پادشاه و رئیس قوه مجریه نخست‌وزیر است، در آلمان رئیس کشور رئیس‌جمهور و رئیس قوه مجریه، صدراعظم است، در ژاپن رئیس کشور امپراتور و رئیس قوه مجریه، نخست‌وزیر است و در ایران رئیس کشور رهبر و رئیس قوه مجریه رئیس‌جمهور است. 🔶 عمدتا در نظاماتی که این تفکیک میان رئیس کشور و رئیس قوه مجریه هست، اختیارات مقام دوم که رئیس قوه مجریه است از مقام اول که رئیس کشور است بیشتر است؛ یعنی اختیارات صدراعظم در آلمان از رئیس‌جمهور آلمان بیشتر است، اختیارات نخست‌وزیر در ژاپن از امپراتور بیشتر است و اختیارات رئیس‌جمهور در ایران از رهبر بیشتر است. رهبری در عید سال ۱۴۰۰ فرمودند که رئیس‌جمهور در کشور ما دارای هزاران مدیریت است و پراختیارترین مدیریت‌ها را دارد. رئیس‌جمهور در مقابل ملت، رهبری و مجلس پاسخگو است و مسئولیت دارد. 🔸 : آقای سید محمدرضا مرندی؛ عضو هیئت‌علمی گروه فقه سیاسی دانشگاه شهید بهشتی 🆔 @tahlil_shjr
در کدام کشورها حکمی مثل تنفیذ داریم؟ 🔰 قسمت دوم 🔶 تنفیذ در لغت چندین معنی دارد؛ از جمله اجرا کردن، نفوذ دادن، اعتبار دادن و مشروعیت بخشیدن. قوه مجریه به زبان عربی السلطه التنفیذیه است که سلطه یعنی قوه و ‌تنفیذیه یعنی اجرایی. وقتی گفته می‌شود مقامی یک مقام دیگر را ‌تنفیذ می‌کند، یعنی به او مشروعیت، اعتبار و اجازه انجام کار را می‌دهد و نزدیک ترین معنی، اجازه انجام کار است. طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی از جمله اختیارات مقام رهبری، ‌تنفیذ حکم ریاست ‌جمهوری است؛ یعنی به او اجازه اجرای مسئولیتش را می‌دهد. عمدتاً در نظام‌های تفکیکی و نه تجمیعی این ‌تنفیذ وجود دارد؛ یعنی نظام‌هایی که بین ریاست کشور و ریاست قوه مجریه تفکیک قائل شده‌اند، در نظام‌های پارلمانی و جمهوری اسلامی ایران، رئیس کشور، رئیس قوه مجریه را تنفیذ می‌کند. این تنفیذ از جانب رئیس کشور نسبت به رئیس قوه مجریه انجام می‌شود؛ مانند امپراتور در ژاپن که نخست‌وزیر منتخب مجلس نمایندگان را تنفیذ می‌کند یا ملکه و پادشاه در انگلستان نخست‌وزیر را که منتخب مجلس عوام است، تنفیذ می‌کند یا در ایران، رهبر رئیس‌جمهور منتخب مردم را تنفیذ می‌کند؛ یعنی به این افراد برای شروع مسؤولیت، اعتبار و مشروعیت می‌دهند. 🔶 در نظام مردم‌سالاری دینی، دو پایه برای مشروعیت نظام سیاسی پیش‌بینی شده یکی پایه مردمی و دیگری پایه الهی؛ که پایه مردمی از طریق انتخاب مردم و رأی آنان به رئیس‌جمهوری تأمین می‌شود؛ اما پایه الهی‌اش از طریق تنفیذ رهبری نسبت ‌به انتخاب مردم، احراز می‌شود؛ یعنی پایه مشروعیت الهی در اینجا تنفیذ است و رئیس‌جمهوری با تنفیذ، دارای مشروعیت الهی- مردمی می‌شود. 🔶 پس از دریافت تنفیذ ازسوی رئیس‌جمهور چه الزاماتی برای او به وجود می‌آید؟ زمانی که رئیس‌جمهور تنفیذ می‌شود به اصل ۱۲۲ قانون اساسی می‌رسیم که می‌گوید «رئیس‌جمهوری در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی و یا قوانین عادی به عهده دارد در برابر ملت، رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است»؛ یعنی تنفیذ از یک طرف به او مشروعیت و از طرف دیگر به او مسئولیت می‌دهد و بایستی پاسخگو باشد رئیس جمهور، پس از اینکه تنفیذ شد نسبت‌به رهبری هم پاسخگو می‌شود و باید انتظاراتی را که رهبری در چارچوب قانون اساسی از رئیس‌جمهور دارد برآورده سازد. 🔶 آیا رئیس‌جمهور بدون حکم ‌تنفیذ، امکان شروع فعالیت را دارد؟ از جهت قانونی خیر؛ یعنی در هر جایی که بحث ‌تنفیذ وجود دارد مثل ایران، انگلستان و ژاپن که معنای ‌تنفیذ اجازه اجرای حکم است، هنگامی که این اجازه را نداشته باشد از جهت قانونی و شرعی امکان شروع فعالیت برای رئیس‌جمهور وجود ندارد و این رکن هم باید انجام شود و بایستی رهبری نیز آن را ‌تنفیذ کند. طبق قانون اساسی، رهبری می‌تواند ‌تنفیذ نکند. درست است طی این 45 سال امامین انقلاب ‌تنفیذ کردند ولی ممکن است در شرایطی قرار بگیریم که رهبری ‌تنفیذ نکند؛ چون بعد الهی هم در نظام جمهوری اسلامی فقط جمهوری و فقط اسلامی و فقط مردم‌سالاری یعنی دموکراسی و فقط دینی هم نیست و مردم‌سالاری دینی است و برای تکمیل بعد دینی و اسلامی بودن ‌تنفیذ نیاز است و بدون ‌تنفیذ اجازه شروع مسئولیت به رئیس‌جمهوری داده نمی‌شود. 🔸 : آقای سید محمدرضا مرندی؛ عضو هیئت‌علمی گروه فقه سیاسی دانشگاه شهید بهشتی 🆔 @tahlil_shjr
افول دموکراسی در غرب 🔶 ایالات متحده آمریکا ادعا دارد کشوری دموکراتیک است. برای دموکراسی خود نیز چند اصل کلی ارائه کرده است که ضامن برقراری دموکراسی باشد: وجود احزاب و تشکل‌های مدنی، وجود رسانه‌های آزاد و مستقل، تفکیک قوا و محدودیت زمانی و فردی حضور در قدرت، انتخابات و نظام گردش نخبگانی. اما با نگاه آماری به وضعیت فعلی ایالات متحده شاهد افول پایه‌های اصلی دموکراسی در غرب و آمریکا هستیم. 🔶 از حیث احزاب سیاسی پرواضح است که تنها دو حزب قدرت‌مند و بزرگ در آمریکا وجود دارد. در اروپا و غرب اساساً احزاب مستقل یا احزاب جدید فرصتی برای ظهور و بروز ندارند. تقریباً احزاب سنتی از پیش ساخته شده‌ای که در قدرت حضور داشتند، همچنان در مسند قدرت هستند و توانایی گفتمان‌سازی جدید برای تشکل‌های مدنی و احزاب جدید اصلاً وجود ندارد. مستقلانی هم که در انتخابات‌ها حضور پیدا می‌کنند یا از طریق سازکار انتخاباتی و رسانه‌ای احزاب پرقدرت راست و چپ پس ‌زده می‌شوند یا به صورت خیلی محدود داخل دایره قدرت وارد می‌شوند. 🔶 از بعد رسانه‌های آزاد و مستقل نیز به وضوح مشاهده می‌شود که شرکت متا و تیک تاک و فضای اجتماعی پیام‌رسان ایکس یا شبکه‌های تلویزیونی فاکس نیوز و ‌ای‌بی‌سی نیوز و ... هر یک به نحوی در ساختار قدرت نقش دارند و نقش مطالبه‌گری خود را فراموش کرده و کاملاً در بازی‌های سیاسی به عنوان یک بازیگر سیاسی حضور فعال دارند. بایکوت برخی رسانه‌ها یا پروموت برخی دیگر نیز در همین قالب قابل تحلیل است. کشمکش‌های سیاسی احزاب رسانه‌ها را ناگزیر کرده است تا انتخاب کنند که در کدام سمت از قدرت حضور داشته باشند. 🔶 شاید بتوان گفت محدودیت حضور در قدرت و تفکیک قوا در غرب و آمریکا رعایت شده است و یک فرد خاص در قدرت نمی‌تواند به مدت طولانی بماند، اما مجموعه‌ای از افراد که دارای یک‌ایده و یک فکر و‌اندیشه هستند، در قدرت می‌مانند و آمد و رفت افراد صرفاً به معنای تغییر ظاهری مجریان دولت‌هاست و سیاست‌های اساسی تغییر نمی‌کنند. اصل آخر برگزاری انتخابات و گردش نخبگان است. در همین باره در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو بر اساس آمار‌ها ۶۷ درصد آمریکایی‌ها معتقدند ترامپ اگر شکست بخورد، نتایج انتخابات را نخواهد پذیرفت. همچنین ۲۹ درصد آمریکایی‌ها معتقدند کاملا هریس در صورت شکست در انتخابات، نتایج انتخابات را نخواهد پذیرفت. به این معنا که اساسا برگزاری انتخابات در آمریکا و غرب هم از رسالت اصلی خود که مبتنی بر انتقال نرم قدرت از فردی به فرد دیگر بود، زیر سؤال رفته است و می‌توان گفت دموکراسی غربی در سراشیبی افول است. 🆔 @tahlil_shjr
کرم از خود دموکراسی غربی است 🔶 مشکل از استانداردهای دوگانه غرب نیست؛ مشکل از خود دموکراسی و ارزش‌های غربی است. بعد از یازده ماه غوطه‌ور بودن در اخبار و گزارشات و جزییات آنچه دنیای غرب در قبال نسل‌کشی غزه کرده و می‌کند، جمله‌ای که گذشت جمع بندی‌ام شده. اینکه می‌بینید قدرت‌های اصلی غربی تقریبا هیچ کار باخاصیتی در قبال نسل‌کشی اسرائیل در غزه انجام نمی‌دهند بواسطه همسویی و همراهی عمومی مردم دنیای غرب در حال رقم خوردن است. اینطور نیست که الان مردم دنیای غرب از تصاویر کودکان پاره پاره غزه برآشفته‌اند و آرام و قراری ندارند و این وسط حکومت‌های مدعی دموکراسی آنها با خیانت به این مردم و رایی که از آنها گرفته‌اند دارند جهتی را خلاف نگاه مردمشان جلو می برند؛ خیر. چنین خبری نیست. 🔶 تمام آن اخباری که تحت عنوان موج اعتراضات مردمی دنیای غرب و دانشگاه‌های آمریکا و خیابان‌های انگلیس به گوش من و شما خورده یک جز کوچک از دنیای غرب است که البته خلال یازده ماه گذشته روندی فزاینده داشته. اما اگر بخواهیم انصاف داشته باشیم باید بگوییم هنوز این جماعت معترض غربی قطره‌ای هستند در قبال دریای بی‌تفاوت یا همسو با سیاست‌مداران غربی حامی اسرائیل. 🔶 صدای اعتراض یک یا چند فعال حامی فلسطین وسط جلسات مسوولین غربی را دیده‌اید که دقایقی نظم جلسات را به هم می‌ریزد تا در میانه سکوت سالن توسط مامورین امنیتی به بیرون هدایت شوند؟ غرب معترض به نسل‌کشی فلسطین همان تک صداهای تنها هستند و غرب بی‌تفاوت در قبال نسل‌کشی همان سالن یک پارچه ساکت در مواجهه با این اعتراض است. سیاست‌مدار غربی اگر هم بخواهد نمی‌تواند راهی بجز حمایت یا حداکثر سکوت در برابر نسل کشی اسرائیل اتخاذ کند چه آنکه این خواست صریح یا ضمنی عموم مردم غرب است. 🔶 غرب‌زدگی ـ به حیثیت بیماری مزمن فراگیری که خیلی وقت‌ها بی‌آنکه بدانیم دچارش هستیم ـ باعث می‌شود تظاهرات‌های میلیونی هفتگی مردم یمن را نبینیم و خیال کنیم در توجه به نسل‌کشی غزه هم باز همین مردم دنیای غرب هستند که از ما جلوترند. همین عموم مردم تهران در توجه به ماجرای فلسطین و غزه فرسنگ‌ها از لندنی که شاهد اعتراضات مستمر برای غزه بوده جلوتر قرار گرفته. 🔶 ماجرا وقتی به نظام ارزشی غرب هم می‌رسد چیزی فراتر از این نیست. ما اساسا دچار سو تفاهم شده‌ایم که وقتی غرب دم از حقوق بشر و ارزش‌های اومانیستی زد خودمان را هم داخل همان آدم‌هایی متصور شدیم که غرب برایش کرامت قائل بود؛ خیر. تا وقتی در این سوتفاهم قرار داریم از غرب دلخوریم که چرا استانداردهای دوگانه دارد؛ دلخوری ندارد. ما از اول هم برای دنیای غرب داخل آدم نبودیم. آنها استاندارد دوگانه ای ندارند. استاندارد اومانیستی آنها از همان اول هم ناظر به انسان غربی بود. این نگاهش را هم به مدد هزاران هزار ابزار فرهنگی و رسانه‌ای و هنری به خورد ذهن مخاطبش داده. همین شده که وقتی امر سیاست به دموکراسی گره می‌خورد، برونداد این سیستم چیزی جز حمایت تمام عیار غرب از اسرائیل و نسل‌کشی‌اش نمی‌شود. 🔸 : آقای سید سرباز روح‌الله رضوی 🆔 @tahlil_shjr