#مصدر
#عمل_مصدر
از شرایط عمل مصدر ان است که قبل از تمام شدن عملش منعوت واقع نشود چون معمول مصدر به منزله صله موصول هست همان طور که بین این دو فاصل نباید باشد بین مصدر و معمولش هم فاصل نباید باشد
و اگر چنین اتفاقی افتاد فعلی بعد از نعت در تقدیر گرفته میشود تا معمول متاخر به ان فعل متعلق باشد
((((نام کتاب : شرح الاشمونی لالفیه ابن مالک نویسنده : الأُشْمُونی جلد : 2 صفحه : 203
فإن ورد ما یوهم ذلک قدر فعل بعد النعت یتعلق به المعمول المتأخر)))
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
در این بحث
حکم سایر توابع هم حکم نعت است
@Mah1352
https://eitaa.com/tanhAniste
#مصدر
اشمونی
زمانِ حال یا استقبال در عمل کردن مصدر ،شرط نیست
چون مصدر اصل فعل است نه شبیه به فعل/
بر خلاف اسم فاعل که به خاطر شباهت به فعل، عمل میکند پس زمان، در آن شرط است چون مدلول مضارع است پس باید زمانش حال یا استقبال باشد
@Mah1352
https://eitaa.com/tanhAniste
شاید سوال طلاب شما هم بوده باشد که در مثل 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
قتلته صبراََ
جاء زید رکضاََ
طلع بغتهََ
علاوه بر حال، ایا
این سه اسم منصوب را مفعول مطلق میتوان گرفت یا خیر؟🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
جواب بله مفعول مطلق برای عامل محذوف میشوند
یبغت بغتهََ
یرکض رکضا
یصبر صبرا
👇👇👇👇👇👇👇👇
ومصدر منكر حالا يقع ... بكثرة كبغتةً زيد طالع
و"جاء زيد ركضا"، و"قتلته صبرا"، وهو عند سيبويه والجمهور على التأويل بالوصف: أي: باغتا وراكضا ومصبورا، أي: محبوسا.👇👇👇👇
وذهب الأخفش والمبرد إلى أن نحو ذلك منصوب على المصدرية، والعامل فيه محذوف،👈👈👈👈👈👈👈 والتقدير: طلع زيد يبغت بغتة، وجاء يركض ركضا، وقتلته يصبر صبرا؛ فالحال عندهما الجملة لا المصدر.
وذهب الكوفيون إلى أنه منصوب على المصدرية كما ذهبا إليه👈👈👈👈👈، لكن الناصب عندهم الفعل المذكور لتأوله بفعل من لفظ المصدر؛ فـ"طلع زيد بغتة" عندهم تأويل: "بغت زيد بغتة" و"جاء ركضا" في تأويل: ركض ركضا، و"قتلته صبرا" في تأويل: صبرته صبرا.
وقيل: هي مصادر على حذف مصادر، والتقدير طلع زيد طلوع بغتة، وجاء مجيء ركض، وقتلته قتل صبر.
وقيل: هي مصادر على حذف مضاف، والتقدير: طلع ذا بغتة، وجاء ذا ركض، وقتلته ذا صبر.
👇
اُشمونی
#حال
#مفعول_مطلق
#مصدر
https://eitaa.com/tanhAniste
فرق معنایی
( اِصبر یا خالد)با(صَبراََ یا خالد) و (صَبرُُ و شکرُُ)
چیست؟
(صبراً) مصدر است و قوی تر از فعل است چون مصدر دلالت بر ثبوت دارد و حدث مجرد است در حالی که فعل (اصبر)حدث مقترن برزمان است
در (صبراً)عامل حذف شده تا ثبوت و دوام را برساند
نکته دوم انکه اگر (صبرُُ )خوانده شود یعنی به وجه رفع بخوانیم این وجه جمله اسمیه شده و ثبوت و دوامش از دوتای بالا بیشتر است
#معانی_النحو
#سامرایی
https://eitaa.com/tanhAniste
#مصدر
#مفعول_مطلق